Welkom in de shoutbox, gast
Aad
oodh schreef:
Als dat zo is zitten ze niet bij de goede club. Voordat ze bij ADO winst gaan maken uit transfers zitten we in de volgende eeuw. Net zoals Kees snap ik niets van hun bedoelingen.
Als dat zo is zitten ze niet bij de goede club. Voordat ze bij ADO winst gaan maken uit transfers zitten we in de volgende eeuw. Net zoals Kees snap ik niets van hun bedoelingen.
Transferwinst is de snelste manier om veel winst te maken.
Een theoretisch voorbeeld:
UVS stalt hier per jaar zo`n 5 tot 6 spelers. Maakt niet uit welke nationaliteit. Stel 2 halen het A-team en 1 daarvan kan worden verkocht voor 6 ton. Dat is 3 % rendement over hun investering van 20 mio. Dat is met de tegenwoordige rente bij de bank een heel aardig rendement. Laat staan dat we het hebben over een Lucky shot van 2 mio transfersom.
Een theoretisch voorbeeld:
UVS stalt hier per jaar zo`n 5 tot 6 spelers. Maakt niet uit welke nationaliteit. Stel 2 halen het A-team en 1 daarvan kan worden verkocht voor 6 ton. Dat is 3 % rendement over hun investering van 20 mio. Dat is met de tegenwoordige rente bij de bank een heel aardig rendement. Laat staan dat we het hebben over een Lucky shot van 2 mio transfersom.
 0
|
Dinsdag 11 juli 2017 om 17:02 uur |
|
wijstaanboven
Arie Vuik
MOOI ARTIKEL!
Als je Lex Immers, nu bij Club Brugge, vanaf september bij ADO Den Haag, als voetballer wilt beoordelen, is er één ding wat je beter niet kunt doen: naar hem kijken als hij speelt.
Het is geen mooi gezicht, Immers op een voetbalveld. Er is simpelweg te veel dat je kan afleiden: zijn hoekige loop, de wapperende ledematen, klungelige tackles uitgevoerd door magere witte benen, en soms een opgestoken middelvinger. Verder: agressieve grimassen, ballen die van zijn voeten springen, en waarschijnlijk het goedkoopste kapsel van de Eredivisie.
Hij steekt slecht af tegen zijn elegante ploeggenoten. Het contrast is vooral groot met Feyenoordtopscorer Graziano Pellè, die helaas voor Immers vlak voor hem op het veld staat, waardoor de televisiecamera’s hen vaak samen in beeld brengen. Waar Pellè lijkt weggelopen uit een schilderij van Michelangelo, ziet Immers eruit als een groente- en zonlichtmijdende gameverslaafde.
Maar wat misschien het meest in het oog springt: de ballen die Immers naast, over, hoog over, en ontzettend hoog over schiet. Elke wedstrijd lijkt het wel een keer te gebeuren. Ook in de recente thuiswedstrijd tegen Ajax was het weer raak (of mis, zo men wil): op zeven meter van de goal belandde de bal bij Immers, die met links uithaalde, maar de bal verkeerd raakte. Typisch Lex Immers.
Lex Immers, de incompetente kansenmisser
Geen wonder dat Immers’ reputatie bij publiek en pers ongeveer neerkomt op ‘incompetente kansenmisser.’ Een
Lees hier de column over Lex Immers.
column op de site NuSport van afgelopen september vatte dit goed samen: ‘Lex verkeert in permanente staat van oorlog met de bal (dat rotding luistert nooit naar hem), Lex mist iedere wedstrijd vier kansen uit de categorie Die Had Mijn Schoonmoeder Nog Wel Gemaakt, Lex trapt in zijn eigen schijnbewegingen en Lex z’n haar ziet er (zeker naast dat van Pellè) uit alsof het geknipt is met een grasmaaier. Hoe hij ooit als nummer 10 in De Kuip terecht is gekomen is een raadsel.’
Het negatieve frame is zo sterk, dat zelfs goede acties in een slecht daglicht worden gesteld
Het negatieve frame is zo sterk, dat zelfs goede acties in een negatief daglicht worden gesteld. In 2014 promoveerde Immers tegen Roda JC een moeilijke kans tot een doelpunt, wat door de tv-commentator als volgt
Bekijk hier de goal terug.
werd becommentarieerd: ‘En dan zit hij toch alweer aan een respectabel aantal doelpunten.’ Vrij vertaald: best goed voor iemand die niet kan voetballen.
Het heeft er, kortom, alle schijn van dat Lex Immers (29) nooit meer van zijn naam als zwakbegaafde voetballer afkomt. En dat is volledig onterecht.
Lex Immers, de bedrieglijke voetballer
Het probleem is dat Lex Immers een bedrieglijke voetballer is. Zijn zwakke of vermeende zwakke punten zijn veel beter te zien dan zijn sterke punten. Dus als je hem wilt beoordelen, kun je beter niet naar zijn spel kijken. Je moet naar zijn statistieken kijken.
Tot voor kort was dit een weinig zinvolle onderneming. Er waren wel data – passes, schoten, kopballen –, maar het was moeilijk ze te interpreteren. Neem passes: als een verdediger de bal tientallen keren risicoloos terugspeelt op zijn keeper, genereert hij geweldige pass-statistieken: veel zuivere passes. Maar heeft de verdediger zijn team geholpen? Amper.
Inmiddels is het beter mogelijk de data te interpreteren. De internationale gemeenschap van dataminnende
Bekijk hier bijvoorbeeld Soccer by the Numbers.
voetbalbloggers heeft een aantal analysemethoden van Amerikaanse sporten geleend en ze op het voetbal toegesneden.
Zo is het nu mogelijk om het geluk van ploegen te kwantificeren (met een ijshockeystatistiek die om weinig relevante redenen ‘PDO’ heet); om de kwaliteit van een speler te visualiseren (met radar plots, van het basketbal geleend); en om het vermogen van een ploeg om de bal vooruit te spelen te meten (met yardage, een methode afkomstig uit het American Football).
Met de nieuwe methoden zijn allerlei vragen kwantitatief te beantwoorden. Hoeveel pech heeft PSV dit seizoen? Hoeveel doelpunten gaat AZ minder scoren na het vertrek van spelverdeler Maarten Martens? Met welk middenveld speelt Ajax het gevaarlijkst?
