Tag: bezit

Trending: stadion teammanager overleden deal merk wedstrijd

Toon alle shouts

Dirk Kuijt behoort tot de HFC Wasserman kliek , die blijft tot het einde.

Vandaag weer een uitgebreid artikel in een Deense krant , onze Amerikaanse?? eigenaar heeft een belang bij Brøndby.
Onze club werd weer niet genoemd in het overzicht.

Grote vraag is ,wie bezit de aandelen ?

https://www.vi.nl/pro/waarom-de-gouden-eredivisie-debutant-op-zijn-25ste-kiest-voor-een-normaal-leven.

Was toch een talentje?

Waarom de gouden Eredivisie-debutant op zijn 25ste kiest voor een normaal leven

Door Dave Aalbers
Voor veel mensen klinkt voetballen in het buitenland als de droom. Dat was het lange tijd ook voor Dennis van der Heijden. De voormalige jeugdinternational stond de afgelopen vier jaar onder contract bij clubs in Italië en Polen, maar besloot op zijn 25ste dat hij genoeg had gezien van een leven ver weg van zijn familie en vrienden. Terwijl zijn beste jaren als voetballer nog moeten komen, kiest hij bewust voor een normaal leven.

Weinig spelers die zo als een raket op het Eredivisie-toneel zijn verschenen als Van der Heijden. Zo’n zes jaar geleden mocht hij als jonkie van achttien voor het eerst op de bank zitten namens ADO Den Haag tegen Excelsior. ‘Ik zag wat familieleden op de tribune zitten’, vertelt hij in zijn woonkamer in Maassluis. ‘Ik vond het al bijzonder dat ik mocht warmlopen en dacht: Dit zal hem wel zijn voor vandaag.’ Tot zijn verbazing riep trainer Henk Fraser even later zijn naam. In de 77ste minuut stapte hij bij een 2-1 achterstand het veld op.

`Er stonden verschillende cameraploegen, dus ze adviseerden me om thuis te blijven`

Een paar seconden later schoot hij met zijn allereerste balcontact de gelijkmaker keihard tegen de touwen. Zijn debuut werd nog gekker, want vijf minuten voor tijd schoot hij ook nog de 2-3 binnen. Hij weet nog goed dat hij die avond een hapje ging eten met z’n vrienden. Mensen herkenden hem plotseling van televisie. Eigenlijk moest hij de volgende ochtend naar school, maar hij kreeg al snel een belletje dat dit niet zo’n handig idee was. ‘Er stonden verschillende cameraploegen, dus ze adviseerden me om thuis te blijven.’ Op dinsdag besloot hij wel weer naar de les te gaan en stapte hij onder applaus van zijn medeleerlingen het lokaal binnen. Er was die dag weinig aandacht voor de les: ‘Iemand had de samenvatting op het grote scherm gezet.’

Van der Heijden was in die tijd ook regelmatig te gast bij jeugdelftallen van het Nederlands elftal, waar hij in een talentvolle lichting speelde met jongens als Frenkie de Jong, Abdelhak Nouri, Donny van de Beek en Steven Bergwijn. Op dat moment had niemand – inclusief hijzelf – zien aankomen dat hij op zijn 25ste het profvoetbal vaarwel zou zeggen.

NORMAAL LEVEN
Nu zit Van der Heijden op een dinsdagavond aan tafel in zijn nieuwbouwhuis in Maassluis. Hij is net terug van een dag werken, heeft snel wat eten naar binnen geschoven en moet na het interview weer door naar de training van VV Capelle, een club uit de Vierde Divisie. Een paar maanden eerder speelde hij nog voor een kleine twintigduizend man in Polen, maar tegenwoordig ziet zijn leven er vrij normaal uit.

