Tag: strijd

Trending: ideho vlak verlengen excelsior duidelijk wentges

Toon alle shouts

Sprinkhaan070 schreef:

Heracles thuis is inderdaad heel bepalend. Zal denk een zeer spannende wedstrijd worden. Je moet er 90 minuten bovenop klappen.

Verder moet je dan Fortuna, Emmen en Zwolle thuis winnen. Uit moet je ergens bij VVV, Twente, Willem II en Groningen punten proberen te sprokkelen.

AZ en Feyenoord zijn een maatje te groot.

Prima analyse! We blijven er in! Al zie ik Vvv niet meer als concurrent die hebben 2 echte toegevoegde spelers gehaald in de winterstop en die hebben sinds begin januari alleen nog maar punten gepakt. We moeten de strijd aangaan met PEC en Fortuna wie er 15/16e wordt

pajam schreef:

rationeel, kijkend naar feiten is dit precies wat het is, helaas!

Echter is ratio niet aanwezig in de voetballerij.

De gemeente Den Haag (lees onder meer de lokale driehoek) is wat blij met ADO. Daarnaast zal de gemeente nooit het stadion en gebouwen (die zouden nog wel verhuurd kunnen worden) laten verdampen.

Het enige verschrikkelijke dat kan gebeuren is komend seizoen in de Keuken divisie uitkomen. Een rampscenario met al die tweede teams.

Wel strijd je met maar zestien clubs om zes prijzen. Kampioenschap, promotieplek de tweede plaats dus en vier periodes.

Welke idioten zich zo misrekend hebben om nummer 17 uit de eredivisie ook te laten degraderen zijn helemaal gestoord. Klopt cijfermatig helemaal niets van en zeker ook i.t.t. heel veel andere landen.

Stel dat er iets waar zou zijn van tweespalt in de selectie dan nog is dat niet te snappen. FCDenHaag gaat voor alles, alle ego’s opzij.

Ik word er kotsmisselijk van, al dat gezeik en geklaag, wees een vent ga voorop in de strijd, je wordt er ook nog eens vorstelijk voor betaald.

Het is dat de supporters zou trouw zijn, maar anders had er al lang geen supporter meer te zijn geweest die een kaartje kocht voor het baggervoetbal dat al heel lang onder Groenendijk werd gespeeld.

FCDenHaag is mijn club al 40 jaar, maar de laatste jaren gaat het nergens over. En dan kunnen Fons en van As wel als binkies praten met hun afbraakvoetbal.

Al dat slappe gelul met te veel spanning en we zitten er doorheen en het is zo lastig, we weten het niet meer, hoe kansloos ben je dan?

Komt er een nieuwe wind die zegt waar het opstaat gaan de ouwe “toppers” ouwehoeren, wat een misselijke bende.

Madmax schreef:

Ik zie niet gebeuren dat DH meer als 12 a 13 punten gaat halen. Mocht het wel zo zijn , dan mag PEC er niet meer als 7 a 8 halen, en VVV en Fortuna niet meer dan 5 a 6.... klinkt allemaal heel negatief, maar da`s nu éénmaal de situatie.

Ik hoop het niet maar ik denk dat we eruit gaan.

Als je een beetje geluk hebt tegen Heerenveen en je haalt 3 punten dan zijn de thuis wedstrijden echt cruciaal.

ADO Den Haag Heracles Almelo
AZ ADO Den Haag
ADO Den Haag Fortuna Sittard
FC Twente ADO Den Haag
ADO Den Haag FC Emmen
Willem II ADO Den Haag
ADO Den Haag Feyenoord
VVV-Venlo ADO Den Haag
FC Groningen ADO Den Haag
ADO Den Haag PEC Zwolle

Denk dat dit de wedstrijden zullen zijn waar we punten moeten pakken en dan zal het allemaal op de laatste wedstrijd tegen PEC gaan afhangen. Alles wat je er tussen mee kunt pakken zijn bonuspunten. Veel zal dan natuurlijk ook van strijd af gaan hangen. Dat is gewoon waar het een ontbeert op dit moment.

Heerenveen is wel de belangrijkste van allemaal denk ik. Verlies je die dan is het over en uit aangezien de andere ploegen wel punten zullen gaan pakken aankomende week.

