Tag: veerkracht

Toon alle shouts

Zo een goed resultaat in Arnhem en het is meteen een stuk rustiger hier. Moet zeggen uiterst knap na de zeperd tegen PSV om dan toch zo`n veerkracht te tonen de 2e helft.
Wegens omstandigheden kon ik niet aanwezig zijn en heb enkel de samenvatting gezien dus kan vrij weinig vinden van de wedstrijd. Afgaande op wat ik hier lees heeft Kuipers andermaal meer dan behoorlijk gespeeld dan hoop ik met recht dat Beugelsdijk er volgende week weer naast staat. Anders is Kuipers de volgende in het rijtje als vervanger die het goed gedaan heeft n als dank een plaats op de bank / tribune krijgt.

Volgende week in Heerenveen zijn we er weer bij met hopelijk 200+ uitsupporters om me heen. Altijd een leuke uitwedstrijd Heerenveen met het mooiste stadion van NL vind ik persoonlijk.

Kees schreef:

Gratis tip: nu winst voorspellen voor Heracles levert veel op.

Ja, veerkracht ploegie is dat, hopelijk gaat de var zo even goed ingrijpen (Varacles)

En andermaal komen we weer achter in een wedstrijd en weten we dit om te buigen. Ik vraag me af of er elftal in de eredivisie is die dit seizoen meer veerkracht heeft? iemand de cijfers?

Die Becker wat kan het bij hem alles zijn zeg. Vandaag 2 assist maar hadden er veel meer kunnen zijn als andere voor de goal wat scherper waren. En maar lekker fluiten op spelers die beslissend kunnen zijn (Becker en El Kayati). Verder Immers motm met 2 goals kan dat ook niet anders mooi voor ons en voor hemzelf. Johnsen is niet altijd gelukkig maar kan echt wel van waarde zijn. Iets wat ik bij Gorter compleet niet zie eerlijk gezegd, iemand?
Iedere week achter komen en dan zo`n veerkracht tonen is onderhand wel een kwaliteit aan het worden. Op naar PSV uit en ik zou zeggen kopen die kaarten.

Btw we kunnen hier wel weer allemaal redenen neer gaan zetten maar natuurlijk een schandalig toeschouwersaantal vanavond.

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

`ADO is de Rocky Balboa van de Eredivisie`
Weer stond ADO Den Haag achter en weer was daar de mentale veerkracht.
Lees het nieuwsbericht