`Ik vond de tijd die ik met mijn familie en vrienden miste te kostbaar`

Tijdens zijn laatste buitenlandse avontuur bij Chrobry Glogow begon het gevoel steeds harder te knagen: Is dit eigenlijk wel het leven dat ik wil leiden? ‘Het is niet zo dat ik het niet goed of leuk had’, verduidelijkt hij. ‘Maar ik vind het niet waard om nog een jaar of zeven in buitenland te zijn. Dat vind ik – zeker op mijn leeftijd – zonde van mijn tijd. Het is niet zo dat ik daar slecht verdiende, maar ik speelde me er ook niet financieel onafhankelijk mee. Ik vond de tijd die ik met mijn familie en vrienden miste te kostbaar.’

Hij weet nog goed dat hij vorig seizoen na de Poolse winterstop al heel erg begon uit te kijken naar de zomer in Nederland. Heimwee vindt hij een te zwaar woord, maar hij twijfelde wel of hij daarna nog zin had om opnieuw weg te gaan uit zijn vertrouwde omgeving. Terwijl het seizoen nog in volle gang was, begon hij zich langzaam te oriënteren op een maatschappelijk leven in Nederland.

Dennis van der Heijden en Abdelhak Nouri vieren een doelpunt tijdens het EK Onder-19.
Dennis van der Heijden en Abdelhak Nouri vieren een doelpunt tijdens het EK Onder-19.
ANTIKRAAK
Sinds hij zelf een huis kocht, merkte hij steeds vaker dat hij op sites als Funda bleef hangen. Werken in het vastgoed leek hem wel wat, waardoor hij vanuit Polen een sollicitatie inplande bij een Nederlands bedrijf in die branche. Het gesprek verliep dusdanig positief dat hij werd aangenomen. Naast zijn baan kon hij aansluiten bij VV Capelle, waar hij de kans kreeg om samen te voetballen met een van zijn beste vrienden. ‘Ik weet ook dat er honderdduizend anderen zijn die een leven als prof zouden willen. Dus het was wel een beslissing waar ik goed over na moest denken. Voetballen is nog steeds het allerleukste wat er is, maar ik had het buitenland gewoon echt gezien.’

Hij werkt momenteel voor een vastgoedbedrijf dat duizenden antikraakpanden in Nederland bezit. De laatste tijd racete hij in zijn auto stad en land af om aan de hand van een checklist te controleren of de huizen allemaal netjes onderhouden zijn. Zo’n fulltime werkweek met dagen van negen tot half zes was zeker even wennen. ‘Ik merk wel dat ik nu veel minder vrije tijd heb’, vertelt hij. ‘Normaal had ik na de training de hele dag om uit te rusten. Deze job is best fysiek. Het is niet zo dat ik de hele dag zware dingen til, maar ik ben wel de hele dag onderweg.’

Hij merkt dat hij ’s avonds niet altijd meer de energie over heeft om drie keer in de week het onderste uit de kan te halen op de trainingen. Daarom heeft hij besloten binnenkort met deze baan te stoppen en werk te zoeken dat beter aansluit bij voetballen op hoog amateurniveau. ‘Voetbal is toch een fysieke job die ik er nog bij heb. Daar wil ik me ook voor honderd procent voor kunnen inzetten. Ik wil niet gaan jobhoppen, dus wil nu een weloverwogen beslissing nemen. Ik wil iets gaan doen waar ik plezier uit haal en wat ik voor een langere periode kan doen. Wie weet heeft iemand nog een leuke uitdaging voor me.’

Dennis van der Heijden in zijn woonplaats Maassluis.
© Dave Aalbers
Dennis van der Heijden in zijn woonplaats Maassluis.
BLAUWE KUITEN
Hoewel hij nog een beetje zoekende is, beseft hij regelmatig dat hij de juiste beslissing heeft genomen. ‘Bijna dagelijks wel’, zegt hij. ‘Alleen al dat ik nu mijn eigen vaste plekje heb. Als voetballer was ik continu van woonplaats aan het wisselen. Ik heb eigenlijk nooit gehad dat ik een paar jaar op een vaste plek woonde. Bijna iedere zomer was het: waar ga ik nu weer naartoe verhuizen?’ Het nomadenbestaan van een voetballer is nu eenmaal niet voor iedereen weggelegd. Na zijn ronkende debuut bij ADO Den Haag speelde Van der Heijden in Nederland voor FC Volendam en Almere City, waarna hij in 2018 een transfer verdiende naar het Italiaanse Carpi, op dat moment uitkomend in de Serie B.

