Tag: staf

Trending: oefenwedstrijd willem rankovic volendam 24 blijkt

Toon alle shouts

Kamikaas schreef:

Jol zegt volgens mij niets omdat hij het niet via de media wilt spelen.

UVS moest wel publiceren voor het weer in de doofpot terecht kwam. Nu is iedereen gewoon op de hoogte en kan de schuld bij Den Haag worden neergelegd.

Zolang er verder niets bekend of bevestigd is is het voor mij dezelfde bla-bla als altijd.

Nog steeds is het voetbal, de samenstelling van selectie en technische staf, ondergeschikt aan de hanengevechten van de diverse partijen. Allemaal prachtige verhalen over de aankoop van de aandelen maar wat daarna gebeurt is eigenlijk veel belangrijker en daar hoor of lees je geen woord over.

De druk wordt steeds groter op de rvc en de bijbehorende partijen Jol is verreweg met Maas en op de achtergrond Mandenmakers de kapitaalkrachtigste overnamekandidaat en voldoet ook nog een aan de eis van de herstructureringsdeskundige dat de voorkeur uitgaat naar de partij die een overname overeenkomst heeft met UVS. Alleen snap ik de vijandigheid van de zogenaamde ADO club niet tegen de overname van Jol als dit dan gaat om het aftreden wat sowieso hoort als je gedegradeerd overigens geld dit trouwens ook voor de technische staf die hebben ondanks het slechte spelers materiaal uiteindelijk ook gefaald er zat ook na al die 26 wedstrijden onder Brood nog steeds geen enkele lijn in het spel.

Laat het fijn nog veel verder escaleren. Genoeg leesvoer voor ons en om te bediscussiëren. Anders wordt het hier maar een saaie bedoeling. Tenslotte moeten wij niet onder doen voor UVS, HFC, Sta en ga zo maar door.

Wel medelijden met kantoorpersoneel, technische staf, spelers en de opgestapte Hamdi.

Laat deze keer dmv roddel, achterklap en ruzies maar werkelijk alles en dan ook alles op tafel komen. En daarna ..............

https://haaglandenvoetbal.nl/2021/05/30/oud-ado-er-jerdy-schouten-in-beeld-bij-atalanta/

Ach ja, bij ons kon die er geen klote van en MOEST hij weg..........
Geweldige technische staf en trainers halen we toch altijd binnen

BLEISWIJK-1 schreef:

Even zonder gekheid. Die heb ik zien spelen. Goede speler is dat.

Maar liever zie ik ons niet meer huren.

Kasius lijkt me ook een goeie, daarom noemde ik hem. Hij gaat zijn laatste contractjaar in bij Utrecht.
Hevel was ook een goeie. Zijn contract loopt na 30-6 a.s. af bij Fc Andorra.
Van Duinen of Verheydt terug? Vorm eerst een nieuwe technische staf (zonder Brood a.u.b.) en bepaal hoe er gespeeld moet gaan worden. Op basis daarvan kun je met aanvallers met specifieke kwaliteiten gaan praten

VI PRO
Onvermijdelijke stap terug ADO Den Haag na dertien seizoenen
Pro Shots
Onvermijdelijke stap terug ADO Den Haag na dertien seizoenen
15.00 uur
0
Opslaan
Door Chris Tempelman Chris Tempelman
ADO Den Haag is Eredivisionist af. De rekening voor de chaos is gepresenteerd. Wat nu? Wie het weet mag het zeggen, maar niemand weet het.

