Tag: moest

Trending: wedstrijd maastricht meeste heesen spelers sowieso

Toon alle shouts

Op vrijdag was het een relatief rustige dag, want ’s avonds stond de eerste wedstrijd tijdens de Suriname-trip op het programma. In het André Kamperveen-stadion speelde ADO Den Haag tegen WBC. Zondag volgt op dezelfde locatie het duel tegen het nationale team.

ADO Den Haag speelde in haar eerste duel met 1-1 gelijk tegen de kersverse kampioen Walking Boyz Compagny (WBC). Bij rust hadden de Hagenaars nog met 0-1 de leiding.

De twee teams stellen zich voor aan het talrijke publiek

http://www.haaglandenvoetbal.nl/uploads/images/Dag3-01.JPG
ADO Den Haag is bezig aan de warming-up

De aftrap van de wedstrijd werd gedaan door SLM-commercieel directeur Clyde Cairo en SVB-voorzitter Louis Giskus. ADO Den Haag kwam al na twee minuten spelen aan de leiding door een treffer van een speler met Surinaamse roots: Berry Powel. Hij scoorde uit een vrije trap.

support

Aan gebrek aan support heeft het voor WBC niet gelegen, omdat het publiek massaal was opgekomen om de kampioen aan te moedigen. Na het doelpunt ging WBC dan ook op zoek naar de gelijkmaker. Het creëerde enkele goede kansen. De eerste mogelijkheid was voor Sergio Aroepa, goed diep gestuurd door Sandvliet, maar ADO-doelman Robert Zwinkels kwam er tussen.

Sandvliet kwam daarna centimeters te kort om de gelijkmaker te scoren. Hij probeerde het daarna van buiten het strafschopgebied, maar zijn inzet werd tot hoekschop verwerkt door Zwinkels. Aroepa moest zich in de eerste helft laten vervangen door Lionel Carolus, nadat hij fors was aangepakt door Pascal Bosschaart.

roots

Na rust kregen de resterende spelers van ADO Den Haag met Surinaamse roots speelminuten van coach Raymond Atteveld. Reserve doelman Gino Coutinho was de eerste die het veld mocht opkomen. Halverwege de tweede helft kwam Leroy Resodihardjo binnen de lijnen.

Daarvoor had Regillio Kemper het Surinaamse publiek al laten juichen nadat hij op aangeven van Carolus de gelijkmaker had gescoord (1-1). Daarna kreeg WBC nog diverse kansen om de leiding te nemen, maar het kon doelman Coutinho niet verslaan.

http://www.haaglandenvoetbal.nl/uploads/images/Dag3-04.jpg
Gevaarlijk moment voor het doel van Robert Zwinkels

Na de wedstrijd gaven de coaches van de twee ploegen tijdens de persconferentie aan tevreden te zijn over de wedstrijd. Volgens Raymond Atteveld was het een nieuwe ervaring voor zijn jongens, omdat ze door de warmte en de vochtigheidsgraad moesten leren temporiseren. ‘Dat is in de eerste helft aardig gelukt, maar de tank was in de tweede helft leeg geraakt’, zo omschreef Atteveld het. Ook liet Atteveld weten, dat hij in de rust noodgedwongen drie wissels moest plegen. Twee Haagse spelers waren door het weer duizelig geworden.

http://www.haaglandenvoetbal.nl/uploads/images/Dag3-03.JPG
Raymond Atteveld staat na aloop de pers te woord

Atteveld deelde de aanwezige media mede, dat hij onder de indruk was van de landskampioen. ‘Er zit veel snelheid bij WBC, de spelers zijn technisch goed en er wordt veel diep gelopen vanuit het middenveld.’ Atteveld merkte ook nog op, dat er bij WBC enkele goede spelers rondlopen, die zij zeker in de gaten zullen houden.

© Haaglanden Voetbal (TRMedia)

Wetzel : volgend jaar twaalfde

De technisch directeur blikt terug en kijkt vooruit.

In Hotel Residence Inn in Suriname heeft André Wetzel al een duik genomen in het zwembad. Een drankje op het sfeerrijke terras ook. Zelfs de ligstoel om te zonnen werd in gebruik genomen. “Hier kan ik lekker genieten, maar helemaal tot rust kom ik na deze ADO-trip. Dan komt mijn gezin over naar Suriname en blijven we hier nog twee extra weken. Dan zal mijn telefoon wat vaker uitstaan. Dat is vakantie. Heb ik wel verdiend, vind je ook niet?”