`Het was soms wel veertig graden en we bleven maar rondjes om het trainingsveld rennen`

‘Profvoetballer zijn was al een droom, maar in het buitenland spelen voelde toch als iets extra speciaals’, legt hij uit. Hij kon prima wennen aan het leven in Italië, al was het zeker in de beginfase even aanpoten. ‘Ik weet nog goed dat ik op een gegeven moment tijdens de voorbereiding blauwe kuiten had’, vertelt hij. ‘Ik had helemaal geen tik gehad, maar het kwam puur door het vele lopen. Het was soms wel veertig graden en we bleven maar rondjes om het trainingsveld rennen.’

Van der Heijden tekende voor vier jaar bij Carpi en kreeg vanaf het begin te horen dat ze hem rustig wilden brengen. ‘Ze hadden een paar jaar daarvoor nog in de Serie A gespeeld’, vertelt hij. ‘Er werd ook uitgesproken dat ze weer terug naar het hoogste niveau wilden. Ik dacht: Leuke uitdaging, daar gaan we voor.’ Die plannen pakten compleet anders uit. De club draaide slecht en binnen no time waren er twee trainers ontslagen. ‘Ik verwachtte wel een kansje te krijgen. Alleen ging het zo slecht dat het niet het moment was om een jonge jongen te laten debuteren.’

`Naar Bari was een treinrit van acht uur, waarbij we langs de zee reden. En dan stonden er in dat stadion honderden supporters. Daar genoot ik wel echt van`

De spits speelde geen minuut in de Serie B, maar genoot desondanks wel van zijn eerste ervaringen in het buitenland. ‘Iedere wedstrijd kwam ik op een nieuwe plek of bij een ander groot stadion. Naar Bari was bijvoorbeeld een treinrit van acht uur, waarbij we langs de zee reden. En dan stonden er in dat stadion honderden supporters. Daar genoot ik wel echt van.’

Om meer ervaring op te doen in het Italiaanse voetbal werd hij verhuurd aan Fermana in de Serie C. ‘Daar leefde ik een half jaar lang in een hotel’, vertelt hij. ‘Ik zat in een heel klein kamertje, maar had wel uitzicht op zee. Ik kon er ook altijd lekkere pasta’s krijgen. Ik zat er prima, maar wie leeft er nou een half jaar in een hotel? Dat was weer een heel andere ervaring om mee te maken.’ In die periode bij Fermana speelde hij regelmatig, maar ondertussen degradeerde zijn werkgever Carpi naar het derde niveau van Italië. In het seizoen erna maakte hij uiteindelijk zijn enige acht minuten voor de club.

POOLSE TEAMBUILDING
Na een verhuurperiode van anderhalf jaar aan TOP Oss liet zijn zaakwaarnemer vorig jaar weten dat er een Poolse club interesse in hem had. ‘Eigenlijk dacht ik direct: Dit is niks voor mij.’ Polen voelde voor hem in eerste instantie niet aan als een droombestemming. De trainer van Chrobry Glogow, Ivan Djurdjevic, was een oud-teamgenoot van Aleksandar Rankovic, die Van der Heijden weer kende van ADO. De aanvaller belde via FaceTime met Djurdjevic en werd zo tóch enthousiast over deze kans. ‘Dat gesprek verliep zo positief dat ik een goed gevoel kreeg. Hij heeft me omgepraat, maar daar heb ik geen spijt van gekregen.’

`Na een uitwedstrijd stopten we binnen een kwartier bij een benzinepomp en werd het bier ingeslagen`

Van der Heijden was zo alweer toe aan zijn zevende club in zes jaar tijd. Het werd een mooi avontuur, waarin hij zich regelmatig verbaasde. ‘Na een uitwedstrijd stopten we binnen een kwartier bij een benzinepomp en werd het bier ingeslagen’, lacht hij. ‘Zo is dat in ieder land anders. In Italië rookte een aantal spelers bijvoorbeeld altijd in de kleedkamer. Dat is toch grappig om te hebben meegemaakt.’

