Tag: maastricht

Trending: punten mvv excelsior volendam kalezic zondag

Toon alle shouts

Winst ADO Den Haag:
38%
Winst MVV Maastricht:
53%
Gelijkspel:
9%

Club Achter de Duinen schreef:

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

ADO verhuurt talent aan MVV
Elano Yegen (19) speelt de rest van het seizoen bij MVV.
Lees het nieuwsbericht

Zullen ze ouders blij mee zijn, om de week naar maastricht te reizen

radar schreef:

heeft iemand elia verhaal uit de vi?

The last dance van Eljero Elia

Door Stef de Bont Stef de Bont
INTERVIEW
In februari viert Eljero Elia zijn 35ste verjaardag. Een paar dagen later speelt hij met ADO Den Haag in het Jan Louwers Stadion van FC Eindhoven. En hij heeft er nog zin in ook. Het verhaal van een WK-finalist die met een grote glimlach voetbalt in de Keuken Kampioen Divisie. `Ik ben nu eenmaal een liefhebber.`
Dit interview is afkomstig uit de nieuwste VI. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat!
De teen van Iker Casillas en het schot van Andrés Iniesta. De WK-finale van 2010 zit – of we dat nu willen of niet – in ons collectief geheugen. Iedereen weet nog waar hij was of wat hij deed toen Oranje in Johannesburg moest buigen voor Spanje. Inmiddels is het merendeel van de veertien Nederlandse spelers die op 11 juli 2010 op het veld stonden, met voetbalpensioen. Mannen als Mark van Bommel, John Heitinga en Giovanni van Bronckhorst bezitten het hoogste trainersdiploma, Rafael van der Vaart, Wesley Sneijder en Dirk Kuijt zijn toegetreden tot het gilde van analytici. Van een aantal spelers is het onduidelijk of ze ooit nog terugkeren op het veld. Doelman Maarten Stekelenburg is herstellende van een zware blessure en de inmiddels 37-jarige Nigel de Jong zit al een tijdje zonder club. Formeel heeft hij, net als Gregory van der Wiel, nooit afscheid genomen. Hetzelfde geldt overigens voor Edson Braafheid (3, die nog altijd op de website van Palm Beach Stars prijkt.
De enige die we nog wekelijks aan het werk zien is Eljero Elia. Op 13 februari wordt hij 35. Twee dagen eerder neemt hij in het Den Haag op tegen MVV Maastricht, vijf dagen later speelt hij in een waarschijnlijk leeg Jan Louwers Stadion tegen FC Eindhoven. De WK-finalist en landskampioen van Nederland, Italië en Turkije speelt sinds enkele weken zijn wedstrijden in de Keuken Kampioen Divisie. Voor de centen hoeft hij het niet te doen. Elia heeft sportief en zakelijk goed geboerd.
`Ik kon gewoon nog niet stoppen. Het vrat aan me`
Bovendien, zo vertelt hij vandaag, verdient hij bij ADO niet meer dan het wettelijk minimumloon. Hij had ook nu ergens op een strandbedje kunnen liggen met een cocktail in zijn hand, maar Elia prefereert busreizen naar Helmond en Emmen. Zelf spreekt hij van pure liefde. Voor zijn club ADO Den Haag en het spelletje waar hij als vijfjarige verliefd op werd. `Ik kon gewoon nog niet stoppen. Het vrat aan me`, klinkt het gepassioneerd. `Ik wil nog één keer laten zien wat erin zit.`
FC UTRECHT