Op steenworp afstand van het hotel kolkt de 480 kilometer lange Suriname rivier. Auto’s op de nabijgelegen Anton Dragtenweg razen voorbij en de meeste spelers van ADP Den haag verpozen bij of in het zwembad. De selectie geniet van een vrije middag, waar André Wetzel terugblikt op het voorbije voetbalseizoen. Daarbij splitste hij vier wedstrijden voor het einde zijn dubbelfunctie op, bleef zelf technisch directeur en zette Raymond Atteveld als trainer voor de groep.

ADO blijft eredivisionist. In hoeverre is dat uw kunstje?
“Je hoort mij niet zeggen dat ADO erin is gebleven door mij. Ik heb een hekel aan trainers die de eer naar zichzelf toetrekken. ADO is een proces van wij geweest : de RvC, directie, technische staf, spelers en de supporters natuurlijk. Het is een proces geweest dat maart vorig jaar is begonnen met veel saneren en doorselecteren. Met een zoektocht naar betaalbare spelers. Spelers ook die we net misliepen.”

Heeft u een voorbeeld?
“Kees Luijckx. Hem wilden we in de winterstop halen. Maar toen ging hij net weer spelen bij AZ.”

Is hij nog steeds een optie?
“Misschien. Hetzelfde geldt voor Santi Kolk : we zijn niet meer in de positie om een transfersom te kunnen betalen. Of laat ik zeggen : willen betalen. We moeten verstandig met geld omgaan. Wat dat betreft hebben wij het goed gedaan : er staat een eredivisiewaardig elftal. En dat voor maar zes ton. Exclusief de salarissen dan, want die zijn natuurlijk wel omhoog gegaan.”

Zes ton. Minus het geld van Daryl Janmaat die voor zo’n 1,8 miljoen euro door Heerenveen werd gekocht.
“Ik ga niet in op bedragen, maar de verkoop van Janmaat heeft ons heel erg vooruit geholpen. dat kan straks met Eljero Elia gebeuren en zelfs de verkoop van Ferrie Bodde ligt in het verschiet.”

Bij het doorverkopen van Bodde krijgt de club de helft voor zijn transfersom, bij Elia twintig procent. Voor welk bedrag gaat Elia weg bij FC Twente, denkt u?
“Veertien, vijftien miljoen.”

U wacht dus nog even met het aantrekken van een nieuwe spits en keeper?
Nou nee, Ga eens naar een autodealer die weet dat je net de staatsloterij hebt gewonnen? Dan rekent hij net even meer. Voor spelers geldt hetzelfde. Ze kosten je veel meer als clubs weten dat je geld hebt.”

U voorganger Wiljan Vloet zag het helemaal zitten in spelers als Stoffels, El Kadi en Levi Schwiebbe.
“Dat zijn geen slechte spelers voor de eerste divisie. Vind ik ook van Ekrem Kahya, Robin Faber en Tim de Meersman. Zij zijn gehaald voor de eerste divisie. Het was aanvankelijk ook de bedoeling dat we voor een plek bij de eerste vijf zouden gaan voetballen. In de eerste divisie. Voor Soltani geldt hetzelfde. Haalden we voor niks, zijn salaris wa niet schokkend, maar kijk eens hoe hij in de eredivisie heeft gepresteerd. Dan ben je toch een spekkoper?”

Heeft u met Fabio caracciolo gegokt en verloren?
“Wat heet verliezen? zijn transfersom (naar verluid 175.000 euro) was niet zo hoog en Fabio kostte niet veel aan salaris. Je moet het zo zien. Er waren op dat moment twee winkels : een eredivisiewinkel en een tweedehandskoopjeszaak. Wij hadden alleen geld voor die laatste. Pas in de winterstp konden wij naar de eredivisiewinkel voor Danny Buys, Timothy Derijck en Berry Powel. Buys en Derrijck hebben het uitstekend gedaan. Powel heeft te weinig goals gemaakt, al was die ene tegen De Graafschap een heel belangrijke.”

Met veel bombarie werd Bogdan Milic gepresenteerd. dat zou dé spits van ADO worden. Pas in de laatste twee wedstrijden stond hij in de basis.
“En gingen er meteen geluiden op dat Raymond Atteveld het wel en ik niet zouden zien zitten in Milic. klinkklare onzin. Ik heb enorm geïnvesteerd in die jongen. Ik heb hem vertrouwen en aandacht gegeven. voor de winterstop moest hij er staan. Dat is drie, vier maanden later geworden.”

Hebt u ergens spijt van?
“Dat ik in februari niet heb doorgezet en mijn gevoel heb gevolgd. Ik vond dat ik niet meer honderd procent op die groep zat. De trainer van FC Twente zei het laatste heel treffend. een spelersgroep is net een duif. Als je te hard knijpt, maak je ‘m dood. Laat je ;m los, dan vliegt-ie weg. En ik koest die duif met één hand vasthouden.”