Robert Zwinkels: rust, regelmaat, ADO

Reon Boeringa
INTERVIEW

Na jaren van blessureleed en zitvlees kweken keept Robert Zwinkels (34) alweer een tijdje de pannen van het dak bij ADO Den Haag. Het verhaal van een eigenzinnige doelman, wiens loopbaan wordt getekend door veerkracht en geduld.
Het regelen van een interview met Robert Zwinkels heeft wel wat voeten in aarde. De doelman van ADO Den Haag vindt het leuk dat VI hem in woord en beeld wil portretteren, maar houdt de touwtjes graag zelf in handen. Dus het liefst tijdens een interlandperiode, zodat het gesprek zijn vaste weekritme niet verstoort. En waar menig profvoetballer zijn moment zou pakken wanneer het na jaren van tegenslag eindelijk een keer meezit, legt Zwinkels het voorstel voor een fotoshoot op een bijzondere Haagse locatie naast zich neer. ‘Ach joh, al die poespas. Dat hoeft van mij niet, hoor.’ Dus worden de kiekjes geschoten in het stadion van ADO. De fotograaf vraagt of Zwinkels boos de lens in wil kijken. Dat is dan weer geen enkel probleem voor de keeper. ‘Want dat doe ik al van mezelf.’
Het biedt een mooi inkijkje in het karakter van Zwinkels, een man van rust en regelmaat. Een man die volgens mensen die met hem werken soms erg op zichzelf kan zijn, lastig te peilen ook. Maar op een volgend moment uit het niets ineens de grap van de dag kan maken. Hoewel hij stam-oudste is, wordt ook hij gerust nog in de maling genomen, zoals laatst door Lex Immers. Toen de middenvelder op het clubkanaal de vraag kreeg voorgelegd welke ADO-speler nou het populairst is bij de vrouwen, antwoordde hij bloedserieus dat dit toch echt Robert Zwinkels is. Voor de goede orde: als kersvers vader leidt de familieman uit Wateringen waarschijnlijk het minst spannende privéleven van de hele selectie.
Aanleiding voor het interview is Zwinkels’ opvallende revival in het doel van ADO en daaraan gekoppeld zijn bijzondere staat van dienst. Het seizoen 2017/18 is zijn dertiende op rij in de Hofstad. Het maakt hem met afstand de langstdienende speler van de Eredivisie, bovendien is Zwinkels een van de weinige one-club-men (zie kader).
Ik weet nog dat ik de tunnel uitliep, zo naar Midden-Noord toe. Een vuurdoopje was dat, zeg
Robert Zwinkels
Hij speelde zelfs nog voor ADO Den Haag in Het Zuiderpark. ‘Dat was een tijd, hoor’, blikt hij terug. ‘Ik heb mijn debuut gemaakt in 2005, uit tegen Heerenveen. Een seizoen daarna speelde ik mijn eerste thuiswedstrijd. Ik weet nog dat ik vooraf de tunnel uitliep, zo naar Midden-Noord toe. Dat was een flinke tribune toen, hè. Dat gaf echt een kick. Een vuurdoopje was dat, zeg.’
Zwinkels is de enige ADO-speler die dat tijdperk meemaakte. Het maakt hem een van de gezichten van de club, al vindt hij dat zelf wel meevallen. ‘Voor mij zijn Lex Immers en Tom Beugelsdijk de gezichten van ADO. Mensen kunnen zich met hen identificeren. Zij stralen ADO uit, hebben die bluf en dat onverzettelijke. Ik heb dat niet zo. Hoeft ook niet, hoor. Ik ben geen stadsmens, ik ben een Westlander. Dat is heel anders.’
One-club-men in de Eredivisie

Speler Leeftijd Club Bij club sinds debuut
Robert Zwinkels 34 ADO Den Haag 12 jaar, 4 maanden
Bram van Polen 32 PEC Zwolle 10 jaar, 4 maanden
Mark van der Maarel 28 FC Utrecht 8 jaar, 10 maanden
KASSEN

Als je uit het Westland komt, kom je uit de kassen. Zwinkels groeit op in Wateringen, als middelste in een gezin met drie kinderen en gaat al vroeg aan de slag in de tuinbouw. ‘Ik zat in de ficussen. Stekkies maken, of die plantjes helemaal omhoogringen zodat ze volgens een bepaalde vorm blijven groeien. In de vakanties werkte ik er in de ochtenden, van zeven tot twaalf waren die diensten. Dan had je als twaalfjarig ventje aan het einde van de week altijd een mooi zakcentje. Dan was je de koning.’
Wanneer de jonge Robert Zwinkels ochtend na ochtend met zijn handen in de modder zit, staat in de familie al veel in het teken van de Haagse profclub, dan nog FC Den Haag geheten. Zijn negen jaar oudere broer Xander belandt rond die tijd namelijk in de eerste selectie en keept er uiteindelijk een handvol wedstrijden. Daarmee treedt Xander in de voetsporen van zijn vader Gerard, die in het tweede elftal van de club het doel verdedigde. Dat ook de jongste zoon gaat keepen, geldt in huize Zwinkels dan als vanzelfsprekend. ‘En ik kon het gelukkig direct goed.’
Begin dit jaar wordt Robert Zwinkels zelf voor het eerst vader, Denver heet zijn zoontje. ‘Het zou mooi zijn als hij later ook gaat keepen.’
Ondanks de familieband is het geen liefde op het eerste gezicht tussen Robert Zwinkels en ADO Den Haag. Als B-junior maakt hij de overstap van het Wateringse VELO naar de Haagse club. Als plattelandskind kan de doelman maar moeilijk wennen aan de mores bij de stadsclub, bovendien staat het reizen hem tegen. ‘Ik zat op de havo in Naaldwijk, vanaf daar was het nog een flink eind fietsen naar ADO.’ Dus na een jaartje gaat Zwinkels op eigen initiatief terug naar VELO.
Het is een beslissing die hem tekent. Waar leeftijdgenootjes alles opgeven voor hun profambitie, vindt Zwinkels een goed en vertrouwd gevoel dan al minstens zo belangrijk. ‘Ik was gewoon niet zo bezig met het profvoetballer worden als anderen.’ Zwinkels heeft namelijk een heel andere droom: hij wil piloot worden, het liefst in een F16. ‘Dat vond ik zo gaaf toen. Mijn ouders waren er iets minder enthousiast over, die wilden liever dat ik gewoon burgerpiloot werd. Leek me ook leuk.’
AJAX

