Tag: interview

Toon alle shouts

wat een slap interview, hij praat als of alles zo goed op de rails staat en blijft maar roepen dat de organisatie zo goed staat, nou de feiten spreken voor zich.

VI:

Janmaat verklaart bliksemvertrek als technisch manager van ADO

Door Bart Kruijt
Daryl Janmaat begon in de zomer vol goede moed aan zijn nieuwe klus als technisch manager van ADO Den Haag, maar vijf maanden later is de voormalig verdediger al opgestapt. 'Ik denk dat het gewoon een mismatch is geweest', zegt hij nu. Tekst en uitleg bij een bliksemvertrek.
In juni rolde Daryl Janmaat (33) van de ene in de andere loopbaan. Blijven voetballen werd door aanhoudend blessureleed steeds moeilijker voor de 34-voudig international en dus besloot hij om de kicksen op te bergen toen hij de kans kreeg om technisch manager van ADO te worden. Een maand na zijn aanstelling sprak hij daar uitgebreid over met VI. Janmaat benadrukte in dat interview dat hij heel goed wist dat hij in zijn nieuwe functie moest groeien, dat hij niet in één keer alles in zijn eentje zou kunnen regelen. Er werd gemeld dat hij begeleid zou gaan worden door mensen binnen de club.

Zo was het plan in theorie, maar in praktijk zag het er allemaal iets anders uit. Janmaat voelde zich in de afgelopen maanden bij ADO regelmatig aan zijn lot overgelaten. Ook was hij het niet eens met bepaalde beslissingen die genomen werden, maar Janmaat had zelf niet de bevoegdheid om daar ook maar iets aan te veranderen. Na een gesprek met de directie, op vrijdagmiddag, wist Janmaat genoeg: hier wilde hij niet mee verdergaan. 'De inhoud van dat gesprek hou ik voor mezelf, maar dat was voor mij de druppel', zegt de vertrokken 'manager' nu. Manager tussen aanhalingstekens, omdat Janmaat zich nooit zo gevoeld heeft.
Waar is het misgegaan?
'Vanaf begin af aan is er, in mijn ogen, verkeerd gecommuniceerd over mijn aanstelling als technisch manager/technisch directeur. Ik merkte dat binnen de club wel verwacht werd dat ik het technische beleid op me zou nemen, maar ik had gewoon geen beslissingsbevoegdheid. En ik ga niet voor andermans keuzes staan, ook omdat ik het met heel veel dingen niet eens was. Dan moet je een stap terugnemen en als club iemand anders op deze plek neerzetten; iemand die wel achter de beslissingen staat of wel zelf beslissingen kan nemen. Ik vond het allemaal heel erg onduidelijk. Er zijn nu mensen aan het beslissen die op afstand zitten.'
Doel je dan op Ignacio Beristain, die namens de investeerders die ADO hebben overgenomen verantwoordelijk is voor wat er bij de club gebeurt?
'Niet eens zozeer. Met Ignacio heb ik altijd wel een goede band gehad en hij heeft ook zijn best gedaan. Maar Ignacio is ook directeur van Estoril en ik wist van tevoren ook niet dat hij daar veel zou zitten. Ik ben wel begeleid, hoor. Of, tenminste, begeleiding… ik heb wel steun gehad, laat ik het zo zeggen. Maar ik kan het niet één op één begeleiding noemen, dat je echt ergens in rolt. Het is gewoon allemaal niet zo gegaan zoals het van tevoren besproken en geschetst was. Ik heb nu geen zin om de zwarte piet toe te spelen, maar ik denk dat het van beide kanten geen goede zet is geweest. Misschien heb ik het zelf ook wel wat onderschat. Achteraf had ik het niet moeten doen.'
Ik heb nu geen zin om de zwarte piet toe te spelen, maar ik denk dat het van beide kanten geen goede zet is geweest
Heb je het met vijf maanden dan nog lang volgehouden?
