Tag: vol

Trending: laatste volendam excelsior cambuur punten dordrecht

Toon alle shouts

opper schreef:

Nu alle logische kandidaten afvallen en Franken nog altijd niet is aangekondigd lijkt het er op dat hij reserve is voor het geval ze echt niemand anders kunnen vinden.

Faites vos Jeux!

Ik ga vol voor Fons/Franken.

BLEISWIJK-1 schreef:

Trainer

Grim
Franken
Echteld
Groenendijk
Grunholz
Wormuth
Stam
Reiziger
Van Nistelrooij
De Gier
Hofland

Transfervrij. Zeg het maar....

Ach, zullen ongetwijfeld bussen vol werkloze trainers zijn met een diploma.

BLEISWIJK-1 schreef:

Wie kan dit artikel plaatsen?

https://www.ad.nl/regiosport-den-haag/ado-doet-geen-stap-terug-maar-heeft-eredivisie-als-doel-joris-mathijsen-geeft-haagse-burger-moed~a989090e/

ADO doet geen stap terug, maar heeft eredivisie als doel: Joris Mathijsen geeft Haagse burger moed
ADO Den Haag leek na het mislukte seizoen ook volgende jaargang een pas op de plaats te moeten maken, maar de woorden die kersvers technisch directeur Joris Mathijsen bij zijn presentatie gebruikte, geven de Haagse burger moed.
Stan Wagtman 26-05-23, 202 Laatste update: 20:16
0 REACTIES
Als de supporters van ADO voor de komende jaren ergens rekening mee moesten houden, dan was het dat de club een pas op de plaats zou moeten maken. En dat men bij de Haagse club na dit rampseizoen niet meer zou gaan roepen dat het vol voor promotie zou gaan. Algemeen directeur Edwin Reijntjes zei het ruim drie weken geleden in een interview met deze krant: ,,Daar hebben we na vorig seizoen van geleerd.”
Lees ook
Wie is Natascha van Grinsven, de nieuwe algemeen directeur van ADO? ‘Ze laat zich de pis niet lauw maken’
PREMIUM
Wie is Natascha van Grinsven, de nieuwe algemeen directeur van ADO? ‘Ze laat zich de pis niet lauw maken’
Promoveren
Maar op de vraag van ADO TV wat de doelstelling voor volgend seizoen is, zei de nieuwe technisch directeur Joris Mathijsen donderdag bij zijn presentatie: ,,Promoveren.” Het zijn woorden die haaks staan op die van Reijntjes, die stelde dat richting het nieuwe seizoen er financieel minder mogelijk is en er niet te veel van ADO moet worden verwacht. De vraag is hoe de woorden van Mathijsen te interpreteren.
Bij de voormalig WK-finalist straalt de ambitie er vanaf. Dat moet ook. De Haagse club kan het zich niet veroorloven om nog een seizoen te verdrinken in het Keuken Kampioen Divisie-moeras. Zeker niet omdat de club komend seizoen qua begroting vermoedelijk opnieuw tot de top van de competitie zal behoren, iets dat verwachtingen schept. En eigenaar Bolt wil na tien tot vijftien miljoen verdampte euro’s ook wel eens resultaat zien.
Voltreffers bij Willem II
Mathijsen heeft in elk geval de ervaring om iets neer te zetten. Bij Willem II ging het in het in zijn laatste seizoen mis, toen hij werd ontslagen naar aanleiding van de slechte resultaten. Maar daarvoor hield hij de Tilburgers vijf seizoenen op het hoogste niveau en haalde hij onder anderen huidig AZ-spits Vangelis Pavlidis en Alexander Isak, die afgelopen zomer voor rond de 70 miljoen euro naar Newcastle United vertrok, binnen. Dat deed Mathijsen met een beperkt budget en mede dankzij zijn kennis van de Duitse spelersmarkt.
De tekst gaat verder onder de foto.
Voormalig Willem II-speler Alexander Isak (links), die in het seizoen 2018-2019 een half seizoen voor Willem II speelde, in het shirt van Newcastle United.
Voormalig Willem II-speler Alexander Isak (links), die in het seizoen 2018-2019 een half seizoen voor Willem II speelde, in het shirt van Newcastle United. © Reuters
Maar bij Willem II stond er een stabielere basis dan op dit moment in Den Haag. Met nog een maand tot de eerste training van het seizoen wacht een berg werk. Er is bijvoorbeeld (nog) geen scouting en de vertroebelde samenwerking tussen de jeugdopleiding en het eerste elftal van de Haagse club moet worden hersteld.
Maar prioriteit één is op korte termijn een trainer aanstellen. Dan pas kunnen er plannen voor de selectiesamenstelling worden gemaakt. Daarna moet de spelersgroep in recordtempo worden aangevuld, aangezien er anders bij de eerste training van het seizoen slechts negen veldspelers en drie keepers van ADO 1 op het veld staan. Contracten van spelers moeten worden verlengd. Of in het geval van ADO, dat vermoedelijk flink zal doorselecteren, moeten talloze nieuwe spelers worden binnengehengeld.
Contactpersoon Bolt
Voormalig Chelsea-scout Scott McLachlan wordt vanuit Bolt de contactpersoon van Mathijsen, waarmee hij nauw in verbinding zal staan. Dat Mathijsen in tegenstelling tot de vorig jaar opgestapte Daryl Janmaat tekenbevoegd wordt, zal de snelheid van de processen ten goede komen. Die duidelijkheid moet helpen zaken sneller af te kunnen ronden. De vraag is echter in welke vijver aan spelers ADO qua budget kan gaan vissen. En welke spelers zitten op ADO te wachten na zo’n onrustig seizoen?
Op dit moment is nog onduidelijk met welke basis ADO het nieuwe seizoen in gaat. Daardoor klinkt de doelstelling om voor promotie naar de eredivisie te willen gaan ambitieus, maar blijkt misschien pas na een drukke zomer bij de eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen hoe realistisch die is.

