Tag: bezig

Trending: graafschap vanavond afgelast winnen wedstrijd spelers

Toon alle shouts

opper schreef:

Hij scoort wat meer, vooral omdat bijna niemand anders dat doet. Zijn spel en vooral voorzetten zijn net zo beroerd als vorig jaar.

Wel jammer voor ons in dit opzicht dat meer clubs hem willen gaan halen als hij zo lekkah bezig is ,helaas voor ADO is hij transfer vrij deze zomer.
Hij wil zelf nog niet verlengen, geef hem eens ongelijk vanuit zijn positie gezien, dus vrees dat we hem kwijt zijn na dit seizoen voor noppes.

James schreef:

We hebben gewonnen !!! En ja hoor het is weer doodstil op de box !!!
De shouts die er zijn gaan wederom over ellende en onzin. Wat hebben wij toch een hoop k*t "supporters"

Een hoop mensen hebben de wedstrijd niet gezien…

Anders had het hier wel vol gestaan want het was niet best. Met als grootste dissonant o.a Max de Waal; continu weer verstoppertje spelen en als ie dan toch in balbezit komt balverlies. Severina die bij elke hoge bal pas in actie komt als de bal er al is en hij nog niet, blijft serieus stil staan en gaat dat duel niet aan of komt het omdat ie vaak naar de grond kijkt als ie aan de bal is.

Boy Kemper was verrassend, oogde goed fit en gretig. Van Breemen telkens meer volwassener en mannelijker aan het verdedigen…Assante die er weer vol tegen aan gaat. En sellouki die ook weer lekker bezig was. Hall is duidelijk een wingback die bepaalde verdedigende aspecten ontbeert.

Wat wel erg moet veranderen is het tempo waarin gevoetbald word dat is echt te langzaam

Law schreef:

Kan iemand dat artikel plaatsen is een premium artikel

ALSJEBLIEFT..............

Braafheid en Zuiverloon over mentale problemen in topsport: ‘Harry Maguire durfde zijn kinderen niet meer aan te kijken uit schaamte’
Mentale problemen in de topsport uit de taboesfeer halen. Dat is de missie van de oud-profvoetballers Edson Braafheid (39) en Gianni Zuiverloon (36). Morgen komt hun podcast Building Bridges online. ,,Geloof me: het doet wat met je om op tv te horen dat je er helemaal niets van kunt.’’

De avond voor de WK-finale Nederland - Spanje in 2010. Edson Braafheid (39) kan het beeld nog moeiteloos in zichzelf oproepen. Zat hij daar in zijn hotelkamer in Zuid-Afrika, terwijl hij het vooruitzicht van de mogelijk belangrijkste wedstrijd in zijn loopbaan op zich liet inwerken. Zenuwen en twijfels vulden zijn gedachten. Zou het wel goed gaan? Zou hij, toch een ervaren verdediger, niet pijnlijk door het ijs zakken? En wat zouden die honderden miljoenen tv-kijkers dan van hem denken?

,,Ik had totaal geen controle over mijn gedachten’’, bekent de geboren Surinamer, die in de finale in Johannesburg in minuut 105 binnen de lijnen kwam voor de geblesseerde aanvoerder Giovanni van Bronckhorst. ,,Ik was alleen maar bezig met mezelf moed inpraten. Zo van: laat het alsjeblieft goed gaan morgen.’’

Mentale problemen in topsport vielen decennialang in de categorie zweetvoeten, kalknagels of zwemmerseczeem. Je wist dat er mensen mee rondliepen, maar erover praten? Liever niet. Het paste domweg niet in de machocultuur die presteren op het allerhoogste niveau met zich meebrengt. Je kwetsbaar opstellen maakte je zwak, zo wilde het cliché. Het kon je reputatie en status in de selectie genadeloos schaden.
,,En eigenlijk is dat best gek”, zegt Braafheid, nog altijd woonachtig in de Verenigde Staten waar hij zijn actieve loopbaan afsloot bij Palm Beach Stars. ,,In topsport zijn we met van alles bezig. Met conditioneel fit raken, tactische en technische analyses. Behalve dan met die paar centimeter in je hoofd, de hersenen. Die vergeten we nogal eens. En precies daar valt nog enorm veel progressie te boeken.’’