'Ik zou komende week beginnen met een cursus, Henk van Stee zou me daarbij gaan helpen. Ik wilde het dus nog echt wel even de tijd geven, dat was mijn plan. Maar vrijdag was er een gesprek met de directie en daar werd iets besproken, wat ik nogmaals niet naar buiten zal brengen, wat ik niet langs me heen kon laten gaan. Dus toen ben ik gestopt. Ik heb hier echt wel goed over nagedacht en vrijdag was de druppel die de emmer deed overstromen.'
Het verhaal gaat dat je zo boos was dat je de directie niet had ingelicht, maar via de media naar buiten bracht dat je per direct opstapt.
'Dat is absoluut niet waar. Vrijdagmiddag hadden we dat gesprek en daarna ben ik nog met de directie gaan eten. Vervolgens zijn we met zijn allen naar de wedstrijd (uit tegen Telstar, red.) gegaan. Edwin Reijntjes (algemeen directeur, red.) zag toen al aan me dat ik ergens mee zat, zei hij. Toen zei ik al: het voelt niet goed. Op de terugweg heb ik er nog even over nagedacht en heb ik mijn beslissing naar hem gecommuniceerd. Ik had niet het idee dat hij erg verrast was, nee. Zo reageerde hij in ieder geval niet.'
Wat had er in jouw ogen anders gemoeten?
'Er zijn heel veel dingen waar ik tegenaan ben gelopen, maar het heeft geen zin om dat allemaal te bespreken. Het grootste punt waar ik mee zat is dat er mensen beslissen die drieduizend kilometer verderop zitten en geen idee hebben wat er überhaupt speelt binnen de club. En dat is hun goed recht, want zij zijn de eigenaar, het is hun geld, maar ik vind niet dat dat hoort. Ga er dan zelf zitten, want ik wil dan niet verantwoordelijk gehouden worden. Het is logisch dat de mensen naar jou kijken, want jij bent toch de technisch manager. Maar nogmaals, ik vind dat dat in het begin verkeerd gecommuniceerd is. Ik denk dat het gewoon een mismatch is geweest.'
Daryl Janmaat in zijn laatste seizoen als speler van ADO Den Haag.
© Pro Shots
Daryl Janmaat in zijn laatste seizoen als speler van ADO Den Haag.
Vind je het vervelend dat je nu al technisch manager af bent?
'Ik vind het heel jammer dat het niet geworden is wat ik ervan gehoopt had, want ik had de club heel graag verder geholpen. Ik denk ook dat ik met mijn voetbalachtergrond belangrijk had kunnen zijn, en dat ik de club een andere richting op had kunnen sturen, maar dat is helaas niet gelukt. Ze moeten er nu gewoon voor zorgen dat ze een ervaren td krijgen, die wél zelf de lijnen kan uitzetten. Het moet duidelijk zijn voor alles en iedereen. Ik snap best dat ik geen beslissingsbevoegdheid had, dat heb ik in het vorige interview ook aangegeven, maar ik werd er nu wel op aan gekeken. Het was heel vaak dat ik zat te zwemmen. En daar ben ik dan te onervaren voor.'
En nu?
'Nu ga ik het even rustig aan doen en dan ga ik kijken wat ik dan zou willen. Ik stap voor nu in ieder geval even uit het voetbal. Ik ging vanuit mijn spelerscarrière in één keer door naar dit, dus nu voelt het eigenlijk pas echt alsof ik gestopt ben. Of ik uiteindelijk weer deze richting op zou willen? Dat weet ik niet, ik heb ook te weinig van het vak van technisch directeur gezien om dat te kunnen zeggen. Ik kan daar nu niet goed over oordelen.'
Komt het dit seizoen nog goed met ADO?
'Ik hoop het, natuurlijk. Ik denk in ieder geval dat we een betere selectie hebben dan wat we nu laten zien, maar het is voor mij duidelijk dat er wel echt wat moet veranderen. Dan heb ik het niet alleen over het eerste elftal, maar eigenlijk over de hele club. Voor mij was er veel te veel onduidelijk. Daarom heb ik de eer aan mezelf gehouden en deze knoop doorgehakt.'