opper schreef:

Prima interview bij ADO TV
https://www.youtube.com/watch?v=RGWAVW9tEWw

Rustig en realistisch.

Wederom een interview vol cliches. Hoop dat ze de cliches kan waarmaken waar andere lelijk faalde!

James schreef:

Afgelopen weekend had je volgens mij Augsburg vs Dortmund, volle tribunes en een sfeertje niet normaal... Ze zijn toch ook eigenaar van dat Augsburg?

Volle tribunes vol met Dortmund supporters ja

https://www.ad.nl/nederlands-voetbal/al-50-jaar-stress-in-de-play-offs-ik-moest-voor-elke-wedstrijd-overgeven-van-de-zenuwen~a50488e7/

Al 50 jaar stress in de play-offs: ‘Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen’

De play-offs om promotie en degradatie, die maandag van start gingen met FC Eindhoven - Almere City, bestaan dit seizoen precies vijftig jaar. Over een halve eeuw vol mirakels, intens verdriet en extreme stress. ,,Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen.”

Het is 12 juni 1991 en in een van de kleedkamers van het NAC-stadion bonkt het hart van VVV-aanvaller Maurice Graef in zijn keel. Buiten, hemelsbreed luttele meters van zijn stoel, heeft zich een woedende menigte van Bredase aanhangers verzameld. De supportersschare uit Venlo heeft het dan al op een lopen gezet, uit vrees voor diezelfde furieuze NAC-fans op het voorplein. Kort daarvoor heeft de Limburgse club zich ondanks een 2-1 nederlaag verzekerd van promotie naar de eredivisie.

Maar feestvieren zit er hier, aan de Beatrixstraat, voorlopig niet in. Te gevaarlijk, nu klinkers, fietsbellen en putdeksels door de lucht vliegen. ,,Ik zie mezelf daar zó weer zitten”, zegt Graef (53), destijds een aanstormend talent. ,,Hard juichen durfden we niet. Met ingehouden adem keken we elkaar aan. ‘VVV naar de eredivisie!’ Echt, zulke intense emoties heb ik nadien nooit meer meegemaakt.”
Maandag begonnen de play-offs om die nog ene vacante eredivisie-plek. Welke club eist die op? Het valt nauwelijks te voorspellen, zo heeft het verleden wel uitgewezen. Wat vaststaat: amusement en spanning zijn verzekerd. Dat is al zo sinds seizoen 1972/1973, toen het De Graafschap van Guus Hiddink de eerste winnaar was van het ‘toetje’, destijds nog nacompetitie geheten.