Hij kan zich ook nog goed herinneren dat de trainer op een gegeven moment een bijzondere manier van teambuilding had bedacht. ‘Op een uurtje rijden lag een van de hoogste bergen van Polen’, zegt hij. Om dichter tot elkaar te komen had de trainer het idee om met z’n allen omhoog te lopen. ‘Richting de top is het natuurlijk koud, dus we liepen echt met van die spikes onder onze schoenen. Het was geen kleine berg; dus het was echt een uitdaging. De hele groep viel uiteen. Iedereen was echt voor zichzelf aan het bikkelen om aan de top te komen.’

Niemand van de selectie was van plan om op te geven. Zeker niet omdat de trainer een verrassing had voor de voetballers die de top zouden bereiken. ‘Iedereen wilde het daardoor écht halen. Uiteindelijk stonden we met z’n allen op de top. Daar moesten we ons echt vasthouden, anders waaide je de reling over.’ De selectie bleef ook op locatie slapen en was langzaam toch wel benieuwd naar de verrassing van de trainer. ‘Kwamen er een aantal vrouwen langs, ingehuurd door de trainer’, lacht Van der Heijden. De aanvaller heeft zelf een relatie, maar zijn vrijgezelle ploeggenoten vonden het een aangename verrassing. Het zijn een voor een herinneringen aan zijn buitenlandse avonturen die hij nooit zal vergeten.

SHIRTJES OPHANGEN
Uiteindelijk steeg het kleine clubje tot grote hoogte en werd de finale van de play-offs om promotie bereikt. Daar speelde Van der Heijden voor een kleine twintigduizend toeschouwers – in ieder geval voorlopig – zijn laatste wedstrijd als prof.

`Het is hectisch, maar mooi geweest. Het is eigenlijk niet normaal op hoeveel plekken ik in de afgelopen zes jaar heb gewoond`

Het jochie dat ooit als een raket de Eredivisie in werd gelanceerd, is een stuk eerder klaar met zijn profcarrière dan hij zelf had gedacht. ‘Het is hectisch, maar mooi geweest. Het is eigenlijk niet normaal op hoeveel plekken ik in de afgelopen zes jaar heb gewoond. Het zijn allemaal kleine ervaringen die me uiteindelijk een wijzer persoon hebben gemaakt.’

Binnenkort is hij van plan om al zijn voetbalshirts een mooi plekje in zijn huis te geven. ‘Dan denk ik toch dat ik met trots mag terugkijken’, zegt hij. ‘Ik heb een shirt van het Nederlands elftal met mijn eigen naam erop, heb in het buitenland gespeeld en nog een Gouden Veter gewonnen als Speler van de Week. Dat zijn allemaal mooie dingen die niemand me meer afneemt.’

Wat vind je van dit artikel?

schreef:

Natuurlijk heb ook jij een jaarkaart, zelf benoemde stoere voorvechter die onder eigen naam shout. Ik had werkelijk niet anders verwacht hahah. Immers is het ingezamelde geld door de supporters voor het al weer ter ziele gegaande haags supporters collectief goed besteed geweest. Wel teleurstellend voor de jeugdopleiding. Maar goed, daar zijn de Jol steunpilaren Franken en VD Dussen al de boel aan het verklooien. Is het lek over salaris Verheydt al ontslagen daar?

Ik lach me kapot om jou….je maakt mijn dag weer goed. Als ik het goed begrepen heb ben je ook ik het bezit van een Scc.

Laten we eens gewoon normaal een gesprek met elkaar aan gaan en kijken wat jou nu dwars zit. Ik stop met op jou reageren na deze post. Hier zit niemand op te wachten

Vos schreef:

Augsburg is niet vergelijkbaar. Daar zijn ze geen volledig eigenaar van en daar laten supporters dit soort zaken niet gebeuren. Tevens willen clubeigenaren in Duitsland dit soort fratsen niet eens uithalen.