Mondkapjes als redding. Het tegenwoordig noodzakelijke lapje voor de neus en de mond diende bij sommige als gewenst schild. De grimas op het gelaat kon verborgen worden gehouden. Emoties namen vanzelfsprekend de overhand bij mensen die nauw betrokken zijn bij hun club. De waterige ogen vertellen hun verhaal, een onbedekt triest gezicht zien we niet. Door de mondkapjes. ‘Degraderen went nooit’, erkent ADO Den Haag-trainer Ruud Brood. ‘Teleurstellend’, sipt Gianni Zuiverloon. Even later gebruikt de routinier treffendere bewoordingen. ‘Gewoon klote, ik weet geen ander woord, ik heb er eigenlijk geen woorden voor.’ De holle ogen en treurige blik zijn echt, als je dit kunt acteren is er een andere carrière onbewandeld gebleven.

Brood en Zuiverloon namen de zware taak op zich om de pers na afloop te woord staan. Chapeau voor de eerlijke, kwetsbare manier waarop ze dat deden, complimenten voor de tijd die ze namen. ‘Hier staan is geen pretje’, zei Zuiverloon eerlijk. ‘Het is een hard gelag’, noemde Brood uit. Ze staarden soms voor zich uit terwijl ze hun gevoelens deelden. Brood vatte het kernachtig samen. ‘Ik zit nog vol in de emotie, het is nog aan het landen.’ Dat laatste is op zich vreemd, want van heinde en verre kondigde de degradatie zich aan. Maar juist die plotselinge opleving maakte de definitieve knock-out zo pijnlijk. ‘Ik geloofde er echt in, zeker na de laatste weken’, bekent Brood. ‘Nu zie ik van alles om me heen en moet ik ook mijn eigen emoties in toom houden. Iedereen zit er zwaar doorheen. Dat is logisch. We hadden het vertrouwen dat we vandaag konden winnen. Nu zie ik spelers, stafleden en clubmensen treuren, dat komt hard binnen. Het doek is gevallen, de klap komt echt hard aan.`

Zuiverloon vulde aan: ‘Ik ben emotioneel ja. Voor mijzelf, de club en de fans. Dit is een veel te mooie club om een divisie lager te spelen.’ De verdediger is ook eerlijk. ‘We hebben het verkloot, maar natuurlijk niet alleen vandaag. Het is al eerder misgegaan, het is gewoon zonde. We hebben onszelf deze kans gegeven de laatste wedstrijden en dan begin je zo aan een wedstrijd. Toch de spanning misschien, ik weet het niet. Het was bizar. Eerst de paal raken, dan achter komen, een rare tweede goal, een strafschop missen. Misschien was deze wedstrijd tegen Willem II wel een beetje een samenvatting van het seizoen.’


© Pro Shots
De klap dreunde na. Bij iedereen die de club een warm hart toedraagt. Clubliefde kent geen divisie wordt er weleens gezegd, maar op de dag dat er na dertien seizoenen een einde komt aan een verblijf op het hoogste niveau tellen dat soort dooddoeners niet. Begrijpelijke emoties, nauwelijks te bedwingen tranen en frustratie en onbegrip nemen de overhand. Ook bij supporters. De gemiddelde ADO-aanhanger reageert rauw en eerlijk op dat wat hij ziet en hoort. Soms geremd door de juiste kennis van zaken en dus intuïtief, maar vaak ook juist door te weten wat er speelt. Op social media spuwen fans hun gal, laten zij hun frustraties de vrije loop, wijzen ze schuldigen aan. Martin Jol en Mohammed Hamdi krijgen het zwaar te verduren, de tactische keuzes van de trainer worden betwist, aangetrokken spelers die de ploeg moesten redden krijgen er van langs. Op de dag waarop degradatie een feit is als bestuurder, trainer of speler de social media even laten voor wat ze zijn is een aanrader. Of je moet een tikkeltje masochistisch zijn.

