Tag: mooiste

Trending: vertrouwen graafschap kkd loosduinen linksbuiten weinig

Toon alle shouts

Ik begrijp Advocaat wel. Hij is in zijn vrije tijd fan van ADO en is voor zijn werk topcoach. En dan is het toch prachtig dat je op een moment dat je eigenlijk denkt dat je carriere over is je ineens de kans krijgt in de mooiste competitie van de wereld bij een echte volksclub? En in zijn vrije tijd kan hij fan van ADO blijven. Dat fan zijn verplicht hem echt niet om ook voor de club te werken.

Dannyy schreef:

Grootste geldwolf ooit, wat een weggooier. Zet zijn vrouw aan de kant voor wat centen. Ik zou zeggen geef die gek een stadionverbod, dat is geen supporter.

Hij heeft toch groot gelijk als je nuchter nadenkt.
Hij heeft daar toezeggingen en heeft een enorme uitdaging van die club iets te maken in de mooiste competitie van de wereld.

Dat is bij ADO voorlopig helemaal niet het geval.
En een kopje koffie met Fraser gaat snel vervelen.

JB schreef:

Mocht er al sprake zijn geweeest van Zhang (= niet bevestigd gerucht) denk ik dat het niet door zou gaan omdat hij te duur zou zijn (= onbevestigd gerucht) maar omdat we inderdaad met Alberg, Gehrt, Nieuwenhuijs enz al genoeg spelers voor die positie hebben.
En dus niet nog een dure van-buiten-de-EU speler (dus 6 ton+) nodig hebben die bij zijn huidige club nog nooit gespeeld heeft.

ja en zo kunnen we overal wat op verzinnen.
Fraser zit in Toulon lekker spelers te bekijken die we nooit kennen betalen.
Iedereen is bezig met versterken en bij ons complete radiostilte.

Mooiste vind ik nog dat Fraser zegt: we bekijken vooral aanvallers want de verdediging hun cintracten lopen door en we hebben weinig tegengoals gehad.
Dat het achterin zo lek als een mandje is en een normale opbouw van achteruit al jaren niet voorkomt nemen we dan maar op de koop toe

Ik snap niet het commentaar op Vitesse ze spelen het mooiste voetbal gaan Europees doen het gewoon goed

En voetballers die binding hebben met de club die zijn er amper

2x keer kramer bij top 10 mooiste doelpunten bij studio sport

Bert schreef:

Errea spreekt hier misschien minder tot de verbeelding.
In Italië is het gewoon een volwaardig A merk.

Het uitshirt van afgelopen jaar vond ik een mooi shirt. Was ook bijna niet aan te slepen in de Fanshop.

Uitshirt vorig jaar was zeker mooi! Koop al jaren achter elkaar standaard het uitshirt alleen die van vorig jaar was daarvan zeker de mooiste..
Gaat mij meer om die rare Italiaanse maattabel, met mijn (niet afgetrainde) lijf zit je al vaak aan xxxl terwijl mijn normale kleding vaak een L of XL is..plus dat er snel haakjes in het shirt komen bij het wassen, heb ik bij Fila en Hummel nooit last van gehad

Maar ben wel errug benieuwd naar de nieuwe shirts!!
Open dag lijkt me sterk, week later begint de competitie al... Al verbaasd niks me meer bij de club haha

marcellino schreef:

1. ooh nee dat is door fraser en wigt op tv gezegd misschien ado iets beter volgen.

2 dus als je niet eindigt waar je moet eindigen ben je een kut trainer.
bayern munchen moest de treble halen is gardiola nu een kut trainer.
sorry haar Hagenees maar ga steeds meer twijfelen aan je voetbal kennis.

3 ja maar dat bepaald wang en niet anders hoe rot jij dat ook vind

ook van dereijck weet je niet of het een miskoop is dat kan je pas zeggen als hij weggaat hij heeft nog twee jaar en als hij die twee jaar het goed doet kan je hem geen miskoop noemen ,dus weer de beer afschieten voordat er werkelijk een beer in de buurt is.

