Tag: team

Trending: kalezic bonis vooral niveau trainer wedstrijd

Toon alle shouts

Ron001 schreef:

Met Hansen heb je wel 1 van de betere keepers uit de eredivisie! Hij word heel erg onderschat vind ik, hij heeft met zijn reddingen al veel punten gepakt! Een beetje trainer had toch geprobeerd om hem op zijn zwakke plekken te trainen!!

Ja eens, helemaal waar!
Wij hebben vroeger een keeper gehad, Ton Thie, die heerste over de hele zestien, geweldenaar was dat. Hansen heeft inderdaad in bepaalde wedstrijden punten gepakt, maar ook in wedstrijden geen meerwaarde geweest. Een keeper moet zich onderscheiden door een meerwaarde voor het team te zijn, en dat is te weinig gebeurd.

dewa schreef:

Dat is jou mening. Binnen de club zijn 2 kampen. Het kamp Wigt Fraser en het kamp Wang Jol. Kamp 1 vindt dat het uitstekend gaat ondanks de dramatische resultaten en het slechte spel. Het andere kamp vindt Fraser absoluut niet capabel. Alle keuzes die hij heeft gemaakt waren verkeerd. Hij wilde Kramer inruilen voor Fernandes. Hij heeft 2 jaar met een instabiel MV gespeeld en hij was de enige die in Korte een topper zag. Marengo is een prima speler maar Fraser moet hem niet en het is dat Jol heeft ingegrepen anders had derijck nog op de bank gezeten en hadden we nog met een volkomen instabiel en lam elftal gezeten. Hij zou met pek en veren de stad uitgejaagd moeten worden. Hij verliest met 11 tegen 10 man van Groningen en presteert continu onder de begroting. Over het foutieve wisselbeleid gaan we het maar niet hebben. Als Fraser zijn zin had gekregen met Fernandes dan waren we vorig jaar gedegradeerd

Adriaanse komt niet.jol gaat het ook niet doen zo ook advocaat.
Als nu al metgod er uit moet omdat er geen geld is dan komt er zeker geen nieuwe Td en dat geld ook voor algemeen directeur wigt blijft daar gewoon zotten anders had hij allang weg geweest..
Wang heeft zich vergist hoe hij naar het linker rijtje en Europees kan kom ziet dat het een langere weg is en dat er meer geld vrij moet komen om dat te doen
Dan ga je geen grootverdieners neerzetten die het bouwen aan een beter team frustreren.
Denk dat de weg die we nu zijn ingeslagen Goed is alleen neem ik daar geen genoegen meer mee.
Mij is beloofd volgend jaar linker rijtje en voor Europees. Als de beste voetballer afhaken en er niets voor terug wordt gehaald is het jammer genoeg voor mij na dit seizoen voorbij.

Thehague070 schreef:

Zit nou niet zo te zeiken man t is gewoon een zware fout weer van deze keer derijck wat heeft dat nou weer met de tijd op een klokkie te maken

Laat lullen joh... Heel vaak wordt er door elk team in het laatste kwartier punten verloren omdat dan gewoon de pijp bijna leeg is, Haags Kwartiertje is een prima traditie en die zal voorlopig gewoon blijven bestaan

Tommy schreef:

mooi gelijk weg wezen.
wat denkt die idioot wel dan

+1

Ook dit joh: Fraser hoopt met zijn vernieuwde team het publiek te vermaken en te zorgen dat sponsoren enthousiast worden.

Waarom dit jaar niet met een betere selectie?

gillah schreef:

Ik denk dat het een goed moment is om Hansen te verkopen. Hij heeft wat irritante trekjes. Zoals zondag, dat hij het rondje om het publiek te bedanken andersom loopt dan de rest van de groep, zodat hij alleen voor midden-noord staat. Waarna hij wordt toegejuicht waar de andere spelers, waaronder Tommie, werden uitgescholden. Terwijl Hansen van 35 meter gepasseerd wordt. Dat soort dingen gaan irriteren in een spelersgroep.

he he eindelijk iemand die het ziet. die jongen is een goede keeper maar wat een vreemde vogel hij loopt weg van zn team en zn club omdat meneer zichzelf beter vind dan de rest. rot toch op. dat slijmen bij de supporters doet ie goed maar waar blijft ie als zn contract verlengd word dan staat het niet groot op twitter? meneer wilt niet blijven en had liever bij een grote club gelijk aan zn ego gaan spelen en meer gaan verdienen. kan hij de oppas betalen. Niks gezegd over zn kwaliteiten, maar persoonlijk word ik het een beetje zat.