Petah schreef:

Je ziet toch wel ook gewoon dat die andere clubs gewoon veel beter voetballen

Psv thuis kan je verliezen ja maar als je concurrenten punten pakken en veel beter spel vertonen gaat het niet om psv maar om het verloop dat jij op een fikse achterstand iemand voorbij moet gaan die beter voetbal speelt

Plus het feit dat er zo vaak tegen die Koopmans aan is geschoten (dier er ook een paar aardig uit hield, eerlijk is eerlijk) geeft ook aan dat die verdediging onthutsend zwak is. Echt de uitslag had veel groter kunnen zijn, 5,6 of weer 7. Of dat de spiegel was geweest die we nodig hadden, geen idee. De Boer heeft zelf topsport bedreven en weet wat er voor nodig is om te winnen. Strijd en kwaliteit. Dat laatste hebben we niet en dat eerste ziet hij blijkbaar niet (daar komt de reactie met de spiegel vandaan denk ik).

Beugel `die echt niet meer kon`: Pardew wil hem er nu echt maar wat graag bij hebben. Heilig van overtuigd.

FFL schreef:

Never surrender! Tot de laatste kans blijven strijden!!!!

Ik zie heel het jaar al geen strijd...

Haags kwartiertje zat dit keer aan het begin inplaats van aan het eind. Begonnen erg aanvallend met PSV onder druk. Na de penalty kwamen we helaas niet meer aan voetballen toe. Onze backs werden overlopen en Duffy is duidelijk ook nog niet in topconditie want kon het verdedigend ook niet belopen.
Is natuurlijk bullshit dat alle gehaalde spelers brandhout zijn. Stubbs gewoon degelijk en ook de nodige doelpunten voorkomen. Bogle kreeg erg weinig balbezit en speelt pas zijn eerste volledige wedstrijd dus die kun je nog niet echt beoordelen, mijn eerste indruk van hem lijkt me wel een prima spits. Duffy aanvallend wel sterk maar verdedigend dramatisch vandaag maar kan conditie zijn en bovendien ook te weinig gezien nog. Thomas vond ik ook niet heel slecht in de eerste wedstrijden. Spence vandaag dramatisch maar je kunt die ook moeilijk op 1 wedstrijd beoordelen. De Bock erg wisselvallig, heeft wel vrijwel alles gespeeld. van Buren niet goed in de wedstrijden die hij speelde, lijkt ook niet in conditie. Baluta ook wisselvallig maar ook nog niet erg veel gespeeld. Kortgezegd kun je er weinig van zeggen of het versterkingen zijn ten opzichte van de oude garde. Ik denk dat Stubbs en Bogle zo en zo wel versterkingen zijn, de rest zal moeten blijken. Het grote probleem is natuurlijk dat we niet echt de tijd hebben om daarop te wachten. Maar goed, als ik naar de oude garde kijk; Bakker speelde weer dramatisch vandaag, Meijers ook niet best, Immers kort maar ook niet veel. Goossens begon nog redelijk met 2 lekkere acties maar daarna ook niets meer. En zoals eerder gezegd zijn dat spelers die wel vanaf het begin hebben gespeeld en toen ook niet thuis gaven.
Ik zou dan toch eerder voor Stubbs, DeBock, Thomas, Baluta en Bogle kiezen en misschien Duffy voor de laatste 25 minuten ivm zijn achterstand in conditie. Nu niet meer te veel wisselen iig. Aangezien VVV, Fortuna, Sparta, Twente etc allen uitlopen wordt het heel erg moeilijk. Hopen dat Zwolle verliest morgen en dan de laatste 11 wedstrijden in ieder geval alles geven qua strijd en hopen op de nacompetietieplaats is misschien nog de enige weg.
Degradatie zou een drama zijn. De enigsten die ik degradatie gun zijn als de verhalen kloppen de hersenlozen die compleet ongepaste spreekkoren ten gehore brengen. Pardew valt wat mij betreft (nog) niet veel te verwijten. Hij moet in heel erg korte tijd puzzelen en zoeken naar de juiste balans en alhoewel Summerville niets verkeerd deed begreep ik zijn keuze om hem te wisselen ook wel. Er kwam al heel lang geen bal meer bij hem aan en verdedigend heb je niets aan hem terwijl je op dat moment op beide flanken zwaar werd overlopen , met name aan onze linkerzijde.