En: is Lex Immers inderdaad zo slecht als zijn reputatie doet vermoeden?
Lex Immers en het statistische niets
Als aanvallende middenvelder heeft Immers als hoofdtaak kansen te scheppen voor zijn medespelers. Het vermogen kansen te scheppen wordt geassocieerd met fijnzinnige spelers die niet sterk maar slim zijn – spelers als Wesley Sneijder. De traditionele statistiek om dit ‘creatieve’ vermogen te meten, is de assist – de pass die direct voorafgaat aan een doelpunt. Zo bezien is Immers inderdaad een matige speler, want hij gaf dit seizoen slechts drie assists, goed voor de 46ste plek op de assistlijst.
Maar gelukkig voor Immers geeft de statistiek ‘assists’ een misleidend beeld van zijn prestaties – en die van alle andere voetballers.
De statistiek ‘assists’ geeft een misleidend beeld van Immers’ prestaties – en die van alle andere voetballers
Een simpel voorbeeld maakt dit duidelijk. Stel, Wesley Sneijder geeft op veertig meter afstand van de goal een passje over twee meter naar Robin van Persie. Het is vrijwel onmogelijk om vanaf veertig meter te scoren, maar Van Persie besluit toch te schieten. En warempel, hij scoort ook nog.
Statistisch resultaat: Sneijder krijgt een assist op zijn conto, hoewel hij niks van betekenis heeft bijgedragen. Nu het tegenovergestelde: Sneijder geeft een briljante pass op Van Persie, die daardoor vrij voor de keeper een kans krijgt. Maar Van Persie schiet over. Resultaat: geen assist. Sneijders briljante pass verdwijnt in het statistische niets.
Een pass wordt, kortom, alleen een ‘assist’ als er een doelpunt uit volgt, ongeacht de kwaliteit van de pass. Eerlijker zou het zijn als een pass een waarde krijgt die onafhankelijk is van het resultaat van de pass. Dus of Van Persie scoort of niet scoort uit Sneijders pass, de pass krijgt dezelfde statistische waarde toegekend. Dit is precies wat de nieuwe voetbalstatistiek Expected Assists (ExpA) doet.
Lex Immers, kansenmachine
De methode is simpel. De Expected Assist-waarde van een pass hangt af van de grootte van de kans die uit die pass volgt. De grootte van de kans hangt van een aantal aspecten af: afstand (hoe dichter bij de goal, hoe beter), hoek (hoe rechter voor de goal, hoe beter), en of het een kopbal of schot is (koppend heb je minder controle). De ‘omgeving’ telt ook mee: het is makkelijker scoren uit een één-tegen-één-situatie met de keeper, dan in een druk strafschopgebied.
Hij heeft de pech dat zijn ploeggenoten slordig omgaan met wat hij hen opdient
De cijfermatige waarde van elke kans is af te leiden uit de voetbalgeschiedenis. Neem een kopbal vanaf elf meter, recht voor de goal – zo’n kopbal is duizenden keren eerder gedaan, en door te kijken wat er gemiddeld gebeurde na zo’n kopbal, volgt de waarde van de pass. De
Bekijk hier de pass van Pellè terug.
pass waaruit Graziano Pellè de 1-0 scoorde tijdens Feyenoord-Ajax, is bijvoorbeeld 0.095 ExpA waard, want in slechts 9,5 procent van de gevallen werd zo’n kopbal een doelpunt. Logisch ook: koppend scoren is lastiger, Pellè stond vrij ver van het doel, de hoek was scherp en de voorzet was lang onderweg.
‘0,095 assist’ is veel preciezer dan simpelweg zeggen assist of geen assist, zoals de gewoonte is. En als je de ExpA-waarde van alle passes van een speler in een wedstrijd optelt, kom je tot zijn aantal verwachte assists. In de grafiek hieronder zijn de spelers in de Eredivisie te zien die volgens deze meetmethode de meeste kansen per wedstrijd scheppen:
Immers is dus verre van middelmatig in het scheppen van kansen. Er zijn maar zes spelers in de Eredivisie die hun ploeggenoten meer kansen bieden om te scoren. Hij heeft alleen de pech dat zijn ploeggenoten slordig omgaan met wat hij hen opdient. Ze hadden acht keer moeten scoren, maar scoorden slechts drie keer: vandaar Immers’ schamele drie assists. Fijnzinnig of niet, Lex Immers is een machine in het creëren van kansen.
Lex Immers, kansenverprutser?
Het beeld kantelt nog meer als we kijken naar zijn doelpunten, de tweede taak van aanvallende middenvelders. Immers scoorde dit seizoen negen goals. Maar net als de statistiek ‘assists’ is de statistiek ‘goals’ misleidend.
Neem de speler die dertien strafschoppen benut en één ‘gewoon’ doelpunt maakt. Hij zal met veertien goals hoog eindigen in het topscorerslijstje, maar of hij als aanvaller van veel waarde is? Waarschijnlijk niet.
Hoe dan wel het ‘scorend vermogen’ van een speler bepalen?
Met ‘Expected Goals’ natuurlijk, de tweelingbroer van Expected Assists. Waar Expected Assists de waarde bepaalt van de kansen die een speler geeft, kijkt Expected Goals (ExpG) naar de waarde van de kansen die een speler krijgt. Het totaal ExpG is het aantal doelpunten dat we van een speler zouden mogen verwachten gezien de kansen die
Bekijk hier de werkelijk gemaakte goals
hij kreeg.
De speler met het hoogste ExpG van de Eredivisie is dus Graziano Pellè, mede door de hoge kwaliteit van de passes die hij kreeg van… Lex Immers. Immers zelf krijgt per wedstrijd kansen ter waarde van 0,37 doelpunt.
Wat zegt dit nu over hem?
In elk geval dat hij relatief veel kansen krijgt. Dat is zeker ook een prestatie van zijn ploeggenoten, maar ook die van Immers: blijkbaar spelen zijn ploeggenoten hem graag aan, staat hij op de goede plek, of heeft hij zichzelf door slim te lopen aanspeelbaar gemaakt. Dit laatste is een onderschatte, maar waardevolle eigenschap. Kijk
Bekijk hier Immers’ loopactie.
hier naar een prachtige loopactie van Immers, die vervolgens de kans mist die hij voor zichzelf creëert.