Ja, het bedenksel van Dokter Ab Wit, ooit clubarts en voorzitter van eerstedivisieclub WVV Wageningen, veranderde in 50 jaar tijd geregeld van opzet. Maar de essentie is ook nu nog onveranderd: veel meer dan kwaliteit bepalen vorm, stressbestendigheid, dom geluk of botte pech welke club zich kroont tot koning van de play-offs. ,,Voor neutrale tv-kijkers zijn het prachtige wedstrijden’’, stelt Graef, die ook eens degradeerde via de barrageduels. ,,Maar om ze als voetballer te spelen? Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen. Voor de doorsnee voetballer voelt de nacompetitie als het spelen van een Europacupfinale.”

De Andere Tijden Sport-waardige oogst van een halve eeuw nacompetitie is groot. Wie herinnert zich niet de zinderende ADO Den Haag-Excelsior van afgelopen seizoen, waarin de Rotterdammers een 3-0 achterstand goedmaakten tot 4-4 en via strafschoppen naar het hoogste niveau gingen? Minstens zo memorabel: de 4-5 bij Go Ahead Eagles– RKC uit 2019. Of de sensationele penaltyserie bij Cambuur – Roda JC in 2009, uiteindelijk gewonnen door de Limburgers.

En wat te denken van Roda JC – Sparta in 2013, toen Mark-Jan Fledderus met twee vrije trappen in de slotseconden de promotiedroom van de Spangenaren doorboorde? Mario Bilate, destijds speler van Sparta, weet nog goed hoe hij en zijn ploeggenoten tot een paar minuten voor tijd vrij moeiteloos overeind bleven in Kerkrade. ,,Man, Roda oogde zo machteloos. Nou ja, tot die vrije trappen dan, die Fledderus er nooit meer zo in zou schieten... Zo dichtbij en toch met lege handen staan. Geloof me: hoe dat stadion toen ontplofte, dat vergeet ik nooit meer. Nachtmerries had ik ervan. In wezen is die wedstrijd nog steeds de ultieme blauwdruk van nacompetitievoetbal. Alles wat logisch is gebeurt niet, al het onmogelijke komt uit.”

En dat ‘onmogelijke’ is volgens Bilate een rekbaar begrip. Het kan, zoals bij het Sparta in 2013, keeper Nico Pellatz zijn die plots onder een bal door duikt. Het kan een ploeggenoot zijn die, zoals Stijn Spierings namens ‘zijn’ RKC, op nooit vertoonde wijze de beslissende treffer maakt in Deventer. Of juist een tegenstander die dit doet, zoals Jonathan Okita in 2021 namens NEC tegen NAC

De play-offs zijn angstaanja­gend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfe­lijk, is dunner dan dun.

,,Het klinkt gek misschien”, zegt Bilate, destijds speler van de Bredase club. ,,Maar er zijn dagen bij dat ik nog steeds aan die wedstrijd denk. Juist omdat die wedstrijd zo’n hoog ‘make or break’-gehalte had. In plaats van promoveren - iets wat op basis van die wedstrijd verdiend zou zijn geweest - bleven we in de Keuken Kampioen Divisie. Gevolg: trainer Maurice Steijn weg, alle aandeelhouders weg, woede bij supporters die ons de dag ervoor nog met duizenden hadden aangemoedigd op de snelweg. Het sentiment draaide 180 graden. Waar had NAC nu gestaan als Okita níet het doelpunt van zijn leven had gemaakt? Hoe was het met mijn eigen loopbaan gegaan als ik de kans had gekregen in de eredivisie? De play-offs zijn angstaanjagend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfelijk, is dunner dan dun.”

