Tag: uitspraak

Trending: kalezic wedstrijd schalk punten kilo bonis

Toon alle shouts

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

ADO in beroep tegen schorsing Beugelsdijk
ADO Den Haag legt zich niet neer bij de uitspraak van de tuchtcommissie.
Lees het nieuwsbericht

Uitspraak tuchtcommissie: Tom Beugelsdijk 3 duels (1 voorwaardelijk) geschorst wegens slaande beweging. ADO kan tot 16u in beroep gaan.

GreenYellowTheHague schreef:

Ik zie het erg somber in, en dat om de dood eenvoudige reden dat er het hele seioen al niks inzit. Zelfs van de 17 behaalde punten zijn er er minimaal 7 onterecht. We gaan er gewoon als een baksteen uit, en dit is de schuld van de mannen op kantoor, en niet Petrovic. Degene die hiervoor moeten worden aangekeken zijn en Wang en Manders want om met dit zooitje voor de dag te komen aan het begin van de competitie, en dan nog een zooitje erbij halen in de winterstop dat is vragen om dit wat er nu gaat gebeuren

Je uitspraak over die baksteen wordt vandaag in het Algemeen Dagblad aangehaald.

Voor de liefhebber ; VI Rebound over onze nieuwe trainer.


VI Rebound: Fons Groenendijk en het Willem II-verraad
Fons Groenendijk werd woensdag aangesteld als nieuwe trainer van ADO Den Haag. De Leidenaar gold ooit als een van de grootste beloftes van het trainersgilde, maar hoogverraad bij zijn ex-club Willem II veranderde hem als mens en trainer. In VI Rebound aandacht voor het interview dat hij in 2015 over dit onderwerp gaf. ‘Tachtig procent van mijn verdediging zou betrokken zijn. Dat geloof je toch niet?’

Het is woensdag en in Leiden zit een man met een telefoon aan zijn oor. Hij kan een lachje niet onderdrukken. Fons Groenendijk hoort zojuist dat Theo Timmermans, proefspeler bij Excelsior, zijn stage onmiddellijk afbreekt. De Fries had na drie dagen duidelijkheid verlangd over een eventueel contract, maar de trainer wilde zo nodig dat de voormalige wisselkeeper van SC Veendam en FC Volendam eerst een testduel zou spelen. ‘Als we nou Iker Casillas op proef zouden hebben, dan had ik na twee dagen waarschijnlijk wel een beslissing genomen’, schampert Groenendijk. ‘Maar met alle respect voor Theo: zo ver is hij nog niet.’ Weer die lach. Dan de verbazing. ‘Geloof je niet toch, dit?’ Groenendijk maakt een opgewekte indruk. Blij als hij is dat hij met Excelsior weer in de Eredivisie werkt. Een ‘nieuwe start’ noemt hij het, de terugkeer in de spotlights na avonturen bij FC Den Bosch, in de Ajax-opleiding en als technisch directeur van het Roemeense Cluj. ‘Ik heb een opmerkelijke trainerscarrière. Toch krijg ik nu weer een kans. Fijn. Kennelijk is men die kroonprins van Willem II nog niet vergeten.’

En dan gaat die kroonprins uitgerekend naar Excelsior. De club van het…

‘Ho. Ik weet waarover je gaat beginnen.’

… kunstgras. De ondergrond waarover u in 2012 zei: ‘Laatst zag ik een wedstrijd van Excelsior. Na een paar minuten heb ik de tv afgezet. Afschuwelijk dat kunstgras, kan er niet naar kijken.’

