Tag: voetballer

Trending: kalezic bonis vooral niveau trainer wedstrijd

Toon alle shouts

joop schreef:

Wat ik heel onbegrijpelijk vind is dat ze spelers van 22/23 jaar bij de amateurs gaan halen terwijl er spelers bij ADO van 20/21 jaar lopen die nog nooit een gesprek of kans hebben gekregen. Bij de belofte werd er eerst gekeken wie er van het eerste moest spelen dat was vaak de reserve bank van het eerste. Er zijn jongens bij die met Atteveld meer contact hebben gehad in zo\`n korte tijd als in het hele jaar met Wetzel. Dan laten ze Fraser gaan een man die zo eerlijk en bescheiden is en echt kennis van voetbal heeft. Hij heeft veel grote talenten bij Feyenoord groot gemaakt. Misschien is Brad wel een vriend van Wetzel? Eerlijkheid past denk ik niet bij ADO. Wat dat betreft rommelt het daar altijd. Ik wens dan ook Henk Fraser veel succes toe voor de toekomst. En Atteveld wens ik veel succes bij ADO dat heeft Wetzel wel goed gedaan ik denk dat deze man een capabele trainer is. Ik wens de belofte van ADO met de nieuwe jongens veel succes jammer dat hun trainer Steijn wordt deze man ligt bij de A niet goed in de groep maar goed nieuw jaar nieuwe kansen.

Als alle spelers van jong ADO zulke wereldvoetballers zouden zijn (talent is heel wat anders dan eredivisie-voetballer) dan zouden we al jaren een wereldelftal hebben.

Logisch dat het (dure) scoutingsteam aan het werk is om regionale verenigingen af te speuren naar mogelijke versterkingen

Kaos schreef:

Succes alvast, waarin doe je examen?

Wet financiële dienstverlening. Gaat over verzekeringen en beleggingen was ik maar voetballer geworden vroeger

Ik heb bepaalde diploma`s die opeens geupdated 
moeten worden. Komt door Radar met dat gedoe over die woekerpolissen.

Bedankt  voor de interesse Kaos 

’Mascotte, wie wil dat niet zijn?’
Door DENNIS JANSEN

DEN HAAG - Het is ruim twee uur voor de aftrap van ADO Den Haag als een jongeman met nonchalante tred het voetbalstadion binnen wandelt.

Sprieterig kapsel, oorringetje, witte Replay-sweater op spijkerbroek. Om de nek bungelt een gouden ooievaar. Een fan, zo lijkt het, zoals er in Den Haag dertien in een dozijn gaan.

Toch niet. Deze jongen gaat de komende twee uur in een ooievaar veranderen. Hij is Storky, de mascotte van ADO Den Haag. „Hoi, ik ben Michael,” zegt hij, met uitgestrekte hand. „Sorry dat ik wat later ben. Ik moest voetballen. Ik speel in een vriendenteam bij SVC’08. Verloren van VUC met 4-1. Nou ja, we konden toch geen kampioen meer worden.”

Michael, 21 jaar, gunt ons de komende uren een blik in de wereld van een mascotte. „Toen ik werd gevraagd om mascotte te worden, heb ik meteen ja gezegd. Wie wil dat nou niet zijn, mascotte van ADO Den Haag?”

Hij wel dus en je hoeft geen Ome Willem te zijn om te ontdekken dat Michael ook zonder ooievaarspak een grote kindervriend is. „Ik heb altijd iets gehad met kinderen. De nichtjes van mijn zus zijn ook gek van me.”

Hij deelde al programmablaadjes uit bij het stadion. ADO Den Haag zat al vroeg in zijn hart. „Mijn vader is steward, twee tantes ook. Mijn moeder zit aan de kassa. En ik ga altijd naar de wedstrijden van ADO Den Haag. Ik heb negen jaar geen wedstrijd gemist.”