Precies dat contrast geeft de play-offs zo’n bijzondere lading. Enerzijds roept de nacompetitie romantiek op bij voetballiefhebbers. Het gevoel van met een biertje in de hand genieten, onder doorgaans zomerse omstandigheden. Het gevoel van, met de vakantie in het verschiet, eindelijk écht om de prijzen spelen. Iets wat clubs als Willem II, FC Emmen of MVV in de eredivisie gewoonlijk niet gegund is.

Anderzijds is er ook die bovengemiddeld grote kans op deceptie, dat het ‘toetje’ een wrange smaak geeft. De kille feiten: van de zeven clubs die dit seizoen beginnen aan de tombola, zal er straks toch echt maar eentje naar de eredivisie gaan. En de overlevingskans daarin is op basis van de statistieken in deze eeuw ook nog eens weinig hoopgevend. Twee derde van de play-offwinnaars is binnen drie jaar alweer gedegradeerd; voor ruim de helft is het na twee seizoenen al zover. En voor een derde geldt zelfs dat ze na één seizoen weer veroordeeld zijn tot De Braak, het Frans Heesen Stadion en al die andere typische KKD-paleisjes.

,,Het gevoel van móeten komt nergens zo tot uitdrukking als in de play-offs, daar moet je als speler echt tegen bestand zijn”, stelt Ruud Brood, die er met Roda en RKC succesvol in was als coach en later als assistent-trainer bij PSV in de top werkte. ,,Ik kan me Sanharib Malki nog herinneren uit onze gezamenlijk Roda-tijd. Waar hij in de competitie alle ballen binnenschoot, raakte hij in de nacompetitie geen knikker. Geloof me: Champions League voetballen met PSV is makkelijker dan als potentiële eredivisieclub nacompetitie spelen.’’

Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwach­tings­vol­le fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel.

Dat is juist omdat er zo onnoemelijk veel van afhangt, aldus Brood. ,,Jouw toekomst als voetballer, je salaris dat met veertig procent kan stijgen of dalen, het lot van allerlei trouwe clubmensen, enzovoort. Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwachtingsvolle fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel. Nergens balt tragiek zich zo samen als in de play-offs om promotie en degradatie. Reken maar dat we ook in deze editie weer veel tranen te zien krijgen.”

Van vreugde, zoals bij Heerenveen in 1990, toen die club als nummer nummer 16 van de eerste divisie promoveerde. Of bij RBC in 2000, toen dat als door een wonder hetzelfde flikte. Middenvelder Marcel van Helmond, destijds over wat hij ‘een mirakel’ noemde: ,,Bij ons in de buurt heb je De Efteling, daar heb je een sprookjesbos. Nou, daar zijn wij stiekem uit gekropen.” Maar het gros van de deelnemers zal dat nooit zo ervaren.

Vandaar dat Maurice Graef vooral maar de zonnige kanten koestert, opgedaan op die voor VVV dierbare juni-avond in Breda. Het liep destijds in 1991 al tegen middernacht, toen voor hem en zijn ploeggenoten de kust eindelijk veilig was en ze voor het stadion in de spelersbus konden stappen. ‘Er zal wel niemand meer staan straks, als we in Venlo arriveren’, mompelden de spelers tijdens de terugreis tegen elkaar. Hoe anders was de werkelijkheid, anderhalf uur later.

Duizenden fans waren bijeengekomen in het stadscentrum, waar het vooruitzicht van de komst van Feyenoord en Ajax naar De Koel groots werd gevierd. ,,Ik krijg er ruim dertig jaar later spontaan weer kippenvel van”, besluit Graef. ,,Hoe klein de kans mathematisch ook is om als winnaar te eindigen: alleen al vanwege de mogelijke ontlading moeten de play-offs voor altijd blijven. Voor wie ze wint, is het de mooiste competitie op aarde.”