Met de kansen die hij kreeg, had Immers dit seizoen 8,94 doelpunten moeten maken. Hij maakte er 9. Immers is dus verre van een kansenmisser – een verwijt dat behalve pers en publiek ook zijn eigen trainer hem maakt. ‘Zijn rendement kan en moet hoger,’ zei Ronald Koeman in het Algemeen Dagblad. Dat is dus de man die wordt betaald om Immers te beoordelen. Wie je wel een gebrek aan rendement zou kunnen verwijten, is de gelauwerde topscorer Pellè. Pellè kreeg kansen ter waarde van 21,8 goals, maar maakte ‘slechts’ 20 goals.
Het is alleen zeer de vraag of dit veel zegt over Pellè. Ook de twee beste spitsen ter wereld, Lionel Messi en Zlatan Ibrahimovic, hebben dit seizoen (2013-2014 MdH) minder goals gemaakt dan je op basis van hun Expected Goals zou verwachten. Het verschil tussen goede en slechte spelers is niet dat goede spelers hun kansen beter benutten. Op de iets langere termijn benutten alle spelers, in alle competities, ongeveer één op de negen kansen.
Wat dan wel het verschil is? Goede spelers scheppen meer en betere kansen voor zichzelf. Lionel Messi en Zlatan Ibrahimovi? doen dit fantastisch. En Lex Immers doet dit ver bovengemiddeld.
Lex Immers, onspectaculair spectaculair
De statistieken zeggen dat Immers tot de beste spelers van Nederland behoort. Zijn hoofdtaken – passen en scoren – voert hij bovengemiddeld uit. Zijn neventaken ook: Immers loopt veel, tackelt veel, en onderschept veel ballen. Bovendien doet hij dat het hele seizoen door, want hij is zelden geblesseerd. En toch geldt Immers als ‘niet goed genoeg voor Feyenoord.’
Hoe kan dit?
Een gedeelte van het antwoord is dat Immers’ sterke punten niet opvallen. Soms vermommen ze zich zelfs als zwaktes. Zo scoort Immers zelden spectaculaire goals. Maar dat wijst juist op een kwaliteit: het betekent dat hij zelden schiet vanuit kansloze posities. Marco van Bastens 2-0 tegen de Sovjet-Unie in de EK-finale van 1988 is een
Bekijk het doelpunt hier nog eens terug
onvergetelijk doelpunt, maar de ExpG was nagenoeg nul. Een rationele speler had de bal aangenomen en gepasst. Van Basten verklaarde later dat hij te moe was voor een pass, en dat hij daarom schoot. Immers is zo’n speler die dan tóch passt – vandaar ook zijn hoge score op de ‘verwachte assist.’
Uit honkbal is bekend dat lelijke spelers worden ondergewaardeerd
Een ander, waarschijnlijk groter gedeelte van het antwoord is Immers’ stijl: hij ziet er niet uit als een goede speler. Te lang, te hoekig, te hardwerkend, te weinig souplesse. Dit is irrelevant, maar uit het honkbal is bekend dat ‘lelijke’ spelers ondergewaardeerd worden. De Oakland A’s en hun manager Billy Beane profiteerden daarvan door zulke spelers met statistische analyse op te sporen en voor weinig geld te contracteren. Dik, dun, of gebocheld – het deerde Beane niet, zolang ze punten binnensloegen.
Het voetbal kan hiervan leren. Immers is een extreem voorbeeld van een ondergewaardeerde speler. Maar nu spelers miljoenen waard zijn, kan een flintertje beter begrip van de werkelijke waarde van een speler een club veel geld schelen. Voor de spelers zelf kan statistische analyse hun leven veranderen.
De spelers die Oakland met statistieken opspoorde waren voorbestemd tot anonieme carrières, en waren inmiddels zelf ook in hun middelmatigheid gaan geloven, totdat Beane hen dan eindelijk naar waarde wist te schatten.
Hoe Lex Immers over zijn spel denkt, kunnen we hem niet vragen. Feyenoord staat aan online media geen interviews toe. Maar aan Spits
Lees hier het interview in Spits.
vertelde hij de kritiek zat te zijn: ‘Ik kan niet eens meer normaal met mijn kinderen naar de supermarkt.’
Spelers zoals Lex Immers moeten wachten op de Billy Beanes van het voetbal, die begrijpen dat harde werkers ook briljante steekpasses kunnen geven en dat zoiets onopvallends als een slim sprintje opmerkelijke resultaten kan opleveren.
Zoals kortgeleden nog, FC Twente-Feyenoord, derde minuut: Twente-keeper Marsman ontvangt de bal, en Immers trekt een sprint – ogenschijnlijk kansloos, maar precies goed getimed. Marsman raakt in paniek, Immers ontfutselt hem de bal, lijkt te gaan scoren, maar wordt dan ten val gebracht. Gevolg: rode kaart voor Marsman, strafschop voor Feyenoord. Tenminste, als scheidsrechter Serdar Gözübüyük het had gezien.
Maar zoals veel anderen kon hij een actie van Immers niet naar waarde schatten. Wel zag hij vermoedelijk wat we daarna allemaal vrij scherp konden zien: een boze Lex Immers, scheldend, tierend, wild en hoekig gebarend, als de slechte voetballer die hij niet is.
Als je Lex Immers, nu bij Club Brugge, vanaf september bij ADO Den Haag, als voetballer wilt beoordelen, is er één ding wat je beter niet kunt doen: naar hem kijken als hij speelt.
Het is geen mooi gezicht, Immers op een voetbalveld. Er is simpelweg te veel dat je kan afleiden: zijn hoekige loop, de wapperende ledematen, klungelige tackles uitgevoerd door magere witte benen, en soms een opgestoken middelvinger. Verder: agressieve grimassen, ballen die van zijn voeten springen, en waarschijnlijk het goedkoopste kapsel van de Eredivisie.
Hij steekt slecht af tegen zijn elegante ploeggenoten. Het contrast is vooral groot met Feyenoordtopscorer Graziano Pellè, die helaas voor Immers vlak voor hem op het veld staat, waardoor de televisiecamera’s hen vaak samen in beeld brengen. Waar Pellè lijkt weggelopen uit een schilderij van Michelangelo, ziet Immers eruit als een groente- en zonlichtmijdende gameverslaafde.