Michael zit aan een bureau, tweehoog in het stadion van ADO Den Haag. De Hagenaar rijgt de woorden vlot en in sappig Haags aaneen. Onderwijl vouwt hij de vingers in elkaar. De wedstrijdspanning neemt toe. Tja, hoe word je dat, mascotte. „Een jaar of zes geleden moesten er televisieopnamen worden gemaakt voor een reclamespotje van Amstel. Met alle mascottes van de voetbalclubs. Het was in juni op een doordeweekse dag. Eerst bij Quick Boys, later bij FC Utrecht. Die andere jongen kon niet, of had geen trek. Vroegen ze mij. Ik ging wel. Ik vond het wel leuk juist.”

Of hij het wilde blijven doen. Wilde hij wel. In het Zuiderpark was het nóg leuker, zegt hij. „De sfeer. Die was super daar. Zeker als het vol zat. Kreeg’ie kippenvel. Eén van de eerste keren dat ik Storky was, liep ik achter de West-tribune naar het Kids Vak. In pak, maar zonder ooievaarskop. Riep een agent tegen me: zo, jongen ben je gepromoveerd. Ja, zei ik, hiervoor was ik politieagent.”

Verhalen, hij heeft er genoeg. Maar we moeten nu toch echt naar de kleedkamer voor de Grote Metamorfose. „Kom,” zegt hij op een toon alsof we naar een geheime plek gaan. Hij zet de pas erin door de luxe gangen van het ADO Den Haag stadion waar het hoogpolige tapijt zijn forse stappen dempt. Plotseling houdt Michael in bij een deur. Hij legt de hand op de kruk, kruipt ineen en duwt zijn oor tegen de deur. Toch een geheime plek? Op fluistertoon: „Ik liep eens per ongeluk de kleedkamer van de Cheerleaders binnen. Gillende meiden, jongen!”

De meiden zitten nu elders. Het kleedlokaal is leeg en stil. Zijn spullen liggen klaar. Flinke schoenen. Kisten lijken het. Een oranje broek die ook een vacht zou kunnen zijn. Een kort groen ADO Den Haag-broekje, die daar overheen moet. En een shirt met handen als veren, of andersom. Met de naam op de rug: Storky. „Mijn kettinkje doe ik meestal uit. Soms trek je dit pak zo lastig uit. Dan gaat het kettinkje mee. Zonde, man.”

Michael, in het dagelijks leven verhuizer bij Van der Velde ’t Veentje, schiet soepel in de oranje vacht met de twee pijpen en trekt de korte broek er met kracht overheen. Het shirt, dat is wurmen. „Zit’ie goed zo?” vraagt hij na enkele minuten worstelen. „Tsjonge, ik begin nu al te zweten. Effe een slokkie water.”

Michael -bijna Storky- zet de mond aan een fles. Nu de kop, wát een joekel. Hij laat ook de binnenkant zien. Een helm. „Wat dacht je, het moet wel vastzitten allemaal. Anders trek je ’m zo van mijn hoofd. Wordt wel eens geprobeerd, hoor.”

Daar staat’ ie dan in deze lege kleedkamer in vol ornaat: Storky, de knuffelooievaar van ADO Den Haag. Kan hij wel zien eigenlijk? „Jaja, door mijn snavel. Kijk maar!” Hij vouwt zijn bek met de handen open en gluurt naar buiten. Kunnen ze hem wel horen? Lacht: „Heb jij wel eens een ooievaar horen praten? Nee, hè. Doe ik dus ook niet.”

Nee, zijn gezicht mag niet op de foto. Storky is Storky, Michael is Michael. Op de gang buiten de kleedkamer botst hij bijna op Chris Kum. Die pakt de kop van zijn hoofd en zet ’m op de zijne. Prima idee om die spitsen af te schrikken. Na een high five -er zullen nog vele volgen- gaan we eerst nog even naar de ADO Kids, de jochies die aan de hand van de spelers het veld opkomen. Hier worden de eerste foto’s genomen. Hier klinkt ook als eerste ‘Storky, Storky’. Ook dat zal straks erg vaak worden geroepen.