Om die reden richtte Braafheid, samen met zijn goede vriend en ex-prof Gianni Zuiverloon (36), House of Acceleration (HOA) op, waarin ze mentale problemen bij sporters te lijf gaan. Ze werken hierbij samen met mental coaches, psychologen en ambassadeurs uit de sport- en entertainmentbranche. Hun doel is het verbeteren van de geestelijke gezondheid en het psychisch welzijn van mensen, onder wie (jeugdige) sporters.

Daarnaast starten ze maandag met een podcast waarin ze met bekende topsporters over hun geestelijke obstakels praten. ,,Van de professionele sportwereld wordt nog te vaak een te rooskleurig beeld geschetst’’, vindt Braafheid, die speelde voor onder andere FC Utrecht, FC Twente, Bayern München, Hoffenheim en Lazio. ,,Natuurlijk is het prachtig om voor 80.000 toeschouwers of meer te spelen en goed geld te verdienen. Alleen: dat is de buitenkant. In werkelijkheid gaan heel veel topsporters gebukt onder eenzaamheid, blessureleed, druk van buitenaf en tal van dat soort zaken meer. In ons werk proberen wij een klankbord te zijn voor diegenen die hun zorgen in vertrouwelijkheid van zich af willen praten. Het is echt keihard nodig.’’
Waarom is het zo nodig?

Zuiverloon, oud-speler van onder meer Feyenoord, Heerenveen, West Bromwich Albion en ADO Den Haag: ,,Wat Edson zegt over die dag voor de WK-finale, ervoer ik in min of meer dezelfde mate tijdens mijn eerste periode bij ADO Den Haag. De degradatieperikelen maakten een ander mens van me. Ik raakte geblesseerd, was thuis niet meer de gezelligste en voelde me verantwoordelijk voor de kantoormedewerkers, die misschien wel hun baan zouden gaan verliezen wanneer we eruit zouden gaan met ADO. Het was alsof ik voortdurend een zak bakstenen op mijn rug droeg, zo erg trok ik me de ellende aan.

,,Vooral toen realiseerde ik me dat je je als topsporter heel alleen kunt voelen, dat de spanningen of kritiek op jouw functioneren je te veel kunnen worden. Juist ook omdat kritiek vaak heel persoonlijk wordt. Geloof me: het doet wat met je om op tv te horen dat je er helemaal niets van kunt. Supporters die je afmaken op internet? Het komt binnen bij je, echt waar. Zelfs absolute topspelers laten zoiets niet zomaar van zich af glijden. Op den duur kan die stress gekmakend worden.’’

Neem Harry Maguire. Ik las ergens dat hij uit pure schaamte zijn kinderen niet meer durfde aan te kijken, zo schuldig voelde hij zich ten opzichte van hen

Edson Braafheid
Braafheid: ,,Neem Harry Maguire, die sinds zijn komst naar Manchester United met nogal wat kritiek te maken kreeg. Ik las ergens dat hij uit pure schaamte zijn kinderen niet meer durfde aan te kijken, zo schuldig voelde hij zich ten opzichte van hen. En dit alleen maar omdat hun vader op sociale media voortdurend werd weggezet als miskoop, als nutteloze kracht.

,,En dan is dit nog maar één voorbeeldje, hè, van waarom het bedrijven van topsport nu veel lastiger is dan pakweg twintig jaar geleden. Eén klik op je telefoon en de bagger over jou als persoon druipt vanzelf over je heen. Probeer dan nog maar eens vertrouwen te houden in jezelf. Echt, dat is zo makkelijk niet. Daar kun je als topsporter goed hulp bij gebruiken. Ik had die hulp als profvoetballer althans dolgraag gehad.’’

De cijfers onderstrepen dat er in de topsport nog een wereld te winnen is op het gebied van geestelijke gezondheid. In een vorig jaar verschenen rapport van het IOC is te lezen dat bijna de helft van de sporters wereldwijd kampt met slaapproblemen, terwijl een derde angststoornissen en depressieve klachten heeft. Ook alcoholmisbruik, gokproblemen en suïcidale gedachten zijn geen uitzondering.

Oud-profvoetballers als Jeroen van der Lely en Jordi Hoogstrate kwamen publiekelijk uit voor hun faalangst, Gregory van der Wiel en Ricardo Kishna vertelden over hun paniekaanvallen. Dat deed ook de Amerikaanse turnster Simone Biles, die zo’n beetje alles won wat in haar sport te winnen valt. Onder anderen Gary Speed en Robert Enke kozen voor de dood, mogelijk als gevolg van spanningen tijdens hun voetbalcarrière.

Wat kunnen jullie topsporters bieden?