Nu ga je wel hele rare vergelijkingen maken. Guardiola is de grootste kampioenen maker van de wereld. Zijn ploegen spelen het mooiste voetbal van allemaal en hij hoort al jaren bij de beste trainers van de wereld. Die wil je echt niet vergelijken met onze koekebakker.
Fraser heeft het hele seizoen lopen kutten en klagen over van alles en nog wat. Hij heeft keer op keer tactisch geblunderd en zijn ploeg nog geen 25 minuten goed laten voetballen. Zijn beginopstellingen zijn bijna altijd verkeerd . Hoe vaak ik Alberg, Kramer of van Duinen na een wedstrijd niet heb horen zeggen "het stond niet goed" weet ik niet meer. Zijn wissels zijn 1 keer goed uitgepakt . EEN KEER in een heel seizoen.
Aanwijsbaar trainbare onderdelen van het voetbal legde de trainerskwaliteiten van Fraser genadeloos bloot. Er zit geen enkele gedachte achter de manier van corners nemen. We scoren dan ook het bijna minst uit corners van alle eredivisie ploegen.Of vind jij dat het er gelikt en ingestudeerd uitziet?
Vrij trappen zijn een lachertje. Wormgoor gaat al maanden achter die bal staan terwijl hij die de bal steevast verkeerd raakt. Ik zeik in mijn broek van het lachen als hij weer eens achter die bal gaat staan. Fraser laat het allemaal maar begaan. Wat een slappe lul. Optreden moet hij. Hij moet de baas zijn en de lijnen uitzetten. Hij doet niks anders dan zijn vriendjes bevoordelen en zijn eigenplekje veilig stellen.
Hij ging op trainingskamp de ballen uit de bergen halen om het goede voorbeeld te geven. En die gasten steeds vaker die bal de bergen in schieten en hij maar lopen en die gasten maar lachen. Wat een sukkel zeg. Een volwassen man onwaardig.
Hij wilde van Kramer af, want zo wist onze wondertrainer te vertellen "als hij niet scoort heb je niks aan hem". Iedereen met een beetje voetbalverstand viel van zijn stoel. En als ik het goed heb begrepen is het Advocaat geweest die dat terug heeft gedraaid. Drie maanden later heeft hij toegegeven dat hij dat verkeerd had gezien. Jaa duh,
De opstelling tegen AJAX was een van de grootste tactische blunders van de afgelopen 110 jaar. Allemaal aanvallers opstellen en dan als opdracht meegeven. " de nul verdedigen" Iedereen weet dat aanvallers niet kunnen verdedigen, dat levert hele rare capriolen op. Fraser is echt totaal ongeschikt als trainer/coach. Iedereen mag dat natuurlijk anders zien maar ik denk dat we over 5 jaar helemaal niks meer van Henkie horen. Hij zal nog een paar jaar rondzwerven en hij zal best nog hier en daar een kans krijgen vanwege zijn goede naam als voetballer. Maar het houdt een keer op. Ik wil liever vandaag dan morgen van hem af. En heb al mijn hoop op Advocaat gevestigd. Al is het maar om die pillonen drager aan te sturen.

KR96 schreef:

Ongelooflijk, ADO stopte na die 2-2 gewoon met voetballen... Wat een laffe kut tactiek weer, juist nu er niets op het spel staat kan je toch gewoon lekker aanvallen? Ik snap echt he-le-maal niets van Fraser..

Staat Fraser in het veld. Ik weet het niet maar hij stond constant te roepen dat er naar voren moest verdedigen. Maar ja als dat tegen dovemansoren wordt geroepen, dan houd het op.

Ze moesten er in kletsen en dat mis ik gewoon het hele seizoen.

En wat ubghi betrefd ( links back, weetniet Hoe je het schrijft) ik vind hem beter dan mijers,
Je ziet het gewoon aan zijn lichaam beweging een hele goede voetballer.

Doelpunt van bakker vond ik een van de mooiste van het seizoen qua voorbereiding zeker

Jammer weer

ja ja de berichtgevingen over onze club doen ons allen pijn.
We kunnen roepen dat de pers "onzin verkoopt" maar van te veel kanten binnen de club wordt hetzelfde bevestigd.

