Tag: scheidsrechter

Toon alle shouts

Begint nu een hele spannende pot op het EK.

Niet zozeer vanwege het voetbal, maar net op de Duitse tv een melding dat er op Kroatische sites die vaker vooraf supportersrellen hebben gemeld, dat er vandaag in de 30e minuut "iets" gebeuren gaat.

En dat iets zou bestaan uit 3 dingen:
- als eerste vuurwerk
- dan een veldbestorming
- tenslotte een aanval op de scheidsrechter, Björn Kuijpers

Dat laatste zou dan te maken hebben met een kwalificatiewedstrijd van Kroatie, die hij tijdelijk gestaakt heeft.

Meerdere "supportersgroepen" in Kroatië trekken al een tijd min of meer samen op omdat zij willen dat hun elftal gediskwalificeerd wordt.
Op deze manier zouden zij willen proberen het bondsbestuur, dat van corruptie en banden met de maffia wordt beschuldigd, tot aftreden te dwingen.

Het vuurwerk van een paar dagen geleden, het hakenkruis op het veld bij een kwalificatiewedstrijd en dus het zware vuurwerk bij de kwalificatiewedstrijd die Kuijpers staakte waren door de zelfde sites gedetailleerd aangekondigd....

GreenYellowTheHague schreef:

Jammer, had die Bel Hassani wel wat gevonden.

Bel Hassani gaat nooit komen:

Het duel tussen ADO Den Haag en Ajax werd ontsierd door racistische leuzen aan het adres van Riechedly Bazoer. Bij balbezit van de jonge middenvelder vond een deel van de fans het nodig om oerwoudgeluiden te maken. Heracles Almelo-speler Ilias Bel Hassani heeft het ook vaak zat meegemaakt.

"Dat heb je overal wel", opent de middenvelder van de Heraclieden in gesprek met Ziggo Sport. "Bij iedere wedstrijd zijn er wel mensen die wat naar je roepen. De ene keer gaat het om je geloof, de andere keer om je afkomst. De andere keer weer om je uiterlijk. Voetbal kan soms minder leuk zijn. Ik ben zelf nooit naar de scheidsrechter gegaan, omdat het bij mij nog nooit zo erg is geweest."

"Ik denk dat Bazoer het perfect heeft gedaan. Hij is door gaan voetballen en uiteindelijk hebben ze gewonnen. Daarna heeft hij geloof ik nog wat gesproken met de scheidsrechter en de spelers. Ik las vandaag op Facebook dat Gianni Zuiverloon er een mening over had. Als spelers moeten we vaker onze stem laten horen. We moeten gewoon iets op internet zetten en opstaan."

Ook Bel Hassani is weleens slachtoffer geworden van racistische leuzen van ADO-fans. De middenvelder houdt nare herinneringen op de supporters na. "Ik heb daar ook weleens gespeeld. Dan hoor ik ook dingen als kutmarokkaan enzo. Dat zijn geen leuke dingen. Ik vind dat het daar wel heel vaak gebeurt. De club en de spelers moeten opstaan en duidelijk zijn richting de supporters die dit doen."

KR96 schreef:

Ik erger me altijd kapot aan Atletico en Simeone, meningen kunnen inderdaad nogal verschillen

Het verbaast me steeds dat er nog geen scheidsrechter is geweest die die clown naar de tribune heeft gestuurd. Nog nooit zo`n gefrustreerde idioot gezien.

Dan maar een beschaafde Fraser ;-)

kako schreef:

Sjaak Swart op YouTube laat zien hoe Amsterdammers zijn. Mister Ajax, wat een vreselijke uitspraken van die man. Bah. Onsportieveling ten top.

Inderdaad! Walgelijk, slechte verliezer! Nu over de scheidsrechter beginnen en walgen van De Graafschap: plus zeggen dat je hoopt dat ze degraderen!!

slash070 schreef:

We hebben dacht ik ervaringen zat dat zodra er bestuursleden vertrokken zijn er allerlei tegenstrijdige berichten verschijnen over het al dan niet functioneren van die personen. Lijkt mij daarom vrij zinloos om verschillende meningen van shouters die hun info uit de media halen hier op de box onderling af te kraken. Het tempo van verschillende versies in de media is niet eens bij te benen. Pro dat, anti dit, belangrijkste is vóór ADO Den Haag te zijn. (beetje zoetsappig misschien wat ik schrijf, maar wist effe niks anders te verzinnen tijdens Groundhog Day #311)

Zondag weer matchday!