In Duitsland zijn er vrijwel geen clubeigenaren. Je hebt/had Hopp bij Hoffenheim en bij Wolfsburg (VW) en Leverkusen (Bayer) grote concerns. Clubs zijn verplicht om minstens 51 % van de aandelen in bezit te hebben.

De supporters worden in Duitsland helemaal gek bij een te grote vercommercialisering. En je hebt gelijk: de supporters laten dat niet gebeuren.
Het is daar keigoed geregeld.

GroenGeelHart070 schreef:

Wat suggereer je, dat Rob Jansen via Bolt de club in handen heeft? Ik begrijp anders echt even niet wat je bedoelt

Er is geen concreet bewijs nu daadwerkelijk de aandelen bezit.
Daarvoor moet er onderzoek komen in Delaware USA waar Bolt ADO Den Haag Holding LLC is geregistreerd.
Delaware vereist niet dat bedrijven de namen van de bestuurders of aandeelhouders van de onderneming bekendmaken. Deze informatie is dus volledig vertrouwelijk.

Op de bedrijfspagina van Bolt waaronder Crystal Palace , Augsburg en Beveren vallen wordt met geen woord gerept over ADO Den Haag , geen persbericht , niets .
De logo’s van de bovengenoemde clubs staan wel netjes vermeld op de website ADO Den Haag niet .
Slordig of vergeten of wanneer je iets niet bezit waarom zou je het publiceren.

Aanblijven E Reijntjes , alle overige geïnteresseerden overname kandidaten werden belet in een mogelijke overname . Reijntjes is daar samen met de STA verantwoordelijk voor geweest en wie zitten er weer op essentiële plekken , voor de bühne 3 mensen voor de RVC gevonden .
Zetbaas Beristain voor de buitenwereld.

HFC Wasserman op de eerder genoemde plekken binnen de organisatie.

LinkedIn is daarvoor ook een zeer handige tool om connecties met elkaar te leggen , niemand maar dan ook niemand is online gelinked met personen van Crystal Palace, Augsburg en Beveren . Vrij bijzonder voor een Bolt familie .

Zo zijn er nog een aantal “aanwijzingen “ maar dat moet verder worden onderzocht.

En wie geen vraagtekens zet bij het overname process en huidige gang van zaken is ziende blind , maar ook voor hen is er een plekje op de tribune.

rd.. schreef:

Vooraf waren er een hoop die hiervoor hadden getekend.

Maar het is dus niet het geval.

Clubje STA / HFC gijzelt de club.

Geen idee of het juridisch mogelijk is ( spelersmakelaar en club eigenaar) .
Daarvoor moeten we op zoek naar antwoorden in Delaware USA , helaas het meest ondoorzichtige plekje bijna op aarde om te zien wie de aandelen van bedrijf in bezit heeft .

Ik kan me de woorden van Kuijt nog herinneren na zijn aanstelling.
Mijn team moet meerdere systemen kunnen spelen en wil des ADO’s voetballen dus agressief naar voren.
Wat doet hij na drie vrij kansloze wedstrijden: de boel compact neerzetten en al het voetbal uit de ploeg te halen waardoor bijna alle spelers niet meer in hun kracht komen te staan.
De achterhoede slaagt en niet in een middenvelder of spits in te spelen, nemen geen enkel initiatief, is traag en zeer zwak in de duels. Elke bal die de verdediging in bezit heeft gaat zonder vooruit te kijken naar wentgens die niets anders kan dan de lange bal te geven.
Verheijd loopt op het middenveld om verdwaalde ballen door te koppen naar buitenspelers die ergens anders wandelen. Er moet heel snel ingegrepen worden want met deze speelwijze ga je onderin eindigen.
Werker is in alles totaal ongeschikt, Hall veel te licht, die moeten er sowieso uit.
Asante en Kemper zijn het spoor bijster. Kemper heeft in de 5 wedstrijden niet 1x naar een geel groene gespeeld in voorwaartse richting.
Mijnheer Kuijt is bezig zijn eigen ploeg te vermoorden.