De beelden van een oprecht balende John van Zweden waren al snel tot gifje gesmeed. Geen beter vermaak dan leedvermaak wordt er vaak gezegd en zeker in het geval van het twitterfenomeen alias de behangkoning geldt dat. ‘ADO Den Haag degradeert nooit meer’, stuurt hij al maanden de wereld in. Het is supportersgedrag van iemand die tegen de directie aanschurkt. Als je dan ook nog in een wanhopige pose door de camera gevangen wordt, is twitter ongenadig. Het siert Van Zweden dat hij Willem II feliciteert, er komen regelmatig immers minder vleiende woorden uit zijn toetsenbord. Van Zweden roept enige aversie op, ADO Den Haag inmiddels ook. Als je nog weleens bij andere clubs in het land komt dan proef je een zekere afkeer als het over ADO Den Haag gaat. Het wordt niet altijd uitgesproken, maar minzame lachjes en opmerkingen tussen de regels door maken wel duidelijk dat de sympathie vaak niet ligt bij de residentiebewoners. Dat de club vorig jaar niet degradeerde terwijl het al vrij kansloos op de ranglijst stond, speelt zeker een rol. Ook al erkende ADO Den Haag ruiterlijk dat het geluk had gehad.

Het onnavolgbare transferbeleid van de voorbije jaren, het vele geklaag en gezucht over vermeend onrecht en het gedoe met de Chinezen en de overnameperikelen, het bepaalt het heersende beeld. Niemand gunt ADO Den Haag degradatie, maar dat het een verdiende beloning (of een logisch gevolg) is voor de chaos van de afgelopen jaren wordt overal onderschreven. En zo is het natuurlijk wel. Clubliefde kent geen divisie, maar clubliefde verblindt ook niet. Als zelf diehard-supporters en mensen met een groen-geel hart moeten erkennen dat er behoorlijke fouten zijn gemaakt dan is dat een veeg teken. Ook Brood ontkende niet dat de degradatie terecht is. ‘Je staat waar je staat, dan moet je geen verhaaltjes verzinnen, maar dat onder ogen zien. Er is veel gebeurd. Het aantal centrale verdedigers dat geblesseerd is geraakt is bizar, om maar eens wat te benoemen. We hebben onszelf vaak niet beloond. We waren aangesloten, wilden ons er tussenwringen en dachten dat het zo maar nog kon. Na Utrecht-thuis hebben we een knop omgezet. Wat we de voorbije weken gedaan hebben kostte veel energie, maar het was knap. Wat we tegen Willem II hebben laten zien, was niet goed. 0-3 achter bij rust, dat is hard, keihard.’ De toekomst van ADO Den Haag is omgeven door vraagtekens, Brood weet het. ‘Onze strijd is helaas voorbij, aan de andere kant duurt de strijd nog voort. Ik hoop dat we snel vooruit kunnen kijken. Dat moet, tijd is een vijand.’


© Pro Shots
‘Hopelijk snel weer terug in de Eredivisie.’ Het klinkt bemoedigend, maar juist dat is het probleem. Het moeras in de Keuken Kampioen Divisie heeft een aanzuigende werking. Vraag het NEC, Roda JC, De Graafschap, NAC en Excelsior. Zelfs Sparta en VVV zullen het beamen, Cambuur ook. Niet na één seizoen terug betekent drassig drijfzand onder de voeten en moeilijk stappen kunnen zetten. In de situatie waarin ADO Den Haag zich nu bevindt, is een herstart op vele vlakken een vereiste, maar de vrees dat er geen tempo gemaakt kan worden, dat er geduldig gewacht moet worden op wat er komen gaat, zorgt voor een uiterst mistig toekomstperspectief.