Zuiverloon: ,,We maken ze mentaal weerbaar. We vragen niet achteloos: ‘Hoe gaat-ie?’ Nee, we verdiepen ons echt in hoe het iemand vergaat, reiken ‘tools’ aan. Zo zorgen we ervoor dat de outside noise uit hun systeem verdwijnt. Dat klinkt allemaal als clichés, maar uit ervaring weet ik dat het belangrijk is dat iemand zich oprecht om je bekommert.

,,Stel: je hebt als topsporter slecht geslapen omdat er privé wat aan de hand is. Denk jij dan dat je zoiets deelt in de kleedkamer? Nee. Eenvoudigweg omdat er misbruik van wordt gemaakt door je ploeggenoten. Je wordt als slappeling gezien. Wij proberen sporters te leren dat kwetsbaarheid tonen geen zwakte is, maar juist een kracht. Als jij vrij in je hoofd bent en goed in je vel zit, presteer je beter.’’

Braafheid: ,,Voetbal is wat je doet, niet wie je bent. Achter iedere topsporter gaat een mens schuil, met zijn of haar eigen problemen. Die nuance wordt te weinig gemaakt. Het is fantastisch, hoor, om – zoals ik ooit – voor Bayern München te mogen voetballen. Alleen: als het dan even niet loopt, als de prestaties achterblijven bij de verwachtingen, is het wel zo fijn als er iemand voor je is die met je naar een verklaring zoekt. Je kunt namelijk helemaal kapotgaan aan die stress, heb ik gemerkt. Daar zouden we, zeker ook de clubs, meer bij moeten stilstaan. Al was het maar omdat ze er belang bij hebben dat hun sporters zo weinig mogelijk aan hun hoofd hebben.’’

Clubs werken toch al met mental coaches?

Zuiverloon: ,,Zeker. Langzaamaan gaat het echt wel de goede kant op. Clubs hebben steeds meer in de gaten dat ontwikkeling van een sporter niet alleen in het fysieke gedeelte zit. Toch kunnen hier nog heel veel stappen in worden gezet. Neem de jeugdopleiding. Hoe bereid je talenten voor op de impact van sociale media, waar ze later mee te maken krijgen? Hoe voorkom je dat ze, zoals Maguire, de kritiek heel persoonlijk opvatten? Onder meer daarin kan nog enorme winst worden behaald.’’

Braafheid: ,,In de ideale situatie heeft iedere topsporter straks een eigen, onafhankelijke psycholoog. Oftewel: een deskundige die er écht voor de sporter is en die geen directe belangen heeft met de club. Ik geloof dat je daarmee heel veel psychologische problemen gaat voorkomen. In de NBA is dit al heel lang vanzelfsprekend en werpt het vruchten af. In Europa lopen we wat dat betreft nog behoorlijk achter.’

Denzel Dumfries gaf tijdens het WK toe dat hij regelmatig hulp inschakelt van een sportpsycholoog. Gaat die bekentenis ook hier leiden tot meer acceptatie van geestelijke gezondheidszorg?

Braafheid: ,,Zeker. Denzel is natuurlijk niet de eerste de beste die dit zegt. Dat zo iemand zich kwetsbaar durft op te stellen, helpt enorm. Ook als voorbeeld naar anderen. Zonder mentale ballast is een voetballer nu eenmaal tot veel meer in staat dan een speler die die problemen wél met zich mee leurt. En wat voor voetballers geldt, geldt net zo goed voor de bakker van om de hoek. Als hij liefde voelt, zullen zijn taartjes ook lekkerder smaken.’’

Maandag start jullie podcast over ‘de mens achter de sporter’, met in de eerste aflevering Urby Emanuelson. Wat kunnen luisteraars verwachten?

Zuiverloon: ,,Diepgaande verhalen van topsporters over waar ze tegenaan zijn gelopen in hun loopbaan. Hopelijk zijn deze levenslessen een inspiratiebron voor de topsporters van de toekomst. Mentale problemen helemaal uit de taboesfeer halen, daar is het ons om te doen.’’

https://www.omroepwest.nl/sport/4672085/dick-advocaat-druk-bezig-met-bellen-nieuwe-spelers-maar-niet-alles-is-positief

ADO is bezig met Giovanni korte

ADO-aanvoerder Boy Kemper speelt na operatie weer zonder pijn: ‘Werd elke dag met een glimlach wakker’
Boy Kemper (23) moest na een operatie aan zijn enkel drie maanden revalideren maar is inmiddels volledig hersteld. De verdediger, die eindelijk weer pijnloos kan voetballen, is vastberaden om ADO Den Haag in de tweede seizoenshelft van meer verdedigende stabiliteit te voorzien.

