Tag: jaren

Toon alle shouts

Ronaldo schreef:

Voor mij, ondanks mijn sc, geen extra reden om naar het stadion te komen. Moet je hier weken over nadenken? Eat eerder is besproken is dat Manders onder curatele staat en die Chinees is de basis moet staan.

Ik heb een heel dubbel gevoel.

Johnson inruilen tegen Zhang en Vermeij had ik een paar maanden geleden niet vreemd gevonden en misschien wel een goede deal.

Echter mijn verwachtingspatroon is na de praatjes van Manders toch wel veel hoger geweest en nu levert dit louter teleurstelling bij mij op. Ik kan of wil de reden dat het budget wederom zeer beperkt is en m.a.w. aangepast in korte tijd niet plaatsen.
Zeker ook gezien de vele beloften van de laatste jaren over de ontwikkeling van de club binnen en buiten het veld. Zo ook de loze beloften/praatjes van Wang.

Dit seizoen levert mij verbazing/ergernis op over het nog steeds niet kunnen vinden van een rechtsback en het gedraai hierover, een waardeloze voorbereiding waar ik ongeveer 8 wedstrijden mij geërgerd heb, een rotwedstrijd tegen Emmen en het gedraai. En natuurlijk het ontbreken van een spits.

Mocht dit seizoen teleurstellend verlopen dan ga ik toch eens heel diep nadenken over mijn SCC. Had ik nooit van mezelf verwacht maar heb geen zin om me onverplicht nog meer te ergeren. Genoeg is genoeg.

pajam schreef:

VI Pro artikel :

https://www.vi.nl/pro/overig/het-keepersverhaal-van-groothuizen-via-ajax-en-denemarken-naar-ado

Het keepersverhaal van Groothuizen: via Ajax en Denemarken naar ADO
Door: Dolf van Aert @Dolf_v_Aert

INTERVIEW
Zijn debuut maakte hij in de slotfase van vorig seizoen al, maar dit jaar is Indy Groothuizen officieel de eerste keeper van ADO Den Haag. De 22-jarige goalie is eindelijk waar hij wil zijn, niet in de laatste plaats door de lessen van zijn muzikale familie. Zijn nieuwe status maakt hem hongerig. ‘Ik ben éérste keuze, maar wil laten zien dat ik ook de júíste keuze ben.’

Of het niet vreselijk ongemakkelijk voelt, al die aandacht voor zijn persoontje? Indy Groothuizen denkt heel even na, haalt dan zijn schouders op en vervolgt met een brede grijns zijn rondje langs de aanwezige media. ‘Nou nee, valt reuze mee. Ik vind het stiekem zelfs wel leuk.’ Het is daags voor de Eredivisie-start, mediadag in de Hofstad. Een paar dagen nadat bekend is geworden dat Groothuizen het seizoen begint als eerste keeper, en een paar dagen vóórdat ADO datzelfde seizoen start met een teleurstellende 1-2 thuisnederlaag tegen promovendus FC Emmen, schuift het journaille aan in de Haagse persruimte. Met uiteraard speciale aandacht voor de goalie. De markante ADO Journaal-presentator Alberto heeft op het laatste moment voor een alternatief gekozen – ‘Heb je gezien hoeveel gasten die Indy al willen spreken?’ – maar verder wil iedereen vandaag wel iets van de keeper. De camera van Haaglanden Voetbal staat op hem te wachten, zowel VI als het AD wil aansluitend zijn verhaal optekenen, terwijl Omroep West hem aan het eind van de middag in de studio verwacht voor een optreden in het programma.

Het zal Groothuizen allemaal – in de goede zin van het woord – worst wezen. Hij wandelt opgewekt rond, neemt voor iedereen uitgebreid de tijd en heeft er zichtbaar plezier in. ‘Zo’n live-uitzending als vanmiddag heb ik nog nooit gedaan, maar het zal vast wel goedkomen. Ik heb een redelijk vlotte babbel en kan het volgens mij allemaal wel goed vertellen, haha. We hebben in de jeugd van Ajax mediatraining gehad, maar ik weet voor mezelf héél goed wanneer ik een politiek correct antwoord moet geven, of wanneer ik gewoon een gezellig gesprek kan voeren.’