4-0 winnen mer 26% bal bezit

ADO lijnrecht tegenover supporters over rellen bij stadion: mailverkeer brengt relatie tot kookpunt
De supporters van ADO Den Haag en de directie van de Haagse club, in de persoon van Edwin Reijntjes, staan lijnrecht tegenover elkaar. Aanleiding zijn de rellen rondom het duel met Excelsior. De supporters wijzen qua ‘schuld’ naar Reijntjes en ADO, die op hun beurt terugwijzen naar de supporters.

Stan Wagtman 04-07-22, 213
Laatste update: 21:20

Het verhaal is bekend. Wat een absolute feestdag had moeten worden voor ADO Den Haag, bekroond met promotie naar de eredivisie, eindigde op zondag 29 mei in een inktzwarte dag voor de club. Supporters, onder wie ook een aanzienlijke groep mensen met een stadionverbod, wisten zowel tijdens als na de wedstrijd het veld te bereiken, waarna het volledig misging.

Lees ook
Onrust rond stadion ADO na dramatische promotiewedstrijd: agenten gewond na ‘fors geweld’, meerdere aanhoudingen
Onrust rond stadion ADO na dramatische promotiewedstrijd: agenten gewond na ‘fors geweld’, meerdere aanhoudingen
Relschoppers ontsieren beslissingsduel ADO: ‘Het was eng, ook al tijdens de wedstrijd’
PREMIUM
Relschoppers ontsieren beslissingsduel ADO: ‘Het was eng, ook al tijdens de wedstrijd’

Deze ‘supporters’ gooiden na de penaltyserie onder meer vuurwerk en stenen richting de fans van Excelsior. De Mobiele Eenheid (ME) greep in om de orde te herstellen, maar daarna gingen de rellen buiten het stadion verder. Het is een dag waaraan niemand binnen de club wil worden herinnerd en waar, van directie tot supporters, nog altijd schande van wordt gesproken. Maar dat is wat de ongeregeldheden betreft ook het enige waarin ADO en de supporters op één lijn zitten. Want verder is de situatie de voorbije weken geëscaleerd.

Naar elkaar wijzen
Sinds de gebeurtenissen op 29 mei, leven de supporters en directeur Reijntjes namelijk in onmin met elkaar. Dit heeft te maken met de vraag bij wie de schuld nu precies moet worden gezocht voor de ongeregeldheden op die bewuste dag in mei. De supporters wijzen naar ADO, de Haagse club vindt daarentegen dat de schuldige supporters, in de ogen van de Haagse club gelieerd aan de FCDH-groepering, een kwalijke rol hebben gespeeld bij de wanordelijkheden en de supportersverenigingen publiekelijk afstand hadden moeten nemen van de gebeurtenissen.


Tekst gaat verder onder de foto.

Online geplaatst en betaald - Buiten het stadion voert de ME charges uit.
Online geplaatst en betaald - Buiten het stadion voert de ME charges uit. © Regio15
Het resulteerde de voorbije weken in gesteggel tussen ADO en supportersverenigingen Haagsche Bluf, Fansupport en FCDH. Op 18 juni bereikte dit een kookpunt, toen ADO-directeur Reijntjes een mail stuurde naar een secretaris van Haagsche Bluf, waarin hij zich richtte tot alle drie de supportersgroepen. Dit deed hij richting de vergadering tussen de supporters en de club, die een aantal dagen later zou plaatsvinden.

In de mail, die in het bezit is van deze krant, zei Reijntjes van de drie supportersverenigingen ‘een heel duidelijk en vooral ook oplossingsgericht (hoe de imago- en financiële schade op te lossen) publiekelijk statement’ te hebben verwacht. Verderop in de mail spreekt Reijntjes over meerdere maatregelen, die hij namens de club gaat opleggen.