Maar wat misschien het meest in het oog springt: de ballen die Immers naast, over, hoog over, en ontzettend hoog over schiet. Elke wedstrijd lijkt het wel een keer te gebeuren. Ook in de recente thuiswedstrijd tegen Ajax was het weer raak (of mis, zo men wil): op zeven meter van de goal belandde de bal bij Immers, die met links uithaalde, maar de bal verkeerd raakte. Typisch Lex Immers.
Lex Immers, de incompetente kansenmisser
Geen wonder dat Immers’ reputatie bij publiek en pers ongeveer neerkomt op ‘incompetente kansenmisser.’ Een
Lees hier de column over Lex Immers.
column op de site NuSport van afgelopen september vatte dit goed samen: ‘Lex verkeert in permanente staat van oorlog met de bal (dat rotding luistert nooit naar hem), Lex mist iedere wedstrijd vier kansen uit de categorie Die Had Mijn Schoonmoeder Nog Wel Gemaakt, Lex trapt in zijn eigen schijnbewegingen en Lex z’n haar ziet er (zeker naast dat van Pellè) uit alsof het geknipt is met een grasmaaier. Hoe hij ooit als nummer 10 in De Kuip terecht is gekomen is een raadsel.’
Het negatieve frame is zo sterk, dat zelfs goede acties in een slecht daglicht worden gesteld
Het negatieve frame is zo sterk, dat zelfs goede acties in een negatief daglicht worden gesteld. In 2014 promoveerde Immers tegen Roda JC een moeilijke kans tot een doelpunt, wat door de tv-commentator als volgt
Bekijk hier de goal terug.
werd becommentarieerd: ‘En dan zit hij toch alweer aan een respectabel aantal doelpunten.’ Vrij vertaald: best goed voor iemand die niet kan voetballen.
Het heeft er, kortom, alle schijn van dat Lex Immers (29) nooit meer van zijn naam als zwakbegaafde voetballer afkomt. En dat is volledig onterecht.
Lex Immers, de bedrieglijke voetballer
Het probleem is dat Lex Immers een bedrieglijke voetballer is. Zijn zwakke of vermeende zwakke punten zijn veel beter te zien dan zijn sterke punten. Dus als je hem wilt beoordelen, kun je beter niet naar zijn spel kijken. Je moet naar zijn statistieken kijken.
Tot voor kort was dit een weinig zinvolle onderneming. Er waren wel data – passes, schoten, kopballen –, maar het was moeilijk ze te interpreteren. Neem passes: als een verdediger de bal tientallen keren risicoloos terugspeelt op zijn keeper, genereert hij geweldige pass-statistieken: veel zuivere passes. Maar heeft de verdediger zijn team geholpen? Amper.
Inmiddels is het beter mogelijk de data te interpreteren. De internationale gemeenschap van dataminnende
Bekijk hier bijvoorbeeld Soccer by the Numbers.
voetbalbloggers heeft een aantal analysemethoden van Amerikaanse sporten geleend en ze op het voetbal toegesneden.
Zo is het nu mogelijk om het geluk van ploegen te kwantificeren (met een ijshockeystatistiek die om weinig relevante redenen ‘PDO’ heet); om de kwaliteit van een speler te visualiseren (met radar plots, van het basketbal geleend); en om het vermogen van een ploeg om de bal vooruit te spelen te meten (met yardage, een methode afkomstig uit het American Football).
Met de nieuwe methoden zijn allerlei vragen kwantitatief te beantwoorden. Hoeveel pech heeft PSV dit seizoen? Hoeveel doelpunten gaat AZ minder scoren na het vertrek van spelverdeler Maarten Martens? Met welk middenveld speelt Ajax het gevaarlijkst?
En: is Lex Immers inderdaad zo slecht als zijn reputatie doet vermoeden?
Lex Immers en het statistische niets
Als aanvallende middenvelder heeft Immers als hoofdtaak kansen te scheppen voor zijn medespelers. Het vermogen kansen te scheppen wordt geassocieerd met fijnzinnige spelers die niet sterk maar slim zijn – spelers als Wesley Sneijder. De traditionele statistiek om dit ‘creatieve’ vermogen te meten, is de assist – de pass die direct voorafgaat aan een doelpunt. Zo bezien is Immers inderdaad een matige speler, want hij gaf dit seizoen slechts drie assists, goed voor de 46ste plek op de assistlijst.
Maar gelukkig voor Immers geeft de statistiek ‘assists’ een misleidend beeld van zijn prestaties – en die van alle andere voetballers.
De statistiek ‘assists’ geeft een misleidend beeld van Immers’ prestaties – en die van alle andere voetballers
Een simpel voorbeeld maakt dit duidelijk. Stel, Wesley Sneijder geeft op veertig meter afstand van de goal een passje over twee meter naar Robin van Persie. Het is vrijwel onmogelijk om vanaf veertig meter te scoren, maar Van Persie besluit toch te schieten. En warempel, hij scoort ook nog.
Statistisch resultaat: Sneijder krijgt een assist op zijn conto, hoewel hij niks van betekenis heeft bijgedragen. Nu het tegenovergestelde: Sneijder geeft een briljante pass op Van Persie, die daardoor vrij voor de keeper een kans krijgt. Maar Van Persie schiet over. Resultaat: geen assist. Sneijders briljante pass verdwijnt in het statistische niets.
Een pass wordt, kortom, alleen een ‘assist’ als er een doelpunt uit volgt, ongeacht de kwaliteit van de pass. Eerlijker zou het zijn als een pass een waarde krijgt die onafhankelijk is van het resultaat van de pass. Dus of Van Persie scoort of niet scoort uit Sneijders pass, de pass krijgt dezelfde statistische waarde toegekend. Dit is precies wat de nieuwe voetbalstatistiek Expected Assists (ExpA) doet.