Van een inschrijving voor de pilotenschool komt het niet, want net als hij zijn havo-diploma op zak heeft, staat Ajax op de stoep. Zwinkels gaat in op de aanbieding om in de A-jeugd te keepen. Dat de Amsterdamse club aanbiedt hem voor elke training op te halen en weg te brengen is wel zo prettig, want het is een flinke omslag. ‘Qua cultuur en ook fysiek. Alles ging 25 keer sneller dan ik gewend was. Het was aanpoten.’
Hij speelt er samen met onder anderen Wesley Sneijder, Nigel de Jong en John Heitinga. Door de wol geverfde toptalenten die dan al een half leven hebben doorgebracht volgens de wetten van een topclub. Nee, dan Zwinkels. Beschermd opgevoed en laat in de groei gekomen, loopt hij bij Ajax fysiek en mentaal op zijn tenen. ‘Ik kon aardig keepen, maar het heeft lang geduurd voordat ik een bal bij een doeltrap goed weg kon krijgen. Ik was wel een beetje jaloers op jongens die dat wél konden. Ik miste kracht.’
In Amsterdam is het knallen, knallen en nog eens knallen. ‘Wat voor de normale Ajax-speler een gemiddelde training was, was voor mij hartstikke zwaar. Ze hebben het vaak over belastbaarheid en belasting van een speler. Dat was toen een beetje uit balans bij mij. Daardoor heb ik wat vervelende blessures opgelopen. Ik kon bij Ajax moeilijk een keer zeggen: Nee, vandaag ga ik niet trainen. Tegenwoordig wordt er wat meer gekeken naar individuele ontwikkeling en belastbaarheid, maar dat was toen gewoon niet zo.’
Toch kijkt Zwinkels met plezier terug op zijn tijd bij Ajax. Hij traint uiteindelijk regelmatig mee met het eerste elftal en speelt twee bekerduels in het tweede, maar een doorbraak zit er niet in. In 2005 verlaat hij de club en een maand daarna begint zijn tweede Haagse tijdperk, een periode die inmiddels bijna dertien jaar duurt en daarmee een bijzondere status heeft verkregen.
Robert Zwinkels verricht een van zijn vele reddingen in het thuisduel met Ajax (1-1). Rechts Frenkie de Jong en Justin Kluivert.
Robert Zwinkels verricht een van zijn vele reddingen in het thuisduel met Ajax (1-1). Rechts Frenkie de Jong en Justin Kluivert.
BLESSURES