ADO Den Haag houdt vertrouwen in Dirk Kuijt

Het seizoen van ADO Den Haag is tot dusver één grote teleurstelling. De ploeg had voor dit seizoen de ambitie om te promoveren naar de Eredivisie, maar staat na vijftien speelronden op de zestiende plaats in de Keuken Kampioen Divisie. Hoofdtrainer Dirk Kuijt staat onder druk, maar blijft in ieder geval voorlopig aan. Algemeen directeur Edwin Reijntjes heeft in een statement aan het regionale Omroep West zijn vertrouwen in Kuijt uitgesproken.

In dezelfde verklaring laat Reijntjes weten dat Giovanni Franken niet aan de technische staf van Kuijt zal worden toegevoegd. De spelersgroep had gevraagd om de trainer van ADO Onder-21, die het eerste elftal vorig seizoen als interim-trainer bijna naar de Eredivisie bracht, door te schuiven. Reijntjes ziet dat scenario niet zitten. Daardoor blijft onduidelijk wie de al eind september naar Vitesse vertrokken Chris van der Weerden zal gaan opvolgen.

ADO Den Haag speelt woensdagavond thuis tegen Roda JC Kerkrade zijn laatste wedstrijd voor de korte winterstop. Tijdens die break vindt er samen met Kuijt een evaluatie van de samenwerking plaats. Op zondag 11 december wordt het seizoen vervolgens hervat, voor ADO met een uitwedstrijd bij Almere City.

Club Achter de Duinen schreef:

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Reijntjes reageert op video
Edwin Reijntjes heeft een statement afgegeven over de situatie bij ADO de doet dat nu ook mondeling in een video.
Lees het nieuwsbericht

Ik kan dat interview gewoon niet af luisteren. Gewoon fysiek niet in staat zijn om naar iemand te luisteren zonder je telefoon in tienen te willen gooien. Werkelijk tenenkrommend. Hij zit daar zijn aandeelhouder na te blaten en het ergste is nog: af en toe zo'n minzaam lachje. Deze club is voor heel veel mensen alles en hij glimlacht er een beetje om.

Iedereen kan gerust zijn: een assistent trainer is het enige dat mist. Als we die hebben, komt alles goed!

Ik heb zelden gezien dat iemand zo weinig charismatisch een verhaal zit te vertellen. Want het is gewoon een bed time story. We worden in de maling genomen waar we bij staan. Deze club wordt echt naar de gallemiezen geholpen. Ongelooflijk!

rd.. schreef:

Krijgt Kuyt er in de winterstop twee gerichte versterkingen bij en winnen we 5 keer op rij, dansen we allemaal de horlepiep.

Staat rd voor 'Redder Dirk'? Ben jij het echt zelf? Deze woorden gebruikte je namelijk ook in je laatste interview.

Nee gekheid. Vele anderen en ook ikzelf zeiden alleen al vanaf het begin van het seizoen dat er maar 1 belangrijke speler ontbreekt, een soort missing link: een ervaren, voetballende centrale verdediger!
Misschien dat er zo'n speler van de reservebank uit de Eredivisie te redden is??

https://youtu.be/3dj8vVjRyUg

Een gesprek met trainer Dirk Kuijt met onder meer een terugblik op VVV Venlo;
Kuijt ook over het duel tegen Telstar van komende vrijdag;
Met analist Pieter Donath nemen wij de gespeelde wedstrijd door, kijken naar vrijdagavond en bespreken de stand van zaken bij ADO Den Haag;
Een interview met middenvelder Gregor Breinburg;
Een blik op het programma van de ADO Den Haag-teams dit weekend.

guru schreef:

Kees ... ben jii een troll account in dienst van Kuyt ofzo?

Nee hoor. Maar ik ben altijd tegen het ontslaan van trainers.
Enkel in het geval van Wetzel, nav interview in De Volkskrant, stond ik er anders in.