Nieuwe column van Axel Veldhuijzen (chef AD Haagsche Courant) op Club Achter de Duinen:

Wat gebeurt er als ADO landskampioen wordt?
Wat zou er gebeuren als ADO morgen landskampioen wordt? Zou het Spui dan vol staan met tienduizenden geëmotioneerde Hagenaars die uit één mond O, o, Den Haag zingen?
Lees de column

Wat gebeurt er als ADO landskampioen wordt?
COMMENTAARAxel Veldhuijzen, chef van AD Haagsche Courant, schrijft wekelijks een commentaar over het nieuws. Deze keer: Wat zou er gebeuren als ADO morgen landskampioen wordt? Zou het Spui dan vol staan met tienduizenden geëmotioneerde Hagenaars die uit één mond O, o, Den Haag zingen? Waarschijnlijk niet.

Het Haagse stadhuis heeft niet eens zo’n balkon waar een elftal gehuldigd kan worden. Het tekent de stad en de zelfkennis van de Hagenaars.

De huldiging van Feyenoord deze week in Rotterdam was voor veel Hagenaars wat onwerkelijk. Weer werd duidelijk hoe verschillend de twee steden zijn, al liggen ze nog zo dicht bij elkaar.

Die gepassioneerde liefde van de Rotterdammer voor zijn stad en zijn club kennen Hagenaars veel minder. Rotterdammers hebben er zelfs een woord voor, groos. Ze zijn groos op hun bruggen, hun Maas, hun elftal, hun mentaliteit, hun betonklossen en zelfs op dat accent.

Hagenaars zijn minder gepassioneerd, wat rationeler. Als Parkpop stopt, vinden we dat jammer en toen het North Jazz Festival verdween, mijmerden we vooral over de fantastische tijd die voorbij is. Ook toen de Scheveningse Pier rijp voor de sloop bleek te zijn, accepteerden wij dat als een voldongen feit.

Maar dat we niet massaal de straat opgaan om O, o, Den Haag aan te heffen, betekent niet dat we niet om onze stad geven. De liefde van de Hagenaar is subtieler. Wij zijn er trots op als we prinsessen ongestoord naar hun school zien fietsen of de president van pakweg Frankrijk of Oekraïne ergens in onze stad aan het werk zien. Niemand die daar echt nog van opkijkt, maar onderling weten we wel dat dát Den Haag zijn charme geeft. Stijlvol en nooit opzichtig

Zo’n verzetje brengt ook mensen van allerlei komaf bij elkaar

Een heel klein beetje chauvinisme zou soms wel leuk zijn. Rotterdammers glimmen na zo‘n huldiging nog weken na. Zo’n verzetje brengt ook mensen van allerlei komaf bij elkaar. Geen welzijnswerker of wethouder die daar tegenop kan.

Wij moeten het doen met onze beheerstheid. Of zoals een Haagse wethouder het ooit zei. Als de Messias hier morgen over het water van de Hofvijver loopt, zal een langslopende Hagenaar als eerste zeggen: kan die vent niet zwemmen?

EN SPECIAAL VOOR KEES RUIMTE TUSSEN DE REGELS GELATEN

Kees schreef:

In de basis heeft hij toch gelijk. ADO kids club is toch ook heel sterk gereduceerd door alle mogelijke ellende in en rondom de club.
Gaat weer een gedeeltelijke generatie supporters verloren.

Vrijdag- en maandagavond wedstrijden, zat de laatste zondagwedatrijd zowat vol.

BLEISWIJK-1 schreef:

Ik heb niet zo moeite met een langer verblijf in de KKD. En een beperkte ambitie. Belangrijker vind ik een eerlijke communicatie naar de fans.

Samen optrekken. Bestuur, selectie en supporters. Niet zoals Reijntjes het gedaan heeft.

Ik hoop vooral dat Globalon op dit laatste gaat inzetten. Of je nu voor jeugd of een meer ambitieus plan gaat. Daarom ben ik erg benieuwd naar de nieuwe AD en TD.

Ik zie Sjon van Zweden de boel bij DHC nog eerder op de rit krijgen dan wij bij onze BVO vol amateurs.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Swaber, wiegah070, Alle ballen op Jort, Nees, Fido, Raoul88, Franky, Jacco, Bleek, adorob en 216 gasten.

Bekijk de topshouts