Maar wie in de VI-archieven duikt, vindt over Robert Zwinkels bar weinig terug. In zijn hele carrière gaf hij slechts één interview. Nieuwsberichten over hem zijn er wel te vinden. Wat wedstrijdreacties en contractverlengingen, maar vooral heel veel slecht nieuws. In sommige seizoenen leek het wel alsof hij een basisplaats had in de wekelijkse VI-rubriek Blessures & Schorsingen.
Zijn rechterknie zat Zwinkels tijdens zijn loopbaan keer op keer in de weg. Inmiddels is hij aan alle denkbare onderdelen wel een keer geblesseerd geweest. Voorste kruisband, achterste kruisband, meniscus en tal van kleine klachten die uiteindelijk te herleiden vielen tot een groter probleem. Het is mede daardoor dat hij ondanks zijn lange dienstverband pas dit seizoen de barrière van honderd competitiewedstrijden slechtte.
De oorzaak voor al die klachten ligt volgens Zwinkels in De Snelkookpan, zoals zijn tijd tussen 2000 en 2005 bij Ajax omschrijft. Als late instromer mist hij de inhoud en weerbaarheid die zijn ploeggenoten door de jaren heen hebben opgebouwd, maar er worden van de keeper wel dezelfde prestaties verwacht. Met alle gevolgen van dien. ‘Het is de prijs die ik heb moeten betalen’, is een uitspraak die bij dit onderwerp meerdere keren aan bod komt. ‘Pas veel later in mijn carrière heb ik een goede fysieke balans gevonden.’
Maar vóór die tijd loopt Zwinkels keer op keer tegen de limieten van zijn lichaam aan, zoals medio 2009. Na een sterke tweede seizoenshelft bij ADO is hij in beeld bij AZ en Feyenoord. Kort daarna raakt hij zwaar geblesseerd tijdens een trainingskamp in Suriname. Drie jaar later gaat het wéér verkeerd. Ajax wil hem graag terug als reservedoelman, maar Zwinkels kiest voor een nieuw contract in Den Haag, waar hij net een basisplaats heeft veroverd. Na een paar wedstrijden gaat het op een training opnieuw helemaal mis.
‘Dat was de zwaarste tijd die ik heb gehad. Ik speelde weer, het ging goed. Toen een draaimomentje op een training, een knak en je weet direct dat het seizoen voorbij is. Dan flitst alles even door je hoofd. Ik was eind twintig en dacht dat ik nog jaren lekker kon keepen. Ineens schoot door mijn hoofd dat dit weleens het einde kon zijn. Met die gedachten heb ik toen wel een paar dagen of weken rondgelopen, dat het in je hoofd zit om te stoppen. Maar uiteindelijk kom je weer in je ritme en ga je toch gewoon door.’
De vervelendste blessures komen in die tijd telkens op de vervelendste momenten, wanneer hij een stap omhoog kan maken of zich echt kan vestigen als vaste keeper in Den Haag. Toch doet Zwinkels niet aan wat-als-denken. Mijmeren over wat had kunnen zijn is volgens hem onzinnig: ‘Net als een koe in zijn kont kijken.’
GEDULD

Het sleutelwoord van Robert Zwinkels’ carrière is geduld. Het geduld om keer op keer een lang revalidatietraject aan te gaan. Het geduld om vervolgens weer achteraan aan te sluiten in de rij met ADO-keepers. ‘Toen ik jonger was, keek ik nog ver vooruit, maar als je een paar keer flink geblesseerd bent geraakt, word je realistisch. Dan accepteer je dat je op een bepaald moment niet meer kunt dan fietsen bijvoorbeeld. Zo heb ik me er altijd doorheen geslagen. Als je weet dat je negen maanden moet revalideren en je kijkt alleen over die negen maanden heen, maak je jezelf gek. Je moet van de kleine overwinningen genieten. Anders lukt het niet.’
Als je revalideert, moet je van de kleine overwinningen genieten
Sinds 2013 is Zwinkels onafgebroken fit. Geconfronteerd met dat gegeven klopt hij het haast geschrokken af op de tafel. Maar het heeft heel lang geduurd voordat hij een nieuwe kans kreeg in het doel van ADO, tot begin dit jaar om precies te zijn. ‘Ik heb er wel een tijdje rekening mee gehouden dat mijn kans verkeken was. Ik ben ook een realistisch persoon. Na mijn herstel deed Martin Hansen het gewoon goed. Dan ben ik iemand die dat erkent, zich in zijn rol schikt en het team van daaruit probeert te helpen.’
Weer geduld dus. Een eigenschap die in de huidige voetballerij schaars is, maar bij Zwinkels ruimschoots aanwezig. Misschien zelfs overvloedig. ‘Ik ben niet zo van het met mijn vuist op tafel slaan. Achteraf zijn er misschien wel momenten geweest waarop ik dat had moeten doen, maar ik heb het op mijn manier gedaan en daar kan ik mee leven. Als iemand beter is, dan ik ga ik geen stennis lopen schoppen. Ik zal nooit een moeilijke jongen worden.’
Ik heb er een tijdje rekening mee gehouden dat mijn kans verkeken was
Begin dit jaar wordt zijn lange wachten dus beloond. Zwinkels krijgt zijn kans na een rode kaart voor Ernestas Setkus en staat zijn plek daarna niet meer af. Opvallend genoeg valt Zwinkels’ entree in de basis vrijwel precies samen met de geboorte van zijn zoontje Denver. ‘Hij werd op 10 februari geboren. Een dag daarna kreeg Setkus rood tegen Go Ahead Eagles. Een week later stond ik in de basis.’ Zwinkels geniet van het vaderschap. ‘Maar om nou te zeggen dat het een roze wolk is… Hij wil nog weleens wakker worden ’s nachts, het is best pittig al met al. Maar als vader onderga je het gewoon. En gelukkig is mijn vriendin Laura een geweldige moeder.’
Maar toch: tussen de gebroken nachten en poepluiers door keept Zwinkels misschien wel beter dan ooit. In het VI-klassement heeft geen enkele keeper na twaalf speelronden zo’n hoog gemiddelde als hij. Zich daarover verbazen doet de Westlander niet. ‘Dit is gewoon mijn niveau, misschien kan het zelfs nog wel iets beter.’ Hoe het dan kan dat hij hiervoor ruim twee jaar op de bank heeft gezeten, weet Zwinkels eigenlijk ook niet. Hij geniet gewoon van het nu. Eindelijk langdurig fit én basisspeler. Het heeft ruim twaalf jaar geduurd, maar dan heb je ook wat.