Doelman Martin Fraisl verwoordde het op vrijdag, toen hij nog als een opperpositivo de kansen van ADO Den Haag op sportief vlak duidde, misschien wel het meest treffend. Op de vraag over zijn toekomst meldde hij tussen neus en lippen door dat hij van ADO nog niets had gehoord. Zijn uitleg was veelzeggend en logisch. ‘Dat kan ook niet gezien de situatie. Niemand weet hoe het gaat lopen, wat is de visie en wat is het beleid.’ Het zijn vragen die ook bij Brood opspelen. Is de start een niveau lager misschien wel de enige redding voor de club? ‘Vind je het heel erg dat ik dat nu niet zo zie’, antwoordde Brood. ‘Ik snap de opmerking en ik denk dat ik er op een later tijdstip misschien best ook zo over kan denken.’ Snel schakelen om een nieuwe start te maken is geboden, maar hoe dat moet bij een club die levensgrote zorgen heeft over de toekomst. De overnameperikelen, de huidige status quo, de financiële zorgen, geen technisch manager of directeur, wie blijven er en wie gaan er weg. ‘We moeten evalueren’, gaf Brood toe. De manier waarop Brood reageerde, deed vermoeden dat hij duidelijke antwoorden wil hebben eer hij de sportieve wederopbouw vorm wil geven. ‘Er moet een plan zijn, een visie, een beleid. Hoe wil je het gaan doen? Er moet gesproken worden, dat lijkt me duidelijk.’

Dat ADO Den Haag naar de wedstrijd tegen mededegradatiekandidaat Willem II toeleefde in een opmerkelijk goede stemming, was logisch en wonderbaarlijk tegelijk. Twee zeges deden wonderen, plotseling was hoop geloof geworden en ineens was daar die Haagse bluf die eigenlijk al tijden goed verstopt was gebleven. Dat de zeges op Feyenoord en PEC Zwolle meer toe te schrijven waren aan de belabberde tegenstand van de opponenten dan aan de eigen Haagse dadendrang werd zorgvuldig genegeerd. Tegen Willem II bleek dat een beetje serieuze tegenstander die ergens voor knokte geen partij was. De 0-3 ruststand was ontluisterend en confronterend. Na vijfenveertig minuten voetbal in een do-or-die-wedstrijd was het klaar.

ADO Den Haag was als een examenleerling die ruim driekwart jaar de studieboeken niet aan had geraakt

In de perskamer, daar waar ADO Den Haag dankzij de gastheren altijd van Eredivisie-niveau is gebleven, was de berusting zichtbaar. ‘Het voorlopig laatste broodje worst in de Eredivisie’, werd de Haagse versnapering genoemd. ‘Het is klaar mensen, niemand die weet hoe het vanaf hier verder gaat.’ De val verrast alsnog. ADO Den Haag was als een examenleerling die ruim driekwart jaar de studieboeken niet aan had geraakt en die op vriendelijk doch dringend verzoek van de ongeruste ouders drie weken voor het uiteindelijke examen toch de benodigde literatuur maar even openslaat. Dat is zoals bekend te laat. Dan kun je voor jezelf het gevoel hebben dat je er nog alles aan gedaan hebt, maar dan houd je jezelf voor de gek. Nu roepen dat het nog mogelijk was, was mathematisch te verdedigen maar het was ook een vorm van wegkijken. De meeste spelers wisten het heus wel. ‘Je moet doen alsof je er nog in gelooft’, meldde een speler. Doen alsof, dat vertelt het verhaal. Doelman Fraisl deed niet alsof, hij toonde zich zoals hij is. ‘Als een speler thuis komt en zijn vrouw, vriendin of ouders en vrienden zeggen hem dat het slecht is en dat het niet meer kan, dan ga je dat geloven. Ik zeg dat ze niet moeten luisteren naar die bullshit.’ Spelers als Fraisl hebben een bijsluiter. ‘Je haat me of je houdt van me’, bevestigde hij. Het probleem is dat ploeggenoten hun afkeer niet uitspreken. Je zag spelers denken wat ze met hem aan moesten. Toch moet de aanwezigheid van Fraisl ook de ogen openen. ‘Die heeft zich wel in de kijker gespeeld, ik verwacht dat hij een mooie nieuwe club vindt’, aldus Brood. ‘Ik kwam om ADO te helpen, dat was de afspraak en ADO heeft mij ook de kans gegeven mijn loopbaan een impuls te geven’, aldus Fraisl die zich voegt bij het contingent spelers dat een paar maanden ADO op het cv heeft staan.