‘Ha, ja. Ik vond het helemaal niks, kunstgras. En diep in mijn hart vind ik het nog steeds niks. Ik ben een romanticus. Voetballen hoort op echt gras. Journalist Jaap Visser omschreef het laatst mooi in een column, die betrekking had op mijn oude amateurclub UVS in Leiden. Daar zijn ze ook bezig met de aanleg van zo’n mat. “Een bak aarde zonder toekomst”, schreef hij. Mooi. Anderzijds moet je je ogen ook niet sluiten voor de technologie. Ik moet eerlijk zeggen dat de kwaliteit er in de loop der jaren wel op vooruit is gegaan. Als ik vroeger een bal van mij naar jou speelde, kwam hij ergens daar (wijst naar de restaurantkeuken van Koetshuis De Burght, red.) uit. Nu rolt die bal tenminste in een lijn. Ik word nog steeds niet enthousiast van kunstgras, maar ik kan er wel mee leven.’

Toch zal de uitspraak dat u nooit bij een club aan de slag zou gaan met een kunstgrasveld u nog wel een tijdje achtervolgen.

‘Ik heb me als een soort kruisridder opgesteld in de strijd tegen kunstgras. Dan weet je dat je met zo’n uitspraak om de oren wordt geslagen. Prima, doe ik niet moeilijk over. Is ook wel een beetje typisch Nederlands, denk ik, mensen vastpinnen op oude uitspraken. Misschien wel net zo Nederlands als de redenen die schuilgaan achter die kunstgrasvelden: kostenbesparend en makkelijk. En er is er geen houden meer aan, vrees ik. Overal ligt het. Dus om nu om die reden Excelsior af te zeggen... Ik zie het zo: als je een cd koopt, staat er ook altijd wel een minder nummer op. Excelsior is een hele mooie cd met één minder nummer.’

Wat maakt die Excelsior-cd zo mooi?

‘Alles. Van de jonge directie tot het spelershome, waarin nog ouderwets geklaverjast wordt. En er staat een aardige selectie, hè. De drang om er wat van te maken bij Excelsior is heel groot. De laatste jaren in de Ajax-opleiding heb ik veel geleerd op het gebied van talentontwikkeling, terwijl het voetbal in een team slijpen me altijd al behoorlijk afging. In mijn twee seizoenen bij FC Den Bosch hebben we echt geweldig gevoetbald. Ik weet nog dat Willy Dullens na een wedstrijd van ons tegen Fortuna Sittard zei dat hij “nog nooit zo’n goed positiespel had gezien in de Jupiler League”. Het was ook zonder twijfel mijn mooiste tijd als trainer, werken in De Vliert, met echte voetbalmannen als Fred van der Hoorn, Jan van Grinsven en Wim van der Horst. Ik ben er trots op dat FC Den Bosch onder mijn leiding twee keer bijna is gepromoveerd. Mijn doel is dat ik na twee seizoenen Excelsior ook trots kan zijn. Ik ben er klaar voor.’

Tijdens een training van Excelsior, met op de voorgrond Cedric Badjeck (links) en Brandley Kuwas.‘Mijn doel is dat ik na twee seizoenen Excelsior trots kan zijn.’ Tijdens een training van Excelsior, met op de voorgrond Cedric Badjeck (links) en Brandley Kuwas.‘Mijn doel is dat ik na twee seizoenen Excelsior trots kan zijn.’
Vandaar de term nieuwe start?

‘Dat gevoel is heel sterk, ja.’

Omdat u zich nog steeds wil revancheren voor uw ontslag bij Willem II?

‘Weet je, ik heb er heel lang over nagedacht of ik dit moet vertellen. Heb bewust ook lang gezwegen. Maar ik wil nu wel mijn gevoelens op tafel gooien. Mijn voortijdige vertrek uit Tilburg heeft een groot litteken op mijn trainersloopbaan veroorzaakt. Niet eens zozeer dat ontslag op zichzelf, dat overkomt elke trainer. Wel de reden die er, bleek later, aan ten grondslag lag: matchfixing. De laatste twee jaar gaat er geen dag voorbij dat ik niet aan het matchfixingschandaal denk of ermee geconfronteerd word. Aanvankelijk betrek je de schuld op jezelf, wanneer je spelers op knullige wijze een wedstrijd uit handen ziet geven. Nu blijkt dat het allemaal anders ligt. En als je dan de namen leest van de Willem II-spelers die erbij betrokken zouden zijn geweest, ga je terugdenken. En dat schiet er van alles door je heen. Ongeloof, woede, verbijstering.’