Eén ding is zeker: mediatechnisch gezien heeft de Eredivisie er met Groothuizen een welbespraakte aanwinst bij.

GRIEPKEEPER
Dat hij keeper zou worden was overigens lang geen uitgemaakte zaak. Op zijn tiende was de kleine Indy nog een bepaald niet onverdienstelijk spitsje, totdat een fikse griep zijn keeperscarrière lanceerde.

Het is in het voorjaar van 2007 wanneer de E-jeugd van AFC ’34 uit Alkmaar een toernooi mag gaan spelen. Groothuizen dreigt het te moeten missen, hij ligt dan namelijk al anderhalve week ziek op bed. ‘Op die leeftijd is het natuurlijk: voetbal, voetbal en nog eens voetbal. Dus zei ik die ochtend tegen mijn moeder dat ik beter was, zodat ik mee mocht doen.’ Zijn moeder trapt niet in het toneelstuk van haar zoontje, maar kan het ook niet over haar hart verkrijgen om hem thuis te houden. ‘Ik mocht onder één voorwaarde meedoen: ik moest op doel gaan staan. Dan hoefde ik me niet zo in te spannen, kon ik rustig aan doen. Op dat niveau stelt keepen natuurlijk nog niet zo heel veel voor, maar ik had er eigenlijk wel lol in.’

Wat volgt is een verhaal zoals dat van vele keepers. Hij maakt de overstap naar de D1, waar ze nog geen keeper hebben. De trainer vraagt of Groothuizen het niet eens wil proberen, het ventje blijkt talent te hebben, nog geen vier maanden later ploft er een brief van AZ op de deurmat. Groothuizen mag deelnemen aan de talentendagen, een afvalrace die hij lange tijd moeiteloos doorloopt. Té lange tijd, eigenlijk. ‘Ik overleefde vijf rondes en mocht gaan meetrainen met de D2 van AZ. Telkens kreeg ik weer bericht: Het gaat goed, je mag door. Maar op een gegeven moment had ik voor m’n gevoel al wel tien rondes overleefd. Ik zat al zes maanden bij AZ, maar het bleef maar bij een stage. Hoe graag willen jullie me eigenlijk hebben?, dacht ik. Iemand overtuigen moet in een maandje wel lukken, toch? Zo niet, dan ben je blijkbaar niet goed genoeg. Laat staan als het ruim zes maanden duurt.’

UITZICHTLOOS
Aan het einde van dat stageseizoen komt de oplossing uit de hoofdstad. Ajax wil Groothuizen aan het werk zien, en gaat in tegenstelling tot AZ al na vier weken over tot actie. De keeper doorloopt vanaf dat moment de jeugdopleiding en debuteert in december 2014 namens Jong Ajax in de Jupiler League. Een maand later mag hij van hoofdtrainer Frank de Boer zelfs mee op trainingskamp met het eerste elftal en tekent hij een meerjarig contract, maar nadat Ajax kort voor de winterse transferdeadline André Onana heeft gehaald, daalt Groothuizen weer in de pikorde.

‘Toen Ajax Onana haalde, wist ik dat ik in een uitzichtloze situatie zou terechtkomen’

‘Toen wist ik dat ik in een uitzichtloze situatie terecht zou komen. Ik was een paar maanden eerder al dolblij dat ik het betaald voetbal überhaupt had gehaald, maar nu wilde ik méér. Dat zou bij Ajax moeilijk worden, ik was vierde keeper. Ik wilde niet nog zo’n zelfde jaar, ik was klaar voor een heel seizoen onder de lat.’

Koste wat kost bij Ajax blijven, dat ziet hij niet zitten. ‘Hoe langer je niet speelt, hoe meer je uit beeld raakt. In al die jaren had ik zó veel jongens gezien die geen geld wilden inleveren, of bepaalde clubs of competities te min vonden. Dat gold voor mij niet, ik stond open voor alles wat er op mijn pad zou komen.’

