Tag: sportieve

Trending: spelers kalezic spits centraal achterin aanbieding

Toon alle shouts

zuid tribune schreef:

Ik wens iedereen een fantastische start van het seizoen. Laat het vuurwerkfestival maar beginnen om 19.00 uur.

Daar sluit ik mij geheel bij aan, knallen met die ballen en graag heel veel echte HAAGSCHE BLUF met bloed aan de schoenen! Veel plezier en een hele mooie sportieve wedstrijd aan alle trouwe FC/ADO Den Haag supporters toegewenst!!!

HJ schreef:

Wat is precies je punt?
Ik geef aan hoe ik het graag zou zien.
En wat wil je zeggen met die datum? Er wordt hier wel meer met dat soort modder gesmeten maar het zegt zo weinig. Ik hou niet van dat "geregistreerd op deze datum" dus jij bent een broekie gedoe. Wil je dat ADO groot wordt dat moet je vooral dat soort onzin tegen iedereen gebruiken. Daarnaast neemt het niet weg dat ik geboren en getogen ben op een steenworp van Den Haag en de club volg sinds ik snap wat buitenspel is.

Wat voel je je aangesproken? Wat ik misschien bedoel is dat dit account nou niet echt serieus te nemen valt met 3 volgers en een account wat een dag oud is... Ik ben niet geboren in Den Haag en woon ook niet op een steenworp afstand, weet niet veel van de club, weet niet veel van het hele spelletje ( snap buitenspel niet eens ) Maar ADO groot worden? ADO is voor mij groot, maar hopen op sportieve grootte heb ik al jaren geen hoop meer op

Dannyy schreef:

Die onderste 4 duren nog zeker wel minimaal een maand..

En ik heb zo het gevoel dat de punten 2 en 3 helemaal niet gaan gebeuren.

Het UWV is een grote organisatie waar vakantie voor het nemen van een dergelijke beslissing echt geen rol speelt. Dat het daarom zo lang duurt is een veeg teken.

Voor El Khayati komt echt nog wel een ander aanbod om de hoek. Voor meer salaris en/of een grotere sportieve uitdaging.

KR96 schreef:

Sparta speelde de laatste tig jaar in de JL en bleef er kantje boord in dit jaar. Qua verkoop doen ze het prima, maar over het algemeen genomen doen ze het niet beter dan ADO.

ik had het ook niet over de sportieve prestaties.....

frans swa schreef:

Marengo maakt het de laatste wedstrijd niet echt waar

ik zou het ook niet erg vinden als Duplan ons verlaat...

Zou zelfs mooi zijn als Duplan weg gaat ivm salaris. Op sportieve gronden zie ik liever Marengo gaan.

Aad schreef:

En waarom denk jij dat hij met ADO in gesprek is? Bij Feyenoord maakt hij weinig kans op speelminuten zolang Vilhena daar nog loopt en die heeft net verlengd tot en met 2020.
En bovendien, waarom neem je nu serieus wat de media schrijven?

En ging Immers inclusief ooievaar-tatoo niet bliksemsnel naar Rotterdam. Juist ja omdat hij als Haagse jongen ook graag in de Kuip wilde ballen. Zou een Rotterdammer dat niet mogen?

volgens mij hoor je mij nergens zeggen dat hij dat niet mag.ik zeg alleen dat het ook een sportieve uitdaging is om bij ado je in de kijker te spelen.toen hij kwam waren ze eerste drie wedstrijden nou niet bepaald om naar huis te schrijven(waarschijnlijk had dat ook met gewenning te maken)de laatste wedstrijden vond ik hem bij de beste horen.maar ook dat geeft geen zekerheid of hij een daadwerkelijke versterking is daarvoor hebben we hem te kort bij ado gezien.ja ik weet het de laatste wedstrijden zie je dat hij kan voetballen alleen zegt dat nog niet zo veel .van mij mag hij komen maar om eerlijk te zijn mogen we toch hopen dat we het stadium voorbij zijn dat spelers alleen komen als echt niemand anders ze wil hebben.dan lopen ze er bij of ze zo iets hebben wat doe ik hier ,schaken is daar het grootste voorbeeld van.

