Welkom in de shoutbox, gast
Haagse Kelt
H@@GenEES schreef:
De VAR maakt het gewoon eerlijker maar je moet het wel even de tijd gunnen om de kinderziektes eruit te krijgen, het enige wat ik er aan zou veranderen is dat de clubs net als in hokey of tennis zelf een VAR moment kunnen aanvragen heb je gelijk behoud je die mogelijkheid, heb je het fout dan verlies je die.
Maar ik ben wel een voorstander tot nu toe...
De VAR maakt het gewoon eerlijker maar je moet het wel even de tijd gunnen om de kinderziektes eruit te krijgen, het enige wat ik er aan zou veranderen is dat de clubs net als in hokey of tennis zelf een VAR moment kunnen aanvragen heb je gelijk behoud je die mogelijkheid, heb je het fout dan verlies je die.
Maar ik ben wel een voorstander tot nu toe...
Helemaal mee eens. En hetzelfde aantal camera’s bij iedere wedstrijd. Gelijke monniken gelijke kappen.
Ik vind dat je twijfelgevallen ook bij de scheids moet laten. Alleen als er duidelijk iets over het hoofd is gezien, zoals de buitenspelgoal v Heracles, ingrijpen.
En zsm een klok invoeren als bij basketbal; 2x 40 min spelen en als de bal niet in het spel is staat de klok stil. Ben je meteen van dat irritante tijdrekken van keepers en bij wissels af.
Ik vind dat je twijfelgevallen ook bij de scheids moet laten. Alleen als er duidelijk iets over het hoofd is gezien, zoals de buitenspelgoal v Heracles, ingrijpen.
En zsm een klok invoeren als bij basketbal; 2x 40 min spelen en als de bal niet in het spel is staat de klok stil. Ben je meteen van dat irritante tijdrekken van keepers en bij wissels af.
0
|
Maandag 27 augustus 2018 om 10:59 uur |
kako
Rob2002
pajam schreef:
VI Pro artikel :
https://www.vi.nl/pro/overig/het-keepersverhaal-van-groothuizen-via-ajax-en-denemarken-naar-ado
VI Pro artikel :
https://www.vi.nl/pro/overig/het-keepersverhaal-van-groothuizen-via-ajax-en-denemarken-naar-ado
Het keepersverhaal van Groothuizen: via Ajax en Denemarken naar ADO
Door: Dolf van Aert @Dolf_v_Aert
INTERVIEW
Zijn debuut maakte hij in de slotfase van vorig seizoen al, maar dit jaar is Indy Groothuizen officieel de eerste keeper van ADO Den Haag. De 22-jarige goalie is eindelijk waar hij wil zijn, niet in de laatste plaats door de lessen van zijn muzikale familie. Zijn nieuwe status maakt hem hongerig. ‘Ik ben éérste keuze, maar wil laten zien dat ik ook de júíste keuze ben.’
Of het niet vreselijk ongemakkelijk voelt, al die aandacht voor zijn persoontje? Indy Groothuizen denkt heel even na, haalt dan zijn schouders op en vervolgt met een brede grijns zijn rondje langs de aanwezige media. ‘Nou nee, valt reuze mee. Ik vind het stiekem zelfs wel leuk.’ Het is daags voor de Eredivisie-start, mediadag in de Hofstad. Een paar dagen nadat bekend is geworden dat Groothuizen het seizoen begint als eerste keeper, en een paar dagen vóórdat ADO datzelfde seizoen start met een teleurstellende 1-2 thuisnederlaag tegen promovendus FC Emmen, schuift het journaille aan in de Haagse persruimte. Met uiteraard speciale aandacht voor de goalie. De markante ADO Journaal-presentator Alberto heeft op het laatste moment voor een alternatief gekozen – ‘Heb je gezien hoeveel gasten die Indy al willen spreken?’ – maar verder wil iedereen vandaag wel iets van de keeper. De camera van Haaglanden Voetbal staat op hem te wachten, zowel VI als het AD wil aansluitend zijn verhaal optekenen, terwijl Omroep West hem aan het eind van de middag in de studio verwacht voor een optreden in het programma.
Het zal Groothuizen allemaal – in de goede zin van het woord – worst wezen. Hij wandelt opgewekt rond, neemt voor iedereen uitgebreid de tijd en heeft er zichtbaar plezier in. ‘Zo’n live-uitzending als vanmiddag heb ik nog nooit gedaan, maar het zal vast wel goedkomen. Ik heb een redelijk vlotte babbel en kan het volgens mij allemaal wel goed vertellen, haha. We hebben in de jeugd van Ajax mediatraining gehad, maar ik weet voor mezelf héél goed wanneer ik een politiek correct antwoord moet geven, of wanneer ik gewoon een gezellig gesprek kan voeren.’
Eén ding is zeker: mediatechnisch gezien heeft de Eredivisie er met Groothuizen een welbespraakte aanwinst bij.
GRIEPKEEPER
Dat hij keeper zou worden was overigens lang geen uitgemaakte zaak. Op zijn tiende was de kleine Indy nog een bepaald niet onverdienstelijk spitsje, totdat een fikse griep zijn keeperscarrière lanceerde.
Het is in het voorjaar van 2007 wanneer de E-jeugd van AFC ’34 uit Alkmaar een toernooi mag gaan spelen. Groothuizen dreigt het te moeten missen, hij ligt dan namelijk al anderhalve week ziek op bed. ‘Op die leeftijd is het natuurlijk: voetbal, voetbal en nog eens voetbal. Dus zei ik die ochtend tegen mijn moeder dat ik beter was, zodat ik mee mocht doen.’ Zijn moeder trapt niet in het toneelstuk van haar zoontje, maar kan het ook niet over haar hart verkrijgen om hem thuis te houden. ‘Ik mocht onder één voorwaarde meedoen: ik moest op doel gaan staan. Dan hoefde ik me niet zo in te spannen, kon ik rustig aan doen. Op dat niveau stelt keepen natuurlijk nog niet zo heel veel voor, maar ik had er eigenlijk wel lol in.’