Zondag,14.30 uur:

HERACLES ALMELO - ADO DEN HAAG -

- Arbiter: Manschot

- Heracles heeft nog uitzicht op plaats
vier (rechtstreekse toelating tot de
Europa League).De Almeloërs verloren
niet in de laatste zes duels (3 zeges
en drie keer een gelijkspel).

- Eerder dit seizoen won Heracles met
1-0 bij ADO.Weghorst,topscorer van de
ploeg met 12 treffers,scoorde toen.

- Dit duel stond 13 keer eerder op het
programma met 6 zeges voor Heracles
en drie voor ADO.

Dit is wel heel vreemd. Manschot was ook al scheidsrechter bij ADO - Heracles en keurde toen een loepzuivere goal van Havenaar af waarna Heracles onterecht scoorde. Nu dus weer scheidsrechter...

EINDHOVEN - PSV-fan Marcel Blaak uit Eindhoven gaat bij de politie aangifte doen tegen de KNVB, de scheidsrechtersbond en scheidsrechter Danny Makkelie. Volgens Blaak is er overduidelijk sprake van matchfixing.
Concurrent Ajax wist zondag op de valreep een punt binnen te slepen tegen FC Utrecht door een omstreden penalty die door scheidsrechter Danny Makkelie werd toegekend. Na de wedstrijd gaf de scheidsrechter aan dat hij de penalty niet had moeten geven.
„Dat scheidsrechter Makkelie vlak voor tijd een penalty geeft aan Ajax terwijl er niets aan de hand is, is voor mij eens te meer een teken dat het bij de scheidsrechters flink fout zit”, aldus Blaak, tegen Omroep Brabant.
De supporter vindt dat Ajax vaker door de scheidsrechters bevoordeeld wordt en wil dat een halt toeroepen via deze aangifte.

Scheidsrechter Danny Makkelie baalde zondag van de penalty die hij aan Ajax gaf in de slotfase van het duel met FC Utrecht (2-2). "Als ik alles goed had gezien, dan had ik niet voor een strafschop gefloten", zei de arbiter, nadat hij het duel tussen Willem Janssen en Arek Milik nog eens goed had bekeken.

ACH ACH ACH, NEEM LEKKER EEN VAN DOBBEN KROKET DAAR

leuk spelletje dat voetbal, gooi je frustratie van de hele week er maar uit hoor in het weekend


Amsterdam - Een voetbalwedstrijd tussen twee meisjesteams in Utrecht is zaterdag volledig uit de hand gelopen. Toen de scheidsrechter de wedstrijd stillegde, is een grensrechter en coach van het bezoekende team aangevallen, bedreigd en in een wurggreep gehouden. Sommige meiden stoppen met voetballen.

Een kopstoot geven voor het oog van de scheidsrechter. . Hoe om kan je zijn..

Artikel over Tom van Weert ; betaalbaar en transfervrij

Elk jaar weer knokken in een loopbaan vol obstakels
Nooit was Tom van Weert (25) onomstreden. Altijd moest hij zich extra bewijzen en terugknokken na tegenslagen. Het eeuwige twijfelgeval heeft bij Excelsior afgerekend met de scepsis en maakt zich op voor een nieuwe uitdaging.
‘En waar ben u dan precies van?’ De vraag in onvervalst Rotterdams houdt het midden tussen oprechte interesse en goedbedoelde argwaan. Of er toevallig ook koffie is, luidde de vraag aan Rina, beheerster van het spelershome van Excelsior. Ondanks het zonnetje is het buiten koud. De digitale klok annex thermometer geeft zeven graden aan, maar de snijdende noordoostenwind blaast daar rigoureus een paar graden van af. Een warm bakkie zou zeer welkom zijn. Het blijkt geen enkel probleem, mits we zelf even de rol van barman willen vervullen. ‘Natuurlijk joh, pak maar. Weet je hoe het apparaat werkt?’