De dubbelfunctie technisch directeur/trainer was te zwaar, maar de raad van commissarissen zei : U blijft trainer en uithangbord van ADO Den Haag.
“Dat werd mede ingegeven door de overwinning op De Graafschap. Niet voor niets had ik daarvoor een mini-trainingskamp in Kijkduin belegd. Ook voor mezelf. Zodat ik me helemaal op de groep kon focussen. Wat gebeurt er? Winnen we met tien man van De Graafschap. Toen dacht ik zelf ook : misschien gaat het eigenlijk ook wel. In samenwerking met de RvC heb ik toen besloten de dubbelfunctie toch te handhaven.”

Tot u vier duels voor het einde toch Raymond Atteveld haalde. Wat heeft hij toegevoegd wat u niet meer kon?
“Hij kon als een bok op de haverkist zitten.”

Kunt u een voorbeeld geven dat u dat niet meer kon?
“Je wilt om half negen een training voorbereiden met je technische en medische staf. Om tien voor negen gaat de telefoon voor een belangrijke transfer. daar móet je mee aan de slag anders verlies je ’s middags misschien die speler. Dat kost tijd, waardoor je een uur te laat en half voorbereid aan de training begint. dan doe je je staf en spelers tekort.”

Heeft u spijt dat u Bosschaart en Teixeira uit de selectie hebt gezet?
“Welnee. dat zou ik zo weer doen. Het ging niet om Tex, het ging om de spelersgroep. Die moesten een signaal krijgen. Dat het scherper moest. dat we geen remmers konden gebruiken. Ik geef je op een briefje : als pascal niet uit een ander vaatje tapt, gebeurt het over twee maanden weer. Pascal doet nu zijn best, ik gun het hem ook, want dit is zijn laatste seizoen. Lukt het niet, dan is zijn loopbaan voorbij.”

U wilt in het nieuwe seizoen een keeper en een aanvaller. Een centrumspits of een aanvaller op de flanken?
“Ik neig om te zeggen : centrumspits. Voor de zijkanten hebben we Soltani, Cornelisse kan er spelen en Verhoek is de laatste twee maanden goed bezig. In potentie heeft hij alles om een goede buitenspeler te worden.”

Hoe vaak zal hij dat niet gehoord of gelezen hebben, ’in potentie’?
“Hij zal zijn belofte het komende seizoen moeten inlossen. Ook zijn contract loopt af. Dus hij heeft alle reden.”

Wat is volgend seizoen de doelstelling?
“Twaalfde worden.” 


Note : artikel is integraal overgetyppt uit het AD van zaterdag 23 mei.

Wedstrijd verslag uit De Ware Tijd ( populairste Surinaams Dagblad )

ADO Den Haag wint niet van kampioen WBC

Paramaribo - De Nederlandse eredivisie ploeg ADO Den Haag heeft gisteren in de eerste wedstrijd gelijk gespeeld tegen de kersverse kampioen van Suriname Walking Boyz Compagny (WBC).

In een goed bezet André Kamperveenstadion werd het 1-1, nadat de gasten bij de rust met 1-0 hadden voorgestaan. De aftrap van de wedstrijd werd gedaan door SLM-commercieel directeur Clyde Cairo en SVB-voorzitter Louis Giskus. Hoewel de gasten al na twee minuten op voorsprong kwamen, liet WBC het hoofd niet hangen en speelde geen onaardige partij. Een Hagenaar met Surinaamse roots, Berry Powel, bracht zijn ploeg via een vrije trap op voorsprong; 1-0. WBC had echter wel de beste kansen van de wedstrijd. 

Na het doelpunt ging WBC opzoek naar de gelijkmaker. Zij kwamen goed opzetten en creëerden enkele goede kansen. De eerste gelegenheid was voor Sergio Aroepa, goed diep gestuurd door Sandvliet, maar ADO-doelman Robert Zwinkels kwam er tussen. Sandvliet kwam hierna centimeters te kort om de gelijkmaker te scoren. Hij probeerde het daarna van buiten het strafschopgebied, maar zijn inzet werd tot hoekschop verwerkt door Zwinkels. Aroepa werd in de eerste helft vervangen door Lionel Carolus, nadat hij hardhandig werd aangepakt door Pascal Bosschaart.

Na rust kregen de resterende spelers met Surinaamse roots speelminuten van de Haagse coach Raymond Atteveld. Reserve doelman Gino Coutinho was de eerste die het veld mocht opkomen. Halverwege de tweede helft kwam Leroy Resodihardjo binnen de lijnen. Daarvoor had Regillio Kemper het Surinaamse publiek al doen juichen nadat hij op aangeven van Carolus de gelijkmaker scoorde; 1-1. WBC had daarna diverse keren de gelegenheid uit te lopen maar zij konden doelman Coutinho niet verslaan.