CLUBLIEFDE

Met zijn 34 jaar ligt zijn carrière grotendeels in de verleden tijd. Het sportieve hoogte- en dieptepunt van die loopbaan zijn met elkaar verweven. In 2006 degradeert ADO in zijn laatste jaar in Het Zuiderpark uit de Eredivisie, waardoor de club in haar fonkelnieuwe stadion voor een paar duizend man speelt tegen onder meer FC Emmen en FC Oss. ADO staat dat seizoen een paar keer op omvallen, de salarissen kunnen amper worden betaald en in de winter is de ploeg diep weggezakt in het rechterrijtje. Maar dan beginnen de Hagenaars te klimmen en bereiken zij de play-offs. ADO overleeft twee ronden en speelt in de finale uit 2-2 tegen RKC Waalwijk. Thuis maakt ADO het af met een 2-1 zege, een dag die Zwinkels nooit zal vergeten.
‘Ik kijk het filmpje nog weleens terug. Een paar dagen voor die finale was de vader van Aleksandar Rankovic overleden. Hij was na de begrafenis snel teruggevlogen uit Servië, zodat hij met ons tegen RKC kon spelen. Toen Yuri Cornelisse de tweede goal maakte uit een penalty, rende hij langs Midden-Noord, dat volledig uit zijn dak ging. Daarna liep hij langs de middenlijn naar Ranko en viel hij hem in zijn armen. Als ik dat bekijk, krijg ik nog steeds tranen in mijn ogen, dat vond ik zo’n mooi moment. Daar zit voor mij alles in.’
Ondanks de verhuizing naar een bedrijventerrein, de Chinese overname en alle sores die daarmee gepaard ging, staat voor Zwinkels als een paal boven water dat ADO gewoon ADO is gebleven. ‘Het zit ’m in de mensen. Onze fysio Edwin Coret die hier al dertien jaar rondloopt, Lex Schoenmaker die nog op kantoor zit, dokter Ed Beefink die er al sinds mensenheugenis is, onze materiaalman Rob Ravenstein die er elke keer weer staat en natuurlijk de fans. Zulke mensen geven ADO een gezicht.’
Dat hij dat zelf inmiddels ook doet, daar wil Zwinkels nog steeds niet helemaal aan. ‘Het is leuk, hoor, dat ik de langst dienende van de Eredivisie ben. Maar het is niet iets waar ik naar toe heb gewerkt. Het is iets wat bij me past, maar ook iets wat maar gewoon is ontstaan en nu een bijzonder verhaal wordt.’ Als het aan Zwinkels ligt, bouwt hij zijn status als clubspeler nog een paar jaartjes uit. ‘Ik heb een bijzonder gevoel bij ADO, een emotionele binding. Ik loop hier bijna de helft van mijn leven rond en heb het naar mijn zin.’
Het liefst keept Zwinkels zeker nog een jaar of vier. Omdat hij het nog verschrikkelijk leuk vindt en genoeg verloren tijd heeft om in te halen, maar vooral omdat hij het jongste lid van de keepers-familie iets tastbaars wil meegeven. ‘Het zou toch prachtig zijn als mijn zoontje zich later nog herinnert dat zijn vader op doel stond bij ADO.’