Wat volgt is een verhaal zoals dat van vele keepers. Hij maakt de overstap naar de D1, waar ze nog geen keeper hebben. De trainer vraagt of Groothuizen het niet eens wil proberen, het ventje blijkt talent te hebben, nog geen vier maanden later ploft er een brief van AZ op de deurmat. Groothuizen mag deelnemen aan de talentendagen, een afvalrace die hij lange tijd moeiteloos doorloopt. Té lange tijd, eigenlijk. ‘Ik overleefde vijf rondes en mocht gaan meetrainen met de D2 van AZ. Telkens kreeg ik weer bericht: Het gaat goed, je mag door. Maar op een gegeven moment had ik voor m’n gevoel al wel tien rondes overleefd. Ik zat al zes maanden bij AZ, maar het bleef maar bij een stage. Hoe graag willen jullie me eigenlijk hebben?, dacht ik. Iemand overtuigen moet in een maandje wel lukken, toch? Zo niet, dan ben je blijkbaar niet goed genoeg. Laat staan als het ruim zes maanden duurt.’
UITZICHTLOOS
Aan het einde van dat stageseizoen komt de oplossing uit de hoofdstad. Ajax wil Groothuizen aan het werk zien, en gaat in tegenstelling tot AZ al na vier weken over tot actie. De keeper doorloopt vanaf dat moment de jeugdopleiding en debuteert in december 2014 namens Jong Ajax in de Jupiler League. Een maand later mag hij van hoofdtrainer Frank de Boer zelfs mee op trainingskamp met het eerste elftal en tekent hij een meerjarig contract, maar nadat Ajax kort voor de winterse transferdeadline André Onana heeft gehaald, daalt Groothuizen weer in de pikorde.
‘Toen Ajax Onana haalde, wist ik dat ik in een uitzichtloze situatie zou terechtkomen’
‘Toen wist ik dat ik in een uitzichtloze situatie terecht zou komen. Ik was een paar maanden eerder al dolblij dat ik het betaald voetbal überhaupt had gehaald, maar nu wilde ik méér. Dat zou bij Ajax moeilijk worden, ik was vierde keeper. Ik wilde niet nog zo’n zelfde jaar, ik was klaar voor een heel seizoen onder de lat.’
Koste wat kost bij Ajax blijven, dat ziet hij niet zitten. ‘Hoe langer je niet speelt, hoe meer je uit beeld raakt. In al die jaren had ik zó veel jongens gezien die geen geld wilden inleveren, of bepaalde clubs of competities te min vonden. Dat gold voor mij niet, ik stond open voor alles wat er op mijn pad zou komen.’
NAAR DENEMARKEN
Dat blijkt ook wel, als Groothuizen in de zomer van 2016 een verrassende move maakt. ‘Er was wat interesse uit de Jupiler League, toen mijn zaakwaarnemer Søren Lerby ineens met FC Nordsjælland op de proppen kwam. Omdat FC Utrecht hun keeper David Jensen na twee competitieduels had gekocht, moesten ze snel op zoek naar een nieuwe. Ze hadden me een jaar eerder gezien op een jeugdtoernooi, waar ik goed stond te keepen. Ik kende uit Denemarken vooral FC Kopenhagen en Brøndby, maar Nordsjælland kende ik alleen van naam. Toch ging het vlug. Ze belden me op woensdag, op vrijdag zat ik in het vliegtuig. Ik ben redelijk avontuurlijk ingesteld, en daarnaast dacht ik dat het wel goed was om uit die Nederlandse sleur te stappen. Even weg uit je comfortzone. Een stap terug, later twee vooruit, dat idee. Tot op de dag van vandaag zeg ik tegen iedereen: Het is een topbeslissing geweest. Ik heb het er geweldig gehad, al moet ik eerlijk zeggen dat het sportief leuker was dan privé.’
‘Ik ben verder gaan revalideren in Denemarken. Maar ik blééf met vocht in mijn knie kampen’
Groothuizen heeft het namelijk niet echt makkelijk. ‘Ik ging helemaal alleen die kant op, terwijl ik met mijn twintig jaar nog nauwelijks levenservaring had. Probeer jij dan maar eens effe een huurhuis te regelen, of een rekening te openen bij de bank. Daarnaast zat ik veel avonden in m’n uppie thuis. In Nederland kon je dan makkelijk even naar een vriend rijden, nu zat de dichtstbijzijnde vriend minimaal achthonderd kilometer verderop. Het zorgde ervoor dat ik in het begin niet lekker in mijn vel zat en matig presteerde. Op trainingen dacht ik in de eerste twee weken weleens: Shit, ik kan het niet meer.’
Na een korte aanpassingsperiode komt Groothuizen in de basis, maar tijdens het winterse trainingskamp onder de Spaanse zon scheurt hij zijn buitenmeniscus af. ‘Ik ging terug naar Nederland voor de operatie, maar ben daarna verder gaan revalideren in Denemarken, ook uit loyaliteit naar Nordsjælland. Maar ik blééf met vocht in mijn knie kampen, het schoot niet op. Ik denk dat het ermee te maken had dat ik niet in mijn vertrouwde omgeving zat, want revalideren is voor een groot deel mentaal. Natuurlijk had ik clubfysio’s die dag en nacht voor me klaarstonden, maar tegelijkertijd moest ik alles zelf doen. Ik moest rust houden, maar ook gewoon mijn boodschappen doen. Dan nam ik een taxi naar de supermarkt, liep ik op krukken mijn boodschappen in te laden en ging ik met de taxi weer naar huis. Dat is niet echt ideaal, hè?’
ADO DEN HAAG
Groothuizen keert uiteindelijk terug naar Amsterdam om daar zijn revalidatie af te maken. In de aanloop naar afgelopen seizoen komt hij echter tot de conclusie dat zijn tijd in Amsterdam er wel op zit. Kort voor het verstrijken van de zomerse transferdeadline meldt ADO zich. Groothuizen begint vol goede moed aan zijn klus in Den Haag. ‘Mijn eerste doel was om honderd procent fit te worden. Daarover heb ik heel goed en nauw contact gehouden met de medische staf. Wat is er vandaag, of deze week, het beste voor mij? We hebben flink gas teruggenomen, omdat iedereen eigenlijk een beetje bang was voor overbelasting. Vlak voor de winterstop was ik helemaal pijnvrij, ik voelde me goed, waarna ik eindelijk voelde dat ik mijn niveau uit mijn tijd in Denemarken weer ging halen.’