Gedeelte uit bericht op website Haaglanden voetbal:

Het is bekend, dat Manager Voetbalzaken bij ADO Den Haag, Jeffrey van As (die nu in het buitenland verblijft), El Khayati weer graag aan de selectie zou toevoegen. Of dat financieel haalbaar is, moet worden afgewacht. De 28-jarige speler laat zelf weten dat er uit het buitenland al belangstelling is, maar dat dat hij zelf liever kiest voor een sportieve uitdaging.

In het buitenland voor nieuwe speler(s) of vakantie???

FC Den Haag! schreef:

AD:

El Khayati mag QPR verlaten

Nasser El Khayati en Queens Park Rangers gaan afscheid van elkaar nemen. De 28-jarige technische aanvallende middenvelder of buitenspeler mag van de club uit de Championship, ondanks een nog eenjarig contract, per direct uitkijken naar een andere club. De Rotterdammer, die het afgelopen halve seizoen een uitstekende indruk achterliet bij ADO Den Haag, oriënteert zich op zijn nabije toekomst.

De rest van het verhaal.


,,Bij ADO heb ik het afgelopen halve seizoen kunnen laten zien waar ik toe in staat ben", zegt de 28-jarige El Khayati. ,,Ik durf zelfs te stellen dat ik een behoorlijke bijdrage heb geleverd bij de handhaving van de club in de eredivisie. Al wil ik geen enkele andere speler van ADO tekort doen hoor, we hebben een mooie prestatie neergezet. Maar ik kan nog beter, ik weet zeker dat ik als ik ergens vanaf de start binnen stap, ik nog veel meer laat zien."

De Rotterdammer sprak ooit de vurige wens uit om in de Kuip te voetballen, bij de landskampioen van Nederland. Technisch directeur Martin van Geel heeft zich nog niet gemeld bij El Khayati. ,,Feyenoord is voor elke Rotterdammer een droom", zegt de technisch vaardige aanvaller. ,,Dus ook voor mij. Ik kan doelpunten maken en lever altijd een serie assists af. Ik kan dat ook in de top van Nederland. Maar ik wacht het af. Ik heb pas net met manager Ian Holloway van QPR gesproken en dus is nu pas duidelijk dat ik weg mag. QPR speelt vooral de lange bal, ik moet het van mijn voetballende kwaliteiten hebben. Nu wacht ik af wat er de komende weken op mijn pad komt. Ja, er zijn al opties in het buitenland. Maar zoals ik er nu in sta kies ik het liefst voor de sportieve uitdaging in plaats van voor het financieel aantrekkelijke verhaal. De eredivisie? Het zou kunnen, als het de juiste club is. Als de juiste club niet aanklopt, ga ik alsnog voor mijn kans bij QPR.``

VI:

Tom Beugelsdijk: `Het beest in mij moet weer tekeergaan`

5 juli 2017, 14:30 uur

Tom Beugelsdijk: `Het beest in mij moet weer tekeergaan`

Dit artikel krijg je gratis van ons omdat je een VI-account hebt. Veel plezier!

Freek Jansen
Door: Freek Jansen
• @FreekJansenVI

Na een seizoen waarin hij een hype werd en het voetbal vol teleurstelling zat, ging bij Tom Beugelsdijk (26) deze zomer de knop om. Het begrip rustâââg moet tot het verleden behoren, zowel op het veld als daarbuiten. ‘Dit wordt míjn jaar.’

Vanuit een skybox, hoog in het stadion, kijken ze naar de training van ADO Den Haag. Technisch manager Jeffrey van As, technisch adviseur Lex Schoenmaker senior en de scouts Lex Schoenmaker junior en Ger van Weelden. In Amsterdam zouden ze dit viertal het Technisch Hart noemen, in de Hofstad is het gewoon het voetbalgezicht van de club. Tijdens de ochtend-sessie volgt het kwartet alles nauwlettend, maar geregeld stoten de heren elkaar even aan om te polsen wie ook alweer wie is. Zó veel nieuwe gezichten lopen er op het veld rond. Niet van buitenaf, maar vanuit de eigen jeugd. Trainer Fons Groenendijk is niet te benijden. Hij zal het nooit hardop uitspreken, wetende dat hij het moet doen met wat hij voorhanden heeft, maar het is duidelijk dat deze selectie niet Eredivisiewaardig is. Spelers uit het beloftenteam zijn overgeheveld, zodat er een groot partij-spel elf-tegen-elf kan worden gespeeld. Het is de realiteit. Niet alleen bij ADO, maar bij meer Eredivisie-clubs. Wachten op buitenkansjes, totdat transfersommen zakken of transfervrije spelers een keuze maken. Tot die tijd is het puzzelen, waarbij in Den Haag ook nog eens de Chinese kwestie speelt.