grijze gek schreef:

heb zeker wat gemist speelde het 2e weer?

Ik ga mijzelf effe antwoord geven

ADO Den Haag 2 speelt gelijk in knotsgek thuisduel met Roda JC 2

Na een bizar scoreverloop heeft ADO Den Haag 2 uiteindelijk een punt overgehouden aan de laatste thuiswedstrijd van dit seizoen. Er stond een 4-4 eindstand op het scorebord. Het team van coach Ger van Weelden maakte twee keer een achterstand goed, kwam zelfs op een 4-2 voorsprong, maar dat bleek niet genoeg voor de overwinning. Roda JC maakte in blessuretijd gelijk.

In de eerste helft was Roda JC de betere ploeg. De Limburgers braken af en toe gevaarlijk door de verdediging van ADO Den Haag. Tot heel veel kansen leidde dat niet. Jack Mmaee was na een kwartier spelen het dichtstbij een doelpunt. Hij mikte op de paal.

Het was zeker niet zo dat ADO Den Haag geen gevaar stichtte. Het kwam een aantal keer in de buurt van het Limburgse doel, maar dat gebeurde veelal in buitenspelpositie. Gezien het overwicht van Roda JC kon een goal niet uitblijven. Nadat Mmaee nog voorlangs schoot, was medeaanvaller Celestin Djim Ndogo wel succesvol in de 41e minuut. Hij gleed de bal binnen achter Rody de Boer: 0-1. Dat bleek tevens de ruststand.

Na de pauze ontbrandde de wedstrijd. De goals volgden elkaar in rap tempo op. Direct vanaf de aftrap ontfutselde Guyon Fernandez keeper Max Schijns de bal. Voor de spits was het een eenvoudig kunstje de 1-1 te maken. Lang kon ADO Den Haag niet van het doelpunt genieten. Want nog geen minuut later draaide Djim Ndogo was bij zijn tegenstander en schoot daarna zijn tweede treffer binnen.

ADO Den Haag toonde haar veerkracht. Want na 54 minuten gingen de Hagenaars alweer aan de leiding. Jerdy Schouten scoorde twee keer kort achter elkaar. Invaller Sam van Huffel, die voor Schouten inviel, vond direct nadat hij het veld betreedde de lange hoek: 4-2. De thuisploeg leek makkelijk op drie punten af te stevenen, maar ruim een kwartier voor tijd bracht Tim Blättler de spanning terug met de derde goal voor Roda JC. Iedereen ging er vanuit dat de drie punten desondanks niet meer in gevaar kwamen voor ADO Den Haag, tot de blessuretijd, toen Djim Ndogo met zijn derde van de middag zorgde dat Roda JC met een punt terug naar Limburg afreisde.

Door de remise komt ADO Den Haag op vijftien punten uit dertien duels. Daarmee staat het op een vijfde positie in Reservecompetitie A. Volgende week staat voor ADO Den Haag de laatste competitiewedstrijd van dit seizoen op de rol. Op maandag 24 april gaat de formatie van Van Weelden op bezoek bij NAC Breda. Er wordt om 18.30 uur afgetrapt.


