Tag: eindelijk

Trending: ideho vlak verlengen excelsior duidelijk wentges

Toon alle shouts

Bossie in Ozzie

Pascal Bosschaart had naar Yogi Bear gekeken en twitterde daarover. Net als over zijn bezoek aan Tarongo Zoo, waarvan hij meerdere foto’s online zette (die van die tijger is het mooist). Ook was hij in de stad op zoek gegaan naar nieuwe schoenen, nog zonder resultaat.


Morgen komt zijn gezin eindelijk over vanuit Nederland, Pascal kijkt daar erg naar uit. Hoeft hij zich ook niet meer zo te vervelen. Hij verblijft al weken alleen in Australië.

Bosschaart woont sinds kort in jaloersmakend Sydney, waar hij voetbalt bij de plaatselijke FC. Na veertien seizoenen eredivisie bij FC Utrecht, Feyenoord en ADO Den Haag kan je een slechtere werkgever treffen als dertigplusser.

Niet vanwege de competitie, wel vanwege de leefomstandigheden en het avontuur. En Bosschaart houdt het thuisfront van dat alles, als een backpacker zonder rugzak, uitgebreid op de hoogte.

Eenvoudigheid troef

Zo kan het dus ook. Eenvoudigheid troef. Een website, gemiddeld twee berichten per week. Een speler die vanuit een onontgonnen voetbalgebied normaal doet én communiceert met zijn achterban(netje).

Die vertelt dat het vinden van een huis niet eenvoudig is, maar dat het uiteindelijk wel lukt. En dat de trainingen best zwaar zijn. Die trots laat weten dat hij z’n nieuwe auto heeft opgehaald. En dat hij ook daar zijn geliefde hobby karaoke kan uitoefenen.

Die foto’s laat zien van de spelerspresentatie middenin de stad. En vertelt dat de competitie pas in oktober begint. En die laat weten wedstrijden van ADO via een livestream te volgen.

Grappige inkijk

Eigen ervaringen inclusief nu en dan een taalfout; het is een grappige inkijk in het leven van een prof.

Nu en dan reageert er een (oud)-collega (Ferrie Bodde), bij vrijwel elke update laat ma Bosschaart wat van zich horen. Zoals alleen moeders dat kunnen.

Wie op de hoogte wil blijven van `Bossie in Ozzie`: pascalbosschaart.waarbenjij.nu. En wie daar geen zin in heeft of het totaal oninteressant vindt: kijk vooral niet.

Edwin Lugt, tot voor kort algemeen directeur van Sydney FC, was jij betrokken bij de transfer van Bosschaart?
“Nee, ik was toen al weg bij de club. Ik had wel regelmatig contact met verschillende zaakwaarnemers, dus ook met Sport Promotion, het bureau dat de zaken van Bosschaart doet.”

Is men in Australië oprecht blij met de komst van een oudere speler als Bosschaart?
“Geen twijfel over mogelijk, meer dan blij. Dat was ook te lezen op verschillende internetfora, waar reacties van supporters positief waren. Je moet ook in alle redelijkheid kijken naar de Australische competitie. Jonge, talentvolle spelers die boven het niveau uitstijgen, verhuizen naar Europa. Als er dan iemand uit de eredivisie naar Sydney wil komen, is die welkom. Nederland heeft toch een goed aangeschreven competitie binnen Europa en is ook nog eens vice-wereldkampioen.”

Is de categorie Ronaldinho sowieso niet haalbaar?
“Dat kan je niet zo zeggen. Romario speelde ooit een aantal wedstrijden voor Adelaide. En Mario Jardel woog volgens mij 110 kilo toen hij voor Newcastle Jets kwam spelen. Dat sloeg nergens op. Dus af en toe is er wel een speler van naam, maar die verdient dan meteen de helft van wat de rest van het team bij elkaar verdient. Toch sluit ik een grote naam in de toekomst niet uit. Er zijn enkele zeer vermogende clubeigenaars. Geen miljonairs, maar miljardairs.”