Tijdens de winterstop krijgt Groothuizen op het trainingskamp in Turkije, waar hij negentig minuten goed keept tegen Besiktas, de bevestiging dat het goed zit. ‘Voor mijn gevoel kon ik toen eindelijk laten zien dat ik mijn mannetje stond. Dat eerste half jaar was lastig geweest. Ik trainde dan weer wél en dan weer níét mee. En áls ik trainde, dan ging het de ene keer goed en de andere keer minder. Ik kan me best voorstellen dat de staf, mijn medespelers en de fans toen weleens hebben gedacht: Is die jongen wel wat wij zoeken? In Turkije heb ik laten zien wat ik in mijn mars had.’
Groothuizen krijgt zijn beloning vijf wedstrijden voor het einde van de reguliere competitie, als hij de honneurs tot het competitieslot mag waarnemen voor de geblesseerd geraakte Robert Zwinkels. ‘De manier waaróp is natuurlijk niet helemaal zoals je het wilt hebben, maar dat ik mijn kans kreeg was een droom die uitkwam. Ik had natuurlijk al op het hoogste niveau in Denemarken gespeeld, en veel wedstrijden in de Jupiler League, maar de Eredivisie… Dat is toch de competitie die al je vrienden, familieleden en buren op de voet volgen. Dat was best wel een mijlpaaltje, dat heb ik toch maar mooi kunnen afvinken.’
DOLLY DOTS
Het is na zijn Eredivisie-debuut op bezoek bij FC Utrecht dat het grote publiek kennismaakt met de onbevangenheid van de jongeling. Als een volleerd prof staat hij voor de camera van de NOS, als de verslaggever hem voorzichtig vraagt naar zijn muzikale familie. Vader Jos Groothuizen was in het verleden onderdeel van de band Vulcano, die met Een beetje van dit, een beetje van dat in 1983 een grote hit scoort. Nog veel bekender is zijn tante Angela Groothuizen, de zus van zijn vader. Bij de jeugd tegenwoordig vooral bekend als jurylid bij The Voice of Holland, voor de wat oudere jongeren blijft ze voor altijd ‘die ene van de Dolly Dots’. Maar vooral de hit van zijn vader blijkt voor de NOS-verslaggever reden genoeg om eens naar de zangkwaliteiten van junior te vragen. Waar veel nieuwkomers op het hoogste podium de vraag onhandig zouden weglachen, pakt Groothuizen met een lach zijn moment. ‘Poeh, ik ga mezelf wel voor schut zetten hier’, reageert hij, om vervolgens inderdaad een paar regels te laten horen.
Terugblikkend schaamt Groothuizen zich geen moment. Sterker nog: de lessen van zijn muzikale vader en tante helpen hem iedere dag. ‘Ik zal niet doen alsof ik het gewend ben om in de schijnwerpers te staan, maar ik ben wel een beetje met dat wereldje opgegroeid. Angela spreek ik niet iedere dag. Als ik haar zie is het prima, soms bellen we. Met mijn vader praat ik wél dagelijks, een beetje sparren over van alles en nog wat. Dat doet hij ook met Søren.’
Van zijn pa leerde Groothuizen hoe het is om aandacht te krijgen. ‘Als ik met hem door Alkmaar loop, wordt hij nog altijd om de minuut herkend en moet hij een praatje maken. Hij is bekender in Alkmaar dan ik, ook omdat hij een eigen kroeg heeft gehad. En dan is hij ook nog het broertje van een Dolly Dot, haha. Wat ik mooi vind, is dat hij nooit te beroerd is om tijd te maken voor mensen die iets van hem willen. Dat is voor mij een groot voorbeeld, maar datzelfde geldt voor Angela. Kijk, ik ben ook niet achterlijk. Ik krijg soms ook wel mee hoe er over haar wordt gesproken, op een negatieve manier. Dingen als: die jurk staat haar niet. Maar ze komt niet voor niets al zo’n 35 jaar op tv. Ze wordt nog steeds gewaardeerd, omdat ze gewoon leuk is. Dat zeg ik niet omdat ze mijn tante is, maar omdát ze mijn tante is, weet ik wel hoe ze in het echt is. En dus weet ik dat ze absoluut geen masker opzet als ze op tv is, of zich anders voordoet. Dat ga ik de komende jaren ook proberen, gewoon mezelf zijn.’
‘Mijn vader maakt altijd tijd voor mensen die iets van hem willen. Dat is voor mij een voorbeeld, maar datzelfde geldt voor mijn tante Angela’
Wat Groothuizen bovendien meekrijgt, is dat hij elke minuut moet genieten van zijn leven als profvoetballer. ‘Omdat het voorbij kan zijn voordat ik het weet. Mijn vader zei het laatst heel mooi: “Binnenkort ben ik de vader van, terwijl jij altijd de zoon van was. Het gaat zo snel allemaal.” Dat zet me wel aan het denken. Door alle tegenslagen die ik heb gehad, ben ik goed gaan beseffen wat dit spelletje voor me betekent, en wat ik er allemaal voor wil laten om mijn einddoel te bereiken.’
BOKSEN EN HARDLOPEN
Vooralsnog is het Groothuizens doel om zijn status als eerste keeper waar te maken, een status waarvoor hij keihard heeft geknokt. ‘Ik ben in de zomer extra werk gaan doen, heb maar een korte vakantie genomen. Acht dagen met mijn beentjes omhoog op Mykonos, daarna ben ik doorgegaan. Vijf keer per week boksen, veel hardlopen, dat soort dingen. Alles met de intentie om de eerste man te worden.’
Dat is gelukt, en dus is zijn tijd gekomen. ‘Zo wil ik het zelf niet per se noemen, want daarmee zou ik zeggen dat de tijd van Robert erop zit. We hebben met ADO vorig seizoen een geweldig jaar gehad en daarin heeft Robert een véél groter aandeel gehad dan ik. Ik voelde ook totaal niet aankomen dat de keuze nu op mij zou vallen. Eerlijk: ik had het niet eens raar gevonden als de trainer voor hem had gekozen, hij heeft zó veel krediet opgebouwd. Maar mijn ambities hebben nu eenmaal niets met Robert te maken. Ik zou een slechte prof zijn als ik graag tweede keeper zou zijn, datzelfde geldt voor hem. Maar dit voelt voor mij wél als een beginpunt, de start van de jaren waarin het moet gebeuren.’