‘Ik ben mogelijk vergiftigd door mijn eigen spelers. Jongens die ik echt als zonen beschouwde. Erger kan niet’
U voelt zich, om het maar eens plat te zeggen, genaaid?

‘Je moet je het zo voorstellen: ik was trainer van Willem II, mijn eerste job als hoofdtrainer. En eigenlijk ging alles voor de wind vanaf het moment dat ik tijdens het seizoen 2008/09 het stokje overnam van Andries Jonker. We voetbalden fris, eindigden op een knappe twaalfde plaats en ik werd door de fans uitgeroepen tot Clubman van het Jaar. Vijf clubs uit de Eredivisie wilden me na dat seizoen hebben. Met NEC was ik zelfs al rond. Toch besloot ik bij Willem II te blijven. Gewoon, omdat mijn gevoel zo goed was bij de club. Acht maanden later stond ik op straat. Vanwege teleurstellende prestaties, zoals dat heet. Hoe is dit in hemelsnaam mogelijk?, vroeg ik me af. Het had zó veel impact. Op mezelf, maar ook op mijn gezin. Je kinderen die er op school op worden aangesproken, dat is best heftig. En dan lees en hoor je nu, dat die prestaties waarschijnlijk gemanipuleerd zijn door een deel van je eigen spelers! Want het is er niet eentje. Als het klopt wat in de strafdossiers staat, was tachtig procent van mijn verdediging betrokken bij het matchfixingschandaal. Geloof je toch niet? Dagelijks stond ik met ze op het veld en in de kleedkamer, keer op keer heb ik ze naar buiten toe verdedigd als ze kritiek kregen. Mede voor hen bleef ik bij Willem II. Voor de jongens dus, die ik echt als zonen beschouwde. Als je dan nu beseft dat uitgerekend zij jouw val hebben ingeluid door bewust wedstrijden te verliezen, is dat onverteerbaar. Voor de prachtige traditieclub Willem II. Voor een jongen als Arjan Swinkels, voor wie ik nu nog duizend procent mijn handen in het vuur steek. En voor mezelf. Want wie weet waar ik als trainer had gestaan als ik mijn succesvolle eerste jaar bij Willem II door had kunnen trekken. Ik ben mogelijk vergiftigd door mijn eigen spelers. Erger kan niet.’

Volgens de Volkskrant zat, behalve Ibrahim Kargbo, ten minste ook ‘de aanvoerder’ in het complot. Dat was Maikel Aerts. Daarnaast spreekt het niet in het voordeel van Jens Janse, Sergio Zijler, Saïd Boutahar en Leonardo Henrique Veloso dat zij na hun periode bij Willem II in verband werden gebracht met matchfixing. Is u nooit iets opgevallen?

‘Die vraag stel ik mezelf natuurlijk ook geregeld. Je gaat trainingen af, wedstrijden. Ik kan me NAC-uit nog herinneren, een van de wedstrijden die als verdacht is aangemerkt. Bij rust stonden we met 4-0 achter. Hè, dacht ik toen al. Achter staan kan natuurlijk altijd. Maar zo fors? In zo’n beladen streekderby? Ik had mijn spelers in de week voorafgaand aan dat duel nog zo opgenaaid, er zo op gehamerd dat ik in Breda toch in elk geval 110 procent inzet van ze verwachtte. De waarheid was dat we op laksheid, op matheid werden afgetroefd. We hadden niet met een 4-0-achterstand, maar met 6-0 de tweede helft in moeten gaan. En dat zonder Frank Demouge, die was uitgevallen met een hersenschudding. “Ik kan me niets meer van de wedstrijd herinneren”, zei Frank na afloop. Ik weet nog exact mijn reactie tijdens de persconferentie: Ik zou willen dat ik dat nou had... Echt, ik kon wel door de grond zakken. Het zal de druk zijn geweest, dacht ik. Nu pas realiseer ik me dat dit waarschijnlijk anders lag. Ik ben verraden door de spelers die ik voor honderd procent vertrouwde.’