Een grote naam zal de populariteit van de sport goed doen.
“Qua media-aandacht staat voetbal in Australië op de vierde plek, waardoor de aandacht in de twee grote kranten in Sydney niet heel groot is. Dat een grote naam publiek trekt klopt. Reed Dwight York in zijn zwarte Ferrari door de stad, dan wilden de mensen erbij zijn als hij speelde. Dat was interessant. Maar op het moment dat hij vertrok, haakte datzelfde publiek weer af. In Melbourne is men nu bezig Harry Kewell binnen te halen. Zorgt sowieso voor meer aandacht in de media.”

Alles is wel uitgebreid te volgen op televisie.
“Klopt, betaalzender Fox Sport heeft die rechten al vanaf de start van de competitie, toen niemand er nog interesse voor had. Dat contract loopt nu nog twee jaar door. Als het voetbal in Australië verder wil groeien is zendtijd op het open net van belang.”

Bron: nu.nl

Bossie had tegen PSV een basisplaats gehad. 2 klassen betrouwbaarder dan onze vriend Kum.

Ooievaar schreef:

Het gevoerde beleid is vokomen ruk. De sfeer in de spelersgroep is veel minder goed dan vorig jaar. Sterkhouders zijn bezig om weg te komen. Spelers liepen weg met de vorige trainer deze trainer nemen ze niet serieus. Maar het was de goedkoopste optie. Tja. Het team is aantoonbaar zwakker geworden, logisch. Dan is het een optelsom. Zonder Steyn tekort te willen doen had je dan ook een trainer moeten aanstellen die het klappen van de zweep ken, en in zijn rug een goede TD. Kom er maar eens om met Kallen en Beyersbergen, die kan je toch niet het technisch beleid laten bepalen, die weten van God noch zure pruimen(...)

Ook deze machhebbers geven hele mooie intervieuws af, maar daar blijft het bij. Vorig jaar hadden we een goede trainer en heel veel geluk met die rus die kwam aanwaaien. De trainer is weg, en het scoutingapparaat is al jaren comateus.

Dat is geen pessimise maar realiteit. Ik geloof al die lulverhalen gewoon niet meer.

Het team is zwakker geworden, bij de goede spelers is de glans er af. Verhoek, Toornstra, zijn hele sfeergevoelige jongens, achterin zit je met brokkenpiloot Kum, een behoorlijke back als Pique moest weg, en zijn vervanger is in het donker gescout.

ADO eigen heeft men wederom de zaken niet voor elkaar. Dan hoor je dat ene na de andere ster gaat tekenen, maar uiteindelijk is het gewoon Klaas de Derde. Keller en Kum achterin, nou, na u, hangen dus.

Structuur is niet te ontwaren. De club wordt niet geleid door deskundige clubmensen maar wederom door een zakenman. Dan kan je incidenteel een leuk seizoen draaien, maar zonder mensen met kennis van zaken kan je weer van voren af aan beginnen.

Afgelopen seizoen negen keer uitverkocht huis op rij, daar kan je nu alleen maar van dromen. Oorzaak? Desinteresse van de machthebbers.

Seizoen is al lang en breed bezig en ADO moet de selectie nog op orde krijgen op vitale posities. Moet je mij niet aanrekenen maar des te meer de verantwoordelijken. Kost je wel scheppen vol punten. Dus dat wordt uitverkoop dadelijk, drie keer raden wie daar wijzer van wordt, of dacht je werkelijk dat dat geld allemaal in de selectie wordt geherinvesteerd? nee toch?

he he eindelijk iemand die zegt waar het op staat .Al wekenlang word ik hier voor paniekzaaier uitgemaakt etc etc.Eindelijk na al die klote jaren hadden we een elftal staan vorig jaar .Eindelijk zaten de tribunes vol en eindelijk stelden we iets voor in dit land .Eindelijk kon je trots zijn dat je ado supporter was .JE bent Derijck kwijt ,Zomer was een redelijke vervanger geweest .Keller is dat absoluut niet .Haal dan niets en zet Beugelsdijk neer .Er komt een topspits .Zoals ik al eerder vanavond meldde zal dat Poepon kunnen zijn .Ook totaal ruk Poepon ipv.Bulykin.We gaan dit jaar weer lkkr voor degradatie voetballen met alle gevolgen vandien .Het is nu alweer totaal verkloot.