Ranthehague schreef:

Straftraining is een teken van onmacht bij een trainer. Ipv met een aantal sterkhouders van het team te praten en te bekijken wat Kuijt zelf misschien kan veranderen aan zijn opstelling, visie etc gooit hij het op ‘baasje’ spelen. Spelers gaan nu zeker ‘muiten’ en zal het niet lang duren voor Kuijt zijn koffers naar Katwijk pakt of moet pakken. Trieste man…

Ik snap je opmerking deels. In een normale setting heb je gelijk. Als je alleen al het interview van Asante had gelezen.. hij gaf aan dat het gevoel er wel was bij het team dat ze strijd leverden, maar alle beelden deed ze schrikken (dat het dus helemaal niet zo was), dan moet er eens iets anders gedaan worden dan wéér een theekrans. Het is ook hun werk hè, strijd moet altijd geleverd worden!
Dus in deze begrijp ik Kuyt eindelijk ook eens

https://www.vi.nl/pro/waarom-de-gouden-eredivisie-debutant-op-zijn-25ste-kiest-voor-een-normaal-leven.

Was toch een talentje?

Waarom de gouden Eredivisie-debutant op zijn 25ste kiest voor een normaal leven

Door Dave Aalbers
Voor veel mensen klinkt voetballen in het buitenland als de droom. Dat was het lange tijd ook voor Dennis van der Heijden. De voormalige jeugdinternational stond de afgelopen vier jaar onder contract bij clubs in Italië en Polen, maar besloot op zijn 25ste dat hij genoeg had gezien van een leven ver weg van zijn familie en vrienden. Terwijl zijn beste jaren als voetballer nog moeten komen, kiest hij bewust voor een normaal leven.

Weinig spelers die zo als een raket op het Eredivisie-toneel zijn verschenen als Van der Heijden. Zo’n zes jaar geleden mocht hij als jonkie van achttien voor het eerst op de bank zitten namens ADO Den Haag tegen Excelsior. ‘Ik zag wat familieleden op de tribune zitten’, vertelt hij in zijn woonkamer in Maassluis. ‘Ik vond het al bijzonder dat ik mocht warmlopen en dacht: Dit zal hem wel zijn voor vandaag.’ Tot zijn verbazing riep trainer Henk Fraser even later zijn naam. In de 77ste minuut stapte hij bij een 2-1 achterstand het veld op.

`Er stonden verschillende cameraploegen, dus ze adviseerden me om thuis te blijven`

Een paar seconden later schoot hij met zijn allereerste balcontact de gelijkmaker keihard tegen de touwen. Zijn debuut werd nog gekker, want vijf minuten voor tijd schoot hij ook nog de 2-3 binnen. Hij weet nog goed dat hij die avond een hapje ging eten met z’n vrienden. Mensen herkenden hem plotseling van televisie. Eigenlijk moest hij de volgende ochtend naar school, maar hij kreeg al snel een belletje dat dit niet zo’n handig idee was. ‘Er stonden verschillende cameraploegen, dus ze adviseerden me om thuis te blijven.’ Op dinsdag besloot hij wel weer naar de les te gaan en stapte hij onder applaus van zijn medeleerlingen het lokaal binnen. Er was die dag weinig aandacht voor de les: ‘Iemand had de samenvatting op het grote scherm gezet.’

Van der Heijden was in die tijd ook regelmatig te gast bij jeugdelftallen van het Nederlands elftal, waar hij in een talentvolle lichting speelde met jongens als Frenkie de Jong, Abdelhak Nouri, Donny van de Beek en Steven Bergwijn. Op dat moment had niemand – inclusief hijzelf – zien aankomen dat hij op zijn 25ste het profvoetbal vaarwel zou zeggen.

NORMAAL LEVEN
Nu zit Van der Heijden op een dinsdagavond aan tafel in zijn nieuwbouwhuis in Maassluis. Hij is net terug van een dag werken, heeft snel wat eten naar binnen geschoven en moet na het interview weer door naar de training van VV Capelle, een club uit de Vierde Divisie. Een paar maanden eerder speelde hij nog voor een kleine twintigduizend man in Polen, maar tegenwoordig ziet zijn leven er vrij normaal uit.