Door dit gelijkspel is de landskampioen sinds het verlies tegen Voorwaarts op 7 december van het vorig jaar nog steeds ongeslagen. Na de wedstrijd gaven de coaches van de twee ploegen aan tevreden te zijn over de wedstrijd. Volgens Atteveld was het een nieuwe ervaring voor zijn jongens, omdat ze door de warmte en de vochtigheidsgraad moesten leren temporiseren. Hij geeft aan dat het in de eerste helft aardig gelukt is, maar dat ‘de tank in de tweede helft leeg was geraakt’. Ook gaf Atteveld aan dat hij in de rust noodgedwongen drie wissels moest plegen. Twee van zijn spelers waren door het weer duizelig geworden, terwijl zijn doelman geblesseerd raakte.

Atteveld zegt dat hij onder de indruk is van de landskampioen. Er zit veel snelheid bij WBC, de spelers zijn technisch goed en er wordt veel diep gelopen vanuit het middenveld. Volgens hem wordt er in Europa meer aftastend gespeeld. Hij zegt verder dat er bij de landskampioen enkele goede spelers rondlopen die zij zeker in de gaten houden. Volgens hem zal zijn ploeg morgen in de wedstrijd tegen Natio niet anders voor de dag komen. De wedstrijd begint om zes uur ‘s middags.-.

Bridji kan revalideren, maar niet bijtekenen bij Heracles
19 mei 2009


Het is hoogst onzeker of Karim Bridji in de toekomst nog voor Heracles Almelo speelt. De verbintenis van de aanvaller loopt deze zomer af en omdat hij al een half jaar uit de roulatie is door knieproblemen, biedt de club hem geen nieuw contract aan.

Bridji (27) scheurde op 8 november zijn voorste kruisband af en moest vervolgens onder het mes. "Karim mag bij ons revalideren en gebruik maken van al onze faciliteiten. We kunnen hem op dit moment echter geen nieuw contract aanbieden", laat directeur Nico Jan Hoogma weten op de officiële website van Heracles. 

is dit niks voor ons? in mijn ogen speelde hij goed bij heracles, of hebben we al genoeg spelers op zijn plaats?

Kees schreef:

Ik reken volgend jaar op een kleine 10 keer dat we een uitverkocht huis hebben. Alleen de eerste twee thuiswedstrijden is het vrij stil i.v.m. de vakanties.

Onbegrijpelijk is het voor mij dat er niet direct na de wedstrijd tegen Vitesse een grote mediacampagne is losgebarsten voor de verkoop van seizoenskaarten.
Een oude wet in de marketingwereld is nog altijd dat je het ijzer moet smeden als het heet is.
Al die toeschouwers met een dagkaart waren nu vrij gemakkelijk benaderbaar voor een seizoenskaart.

Allereerst waren er tijdens de wedstrijd ADO - Vitesse alleen Clubcardhouders en mensen met een SCC want al voordat de dagkaartverkoop begon was het uitverkocht. Van alle aanwezige mensen heeft ADO dus de adresgegevens.

 

Met name de groep Clubcardhouders is de potentiële doelgroep voor een SCC voor volgend seizoen. Iemand die nu niet eens de moeite neemt voor een ClubCard koopt volgend jaar niet zo snel een SCC.

 

Verder heeft ADO wat technische en administratieve problemen gekend afgelopen we(e)k(en) waardoor de start van de verkoop voor de SCC`s moest worden uitgesteld.

Timmer dag voor wedstrijd dronken afgevoerd

Feyenoord-doelman Henk Timmer is een dag voor de wedstrijd ADO Den Haag - Feyenoord dronken afgevoerd met een taxi. De doelman moest zich ziek melden en daardoor stond Rob van Dijk onder de lat. Op 26 april 2009 moesten de Rotterdammers het opnemen tegen de club uit Den Haag. Opmerkelijk is dat Van Dijk Feyenoord de drie punten bezorgde.



De dag voor de wedstrijd had 37-jarige speler een feest in zijn geboorteplaats Hierden. Bij dit feestje had de ervaren speler zoveel gedronken dat hij met een taxi afgevoerd moest worden. De ochtend erop melde Timmer zich ziek bij Leon Vlemmings, dit weet Voetbal Centraal uit betrouwbare bron te melden.

Het duel won zijn club overigens met 3-2. Bij Feyenoord was Van Dijk de grote held. Mede door zijn goede keeperswerk wisten ze de drie punten mee naar Rotterdam te nemen.

<FCDH> schreef:

Amateurspeler JP van den Born naar ADO Den Haag

Voetbal - 16-5-2009

ADO Den Haag heeft een nieuwe speler aan zich weten te binden. Amateurvoetballer JP van den Born (23) van voetbalvereniging CVV Be Fair uit Waddinxveen krijgt de kans om een profcontract af te dwingen bij de Haagse club.