Wellicht dat bij onze mooiste tak, de Jeugdafdeling, te zien is dat er goed gewerkt wordt. Maar ook daar vinden weer mutaties plaats, Rankovic wellicht al naar het 1e elftal, en of het waar is dat Meppelink andere ambities heeft zou ook weer inherent onze club zijn.
Het wordt altijd weer een cirkeltje bij ADO.
Iets wat goed gaat worden, wordt makkelijk weer de nek omgedraaid, en maken gewoon weer een paar stappen terug.
Je hebt in mijn ogen nu eindelijk een topper bij de A1 en dat moet je kosten wat kosten koesteren. Je eindprodukt van je jeugdopleiding moet door een trainer met aanzien begeleid worden.


Over de proftak waar al een half jaar niets gebeurd roep ik maar niet te veel. Dat we interesse in de linksback van graafschap zegt mij meer dan genoeg, ook hier spreekt geen enkele ambitie uit. Dat we nu nog aan het scouten zijn zegt ook wel wat.

Het bericht van vi.nl/premium

Michiel Kramer: ongrijpbaar buitenbeentje

Met zeventien doelpunten wees Michiel Kramer (26) zijn club ADO Den Haag dit seizoen de weg richting handhaving. De spits is echter veel meer dan een kille afmaker. Vastberaden binnen de lijnen, uitgesproken met eigenzinnige opvattingen erbuiten.
‘Ik heb een ingewikkelde gebruiksaanwijzing, dat geef ik toe. Maar dat komt vooral doordat ik gruwel van al die nepfiguren in de voetballerij. Ik heb trainers gehad om van te janken. Die dan alleen maar liepen door te drammen over mijn houding. En dan tegen me schreeuwen, zodat de rest van de groep kon zien dat zij de baas waren en niet blij waren met mijn houding. Op de een of andere manier vinden mensen me nonchalant, ongeïnteresseerd of arrogant. Maar wie me kent, weet dat het sowieso nergens op slaat me arrogant te vinden. En ongeïnteresseerd ook niet, want in een wedstrijd zul je me altijd volle bak alles zien geven. Het zal wel met mijn lange lichaam te maken hebben, die twee meter oogt natuurlijk niet zo flitsend. Flegmatiek, ja, zo noemen ze me ook. Het is wat, hè. Soms heb ik het gevoel dat mijn omgeving zich veel drukker maakt om mijn voorkomen dan ikzelf.’
Michiel Kramer

‘Als ik nu zeg wat ik denk, speel ik dit seizoen geen minuut meer…’ Het is een kille februari-avond in Dordrecht als Michiel Kramer de cryptische woorden uitspreekt. Een kwartier eerder klonk het eind-signaal van een bedroevende degradatiekraker (0-0). Topscorer Kramer moest zeventig minuten lang de bank warm houden. De Rotterdammer kookt van binnen, maar kiest voor de stoïcijnse blik. ‘Ik denk dat ik hier nog wel even met de trainer over ga praten.’ Een etage hoger spuwen de ogen van Henk Fraser vuur als hij lucht krijgt van de onvrede bij zijn spits. ‘Kom op, hé! Het is hier geen kleuterklas. Moet ik met sentimentele gevoelens gaan rondlopen omdat ik Kramer heb gepasseerd? Ik ben gecharmeerd van zijn scorend vermogen, maar niet van de arbeid die hij levert. Ik vind dat hij te weinig brengt. Als ik een keuze maak, tellen alle facetten mee.’ Een paar dagen later wordt in een gesprek de lucht geklaard. ‘In mijn ogen hebben we altijd een haat-liefdeverhouding gehad. Nog altijd, maar wel met meer liefde dan haat’, zijn de woorden van Fraser waarmee het hoofdstuk wordt afgesloten.