Lex Immers, kansenmachine
De methode is simpel. De Expected Assist-waarde van een pass hangt af van de grootte van de kans die uit die pass volgt. De grootte van de kans hangt van een aantal aspecten af: afstand (hoe dichter bij de goal, hoe beter), hoek (hoe rechter voor de goal, hoe beter), en of het een kopbal of schot is (koppend heb je minder controle). De ‘omgeving’ telt ook mee: het is makkelijker scoren uit een één-tegen-één-situatie met de keeper, dan in een druk strafschopgebied.
Hij heeft de pech dat zijn ploeggenoten slordig omgaan met wat hij hen opdient
De cijfermatige waarde van elke kans is af te leiden uit de voetbalgeschiedenis. Neem een kopbal vanaf elf meter, recht voor de goal – zo’n kopbal is duizenden keren eerder gedaan, en door te kijken wat er gemiddeld gebeurde na zo’n kopbal, volgt de waarde van de pass. De
Bekijk hier de pass van Pellè terug.
pass waaruit Graziano Pellè de 1-0 scoorde tijdens Feyenoord-Ajax, is bijvoorbeeld 0.095 ExpA waard, want in slechts 9,5 procent van de gevallen werd zo’n kopbal een doelpunt. Logisch ook: koppend scoren is lastiger, Pellè stond vrij ver van het doel, de hoek was scherp en de voorzet was lang onderweg.
‘0,095 assist’ is veel preciezer dan simpelweg zeggen assist of geen assist, zoals de gewoonte is. En als je de ExpA-waarde van alle passes van een speler in een wedstrijd optelt, kom je tot zijn aantal verwachte assists. In de grafiek hieronder zijn de spelers in de Eredivisie te zien die volgens deze meetmethode de meeste kansen per wedstrijd scheppen:
Immers is dus verre van middelmatig in het scheppen van kansen. Er zijn maar zes spelers in de Eredivisie die hun ploeggenoten meer kansen bieden om te scoren. Hij heeft alleen de pech dat zijn ploeggenoten slordig omgaan met wat hij hen opdient. Ze hadden acht keer moeten scoren, maar scoorden slechts drie keer: vandaar Immers’ schamele drie assists. Fijnzinnig of niet, Lex Immers is een machine in het creëren van kansen.
Lex Immers, kansenverprutser?
Het beeld kantelt nog meer als we kijken naar zijn doelpunten, de tweede taak van aanvallende middenvelders. Immers scoorde dit seizoen negen goals. Maar net als de statistiek ‘assists’ is de statistiek ‘goals’ misleidend.
Neem de speler die dertien strafschoppen benut en één ‘gewoon’ doelpunt maakt. Hij zal met veertien goals hoog eindigen in het topscorerslijstje, maar of hij als aanvaller van veel waarde is? Waarschijnlijk niet.
Hoe dan wel het ‘scorend vermogen’ van een speler bepalen?
Met ‘Expected Goals’ natuurlijk, de tweelingbroer van Expected Assists. Waar Expected Assists de waarde bepaalt van de kansen die een speler geeft, kijkt Expected Goals (ExpG) naar de waarde van de kansen die een speler krijgt. Het totaal ExpG is het aantal doelpunten dat we van een speler zouden mogen verwachten gezien de kansen die
Bekijk hier de werkelijk gemaakte goals
hij kreeg.
De speler met het hoogste ExpG van de Eredivisie is dus Graziano Pellè, mede door de hoge kwaliteit van de passes die hij kreeg van… Lex Immers. Immers zelf krijgt per wedstrijd kansen ter waarde van 0,37 doelpunt.
Wat zegt dit nu over hem?
In elk geval dat hij relatief veel kansen krijgt. Dat is zeker ook een prestatie van zijn ploeggenoten, maar ook die van Immers: blijkbaar spelen zijn ploeggenoten hem graag aan, staat hij op de goede plek, of heeft hij zichzelf door slim te lopen aanspeelbaar gemaakt. Dit laatste is een onderschatte, maar waardevolle eigenschap. Kijk
Bekijk hier Immers’ loopactie.
hier naar een prachtige loopactie van Immers, die vervolgens de kans mist die hij voor zichzelf creëert.
Met de kansen die hij kreeg, had Immers dit seizoen 8,94 doelpunten moeten maken. Hij maakte er 9. Immers is dus verre van een kansenmisser – een verwijt dat behalve pers en publiek ook zijn eigen trainer hem maakt. ‘Zijn rendement kan en moet hoger,’ zei Ronald Koeman in het Algemeen Dagblad. Dat is dus de man die wordt betaald om Immers te beoordelen. Wie je wel een gebrek aan rendement zou kunnen verwijten, is de gelauwerde topscorer Pellè. Pellè kreeg kansen ter waarde van 21,8 goals, maar maakte ‘slechts’ 20 goals.
Het is alleen zeer de vraag of dit veel zegt over Pellè. Ook de twee beste spitsen ter wereld, Lionel Messi en Zlatan Ibrahimovic, hebben dit seizoen (2013-2014 MdH) minder goals gemaakt dan je op basis van hun Expected Goals zou verwachten. Het verschil tussen goede en slechte spelers is niet dat goede spelers hun kansen beter benutten. Op de iets langere termijn benutten alle spelers, in alle competities, ongeveer één op de negen kansen.
Wat dan wel het verschil is? Goede spelers scheppen meer en betere kansen voor zichzelf. Lionel Messi en Zlatan Ibrahimovi? doen dit fantastisch. En Lex Immers doet dit ver bovengemiddeld.
Lex Immers, onspectaculair spectaculair
De statistieken zeggen dat Immers tot de beste spelers van Nederland behoort. Zijn hoofdtaken – passen en scoren – voert hij bovengemiddeld uit. Zijn neventaken ook: Immers loopt veel, tackelt veel, en onderschept veel ballen. Bovendien doet hij dat het hele seizoen door, want hij is zelden geblesseerd. En toch geldt Immers als ‘niet goed genoeg voor Feyenoord.’
Hoe kan dit?
Een gedeelte van het antwoord is dat Immers’ sterke punten niet opvallen. Soms vermommen ze zich zelfs als zwaktes. Zo scoort Immers zelden spectaculaire goals. Maar dat wijst juist op een kwaliteit: het betekent dat hij zelden schiet vanuit kansloze posities. Marco van Bastens 2-0 tegen de Sovjet-Unie in de EK-finale van 1988 is een
Bekijk het doelpunt hier nog eens terug
onvergetelijk doelpunt, maar de ExpG was nagenoeg nul. Een rationele speler had de bal aangenomen en gepasst. Van Basten verklaarde later dat hij te moe was voor een pass, en dat hij daarom schoot. Immers is zo’n speler die dan tóch passt – vandaar ook zijn hoge score op de ‘verwachte assist.’