Toch springt vanuit de groep ook vanochtend één speler in het oog. Met zijn kort geschoren kapsel, zijn olijke gelaat, voorzien van een bruin vakantiekleurtje. Spelers kunnen komen en gaan, Tom Beugelsdijk laat zijn humeur er niet door beïnvloeden. Niet meer. ‘Ik kan er toch niets aan veranderen’, zegt de centrale verdediger even later als hij in het restaurant uithijgt van de intensieve training. ‘Voorheen maakte ik mezelf nog weleens gek. ADO is mijn cluppie, waarom altijd maar weer die onrust? Maar weet je, ik ben een speler, geen manager, ik moet me op het voetbal richten. Bovendien moet ik het maar gewoon accepteren. Ik ben al mijn hele leven fan van deze club en in die 26 jaar is het nog nooit rustig geweest. En dat zal het ook wel nooit worden, prima.’

Tom Beugelsdijk heeft in augustus 2016 de uitwedstrijd tegen Excelsior beslist (1-2) en wordt omhelsd door Mike Havenaar en Ruben Schaken.

Tom Beugelsdijk heeft in augustus 2016 de uitwedstrijd tegen Excelsior beslist (1-2) en wordt omhelsd door Mike Havenaar en Ruben Schaken.

Tomaat

Beugelsdijk hijgt niet alleen uit, zijn hoofd is ook nog rood van alle inspanningen. Het doet onherroepelijk terugdenken aan het begin van vorig seizoen. De verdediger stond een journalist van TV West te woord voor de camera, in zijn karakteristieke stijl met een mix van plat Haags en bevlogen enthousiasme, waarna de verslaggever de opmerking maakte dat het hoofd van Beugelsdijk op een tomaat leek. De Hagenees maakte een dolletje en riep: ‘Rustâââg!’ Zonder dat hij er ook maar één tel rekening mee hield, was een nieuwe hype geboren. Het fragment kwam maandenlang veelvuldig op televisie voorbij, maar dat niet alleen. Van Groningen tot Maastricht, overal werd de kreet een begrip. Beugelsdijk wist niet wat hij meemaakte. Hij zag bedrukte T-shirts met zijn hoofd en de kreet voorbijkomen en werd overal aangeklampt. Dat hij voetballer was van ADO, werd voor veel mensen bijzaak, het ging om zijn voorkomen en het begrip rustâââg.

‘Ik was geen voetballer meer, maar een clowntje’

‘In het begin was het leuk, ludiek, mijn reactie op die opmerking kwam recht uit mijn hart. Ik vond het allemaal wel prima. Maar op een gegeven moment werd het een rage, niet normaal. Laat ik vooropstellen dat er veel ergere dingen zijn, want iedereen bedoelde het positief, maar ik kon niet meer normaal over straat. Als ik in een winkelcentrum liep, schreeuwden kleine jochies me na met “Rustâââg”, volwassen mannen in pak vroegen me ontelbaar vaak of ik het nog een keertje wilde uitspreken, noem maar op. Ik was geen voetballer meer, maar een clowntje. Een aapje dat een kunstje moest doen.’

Het dieptepunt, hoe onschuldig ook, beleefde Beugelsdijk op een middag in de Mediamarkt. ‘Een vrouw van zestig jaar kwam naar me toe. “Bent u die meneer van Den Haag die het woordje rustâââg altijd roept?”, vroeg ze. Ze kwam vervolgens met het verzoek of ik in de camera van haar telefoon nog maar eens rustâââg kon zeggen, en dat was dan bedoeld voor haar man Willem die even rustig moest doen. Even serieus, dit ging niet goed, hoor. Ik heb haar vriendelijk bedankt. Sorry, ik ben toch geen achterlijke broochem waar je een muntje in gooit en die dan een trucje doet?’