De eerste stap is gezet, maar dat leidde in huize Groothuizen nog niet tot euforische taferelen. Integendeel. ‘Toen ik hoorde dat ik eerste keeper werd, heb ik mijn zaakwaarnemer gebeld – maar dat doe ik elke dag – en mijn vriendin geappt. Dat was het. Ik heb vooral zoiets van: Joh, laat het eerst maar eens even zien. Daarna is het misschien een keer tijd om iets te vieren. Als ik na dit seizoen terug kan kijken op een mooi jaar, is dat me veel meer waard dan dit. Nu ben ik vooral hongerig. Ik ben nu éérste keuze, maar ik wil laten zien dat ik ook de júíste keuze ben.’
Door: Dolf van Aert @Dolf_v_Aert
INTERVIEW
Zijn debuut maakte hij in de slotfase van vorig seizoen al, maar dit jaar is Indy Groothuizen officieel de eerste keeper van ADO Den Haag. De 22-jarige goalie is eindelijk waar hij wil zijn, niet in de laatste plaats door de lessen van zijn muzikale familie. Zijn nieuwe status maakt hem hongerig. ‘Ik ben éérste keuze, maar wil laten zien dat ik ook de júíste keuze ben.’
Of het niet vreselijk ongemakkelijk voelt, al die aandacht voor zijn persoontje? Indy Groothuizen denkt heel even na, haalt dan zijn schouders op en vervolgt met een brede grijns zijn rondje langs de aanwezige media. ‘Nou nee, valt reuze mee. Ik vind het stiekem zelfs wel leuk.’ Het is daags voor de Eredivisie-start, mediadag in de Hofstad. Een paar dagen nadat bekend is geworden dat Groothuizen het seizoen begint als eerste keeper, en een paar dagen vóórdat ADO datzelfde seizoen start met een teleurstellende 1-2 thuisnederlaag tegen promovendus FC Emmen, schuift het journaille aan in de Haagse persruimte. Met uiteraard speciale aandacht voor de goalie. De markante ADO Journaal-presentator Alberto heeft op het laatste moment voor een alternatief gekozen – ‘Heb je gezien hoeveel gasten die Indy al willen spreken?’ – maar verder wil iedereen vandaag wel iets van de keeper. De camera van Haaglanden Voetbal staat op hem te wachten, zowel VI als het AD wil aansluitend zijn verhaal optekenen, terwijl Omroep West hem aan het eind van de middag in de studio verwacht voor een optreden in het programma.
Het zal Groothuizen allemaal – in de goede zin van het woord – worst wezen. Hij wandelt opgewekt rond, neemt voor iedereen uitgebreid de tijd en heeft er zichtbaar plezier in. ‘Zo’n live-uitzending als vanmiddag heb ik nog nooit gedaan, maar het zal vast wel goedkomen. Ik heb een redelijk vlotte babbel en kan het volgens mij allemaal wel goed vertellen, haha. We hebben in de jeugd van Ajax mediatraining gehad, maar ik weet voor mezelf héél goed wanneer ik een politiek correct antwoord moet geven, of wanneer ik gewoon een gezellig gesprek kan voeren.’
Eén ding is zeker: mediatechnisch gezien heeft de Eredivisie er met Groothuizen een welbespraakte aanwinst bij.
GRIEPKEEPER
Dat hij keeper zou worden was overigens lang geen uitgemaakte zaak. Op zijn tiende was de kleine Indy nog een bepaald niet onverdienstelijk spitsje, totdat een fikse griep zijn keeperscarrière lanceerde.
Het is in het voorjaar van 2007 wanneer de E-jeugd van AFC ’34 uit Alkmaar een toernooi mag gaan spelen. Groothuizen dreigt het te moeten missen, hij ligt dan namelijk al anderhalve week ziek op bed. ‘Op die leeftijd is het natuurlijk: voetbal, voetbal en nog eens voetbal. Dus zei ik die ochtend tegen mijn moeder dat ik beter was, zodat ik mee mocht doen.’ Zijn moeder trapt niet in het toneelstuk van haar zoontje, maar kan het ook niet over haar hart verkrijgen om hem thuis te houden. ‘Ik mocht onder één voorwaarde meedoen: ik moest op doel gaan staan. Dan hoefde ik me niet zo in te spannen, kon ik rustig aan doen. Op dat niveau stelt keepen natuurlijk nog niet zo heel veel voor, maar ik had er eigenlijk wel lol in.’
Wat volgt is een verhaal zoals dat van vele keepers. Hij maakt de overstap naar de D1, waar ze nog geen keeper hebben. De trainer vraagt of Groothuizen het niet eens wil proberen, het ventje blijkt talent te hebben, nog geen vier maanden later ploft er een brief van AZ op de deurmat. Groothuizen mag deelnemen aan de talentendagen, een afvalrace die hij lange tijd moeiteloos doorloopt. Té lange tijd, eigenlijk. ‘Ik overleefde vijf rondes en mocht gaan meetrainen met de D2 van AZ. Telkens kreeg ik weer bericht: Het gaat goed, je mag door. Maar op een gegeven moment had ik voor m’n gevoel al wel tien rondes overleefd. Ik zat al zes maanden bij AZ, maar het bleef maar bij een stage. Hoe graag willen jullie me eigenlijk hebben?, dacht ik. Iemand overtuigen moet in een maandje wel lukken, toch? Zo niet, dan ben je blijkbaar niet goed genoeg. Laat staan als het ruim zes maanden duurt.’
UITZICHTLOOS
Aan het einde van dat stageseizoen komt de oplossing uit de hoofdstad. Ajax wil Groothuizen aan het werk zien, en gaat in tegenstelling tot AZ al na vier weken over tot actie. De keeper doorloopt vanaf dat moment de jeugdopleiding en debuteert in december 2014 namens Jong Ajax in de Jupiler League. Een maand later mag hij van hoofdtrainer Frank de Boer zelfs mee op trainingskamp met het eerste elftal en tekent hij een meerjarig contract, maar nadat Ajax kort voor de winterse transferdeadline André Onana heeft gehaald, daalt Groothuizen weer in de pikorde.