Opstelling ADO Den Haag 2: De Boer; Tamata, Beugelsdijk, David, Haddachi (41. Asmelash); Cil, Schouten (63. Van Huffel), El Mahdioui; Amatkarijo, Fernandez (69. Maatoug), Wolters

Ten Hag: “100 procent energie in de wedstrijd leggen”


3 maart 2017

FC Utrecht treft zondag ADO, dat vecht voor elk punt

Zondag om half drie kruist FC Utrecht de degens met het ADO Den Haag van oud-FC Utrecht speler Alfons Groenendijk. Het is aan de mannen van Erik ten Hag om de positieve lijn van het laatste half uur tegen FC Groningen door te trekken. FCUtrecht.nl sprak de trainer in de aanloop naar de wedstrijd tussen de beide volksclubs.

Vorige week gaf Ten Hag aan dat het vertrouwen niet om moet slaan in ‘Überheblichkeit’. Misschien kwam de wedstrijd tegen FC Groningen daarom wel op een perfect moment in het proces, waarin FC Utrecht zich bevindt. Ten Hag: ‘‘We hebben laten zien dat we veerkracht hebben, maar we moeten ervoor zorgen dat we scenario’s zoals afgelopen weekend in Groningen voor zijn.”

Volgens de trainer heeft het team hoge verwachtingen van zichzelf: “We zijn erop gebrand om deze waar te maken. Om de positie waarop we nu staan te behouden, moet het niet alleen elke week, maar elke dag beter. Hierdoor hebben we zondag maar één opdracht en dat is winnen.”

Energie
‘’In Groningen hebben we goed gespeeld in de tweede helft, maar zijn we beide helften slecht begonnen. Dat we erin geslaagd zijn om de wedstrijd te kantelen zegt iets over onze veerkracht. Het is echter wel belangrijk dat we zoiets als tegen FC Groningen in het vervolg voor zijn. Ik wil dat er geageerd wordt en dat we 100 procent energie vanaf de eerste tot de laatste minuut in de wedstrijd leggen, alleen dan voorkom je dat je in dit soort situaties terecht komt,” aldus de oefenmeester. ‘’Het is gebleken dat we kwetsbaar zijn wanneer we 99 in plaats van 100 procent energie in de wedstrijd leggen. Ik ga ervan uit dat de wedstrijd tegen FC Groningen een goede les is geweest.”

Goede sfeer
Op Zoudenbalch leeft het gevoel dat de selectie iets goed doet met elkaar. Er zit ontzettend veel beleving in de trainingen en het plezier spat er van af. “Deze twee elementen zijn cruciaal in de drive om resultaat te halen. Ons doel was om tussen plek zes en plek twaalf te eindigen, maar met tien wedstrijden voor het einde zijn we heel dicht bij de play-offs. Voor ons is er dus nog één prijs te halen en dat is Europees voetbal. De enige mogelijkheid hiervoor is via de play-offs, dus mogen we niks laten liggen.”

‘’Wij willen graag dat Galgenwaard een onneembare vesting is. De wisselwerking tussen het team en het publiek is daar heel belangrijk in. Tegen SC Heerenveen hebben we gezien wat het kan doen als de supporters er vol achter gaan staan. Als je op een dood punt zit kan het publiek je daarover heen helpen.”

‘De belangen worden steeds groter’
‘’Langzaam maar zeker kruipen we richting het einde van het seizoen en worden de belangen steeds groter, dat betekent dat je tegenstanders treft die ’heet’ zijn. ADO Den Haag strijdt om degradatie dus vecht voor elk punt. Wij moeten daar dus minimaal hetzelfde tegenover stellen om deze mooie positie te behouden.”

Onverwacht punt.
De ploeg toont eindelijk eens echt veerkracht dat is goed om te zien.
Overigens blij met Ebuehi die laat toch de laatste paar wedstrijden zien dat er wel potentie in zit in tegenstelling tot wat veel mensen geroepen hebben.

marcellino schreef:

De graafschap houdt dit spelletje de tweede helft niet vol

Inderdaad.
Het maakt mij werkelijk geen reet uit hoe we winnen in uitwedstrijden. Thuiswedstrijden is een ander verhaal daar mag je best het thuispubliek vermaken.
Vind sommige wel heel erg negatief de ploeg toont toch veerkracht ondanks alle onrust en aandacht om Wang en de aap-geluiden.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Tante Wil, Mike, Haraldberg1 en 206 gasten.

Bekijk de topshouts