‘Echt, ik zweer je: zelfs in het donker weten mensen me te vinden’

Beugelsdijk ging zich niet anders gedragen, zocht ook gewoon de drukte op. ‘Daar voel ik me prettig bij, gezelligheid, mensen om me heen. Toen het echt een hype was en iedereen er maar over begon tegen me, heb ik nog geprobeerd de straat op te gaan met een petje op. Of met een zonnebril. Ik dacht: Mooi, even niet herkend worden. Wat denk je? Iedereen herkende me gewoon. Echt, ik zweer je: zelfs in het donker weten mensen me te vinden. Het zal wel aan die karakteristieke kop van me liggen, haha. Blijkbaar heb ik een hoofd dat je niet snel vergeet. Die zonnebril en dat petje heb ik dan ook maar weer in de kast gegooid.’

Rampjaar

De verdediger vertelt het allemaal bevlogen. Nog één keer, daarna hoopt hij dat er een dikke streep onder kan. ‘De grap is er nu wel vanaf, toch? Het hoorde bij vorig seizoen. Ik heb er nooit moeilijk over gedaan, maar voor mij is het nu afgesloten, klaar. Hopelijk benaderen mensen me weer als de voetballer Tommie.’

Dat ook díé reputatie een grillig karakter heeft, merkte de Hagenees eveneens. Bij Beugelsdijk ging het met de rustâââg-hype vaak over bijzaken, voor ADO gold dat afgelopen seizoen net zozeer. De Chinese beslommeringen, gecombineerd met de degradatieperikelen; ze hadden Den Haag en Beugelsdijk maandenlang in hun greep. ‘Oh, oh, wat een seizoen, man! Hou op’, vervolgt hij. ‘Maandenlang verloren we zó veel wedstrijden. Dan stond ik daar achterin, soms had ik het gevoel alsof ik op een snelweg stond, maar dan met eenrichtingsverkeer. En allemaal de verkeerde kant op, zeg maar. Ik werd er ook overal mee geconfronteerd. Als ik in de supermarkt kwam, of bij de kapper, overal ging het maar over ADO. “Wat zijn jullie aan het doen? Wanneer gaan jullie een keertje punten pakken?” Die vragen heb ik wel duizend keer gekregen. Tja, en wat zeg je dan?’

Populair bij de jeugd na ADO’s eerste oefenwedstrijd van het seizoen, tegen Lugdunum.

Populair bij de jeugd na ADO’s eerste oefenwedstrijd van het seizoen, tegen Lugdunum.

Het leed van ADO werd met de week groter, maar ternauwernood kwam de ommekeer. De nieuwe trainer Fons Groenendijk zette het team naar zijn hand. Met succes, maar zonderBeugelsdijk in de basis. ‘Twee duels gingen lekker, toen liep ik een schorsing op. Tijdens mijn afwezigheid won de ploeg twee keer. Dan gaat een trainer natuurlijk niet wisselen.’

Waar wisselspelers zichzelf al snel benadeeld voelen, daar liet Beugelsdijk een ander geluid horen. Hij bleef positief, zette zijn eigenbelang opzij en steunde iedereen om hem heen in de jacht op lijfsbehoud. Vanaf de kant en als invaller leefde hij intens mee. ‘Als voetballer van ADO met een degradatie de geschiedenisboeken in gaan, dat nooit! Het ging niet om mij, ik kon dat prima uitschakelen. ADO moest erin blijven en dat gebeurde met een mooie reeks. Ik nam de trainer dan ook helemaal niets kwalijk. Fons is gewoon een goeie vent, een prima trainer, met een duidelijke manier van werken. Geen gekkigheid. Ons contact werd ook niet minder toen ik even niet speelde. Ik trainde eindelijk weer lekker en ADO leefde op. Het is godzijdank goed afgelopen, maar dit seizoen wil ik het niet nóg een keer meemaken, dat gevecht tegen de laatste plaats. Dat vreet echt aan je.’