‘Toen Ajax Onana haalde, wist ik dat ik in een uitzichtloze situatie zou terechtkomen’
‘Toen wist ik dat ik in een uitzichtloze situatie terecht zou komen. Ik was een paar maanden eerder al dolblij dat ik het betaald voetbal überhaupt had gehaald, maar nu wilde ik méér. Dat zou bij Ajax moeilijk worden, ik was vierde keeper. Ik wilde niet nog zo’n zelfde jaar, ik was klaar voor een heel seizoen onder de lat.’
Koste wat kost bij Ajax blijven, dat ziet hij niet zitten. ‘Hoe langer je niet speelt, hoe meer je uit beeld raakt. In al die jaren had ik zó veel jongens gezien die geen geld wilden inleveren, of bepaalde clubs of competities te min vonden. Dat gold voor mij niet, ik stond open voor alles wat er op mijn pad zou komen.’
NAAR DENEMARKEN
Dat blijkt ook wel, als Groothuizen in de zomer van 2016 een verrassende move maakt. ‘Er was wat interesse uit de Jupiler League, toen mijn zaakwaarnemer Søren Lerby ineens met FC Nordsjælland op de proppen kwam. Omdat FC Utrecht hun keeper David Jensen na twee competitieduels had gekocht, moesten ze snel op zoek naar een nieuwe. Ze hadden me een jaar eerder gezien op een jeugdtoernooi, waar ik goed stond te keepen. Ik kende uit Denemarken vooral FC Kopenhagen en Brøndby, maar Nordsjælland kende ik alleen van naam. Toch ging het vlug. Ze belden me op woensdag, op vrijdag zat ik in het vliegtuig. Ik ben redelijk avontuurlijk ingesteld, en daarnaast dacht ik dat het wel goed was om uit die Nederlandse sleur te stappen. Even weg uit je comfortzone. Een stap terug, later twee vooruit, dat idee. Tot op de dag van vandaag zeg ik tegen iedereen: Het is een topbeslissing geweest. Ik heb het er geweldig gehad, al moet ik eerlijk zeggen dat het sportief leuker was dan privé.’
‘Ik ben verder gaan revalideren in Denemarken. Maar ik blééf met vocht in mijn knie kampen’
Groothuizen heeft het namelijk niet echt makkelijk. ‘Ik ging helemaal alleen die kant op, terwijl ik met mijn twintig jaar nog nauwelijks levenservaring had. Probeer jij dan maar eens effe een huurhuis te regelen, of een rekening te openen bij de bank. Daarnaast zat ik veel avonden in m’n uppie thuis. In Nederland kon je dan makkelijk even naar een vriend rijden, nu zat de dichtstbijzijnde vriend minimaal achthonderd kilometer verderop. Het zorgde ervoor dat ik in het begin niet lekker in mijn vel zat en matig presteerde. Op trainingen dacht ik in de eerste twee weken weleens: Shit, ik kan het niet meer.’
Na een korte aanpassingsperiode komt Groothuizen in de basis, maar tijdens het winterse trainingskamp onder de Spaanse zon scheurt hij zijn buitenmeniscus af. ‘Ik ging terug naar Nederland voor de operatie, maar ben daarna verder gaan revalideren in Denemarken, ook uit loyaliteit naar Nordsjælland. Maar ik blééf met vocht in mijn knie kampen, het schoot niet op. Ik denk dat het ermee te maken had dat ik niet in mijn vertrouwde omgeving zat, want revalideren is voor een groot deel mentaal. Natuurlijk had ik clubfysio’s die dag en nacht voor me klaarstonden, maar tegelijkertijd moest ik alles zelf doen. Ik moest rust houden, maar ook gewoon mijn boodschappen doen. Dan nam ik een taxi naar de supermarkt, liep ik op krukken mijn boodschappen in te laden en ging ik met de taxi weer naar huis. Dat is niet echt ideaal, hè?’
ADO DEN HAAG
Groothuizen keert uiteindelijk terug naar Amsterdam om daar zijn revalidatie af te maken. In de aanloop naar afgelopen seizoen komt hij echter tot de conclusie dat zijn tijd in Amsterdam er wel op zit. Kort voor het verstrijken van de zomerse transferdeadline meldt ADO zich. Groothuizen begint vol goede moed aan zijn klus in Den Haag. ‘Mijn eerste doel was om honderd procent fit te worden. Daarover heb ik heel goed en nauw contact gehouden met de medische staf. Wat is er vandaag, of deze week, het beste voor mij? We hebben flink gas teruggenomen, omdat iedereen eigenlijk een beetje bang was voor overbelasting. Vlak voor de winterstop was ik helemaal pijnvrij, ik voelde me goed, waarna ik eindelijk voelde dat ik mijn niveau uit mijn tijd in Denemarken weer ging halen.’
Tijdens de winterstop krijgt Groothuizen op het trainingskamp in Turkije, waar hij negentig minuten goed keept tegen Besiktas, de bevestiging dat het goed zit. ‘Voor mijn gevoel kon ik toen eindelijk laten zien dat ik mijn mannetje stond. Dat eerste half jaar was lastig geweest. Ik trainde dan weer wél en dan weer níét mee. En áls ik trainde, dan ging het de ene keer goed en de andere keer minder. Ik kan me best voorstellen dat de staf, mijn medespelers en de fans toen weleens hebben gedacht: Is die jongen wel wat wij zoeken? In Turkije heb ik laten zien wat ik in mijn mars had.’
Groothuizen krijgt zijn beloning vijf wedstrijden voor het einde van de reguliere competitie, als hij de honneurs tot het competitieslot mag waarnemen voor de geblesseerd geraakte Robert Zwinkels. ‘De manier waaróp is natuurlijk niet helemaal zoals je het wilt hebben, maar dat ik mijn kans kreeg was een droom die uitkwam. Ik had natuurlijk al op het hoogste niveau in Denemarken gespeeld, en veel wedstrijden in de Jupiler League, maar de Eredivisie… Dat is toch de competitie die al je vrienden, familieleden en buren op de voet volgen. Dat was best wel een mijlpaaltje, dat heb ik toch maar mooi kunnen afvinken.’