Uit honkbal is bekend dat lelijke spelers worden ondergewaardeerd
Een ander, waarschijnlijk groter gedeelte van het antwoord is Immers’ stijl: hij ziet er niet uit als een goede speler. Te lang, te hoekig, te hardwerkend, te weinig souplesse. Dit is irrelevant, maar uit het honkbal is bekend dat ‘lelijke’ spelers ondergewaardeerd worden. De Oakland A’s en hun manager Billy Beane profiteerden daarvan door zulke spelers met statistische analyse op te sporen en voor weinig geld te contracteren. Dik, dun, of gebocheld – het deerde Beane niet, zolang ze punten binnensloegen.
Het voetbal kan hiervan leren. Immers is een extreem voorbeeld van een ondergewaardeerde speler. Maar nu spelers miljoenen waard zijn, kan een flintertje beter begrip van de werkelijke waarde van een speler een club veel geld schelen. Voor de spelers zelf kan statistische analyse hun leven veranderen.
De spelers die Oakland met statistieken opspoorde waren voorbestemd tot anonieme carrières, en waren inmiddels zelf ook in hun middelmatigheid gaan geloven, totdat Beane hen dan eindelijk naar waarde wist te schatten.
Hoe Lex Immers over zijn spel denkt, kunnen we hem niet vragen. Feyenoord staat aan online media geen interviews toe. Maar aan Spits
Lees hier het interview in Spits.
vertelde hij de kritiek zat te zijn: ‘Ik kan niet eens meer normaal met mijn kinderen naar de supermarkt.’
Spelers zoals Lex Immers moeten wachten op de Billy Beanes van het voetbal, die begrijpen dat harde werkers ook briljante steekpasses kunnen geven en dat zoiets onopvallends als een slim sprintje opmerkelijke resultaten kan opleveren.
Zoals kortgeleden nog, FC Twente-Feyenoord, derde minuut: Twente-keeper Marsman ontvangt de bal, en Immers trekt een sprint – ogenschijnlijk kansloos, maar precies goed getimed. Marsman raakt in paniek, Immers ontfutselt hem de bal, lijkt te gaan scoren, maar wordt dan ten val gebracht. Gevolg: rode kaart voor Marsman, strafschop voor Feyenoord. Tenminste, als scheidsrechter Serdar Gözübüyük het had gezien.
Maar zoals veel anderen kon hij een actie van Immers niet naar waarde schatten. Wel zag hij vermoedelijk wat we daarna allemaal vrij scherp konden zien: een boze Lex Immers, scheldend, tierend, wild en hoekig gebarend, als de slechte voetballer die hij niet is.
|
0
|
Dinsdag 4 juli 2017 om 17:00 uur |
|
DHFC070
Hooi vond ik in zijn Nac tijd niet heel slecht alleen vrij weinig rendement.
Lood om oud ijzer als je het naast Marengo / Wolters zet wat mij betreft.
2 van de 3 met name voor de breedte van de selectie zou ik zeggen.
En eindelijk zie ik de opmerking van v.As langskomen over de onbalans in het elftal op salarisgebied. Hebben ze dan eindelijk het licht gezien? Dat is 1 van de grootste redenen dat het van geen kanten draaide onder Petrovic. Teveel spelers met een groot contract presteerde 0,0. Dan zou ik als bijvoorbeeld een Kasteneer ook gaan denken. Meestal gaat dit niet direct bewust maar heeft wel direct gevolgen op het veld lees voor elkaar door het vuur gaan.
Van mij mogen alle grootverdieners weg zoals vorig seizoen door velen opgemerkt is iedereen in dit elftal te vervangen en mis je in principe niet veel aan. Daar verandert een half seizoen onder Groenendijk niet veel aan.
Lood om oud ijzer als je het naast Marengo / Wolters zet wat mij betreft.
2 van de 3 met name voor de breedte van de selectie zou ik zeggen.
En eindelijk zie ik de opmerking van v.As langskomen over de onbalans in het elftal op salarisgebied. Hebben ze dan eindelijk het licht gezien? Dat is 1 van de grootste redenen dat het van geen kanten draaide onder Petrovic. Teveel spelers met een groot contract presteerde 0,0. Dan zou ik als bijvoorbeeld een Kasteneer ook gaan denken. Meestal gaat dit niet direct bewust maar heeft wel direct gevolgen op het veld lees voor elkaar door het vuur gaan.
Van mij mogen alle grootverdieners weg zoals vorig seizoen door velen opgemerkt is iedereen in dit elftal te vervangen en mis je in principe niet veel aan. Daar verandert een half seizoen onder Groenendijk niet veel aan.
|
0
|
Woensdag 28 juni 2017 om 07:08 uur |
|
gillah
DHFC070 schreef:
"Nu de aandelen naar echte Hagenezen."
Aub niet dan weten we 100% zeker dat er allemaal niks van terecht komt en we binnen no time niet meer bestaan. Een groot Haantjes gedrag, verschillende belangen en geen eenheid bij zowel de supporters, sponsoren, zongenaamde DH coryfeen, harde kern etc. en dat al 30 jaar lang?
Bottomline is dat niemand warm loopt voor Den Haag.
Als de KNVB de begroting goedkeurd kan China het gaan laten zien.
"Nu de aandelen naar echte Hagenezen."
Aub niet dan weten we 100% zeker dat er allemaal niks van terecht komt en we binnen no time niet meer bestaan. Een groot Haantjes gedrag, verschillende belangen en geen eenheid bij zowel de supporters, sponsoren, zongenaamde DH coryfeen, harde kern etc. en dat al 30 jaar lang?
Bottomline is dat niemand warm loopt voor Den Haag.
Als de KNVB de begroting goedkeurd kan China het gaan laten zien.