Dannyy schreef:

Was Beugelsdijk zo goed dan? Was het niet Bakker die na al 10x een verkeerde inspeelpass te hebben gegeven het nog eens dunnetjes overdeed waaruit die vrije trap kwam? Hansen heeft gewoon een winnaarsmentaliteit, maar dat vinden we hier natuurlijk raar.

Daar gaat het niet om, het gaat erom dat hij in zijn eentje loopt omdat hij weet dat hij dan toegejuicht wordt en dat zijn ego streelt. Winnen en verliezen doe je samen als team, dus loop dan ook met z`n allen naar de supporters.

Madmax schreef:

En als Havenaar er 4 in kopt is Fräser een Topper

Sorry, ik heb Fraser nooit een topper gevonden ... Ik ben bang dat hij jouw argument gaat gebruiken om zijn eigen falen weer goed te praten, maar het blijft een feit dat hij geen stabiel presterend team en, nog belangrijker voor het publiek, een aantrekkelijk spelend team kan bouwen. Vorig jaar was er slechts 1 uitoverwinning. Fraser zegt bijna in elk interview dat er zoveel vooruitgang zit in het team, maar dit jaar wordt het aantal thuisoverwinningen waarschijnlijk zelfs lager (tot nu toe slechts 4) dan vorig jaar, lukt het weer niet om twee overwinningen achter elkaar te boeken en wordt het publiek (om het zacht uit te drukken) niet bepaald verwend met aantrekkelijk spel. Dan ben je volgens mij geen topper en dan valt het met die zogenaamde vooruitgang ook wel mee ...

en nu met zn allen zondag naar het stadion toe,volle bak!!!!
moedig ons team aan,we gaan voor plek 8 8 8 8 8 8 8

Interview hansen;
Koopt tweede huis maar kan oppas niet betalen.
"Voordat ik hierheen kwam had ik geen enkel idee wat ik kon verwachten van de stad Den Haag", laat de Scandinaviër weten aan Den Haag Sport TV. "Maar het is een fantastische stad. Ik ben hierheen gekomen, ook met mijn twee kinderen, en ze vermaken zich prima hier. En ik word nog regelmatig herinnerd aan mijn goal tegen PSV, al sta ik liever te boek als een goede doelman dan dat ik alleen beroemd ben om die rake hakbal."

Hansen ontving geen uitnodiging voor het nationale team van Denemarken. De doelman heeft er wel een huis gekocht en zal daar `vrije dagen` doorbrengen. Belangrijker op dit moment is evenwel de komende competitiewedstrijd tegen FC Groningen, met de play-offs om Europees voetbal als doel. "Alles is nog mogelijk. We moeten wel een keer een reeks gaan neerzetten. Degraderen is geen optie meer, dus we moeten nu het onderste uit de kan halen

Artikel over Tom van Weert ; betaalbaar en transfervrij

Elk jaar weer knokken in een loopbaan vol obstakels
Nooit was Tom van Weert (25) onomstreden. Altijd moest hij zich extra bewijzen en terugknokken na tegenslagen. Het eeuwige twijfelgeval heeft bij Excelsior afgerekend met de scepsis en maakt zich op voor een nieuwe uitdaging.
‘En waar ben u dan precies van?’ De vraag in onvervalst Rotterdams houdt het midden tussen oprechte interesse en goedbedoelde argwaan. Of er toevallig ook koffie is, luidde de vraag aan Rina, beheerster van het spelershome van Excelsior. Ondanks het zonnetje is het buiten koud. De digitale klok annex thermometer geeft zeven graden aan, maar de snijdende noordoostenwind blaast daar rigoureus een paar graden van af. Een warm bakkie zou zeer welkom zijn. Het blijkt geen enkel probleem, mits we zelf even de rol van barman willen vervullen. ‘Natuurlijk joh, pak maar. Weet je hoe het apparaat werkt?’