Koopmans natuurlijk Man of the Match vandaag aan onze kant en Stubbs ook voldoende. Malone, Bogle en Summerville voor zover ze aan de bal kwamen nog redelijk. Verder was het na pakweg 20 minuten niet veel meer vandaag.
Maar goed, normaal gesproken reken je zo en zo op 0 punten tegen deze ploeg dus of met heel wat mazzel een punt. Vandaag mogen we denk ik blij zijn dat het geen 0-7 of 0-8 werd met dank aan de van hun gehuurde man.

zou volgende week het volgende proberen;

Koopmans
Malone-Stubbs-Beugelsdijk-DeBock
Baluta-Pinas-Thomas
Duffy
Summerville-Bogle

Er is geen strijd, ze kunnen de bal nog geen 3x naar elkaar spelen, dit komt niet meer goed. En dan dat simpele tuig schreeuwen “mo waar is je vader nou” .

Na gister mogen we wel gaan concluderen dat het krediet van bepaalde spelers op is, zou het daarom toejuichen dat in iedergeval Zwinkels van stal word gehaald. Na de uitspraken richting Koopmans dat Pardew vergelijking ziet van Krul gooit die nog geen blikje raak in de prullenbak. Spence direct wisselen voor Malone, bij aanvallende situaties krijgt hij het nog voor elkaar de bal breed of terug te spelen naar de keeper. Pinas voor Beugelsdijk voor extra strijd passie en dreiging bij standaard situaties. Opperhoofd Immers is het sinds 2010 al kwijt en Goossens is alleen gevaarlijk met zijn traptechniek voorderest vrij matig. En dan hebben we voorin nog natuurlijk Necid de kopie van Paulus Roiha rond lopen, heeft nooit de verwachting waar kunnen maken. WISSELEN!!!

LEESVOER:

De ster van Jerdy Schouten (23) is rijzende. Zijn eerste maanden in Bologna waren moeilijk, maar nu baart de middenvelder opzien in de Serie A. Het Italiaanse avontuur van een oer-Hollandse jongen is definitief begonnen

‘Mijn vader is er iedere thuiswedstrijd.’ Schouten zegt het zomaar ineens met een stalen gezicht, ziet de verbaasde reactie en herhaalt zijn uitspraak. ‘Echt, dan blijft-ie bij ons slapen. Hij wil niks missen. Mooi toch?’ Ook Schouten senior heeft moeten wachten op de doorbraak van zoonlief, maar nu is hij ongetwijfeld nog trotser dan hij al was op zijn zoon. Vier duels op rij is Jerdy Schouten inmiddels basisspeler bij Bologna. Via Telstar en Excelsior naar de hoogste Italiaanse divisie. Zeg het hardop en het onwaarschijnlijke verhaal wordt alleen maar onwaarschijnlijker. Maar wie Jerdy Schouten in het rossoblu moeiteloos in een Serie A-wedstrijd ziet meespelen, moet erkennen dat de lovende kritieken in de Italiaanse media niet eens overdreven zijn.

Hij werd niet goed genoeg bevonden bij ADO Den Haag, leefde op sensationele wijze op bij Telstar, veroverde de Eredivisie bij Excelsior, om daarna een megagrote stap voorwaarts te maken. In Bologna transformeert de voormalige lichtgewicht tot een sterke voetballer, van anoniem selectielid met het oog op de toekomst is hij inmiddels basisspeler bij de huidige middenmoter geworden. En de superlatieven dalen op hem neer. De middenvelder verbaast iedereen, behalve zichzelf. ‘Ik wist wel dat ik het kon, anders had ik de stap niet genomen’, luidt een wijsheid van Schouten.

Het klinkt eigenwijs en zelfverzekerd, zo is hij ook wel. Net zoals hij toegeeft dat zijn omgeving hem soms moet corrigeren. ‘Ik dacht dat ik de overstap wel even zou maken, maar zo werkt het niet. Ik ben van nature nogal ongeduldig en eigenwijs, misschien wel té eigenwijs. Gelukkig weet mijn omgeving dat en weten ze dat ik het nodig heb dat ze me realistisch laten denken en duidelijk moeten maken hoe het zit.’