Het aantal verdachte wedstrijden van Willem II stapelt zich inmiddels op. Een stuk of tien naar verluidt al. Had u nooit een vermoeden van omkoping?

‘Je kunt me naïef noemen, maar matchfixing is nooit in me opgekomen. Geen seconde. Ik kwam van Ajax. Daar lag het niveau logischerwijs veel hoger dan bij Willem II. Ik ging er oprecht van uit dat de slechte prestaties van Willem II het gevolg waren van de mindere kwaliteit in mijn selectie. Dat ik daaraan moest wennen. Steeds ging ik weer met ze aan de slag. Trainen op aannames, op een zuivere passing, dat soort dingen meer. Want dat een aantal spelers niet goed presteerde viel me natuurlijk wel op. Heb ik ook op ingespeeld. Ik weet nog dat het me behoorlijk wat moeite kostte om Kargbo te passeren vanwege een reeks aan slechte wedstrijden. Ibrahim was tenslotte de publiekslieveling, de jongen die al een aantal maal op rij tot Speler van het Jaar was uitgeroepen. Maar het ging op een bepaald moment echt niet meer. Ik heb jonge jongens uit A-jeugd voor de leeuwen gegooid. Ook als signaal naar Henry van der Vegt, destijds de technisch directeur, dat ik er spelers bij wilde. Hielp allemaal niet. Hij vond dat niet nodig. Met de wetenschap van nu, maakt dat het allemaal extra zuur. Ik zag het dus wel degelijk goed dat een aantal niet functioneerde.’

NAC juicht in de derby tegen Willem II in het seizoen 2009/10. Het zal vier keer gebeuren in de wedstrijd die valt onder de verdachte duels. NAC juicht in de derby tegen Willem II in het seizoen 2009/10. Het zal vier keer gebeuren in de wedstrijd die valt onder de verdachte duels.
Zuur omdat u uiteindelijk de dupe werd?

‘Ik heb me na mijn ontslag heel loyaal opgesteld naar Willem II. Ik heb gefaald, want ik was eindverantwoordelijk, riep ik steeds. Zo voelde ik dat ook echt. Ik weigerde de schuld van de slechte klassering bij mijn spelers neer te leggen. Ik moest ze beschermen, vond ik. Ik ging er namelijk van uit dat zij altijd alles hadden gegeven, dat ik hen in elk geval niks kwalijk kon nemen. Kennelijk was ik gewoon niet de juiste trainer, zo voelde ik dat toen. Er is me nooit iets gaan dagen. Zelfs niet als een bepaalde speler voor de zoveelste keer zijn mannetje uit zijn rug liet weglopen. Onkunde, dacht ik. Of spanning. Pas toen chef-sport Willem Vissers van de Volkskrant me vorig jaar belde met de boodschap dat zijn krant over de matchfixing zou gaan publiceren, drong het tot me door: Hé, er was waarschijnlijk meer aan de hand. Begrijp me goed, hè, het moet nog bewezen worden en ik hoop van harte dat het allemaal niet waar is. Dat alle verdachtmakingen op toeval zijn gebaseerd en de genoemde spelers onschuldig zijn. Maar de bewijzen worden nu zo sterk, de opgeviste e-mails maken zo veel duidelijk, dat dit niet erg aannemelijk lijkt. En dat is een heel treurige conclusie.’

Treurig. Dat klinkt nog netjes voor iemand wiens carrière naar eigen zeggen in de knop is gebroken door zijn ontslag bij Willem II. Heeft u weleens contact gezocht met de verdachte spelers?