Wacht..grote naam...groot..DONNY DE GROOT
eindelijk naar de eredivisie

Hé hé, de goeie SCC`s zijn eindelijk binnengekomen hier.

pmc schreef:

Was net even in de brasserie van het stadion als die gaat komen zozo

Haha. Een uitstekend statement van John van Zweden. Hopenlijk gaat men nu eindelijk die onzin sites niet meer geloven. Dat is altijd flauwekul.

Overigens ga ik er voor 100 % vanuit dat ADO de presentatie van een enkele nieuwe speler over het weekend heen tilt. Er zijn nog altijd meer spelers dan clubs.

Ik ga ook maar slapen...

Hoop op Bulykin, maar ben de afgelopen tien jaar al erg vaak teleurgesteld met mannen als Roiha, De Vries, et cetera. Van binnen erg bang dat er een Calabro uit de hoed komt... maar laten we hopen dat we EINDELIJK een echte krijgen!

Haagse Roel schreef:

- ADO Den Haag is met een spits in onderhandeling wiens
naam nog nergens is langs gekomen hier en dat moet de oplossing
voorin gaan worden.
Is bepaald geen goedkope jongen en hij heeft zelf al contact
gehad met diverse spelers die zeer enthousiast zijn.

Dit waren de woorden van Frans.......Uit het feit dat hij al contact heeft gehad met diverse spelers leidt iedereen af dat het om Buly gaat, Frans zegt echter dat zijn naam hiernog nooit is genoemd........ Kan natuurlijk ook zo zijn dat die jongen in de "burelen van het Zuiderpark of Kyocera is rondgeleid en daar met zijn toekomstige teamgenoten even heeft gebabbeld. Mocht dat zo zijn dan kan je uit de opmerkingen "geen goedkope jongen" en "spelers zeer enthousiast" eruit halen dat het om een echte kanjer gaat............

Het klinkt allemaal erg mooi inderdaad dus ga nu met een goed gevoel me bed in en kan niet wachten tot er eindelijk wat zekerheid komt.

Ben nu een beetje bang dat mijn verwachting wat hoog ligt na al de enthoussiaste shouts. Kan niet wachten tot ik eindelijk een naam hoor.

Ricky schreef:

TWEET immers en mansveld, lang gewacht...........

Bulykin reageerde op een vraag ergens in de rust van ADO-NICOSIA, de verslaggever vroeg hem waneer er nou eens nieuws kwam omtrent zijn toekomst....

antwoord Buly:...... ergens half augustus..........

De tweet van immers en mansveld gaat over het begin van de wedstrijd barca real. eindelijk begint ie....

Wesley ontwaakt net op tijd uit eigen droom`



Wesley Verhoek komt uit een goed nest. Hij groeide op in een gezin met vader Willem, moeder Yolanda en zijn twee broers John en Willem. Een typisch Haagse familie, met heel veel humor en de keukentafel als bakermat om de belevenissen van die dag met elkaar door te nemen. Pa zit al zijn hele leven met zijn broers in de groente en het fruit. Een zwaar bestaan. Willem staat elke dag om half een `s nachts op om zijn spullen in te kopen en vervolgens af te leveren aan verzorgingshuizen, horeca en ziekenhuizen. Rond half elf `s ochtends, maar vaak ook later, is hij klaar en gaat dan een dutje doen. Ik heb Willem nog nooit zonder een glimlach op zijn gezicht zien rondlopen.