Toeren

De telefoon gaat. Het is Thomas Meissner. Ploeggenoot en inmiddels een goede vriend van Beugelsdijk. De harde Haagse schaterlach is hoorbaar, gevolgd door een mix van Nederlands en Duits. ‘Ik spreek nu beter Duits dan in mijn tijd bij FSV Frankfurt, gek toch?’, vervolgt Beugelsdijk, nadat hij heeft opgehangen. ‘Thomas is een mooie vent, we communiceren een beetje kriskras met beide talen door elkaar heen. Maar we begrijpen elkaar helemaal.’ De vriendschap resulteerde recent in een gezamenlijke vakantie op Curaçao. Samen met linksback Aaron Meijers genoten ze van elf dagen zomerreces op het Caraïbische eiland. ‘ADO is mijn cluppie, maar mochten ze op Curaçao een goed voetbalelftal hebben, dan houd ik me aanbevolen. Man, wat een eiland! Ik kom er nu al een paar jaar, maar dat leven daar... Zon, zee, strand, relaxte mensen. Genieten, echt genieten.’

Op het eiland was Beugelsdijk getuige van de Europa League-finale Ajax-Manchester United. ‘Op het strand van Mambo Beach hebben we die wedstrijd gezien. Tweehonderd man, grote schermen, bijna iedereen met een Ajax-shirt aan. Toen United scoorde, draaiden opvallend veel mensen mijn kant op. Niet dat er iets te zien viel, maar ze waren blijkbaar benieuwd of ik voor die Engelsen zou juichen. Nee joh, aan die gekkigheid doe ik niet mee. Ik was daar om lekker vakantie te vieren en dat hebben we gedaan.’

Terug in Nederland had Beugelsdijk nog een paar weken vrij. Zijn vakantiedrang was nog niet gestild en een volgend avontuur diende zich spontaan aan. ‘Kenneth is mijn beste maatje, al mijn hele leven een goede vriend. We zaten op een donderdag in de namiddag samen en wilden iets geks doen. Even gezelligheid opzoeken. Hij opperde de auto te pakken en gewoon te gaan toeren. Geen idee waarheen, gewoon rijden en kijken waar we uit zouden komen. Een paar uur later hadden we onze koffers gepakt en stapten we in de auto. Rijden, rijden, rijden. De hele nacht door. De teller stond op veertienhonderd kilometer, we kwamen uit in Spanje, Lloret de Mar. Wat een tocht!’

‘We wilden iets geks doen, even gezelligheid opzoeken. Rijden, rijden, rijden. De hele nacht door, we kwamen uit in Lloret de Mar’

In de Spaanse badplaats genoot Beugelsdijk met zijn goede vriend van een week plezier. ‘Lekker niets doen. Op het strand liggen, even de zee in, aan de bar hangen, maar vooral veel slap ouwehoeren. Daar is vakantie toch voor? Kan ik van genieten. Helemaal na zo’n slopend seizoen was ik daar echt aan toe. De batterij moest even helemaal worden opgeladen. Eenmaal terug in Nederland had ik nog twee weken vrij en toen is het vizier weer op het voetbal gegaan. Dat moest ook, want er staat heel wat te gebeuren.’

Geen genade

Opeens verandert de toon. Beugelsdijk kijkt er serieus bij. ‘Dit wordt míjn jaar. Daar moet alles voor wijken, alles. Ik ben topfit, maar nog lang niet tevreden. Ik let op mijn voeding, wil elke dag extra trainen. Met onze looptrainer John Nieuwenburg ben ik daar nu ook al gericht mee bezig. Hij gaat dit seizoen extra aan de slag met mij, dat moet ook. Geen negentig minuten, nee, ik moet honderd minuten kunnen knallen. Elke wedstrijd opnieuw. Het beest in mij moet weer tekeergaan.’

Het vuur staat in zijn ogen als hij zijn ambities uitspreekt. Beugelsdijk aast op sportieve wraak. ‘De Tommie van vorig seizoen is niet meer. Wat was mijn kracht altijd? De spits opvreten, hem het leven zuur maken, geen genade. Eenmaal in balbezit zo snel mogelijk die bal inleveren bij iemand van dezelfde kleur. En als het moet, dat ding gewoon de tribune in. Afgelopen seizoen was matig, ik was mezelf niet. Ik merkte het aan alles. Ik was te gezapig, was ook op het veld leuk en vriendelijk tegen iedereen. Dat kan niet, dan ben ik er niet goed mee bezig en word ik nonchalant.’