© Pro Shots
Het is tijd voor reflectie en evaluatie, maar niet nu. Niet nu de wond zo vers is. De wond die al een tijd etterde, maar niet opensprong. Het lege gevoel overheerst, het grote niets onder ogen zien, het vraagt om een borrel. De gedachten over alles wat er is gebeurd deze bijzondere voetbaljaargang zullen weinig vrolijkmakend zijn. ‘Is er nog behoefte aan een persmoment morgen?’, luidt de vraag. Brood en de spelers morgen nog op laten draven om journalisten te woord te staan zonder dat ze het diepste van hun ziel tonen gaat niet helpen bij de verwerking. Het doek is gevallen, wat valt er morgen meer te zeggen dan nu? Staf en spelersgroep zullen met elkaar de wonden likken en zich nog een keer oprichten om zondag tegen Twente de finale die ze heel even voor ogen hadden in alle anonimiteit af te werken. Daarna begint het grote wachten. Op wat weet niemand. Op perspectief in ieder geval. Voor de korte termijn – de maanden mei en juni – zijn de financiële zorgen verlicht door de verkoop van Milan van Ewijk aan Heerenveen. Ruim 5,5 ton en een doorverkooppercentage sleept ADO er uit. Daarmee verzekert de rechtsback zijn collega’s van salaris. Op de achtergrond nemen bekende Haagse namen hun strategische posities in. De namen van Jol en Ling duiken weer geregeld op. Ook zij moeten wachten.

`Er is van alles gaande, ik heb het geprobeerd weg te houden bij de spelers`

ADO Den Haag is een te mooie club om te degraderen. Voorlopig zijn het slechts zalvende woorden. Wie of wat de wederopbouw mogelijk gaat maken valt te bezien. Welke spelers het mee willen maken is helemaal de vraag. ‘Je weet hoe het werkt na een degradatie, er zullen er heel wat vertrekken’, zegt Brood. ‘Spelers die einde contract zijn, die clausules hebben, de huurlingen die terugkeren, spelers die een stap kunnen maken. We moeten heel goed gaan kijken met welke groep we aan de slag gaan, de Keuken Kampioen Divisie vraagt om een bepaald soort spelers, een bepaald soort voetbal.’ Brood kan het weten, hij boekte er als trainer successen. Dit is zijn tweede degradatie op rij (na NAC), een nieuwe smet op het cv, maar op technisch vlak een beetje luisteren naar hem is misschien geen heel slecht advies. Hij heeft zeker zijn fouten gemaakt, maar nog altijd een stuk minder dan de beleidsbepalers en de meeste speler in het veld. ‘Ik ben verantwoordelijk, maar ik ga geen excuses zoeken. Niet in de slachtofferrol gaan zitten, maar eerlijk kijken naar wat er mis is gegaan.’ Brood spreekt nog een hoop uit. ‘Er is van alles gaande, ik heb het geprobeerd weg te houden bij de spelers. Dat is deels gelukt. Ik hoop dat van die kant de schreeuwers ook beseffen wat ze doen. Jullie journalisten hebben me gewaarschuwd toen ik hier begon. Dat het moeilijk zou zijn, dat er belangen spelen. Ik zag de uitdaging, heb me vol overgave op de job gestort en heb er nooit spijt van gehad. Dit is een prachtige club, helaas met veel problemen. We moeten het weer opbouwen.’ Brood zegt het met emotie in zijn stem. Het raakt hem. ‘De spelers en de stafleden zitten te wachten. Stil, verslagen, vol emoties. Ik ga er zo naar toe. Met z’n allen verwerken is goed.’ Wat zeg je tegen een trainer die zich een half uur lang groot heeft staan houden? Die ook zijn emoties heeft en die ze pas in de auto naar huis de vrije loop zal laten. ‘Fijne avond’ is misplaatst. ‘Sterkte’ dan maar.