Weet je wat het is? Dat laatste kan best 2 a 3 seizoenen goed gaan, maar is tot dusver wel gebaseerd op geleend geld. Oftewel drijfzand. Dat kan niet goed blijven gaan, tenzij je een Abramovic ofzo hebt die maar geld in de club blijft pompen. Maar aangezien UVS bij derden geld moet lenen gaat dat in ons geval niet eindeloos duren. Die mensen willen rendement zien. Maar hoe?
|
0
|
Donderdag 22 juni 2017 om 16:27 uur |
|
Bert
Eredivisie opgelet: deze zes uitblinkers zijn klaar voor een stap hogerop
Tom Boere (FC Oss - geschatte transferwaarde: 400.000 euro)
De usual suspect in deze lijst. Boere was afgelopen seizoen een fenomeen in de Jupiler League. De teller stokte uiteindelijk bij 33 doelpunten, terwijl FC Oss op de vijftiende plek eindigde. De vraag is nu niet of, maar wanneer Boere de overstap naar de Eredivisie gaat maken. ADO Den Haag werd genoemd, maar lijkt niet concreet te kunnen worden zolang de zilvervloot uit China op zich laat wachten. Voor Boere moet het nu gebeuren, want met zijn 24 jaar is hij geen talent meer.
Piotr Parzyszek (De Graafschap - transfervrij)
Met 25 doelpunten scoorde Parzyszek een stuk minder dan Boere, maar de spits van De Graafschap is een jaar jonger. Met zijn lengte en neusje voor de goal is hij hij een versterking - ook als pinchhtter - voor de meeste clubs in het rechterrijtje van de Eredivisie. Bijkomend voordeel voor geïnteresseerde clubs: Parzyszek is transfervrij én heeft ervaring in het buitenland (Charlton Athletic en Sint-Truiden).
Soufyan Ahannach (Almere City - geschatte transferwaarde: 300.000 euro)
Met Almere City werd Ahannach uitgeschakeld in de play-offs om promotie naar de Eredivisie, waardoor hij andere manieren moet zoeken om hogerop te komen. De 21-jarige stilist, goed voor 21 doelpunten in de Jupiler League, krijgt mogelijk zijn zin, want FC Utrecht en sc Heerenveen hebben interesse. Ahannach, die tot medio 2018 vastligt, kan met zijn creativiteit en rendement van waarde zijn voor veel Eredivisie-clubs
Jamiro Monteiro (SC Cambuur - 350.000 euro)
Twee jaar geleden te licht voor de Eredivisie, maar een niveautje lager kwam Monteiro afgelopen seizoen tot wasdom. Monteiro maakte indruk als balveroveraar én vormgever van Cambuur, wat hem bijna een Gouden Stier voor beste speler van de Jupiler League opleverde. De Rotterdammer uit Kaapverdië miste slechts twee competitiewedstrijden en zou de belangstelling van Heerenveen hebben gewekt.
Nick Kuipers (MVV - transfervrij)
Voor Kuipers hoeven we geen reclame meer te maken, want de sterke verdediger staat op het punt naar ADO Den Haag te verkassen. De transfervrije Maastrichtenaar was dit seizoen de grote uitblinker bij MVV en heeft een transfer verdiend. Anderhalf jaar geleden leek hij al op weg naar een nieuwe club, maar een droomtransfer naar het Engelse Bolton Wanderers ging niet door. Vervolgens kampte hij lange tijd met blessureleed.
Joey Veerman (FC Volendam - 200.000 euro)
De laatste Jupiler League-speler die mogelijk klaar is voor de stap hogerop. Hoewel Veerman met zijn achttien jaar nog best even kan rijpen in de luwte, liet hij afgelopen seizoen zien over bijzondere kwaliteiten te beschikken. "Ajax is natuurlijk wel een grote club, maar het moet Feyenoord worden", zei Veerman eerder dit jaar. Aan ambitie geen gebrek. FC Utrecht zou belangstelling hebben.
Tom Boere (FC Oss - geschatte transferwaarde: 400.000 euro)
De usual suspect in deze lijst. Boere was afgelopen seizoen een fenomeen in de Jupiler League. De teller stokte uiteindelijk bij 33 doelpunten, terwijl FC Oss op de vijftiende plek eindigde. De vraag is nu niet of, maar wanneer Boere de overstap naar de Eredivisie gaat maken. ADO Den Haag werd genoemd, maar lijkt niet concreet te kunnen worden zolang de zilvervloot uit China op zich laat wachten. Voor Boere moet het nu gebeuren, want met zijn 24 jaar is hij geen talent meer.
Piotr Parzyszek (De Graafschap - transfervrij)
Met 25 doelpunten scoorde Parzyszek een stuk minder dan Boere, maar de spits van De Graafschap is een jaar jonger. Met zijn lengte en neusje voor de goal is hij hij een versterking - ook als pinchhtter - voor de meeste clubs in het rechterrijtje van de Eredivisie. Bijkomend voordeel voor geïnteresseerde clubs: Parzyszek is transfervrij én heeft ervaring in het buitenland (Charlton Athletic en Sint-Truiden).
Soufyan Ahannach (Almere City - geschatte transferwaarde: 300.000 euro)
Met Almere City werd Ahannach uitgeschakeld in de play-offs om promotie naar de Eredivisie, waardoor hij andere manieren moet zoeken om hogerop te komen. De 21-jarige stilist, goed voor 21 doelpunten in de Jupiler League, krijgt mogelijk zijn zin, want FC Utrecht en sc Heerenveen hebben interesse. Ahannach, die tot medio 2018 vastligt, kan met zijn creativiteit en rendement van waarde zijn voor veel Eredivisie-clubs
Jamiro Monteiro (SC Cambuur - 350.000 euro)
Twee jaar geleden te licht voor de Eredivisie, maar een niveautje lager kwam Monteiro afgelopen seizoen tot wasdom. Monteiro maakte indruk als balveroveraar én vormgever van Cambuur, wat hem bijna een Gouden Stier voor beste speler van de Jupiler League opleverde. De Rotterdammer uit Kaapverdië miste slechts twee competitiewedstrijden en zou de belangstelling van Heerenveen hebben gewekt.