45 minuten kreeg Boy Kemper afgelopen vrijdag tegen FCV Dender (3-1 zege), nadat hij een week eerder al een half uur mee had gedaan tegen FC Utrecht (4-4). Op het veld voelde het voor Kemper weer als vanouds. ,,Heerlijk om weer op het veld te staan, ja. Dat heb ik echt gemist”, zei de verdediger.
Drie maanden lang ontbrak hij, na een operatie aan zijn enkel. Daarbij werd bot aan de aanhechting met zijn achillespees weggeschaafd. Het herstel ervan duurde lang. Toch ervaarde Kemper die periode niet per se als ‘zwaar’. ,,Conditioneel was het dat soms wel, maar mentaal niet. Ik werkte al lang naar de operatie en dus het herstel toe. Ik werd tijdens het herstel ook elke dag met een glimlach wakker, omdat ik dacht: vandaag gaat het weer een stuk beter.”

Vrij in hoofd
De Volendammer is na zijn operatie eindelijk van de pijn af die hij jarenlang op het voetbalveld voelde. Het was te zien in wedstrijden. Kemper leek voortdurend door zijn enkel of heup te zakken. ,,Maar de pijn is nu helemaal weg. Ik voel me daardoor vrijer in mijn hoofd. Ik hoef niet meer telkens aan mijn enkel te denken of m’n enkel te ‘ijzen’ na een wedstrijd of training.”

Ik wil voetballen, op welke positie dat dan ook is. Ik hoop met mijn ervaring de achterhoe­de van wat rust en stabili­teit te voorzien

Boy Kemper
In zijn eerste twee duels na zijn blessure viel Kemper in als linksback. Op die positie was hij vorig seizoen met acht assists van grote waarde voor ADO. Met spits Thomas Verheydt vormde Kemper bovendien een tandem die de Haagse ploeg succes opleverde. Tegelijkertijd kan Kemper centraal achterin spelen en is dat juist de plek waar ADO dit seizoen zoveel problemen heeft.
Waar ziet de verdediger zichzelf spelen? ,,Als je het Verheydt vraagt, dan zegt hij linksback”, lacht Kemper. ,,Maar voor mij geeft het echt niet. Ik wil voetballen, op welke positie dat dan ook is. Ik hoop met mijn ervaring de achterhoede van wat rust en stabiliteit te voorzien. Daarin kan ik hopelijk mijn steentje bijdragen.”

Contract
De start van de tweede seizoenshelft, vrijdag tegen FC Dordrecht, betekent voor Kemper het begin van het laatste half jaar van zijn contract bij ADO. Eerder kwamen de club en Kemper niet tot een akkoord over een contractverlenging, maar het is niet gezegd dat Kemper daadwerkelijk aan zijn laatste ADO-maanden bezig is. ,,Ik ben toevallig vorige week gebeld door de club, dat ze de gesprekken willen hervatten. Of ik daarvoor open sta? Natuurlijk. Ik heb me hier kunnen ontwikkelen, dus we gaan zeker in gesprek.

Als je als trainer bezig bent met wat mensen roepen van de tribune dan moet je niet in de grote steden gaan werken. Waarschijnlijk komen degene die Franken maar blijven verdedigen al 30 jaar niet meer in een stadion. Ik ben het eens dat het onbeschoft is en soms zelfs over alle grenzen heen gaat maar goed dat is niet anders zeker niet in de 4 grote steden. Waar het mij om gaat is dat Franken er niks van kan en statistisch gezien als je zijn competitie wedstrijden neemt had je niet eens nacompetitie gespeeld. Hij heeft gekoketteerd op het succes van Brood die er een geweldige vechtmachine van heeft gemaakt daar heeft hij niks aan bijgedragen ook niet aan de periode titel. Alle familie van Franken blijven maar huilen op deze box terwijl we gewoon de beste Haagsche trainer ooit hebben dus als het je niet bevalt ga dan alleen naaro21 kijken dan kan je die fantastische trainer met nieuw elan wekelijks bewonderen maar wij gaan gewoon verder met ons Haagsch icoon Advocaat.