Midden-Noord andere bestemming
Zo wil ADO pas weer om tafel met Haagsche Bluf wanneer die partij heeft laten weten wat het gaat doen aan ‘interne controle, het aanspreken en traceren van de vandalen, het vergoeden van de schade (stadion en met name gedupeerden) en richting de politie’. En stelt Reijntjes dat als er zich binnen en rondom het stadion nog één keer een incident voordoet, ‘het tribunedeel Midden-Noord’ een andere bestemming moet krijgen.

Tekst gaat verder onder de video.





00:40
Onrust rond stadion ADO na verloren wedstrijd
Vanaf die mail is de situatie tussen supporters en Reijntjes nog verder bekoeld. De vergadering die een aantal dagen later plaatsvond, veranderde daar niets aan. Recent stuurde Reijntjes nog een mail, waarin hij opnieuw aandrong op een publiekelijk statement van Haagsche Bluf. Dat kwam er nooit.

De supporters­groe­pe­rin­gen zijn niet verantwoor­de­lijk voor het gedrag van individuen, we zien bij ADO heel weinig zelfreflec­tie
Gerard Dekker Kleijn, Voorzitter Haagsche Bluf
,,Omdat het in onze ogen onbegrijpelijk is dat een risicowedstrijd een vrije verkoop kent, de club weet niet wie er binnen waren en er ook niet werd gefouilleerd, maar wij wel als schuldigen worden aangewezen. De supportersgroeperingen zijn niet verantwoordelijk voor het gedrag van individuen. We zien bij ADO heel weinig zelfreflectie”, aldus Gerard Dekker Kleijn, voorzitter van Haagsche Bluf.

Gebrek aan zelfreflectie
Dat gebrek aan zelfreflectie is juist hetgeen Reijntjes de supporters verwijt. ,,Ik had namelijk écht een publiek statement verwacht van Haagsche Bluf. Wij weten binnen ADO ook dat het hierbij ging om een stel raddraaiers en écht niet het gehele Midden-Noord. Maar juist daarom vind ik dat zij zich hadden moeten uitspreken. Hoe nu de schuld op ADO wordt afgeschoven, vind ik veel te makkelijk”, zegt Reijntjes, die ook weinig snapt van de manier waarop de supportersvereniging de kwestie aanpakt.

,,Ik dacht dat we nog met elkaar in gesprek waren. Mij is immers beloofd en tijdens de laatste vergadering toegezegd dat ik vanuit Haagsche Bluf alternatieven zou krijgen voor de door de club opgestelde maatregelen. Die zijn tot op de dag van vandaag uitgebleven”, aldus Reijntjes.

schreef:

We hebben een nieuw bestuur en zijn klaar voor het nieuwe seizoen!!
https://rozeregahs.nl/

Wordt donateur!!
https://rozeregahs.nl/word-donateur/

Samen voor en naar ADO Den Haag!!

Al 57 jaar supporter van ADO. Er zelf gevoetbald. En gedroomd. Van successen op het veld. Of ieder ander moment dat ik trots kan zijn op mijn club. Helaas zijn die momenten de afgelopen 57 jaar dun gezaaid. Maar ik geef niet op. En blijf dromen.

En weet je... de rozeregahs vind ik iets om trots op te zijn. Dat ik supporter ben van de eerste voetbalclub in Nederland die erkenning gaf aan zijn LHBT-fans. Daar niet gek over doet. Of zich verliest in infantiele grapjes. Of reageert op een wijze waar de haat vanaf spat. En dan lees ik sommige reacties... Zo onwetend. Zo gênant. Zo droevig.

Ik heb bewondering voor de rozeregahs. Ik had zelf allang de handdoek in de ring gegooid. Maar dat is misschien ook wel omdat ik niet ervaar wat zij soms meemaken. Niet vrees waar zij soms bang voor moeten zijn. En daarom niet de moed en de clubliefde bezit die zij altijd tonen.

Ik gun alle homofobe ADO-supporters een LHBT-kind. Opdat zij leren. Evenzogoed hoop ik dat deze kinderen verschoond blijven van homofobe ouders. Omdat zij dan lijden.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Momenteel geen shouters online en 231 gasten.

Bekijk de topshouts