NAAR DENEMARKEN
Dat blijkt ook wel, als Groothuizen in de zomer van 2016 een verrassende move maakt. ‘Er was wat interesse uit de Jupiler League, toen mijn zaakwaarnemer Søren Lerby ineens met FC Nordsjælland op de proppen kwam. Omdat FC Utrecht hun keeper David Jensen na twee competitieduels had gekocht, moesten ze snel op zoek naar een nieuwe. Ze hadden me een jaar eerder gezien op een jeugdtoernooi, waar ik goed stond te keepen. Ik kende uit Denemarken vooral FC Kopenhagen en Brøndby, maar Nordsjælland kende ik alleen van naam. Toch ging het vlug. Ze belden me op woensdag, op vrijdag zat ik in het vliegtuig. Ik ben redelijk avontuurlijk ingesteld, en daarnaast dacht ik dat het wel goed was om uit die Nederlandse sleur te stappen. Even weg uit je comfortzone. Een stap terug, later twee vooruit, dat idee. Tot op de dag van vandaag zeg ik tegen iedereen: Het is een topbeslissing geweest. Ik heb het er geweldig gehad, al moet ik eerlijk zeggen dat het sportief leuker was dan privé.’

‘Ik ben verder gaan revalideren in Denemarken. Maar ik blééf met vocht in mijn knie kampen’

Groothuizen heeft het namelijk niet echt makkelijk. ‘Ik ging helemaal alleen die kant op, terwijl ik met mijn twintig jaar nog nauwelijks levenservaring had. Probeer jij dan maar eens effe een huurhuis te regelen, of een rekening te openen bij de bank. Daarnaast zat ik veel avonden in m’n uppie thuis. In Nederland kon je dan makkelijk even naar een vriend rijden, nu zat de dichtstbijzijnde vriend minimaal achthonderd kilometer verderop. Het zorgde ervoor dat ik in het begin niet lekker in mijn vel zat en matig presteerde. Op trainingen dacht ik in de eerste twee weken weleens: Shit, ik kan het niet meer.’

Na een korte aanpassingsperiode komt Groothuizen in de basis, maar tijdens het winterse trainingskamp onder de Spaanse zon scheurt hij zijn buitenmeniscus af. ‘Ik ging terug naar Nederland voor de operatie, maar ben daarna verder gaan revalideren in Denemarken, ook uit loyaliteit naar Nordsjælland. Maar ik blééf met vocht in mijn knie kampen, het schoot niet op. Ik denk dat het ermee te maken had dat ik niet in mijn vertrouwde omgeving zat, want revalideren is voor een groot deel mentaal. Natuurlijk had ik clubfysio’s die dag en nacht voor me klaarstonden, maar tegelijkertijd moest ik alles zelf doen. Ik moest rust houden, maar ook gewoon mijn boodschappen doen. Dan nam ik een taxi naar de supermarkt, liep ik op krukken mijn boodschappen in te laden en ging ik met de taxi weer naar huis. Dat is niet echt ideaal, hè?’

ADO DEN HAAG
Groothuizen keert uiteindelijk terug naar Amsterdam om daar zijn revalidatie af te maken. In de aanloop naar afgelopen seizoen komt hij echter tot de conclusie dat zijn tijd in Amsterdam er wel op zit. Kort voor het verstrijken van de zomerse transferdeadline meldt ADO zich. Groothuizen begint vol goede moed aan zijn klus in Den Haag. ‘Mijn eerste doel was om honderd procent fit te worden. Daarover heb ik heel goed en nauw contact gehouden met de medische staf. Wat is er vandaag, of deze week, het beste voor mij? We hebben flink gas teruggenomen, omdat iedereen eigenlijk een beetje bang was voor overbelasting. Vlak voor de winterstop was ik helemaal pijnvrij, ik voelde me goed, waarna ik eindelijk voelde dat ik mijn niveau uit mijn tijd in Denemarken weer ging halen.’