`Ik vond de tijd die ik met mijn familie en vrienden miste te kostbaar`

Tijdens zijn laatste buitenlandse avontuur bij Chrobry Glogow begon het gevoel steeds harder te knagen: Is dit eigenlijk wel het leven dat ik wil leiden? ‘Het is niet zo dat ik het niet goed of leuk had’, verduidelijkt hij. ‘Maar ik vind het niet waard om nog een jaar of zeven in buitenland te zijn. Dat vind ik – zeker op mijn leeftijd – zonde van mijn tijd. Het is niet zo dat ik daar slecht verdiende, maar ik speelde me er ook niet financieel onafhankelijk mee. Ik vond de tijd die ik met mijn familie en vrienden miste te kostbaar.’

Hij weet nog goed dat hij vorig seizoen na de Poolse winterstop al heel erg begon uit te kijken naar de zomer in Nederland. Heimwee vindt hij een te zwaar woord, maar hij twijfelde wel of hij daarna nog zin had om opnieuw weg te gaan uit zijn vertrouwde omgeving. Terwijl het seizoen nog in volle gang was, begon hij zich langzaam te oriënteren op een maatschappelijk leven in Nederland.

Dennis van der Heijden en Abdelhak Nouri vieren een doelpunt tijdens het EK Onder-19.
Dennis van der Heijden en Abdelhak Nouri vieren een doelpunt tijdens het EK Onder-19.
ANTIKRAAK
Sinds hij zelf een huis kocht, merkte hij steeds vaker dat hij op sites als Funda bleef hangen. Werken in het vastgoed leek hem wel wat, waardoor hij vanuit Polen een sollicitatie inplande bij een Nederlands bedrijf in die branche. Het gesprek verliep dusdanig positief dat hij werd aangenomen. Naast zijn baan kon hij aansluiten bij VV Capelle, waar hij de kans kreeg om samen te voetballen met een van zijn beste vrienden. ‘Ik weet ook dat er honderdduizend anderen zijn die een leven als prof zouden willen. Dus het was wel een beslissing waar ik goed over na moest denken. Voetballen is nog steeds het allerleukste wat er is, maar ik had het buitenland gewoon echt gezien.’

Hij werkt momenteel voor een vastgoedbedrijf dat duizenden antikraakpanden in Nederland bezit. De laatste tijd racete hij in zijn auto stad en land af om aan de hand van een checklist te controleren of de huizen allemaal netjes onderhouden zijn. Zo’n fulltime werkweek met dagen van negen tot half zes was zeker even wennen. ‘Ik merk wel dat ik nu veel minder vrije tijd heb’, vertelt hij. ‘Normaal had ik na de training de hele dag om uit te rusten. Deze job is best fysiek. Het is niet zo dat ik de hele dag zware dingen til, maar ik ben wel de hele dag onderweg.’

Hij merkt dat hij ’s avonds niet altijd meer de energie over heeft om drie keer in de week het onderste uit de kan te halen op de trainingen. Daarom heeft hij besloten binnenkort met deze baan te stoppen en werk te zoeken dat beter aansluit bij voetballen op hoog amateurniveau. ‘Voetbal is toch een fysieke job die ik er nog bij heb. Daar wil ik me ook voor honderd procent voor kunnen inzetten. Ik wil niet gaan jobhoppen, dus wil nu een weloverwogen beslissing nemen. Ik wil iets gaan doen waar ik plezier uit haal en wat ik voor een langere periode kan doen. Wie weet heeft iemand nog een leuke uitdaging voor me.’