‘Spitsen vonden het vaak zo irritant om tegen mij te spelen, maar afgelopen seizoen leek iedereen wel mijn vriendje’

De verdediger zet zijn betoog kracht bij met een paar rake voorbeelden. ‘Voorheen hadden scheidsrechters zoiets van: Die Beugelsdijk, die schopper, moeten we in de gaten houden. Ze zaten heel kort op me. Maar afgelopen seizoen waren ze op het veld vooral met me aan het dollen, en ik dolde terug. Wat was het gezellig... Kan niet, slaat nergens op. Dat gold ook voor tegenstanders. Spitsen vonden het vaak zo irritant om tegen mij te spelen. Ze vonden me een dwaas, die negentig minuten hun schaduw was. Houden ze niet van. En ik was vaak heel agressief. Als ze op mijn tenen stonden, schold ik ze verrot. Maar het afgelopen seizoen leek iedereen wel mijn vriendje. Die Wout Weghorst van AZ. Ik kon zijn bloed wel drinken. Man, wat vond ik hem irritant op het veld. En hij mij ook. Dat leverde heerlijke duels op. Hard tegen hard, mannelijke gevechten. Afgelopen seizoen deed hij vriendelijk: “Tommie, hoe is het?”, zei hij aan het begin van de wedstrijd. Ik dacht nog: Leuke vent, prima. Maar dat is niet goed, dat werkt door in mijn spel. Op een negatieve manier, ik werd te gemakzuchtig.’

In duel met Wout Weghorst van AZ. ‘Man, wat vond ik hem irritant op het veld. En hij mij ook.’

In duel met Wout Weghorst van AZ. ‘Man, wat vond ik hem irritant op het veld. En hij mij ook.’

Hij heeft zijn doel duidelijk voor ogen. Van rustâââg mag geen sprake meer zijn. Niet meer op het veld, niet meer daarbuiten. ‘In het spelers-home na een wedstrijd ben ik gewoon weer de normale Tommie, dan hoef ik geen vijanden te hebben. Maar zodra ik mijn voetbalschoenen aan doe, gaat vanaf nu de knop weer om. De tegenstander moet het weer vervelend vinden om tegen mij te staan. Als ze op mijn tenen gaan staan, pak ik ze aan. Niet meer denken: Ach joh, die pik deed het niet expres. Andere spelers kunnen zich dat misschien veroorloven, ik niet. Als ik kwaad ben, ben ik op mijn best.’

De zomer heeft voor een grondig stukje zelfreflectie gezorgd. Jarenlang was er een groot contrast tussen de voetballer en de mens Beugelsdijk. Als mens was hij alom gewaardeerd, een sfeermaker die voor iedereen klaarstond. Dat wil hij nog steeds zijn, alleen wel met een betere balans. ‘ADO doet veel aan sociaal-maatschappelijke projecten. Begrijp me niet verkeerd, dat is geweldig, en daar doe ik graag aan mee. Alleen hoop ik soms dat de club mij kan beschermen. Ik zeg nou eenmaal overal ja tegen, pak alles aan, omdat ik mensen wil helpen. Op allerlei vlakken, maar dat gaat soms ten koste van mezelf. Volgens mij heb ik in mijn leven al vijfhonderd shirts van ADO weggegeven. Iedereen die ernaar vroeg, kreeg er eentje. Kan natuurlijk niet, want telkens moet ik er wel zelf zestig euro voor aftikken. Daar moet ik gewoon wat slimmer mee omgaan, zonder mezelf te veranderen. Ik hoop dat mensen hier begrip voor kunnen opbrengen.’

‘Spitsen slopen, uitschakelen die handel, daar gaat het om. De machine moet weer aan, op de hoogste stand’

Zijn knuffelgehalte buiten het veld verdween jarenlang zodra hij het gras onder zijn voeten had. Als voetballer was hij bovenal een ongeleid projectiel dat genoot van een bloktackle of keiharde persoonlijke duels. Die veelzijdigheid in zijn voorkomen moet komend seizoen terugkeren. ‘Ik kon nooit van mijn talent leven, in mijn hele leven was passie, overgave en hard werken de formule. En als ik iets wilde bereiken in het voetbal, dan bereikte ik het. Maar wel door hard te werken, elke dag opnieuw. Als ik in de spiegel kijk, heb ik dat afgelopen seizoen niet altijd even goed gedaan. Vaak onbewust, maar het gebeurde wel. Daar kan ik andere mensen de schuld van geven, maar dat slaat nergens op. Er is maar één persoon verantwoordelijk voor mijn carrière en dat ben ikzelf. Dus dat telt vanaf nu. De focus op voetbal, de rest is bijzaak. Geen poppenkast meer. Mijn eerste doel is weer die stabiele basisspeler te worden, op de manier die bij me past. Spitsen slopen, uitschakelen die handel, daar gaat het om. De machine moet weer aan, op de hoogste stand.’