Voordat de wedstrijd begint, maakt Storky namelijk een rondje door het stadion. Voor de foto’s of een knuffel met de kinderen. Overal is het ‘Storky, Storky’. „Weet je, sommigen weten niet eens dat ik een ooievaar ben. Word gans genoemd, of duif, of zelfs reiger,” lacht de Hagenaar,

Op Midden-Noord begeeft hij zich op vertrouwd terrein. Ook hier wordt hij hartelijk begroet, al is er ook een graai naar het kruis van de ooievaar. Als hij dan even de kop in knakpositie zet en zijn eigen markante hoofd laat zien, klinkt het verbaasd maar enthousiast: „Hey joh, het is Mikey!”

De fans, ze kennen Storky én ze kennen Michael. Sommige kennen ze allebei. Van ver af komt een klein meisje -genaamd Gwendolina- aangehold: „Storky, Storky,” roept zij. Hier doet hij het allemaal voor, glimlacht hij later.

In Vak R -het familievak- ontmoet Storky de clown Tjiko. De opgestoken duim wordt gevolgd door een omhelzing. „We kennen elkaar al vijf, zes jaar,” zegt Tjiko.

Als we terug zijn bij de hoofdtribune, glipt de vogel ook even de businessclub in. De bobo’s aan het diner glimlachen minzaam. Nu is het moment supreme aangebroken en gaat Storky het veld op, met twee ADO-kids aan de hand. Hij zwaait, en zwaait en enthousiasmeert het publiek. „Als ik dicht bij spelers van de tegenpartij sta, willen supporters nog wel eens roepen: pak die voetballer, Storky! Is wel lachen.”

Maar het gaat om de kinderen, en die doen mee. Ook vandaag. „Dat is heel gaaf om mee te maken,” glundert hij later als hij tussen de fans zelf staat. „Doe ik altijd. Als ik klaar ben op het veld, ga ik als een speer naar de overkant.”

Aad schreef:

Als Kolk al te duur is hoe duur zullen AZ-jongens dan wel niet zijn?

Het lijkt mij dat van der Kallen niet wil investeren en zeker geen geld wil uitgeven aan tranferbedragen. Ik kan hem in deze tijd geen ongelijk geven. Hij heeft ook nog x andere werknemers in zijn bedrijven waarmee hij rekening moet houden.
Eventueel Elia-geld wil men nog niet uitgeven zolang die transfer niet rond is. Een rotschop a.s. zondag en niemand zal Elia nu willen hebben.

ja aad, dat dacht ik ook ongeveer letterlijk

dat ze geen afkoopsom willen betalen snap ik nog, maar dat zijn salaris ook te duur zou zijn kan ik me dan weer niks bij voorstellen..

hij speelt niet bij een topclub, is een aardige voetballer (maar niet meer dan dat).. en dan is zijn salaris al te duur???
wie kunnen we dan wel halen ?

Hij kan ook niet komen voor het salaris dat we op hoogendorp besparen bijvoorbeeld???

’Mascotte, wie wil dat niet zijn?’
Door DENNIS JANSEN

DEN HAAG - Het is ruim twee uur voor de aftrap van ADO Den Haag als een jongeman met nonchalante tred het voetbalstadion binnen wandelt.

Sprieterig kapsel, oorringetje, witte Replay-sweater op spijkerbroek. Om de nek bungelt een gouden ooievaar. Een fan, zo lijkt het, zoals er in Den Haag dertien in een dozijn gaan.

Toch niet. Deze jongen gaat de komende twee uur in een ooievaar veranderen. Hij is Storky, de mascotte van ADO Den Haag. „Hoi, ik ben Michael,” zegt hij, met uitgestrekte hand. „Sorry dat ik wat later ben. Ik moest voetballen. Ik speel in een vriendenteam bij SVC’08. Verloren van VUC met 4-1. Nou ja, we konden toch geen kampioen meer worden.”