DOLLY DOTS
Het is na zijn Eredivisie-debuut op bezoek bij FC Utrecht dat het grote publiek kennismaakt met de onbevangenheid van de jongeling. Als een volleerd prof staat hij voor de camera van de NOS, als de verslaggever hem voorzichtig vraagt naar zijn muzikale familie. Vader Jos Groothuizen was in het verleden onderdeel van de band Vulcano, die met Een beetje van dit, een beetje van dat in 1983 een grote hit scoort. Nog veel bekender is zijn tante Angela Groothuizen, de zus van zijn vader. Bij de jeugd tegenwoordig vooral bekend als jurylid bij The Voice of Holland, voor de wat oudere jongeren blijft ze voor altijd ‘die ene van de Dolly Dots’. Maar vooral de hit van zijn vader blijkt voor de NOS-verslaggever reden genoeg om eens naar de zangkwaliteiten van junior te vragen. Waar veel nieuwkomers op het hoogste podium de vraag onhandig zouden weglachen, pakt Groothuizen met een lach zijn moment. ‘Poeh, ik ga mezelf wel voor schut zetten hier’, reageert hij, om vervolgens inderdaad een paar regels te laten horen.
Terugblikkend schaamt Groothuizen zich geen moment. Sterker nog: de lessen van zijn muzikale vader en tante helpen hem iedere dag. ‘Ik zal niet doen alsof ik het gewend ben om in de schijnwerpers te staan, maar ik ben wel een beetje met dat wereldje opgegroeid. Angela spreek ik niet iedere dag. Als ik haar zie is het prima, soms bellen we. Met mijn vader praat ik wél dagelijks, een beetje sparren over van alles en nog wat. Dat doet hij ook met Søren.’
Van zijn pa leerde Groothuizen hoe het is om aandacht te krijgen. ‘Als ik met hem door Alkmaar loop, wordt hij nog altijd om de minuut herkend en moet hij een praatje maken. Hij is bekender in Alkmaar dan ik, ook omdat hij een eigen kroeg heeft gehad. En dan is hij ook nog het broertje van een Dolly Dot, haha. Wat ik mooi vind, is dat hij nooit te beroerd is om tijd te maken voor mensen die iets van hem willen. Dat is voor mij een groot voorbeeld, maar datzelfde geldt voor Angela. Kijk, ik ben ook niet achterlijk. Ik krijg soms ook wel mee hoe er over haar wordt gesproken, op een negatieve manier. Dingen als: die jurk staat haar niet. Maar ze komt niet voor niets al zo’n 35 jaar op tv. Ze wordt nog steeds gewaardeerd, omdat ze gewoon leuk is. Dat zeg ik niet omdat ze mijn tante is, maar omdát ze mijn tante is, weet ik wel hoe ze in het echt is. En dus weet ik dat ze absoluut geen masker opzet als ze op tv is, of zich anders voordoet. Dat ga ik de komende jaren ook proberen, gewoon mezelf zijn.’
‘Mijn vader maakt altijd tijd voor mensen die iets van hem willen. Dat is voor mij een voorbeeld, maar datzelfde geldt voor mijn tante Angela’
Wat Groothuizen bovendien meekrijgt, is dat hij elke minuut moet genieten van zijn leven als profvoetballer. ‘Omdat het voorbij kan zijn voordat ik het weet. Mijn vader zei het laatst heel mooi: “Binnenkort ben ik de vader van, terwijl jij altijd de zoon van was. Het gaat zo snel allemaal.” Dat zet me wel aan het denken. Door alle tegenslagen die ik heb gehad, ben ik goed gaan beseffen wat dit spelletje voor me betekent, en wat ik er allemaal voor wil laten om mijn einddoel te bereiken.’
BOKSEN EN HARDLOPEN
Vooralsnog is het Groothuizens doel om zijn status als eerste keeper waar te maken, een status waarvoor hij keihard heeft geknokt. ‘Ik ben in de zomer extra werk gaan doen, heb maar een korte vakantie genomen. Acht dagen met mijn beentjes omhoog op Mykonos, daarna ben ik doorgegaan. Vijf keer per week boksen, veel hardlopen, dat soort dingen. Alles met de intentie om de eerste man te worden.’
Dat is gelukt, en dus is zijn tijd gekomen. ‘Zo wil ik het zelf niet per se noemen, want daarmee zou ik zeggen dat de tijd van Robert erop zit. We hebben met ADO vorig seizoen een geweldig jaar gehad en daarin heeft Robert een véél groter aandeel gehad dan ik. Ik voelde ook totaal niet aankomen dat de keuze nu op mij zou vallen. Eerlijk: ik had het niet eens raar gevonden als de trainer voor hem had gekozen, hij heeft zó veel krediet opgebouwd. Maar mijn ambities hebben nu eenmaal niets met Robert te maken. Ik zou een slechte prof zijn als ik graag tweede keeper zou zijn, datzelfde geldt voor hem. Maar dit voelt voor mij wél als een beginpunt, de start van de jaren waarin het moet gebeuren.’
De eerste stap is gezet, maar dat leidde in huize Groothuizen nog niet tot euforische taferelen. Integendeel. ‘Toen ik hoorde dat ik eerste keeper werd, heb ik mijn zaakwaarnemer gebeld – maar dat doe ik elke dag – en mijn vriendin geappt. Dat was het. Ik heb vooral zoiets van: Joh, laat het eerst maar eens even zien. Daarna is het misschien een keer tijd om iets te vieren. Als ik na dit seizoen terug kan kijken op een mooi jaar, is dat me veel meer waard dan dit. Nu ben ik vooral hongerig. Ik ben nu éérste keuze, maar ik wil laten zien dat ik ook de júíste keuze ben.’
0
|
Vrijdag 17 augustus 2018 om 15:33 uur |
Ron001
Tommy schreef:
Als ik jou was zou ik het bij beoordelen van keepers houden.
Hooi en david zijn niet half zo dreigend als becker.
Het probleem van becker is dat hij last heb van zijn eigen ego.
En als die wat ouder (lees volwassener) wordt danwordt ie nog beter
Als ik jou was zou ik het bij beoordelen van keepers houden.
Hooi en david zijn niet half zo dreigend als becker.