JP van den Born kan terugkijken op een succesvol seizoen en wekte door zijn goede spel de interesse van ADO Den Haag. De club staat erom bekend ieder jaar enkele talentvolle amateurs te contracteren. JP van den Born start bij ADO als amateur maar krijgt de kans zich tijdens de voorbereiding op de nieuwe competitie de definitief bij de eerste achttien van de selectie te spelen om zodoende een contract af te dwingen.

JP van den Born staat bekend als een balvaste, slimme en beweeglijke speler die scorend vermogen koppelt aan het geven van assists. Verder schuwt hij het loopwerk niet en laat hij andere spelers beter functioneren. Hij hoopt het komende seizoen veel op te kunnen steken van de ervaren spelers uit de selectie van de Haagse hoofdmacht.

ADO Den Haag hoopt binnenkort naast JP van den Born nog een derde keeper, een voorstopper die ook als vleugelverdediger uit de voeten kan en een linksback te kunnen presenteren.

Wat ik heel onbegrijpelijk vind is dat ze spelers van 22/23 jaar bij de amateurs gaan halen terwijl er spelers bij ADO van 20/21 jaar lopen die nog nooit een gesprek of kans hebben gekregen. Bij de belofte werd er eerst gekeken wie er van het eerste moest spelen dat was vaak de reserve bank van het eerste. Er zijn jongens bij die met Atteveld meer contact hebben gehad in zo\`n korte tijd als in het hele jaar met Wetzel. Dan laten ze Fraser gaan een man die zo eerlijk en bescheiden is en echt kennis van voetbal heeft. Hij heeft veel grote talenten bij Feyenoord groot gemaakt. Misschien is Brad wel een vriend van Wetzel? Eerlijkheid past denk ik niet bij ADO. Wat dat betreft rommelt het daar altijd. Ik wens dan ook Henk Fraser veel succes toe voor de toekomst. En Atteveld wens ik veel succes bij ADO dat heeft Wetzel wel goed gedaan ik denk dat deze man een capabele trainer is. Ik wens de belofte van ADO met de nieuwe jongens veel succes jammer dat hun trainer Steijn wordt deze man ligt bij de A niet goed in de groep maar goed nieuw jaar nieuwe kansen.

’Mascotte, wie wil dat niet zijn?’
Door DENNIS JANSEN

DEN HAAG - Het is ruim twee uur voor de aftrap van ADO Den Haag als een jongeman met nonchalante tred het voetbalstadion binnen wandelt.

Sprieterig kapsel, oorringetje, witte Replay-sweater op spijkerbroek. Om de nek bungelt een gouden ooievaar. Een fan, zo lijkt het, zoals er in Den Haag dertien in een dozijn gaan.

Toch niet. Deze jongen gaat de komende twee uur in een ooievaar veranderen. Hij is Storky, de mascotte van ADO Den Haag. „Hoi, ik ben Michael,” zegt hij, met uitgestrekte hand. „Sorry dat ik wat later ben. Ik moest voetballen. Ik speel in een vriendenteam bij SVC’08. Verloren van VUC met 4-1. Nou ja, we konden toch geen kampioen meer worden.”

Michael, 21 jaar, gunt ons de komende uren een blik in de wereld van een mascotte. „Toen ik werd gevraagd om mascotte te worden, heb ik meteen ja gezegd. Wie wil dat nou niet zijn, mascotte van ADO Den Haag?”

Hij wel dus en je hoeft geen Ome Willem te zijn om te ontdekken dat Michael ook zonder ooievaarspak een grote kindervriend is. „Ik heb altijd iets gehad met kinderen. De nichtjes van mijn zus zijn ook gek van me.”

Hij deelde al programmablaadjes uit bij het stadion. ADO Den Haag zat al vroeg in zijn hart. „Mijn vader is steward, twee tantes ook. Mijn moeder zit aan de kassa. En ik ga altijd naar de wedstrijden van ADO Den Haag. Ik heb negen jaar geen wedstrijd gemist.”

Michael zit aan een bureau, tweehoog in het stadion van ADO Den Haag. De Hagenaar rijgt de woorden vlot en in sappig Haags aaneen. Onderwijl vouwt hij de vingers in elkaar. De wedstrijdspanning neemt toe. Tja, hoe word je dat, mascotte. „Een jaar of zes geleden moesten er televisieopnamen worden gemaakt voor een reclamespotje van Amstel. Met alle mascottes van de voetbalclubs. Het was in juni op een doordeweekse dag. Eerst bij Quick Boys, later bij FC Utrecht. Die andere jongen kon niet, of had geen trek. Vroegen ze mij. Ik ging wel. Ik vond het wel leuk juist.”