Daags voordat Excelsior met 2-1 verliest bij FC Utrecht, regeert de rust op Woudestein. Soepel gaat het dit seizoen allerminst, maar van acute degradatiestress is geen sprake. Op de training van vanochtend is welgeteld één supporter afgekomen. De spelers werken nabij de Erasmus Universiteit ongestoord hun oefeningen af, zo nu en dan gluurt er een passerende student nieuwsgierig door het hek van het stadion naar binnen. De enige opwinding die er is, ontstaat wanneer we de machine per ongeluk de opdracht geven om twee kopjes koffie in één bekertje te gieten.

Tom van Weert lacht als hij hoort over de gastvrijheid van Rina. ‘Ja, mooi hè? Dat is Woudestein: altijd open huis.’ De aanvalsleider van Excelsior is een paar uur na de training aangeschoven in Pollevie, een hip restaurant op een steenworp afstand van zijn huis in Den Bosch. Hoewel hij inmiddels al bijna twee jaar in Rotterdam voetbalt, wonen Van Weert en zijn Deense vriendin Maria nog altijd in de stad waar hij als voetballer groot werd. De twee leerden elkaar vijf jaar geleden kennen op Mallorca, waar hij met FC Den Bosch het seizoen afsloot, en wonen inmiddels in een fraai appartement net buiten het Bossche centrum.

Amateurclub

Van Weert voelt zich op zijn plek bij Excelsior. ‘Het is er lekker gemoedelijk, kleinschalig. Het doet in veel dingen een beetje denken aan een amateurclub. Dat is ook de kracht van Excelsior en de reden waarom ik destijds voor die club heb gekozen. Als ik daar twee wedstrijden op rij wat minder zou spelen, zouden niet meteen alle kranten vol staan, bedacht ik me. Ik kan me rustig ontwikkelen, onder begeleiding van goede mensen. Want vergis je niet: alles is bij Excelsior uitstekend geregeld. De hele staf is sinds mijn komst elke dag met me bezig geweest. Zij hebben me helemaal wedstrijdfit gekregen. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen, daar hoeven we niet moeilijk over te doen.’ Van Weert is de eeuwige twijfels voorbij.

‘Ik viel op door
het maken van doelpunten, maar verder blonk ik nergens in uit’
Tom van Weert
Twijfels die al vroeg ontstonden. Al sinds Van Weert op tienjarige leeftijd de stap maakte van zijn amateurclub RKVV Sint-Michielsgestel naar de profclub van een paar kilometer verderop, was er scepsis. Zelden had hij in de winterstop al de zekerheid dat hij ook een jaar later nog bij FC Den Bosch mocht spelen.‘Nee, zeker niet. Ik had toen al die ene grote kwaliteit: doelpunten maken. Daardoor viel ik altijd wel op. Maar verder blonk ik nergens in uit. Ik was nooit de grootste, nooit de sterkste, nooit de snelste, nooit de meest technische. Pas in de A-junioren ben ik doorgegroeid van een gemiddelde speler naar een van de beteren in de jeugdopleiding.’

Van Weert debuteerde in 2008 in het eerste elftal van de Bosschenaren, maar tot een definitieve doorbraak kwam het lange tijd niet. In 2010/11 werd Fons Groenendijk zijn huidige trainer bij Excelsior aangesteld in De Vliert, maar hij gebruikte de blonde spits vooral als invaller.Van Weert leerde wat het is te moeten knokken voor zijn plek, te vechten tegen de vooroordelen. ‘Als jij door iedereen altijd wordt bestempeld als het toptalent, dan kan het ook té makkelijk gaan. Dan gaat alles goed, tot er iets verkeerd gaat en je karakter moet tonen. Neem Danny Verbeek (nu NAC Breda, red.). Wij zaten in dezelfde lichting. Hij was van nature een veel betere voetballer. Ik moest stukken harder werken om hetzelfde te bereiken. Elk jaar weer knokken om het volgende team te halen, daarna om het eerste te halen, daarna om basisspeler te worden, daarna om een stap hogerop te maken. Als ik één ding heb geleerd, is dat niks vanzelf gaat.’