Nick Kuipers (MVV - transfervrij)
Voor Kuipers hoeven we geen reclame meer te maken, want de sterke verdediger staat op het punt naar ADO Den Haag te verkassen. De transfervrije Maastrichtenaar was dit seizoen de grote uitblinker bij MVV en heeft een transfer verdiend. Anderhalf jaar geleden leek hij al op weg naar een nieuwe club, maar een droomtransfer naar het Engelse Bolton Wanderers ging niet door. Vervolgens kampte hij lange tijd met blessureleed.
Joey Veerman (FC Volendam - 200.000 euro)
De laatste Jupiler League-speler die mogelijk klaar is voor de stap hogerop. Hoewel Veerman met zijn achttien jaar nog best even kan rijpen in de luwte, liet hij afgelopen seizoen zien over bijzondere kwaliteiten te beschikken. "Ajax is natuurlijk wel een grote club, maar het moet Feyenoord worden", zei Veerman eerder dit jaar. Aan ambitie geen gebrek. FC Utrecht zou belangstelling hebben.
|
0
|
Zaterdag 3 juni 2017 om 17:06 uur |
|
Victor
Johannes schreef:
San wie? O, die met die baard die steeds vanaf de middellijn terug moest komen rennen achter de linksbuiten aan? Zo, maar daar missen we niks aan.
San wie? O, die met die baard die steeds vanaf de middellijn terug moest komen rennen achter de linksbuiten aan? Zo, maar daar missen we niks aan.
Precies. Wat een drama was dat. Die deed echt alles fout wat maar fout kon. Rendement van 0,0.
Goed dat ebuhe het vertrouwen krijgt. Is nog erg jong en wordt alleen maar beter. Die jongen komt er wel.
Goed dat ebuhe het vertrouwen krijgt. Is nog erg jong en wordt alleen maar beter. Die jongen komt er wel.
|
0
|
Dinsdag 18 april 2017 om 23:12 uur |
|
Advertentie
Victor
Victor schreef:
Alle lof voor Groenendijk. Een goede trainer ziet de goede en zwakke punten van zijn spelers en maakt de beste opstelling met de poppetjes die hij heeft. Geweldig dat ondanks de druk van degradatie het team weer met zelfvertrouwen speelt. Meisner speelt weer als de versterking die hij was in de eerste wedstrijden. Ebuhei Heeft weer een paar prima wedstrijden gespeeld. Kanon krijgt eindelijk zijn plek centraal achterin. Natuurlijk heeft Fons het geluk dat Meyers, havenaar en malone weer terugzien en sterk spelen maar voor de rest doet hij alleen maar logische dingen. Winnen van Groningen en we blijven er 100% zeker in. trots!
Alle lof voor Groenendijk. Een goede trainer ziet de goede en zwakke punten van zijn spelers en maakt de beste opstelling met de poppetjes die hij heeft. Geweldig dat ondanks de druk van degradatie het team weer met zelfvertrouwen speelt. Meisner speelt weer als de versterking die hij was in de eerste wedstrijden. Ebuhei Heeft weer een paar prima wedstrijden gespeeld. Kanon krijgt eindelijk zijn plek centraal achterin. Natuurlijk heeft Fons het geluk dat Meyers, havenaar en malone weer terugzien en sterk spelen maar voor de rest doet hij alleen maar logische dingen. Winnen van Groningen en we blijven er 100% zeker in. trots!
Zo kan je elke speler wel uitlichten. Bakker: wat een metamorfose. Voorop in de strijd en sterk aan de bal. El Kayati : schitterende techniek en steeds meer rendement, Becker: meedt vervloekte speler samen met Bakker, maar ijzersterk teruggeknokt, Fernandez en Wolters perfect om erbij te hebben. Fons maakt spelers beter waar Petro ze steeds onzekerder maakte.
|
0
|
Donderdag 6 april 2017 om 00:29 uur |
|
jamesjones
ADODENHAAG
Petah schreef:
Tommie alleen nog maar in de rust gebruiken voor het vermaken van het publiek oa met goocheltrucs met ze broer
Groen gele kippen uit een hoed toveren etc ik zeg het word een hit
Ik had de functie die Remco van veen nu bekleedt gewoon aan Tommie gegeven we gebruiken die jongen verkeerd
In de spits moet je gewoon havenaar zetten met duplan op links en schaken op rechts
Tommie alleen nog maar in de rust gebruiken voor het vermaken van het publiek oa met goocheltrucs met ze broer
Groen gele kippen uit een hoed toveren etc ik zeg het word een hit
Ik had de functie die Remco van veen nu bekleedt gewoon aan Tommie gegeven we gebruiken die jongen verkeerd
In de spits moet je gewoon havenaar zetten met duplan op links en schaken op rechts
Is het echt geen optie Schaken tegen NEC te passeren en daar Duplan/Becker neer te zetten en op links Duplan/Wolters. Schaken zit vol met praatjes, maar hij heeft totaal geen rendement
|
0
|
Donderdag 9 maart 2017 om 11:55 uur |
|
Nu online
Momenteel geen shouters online en 99 gasten.
Zoek in shoutbox
Spelersklassement
Laatste wedstrijd
Volgende wedstrijd
Advertentie
Keuken Kampioen Divisie
| 1 | Volendam + | 21 | - | 43 |
| 2 | Excelsior | 21 | - | 42 |
| 3 | FC Dordrecht | 21 | - | 36 |
| 4 | Den Bosch + | 20 | - | 33 |
| 5 | Graafschap | 20 | - | 32 |
| 6 | SC Cambuur | 20 | - | 32 |
| 7 | FC Emmen | 20 | - | 32 |
| 8 | ADO Den Haag | 20 | - | 31 |
| 9 | Helmond Sp. | 20 | - | 31 |
| 10 | Roda JC | 20 | - | 30 |
| 11 | Telstar | 21 | - | 29 |
| 12 | FC Eindhoven | 21 | - | 26 |
| 13 | Jong AZ | 21 | - | 25 |
| 14 | TOP Oss | 21 | - | 25 |
| 15 | MVV Maastr. | 21 | - | 23 |
| 16 | Jong Ajax | 21 | - | 21 |
| 17 | Jong PSV | 21 | - | 21 |
| 18 | VVV-Venlo | 21 | - | 19 |
| 19 | Jong Utrecht | 20 | - | 13 |
| 20 | Vitesse | 21 | - | -8 |