REACTIE ADO DEN HAAG OP TERUGGAVE AANDEEL GEMEENTE
Tot onze zeer grote teleurstelling en verbazing hebben wij kennis genomen van het besluit van de gemeente Den Haag om het prioriteitsaandeel in NV ADO Den Haag terug te geven aan de club.
ADO Den Haag betreurt het gemeentelijk besluit en is met name verbaasd over het moment van dit genomen besluit. De RvC en de directie van de club hebben de afgelopen maanden hard gewerkt om een structurele financiële basis voor de club ADO Den Haag te bewerkstelligen voor het komende jaar én de jaren erna. Daarin speelde de concrete bereidheid van grootaandeelhouder UVS om intensief en structureel betrokken te blijven, een grote rol. Na goede en constructieve gesprekken is UVS bereid om de komende jaren in ADO Den Haag te blijven investeren om de club een gedegen sportieve en financiële basis te verschaffen op korte termijn en op de lange termijn. Het uiteindelijke doel moet daarbij uiteraard zijn dat ADO Den Haag financieel onafhankelijk en toekomstbestendig wordt, uiteraard een wens van de club zelf, en nu ook gesteund door UVS. De gemeente Den Haag heeft, mede op basis van het verleden, terecht veel eisen gesteld aan de grootaandeelhouder van ADO Den Haag. UVS begreep de gemeentelijke eisen en toonde zich vergaand bereid hieraan tegemoet te komen. Het valt daarom extra te betreuren dat de gemeente Den Haag juist in deze hoopvolle heropbouwfase, waarin we met elkaar heel ver zijn gekomen, de handen van de club aftrekt.
Namens UVS hebben de afgelopen maanden nieuwe verantwoordelijken aan tafel gezeten om de club in rustiger vaarwater te brengen. Er zijn zeer constructieve gesprekken gevoerd met positieve uitkomsten. Een onderdeel was een financiële injectie in de vorm van een kapitaalfaciliteit die volledig mag worden toegerekend aan het garantievermogen. Dit was immers een harde eis van de club en gemeente richting de grootaandeelhouder UVS.
De gemeente had naar eigen zeggen veel moeite met de samenwerking tussen ADO Den Haag en UVS in algemene zin en de hiermee gepaard gaande afspraken op het gebied van zeggenschap (governance) en de financiële oplossingen, terwijl UVS bereid was om zeggenschap in te leveren. Wij constateren op basis van de huidige feiten dat aan vrijwel alle voorwaarden van de gemeente volledig is voldaan. De gemeente heeft van haar kant aan ADO Den Haag nooit een concreet alternatief plan gepresenteerd, nooit serieuze investeringspartijen aangedragen of andere haalbare oplossingen voor de korte termijn binnen handbereik gebracht. ADO Den Haag telt dus haar zegeningen met een aandeelhouder die nu aantoont substantieel in ADO Den Haag te willen investeren.
ADO Den Haag wil nogmaals benadrukken dat het besluit van de gemeente Den Haag wordt betreurd. En dat het tijdstip grote verbazing oproept. In een fase waarin UVS alle afspraken, inclusief daadwerkelijke betalingen van beloofde investeringen nakomt.
Tot slot wil ADO Den Haag het college van Burgemeester en Wethouders bedanken voor de samenwerking van de afgelopen jaren en vooral de laatste maanden. ADO Den Haag heeft veel steun van de Gemeente Den Haag mogen ontvangen en heeft het partnership zeer gewaardeerd. Uiteraard blijft vanuit ADO Den Haag de deur naar de gemeente Den Haag altijd wagenwijd open staan.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Rikkie1, Vak_W, Prutser 070, Swaber, jbdh, BLEISWIJK-1, Alexander, wiegah070, GGH, Ronnie en 153 gasten.

Bekijk de topshouts