Michael, 21 jaar, gunt ons de komende uren een blik in de wereld van een mascotte. „Toen ik werd gevraagd om mascotte te worden, heb ik meteen ja gezegd. Wie wil dat nou niet zijn, mascotte van ADO Den Haag?”

Hij wel dus en je hoeft geen Ome Willem te zijn om te ontdekken dat Michael ook zonder ooievaarspak een grote kindervriend is. „Ik heb altijd iets gehad met kinderen. De nichtjes van mijn zus zijn ook gek van me.”

Hij deelde al programmablaadjes uit bij het stadion. ADO Den Haag zat al vroeg in zijn hart. „Mijn vader is steward, twee tantes ook. Mijn moeder zit aan de kassa. En ik ga altijd naar de wedstrijden van ADO Den Haag. Ik heb negen jaar geen wedstrijd gemist.”

Michael zit aan een bureau, tweehoog in het stadion van ADO Den Haag. De Hagenaar rijgt de woorden vlot en in sappig Haags aaneen. Onderwijl vouwt hij de vingers in elkaar. De wedstrijdspanning neemt toe. Tja, hoe word je dat, mascotte. „Een jaar of zes geleden moesten er televisieopnamen worden gemaakt voor een reclamespotje van Amstel. Met alle mascottes van de voetbalclubs. Het was in juni op een doordeweekse dag. Eerst bij Quick Boys, later bij FC Utrecht. Die andere jongen kon niet, of had geen trek. Vroegen ze mij. Ik ging wel. Ik vond het wel leuk juist.”

Of hij het wilde blijven doen. Wilde hij wel. In het Zuiderpark was het nóg leuker, zegt hij. „De sfeer. Die was super daar. Zeker als het vol zat. Kreeg’ie kippenvel. Eén van de eerste keren dat ik Storky was, liep ik achter de West-tribune naar het Kids Vak. In pak, maar zonder ooievaarskop. Riep een agent tegen me: zo, jongen ben je gepromoveerd. Ja, zei ik, hiervoor was ik politieagent.”

Verhalen, hij heeft er genoeg. Maar we moeten nu toch echt naar de kleedkamer voor de Grote Metamorfose. „Kom,” zegt hij op een toon alsof we naar een geheime plek gaan. Hij zet de pas erin door de luxe gangen van het ADO Den Haag stadion waar het hoogpolige tapijt zijn forse stappen dempt. Plotseling houdt Michael in bij een deur. Hij legt de hand op de kruk, kruipt ineen en duwt zijn oor tegen de deur. Toch een geheime plek? Op fluistertoon: „Ik liep eens per ongeluk de kleedkamer van de Cheerleaders binnen. Gillende meiden, jongen!”

De meiden zitten nu elders. Het kleedlokaal is leeg en stil. Zijn spullen liggen klaar. Flinke schoenen. Kisten lijken het. Een oranje broek die ook een vacht zou kunnen zijn. Een kort groen ADO Den Haag-broekje, die daar overheen moet. En een shirt met handen als veren, of andersom. Met de naam op de rug: Storky. „Mijn kettinkje doe ik meestal uit. Soms trek je dit pak zo lastig uit. Dan gaat het kettinkje mee. Zonde, man.”

Michael, in het dagelijks leven verhuizer bij Van der Velde ’t Veentje, schiet soepel in de oranje vacht met de twee pijpen en trekt de korte broek er met kracht overheen. Het shirt, dat is wurmen. „Zit’ie goed zo?” vraagt hij na enkele minuten worstelen. „Tsjonge, ik begin nu al te zweten. Effe een slokkie water.”

Michael -bijna Storky- zet de mond aan een fles. Nu de kop, wát een joekel. Hij laat ook de binnenkant zien. Een helm. „Wat dacht je, het moet wel vastzitten allemaal. Anders trek je ’m zo van mijn hoofd. Wordt wel eens geprobeerd, hoor.”