Club Achter de Duinen schreef:

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Verheydt online met zijn bedrijfje
De plannen waren er al, maar nu heeft Thomas Verheydt echt zijn eigen kledingmerk gelanceerd: TV9.
Lees het nieuwsbericht

Duidelijk waar zijn focus ligt.

Schaken, Elia en nu een Verheydt die met randzaken bezig is.

lekkah!

Dick Advocaat over eerste week als ADO-trainer: ‘Spelers kijken hoe ver ze kunnen gaan, dat spelletje is leuk’
Dick Advocaat (75) heeft zijn eerste tien dagen als trainer van ADO Den Haag achter de rug. Op het trainingsveld zichtbaar genietend van zijn nieuwe job en fanatiek met zijn spelers bezig, werkte ‘De Kleine Generaal’ toe naar zijn debuut als trainer van de Haagse club, vandaag op bezoek bij Almere City.

Een voorzet, een schot en de doelman die redt. ‘Mario! Gewoon zo je voet erachter, bam!’, roept Advocaat naar Mario Bilate, die zijn inzet gekeerd ziet worden. Ondertussen doet de Haagse trainer met zijn been de beweging voor die de spits volgens hem had moeten maken. Daarna draait Advocaat zich om en snelt hij in generaalspas naar de plek waar de trainingsoefening wordt hervat, om daar aanwijzingen te geven.
In alles straalt Advocaat tijdens een regenachtige, doordeweekse ochtend op het trainingscomplex van ADO Den Haag in Rijswijk de passie uit die hem zo kenmerkt. Waar trainers die een respectabele leeftijd hebben bereikt het werk vaak aan hun jongere assistent-trainers overlaten, lijkt Advocaat wars van dat soort leeftijdsgerelateerde beperkingen. Bij hem is zijn 75 jaar écht slechts een getal.

Als eerste van de staf op het veld? Advocaat. Hij maakt met meerdere mensen een praatje en grapt wat naar de ‘padboys’, een aantal dagelijks aanwezige supporters die de trainingen vanaf een pad naast het trainingsveld bekijken. ,,Een beetje Haags mooi weer was lekker geweest, hè’’, zegt de ADO-trainer tegen de grinnikende supporters. Nee, het lijkt Advocaat totaal niet te deren dat de pracht en praal van het topvoetbal in Rijswijk ver weg is. Hij geniet, op de plek waar hij zo graag is: een trainingsveld, en ook nog dat van ADO.

Zodra de warming-up begint, verandert zijn ontspannen blik in een serieuze. Vanaf dat moment staat Advocaat karakteristiek met zijn armen over elkaar naar zijn spelers te kijken. Net als tijdens het eerste gedeelte van de training. Hij zet een keer een sprintje in naar een bal om die naar een speler terug te passen. Verder kijkt Advocaat, terwijl assistent-trainer Said Bakkati uitlegt, toe.

Maar naarmate de training vordert, neemt zijn instinct het over. Zodra de Haagse oefenmeester iets ziet wat niet goed gaat, kan hij het niet laten om er toch iets van te zeggen. Dan laat hij de speler in kwestie weten dat het beter moet. In duidelijke bewoordingen, maar ook met armgebaren en door zelf voor te doen hoe het wél moet. En als een speler even achter zijn kont aan gezeten moet worden, zet Advocaat een sprintje in, om zich vervolgens om te draaien en zich weer op de volgende actie te richten.

Onvermoeibaar lijkt hij. De ‘padboys’ zien het met groot genoegen aan. Ze genieten van de pit van Advocaat en dat van enige vorm van verzadiging geen sprake lijkt, na een carrière die hem drie keer bondscoach van Oranje maakte, een UEFA Cup opleverde en een Nederlands landskampioenschap bezorgde. En dat ‘De Kleine Generaal’ toch nog bereid is om hun club erbovenop te helpen.

,,Maar het was wel weer even wennen, hoor’’, blikt Advocaat terug op zijn eerste anderhalve week in dienst van de Haagse club. ,,Elke ochtend kwart voor zeven op, dat was altijd kwart voor negen. En de afgelopen tien dagen was het ook nog slecht weer, dus dat viel ook tegen. Maar het werken met de groep en het spel spelen met elkaar is wel fijn. Op de trainingen gaat het om plezier. De eerste week was best een beetje pittig en de intensiteit was hoog. De spelers kijken ook hoe ver ze bij mij kunnen gaan en dat spel is gewoon nog steeds leuk.’’