Tijdens de winterstop krijgt Groothuizen op het trainingskamp in Turkije, waar hij negentig minuten goed keept tegen Besiktas, de bevestiging dat het goed zit. ‘Voor mijn gevoel kon ik toen eindelijk laten zien dat ik mijn mannetje stond. Dat eerste half jaar was lastig geweest. Ik trainde dan weer wél en dan weer níét mee. En áls ik trainde, dan ging het de ene keer goed en de andere keer minder. Ik kan me best voorstellen dat de staf, mijn medespelers en de fans toen weleens hebben gedacht: Is die jongen wel wat wij zoeken? In Turkije heb ik laten zien wat ik in mijn mars had.’

Groothuizen krijgt zijn beloning vijf wedstrijden voor het einde van de reguliere competitie, als hij de honneurs tot het competitieslot mag waarnemen voor de geblesseerd geraakte Robert Zwinkels. ‘De manier waaróp is natuurlijk niet helemaal zoals je het wilt hebben, maar dat ik mijn kans kreeg was een droom die uitkwam. Ik had natuurlijk al op het hoogste niveau in Denemarken gespeeld, en veel wedstrijden in de Jupiler League, maar de Eredivisie… Dat is toch de competitie die al je vrienden, familieleden en buren op de voet volgen. Dat was best wel een mijlpaaltje, dat heb ik toch maar mooi kunnen afvinken.’

DOLLY DOTS
Het is na zijn Eredivisie-debuut op bezoek bij FC Utrecht dat het grote publiek kennismaakt met de onbevangenheid van de jongeling. Als een volleerd prof staat hij voor de camera van de NOS, als de verslaggever hem voorzichtig vraagt naar zijn muzikale familie. Vader Jos Groothuizen was in het verleden onderdeel van de band Vulcano, die met Een beetje van dit, een beetje van dat in 1983 een grote hit scoort. Nog veel bekender is zijn tante Angela Groothuizen, de zus van zijn vader. Bij de jeugd tegenwoordig vooral bekend als jurylid bij The Voice of Holland, voor de wat oudere jongeren blijft ze voor altijd ‘die ene van de Dolly Dots’. Maar vooral de hit van zijn vader blijkt voor de NOS-verslaggever reden genoeg om eens naar de zangkwaliteiten van junior te vragen. Waar veel nieuwkomers op het hoogste podium de vraag onhandig zouden weglachen, pakt Groothuizen met een lach zijn moment. ‘Poeh, ik ga mezelf wel voor schut zetten hier’, reageert hij, om vervolgens inderdaad een paar regels te laten horen.

Terugblikkend schaamt Groothuizen zich geen moment. Sterker nog: de lessen van zijn muzikale vader en tante helpen hem iedere dag. ‘Ik zal niet doen alsof ik het gewend ben om in de schijnwerpers te staan, maar ik ben wel een beetje met dat wereldje opgegroeid. Angela spreek ik niet iedere dag. Als ik haar zie is het prima, soms bellen we. Met mijn vader praat ik wél dagelijks, een beetje sparren over van alles en nog wat. Dat doet hij ook met Søren.’

Van zijn pa leerde Groothuizen hoe het is om aandacht te krijgen. ‘Als ik met hem door Alkmaar loop, wordt hij nog altijd om de minuut herkend en moet hij een praatje maken. Hij is bekender in Alkmaar dan ik, ook omdat hij een eigen kroeg heeft gehad. En dan is hij ook nog het broertje van een Dolly Dot, haha. Wat ik mooi vind, is dat hij nooit te beroerd is om tijd te maken voor mensen die iets van hem willen. Dat is voor mij een groot voorbeeld, maar datzelfde geldt voor Angela. Kijk, ik ben ook niet achterlijk. Ik krijg soms ook wel mee hoe er over haar wordt gesproken, op een negatieve manier. Dingen als: die jurk staat haar niet. Maar ze komt niet voor niets al zo’n 35 jaar op tv. Ze wordt nog steeds gewaardeerd, omdat ze gewoon leuk is. Dat zeg ik niet omdat ze mijn tante is, maar omdát ze mijn tante is, weet ik wel hoe ze in het echt is. En dus weet ik dat ze absoluut geen masker opzet als ze op tv is, of zich anders voordoet. Dat ga ik de komende jaren ook proberen, gewoon mezelf zijn.’