‘Als ik één ding heb geleerd,
is dat niks vanzelf gaat’
Het heeft Van Weert gevormd tot wat hij nu is: een pure winnaar die niks wil laten liggen. Die mentaliteit zat er al vroeg in bij de Brabander. ‘Met mijn jeugdteam bij de amateurs speelden we ooit een toernooitje waarop we het niet zo goed deden. Ik had als enige alles gespeeld, dus in de laatste wedstrijd die nergens meer om ging moest ik even tien minuutjes naar de kant. Maar dat deed ik gewoon niet, ik weigerde. Mijn trainer kwam het veld in, tilde me op en heeft me van het veld moeten dragen. Ik schreeuwen natuurlijk. Dat zegt veel over hoe graag ik toen al wilde winnen. En scoren.’

Zoals voor iedere spits zijn goals ook voor Van Weert zijn levenselixer. Dat bewees hij ook na de thuiswedstrijd tegen PSV, eind januari. Met een verbeten grimas zocht hij na het laatste fluitje de catacomben op. Niet zozeer vanwege de 1-3 nederlaag, die was wel ingecalculeerd. Van een incident in de laatste minuut baalde hij des te meer. Van Weert frommelde de bal in die slotfase samen met Jeffrey Bruma over de Eindhovense doellijn, maar scheidsrechter Bas Nijhuis zette de eretreffer op het wedstrijd-formulier als eigen doelpunt van de PSV-verdediger. ‘Ik hoor het net, ja. Doodziek’, vatte de goalgetter zijn gevoel na het duel samen. ‘Ik zal de scheids zo eens opzoeken.’ Even later liep hij de arbiter van dienst inderdaad tegen het lijf. Hij probeerde de treffer op zijn eigen naam te krijgen, maar kreeg nul op het rekest.

PSV’er Jorrit Hendrix heeft handen en voeten nodig tegen Tom van Weert, zien ook Davy Pröpper (links) en Héctor Moreno. PSV’er Jorrit Hendrix heeft handen en voeten nodig tegen Tom van Weert, zien ook Davy Pröpper (links) en Héctor Moreno.
Tegenslagen

Het tekent Van Weert, voor wie niets vanzelfsprekend is. Ieder hoogtepunt is er een, ieder doelpunt telt. Zeker in een carrière die zich laat kenmerken door hard werken. Daartoe wordt hij overigens niet alleen gedwongen vanwege de twijfels die hem achtervolgden. Ook op lichamelijk vlak kende hij tegenslagen. Zijn gezicht betrekt als zijn kruisbandblessure uit 2013 ter sprake komt. In 2011/12 beleefde FC Den Bosch zijn finest hour van de laatste jaren. In de finale van de play-offs om promotie verloor de club ternauwernood van Willem II, maar door de goede prestaties maakte vrijwel het complete elftal een stap hogerop. Van Weert bleef. Hij verlengde bewust zijn contract met een jaar. Nog één volledig seizoen uitblinken en dán die mooie stap maken: dat was het plan. Het liep anders: vlak voor het einde van de competitie scheurde hij zijn voorste kruisband. De revalidatie duurde uiteindelijk elf maanden. ‘Ik was echt geobsedeerd door die knie. Iedere ochtend ging ik meteen testen. Hoe voelt-ie? Kan ik al iets meer dan gisteren? Is er al meer vocht uit? Doet het meer of minder pijn als ik erop druk? Echt: maandenlang, iedere ochtend. Maar op het moment dat ik eindelijk het veld weer op mocht met de groep, voelde het niet goed. Het bleef wat instabiel. Ik moest weer geopereerd worden, al was dit maar een lichte ingreep. Dat was het allerzwaarste, die stappen terug. Ineens is je toekomst heel onzeker.’

‘Ik was maandenlang geobsedeerd door die knie. Hoe voelt-ie?’
Terwijl het seizoen vorderde, kreeg Van Weert het steeds benauwder. De geplande stap omhoog kwam zwaar op de tocht te staan. Hij kon dat seizoen nog slechts drie keer invallen. ‘Met grote dank aan fysio Marco van der Steen werd ik weer fit. Ik wist toen dat de clubs die een jaar eerder interesse toonden middenmoot en subtop Eredivisie niet meer zouden bellen. De top van de Jupiler League wel, die zagen het allemaal in me zitten. Maar ik bleef maar hopen op de Eredivisie, misschien een clubje dat net was gepromoveerd. Het zou moeilijk worden, dat wist ik. Maar ik wist ook: Ik ga ervoor. Ik zal wat tijd nodig hebben om me aan te passen, maar als mijn kans komt, dan pak ik ’m.’