‘Nee, bewust niet. Simpelweg omdat het daar nu niet het moment voor is. Laatst ben ik weer drie uur verhoord door de KNVB. En ook de komende tijd zullen er nog van dat soort gesprekken volgen. Het avontuur Willem II ligt al ruim vijf jaar achter me. Toch is het actueler dan ooit. En niet op een fijne manier. Helaas. Het is trouwens te hopen dat de club nooit bestraft wordt. Zou unfair zijn. De betreffende spelers zijn schuldig aan de matchfixing, niet Willem II.’

‘Als het bewezen wordt en ik loop die jongens tegen het lijf, wordt het moeilijk om een fatsoenlijk gesprek met ze te voeren’
Hoe zou u reageren als u de betreffende spelers op een mooie dag door Leiden ziet lopen?

‘Als bewezen wordt dat die jongens daadwerkelijk schuldig zijn en ik loop ze tegen het lijf, wordt het moeilijk om een fatsoenlijk gesprek met ze te voeren. Ben ik eerlijk in. Ik ben een jongen van de straat, hè, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik word in één adem genoemd met matchfixing, terwijl ik er volstrekt niets mee te maken heb. En dat achtervolgt me nog iedere dag. Laatst sla ik De Telegraaf open en zie ik bij een groot artikel over matchfixing een grote foto van mezelf. In Roemenië had ik ook van alles uit te leggen. Fons Groenendijk was tenslotte de trainer onder wie Willem II bewust verloor. Die beeldvorming voelt zo onrechtvaardig, zo oneerlijk. Ik kan me als sportman überhaupt niet voorstellen dat je in ruil voor geld een wedstrijd naar de kloten helpt. Ondenkbaar! Alleen al uit loyaliteit naar je ploeggenoten en supporters. En daarom ben ik er nog zo emotioneel onder.’

Loyaal, zegt u. Welke (oud-)speler we ook naar zijn mening over u vragen; vrijwel unaniem vallen de termen loyaal en goede leermeester.

‘Dat is dan mijn referentiekader. Als trainer heb ik nooit een Europa Cup gewonnen, maar spelers komen altijd weer graag bij me terug. Net als de clubs waar ik gewerkt heb. Overal staan de deuren nog wagenwijd voor me open. Dat is best een prettig gevoel.’

Is het voor iemand die als loyaal wordt betiteld, juist niet extra pijnlijk dat zijn loopbaan door anderen een knauw heeft gekregen?

‘Ik ben altijd en overal dezelfde Fons Groenendijk gebleven, dat is ook wat waard. En dat dit vaak in de luwte was, ach, het zij zo. Werken bij FC Den Bosch, Jong Ajax of in Roemenië is in de kern niet anders dan werken in de Eredivisie bij Willem II of Excelsior.’

‘Ik kies graag de weg van de meeste weerstand’, zei u ooit.

‘Dat blijkt wel, toch? Ook nu weer, bij Excelsior. Trainers hebben het altijd over het ideale instapmoment. Nou, dat is het in Kralingen duidelijk niet na een jaar waarin de club in de perceptie bijna de Champions League heeft gewonnen… En ik was al de eerste trainer die zich hevig verzette tegen kunstgras, daardoor veel over zich heen kreeg. En de eerste Nederlandse trainer die direct te maken kreeg met matchfixing. Je zou me gerust trendsetter kunnen noemen...’

‘Ik ben wel een stukje van mijn spontaniteit verloren’
Heeft het u als mens veranderd, het matchfixingschandaal?

‘Hmm, lastig. Ik geloof wel dat ik een stukje van mijn spontaniteit heb verloren. En het vertrouwen in mensen heeft ook wel een deukje opgelopen. Maar dat moet je ook weer niet overdrijven. Het is echt niet zo dat ik nu, bij een verkeerde terugspeelbal van Sander Fischer, gelijk in de kramp schiet: Help, matchfixing. Daarvoor geloof ik te veel in het goede van de mens.’