Dat hoofdstuk vormt dit seizoen de rode draad. In de vijftien jaar dat Fraser als trainer actief is, had hij niet vaak met een speler een dergelijke relatie. Het ene moment gruwelt hij van zijn spits, een paar tellen later geniet hij intens van hem. Eindigend met een brede glimlach op een vrijdagavond eind april, als Kramer in de slotfase ADO langs Vitesse en uit de zorgen schiet (1-0). Een paar dagen na de bevrijding neemt Fraser de tijd om de bewogen verstandhouding te ontleden. ‘Kramer en ik hebben een eigen mening, waar we achter staan, en die is niet altijd hetzelfde. Toch is het nooit geëscaleerd. Dat zegt veel over het respect dat we voor elkaar hebben. Ik durf ook toe te geven dat ik als trainer veel van hem heb geleerd. Zijn opvattingen, hoe tegendraads ze ook zijn, zorgen voor een uitdaging. We zijn gericht met hem bezig gegaan; niet om zijn karakter te veranderen en van hem een trainingsbeest te maken, wel om hem als aanspeelpunt sterker te maken. En vooral om hem meer het besef te laten krijgen hoeveel talent hij heeft. Zijn scorend vermogen is weergaloos, maar hij kan veel meer. De laatste statistieken en beelden tonen dat aan. Zijn ontwikkeling geeft ons zeker wel een voldaan gevoel. Kramertje heeft dit seizoen een topprestatie geleverd.’

‘Je wil niet weten hoe vaak ze tegen mij zeggen dat ik harder moet trainen. Maar ik vind het gewoon totaal nutteloos. Heeft een club ooit drie punten gekregen omdat ze op een maandag hard hebben getraind? Ik ben zo ver gekomen omdat ik lekker Michiel ben, die met plezier tegen een balletje trapt en er echt wel veel voor doet. Maar als ik mezelf elke dag wil pijnigen, was ik wel het leger in gegaan.’
Michiel Kramer

Instructies van trainer Henk Fraser, met wie hij een haat-liefdeverhouding heeft. ‘Maar meer liefde dan haat.’
Instructies van trainer Henk Fraser, met wie hij een haat-liefdeverhouding heeft. ‘Maar meer liefde dan haat.’
Wie denkt dat de spits met zijn laconieke grillen alleen trainers teistert, heeft het mis. Het fluitje van Kramer senior is daarvan het mooie bewijs. Het was jarenlang een vaste klank op de Rotterdamse velden. Als zoonlief Michiel bij zijn amateurclub Xerxes/DZB en later vanaf zijn dertiende in de jeugdopleiding van Excelsior verzaakte, klonk steevast hetzelfde geluidje. ‘Als mijn vader op zijn vingers blies, kwam daar een apart fluitje uit. Dat hoorde ik altijd, ook tussen alle herrie door. Wat het betekende? Heel simpel, dat mijn vader vond dat ik te weinig deed en meer mijn best moest doen.’ Kramer hoorde het wel, maar ging lang niet altijd over tot actie. ‘Dan werd ik er later thuis wel met felle woorden op gewezen, maar haalde ik vaak mijn schouders op. Ach, mijn vader was vroeger een noeste verdediger, die het van hard werken moest hebben. Ik ben niet bepaald dat type, dus kan zijn mening ook wel weer begrijpen. Ieder zijn eigen manier van voetballen.’