Sterkte voor heel ADO Den Haag is op zijn plaats in deze onzekere tijden. Soms is een stap terug maken noodzakelijk om er later weer twee vooruit te maken. Het vervelende is dat niemand de zekerheid heeft dat die stappen in voorwaartse richting weer gemaakt kunnen worden. Dat maakt deze degradatie extra pijnlijk en zorgelijk.

Wat vind je van dit artikel?
BEKIJK HIER AL ONZE VIDEO`S
Meer video
Ken je iemand die dit artikel móét lezen?
Via onderstaande buttons geef je dit artikel cadeau aan je vrienden

GroenGeelHart070 schreef:

Zoiets bedoelde ik vanochtend ook al te zeggen, ben het met je eens. Dit is het moment om rigoureuze veranderingen door te voeren. Maar goed, laat er eerst maar eens een nieuwe eigenaar komen zodat de club kan voortbestaan!

Er zijn het afgelopen jaar toch al meer dan rigoureuze veranderingen doorgevoerd met nul als resultaat.

Wat mij betreft met gehele directie, R.v.C., technische staf en overgroot gedeelte van de selectie doorgaan. Je gooit zo weer een schat aan ervaring weg.

Wat een klote nacht, ik heb nauwelijks geslapen! Enerzijds de ramp van degradatie, aan de andere kant het blijvende vraagteken om het voortbestaan.
Echter, dit biedt een nieuwe kans. Een nieuwe eigenaar kan de club opnieuw opbouwen. Kijk eens in de keuken bij een gezonde club, hoe ziet een organogram er daar uit? Hoeveel en welke functies zijn in de KKD overbodig? Begin opnieuw op te bouwen, daar liggen ook besparingen. Geen dure jongens er meer bij halen in de selectie en een vast salarisplafond vastleggen totdat we weer helemaal gezond zijn. Laat niemand het ook in zijn hoofd halen om pak m beet een Goossens, Vejinovic en Arweiler een nieuw contract aan te bieden, we hebben genoeg ervaring nog onder contract. Geef het signaal aan de jeugd dat zij onderdeel gaan worden van het vernieuwde Den Haag in opbouw!
Vanuit de jeugd is het volgens mij al goed geregeld sinds dit seizoen. Een nieuwe technische staf moet een vaste spelopvatting neerzetten voor het eerste en dit vanuit de jeugd laten doorvoeren, om de doorstroom van jeugd positioneel te kunnen vergemakkelijken, herkenbaar voor iedereen. Wijsneuzen die gelijk met een 4-3-3, 4-4-2, 5-3-2, of 4-2-3-1 komen aankakken, lekker boeiend, van jong tot oud moet voor iedereen helder zijn: zó speelt ons Den Haag, tegen wie dan ook!

Geen populistische termen als sleeping giant, future is bright, return of the legend, guess who`s back enz. meer, staan we inmiddels echt mee voor lul. Geen mooie praatjes meer, maar alleen daden. Geen ADO, FC of HFC meer, maar gewoon 1 Den Haag. Een grote achterban die je mag verwachten als 3e stad van het land hebben we (nog) niet. Als dan, onder supporters, onder medewerkers en onder potentiële nieuwe eigenaren teveel afsplitsingen of verschillende belangen zijn, dan leidt het klaarblijkelijk tot waar we nu staan... luchtfietsers zijn er niet alleen in China, ook dichter bij huis.
En belangrijke ingrediënten voor iedereen, nederigheid en respect. Iedereen die op welke manier dan ook onze club een warm hart toe draagt is gelijk.
Wat er uiteindelijk gecreëerd moet worden is: duizenden zielen met maar 1 belang:

Ik word moe van al dat ongenuanceerde geouwehoer hier. Niemand van de club is blij met deze ontwikkeling. Spelers, staf en kantoorpersoneel zijn ook allemaal doodziek.