`Nu mocht ik een aantal wedstrijden starten, maar ik weet ook dat er zo weer andere keuzes gemaakt kunnen worden`

Zijn zelfkennis en kritische blik zijn verfrissend in deze verwarrende tijden waarin spelers veelal geen spiegel lijken te hebben. In de thuiswedstrijd tegen het Verona van Soufyan Amrabat zien we Schouten in actie in het shirt van Bologna. Na 69 minuten sloft de Nederlander met rugnummer 30 naar de zijkant. Bologna is met tien man komen te staan na een rode kaart, een defensieve ingreep is verklaarbaar. Zonder Schouten geeft de thuisclub de 1-0 voorsprong uit handen en wordt het 1-1. Een week eerder maakte hij zijn tweede negentig minuten sinds 30 oktober vol tegen Torino, de beloning is een tweede basisplaats op rij. In de eerste negentien wedstrijden in 2019 kwam hij in totaal 192 minuten in actie. En nog 44 minuten in een Coppa Italia-duel. Januari was de maand van de doorbraak in de Serie A voor Schouten. Afgelopen zaterdag tegen Brescia (2-1) kreeg hij zijn vierde basisplaats op rij toebedeeld. Die kon na een overtuigend optreden tegen SPAL ook niet uitblijven. De Italiaanse kranten hadden lovende woorden over voor zijn spel en dat leverde kreten op als Il Gigante, Man of the Match, Il Migliore en Bologna heeft zijn eigen Marten de Roon.

Het is bekend dat Italiaanse sportkranten niet schromen nieuwe helden op het paard te hijsen. Schouten blijft er nuchter onder. ‘Je moet het constant bewijzen en afdwingen, je hebt geen garanties. Nu een aantal wedstrijden mogen starten zie ik als een beloning, maar ik weet ook dat er zo weer andere keuzes gemaakt kunnen worden. Het is aan mij dat te voorkomen. We hebben een grote selectie, de concurrentie is hevig, ik heb nu het vertrouwen gekregen en dat wil ik ook waarmaken. Iedere training en iedere wedstrijd weer. Verslappen kan niet, ik bewijs nu dat mijn keuze de juiste was.’

BRAVOURE
Tegen Verona, waar Bologna aantreedt zonder de geblesseerden Stefano Denswill en Mitchell Dijks, beweegt Schouten centraal op het middenveld als een lightversie van Andrea Pirlo over het gras. De bravoure en lef die hij in Velsen-Zuid en in Kralingen liet zien, zien we deze wedstrijd bij vlagen. In Italië wordt nu eenmaal risicomijdend gedacht, Schouten heeft dat goed begrepen, hoewel hij van nature wat avontuurlijker is ingesteld. Hij lijkt zich soms in te houden, in gedachten wil hij méér, het verstand zegt echter voorzichtig te zijn. Opvallend is dat zijn medespelers hem veelvuldig zoeken. Op een andere manier dan in Nederland, maar ze weten allemaal dat als ze de bal bij dat rossige ventje uit Olanda bezorgen, er daarna geheid een andere ploeggenoot in balbezit komt.

‘Opbouwen zoals in Nederland kennen ze hier niet’, weet Schouten. ‘Dat heen en weer getik in de achterste linie, daar doen ze niet aan. Dat vinden ze zelfs verschrikkelijk. Hier gaat de bal sneller naar voren en kan ik er wat mee doen als de middenvelders ’m hebben. En ik moet meer tackelen, duels aangaan, de fysieke strijd opzoeken. Dat past me prima.’ Stadio Renato Dall’Ara is een prachtig toneel waar hij zijn kunsten mag vertonen. ‘Ik vind het een fantastisch stadion, met een heerlijke grasmat. Ik heb nooit een hekel gehad aan het kunstgras, hoor, ik ben van de kunstgrasgeneratie. Maar deze mat is geweldig.’

De thuishaven ligt drie kilometer buiten het historische stadscentrum. De bus vanaf het treinstation brengt ons naar een idyllische plek, een plaats waar het hart van een voetballiefhebber sneller gaat kloppen. De kolossale kenmerkende toren doemt in de verte op en trekt als een magneet de aandacht. Van dichtbij is het gevoel nog melancholischer. In een wereld waarin moderne stadions tot de verbeelding spreken is deze oude, romantische bak een bijzonder pareltje. Groundhoppers moeten dit stadion hebben gevinkt, anders verdien je de titel groundhopper niet. Schouten wandelt voor het duel met Verona geconcentreerd het veld op. In gedachten, ongetwijfeld vol adrenaline, maar uiterlijk rustig.