Daar staat’ ie dan in deze lege kleedkamer in vol ornaat: Storky, de knuffelooievaar van ADO Den Haag. Kan hij wel zien eigenlijk? „Jaja, door mijn snavel. Kijk maar!” Hij vouwt zijn bek met de handen open en gluurt naar buiten. Kunnen ze hem wel horen? Lacht: „Heb jij wel eens een ooievaar horen praten? Nee, hè. Doe ik dus ook niet.”

Nee, zijn gezicht mag niet op de foto. Storky is Storky, Michael is Michael. Op de gang buiten de kleedkamer botst hij bijna op Chris Kum. Die pakt de kop van zijn hoofd en zet ’m op de zijne. Prima idee om die spitsen af te schrikken. Na een high five -er zullen nog vele volgen- gaan we eerst nog even naar de ADO Kids, de jochies die aan de hand van de spelers het veld opkomen. Hier worden de eerste foto’s genomen. Hier klinkt ook als eerste ‘Storky, Storky’. Ook dat zal straks erg vaak worden geroepen.

Voordat de wedstrijd begint, maakt Storky namelijk een rondje door het stadion. Voor de foto’s of een knuffel met de kinderen. Overal is het ‘Storky, Storky’. „Weet je, sommigen weten niet eens dat ik een ooievaar ben. Word gans genoemd, of duif, of zelfs reiger,” lacht de Hagenaar,

Op Midden-Noord begeeft hij zich op vertrouwd terrein. Ook hier wordt hij hartelijk begroet, al is er ook een graai naar het kruis van de ooievaar. Als hij dan even de kop in knakpositie zet en zijn eigen markante hoofd laat zien, klinkt het verbaasd maar enthousiast: „Hey joh, het is Mikey!”

De fans, ze kennen Storky én ze kennen Michael. Sommige kennen ze allebei. Van ver af komt een klein meisje -genaamd Gwendolina- aangehold: „Storky, Storky,” roept zij. Hier doet hij het allemaal voor, glimlacht hij later.

In Vak R -het familievak- ontmoet Storky de clown Tjiko. De opgestoken duim wordt gevolgd door een omhelzing. „We kennen elkaar al vijf, zes jaar,” zegt Tjiko.

Als we terug zijn bij de hoofdtribune, glipt de vogel ook even de businessclub in. De bobo’s aan het diner glimlachen minzaam. Nu is het moment supreme aangebroken en gaat Storky het veld op, met twee ADO-kids aan de hand. Hij zwaait, en zwaait en enthousiasmeert het publiek. „Als ik dicht bij spelers van de tegenpartij sta, willen supporters nog wel eens roepen: pak die voetballer, Storky! Is wel lachen.”

Maar het gaat om de kinderen, en die doen mee. Ook vandaag. „Dat is heel gaaf om mee te maken,” glundert hij later als hij tussen de fans zelf staat. „Doe ik altijd. Als ik klaar ben op het veld, ga ik als een speer naar de overkant.”

ad.nl

jopie schreef:

Yuri Rose tekent bij Ado Den Haag, Powel naar Sparta, wordt over een uurtje ongeveer bekend gemaakt vanmorgen zijn ze eruit gekomen.

Zou ik best een redelijke ruil vinden. Rose heeft in ieder geval de mentaliteit die bij ons past en die miste onze vriend Powel ! Of ie voetballend wat toevoegd vraag ik me echter af maar volgend jaar krijgen we toch een vechtend en strijdend ADO te zien want ik heb nog geen voetballer a la Cziommer gezien in de huidige selectie !

Leuk stukje over holman

Het zal Ron Jans niets verbazen. De oefenmeester van FC Groningen vertelde vorige week immers liever tegen El Hamdaoui – toch de topscorer van de Eredivisie – gespeeld te hebben, dan tegen Holman. ‘El Hamdaoui speelt een stuk dieper, is daardoor makkelijker te verdedigen. Holman loopt vooral tussen de linies, trekt gaten én blijft maar gaan.’