‘Mijn vader maakt altijd tijd voor mensen die iets van hem willen. Dat is voor mij een voorbeeld, maar datzelfde geldt voor mijn tante Angela’

Wat Groothuizen bovendien meekrijgt, is dat hij elke minuut moet genieten van zijn leven als profvoetballer. ‘Omdat het voorbij kan zijn voordat ik het weet. Mijn vader zei het laatst heel mooi: “Binnenkort ben ik de vader van, terwijl jij altijd de zoon van was. Het gaat zo snel allemaal.” Dat zet me wel aan het denken. Door alle tegenslagen die ik heb gehad, ben ik goed gaan beseffen wat dit spelletje voor me betekent, en wat ik er allemaal voor wil laten om mijn einddoel te bereiken.’

BOKSEN EN HARDLOPEN
Vooralsnog is het Groothuizens doel om zijn status als eerste keeper waar te maken, een status waarvoor hij keihard heeft geknokt. ‘Ik ben in de zomer extra werk gaan doen, heb maar een korte vakantie genomen. Acht dagen met mijn beentjes omhoog op Mykonos, daarna ben ik doorgegaan. Vijf keer per week boksen, veel hardlopen, dat soort dingen. Alles met de intentie om de eerste man te worden.’

Dat is gelukt, en dus is zijn tijd gekomen. ‘Zo wil ik het zelf niet per se noemen, want daarmee zou ik zeggen dat de tijd van Robert erop zit. We hebben met ADO vorig seizoen een geweldig jaar gehad en daarin heeft Robert een véél groter aandeel gehad dan ik. Ik voelde ook totaal niet aankomen dat de keuze nu op mij zou vallen. Eerlijk: ik had het niet eens raar gevonden als de trainer voor hem had gekozen, hij heeft zó veel krediet opgebouwd. Maar mijn ambities hebben nu eenmaal niets met Robert te maken. Ik zou een slechte prof zijn als ik graag tweede keeper zou zijn, datzelfde geldt voor hem. Maar dit voelt voor mij wél als een beginpunt, de start van de jaren waarin het moet gebeuren.’

De eerste stap is gezet, maar dat leidde in huize Groothuizen nog niet tot euforische taferelen. Integendeel. ‘Toen ik hoorde dat ik eerste keeper werd, heb ik mijn zaakwaarnemer gebeld – maar dat doe ik elke dag – en mijn vriendin geappt. Dat was het. Ik heb vooral zoiets van: Joh, laat het eerst maar eens even zien. Daarna is het misschien een keer tijd om iets te vieren. Als ik na dit seizoen terug kan kijken op een mooi jaar, is dat me veel meer waard dan dit. Nu ben ik vooral hongerig. Ik ben nu éérste keuze, maar ik wil laten zien dat ik ook de júíste keuze ben.’

rd.. schreef:

Lekker je hele stadion vol met eigen supporters en de rest op TV kijken. Prima oplossing. Scheelt ook weer inzet politie, beveliging etc. Het is elke keer wachten tot het ergens weer een keer misgaat. Bovendien zo`n vak (zie ook afgelopen weekend) zit maar voor een kwart vol. Zonder van de zitplaatsen.

Als uitsupporter die er altijd bij is zeg ik dat je nu echt praat als iemand die nog nooit meer dan 2 uitduels heeft bijgewoond. Er gebeurt al jaren geen reet meer, in en rond het stadion. Het is zo goed geregeld dat je de kans niet eens meer krijgt om te rellen rondom een wedstrijd. Een klein opstootje misschien maar dan houdt het op, valt echt in het niet tegen vroeger.