In Den Haag gelooft men in elk geval weer dat er dit seizoen toch nog iets mogelijk is. Gezien hoe ADO dit seizoen heeft gepresteerd, moet nog maar blijken of Advocaat het aan de praat krijgt. Er wacht hem een immense klus bij de nummer 17 van de Keuken Kampioen Divisie, te beginnen tegen Almere City.

ADO heeft pijlen op Quick-talent Issac Dijkhuizen (19) gericht: ‘Iedere dag voetballen, dat is mijn droom’
De 19-jarige rechtsbuiten Issac Dijkhuizen van derdedivisionist Quick heeft het dit seizoen op zijn heupen. De jonge Hagenaar onderscheidt zich bij de ‘Haantjes’ wekelijks en dat is ook bij ADO Den Haag niet onopgemerkt gebleven. ,,Zodra het rond is, zal ik zó ongelooflijk blij zijn”, blikt Dijkhuizen alvast vooruit.

In de nog prille loopbaan van Issac Dijkhuizen neemt het jaar 2022 een feestelijke plaats in. 2022 is het jaar dat hij debuteerde in het keurkorps van de ‘Haantjes’. 2022 is het jaar dat hij zich tijdens de eerste wedstrijden van het seizoen in de kijker speelde. En dat vasthield. Assists, doelpunten, en linksbacks die zijn rugnummer zo vaak te zien kregen dat ze hun toevlucht namen tot een lompe overtreding.
Niet voor niets kreeg hij begin november van ADO Den Haag de kans om zich in haar onder 21-elftal te bewijzen. Die kans bestond uit twee delen. Issac Dijkhuizen: ,,De eerste wedstrijd die ik mocht meedoen, was tegen Voorschoten’97”, vertelt Dijkhuizen. ,,De tweede wedstrijd was tegen Excelsior. Natuurlijk vond ik het spannend, je wordt in zo’n duel nadrukkelijk beoordeeld. Maar ik wist ook dat ik vooral mijn eigen spelletje moest spelen. Ik had dan ook geen extra zenuwen ofzo. Het enige wat ik me voornam was: er honderd procent voor gaan.”

Beslissende momenten
Het eerste deel van de test ging goed. Al kreeg hij wel tips mee voor deel twee. ,,Mijn statistieken qua vrijlopen, druk zetten, meeverdedigen en dergelijke waren allemaal prima. Niets op aan te merken”, neemt de soepele rechtsbuiten ons mee naar die misschien wel beslissende momenten uit zijn carrière.

,,Wel gaven ze aan dat ze wilden zien dat ik me in de volgende wedstrijd in bepaalde situaties nadrukkelijker zou laten gelden. Ze onderstreepten dat mijn eigenschap van recht op mijn man afdribbelen, die in één keer passeren en dan een voorzet op maat geven, tegenwoordig schaars is. Dat heb ik ter harte genomen. Tegen Excelsior ging het ook op dat onderdeel naar volle tevredenheid.”

Met als gevolg dat december nog mooier dan november gaat worden. ADO Den Haag heeft hem een contractaanbieding gedaan om vanaf volgend seizoen aan te sluiten bij de onder 21. Dijkhuizen: ,,Zodra het rond is, zal ik zó ongelooflijk blij zijn. Je weet: iedere dag met voetbal bezig zijn, is mijn droom. Kan dat ook nog bij de profclub uit je eigen stad, zorgt dat zeker voor een extra dimensie.”

Enorme kick
De manier waarop bij het groen-gele proefwedstrijd-tweeluik specifiek naar de onderdelen van zijn spel werd gekeken, spreekt de lichtvoetige Vogelwijker aan. ,,Ik kan me voorstellen dat je op die manier heel snel progressie kan maken. Het lijkt me een enorme kick om elke dag op die manier met je spel bezig te zijn. Al valt er ook de rest van dit seizoen bij Quick in de zondag derde divisie nog genoeg voor me te leren.”

Net als zijn ploeggenoten kon de vleugelflitser zich zondag tegen TOGB (1-1) niet onderscheiden. Ondanks de ijver, klopte de timing steeds nét niet. ,,We speelden slordig, en er zat te weinig pit in ons spel”, analyseert de zelfkritische Dijkhuizen het vermakelijke, maar rommelige middenmootduel.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

fcdh_awaydays, GGH, Dang3r, Tante Wil, wiegah070, Erik070, Aad, BLEISWIJK-1, ADO079, Max, KaleHans en 229 gasten.

Bekijk de topshouts