Maar nog niet dusdanig dat u alles maar voor lief aanneemt?

‘Geloof me, die spontaniteit komt zeker terug. Alleen kan ik die matchfixing nu nog even niet loslaten. Dat kan ik pas als de waarheid op tafel ligt, als alle verantwoordelijken zijn gestraft, en de onschuldigen van alle blaam gezuiverd. Ik snak naar genoegdoening. Want de wond is nog niet geheeld. Nog lang niet.’

‘Er is echt wel wat aan de hand in Roemenië’

Fons Groenendijk was voor zijn overstap naar Excelsior als technisch directeur werkzaam bij de Roemeense club CFR Cluj. Hij kan er een boek over schrijven. ‘Natuurlijk kende ook ik de verhalen over Roemenië, maar ik had altijd al de ambitie om in het buitenland te werken. Bovendien wilde George Ogararu, ex-Ajax, dat ik met hem meeging. En het was ook echt een leuke, leerzame tijd. Voor de winterstop deden we het goed. Maar daarna kwam de klad erin. De clubeigenaar sloeg op de vlucht omdat justitie achter hem aan zat en salarissen werden niet meer uitbetaald. Dan weet je het wel. Qua voetbal heb ik daarom niet echt iets neer kunnen zetten. Maar ja, als Louis van Gaal al roept dat hij bij Manchester United drie jaar nodig heeft, wie ben ik dan dat hij dat in Roemenië in zeven maanden voor elkaar krijgt? Er is echt wel wat aan de hand daar, hoor. Er komt geen hond kijken in die stadions. Er heerst een schwalbe-cultuur. En er hangt nog steeds een zweem van corruptie boven de competitie. Ik kan me nog een wedstrijd tegen Steaua Boekarest herinneren, dat George en ik elkaar alleen maar aan hoefden te kijken om hetzelfde te denken: Die scheids rijdt straks met de Steaua-bus mee naar huis. Maar goed, dat weet je in die landen. Spijt van mijn Roemeense periode heb ik dan ook niet. Het enige waar ik spijt van heb, is dat ik Geoffrey Castillion, Sergio Zijler en Benjamin van den Broek heb gehaald. Ik wilde ze een mooi contract aanbieden, maar heb ze uiteindelijk meegetrokken in de malaise. Want ook zij kregen uiteraard hun salaris niet.’

Even een ander discussiepunt:

Martin Jol zit nu een klein jaartje in de RvC, vast niet om zijn bestuurlijke ervaring maar om zijn enorme kennis van het voetbalwereldje in het algemeen en van ADO zelf.

Toen hij als RvC-lid werd aangesteld was hij nog trainer in Egypte en kon hij zich niet dagelijks bezighouden met ADO, maar na zijn vertrek daar een klein half jaar geleden is hij weer terug in het Haagse.

We hebben diverse mensen van de Directie en RvC de laatste tijd in de media gezien. Manders zelf vaak natuurlijk, maar ook Deetman en Kees Jansma (die later niet eens RvC-lid bleek te zijn).

Jansma is de laatste tijd vaak te gast bij voetbalprogramma`s om de situatie van ADO aan het publiek (en aan figuren zoals Aad de Mos!) uit te leggen en toont in ieder geval zijn verbondenheid met de club.

Van Jol heb ik nooit één uitspraak in de media gezien of gehoord en wat zijn verdiensten als RvC-lid tot nu toe zijn geweest, is mij ook niet duidelijk.

Best vreemd natuurlijk, omdat hij met zijn enorme ervaring als trainer op zijn minst Petrovic, al dan niet achter schermen, zou kunnen helpen om ADO er weer bovenop te helpen, al is het maar in de rol die Advocaat vorig jaar bij van Bronckhorst had.

Waarom is dat niet gebeurd?

Is Martin nog boos op Manders, omdat hij voor Petrovic heeft gekozen en niet voor zijn vriend Maurice Steijn?