Koning van het Haags Kwartiertje

Alle coaches zijn het op één punt met elkaar eens: Michiel Kramer is geen trainingsbeest. Toch laten niet alleen de tests zien dat hij conditioneel ijzersterk is, ook de wedstrijdstatistieken tonen aan dat de spits over een uitstekend uithoudingsvermogen beschikt. Van zijn zeventien goals maakte hij er liefst acht in de laatste vijftien minuten, ofwel het befaamde Haags Kwartiertje. Daarmee zorgde hij tegen NAC Breda, PEC Zwolle, Excelsior en Vitesse hoogstpersoonlijk voor de overwinning.
MINUTEN GOALS
0-15 0
16-30 2
31-45 3
46-60 2
61-75 2
76-90 8
Kramer groeide op in de Rotterdamse buitenwijk Zevenkamp. Hoewel hij nu met zijn lengte en kopkracht een gevreesde spits is, behoorde hij in de jeugd tot de kleine spelers van zijn lichting. De groeispurt zou pas aan het eind van zijn tienerjaren volgen, en het scheelde weinig of de aanvaller was in die tijd allang weer bij de amateurs beland. Op zijn zeventiende werd Kramer door Marco van Lochem, hoofd jeugdopleiding en trainer van Excelsior A1, te licht bevonden. ‘Hij wist het zeker: ik had mijn top bereikt en kwam duidelijk tekort voor het betaalde voetbal. Het was klaar. Ja, mijn wereld stortte wel even in, wat moest ik nu?’ Opvallend genoeg zorgde diezelfde trainer voor een herkansing. Als troost vroeg Van Lochem aan het eind van het gesprek of hij nog een proeftraining bij een andere club moest regelen. Bij NAC was dat wel mogelijk, want daar kende hij wat mensen. ‘Dat doen we vaker met spelers die het bij ons niet redden’, zegt Van Lochem. ‘Maar Michiel is in de zestien jaar dat ik nu bij Excelsior werk, de enige speler die het vervolgens zo ver heeft geschopt. Dat is knap en daarom koester ik ook geen enkele wrok. We hebben het niet verkeerd gezien, want wij herkenden ook zijn potentie, maar ik kon hem niet meer raken. Zijn opvattingen waren heilig voor hem, en dat hield in dat hij niet maximaal wilde gaan. Soms had ik tijdens wedstrijden het gevoel dat we een mannetje minder hadden. We zijn zeker het gevecht aangegaan, maar je hebt het over jeugdspelers en dan houdt het ook een keertje op. Zijn karakter zat hem in de weg, op dat vlak was hij absoluut een buitenbeentje. Iemand als Luigi Bruins was ook flegmatiek, maar die wilde wel doordeweeks hard trainen om beter te worden. Michiel niet en daarom was het beter voor hem elders verder te gaan. Nu scoort hij aan de lopende band en daarmee worden zijn opvattingen geaccepteerd. Hij dwingt zijn krediet zelf af met zijn voeten.’

‘Veel trainers nemen een rol aan, daar prik ik zó doorheen. Dat schreeuwen om het schreeuwen, geldt ook voor assistent-trainers. Ook zo’n groep mensen die me soms mateloos irriteren. Die willen dan opeens even een stempel drukken en gaan met stemverheffing tekeer. We zijn toch geen kudde schapen die je met geluiden een kant op moet krijgen? Praat gewoon normaal tegen me, dan luister ik wel.’
Michiel Kramer

‘Kramer neemt niets klakkeloos aan van zijn trainers, dat komt doordat hij zelf overal over nadenkt’
De omweg richting zijn droom van profvoetballer begon in Breda. ‘Natuurlijk vonden we het verzoek vreemd, Excelsior was hetzelfde niveau als NAC’, zegt Peter Remie, destijds trainer van NAC A1. ‘Als hij dáár al niet goed genoeg was, wat moesten wij dan met hem? Maar laat maar komen, zei ik, en daar hebben we geen spijt van gehad. Hij kon goed voetballen en was zo koeltjes voor het doel.’ Maar ook in Breda maakten de trainers kennis met zijn karakter. ‘Michiel neemt niets klakkeloos aan van een trainer. Dat komt doordat hij zelf overal over nadenkt, en daardoor zijn eigen blik heeft ontwikkeld. Dat was toen al zo. Onze band was goed, maar ik heb hem ook vaak genoeg op zijn flikker gegeven. Een keer zette ik hem wissel, want hij had doordeweeks op de trainingen geen klap uitgevoerd. In de rust bracht ik hem in, en wat denk je? Scoorde hij gelijk drie keer. “Zo trainer, moet ik nog meer laten zien? Het gaat om de zaterdagen!”, zei hij triomfantelijk na afloop. Daar kon ik ook wel hard om lachen. Hoe Michiel traint, is geen enkele graadmeter voor het weekend. Hij heeft een eigen mening, maar is nooit brutaal. Aan het eind van het seizoen kwam hij ook naar me toe en bedankte me voor alle plezier dat ik hem had gegeven. Dat soort dingen passen bij hem. We hadden veel discussies gehad, maar omdat het op een respectvolle manier gebeurde, konden we veel van elkaar hebben.’