Er is ook een Haagse versie.

In de afgelaupe twei jaah hebbe jullie al meâhdere brieve van mè ontvange en gezien de recente ontwikkelinge is dit un passend maument om weâh de pe te pakkûh. Met as anlèding de WHOA-praucedure, die ons un nieuwe stagt en pegspektief voâh de toekomps biedt. Ut issun belangrèke stap innut belang van de club.

Ondanks de zoete smaak van de 3-2 auvâhwinning op Feyenoâhd zèn we op twei fronte un zware strèd annut voerûh. We vechte nie enkelt teige degradasie, maah auk om de toekomps van FC De Haag. Na un jaah vol spogtieve en finansjeile teigewind motte we de donkere wolleke bauve ons Kags Jeans Stadion vedrèvûh. Voâh de club, voâh de toekomps en voâh jullie. Natuâhlijk is dat makkelijkâh gezegd dan gedaan. De belange en ùitdaginge zèn graut, de zorrage en emausies auk. Darom wil ik jullie, names de club, graag meineime in de wèze warop wè annut strède zèn voâh de kontinuïtèt van onze prachtige club.

Ut wogt in deize benarde tède welles veigeite, maah wè vorreme met elkaah ech un schitterende club. De FC De Haag-familie is puâh en hep nie enkelt un graut, maah teigelijkertèd auk klèn hagt. We zèn de club van saamhoâhghèd en trots, maah auk van eeuwige haup en de dunne schèdslèn tusse vreuge en vedriet. De club waah we ons thùis voele en lief en leid met elkaah deile, auk in moeilijke tèdûh.

De Haagse identitèt bestaat auk ùit ut same blève knokke, wat d`r auk gebeuâht. Alles geive, behalleve op. En dat doen we met trots. Ut geil-groene bloed straump vaulop doâh onze adere, wat andere d`r auk van mauge vindûh. We blève onszelluf en weite hoe ut is om same te valle en auk weâh op te staan. We zinge lùidkeils mei met ‘O, o, De Haag’, telle met elkaah af tot ut Haags Kwagtieâhtsje. We koestere ut braudsje wogst, de lange zè, de spandoeke voâh onze Haagse helde. We zèn de club vannut râhwe randsje, de club waah altèd wat gebeuâht. Van humoâh, van emausies. Ut hogt bè FC De Haag, ut hogt bè ons. En dat mot natuâhlijk zau blèvûh. Voâh altèd.

De WHOA-praucedure is voâh ons un kans op un schone lè, met oplossinge voâh de lastige sitewasie waarin we zittûh. Natuâhlijk blève we voâh graute ùitdaginge staan en hâhwe we reikening met meâhdere scenariau’s, maah dankzè dit trajek kenne we veâhdahs. Ut biedt ons namelijk de kans en de tèd om te bâhwe an un nieuw FC De Haag, dat finansjeil gezond is en de spogtieve ùitdaginge anken.

Ik wil jullie dan auk op ut hagt drukke dat wè – van de direksie tot annut kantoâhpegsauneil en van de Raad van Kommissarisse tot an de spelâhs en staf – d`r alles an doen om un stabiele en mauie toekomps te reijalisere voâh onze club. Zaudat we ons auvâh veile jare nog steids geil en groen kenne erregere an vekeâhde annames, gemiste kanse, schèdsrechtegs en teigenstandâhs. Natuâhlijk zal de club ons gereigeld tot wanhaup blève drève, maah toch weite we allemaal dat hieâh altèd vanùit ut niets weâh iets schitteres ken gebeurûh. Daah gan wè nâh auk voâh.

Velieze doen we vakâh dan ons lief is, maah velore gan we nauit.

Met vriendelijke groete,

Mo

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Momenteel geen shouters online en 73 gasten.

Bekijk de topshouts