‘Eigenlijk besef je de aanwezigheid van al die mensen (de capaciteit bedraagt bijna veertigduizend plaatsen, red.) dan pas. Ik was Telstar en Excelsior gewend als thuisbasis, en met Excelsior natuurlijk ook uitduels in grote stadions. Eenmaal op het veld doet het me niets, dan merk ik het niet. Ik ben met het spel bezig, niet met de entourage. Tijdens de warming-up en bij het veld oplopen kijk ik weleens in de rondte en schiet het soms door me heen dat dit eigenlijk pas mijn derde seizoen in een eerste elftal is. En dan sta je ineens in de Serie A. Zo is het wel.’

ZURE NASMAAK
Dat besef is soms confronterend, maar ook alleszeggend over de voetballerij. Schouten is een voorbeeld van een speler die via een omweg de top aan het halen is. Wie weet wat er nog volgt? Oranje, een stap in Italië, een topclub in Nederland? ‘Daar denk ik nu helemaal niet aan. Ik wil hier slagen, daar werk ik hard voor.’

Het zijn woorden die passen bij Schouten. Logisch gezien zijn vastberadenheid om zijn droom te verwezenlijken. ‘Ik moest weg bij ADO Den Haag en heb mijn pad zorgvuldig gekozen. Eén jaar Telstar maar en slechts één seizoen Excelsior, zo bedenk je het niet, maar zo loopt het. Ik heb wel een zure nasmaak overgehouden aan de degradatie met Excelsior. Ik zie het nog altijd als onnodig, het had niet mogen gebeuren.’

`Het schiet soms door me heen dat dit eigenlijk pas mijn derde seizoen in een eerste elftal is`

Nu speelt hij een paar niveautjes hoger. ‘Ik heb echt heel goed nagedacht of ik dit wilde en ik ben onder de indruk geraakt van het verhaal van Bologna. Als ik eenmaal iets in mijn hoofd heb, ben ik er ook niet meer vanaf te krijgen. Ik heb me verdiept in de stad en de club, heb de taal geleerd en ben daar nog steeds mee bezig. Ik heb er alles aan gedaan om me snel thuis te voelen. Dat is gelukt. Het vertrouwen dat de club in mij uitsprak door me direct een contract voor vijf seizoenen te laten tekenen, voelde heel goed. De mensen die ik hier ontmoette, de stad, de club, het sprak me enorm aan. Als je zo’n keuze maakt, hebben mensen daar een mening over. Vind ik prima, voor mij is belangrijk waarom ik deze stap wil maken, dat ik ervan overtuigd ben dat ik hier een betere speler wordt en dat mijn directe omgeving me steunt. Ik zie mezelf hier een sterkere speler worden, ik merk nu ook dat ik grote stappen maak.’

In Nederland is het Italiaanse avontuur van Schouten nauwelijks nog belicht. ‘Ik heb nog niet zo veel pers gedaan. Eigenlijk alles afgehouden. Bewust ja, eerst maar eens presteren.’ Schouten lacht erbij, hij weet dat hij momenteel hot is in Bologna. We spreken na het duel met Verona af elkaar op dinsdag in het historische centrum van de stad te treffen. Bologna bruist, de stad aan de voet van de Apennijnen is qua inwonertal de zevende van het land en ontwikkelt zich in rap tempo tot een toeristische trekpleister.

De universiteitsstad is het culinaire epicentrum van Noord-Italië. Op de vele pleinen in Bologna is het uitermate goed toeven. De Piazza Maggiore, waar de Sint Petroniusbasiliek inwoners en toeristen begroet, is Italiaanser dan Italiaans en kent vele aangrenzende steegjes. Het zijn schilderachtige straatjes, met piepkleine winkeltjes vol typisch Italiaanse producten, waar Italianen elkaar overenthousiast begroeten. Schouten heeft per app de locatie doorgegeven waar we hem treffen. Het zijstraatje van het grote plein heet de Via Pescherie Vecchie.