Of hij het wilde blijven doen. Wilde hij wel. In het Zuiderpark was het nóg leuker, zegt hij. „De sfeer. Die was super daar. Zeker als het vol zat. Kreeg’ie kippenvel. Eén van de eerste keren dat ik Storky was, liep ik achter de West-tribune naar het Kids Vak. In pak, maar zonder ooievaarskop. Riep een agent tegen me: zo, jongen ben je gepromoveerd. Ja, zei ik, hiervoor was ik politieagent.”

Verhalen, hij heeft er genoeg. Maar we moeten nu toch echt naar de kleedkamer voor de Grote Metamorfose. „Kom,” zegt hij op een toon alsof we naar een geheime plek gaan. Hij zet de pas erin door de luxe gangen van het ADO Den Haag stadion waar het hoogpolige tapijt zijn forse stappen dempt. Plotseling houdt Michael in bij een deur. Hij legt de hand op de kruk, kruipt ineen en duwt zijn oor tegen de deur. Toch een geheime plek? Op fluistertoon: „Ik liep eens per ongeluk de kleedkamer van de Cheerleaders binnen. Gillende meiden, jongen!”

De meiden zitten nu elders. Het kleedlokaal is leeg en stil. Zijn spullen liggen klaar. Flinke schoenen. Kisten lijken het. Een oranje broek die ook een vacht zou kunnen zijn. Een kort groen ADO Den Haag-broekje, die daar overheen moet. En een shirt met handen als veren, of andersom. Met de naam op de rug: Storky. „Mijn kettinkje doe ik meestal uit. Soms trek je dit pak zo lastig uit. Dan gaat het kettinkje mee. Zonde, man.”

Michael, in het dagelijks leven verhuizer bij Van der Velde ’t Veentje, schiet soepel in de oranje vacht met de twee pijpen en trekt de korte broek er met kracht overheen. Het shirt, dat is wurmen. „Zit’ie goed zo?” vraagt hij na enkele minuten worstelen. „Tsjonge, ik begin nu al te zweten. Effe een slokkie water.”

Michael -bijna Storky- zet de mond aan een fles. Nu de kop, wát een joekel. Hij laat ook de binnenkant zien. Een helm. „Wat dacht je, het moet wel vastzitten allemaal. Anders trek je ’m zo van mijn hoofd. Wordt wel eens geprobeerd, hoor.”

Daar staat’ ie dan in deze lege kleedkamer in vol ornaat: Storky, de knuffelooievaar van ADO Den Haag. Kan hij wel zien eigenlijk? „Jaja, door mijn snavel. Kijk maar!” Hij vouwt zijn bek met de handen open en gluurt naar buiten. Kunnen ze hem wel horen? Lacht: „Heb jij wel eens een ooievaar horen praten? Nee, hè. Doe ik dus ook niet.”

Nee, zijn gezicht mag niet op de foto. Storky is Storky, Michael is Michael. Op de gang buiten de kleedkamer botst hij bijna op Chris Kum. Die pakt de kop van zijn hoofd en zet ’m op de zijne. Prima idee om die spitsen af te schrikken. Na een high five -er zullen nog vele volgen- gaan we eerst nog even naar de ADO Kids, de jochies die aan de hand van de spelers het veld opkomen. Hier worden de eerste foto’s genomen. Hier klinkt ook als eerste ‘Storky, Storky’. Ook dat zal straks erg vaak worden geroepen.

Voordat de wedstrijd begint, maakt Storky namelijk een rondje door het stadion. Voor de foto’s of een knuffel met de kinderen. Overal is het ‘Storky, Storky’. „Weet je, sommigen weten niet eens dat ik een ooievaar ben. Word gans genoemd, of duif, of zelfs reiger,” lacht de Hagenaar,

Op Midden-Noord begeeft hij zich op vertrouwd terrein. Ook hier wordt hij hartelijk begroet, al is er ook een graai naar het kruis van de ooievaar. Als hij dan even de kop in knakpositie zet en zijn eigen markante hoofd laat zien, klinkt het verbaasd maar enthousiast: „Hey joh, het is Mikey!”

De fans, ze kennen Storky én ze kennen Michael. Sommige kennen ze allebei. Van ver af komt een klein meisje -genaamd Gwendolina- aangehold: „Storky, Storky,” roept zij. Hier doet hij het allemaal voor, glimlacht hij later.

In Vak R -het familievak- ontmoet Storky de clown Tjiko. De opgestoken duim wordt gevolgd door een omhelzing. „We kennen elkaar al vijf, zes jaar,” zegt Tjiko.