Desondanks werd Kramer ook in Breda te licht bevonden. Deze keer kon hij het beter een plaats geven. NAC speelde in de subtop van de Eredivisie, met grootverdieners als Matthew Amoah en Anthony Lurling. Kramer kreeg met invalbeurten wel wat speelminuten van trainer Robert Maaskant, maar tot de grote doorbraak leidde het niet. ‘Dat vind ik wel erg jammer, want hij had alles om een publiekslieveling te worden’, vervolgt Remie. ‘Een typische NAC-spits, opportunistisch, neusje voor het doel en authentiek. Aan de andere kant was de weg via de Jupiler League voor hemzelf misschien wel de beste route. Daar heeft hij leren knokken, besefte hij dat het niet vanzelf gaat. En je ziet waar het hem heeft gebracht.’

Michiel Kramer schiet de bal binnen in de kleine hoek, Vitesse-doelman Eloy Room is kansloos en ADO veilig. Michiel Kramer schiet de bal binnen in de kleine hoek, Vitesse-doelman Eloy Room is kansloos en ADO veilig.
Niet Breda, maar Volendam werd de plek om zijn naam te vestigen, hoewel het daar aanvankelijk niet op leek. Vooral met Gert Kruys had Kramer een zeer moeizame relatie. Niet geheel toevallig waren het de uitstraling en de trainingsintensiteit waar de Utrechtse coach dagelijks over mopperde. Het leverde een aantal pittige aan-varingen op tussen beide heren. ‘Het kwartje moest vallen bij Michiel, en dat is pas gebeurd nadat ik was vertrokken’, kijkt Kruys terug. ‘Als ik dit seizoen van een afstandje de relatie tussen Fraser en Kramer volg, dan zie ik zeker wel een parallel. Michiel is eigengereid, met opvattingen die weleens kunnen botsen met een trainer. Dat was bij ons het geval en had gewoon met onze karakters te maken. Ik wilde het maximale eruit halen bij hem, elke dag opnieuw. Maar Michiel is geen trainingsbeest en zag dat anders. We hebben van alles geprobeerd, waarbij in Volendam ook nog eens het publiek heel kritisch op hem was. Hij oogde vaak ongeïnteresseerd, terwijl hij juist veel potentie heeft. Alleen moet dat wel gepaard gaan met investeren in jezelf. Michiel dacht daar anders over en dat leverde veel discussie op. Dat kan en mag, maar soms werkte het ook wel op mijn zenuwen. Gelukkig is het allemaal alsnog goed gekomen. Het klinkt misschien gek, maar ik kan daar oprecht van genieten.’

‘Lopen we daar met z’n allen met hartslagmeters om. Monitoren noemen ze dat, alles bijhouden. Ik vind het onzin. Waarom moet ik me tijdens een training helemaal aan gort lopen? Ik heb een prima conditie, maar dan willen ze dat je op een doordeweekse sessie in het rood komt. Nou, ik schiet liever een bal in het doel tijdens een partij waardoor we winnen, of sta aan de basis van een mooie aanval. Volgens mij heeft mijn ploeg daar meer aan dan dat ik met mijn tong op het kunstgras lig. Een computer hoeft mij toch niet te vertellen of ik lekker heb getraind?’
Michiel Kramer

Kramer en zijn trainingsintensiteit. Sinds hij enkele maanden geleden in VI openhartig zijn gedachten weergaf, is hij er al vaak mee geconfronteerd. Opvallend genoeg volgden onder anderen zijn ploeggenoten Roland Alberg en Gianni Zuiverloon met teksten van gelijke strekking. De mening van de spits is dan ook niet zomaar tot stand gekomen en hoewel hij laconiek oogt, wijzen alle tests uit dat zijn conditie prima is en hij dus wel bereid is arbeid te leveren. Hij hecht dan ook bovenal waarde aan de benadering van zijn omgeving. ‘Peter Remie, maar ook Hans de Koning zijn trainers die spelers plezier geven en zichzelf laten zijn. Zo hoort het.’