Dennis van der Heijden in zijn woonplaats Maassluis.
© Dave Aalbers
Dennis van der Heijden in zijn woonplaats Maassluis.
BLAUWE KUITEN
Hoewel hij nog een beetje zoekende is, beseft hij regelmatig dat hij de juiste beslissing heeft genomen. ‘Bijna dagelijks wel’, zegt hij. ‘Alleen al dat ik nu mijn eigen vaste plekje heb. Als voetballer was ik continu van woonplaats aan het wisselen. Ik heb eigenlijk nooit gehad dat ik een paar jaar op een vaste plek woonde. Bijna iedere zomer was het: waar ga ik nu weer naartoe verhuizen?’ Het nomadenbestaan van een voetballer is nu eenmaal niet voor iedereen weggelegd. Na zijn ronkende debuut bij ADO Den Haag speelde Van der Heijden in Nederland voor FC Volendam en Almere City, waarna hij in 2018 een transfer verdiende naar het Italiaanse Carpi, op dat moment uitkomend in de Serie B.

`Het was soms wel veertig graden en we bleven maar rondjes om het trainingsveld rennen`

‘Profvoetballer zijn was al een droom, maar in het buitenland spelen voelde toch als iets extra speciaals’, legt hij uit. Hij kon prima wennen aan het leven in Italië, al was het zeker in de beginfase even aanpoten. ‘Ik weet nog goed dat ik op een gegeven moment tijdens de voorbereiding blauwe kuiten had’, vertelt hij. ‘Ik had helemaal geen tik gehad, maar het kwam puur door het vele lopen. Het was soms wel veertig graden en we bleven maar rondjes om het trainingsveld rennen.’

Van der Heijden tekende voor vier jaar bij Carpi en kreeg vanaf het begin te horen dat ze hem rustig wilden brengen. ‘Ze hadden een paar jaar daarvoor nog in de Serie A gespeeld’, vertelt hij. ‘Er werd ook uitgesproken dat ze weer terug naar het hoogste niveau wilden. Ik dacht: Leuke uitdaging, daar gaan we voor.’ Die plannen pakten compleet anders uit. De club draaide slecht en binnen no time waren er twee trainers ontslagen. ‘Ik verwachtte wel een kansje te krijgen. Alleen ging het zo slecht dat het niet het moment was om een jonge jongen te laten debuteren.’

`Naar Bari was een treinrit van acht uur, waarbij we langs de zee reden. En dan stonden er in dat stadion honderden supporters. Daar genoot ik wel echt van`

De spits speelde geen minuut in de Serie B, maar genoot desondanks wel van zijn eerste ervaringen in het buitenland. ‘Iedere wedstrijd kwam ik op een nieuwe plek of bij een ander groot stadion. Naar Bari was bijvoorbeeld een treinrit van acht uur, waarbij we langs de zee reden. En dan stonden er in dat stadion honderden supporters. Daar genoot ik wel echt van.’

Om meer ervaring op te doen in het Italiaanse voetbal werd hij verhuurd aan Fermana in de Serie C. ‘Daar leefde ik een half jaar lang in een hotel’, vertelt hij. ‘Ik zat in een heel klein kamertje, maar had wel uitzicht op zee. Ik kon er ook altijd lekkere pasta’s krijgen. Ik zat er prima, maar wie leeft er nou een half jaar in een hotel? Dat was weer een heel andere ervaring om mee te maken.’ In die periode bij Fermana speelde hij regelmatig, maar ondertussen degradeerde zijn werkgever Carpi naar het derde niveau van Italië. In het seizoen erna maakte hij uiteindelijk zijn enige acht minuten voor de club.

POOLSE TEAMBUILDING
Na een verhuurperiode van anderhalf jaar aan TOP Oss liet zijn zaakwaarnemer vorig jaar weten dat er een Poolse club interesse in hem had. ‘Eigenlijk dacht ik direct: Dit is niks voor mij.’ Polen voelde voor hem in eerste instantie niet aan als een droombestemming. De trainer van Chrobry Glogow, Ivan Djurdjevic, was een oud-teamgenoot van Aleksandar Rankovic, die Van der Heijden weer kende van ADO. De aanvaller belde via FaceTime met Djurdjevic en werd zo tóch enthousiast over deze kans. ‘Dat gesprek verliep zo positief dat ik een goed gevoel kreeg. Hij heeft me omgepraat, maar daar heb ik geen spijt van gekregen.’