Als we terug zijn bij de hoofdtribune, glipt de vogel ook even de businessclub in. De bobo’s aan het diner glimlachen minzaam. Nu is het moment supreme aangebroken en gaat Storky het veld op, met twee ADO-kids aan de hand. Hij zwaait, en zwaait en enthousiasmeert het publiek. „Als ik dicht bij spelers van de tegenpartij sta, willen supporters nog wel eens roepen: pak die voetballer, Storky! Is wel lachen.”

Maar het gaat om de kinderen, en die doen mee. Ook vandaag. „Dat is heel gaaf om mee te maken,” glundert hij later als hij tussen de fans zelf staat. „Doe ik altijd. Als ik klaar ben op het veld, ga ik als een speer naar de overkant.”

’Mascotte, wie wil dat niet zijn?’
Door DENNIS JANSEN

DEN HAAG - Het is ruim twee uur voor de aftrap van ADO Den Haag als een jongeman met nonchalante tred het voetbalstadion binnen wandelt.

Sprieterig kapsel, oorringetje, witte Replay-sweater op spijkerbroek. Om de nek bungelt een gouden ooievaar. Een fan, zo lijkt het, zoals er in Den Haag dertien in een dozijn gaan.

Toch niet. Deze jongen gaat de komende twee uur in een ooievaar veranderen. Hij is Storky, de mascotte van ADO Den Haag. „Hoi, ik ben Michael,” zegt hij, met uitgestrekte hand. „Sorry dat ik wat later ben. Ik moest voetballen. Ik speel in een vriendenteam bij SVC’08. Verloren van VUC met 4-1. Nou ja, we konden toch geen kampioen meer worden.”

Michael, 21 jaar, gunt ons de komende uren een blik in de wereld van een mascotte. „Toen ik werd gevraagd om mascotte te worden, heb ik meteen ja gezegd. Wie wil dat nou niet zijn, mascotte van ADO Den Haag?”

Hij wel dus en je hoeft geen Ome Willem te zijn om te ontdekken dat Michael ook zonder ooievaarspak een grote kindervriend is. „Ik heb altijd iets gehad met kinderen. De nichtjes van mijn zus zijn ook gek van me.”

Hij deelde al programmablaadjes uit bij het stadion. ADO Den Haag zat al vroeg in zijn hart. „Mijn vader is steward, twee tantes ook. Mijn moeder zit aan de kassa. En ik ga altijd naar de wedstrijden van ADO Den Haag. Ik heb negen jaar geen wedstrijd gemist.”

Michael zit aan een bureau, tweehoog in het stadion van ADO Den Haag. De Hagenaar rijgt de woorden vlot en in sappig Haags aaneen. Onderwijl vouwt hij de vingers in elkaar. De wedstrijdspanning neemt toe. Tja, hoe word je dat, mascotte. „Een jaar of zes geleden moesten er televisieopnamen worden gemaakt voor een reclamespotje van Amstel. Met alle mascottes van de voetbalclubs. Het was in juni op een doordeweekse dag. Eerst bij Quick Boys, later bij FC Utrecht. Die andere jongen kon niet, of had geen trek. Vroegen ze mij. Ik ging wel. Ik vond het wel leuk juist.”

Of hij het wilde blijven doen. Wilde hij wel. In het Zuiderpark was het nóg leuker, zegt hij. „De sfeer. Die was super daar. Zeker als het vol zat. Kreeg’ie kippenvel. Eén van de eerste keren dat ik Storky was, liep ik achter de West-tribune naar het Kids Vak. In pak, maar zonder ooievaarskop. Riep een agent tegen me: zo, jongen ben je gepromoveerd. Ja, zei ik, hiervoor was ik politieagent.”

Verhalen, hij heeft er genoeg. Maar we moeten nu toch echt naar de kleedkamer voor de Grote Metamorfose. „Kom,” zegt hij op een toon alsof we naar een geheime plek gaan. Hij zet de pas erin door de luxe gangen van het ADO Den Haag stadion waar het hoogpolige tapijt zijn forse stappen dempt. Plotseling houdt Michael in bij een deur. Hij legt de hand op de kruk, kruipt ineen en duwt zijn oor tegen de deur. Toch een geheime plek? Op fluistertoon: „Ik liep eens per ongeluk de kleedkamer van de Cheerleaders binnen. Gillende meiden, jongen!”

De meiden zitten nu elders. Het kleedlokaal is leeg en stil. Zijn spullen liggen klaar. Flinke schoenen. Kisten lijken het. Een oranje broek die ook een vacht zou kunnen zijn. Een kort groen ADO Den Haag-broekje, die daar overheen moet. En een shirt met handen als veren, of andersom. Met de naam op de rug: Storky. „Mijn kettinkje doe ik meestal uit. Soms trek je dit pak zo lastig uit. Dan gaat het kettinkje mee. Zonde, man.”