Iedere uitsupporter zal je zeggen dat een uitduel leuker is dan een thuisduel, er zit meer spanning omheen met een veel hechter gevoel tussen de supporters. Iedereen let beter op elkaar. Waar je bij thuisduels vooral bezig bent met je vrienden en kennissen. Bij uitduels ben je 1 groep, dat is de kick, samen zingen, samen een overwinning vieren of samen schelden..... altijd 1 groep en in 1 vak.

Ik zie trouwens ook zat goed gevulde uitvakken (helaas te weinig met onze mensen erin) en ben van mening dat een vol uitvak sfeer geeft aan een wedstrijdbeleving. Spelen wij thuis en is geen gevuld uitvak dan is het een saaie boel en in mijn ogen en kan je juist dan gewoon thuis blijven (= dan een saaie dooie boel wat mij betreft). Thuis heb je nog beter zicht ook.

Madmax schreef:

Nou van As, dan maar weer iemand uit de Schotse competitie... Florian Kamberi (23 jaar) (1.89 cm) FC Hibernian

https://youtu.be/I5sa5VMQLIU

Ps: Zo makkelijk scouten met weinig geld

Die heeft net getekent bij Hibernian dus dat gaat ‘m niet worden ligt nog jaren vast

Jongens. Ik ben een beetje klaar met dat negatieve gedoe van de shouters. Ik ben blij als sponsor van ADO Den Haag. Ik wilde hem 1,5 jaar geleden opzeggen maar ik kan mij sindsdien weer identificeren met de club. Ik ben bij dat manders, van As, van der Veen en de financiële man Rinner er zitten. Goede mensen die de club en de sponsors kennen. Van As moet het nou eenmaal met beperkte middelen doen en dat lukt hem vrij aardig. Laten we nou de komende jaren gewoon kijken wat er gebeurd en kijken of we structureel linkerrijtje kunnen spelen. Ik heb er alle vertrouwen in. Ik vind het jammer om te lezen dat iedereen zo negatief is. We zijn vorig jaar gvd 7e geëindigd.
Tot ziens en ik zie jullie in het stadion. Laten we er gewoon met zijn allen een mooi seizoen van maken!

BLEISWIJK-1 schreef:

Tommy had er geen vertrouwen in. Daarom heeft v. As hem verkocht.

Nee gekheid. Maar laten we eerlijk zijn. Je moest hem verkopen. De prijs daar kun je je twijfels over hebben.

Al hebbe we een spits die er dit jaar 40 in schopt en nog een 4jarig contract laten die kneuze m ook voor een appel en een ei gaan dat is al jaren zo en dat blijft zo wanbeleid 1e klas .

DHFC070 schreef:

Je hebt jaarlijks een tekort op de begroting van 4 miljoen en zo`n 8.000 a 9.000 betalende klanten en iemand begint hier over een tweede ring onder het mom van ambitie.... werkelijk lachwekkend.
Gister 11.000 bezoekers en dat met een tweede kaartje gratis. Zal zeker de vakantieperiode zijn en nog meer van dat soort zaken? Daar moeten andere clubs dan ook last van hebben zou je denken.

Het is en blijft dat werkelijk niemand warm loopt voor Den Haag en dat is de hoofdreden waarom we een clubje in de marge zijn en blijven.

Om het maar eens om te draaien wat kan de club in godsnaam doen om meer supporters en kleine sponsoren aan te trekken? Want de beste stuurlui aan wal waarvan ik er ook 1 ben.