Die kans kwam er. Excelsior-trainer Marinus Dijkhuizen durfde het aan met Van Weert, zoals de Kralingers het sowieso moeten hebben van jongens met een krasje. Gokjes, kleine risico’s. Van Weert deed wat hij al jaren deed. Vechten, hard werken en zich aanpassen aan een niveau hoger. De teller van Van Weert staat dit seizoen op negen doelpunten, eenderde van de totale Excelsior-productie. Geen gek aantal, de dertien competitiegoals van vorig seizoen komen in zicht. En dat vindt Van Weert prima. ‘Ik doe het goed als ik rond de twaalf uitkom. Ik zag pas dat ik nu al derde sta op de lijst van topscorers aller tijden van Excelsior in de Eredvisie. Dat zegt genoeg, het komt niet vaak voor dat iemand van deze club het op dit niveau zo goed doet.’

In duel met Vitesse-aanvoerder Arnold Kruiswijk.
In duel met Vitesse-aanvoerder Arnold Kruiswijk.
Goud

Van Weert maakt stappen die een paar jaar geleden voor onmogelijk werden gehouden. Als Excelsior zich handhaaft, is dat voor een groot deel de verdienste van de topschutter. ‘Ik zie ook wel dat de club relatief afhankelijk is van mijn doelpunten. Ik kan wel zeggen dat dat niet zo is en heel bescheiden doen, maar ik voel me belangrijk en voeg iets toe aan het team. Mezelf verbazen? Nee, niet meer. Vorig seizoen nog wel, tegen Feyenoord. Tot de winterstop had ik vijf keer gescoord, na de winterstop scoorde ik ineens twee keer in De Kuip. Er kwam aandacht, werd Speler van de Week. Toen dacht ik wel even: shit zeg, ik kan het écht.’

Van Weert is goud waard voor zijn ploeg, maar niet lang meer. Zijn contract loopt komende zomer af. ‘Na twee jaar Excelsior ben ik toe aan een nieuwe uitdaging. Ze hopen me nog steeds langer te binden, maar dat is niet mijn intentie. Ik wacht af wat er komt. Drie jaar geleden had ik gezegd dat de Nederlandse subtop absoluut mijn volgende stap moest zijn. Maar ik word 26, een mooi moment om me wat breder te oriënteren. Engeland? Nou, ik ben in de winterstop een wedstrijdje in het Championship (tweede niveau, red.) gaan kijken. Een spits als Lars Veldwijk had het op dat niveau fysiek gezien al moeilijk. En hij is 1 meter 96, hè? Ik ben nog vijftien centimeter kleiner, dus dat lijkt me niet echt een competitie voor mij. Met al die lange ballen.’

Tevreden leunt Van Weert achterover. Een loopbaan vol obstakels krijgt in de zomer een prachtig vervolg, daar twijfelt hij niet aan. ‘Maar het heeft geen zin om te speculeren. De komende wedstrijden moet ik het elke keer laten zien. Clubs die interesse hebben, moet ik overtuigen. En clubs die me niet kennen, moeten gaan denken: zo, dat is een goeie. Weet je… Mijn carrière is misschien niet echt logisch of normaal verlopen, maar overal waar ik kom, groei ik geleidelijk mee met het niveau. Alles gaat met stapjes. Neem bijvoorbeeld de aandacht van de buitenwereld. Die was er niet van de ene op de andere dag. Eerst zeiden ze: "Hé, kijk eens: die Van Weert heeft er toch al vier gemaakt." Daarna was het zes, toen acht. Langzaam groeide het. Typerend voor mijn carrière.’

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Wahter, Aad, Eeuwig Den Haag, Wippert, Dang3r, Bhattoe 74, Swaber en 309 gasten.

Bekijk de topshouts