Michael, in het dagelijks leven verhuizer bij Van der Velde ’t Veentje, schiet soepel in de oranje vacht met de twee pijpen en trekt de korte broek er met kracht overheen. Het shirt, dat is wurmen. „Zit’ie goed zo?” vraagt hij na enkele minuten worstelen. „Tsjonge, ik begin nu al te zweten. Effe een slokkie water.”

Michael -bijna Storky- zet de mond aan een fles. Nu de kop, wát een joekel. Hij laat ook de binnenkant zien. Een helm. „Wat dacht je, het moet wel vastzitten allemaal. Anders trek je ’m zo van mijn hoofd. Wordt wel eens geprobeerd, hoor.”

Daar staat’ ie dan in deze lege kleedkamer in vol ornaat: Storky, de knuffelooievaar van ADO Den Haag. Kan hij wel zien eigenlijk? „Jaja, door mijn snavel. Kijk maar!” Hij vouwt zijn bek met de handen open en gluurt naar buiten. Kunnen ze hem wel horen? Lacht: „Heb jij wel eens een ooievaar horen praten? Nee, hè. Doe ik dus ook niet.”

Nee, zijn gezicht mag niet op de foto. Storky is Storky, Michael is Michael. Op de gang buiten de kleedkamer botst hij bijna op Chris Kum. Die pakt de kop van zijn hoofd en zet ’m op de zijne. Prima idee om die spitsen af te schrikken. Na een high five -er zullen nog vele volgen- gaan we eerst nog even naar de ADO Kids, de jochies die aan de hand van de spelers het veld opkomen. Hier worden de eerste foto’s genomen. Hier klinkt ook als eerste ‘Storky, Storky’. Ook dat zal straks erg vaak worden geroepen.

Voordat de wedstrijd begint, maakt Storky namelijk een rondje door het stadion. Voor de foto’s of een knuffel met de kinderen. Overal is het ‘Storky, Storky’. „Weet je, sommigen weten niet eens dat ik een ooievaar ben. Word gans genoemd, of duif, of zelfs reiger,” lacht de Hagenaar,

Op Midden-Noord begeeft hij zich op vertrouwd terrein. Ook hier wordt hij hartelijk begroet, al is er ook een graai naar het kruis van de ooievaar. Als hij dan even de kop in knakpositie zet en zijn eigen markante hoofd laat zien, klinkt het verbaasd maar enthousiast: „Hey joh, het is Mikey!”

De fans, ze kennen Storky én ze kennen Michael. Sommige kennen ze allebei. Van ver af komt een klein meisje -genaamd Gwendolina- aangehold: „Storky, Storky,” roept zij. Hier doet hij het allemaal voor, glimlacht hij later.

In Vak R -het familievak- ontmoet Storky de clown Tjiko. De opgestoken duim wordt gevolgd door een omhelzing. „We kennen elkaar al vijf, zes jaar,” zegt Tjiko.

Als we terug zijn bij de hoofdtribune, glipt de vogel ook even de businessclub in. De bobo’s aan het diner glimlachen minzaam. Nu is het moment supreme aangebroken en gaat Storky het veld op, met twee ADO-kids aan de hand. Hij zwaait, en zwaait en enthousiasmeert het publiek. „Als ik dicht bij spelers van de tegenpartij sta, willen supporters nog wel eens roepen: pak die voetballer, Storky! Is wel lachen.”

Maar het gaat om de kinderen, en die doen mee. Ook vandaag. „Dat is heel gaaf om mee te maken,” glundert hij later als hij tussen de fans zelf staat. „Doe ik altijd. Als ik klaar ben op het veld, ga ik als een speer naar de overkant.”

ad.nl

Powel schreef:

Hij heeft het over Powel, maar hij kostte ook geen 650.000 euro.

Als je even de moeite neemt terug te kijken op pagina 11 reageert hij dus wel degelijk op een posting (Archiebalt) over Caracciolo als "zoveelste miskoop van Zwetsel``.  Kinderlijk trouwens zo``n naamgrap, maar dat terzijde.
Een aantal pagina`s verder sneert dat op Den Haag-forum gebande knaapje, dat blijkbaar om aandacht verlegen zit, inderdaad over Powel en 650.000 euro. En daarbij geeft hij te kennen de tepel te hebben horen klotsen zonder te weten waar de melk zit, want het gerucht doet de ronde dat die 650.000 euro moest worden neergeteld voor de niet-EU speler Milic.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Alle ballen op Jort, Rob2002, Sapperderflap, Tante Wil, James, Vak_W, Vos, Aad, bimboembam, Max en 166 gasten.

Bekijk de topshouts