Datzelfde gold ook voor Wesley. Al sinds zijn prille jeugd speelt hij voor zijn geliefde ADO Den Haag. Hij tekende er met de begeleiding van Sport-Promotion zijn eerste contract, zoals wij ook betrokken waren bij zijn daaropvolgende verlengingen bij de club. Iedereen erkende zijn grote talent, maar de echte doorbraak bleef lang uit. Wesley was nog jong, wispelturig en nam het leven als het Haagse schoffie dat hij was. Veel lachen, dollen, mensen in de maling nemen. Het maakte hem geliefd in Den Haag en zelfs ver daarbuiten. Een open karakter, maar nog niet volwassen. Sprak je daar met hem over, dan gaf hij je gelijk en beloofde doorgroei. Zijn glinsterende, ondeugende ogen straalden anders uit.



Toen hij vaste verkering kreeg met zijn Mandy kwam de ommekeer. Het was merkbaar in de laatste fase van het seizoen 2009-2010. Wesley werkte een reeks prima wedstrijden af. Zijn voorzetten kwamen aan, hij verdeelde zijn krachten om wel op de juiste momenten te versnellen en straalde zelfvertrouwen uit. ‘ Dit ga ik komend seizoen doortrekken`, zei hij. ‘Hier hebben we het over gehad, toch?` En aldus geschiedde. Wesley trok de lijn door en speelde afgelopen seizoen zijn sterkste jaargang ooit voor ADO Den Haag. Eindelijk was de doorbraak daar, weg was het imago van het eeuwige talent. Wesley gaf voor, Bulykin maakte af. Hier stond een ander mens.



De doorbraak veranderde Wesley. In positief opzicht, op het veld. Maar daarbuiten voltrok zich ook een andere gestage gedaanteverwisseling. Aanvankelijk nog met humor informerend of zich al andere clubs hadden gemeld na de eerste wedstrijden van het seizoen, begon de vraagstelling elke week serieuzer van toon te worden. Eind oktober vorig jaar was Wesley er eigenlijk al wel uit. Hij moest en zou nu profiteren van zijn nieuwe status als een van de revelaties van het seizoen. Weg bij ADO, naar een betere club en een hoger salaris.



Op zich was daar uiteraard niets mis mee. Zo werkt het in de voetballerij. De voetballer is vooral zijn eigen bv die zijn inkomen toevallig met anderen verdient, maar als individu op zichzelf gefocust moet zijn. Wesley speelde goed en had gelet zijn prestaties een belangrijke troef in handen om zich elders in sportief en financieel opzicht te verbeteren. Wesley begon de druk op zijn vertrek bij ADO echter met de week te verhogen. Sms`jes na elke wedstrijd dat het nu toch echt tijd was om te verkassen. In persoonlijke gesprekken of via de telefoon was er geen andere boodschap. Bijna was het zover, afgelopen januari, toen Ajax interesse toonde. Maar de Amsterdammers haakten toch af, verdeeld over zijn doorgroeimogelijkheden.



Toen broer John naar Stade Rennes vertrok was het hek van de dam. Na een bezoek aan de Franse club, met het hele gezin, nam het verlangen naar zijn transfer orgastische vormen aan. De naam van de ‘nieuwe uitdaging` deed er op dat moment eigenlijk weinig meer toe. Het was in die periode dat ik begon te twijfelen aan de werkelijke beweegredenen achter zijn ‘droom`.



Natuurlijk speelde Wesley vorig seizoen ook mindere wedstrijden. Maar in zijn directe omgeving was er bijna niemand meer die hem dat vertelde. Of wilde zien. Dat gold ook voor de media. Wesley verkeerde in zijn eigen droomwereld, dagelijks opgezweept door de buitenwereld die er nog nooit zo vriendelijk uit had gezien. Wesley dompelde zich onder in wat zijn succes aantrok, bewondering en aandacht. Hij trok na afloop van de thuisduels langs de skyboxen in het stadion, werd overal met applaus ontvangen, en zette glunderend handtekeningen wanneer adorerende Haagse fans hem daarom vroegen. En steevast volgde daarna de vraag: ‘Is er al wat?"