STADSLEVEN
Schouten valt direct op met zijn rossige hoofd tussen de over het algemeen donkerharige Italianen als hij het steegje inloopt. Zerocinquantello heet het tentje. Aan een tafeltje bij het raam laten we het Italiaanse stadsleven op een middag in januari aan ons voorbijtrekken. ‘Ik ben een stadsmens, we gaan binnenkort meer in het centrum wonen’, verklapt Schouten. Zijn vriendin is hem gevolgd naar de Italiaanse stad. ‘We waren nog niet eens zo lang samen, ik vind het prachtig dat ze het heeft gedaan. Voor haar was de stap misschien nog wel groter en gedurfder dan voor mij. Ze voelt zich thuis, we trekken veel op met twee Scandinavische spelers die ook hun vriendinnen mee hebben. Ze heeft nu ook een baan gevonden hier.’

Zijn vriendin is momenteel een huis aan het bezichtigen. ‘We hebben een prachtig huis hoor, misschien wel te mooi. Maar het is een stuk buiten het centrum, ik vind het er te rustig. En bovendien kun je niet de stad in met je auto als je er niet woont. Dan moet je aan de rand parkeren en de stad inlopen. Als je in de stad woont krijg je ontheffing.’

Schouten zoekt op de menukaart naar zijn favoriete bestelling. Op het moment dat hij met enige tegenzin besluit voor de bruschetta met mozzarella te gaan, vindt hij waar hij op uit was. ‘Die moeten we hebben, let maar op’, klinkt het. Even later staat er een uitgebreide plank met diverse soorten ham, smeerseltjes, verschillende stukjes kaas en warme broodjes op tafel. Eten en drinken in Italië is altijd een feest.

SPINAZIE
In de stad waar de welbekende bolognesesaus zijn oorsprong kent, is dat niet verwonderlijk. Wandelend door de stad wordt de inwendige mens uitgenodigd zich tegoed te doen aan de vele lekkernijen. ‘Maar ik hou me in’, klinkt het haast verontschuldigend. ‘We koken ook zelf, hoor. Vanavond staat er gewoon spinazie op het menu.’ Het doet denken aan de onthulling die Schouten ooit deed dat hij op de wedstrijddag altijd pannenkoeken eet. Hij bekende dat hij verslaafd is aan die lekkernij. ‘We hebben op de club een kok die alles klaarmaakt wat je wil. Nee, ik heb nog niet om pannenkoeken gevraagd. Ik eet ze wel, ik kan niet zonder. Ze zijn gewoon te koop in de supermarkt en de stroop is meegekomen uit Nederland. Alleen niet op de ochtend voor een wedstrijd, zoals ik altijd deed. We zijn hier met de spelersgroep bij elkaar vanaf een dag voor de wedstrijd. Ik ben nog niet in de positie pannenkoeken te eisen, eerst nog wat meer basisplaatsen.’

Schouten kan rustig in een steegje in Bologna zitten zonder te worden aangeklampt. ‘Dat doen ze heel goed hier. Ze laten je met rust. Ik heb al een aantal keer gemerkt dat ze eigenlijk pas bij het afrekenen iets vragen of tegen je willen zeggen. Ik kende ook de verhalen van voetballers in Italië die door supporters worden aangesproken, maar het is hier gewoon heerlijk relaxed. Heeft ook met de stad en de club te maken. De Amerikaanse eigenaar Joey Saputo is een ontzettend aardige man, ik heb hem wel een aantal keer gesproken. Hij is geen type eigenaar die roekeloos investeert en spelers op naam haalt. Je ziet dat Bologna veel jongere voetballers scout, echt jongens voor de toekomst haalt. En die zullen ze natuurlijk ook ooit weer willen verkopen. Het bevalt me gewoon goed. Hoewel de beginperiode best wennen was.’