Het probleem van becker is dat hij last heb van zijn eigen ego.
En als die wat ouder (lees volwassener) wordt danwordt ie nog beter
Keepers beoordelen is ook een vak! Maar momenteel zie ik Neuer als enige keeper die positief op valt! Ja de oude rotten zoals chech en Buffon zijn top, de andere keepers maken beginners foutjes, niet insnijden (keepers taal ) of te wel het schuin naar voren duiken!!
Maar het ging over buiten spelers! de grond beginselen van een goede buiten speler is en blijft snelheid , achterlijn halen kijken en dan voor geven.
Kijk nar de laatste wedstrijd , perfect en dit bedoelde ik !! Maar het mee verdedigen van alle spelers is een must ! Diva Verhoek is hier een voorbeeld van, geen meter te veel !! Mooie aktie en doelpunten , maar ergerlijk met mee verdedigen, liep mee tot de middellijn liet vervolgens zijn man lopen (onze verdediging liep met de enige man mee) en helaas de man van Verhoek scoorde en dat zijn momenten dat je kwaad kan worden maar het was geen gekleurde speler en toch kreeg hij genoeg commentaar!!! Nee niks met huidskleur te maken maar met de instelling!! we leven in een wereld waar we niets meer tegen elkaar mogen zeggen!! Nou helaas ben ik opgevoed en gegroeid alwaar je gewoon zegt wat je ziet (Echte haagsche mentaliteit sorry, Iets met een hart !!)
Ps, kan iemand tegen El kayatie (Sorry als ik de naam niet goed formuleer) dat als hij 10 X een vrijetrap op eist hij bij de 11de tegen Bakker of andere speler zegt: ik zit niet in mijn spel neem jij ze maar!!??
Zo moest het even kwijt !! (Wordt in onze maatschappij te veel gewezen naar racisme !!) Een fijne dag nog mede supporters En voor de gene die op vakantie gaan/zijn een fijne vakantie en geniet er maar flink van....
Maar het ging over buiten spelers! de grond beginselen van een goede buiten speler is en blijft snelheid , achterlijn halen kijken en dan voor geven.
Kijk nar de laatste wedstrijd , perfect en dit bedoelde ik !! Maar het mee verdedigen van alle spelers is een must ! Diva Verhoek is hier een voorbeeld van, geen meter te veel !! Mooie aktie en doelpunten , maar ergerlijk met mee verdedigen, liep mee tot de middellijn liet vervolgens zijn man lopen (onze verdediging liep met de enige man mee) en helaas de man van Verhoek scoorde en dat zijn momenten dat je kwaad kan worden maar het was geen gekleurde speler en toch kreeg hij genoeg commentaar!!! Nee niks met huidskleur te maken maar met de instelling!! we leven in een wereld waar we niets meer tegen elkaar mogen zeggen!! Nou helaas ben ik opgevoed en gegroeid alwaar je gewoon zegt wat je ziet (Echte haagsche mentaliteit sorry, Iets met een hart !!)
Ps, kan iemand tegen El kayatie (Sorry als ik de naam niet goed formuleer) dat als hij 10 X een vrijetrap op eist hij bij de 11de tegen Bakker of andere speler zegt: ik zit niet in mijn spel neem jij ze maar!!??
Zo moest het even kwijt !! (Wordt in onze maatschappij te veel gewezen naar racisme !!) Een fijne dag nog mede supporters En voor de gene die op vakantie gaan/zijn een fijne vakantie en geniet er maar flink van....
0
|
Maandag 30 juli 2018 om 12:44 uur |
Tommy
JB schreef:
Ja precies, kijk maar naar die vuurtoren van een Van Duijnen.
Nooit iets negatiefs over gezegd hier of op de tribune.
Een HAAGSE HELD met alleen maar hoofdletters.
O wacht ff, die is blank, heeft rood haar en komt uit de regio en heeft dus geen discriminatiekaart die hij wanneer het hem uitkomt uit zijn mouw kan trekken.
Als Becker zwaar onderschat is, is dat omdat hij er tot nu toe uitstekend in slaagt zijn voetballende kwaliteiten te camoufleren.
De kwaliteit van een buitenspeler zit niet in zijn snelheid, niet in zijn passeracties.
De kwaliteit van een buitenspeler wordt alleen afgemeten aan de kwaliteit van de voorzetten die hij geeft.
En daarin blijft Becker achter bij o.a. Hooi, van Goppel, en zelfs David.
Ja precies, kijk maar naar die vuurtoren van een Van Duijnen.
Nooit iets negatiefs over gezegd hier of op de tribune.
Een HAAGSE HELD met alleen maar hoofdletters.
O wacht ff, die is blank, heeft rood haar en komt uit de regio en heeft dus geen discriminatiekaart die hij wanneer het hem uitkomt uit zijn mouw kan trekken.
Als Becker zwaar onderschat is, is dat omdat hij er tot nu toe uitstekend in slaagt zijn voetballende kwaliteiten te camoufleren.
De kwaliteit van een buitenspeler zit niet in zijn snelheid, niet in zijn passeracties.
De kwaliteit van een buitenspeler wordt alleen afgemeten aan de kwaliteit van de voorzetten die hij geeft.
En daarin blijft Becker achter bij o.a. Hooi, van Goppel, en zelfs David.
Als ik jou was zou ik het bij beoordelen van keepers houden.
Hooi en david zijn niet half zo dreigend als becker.
Het probleem van becker is dat hij last heb van zijn eigen ego.
En als die wat ouder (lees volwassener) wordt danwordt ie nog beter
Hooi en david zijn niet half zo dreigend als becker.
Het probleem van becker is dat hij last heb van zijn eigen ego.
En als die wat ouder (lees volwassener) wordt danwordt ie nog beter
0
|
Maandag 30 juli 2018 om 12:05 uur |
Dappere dodo
Dannyy schreef:
Overigens wat anders, bij de beschrijving van de nieuwe shirts in de webshop staat dat de shirts erg klein vallen.. Welke maat kan ik het beste halen wanneer ik normaal gesproken maat M draag?
Overigens wat anders, bij de beschrijving van de nieuwe shirts in de webshop staat dat de shirts erg klein vallen.. Welke maat kan ik het beste halen wanneer ik normaal gesproken maat M draag?