`Na een uitwedstrijd stopten we binnen een kwartier bij een benzinepomp en werd het bier ingeslagen`

Van der Heijden was zo alweer toe aan zijn zevende club in zes jaar tijd. Het werd een mooi avontuur, waarin hij zich regelmatig verbaasde. ‘Na een uitwedstrijd stopten we binnen een kwartier bij een benzinepomp en werd het bier ingeslagen’, lacht hij. ‘Zo is dat in ieder land anders. In Italië rookte een aantal spelers bijvoorbeeld altijd in de kleedkamer. Dat is toch grappig om te hebben meegemaakt.’

Hij kan zich ook nog goed herinneren dat de trainer op een gegeven moment een bijzondere manier van teambuilding had bedacht. ‘Op een uurtje rijden lag een van de hoogste bergen van Polen’, zegt hij. Om dichter tot elkaar te komen had de trainer het idee om met z’n allen omhoog te lopen. ‘Richting de top is het natuurlijk koud, dus we liepen echt met van die spikes onder onze schoenen. Het was geen kleine berg; dus het was echt een uitdaging. De hele groep viel uiteen. Iedereen was echt voor zichzelf aan het bikkelen om aan de top te komen.’

Niemand van de selectie was van plan om op te geven. Zeker niet omdat de trainer een verrassing had voor de voetballers die de top zouden bereiken. ‘Iedereen wilde het daardoor écht halen. Uiteindelijk stonden we met z’n allen op de top. Daar moesten we ons echt vasthouden, anders waaide je de reling over.’ De selectie bleef ook op locatie slapen en was langzaam toch wel benieuwd naar de verrassing van de trainer. ‘Kwamen er een aantal vrouwen langs, ingehuurd door de trainer’, lacht Van der Heijden. De aanvaller heeft zelf een relatie, maar zijn vrijgezelle ploeggenoten vonden het een aangename verrassing. Het zijn een voor een herinneringen aan zijn buitenlandse avonturen die hij nooit zal vergeten.

SHIRTJES OPHANGEN
Uiteindelijk steeg het kleine clubje tot grote hoogte en werd de finale van de play-offs om promotie bereikt. Daar speelde Van der Heijden voor een kleine twintigduizend toeschouwers – in ieder geval voorlopig – zijn laatste wedstrijd als prof.

`Het is hectisch, maar mooi geweest. Het is eigenlijk niet normaal op hoeveel plekken ik in de afgelopen zes jaar heb gewoond`

Het jochie dat ooit als een raket de Eredivisie in werd gelanceerd, is een stuk eerder klaar met zijn profcarrière dan hij zelf had gedacht. ‘Het is hectisch, maar mooi geweest. Het is eigenlijk niet normaal op hoeveel plekken ik in de afgelopen zes jaar heb gewoond. Het zijn allemaal kleine ervaringen die me uiteindelijk een wijzer persoon hebben gemaakt.’

Binnenkort is hij van plan om al zijn voetbalshirts een mooi plekje in zijn huis te geven. ‘Dan denk ik toch dat ik met trots mag terugkijken’, zegt hij. ‘Ik heb een shirt van het Nederlands elftal met mijn eigen naam erop, heb in het buitenland gespeeld en nog een Gouden Veter gewonnen als Speler van de Week. Dat zijn allemaal mooie dingen die niemand me meer afneemt.’

Wat vind je van dit artikel?

Ik heb hier op de site de laatste 14 jaar nooit over een ontslag van een trainer gespeculeerd of sterker nog, opgehoopt. Enkel, bedekt, over Wetzel indertijd rond 2008 na een vervelend interview in De Volkskrant.

Echter, over de kwaliteiten van Kuyt kan ik niet oordelen, maar hier lijkt sprake van een "mismatch" tussen Kuyt en de selectie.

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

VIDEO: Verheydt bijna aangereden tijdens interview
Hilariteit bij Thomas Verheydt als hij tijdens een interview bijna wordt aangereden.
Lees het nieuwsbericht

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

jbdh, Max, pajam en 212 gasten.

Bekijk de topshouts