`De Italiaanse competitie wordt echt onderschat`

Schouten verwijst naar de eerste maanden. ‘Het was aanpoten. Ik heb trainingssessies meegemaakt waarin we alleen maar een het lopen waren. Bergop, bergaf, sprinten, duurlopen, inhoud kweken. Loeizwaar. Zo leggen ze hier de basis. Dat was een verschil, ja. Wat wij in Nederland doen, is daar helemaal niks bij. Ik had nog nooit zo hard getraind en was blij dat we eindelijk wedstrijden gingen spelen, maar ik was vijf minuten bezig in het eerste oefenduel en ik liep een knieblessure op. Dan word je wel even gek, ja. En nu?, dacht ik direct. Natuurlijk ga je aan je herstel werken en natuurlijk heeft de club me daar geweldig bij geholpen, maar je ziet wel even alles wat je voor ogen had aan je voorbijtrekken. Ik wilde direct indruk maken, me bewijzen. Want ik was maar een speler van een Nederlands clubje, niet iedereen kende me. Ik was nieuwsgierig, maar de mensen hier ook naar mij.’

UITZONDERLIJKE TALENTEN
Schouten moest geduld hebben, dat hij van nature niet heeft. ‘Maar ik snap heus wel hoe het werkt. Ik dacht wel even direct te gaan spelen, omdat ik wil voetballen. Dat is wat ik het liefst doe. Maar zo werkt het niet. Ik moest sterker worden. Ik merkte het ook op trainingen. Ik was toch dat iele mannetje uit Nederland. Vergis je niet, hè, hier ben ik ook gewoon weer een jonge speler. In Nederland is 23 al oud, maar hier begint het dan pas. Kijk hoeveel echt jonge spelers in Italië aan hun wedstrijden komen, dat zijn alleen de uitzonderlijke talenten. Dit is pas mijn derde seizoen als volwaardig profspeler in een eerste team. Eigenlijk heel vreemd. Ik sta er niet eens meer bij stil, maar als je er zo over nadenkt is het best bijzonder.’

Drie jaar echt prof en een vaste waarde in de Serie A. ‘Het voelt alsof het nu allemaal echt begint’, geeft hij toe. ‘Ik ben ook echt sterker geworden, kan het nu langer volhouden. Natuurlijk heb ik moeten wennen. Niet alleen aan de trainingen, ook aan de manier van spelen, aan het leven.’ De stap van Excelsior naar Bologna is in alle opzichten levensgroot, de Serie A is een compleet nieuw podium. ‘Ik denk dat ik in Italië kan groeien, het ligt me wel hoe ze hier denken en doen. De Italiaanse competitie wordt onderschat, dat vind ik echt. Er zitten geen makkelijke wedstrijden bij. Als je in Nederland een kleine nederlaag lijdt tegen Ajax of PSV, kan een trainer zeggen dat hij tevreden is. Dat is hier uitgesloten; met 1-0 verliezen is een nederlaag, het maakt niet of dat tegen Juventus of Inter is of tegen een laag geklasseerde ploeg. Verliezen is verliezen. Die benadering staat me wel aan.’

`Als je het hebt over een mensenleven en de strijd van iemand tegen een ziekte dan is voetbal plotseling slechts een spelletje`

Bologna kent een wisselvallig seizoen. Er zijn redenen aan te voeren, zoals de ziekte van trainer Sinisa Mihajlovic. De vroegere vrijetrappenkoning van de Serie A vecht tegen . Natuurlijk heeft zijn situatie invloed op de selectie. ‘Het is moeilijk aan te geven hoe precies, maar we hebben het erover in de kleedkamer. Iedereen is ermee bezig. Dit raakt je enorm.’

Praten over zijn trainer doet Schouten zichtbaar wat. ‘Het is vreselijk, zo oneerlijk ook. Ik kende hem nog maar pas, maar dit komt aan. Nooit ziek geweest en dan ineens getroffen door die vreselijke ziekte. Een boom van een kerel, oersterk, en dat straalt hij ook echt uit. Hij zou die vrije trappen nog zo graag het doel in jagen. Mihajlovic is fysiek en mentaal beresterk. We zijn bij hem geweest in het ziekenhuis. Direct na een wedstrijd, dat zijn emotionele momenten. Hij wil dolgraag bij ons zijn, helaas kan dat niet altijd, maar dan heeft hij de hulp van goede assistenten. Het is aangrijpend en mooi tegelijk. Als je het hebt over een mensenleven en de strijd van iemand tegen een ziekte, dan is voetbal plotseling slechts een spelletje.’

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Marcush, GGordeau en 408 gasten.

Bekijk de topshouts