Dan zal ik het risico niet nemen en niet zomaar online bestellen
Ik heb van mijn normale kleding een L of heeeeeel soms een XL
Bij het witte keepers tenue had ik maat XXL nodig en die zit ook nog niet helemaal zoals ik zou willen
Ik heb van mijn normale kleding een L of heeeeeel soms een XL
Bij het witte keepers tenue had ik maat XXL nodig en die zit ook nog niet helemaal zoals ik zou willen
0
|
Vrijdag 27 juli 2018 om 17:20 uur |
buurmanBrutus
jajoh schreef:
Uitshirt heb ik persoonlijk helemaal niets mee. Mooie kleur maar niet passend bij ADO. Het derde shirt in t zwart vind ik wel weer mooi.
Uitshirt heb ik persoonlijk helemaal niets mee. Mooie kleur maar niet passend bij ADO. Het derde shirt in t zwart vind ik wel weer mooi.
Zwart is het keepers shirt. Vind ik wel de mooiste van de 3. ook t logo zwart/wit vind ik wel wat hebben. Ze wilde een keer verrassen en dat is bij deze gelukt, zo`n uitshirt had ik niet verwacht. Normaal is dat een nostalgisch shirt (iig de laatste paar seizoenen) maar bourdeaux rood had ik van dichtbij nog niet eens aan zien komen... Vind t wel wat hebben. De kleur rood hoort ook gewoon bij ado en krijgt nu een compleet eigen tenue voor t eerst.
0
|
Vrijdag 29 juni 2018 om 15:06 uur |
Kees
Advertentie
haguhnees87
pajam schreef:
heb ik trouwens iets gemist, wat is dat met al dat oranje in de ERREA outfit?
Ik zag zelfs een foto op ADOFans van een ADOKids in een oranje ADO shirt?
heb ik trouwens iets gemist, wat is dat met al dat oranje in de ERREA outfit?
Ik zag zelfs een foto op ADOFans van een ADOKids in een oranje ADO shirt?
Uitshirt zal wel iets met oranje zijn. Die foto van dat kindje is het keepers teneu van vorig seizoen.
0
|
Woensdag 27 juni 2018 om 12:40 uur |
buurmanBrutus
Waht schreef:
Lars Veldwijk voor 99% zeker naar Sparta.
Rody de Boer heeft eieren voor zijn geld gekozen om naar Telstar te gaan en daar eerste keeper te worden ipv 3e keeler bij ADO.
Coremans werd hoger ingeschat door de technische mensen.
Elke keer komt de naam Ricardo v Rijn hier langs.
Heb echt het idee dat hij veel te veel verdient voor ADO begrippen.
Zie hem ook niet komen eerlijk gezegd. Die gaat lekker zijn bankrekening spekken ergens ver weg.
Lars Veldwijk voor 99% zeker naar Sparta.
Rody de Boer heeft eieren voor zijn geld gekozen om naar Telstar te gaan en daar eerste keeper te worden ipv 3e keeler bij ADO.
Coremans werd hoger ingeschat door de technische mensen.
Elke keer komt de naam Ricardo v Rijn hier langs.
Heb echt het idee dat hij veel te veel verdient voor ADO begrippen.
Zie hem ook niet komen eerlijk gezegd. Die gaat lekker zijn bankrekening spekken ergens ver weg.
precies, je kan Rody de Boer gewoon niets kwalijk nemen. We hebben op dit moment gewoon ijzersterke keepers in huis. Hij kon niet wachten totdat Swinkie zn shirt aan de spreekwoordelijke wilgen zou gaan hangen... Dat hij wat meer van ADO geeist zou hebben was ook niet meer dan logisch gezien zijn leeftijd, de keepers die de afgelopen 3 jaar gehaald zijn ten koste van zijn plek en de sportieve drang.
Ik hoop ook (ondanks een huur contract, enige nadeel mijn inziens) dat ze die chinees binnenhalen. Alleen al om de exposure in China (tv-gelden + merch). Daarvoor hoeft hij niet eens te spelen...
Voor de rest vind ik t maar akelig stil rond de transfer... Kan ook niet ontkennen dat k dit enigzins goed nieuws vind.
Verwacht ook voor volgend seizoen niet hetzelfde als dit seizoen maar als de basis intact blijft dan mogen we gewoon weer hopen op een stunt toch?
Ik hoop ook (ondanks een huur contract, enige nadeel mijn inziens) dat ze die chinees binnenhalen. Alleen al om de exposure in China (tv-gelden + merch). Daarvoor hoeft hij niet eens te spelen...
Voor de rest vind ik t maar akelig stil rond de transfer... Kan ook niet ontkennen dat k dit enigzins goed nieuws vind.
Verwacht ook voor volgend seizoen niet hetzelfde als dit seizoen maar als de basis intact blijft dan mogen we gewoon weer hopen op een stunt toch?
0
|
Zaterdag 16 juni 2018 om 02:27 uur |
Nu online
Franky, Langebach2, JB96, Aad en 152 gasten.
Zoek in shoutbox
Spelersklassement
Laatste wedstrijd
Volgende wedstrijd
Advertentie
Keuken Kampioen Divisie
1 | Volendam + | 20 | - | 40 |
2 | Excelsior | 20 | - | 39 |
3 | FC Dordrecht | 20 | - | 36 |
4 | Den Bosch + | 20 | - | 33 |
5 | Graafschap | 20 | - | 32 |
6 | SC Cambuur | 20 | - | 32 |
7 | FC Emmen | 20 | - | 32 |
8 | ADO Den Haag | 20 | - | 31 |
9 | Helmond Sp. | 20 | - | 31 |
10 | Roda JC | 19 | - | 30 |
11 | Telstar | 20 | - | 26 |
12 | FC Eindhoven | 20 | - | 26 |
13 | MVV Maastr. | 20 | - | 23 |
14 | Jong AZ | 20 | - | 22 |
15 | TOP Oss | 20 | - | 22 |
16 | Jong PSV | 20 | - | 21 |
17 | Jong Ajax | 19 | - | 18 |
18 | VVV-Venlo | 20 | - | 16 |
19 | Jong Utrecht | 20 | - | 13 |
20 | Vitesse -27 | 20 | - | -8 |