Wij probeerden als zaakwaarnemer de rust te bewaren. Als hij elders wilde gaan, dan zou alles moeten kloppen. De club, de trainer, het spelconcept, de zekerheid van spelen, de omgeving voor het gezin, de leefomstandigheden én het financiële aspect. Dus werden contacten gelegd met juist die clubs die aan dit profiel voldeden. Aan de andere kant knaagde het gevoel of dit het nou wel was wat Wesley wilde? Was het niet zo dat het leven op deze piek, bij zijn eigen ADO, in zijn eigen stad, met zijn eigen familie en vrienden het ultieme was voor hem? Voorlopig, voor wellicht nog een extra jaar? De suggestie alleen al zorgde voor verontwaardiging bij hem. Verlengen bij ADO, tegen betere voorwaarden, dat was een belachelijke gedachte. Waarschijnlijk op die momenten zijn de eerste scheurtjes in de samenwerking ontstaan.



Mede in de hand geholpen door andere zaakwaarnemers uiteraard, die in dit soort gevallen altijd paraat staan om enige onvrede of irritatie te voeden. De strategie is immer dezelfde. De meesten vertellen de spelers dat zij een club beschikbaar hebben die meteen zaken wil doen voor een transfer. De naam van die club wordt angstvallig achtergehouden en zal pas worden bekend gemaakt als de speler overstapt naar het andere management. Of de speler wordt na elke wedstrijd aangesproken met de stelling dat het toch vreemd is dat er nog altijd geen interesse in hem is.



In het geval van Wesley was het bewerken van het onderbuikgevoel simpel, omdat de zaakwaarnemers van broer John kind aan huis waren bij de familie thuis. En de familie luisterde maar wat graag naar de verhalen over alle clubs die Wesley voor veel geld wilden inlijven. Dat was toch eens andere taal dan die van Sport-Promotion, dat rust predikte en op zoek was naar die ene ideale club.



Kortom, begin mei was het dan zover. Wesley wilde plotseling een gesprek met ons. Dan weet je meteen hoe laat het is. Wesley was bezweken onder de hoogopgeschroefde beloftes. Zijn verklaring was conform de traditie in dit soort breuken. Ineens heeft de speler ‘het gevoel` niet meer bij zijn management, wil hij toch eens verder kijken en zweert hij dat er absoluut nog geen contact met een andere zaakwaarnemer is geweest. De verborgen waarheid: Ik hoor nu zoveel namen van clubs die interesse in me hebben, dat er in ieder geval eentje van moet kloppen. Dus vertrek ik.



In december zat Wesley nog op mijn schoot bij het Sinterklaasfeest van de Haagse amateurvereniging VUC. Ik als Sinterklaas, hij als de verrassing voor tientallen dolenthousiaste kinderen in de zaal. Ik moest er aan terugdenken, toen ik hoorde dat Wesley al na een dag bezoek aan Nottingham Forest met heimwee afhaakte. Of geen goed gevoel had. Schrijnend nieuws. En voorspelbaar. Als je Wesley goed kent. Een Haags schoffie met een grote mond, maar met een heel klein hartje. Een Hagenees die zich senang voelt in zijn eigen stad en op het strand van Scheveningen, maar doodongelukkig had geworden in de East Midlands van Engeland.



Wat dat betreft ben ik blij dat hij nog op het allerlaatste moment uit zijn eigen droom is ontwaakt. En nu weer gewoon de draad kan oppakken. Bij ADO Den Haag. Nog even doorgroeien Wes. En dan komt alles goed.



Karel Jansen

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Momenteel geen shouters online en 254 gasten.

Bekijk de topshouts