Daags voordat Excelsior met 2-1 verliest bij FC Utrecht, regeert de rust op Woudestein. Soepel gaat het dit seizoen allerminst, maar van acute degradatiestress is geen sprake. Op de training van vanochtend is welgeteld één supporter afgekomen. De spelers werken nabij de Erasmus Universiteit ongestoord hun oefeningen af, zo nu en dan gluurt er een passerende student nieuwsgierig door het hek van het stadion naar binnen. De enige opwinding die er is, ontstaat wanneer we de machine per ongeluk de opdracht geven om twee kopjes koffie in één bekertje te gieten.

Tom van Weert lacht als hij hoort over de gastvrijheid van Rina. ‘Ja, mooi hè? Dat is Woudestein: altijd open huis.’ De aanvalsleider van Excelsior is een paar uur na de training aangeschoven in Pollevie, een hip restaurant op een steenworp afstand van zijn huis in Den Bosch. Hoewel hij inmiddels al bijna twee jaar in Rotterdam voetbalt, wonen Van Weert en zijn Deense vriendin Maria nog altijd in de stad waar hij als voetballer groot werd. De twee leerden elkaar vijf jaar geleden kennen op Mallorca, waar hij met FC Den Bosch het seizoen afsloot, en wonen inmiddels in een fraai appartement net buiten het Bossche centrum.

Amateurclub

Van Weert voelt zich op zijn plek bij Excelsior. ‘Het is er lekker gemoedelijk, kleinschalig. Het doet in veel dingen een beetje denken aan een amateurclub. Dat is ook de kracht van Excelsior en de reden waarom ik destijds voor die club heb gekozen. Als ik daar twee wedstrijden op rij wat minder zou spelen, zouden niet meteen alle kranten vol staan, bedacht ik me. Ik kan me rustig ontwikkelen, onder begeleiding van goede mensen. Want vergis je niet: alles is bij Excelsior uitstekend geregeld. De hele staf is sinds mijn komst elke dag met me bezig geweest. Zij hebben me helemaal wedstrijdfit gekregen. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen, daar hoeven we niet moeilijk over te doen.’ Van Weert is de eeuwige twijfels voorbij.

‘Ik viel op door
het maken van doelpunten, maar verder blonk ik nergens in uit’
Tom van Weert
Twijfels die al vroeg ontstonden. Al sinds Van Weert op tienjarige leeftijd de stap maakte van zijn amateurclub RKVV Sint-Michielsgestel naar de profclub van een paar kilometer verderop, was er scepsis. Zelden had hij in de winterstop al de zekerheid dat hij ook een jaar later nog bij FC Den Bosch mocht spelen.‘Nee, zeker niet. Ik had toen al die ene grote kwaliteit: doelpunten maken. Daardoor viel ik altijd wel op. Maar verder blonk ik nergens in uit. Ik was nooit de grootste, nooit de sterkste, nooit de snelste, nooit de meest technische. Pas in de A-junioren ben ik doorgegroeid van een gemiddelde speler naar een van de beteren in de jeugdopleiding.’

Van Weert debuteerde in 2008 in het eerste elftal van de Bosschenaren, maar tot een definitieve doorbraak kwam het lange tijd niet. In 2010/11 werd Fons Groenendijk zijn huidige trainer bij Excelsior aangesteld in De Vliert, maar hij gebruikte de blonde spits vooral als invaller.Van Weert leerde wat het is te moeten knokken voor zijn plek, te vechten tegen de vooroordelen. ‘Als jij door iedereen altijd wordt bestempeld als het toptalent, dan kan het ook té makkelijk gaan. Dan gaat alles goed, tot er iets verkeerd gaat en je karakter moet tonen. Neem Danny Verbeek (nu NAC Breda, red.). Wij zaten in dezelfde lichting. Hij was van nature een veel betere voetballer. Ik moest stukken harder werken om hetzelfde te bereiken. Elk jaar weer knokken om het volgende team te halen, daarna om het eerste te halen, daarna om basisspeler te worden, daarna om een stap hogerop te maken. Als ik één ding heb geleerd, is dat niks vanzelf gaat.’