Om precies dezelfde reden barsten Van Gaal en Haar in lachen uit. Als AZ vlak voor de dug-out balverlies lijdt en er even ruimte ligt voor een tegenstoot van Heracles, overbrugt Holman in volle sprint vijftig meter, passeert onderweg twee medespelers en blokt uiteindelijk de dieptepass van Mark Looms: counter verijdeld.

Qua techniek is Holman een gemiddelde voetballer. Hij heeft geen beslissende passeerbeweging en met zijn passing valt hij niet op. Met zijn loopvermogen doet hij dat wel, Holman scheurt defensies uiteen. Lukt dat met de eerste loopactie niet, probeert hij het nog een keer én nog eens.

Wat dat betreft lijkt hij op Pavel Nedved, het evenbeeld van Holman in dienst van Juventus. De Tsjech heeft technisch meer bagage, toch staat ook hij bekend om zijn uithoudingsvermogen. ‘Op basis van talent mag een tegenstander mij verslaan, maar nooit op basis van iets trainbaars als loopvermogen’, verklaarde Nedved ooit zijn extra trainingen.

Holman kan zich wel vinden in die uitspraak en beseft dat hij het verschil kan maken met zijn uithoudingsvermogen. ‘Ik verzaak ook nooit op de training, doe altijd mijn stinkende best. Als je moet lopen, ga je lopen.’

LIJKT MIJ WEL WAT NAAST RICKY

Op zaterdagavond 27 juni 2009 houdt de “Business to Business” club samen met de N.V. ADO Den Haag de eerste ADO Business Charity Night, met entertainment, een veiling, een loterij en de verkiezing van de beste voetballer (m/v), topscorer (m/v) en runner up (jeugd).

Tal van artiesten, waaronder The Crazy Piano’s en Ruth Jacott, treden voor u op. De presentatie is in handen van Kees Jansma.

De opbrengst van deze avond zal besteed worden aan de inrichting van een extra (ADO Den Haag) Traumakamer voor Medisch Centrum Haaglanden!



De kosten voor deze (gala)feestavond bedragen € 150,- per persoon. Indien u vooraf van een feestelijk diner wilt genieten bedragen de kosten € 250,- per persoon (inclusief feestavond). U kunt voor het diner ook een tafel voor 10 personen reserveren.
Dresscode: black tie.

Aanvang diner 18.30 uur, aanvang feestavond 20.00 uur.
VERDERE BERICHTGEVING ZIE:
WWW.HAAGLANDENVOETBAL.NL

Bert schreef:

Hier klopt uiteraard geen reet van. Deed ik alleen maar omdat Kees daarover begon.

Hoop echt dat ze nu opnieuw serieus dat ze werk maken om Kees Lijcks te halen. Met Immers en als Buijs blijft krijgen we in ieder geval de benodigde vechtersmentaliteit gekoppelt ook aan de nodige kwaliteit in het elftal. 

Het is toch ongelovelijk over welke spelers we al beschikken en waar we over spreken. Vergelijk dat eens met anderhalf jaar geleden.

Zelfs een spits als Powel wordt door enkele shouters volledig afgeserveerd als voetballer. Ieder heeft natuurlijk recht op zijn mening maar wat waren we er in de winterstop van vorig seizoen blij meegeweest toen we geen enkele versterking konden binnenhalen.

Het is ongelovelijk om te ziem dat hier zoveel voorvechters van `de zaak Powel` zitten.Wat een onvoorstelbare nietsnut van een voetballer is dat. Totaal kansloos in heel z`n hebben en houden. Strik d`r omheen en weg met die prutser. Werkelijk niets laten zien en ook geen schijntje van verbetering te bespeuren het afgelopen jaar..

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

wijstaanboven, KvR, Don Leo, Franky, supporter-noord, Swaber, RickZ, wiegah070, PietF, S.upporter en 631 gasten.

Bekijk de topshouts