Michiel Kramer probeert zich staande te houden bij een tackle van Ajacied Niklas Moisander.
Michiel Kramer probeert zich staande te houden bij een tackle van Ajacied Niklas Moisander.
In het seizoen dat De Koning zich in Volendam over Kramer ontfermde, ontwikkelde de aanvaller zich van mikpunt van hoon tot geliefd topschutter. Een cruciale wending in zijn carrière. ‘Ik weet nog goed dat bij mijn komst hardop de vraag werd gesteld wat de club nog met Kramer aan moest’, zegt De Koning. ‘Nou, ik wilde het eerst met eigen ogen zien.’ De trainer bekeek de spits in een oefenduel met Sparta Rotterdam en was verrast. ‘Die jongen had alles: techniek, snelheid, doelgericht, kopsterk, links en rechts trappen... Voor mij was er geen enkele twijfel. Het publiek was heel kritisch, maar daar had ik maling aan. In een gesprek van tien minuutjes maakten we kennis met elkaar en was er een klik.’ Een simpele weddenschap groeide uit tot de pijler onder een warme relatie. ‘Als hij scoorde, kreeg hij vijf euro van mij. Maar als hij een wedstrijd níét scoorde, moest hij een tientje in de pot doen. In dat jaar eindigde hij op 22 goals, dus ik was hem een bedrag verschuldigd. Maar dat was bijzaak. Michiel was weer helemaal opgeleefd en had zijn plezier en vertrouwen terug.’

‘Op spelers als hij is geen enkele trainerscursus van toepassing, daar zijn geen boeken voor’
Ook na slechte optredens liet De Koning zijn spits staan. Een gevoel dat Kramer niet kende, en dat juist voor extra motivatie werkte. ‘Op spelers als Michiel is geen enkele trainerscursus van toepassing. Hij is in alles een wedstrijdvoetballer. Daar bestaan geen boeken voor, maar het is voor mij wel het allermooiste van het trainersvak. Doordringen tot zo’n knaap, begrijpen hoe hij in elkaar steekt en wat je moet doen om hem aan het draaien te krijgen. Uiteindelijk zit het in kleine dingen. We hadden al snel aan een blik voldoende. Dan liep hij te sjokken, met zijn schouders omlaag, en keek hij opzij. Als ik hem dan aankeek, wist hij genoeg. Er moest weer energie in komen, en dat gebeurde dan ook vaak. Daar had hij veel meer aan dan dat ik zou gaan schreeuwen. Dan denkt hij: Bekijk het lekker.’

‘Spelers roepen graag dat Feyenoord een doel is en spelen in De Kuip een droom. Ik niet, dat zijn van die clichés. Feyenoord is gewoon net als ADO een mooie club, vroeger als kind was ik er fan van. We hadden geregeld een seizoenkaart en ik miste zelden de Open Dag. Mooi vond ik dat, die helikopter met nieuwe spelers, de mensenmassa, trouwe fans…’
Michiel Kramer