het is helaas al jaren en jaren bij Ado net niet. Ik kom er nu al ruim 30 jaar en daar is helaas nooit wat aan veranderd. Heeft deels met het haagse publiek te maken (nog steeds veel aso gedrag, K hier K daar etc), waar ik er ook 1 van ben(zonder het aso gedrag en K dan :-) en grotendeels doordat er niet wordt aangevoeld door de mensen op kantoor wat de "oude" supporters willen en wat nieuwe aanwas zou willen. Neem het nieuwe stadion, prachtige tekeningen etc vooraf maar vooral de "boulevard" zou een bron van gezelligheid en samenkomen van supporters worden voor en na de wedstrijd. We zien nu het resultaat, een grauwe, ongezellige bedoening onder de tribune waar je zo snel mogelijk weer vandaan wilt als je eenmaal binnen bent, terwijl dat juist een belangrijke factor is voor nieuwe supporters. Kijk naar vitesse, prachtige boulevard voor eten en drinken. Licht en overzichtelijk. Open dag, nog zo`n voorbeeld. Het is niks en wordt ook nooit wat. Slechte opzet om spelers te vragen voor handtekeningen waardoor irritatie en aso gedrag weer naar boven komt. Geen wedstrijd meer tijdens de open dag, gemiste kans! Doe de spelerspresentatie op het veld, traininkje vooraf met commentaar van Fons en dan een leuke wedstrijd. Vraag de supporters en (toekomstige)sponsoren waar ZIJ behoefte aan hebben en probeer daarop in te spelen. Dat gebeurd gewoon niet. En daar komt ook nog eens bij dat wij geen landelijke supportersschare hebben zoals feyenoord en ajax. Tel daarbij op dat de bevolkingssamenstelling in den haag de afgelopen jaren heel erg is veranderd en die groep veel minder interesse en binding heeft met de club. Maar het is zoals hier al voorbij kwam, echt zaak dat er nu eens profs op posities komen op kantoor waarmee er ECHT doorgepakt wordt. Nieuwe mensen die Ado gaan aanpakken als een bedrijf en niet als een voetbalclubje, want die tijden zijn echt voorbij.

Barend schreef:

Het is zeker niet de bedoeling dar er Haagse supporters in Almelo komen, a.s. zaterdag. De wedstrijd daar BEGINT om 20.45 u.
Hoe is het mogelijk dat dit KNVB-beleid geaccepteerd wordt??
Gaan we in de toekomst ook `s nachts spelen?!

Er wordt toch al jaren op dat tijdstip gespeeld op de zaterdagavond.
Is nodig om alle wedstrijden live uit te kunnen zenden.
Nu moeten wij uit spelen op dat tijdstip.
Wat voor ons geldt , geldt voor de andere clubs ook.
In de eerste divisie ben je als supporter nog minder af.
Daar speel je vrijdagavond om 20.00 uur en je bent supporter van Cambuur en je moet naar Roda JC of MVV of andersom.
Dan kun je een vrije middag opnemen om naar het voetbal te gaan wil je op tijd zijn.
Vervolgens ben je ook half in de nacht weer thuis.

Let op. deze week komt er een paniek spits aankoop
Het is toch al jaren en dag die slappe instelling dat ADO wedstrijden verliest.
Die spelers uit de 1e divisie klappen er gewoon op, het lag gisteren echt niet aan het ontbreken van een spits maar aan de instelling hoe een wedstrijd in te gaan, ik had vorige week al voorspeld dat Emmen helaas ging winnen.
Tegen beter weten in had ik ADO op de Cadd.nl voorspellingen toch laten winnen omdat het toch mijn club is.
Het nederlandse voetbal is het lachertje van Europa, met uitzondering van 1 of 2 clubs. maar goed die hebben dan ook de financiële mogelijkheden om wat meer te doen.
Ik denk i.p.l.v 12 punten je na 4 wedstrijden 1 schamel puntje heb binnen gehaald.
Fijne dag verder.

Even serieus, dit had toch iedereen kunnen zien aankomen? Bij Emmen leefde dit partijtje enorm bij die gasten. Hier dacht 80% dat we wel zouden winnen. Best vreemd na een voorbereiding die echt de slechtste was sinds jaren. Voeg daar bij dat je geen vervangende spits hebt. Was helaas nog te positief met een gelijkspel bij de voorspelling.
Heracles uit... dat wordt niks. 0 uit 2. Verwacht ook helaas dat de houdbaarheid van Fons Groenendijk snel over is. Man heeft er net een jaar te lang gezeten.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

FC Jeff, Franky, guru, Luc2000, Rooie91, Bhattoe 74 en 161 gasten.

Bekijk de topshouts