‘Als ik één ding heb geleerd,
is dat niks vanzelf gaat’
Het heeft Van Weert gevormd tot wat hij nu is: een pure winnaar die niks wil laten liggen. Die mentaliteit zat er al vroeg in bij de Brabander. ‘Met mijn jeugdteam bij de amateurs speelden we ooit een toernooitje waarop we het niet zo goed deden. Ik had als enige alles gespeeld, dus in de laatste wedstrijd die nergens meer om ging moest ik even tien minuutjes naar de kant. Maar dat deed ik gewoon niet, ik weigerde. Mijn trainer kwam het veld in, tilde me op en heeft me van het veld moeten dragen. Ik schreeuwen natuurlijk. Dat zegt veel over hoe graag ik toen al wilde winnen. En scoren.’

Zoals voor iedere spits zijn goals ook voor Van Weert zijn levenselixer. Dat bewees hij ook na de thuiswedstrijd tegen PSV, eind januari. Met een verbeten grimas zocht hij na het laatste fluitje de catacomben op. Niet zozeer vanwege de 1-3 nederlaag, die was wel ingecalculeerd. Van een incident in de laatste minuut baalde hij des te meer. Van Weert frommelde de bal in die slotfase samen met Jeffrey Bruma over de Eindhovense doellijn, maar scheidsrechter Bas Nijhuis zette de eretreffer op het wedstrijd-formulier als eigen doelpunt van de PSV-verdediger. ‘Ik hoor het net, ja. Doodziek’, vatte de goalgetter zijn gevoel na het duel samen. ‘Ik zal de scheids zo eens opzoeken.’ Even later liep hij de arbiter van dienst inderdaad tegen het lijf. Hij probeerde de treffer op zijn eigen naam te krijgen, maar kreeg nul op het rekest.

PSV’er Jorrit Hendrix heeft handen en voeten nodig tegen Tom van Weert, zien ook Davy Pröpper (links) en Héctor Moreno. PSV’er Jorrit Hendrix heeft handen en voeten nodig tegen Tom van Weert, zien ook Davy Pröpper (links) en Héctor Moreno.
Tegenslagen

Het tekent Van Weert, voor wie niets vanzelfsprekend is. Ieder hoogtepunt is er een, ieder doelpunt telt. Zeker in een carrière die zich laat kenmerken door hard werken. Daartoe wordt hij overigens niet alleen gedwongen vanwege de twijfels die hem achtervolgden. Ook op lichamelijk vlak kende hij tegenslagen. Zijn gezicht betrekt als zijn kruisbandblessure uit 2013 ter sprake komt. In 2011/12 beleefde FC Den Bosch zijn finest hour van de laatste jaren. In de finale van de play-offs om promotie verloor de club ternauwernood van Willem II, maar door de goede prestaties maakte vrijwel het complete elftal een stap hogerop. Van Weert bleef. Hij verlengde bewust zijn contract met een jaar. Nog één volledig seizoen uitblinken en dán die mooie stap maken: dat was het plan. Het liep anders: vlak voor het einde van de competitie scheurde hij zijn voorste kruisband. De revalidatie duurde uiteindelijk elf maanden. ‘Ik was echt geobsedeerd door die knie. Iedere ochtend ging ik meteen testen. Hoe voelt-ie? Kan ik al iets meer dan gisteren? Is er al meer vocht uit? Doet het meer of minder pijn als ik erop druk? Echt: maandenlang, iedere ochtend. Maar op het moment dat ik eindelijk het veld weer op mocht met de groep, voelde het niet goed. Het bleef wat instabiel. Ik moest weer geopereerd worden, al was dit maar een lichte ingreep. Dat was het allerzwaarste, die stappen terug. Ineens is je toekomst heel onzeker.’