Wie weet wat is hier echt aan de hand is?

Waarom is Martin Jol onzichtbaar?

Mijn vraag is : WAT IS DE ROL VAN JOL?

rijswijk hoekpolder schreef:

Niet een of andere hoor maar .......vanaf het begin waren vele bang dat ADO een Chinese eettentje zou worden .
Ooievaar zou vervangen worden , kleuren zouden vervangen worden , Haags kwartiertje Chinees volkslied enz enz
Wang heeft gelijk in het begin gezegd alles blijft zelfde ik ga niemand of iets vervangen allemaal haagse mensen bij de club .
Nu hij ziet het loopt niet goed wilt hij 1 persoon neerzetten om mee te kijken ( lees goed 1 persoon ) en word hij aan alle kanten tegengewerkt.

We zijn nu 2 jaar verder, je mag concluderen dat Wang totaal geen idee hoe hij een voetbalclub moet runnen.

Tel daarbij op de maanden tot de verkoop daadwerkelijk was gerealiseerd .
Denk dat Wang 3 jaar met ADO bezig is.

Buiten een paar one liners geen enkel uitspraak waar vertrouwen en kennis vanuit gaat.
3 directeuren verder die allemaal tegen hetzelfde aanlopen .

Wang en Wang alleen is verantwoordelijk voor de huidige malaise, dit werkt door de hele organisatie.

Mensen schreeuwen om reorganiseren maar er is niemand die in deze wespennest stapt.

StoneIsland schreef:

verrassing onderweg!

Gewaagde uitspraak

Haagse Dick schreef:

Dat leg allemaal aan de trainer!

#PETROVICOUT

Dat leg allemaal aan de trainer!

#PETROVICOUT

Volgens mij loop jij ook te schreeuwen. Iedereen heeft schuld is ook een uitspraak van lik me kutje. Jij als ondernemer zal toch moeten weten dat als eigenaar zijnde je je toko goed in de gaten moet houden? Nogmaals, ik blijf erbij dat alle directeuren hebben gehandeld na goed overleg met Wang, zowel Wigt, als nu ook Manders. Als dit niet zo is gegaan dan is alsnog Wang de schuldige, hebben ze dit niet gedaan dan had hij moeten ingrijpen. Als eigenaar zijnde ben je namelijk altijd aansprakelijk voor de eind beslissing.

Petah schreef:

Beloftes moet je nakomen alleen geld dat dus niet voor dhr Manders want die doet dat dus niet we vergeten eerdere afspraken eigen broek ophouden etc etc

Wang is een waardeloze eigenaar maar war dat betreft is de hele club met al zijn personeel waardeloos

Meppelink behouden rest optyfeno

Ik begrijp je uitspraak over de eigen broek ophouden van Manders wat hij zelf gezegd heeft. Echter is dat in dit door UVS gecreëerde klimaat onmogelijk. Je moet het als club kwa inkomsten toch vooral hebben van betalende toeschouwers en sponsoren. Alle sponsoren weten niet hoe hard ze weg moeten rennen.
En terecht natuurlijk want niemand wilt de naam van zijn bedrijf hangen aan deze slangenkuil en wanbetalende chinezen. Week in week uit negatief in het nieuws, er zijn maar een aantal type bedrijven die wel varen bij ieder soort publiciteit al is het negatief of positief.

Manders krijgt van mij voorlopig nog het voordeel van de twijfel maar dat het op bijna alle fronten volledig verkeerd gaat lijkt me wel duidelijk. Gelukkig ben ik dat wel gewend bij Den Haag.

Morgen weer lekker ballen.
We hebben via een gerechtelijke uitspraak het gelijk aan onze zijde, een bedrag direct opeisbaar en bewindvoerders.
Als via dat traject een regeling getroffen is, wie zijn wij dan om daar over te oordelen.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

rh_vakm, James, Haraldberg1, Ano-Niem en 195 gasten.

Bekijk de topshouts