‘In het begin van het seizoen werd ik hard uitgelachen toen ik zei dat die lange de potentie had voor Feyenoord’
Wie de voetbalweg van Kramer bekijkt, ziet een route vol obstakels en omwegen. Bij ADO haalde hij alsnog de Eredivisie. Een transfer die niet zomaar tot stand kwam. Intern was er twijfel in Den Haag, maar beleidsbepaler Paul Beyersbergen pakte door en rondde de deal zelf af. Fraser roemt de doortastendheid van de voormalige commissaris en ADO zal de aanstaande transferwinst gretig tegemoet zien. Kramer heeft nog een contract tot medio 2016, maar niemand zal raar opkijken als hij komende zomer de volgende stap maakt. Terug naar Rotterdam? Naar de club waar hij vroeger op de tribune stond te juichen? Het slotwoord is aan Fraser, die als verdediger negen jaar uitkwam voor Feyenoord. ‘In het begin van het seizoen werd ik door mijn omgeving keihard uitgelachen toen ik zei dat die lange de potentie had voor Feyenoord. Het was nog ver voordat de zogeheten kenners dergelijke uitspraken deden. Ik hoef absoluut niet mijn gelijk te halen, maar daarmee wil ik aangeven dat ik altijd veel heb gezien in zijn mogelijkheden. Het is alleen de kunst voor een trainer dat besef bij een speler te laten groeien. Ik hoef hem niet te leren scoren, of te leren koppen of wat dan ook. Kramertje heeft zó veel voetbalkwaliteiten, bij hem ligt voor een trainer de focus op een ander vlak. Inderdaad, waar we dit seizoen zo druk mee bezig zijn geweest. En wie weet komend seizoen opnieuw, als de transfer uitblijft. Hoewel ergernissen ongetwijfeld blijven bestaan, doe ik het met alle plezier. Dit is een waanzinnige jongen met een bijzonder karakter. Een heel bijzonder karakter.’

De topvijf van zijn goals in dit seizoen

De mooiste: ADO Den Haag-Willem II
‘Na een voorzet van Dion Malone kreeg ik de bal op de rand van het strafschopgebied en om me heen zag ik alleen maar verdedigers van Willem II. Op intuïtie draaide ik al hooghoudend tussen drie man door en rondde vervolgens af. Een technisch perfecte actie, gecombineerd met een doelpunt. Niet gek.’
De lelijkste: ADO Den Haag-Go Ahead Eagles
‘Aaron Meijers wilde een voorzet geven, maar raakte de bal verkeerd. Die bal dwarrelde zó op de lat. De keeper (Erik Cummins, red.) was verrast en lag op de grond, waardoor ik vanaf twee meter de bal in een leeg doel kon plaatsen. Een superlelijk doelpunt, uit toeval geboren.’
De moeilijkste: ADO Den Haag-Vitesse
‘Doelman Martin Hansen schoot ver uit, waarna ik mijn directe tegenstander Guram Kashia zag twijfelen. Hij tastte mis, maar in mijn ooghoek zag ik hun keeper Eloy Room komen. Ik moest snel handelen en de bal met mijn borst de vrije richting op krijgen. Alleen kwam de achterlijn al snel dichterbij en Room rende mee. Met links kon ik de bal toch nog op volle sprint in de kleine hoek binnenschieten.’
De makkelijkste: NAC Breda-ADO Den Haag
‘Tegen mijn oude club. We hadden een man minder na een rode kaart voor Wilfried Kanon, maar waren op dat moment beter. Roland Alberg werd vrijgespeeld. Ik weet zeker dat veel spelers in deze situaties zouden schieten, maar hij gaf de bal diagonaal af, waardoor ik ’m in een leeg doel kon schuiven.’
De belangrijkste: Excelsior-ADO Den Haag
‘Ook al tegen een vroegere club, blijkbaar maakt het iets los. Een cruciale goal in een cruciaal duel. Excelsior stond vlak voor tijd nog voor, waardoor wij in grote degradatiezorgen zouden komen. Na de 2-2 van Roland Alberg leek dat de uitslag te worden, totdat Wilson Eduardo diep in de blessuretijd de bal nog eens hoog voor de pot gooide. Ik kwam vóór mijn man en kopte binnen. Wat een ontlading, wat een feest! Dat doelpunt gaf ons het zetje richting handhaving dat we nodig hadden en het was voor mij extra bijzonder, omdat het de verjaardag was van een goede vriend, die enkele jaren geleden is overleden. De hele dag zat vol emotie en na die goal kwam alles eruit.’

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Aad, carbayon, DenHaagCity070, grijze gek, pajam, R.E., fcdh-denhaag, ADOZoetermeer, Priapus Rex, Alle ballen op Jort en 140 gasten.

Bekijk de topshouts