‘Ik was maandenlang geobsedeerd door die knie. Hoe voelt-ie?’
Terwijl het seizoen vorderde, kreeg Van Weert het steeds benauwder. De geplande stap omhoog kwam zwaar op de tocht te staan. Hij kon dat seizoen nog slechts drie keer invallen. ‘Met grote dank aan fysio Marco van der Steen werd ik weer fit. Ik wist toen dat de clubs die een jaar eerder interesse toonden middenmoot en subtop Eredivisie niet meer zouden bellen. De top van de Jupiler League wel, die zagen het allemaal in me zitten. Maar ik bleef maar hopen op de Eredivisie, misschien een clubje dat net was gepromoveerd. Het zou moeilijk worden, dat wist ik. Maar ik wist ook: Ik ga ervoor. Ik zal wat tijd nodig hebben om me aan te passen, maar als mijn kans komt, dan pak ik ’m.’

Die kans kwam er. Excelsior-trainer Marinus Dijkhuizen durfde het aan met Van Weert, zoals de Kralingers het sowieso moeten hebben van jongens met een krasje. Gokjes, kleine risico’s. Van Weert deed wat hij al jaren deed. Vechten, hard werken en zich aanpassen aan een niveau hoger. De teller van Van Weert staat dit seizoen op negen doelpunten, eenderde van de totale Excelsior-productie. Geen gek aantal, de dertien competitiegoals van vorig seizoen komen in zicht. En dat vindt Van Weert prima. ‘Ik doe het goed als ik rond de twaalf uitkom. Ik zag pas dat ik nu al derde sta op de lijst van topscorers aller tijden van Excelsior in de Eredvisie. Dat zegt genoeg, het komt niet vaak voor dat iemand van deze club het op dit niveau zo goed doet.’

In duel met Vitesse-aanvoerder Arnold Kruiswijk.
In duel met Vitesse-aanvoerder Arnold Kruiswijk.
Goud

Van Weert maakt stappen die een paar jaar geleden voor onmogelijk werden gehouden. Als Excelsior zich handhaaft, is dat voor een groot deel de verdienste van de topschutter. ‘Ik zie ook wel dat de club relatief afhankelijk is van mijn doelpunten. Ik kan wel zeggen dat dat niet zo is en heel bescheiden doen, maar ik voel me belangrijk en voeg iets toe aan het team. Mezelf verbazen? Nee, niet meer. Vorig seizoen nog wel, tegen Feyenoord. Tot de winterstop had ik vijf keer gescoord, na de winterstop scoorde ik ineens twee keer in De Kuip. Er kwam aandacht, werd Speler van de Week. Toen dacht ik wel even: shit zeg, ik kan het écht.’

Van Weert is goud waard voor zijn ploeg, maar niet lang meer. Zijn contract loopt komende zomer af. ‘Na twee jaar Excelsior ben ik toe aan een nieuwe uitdaging. Ze hopen me nog steeds langer te binden, maar dat is niet mijn intentie. Ik wacht af wat er komt. Drie jaar geleden had ik gezegd dat de Nederlandse subtop absoluut mijn volgende stap moest zijn. Maar ik word 26, een mooi moment om me wat breder te oriënteren. Engeland? Nou, ik ben in de winterstop een wedstrijdje in het Championship (tweede niveau, red.) gaan kijken. Een spits als Lars Veldwijk had het op dat niveau fysiek gezien al moeilijk. En hij is 1 meter 96, hè? Ik ben nog vijftien centimeter kleiner, dus dat lijkt me niet echt een competitie voor mij. Met al die lange ballen.’

Tevreden leunt Van Weert achterover. Een loopbaan vol obstakels krijgt in de zomer een prachtig vervolg, daar twijfelt hij niet aan. ‘Maar het heeft geen zin om te speculeren. De komende wedstrijden moet ik het elke keer laten zien. Clubs die interesse hebben, moet ik overtuigen. En clubs die me niet kennen, moeten gaan denken: zo, dat is een goeie. Weet je… Mijn carrière is misschien niet echt logisch of normaal verlopen, maar overal waar ik kom, groei ik geleidelijk mee met het niveau. Alles gaat met stapjes. Neem bijvoorbeeld de aandacht van de buitenwereld. Die was er niet van de ene op de andere dag. Eerst zeiden ze: "Hé, kijk eens: die Van Weert heeft er toch al vier gemaakt." Daarna was het zes, toen acht. Langzaam groeide het. Typerend voor mijn carrière.’

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Franky, Bhattoe 74, Alexander, wijstaanboven, Eeuwig Den Haag en 517 gasten.

Bekijk de topshouts