Want dat is hem vorig seizoen niet gelukt. Na een avontuur in Istanbul wilde Elia terug naar Nederland. Hij liet een huis bouwen onder de rook van Den Haag en koos daarmee bewust voor zijn jonge gezin. FC Twente en ADO Den Haag hengelden naar zijn diensten, maar de aanvaller koos voor het verhaal van Frans van Seumeren. FC Utrecht zou in het jubileumjaar de vaderlandse top gaan aanvallen en Elia zou net dat laatste zetje kunnen geven. Zoals bekend viel dat plan in het water. Trainer John van den Brom werd ontslagen, Utrecht eindigde als zesde en haalde opnieuw geen Europees voetbal. De dertigvoudige international speelde niet meer dan een bijrol. Hij was geblesseerd, had flinke naweeën van een COVID-besmetting en sliep enige tijd in het ziekenhuis bij zijn zieke dochtertje. Met als gevolg dat hij maar tien keer in de basis stond en slechts twee keer scoorde. Het werd hem zwaar aangerekend. Van alle kanten kwam er kritiek. `Hoge bomen vangen nu eenmaal veel wind`, zegt hij daar nu over. `Dat wist ik al toen ik in Utrecht tekende. Het was gewoon een waardeloos jaar.`
Solerend voorbij Cesc Fàbregas in de WK-finale van 2010 tegen Spanje.
© PRO SHOTS
Solerend voorbij Cesc Fàbregas in de WK-finale van 2010 tegen Spanje.
Zijn contract in Utrecht liep nog een seizoen door. En dus nam Elia zich afgelopen zomer voor om nog één keer te schitteren in de Eredivisie. Zijn eigen Last Dance. Maar een goede maand later werd datzelfde contract doormidden gescheurd. `Het was een vreemde situatie. Aan het einde van het seizoen heb ik met trainer René Hake gesproken. Hij zei dat hij graag met mij doorwilde. Ik begon fit aan de voorbereiding, maar voor het eerste oefenduel kwam hij opnieuw naar me toe. Hij vertelde dat ik niet in de plannen voorkwam, dat ik geen wedstrijden zou gaan spelen. Ik mocht nog wel mee op trainingskamp, maar zou dan alleen kunnen trainen. Toen ben ik thuisgebleven en heb ik voor mezelf getraind. Ik hoopte nog op een oplossing, maar die kwam er niet. Uiteindelijk is mijn contract ontbonden. De club wilde kennelijk van me af. Ik vind het nog altijd een vreemde situatie.`
`Clubs bleven bellen. Dat is altijd zo geweest. Er lagen aanbiedingen uit de zandbak`
DUINEN

Dat was op 30 juli. De volgende dag was Eljero Elia een werkloze voetballer. Eentje van 34 jaar met een volle prijzenkast en een goede spaarrekening. Voor velen een goed moment om er een punt achter te zetten en te bouwen aan een maatschappelijke carrière. Ook bij de Hagenaar sloeg de twijfel toe. `Clubs bleven bellen. Dat is altijd zo geweest. Er lagen aanbiedingen uit de zandbak`, vertelt Elia. `Natuurlijk denk je daar wel even over na. Maar als ik ergens teken moet het complete verhaal kloppen. Ik had geen zin om mijn leventje, maar ook dat van mijn gezin, weer volledig op z’n kop te zetten. De kinderen gaan hier weer naar school. Bovendien twijfelde ik over voetbal. Eerst ben ik op vakantie gegaan om mijn hoofd leeg te maken. Marbella, Dubai; ik ben overal en nergens geweest. Die periode heb ik gebruikt om na te denken. Ik heb serieus overwogen te stoppen. De mensen om me heen verklaarden me voor gek. Ze zeiden: "Je bent nooit geblesseerd geweest, je bent nog topfit. Ook vind je het spelletje nog veel te leuk". Maar ik had geen zin meer in – sorry voor het woord – gezeik. Het misgunnen van het voetbalwereldje. Ik had van mijn zestiende tot mijn 34ste in die wereld rondgelopen. Ik vond het eigenlijk wel goed zo. Geloof me, ik was dicht bij mijn pensioen.`
`Ik bleef alleen achter. Dan speelde ik wat op de PlayStation of staarde ik naar het plafond`
`Maar dan word je geconfronteerd met het normale leven. ’s Ochtends vroeg gingen mijn kinderen naar school, mijn vrouw naar het werk. En ik? Ik bleef alleen achter. Dan speelde ik wat op de PlayStation of staarde ik naar het plafond. Ik werd er niet gelukkig van. Ik ben gaan wandelen, in de duinen. Gewoon even alles op een rijtje zetten. De uiteindelijke conclusie was dat ik maar één ding wilde en dat was lekker, zorgeloos voetballen. Op het veld staan, lekker met die bal bezig. Mijn vrouw zei het ook: "Je bent nog een veel te grote liefhebber om nu te stoppen".`
ADO DEN HAAG

Zoals gezegd, iemand met het curriculum vitae en de prijzenkast van Eljero Elia, hoeft geen contactadvertentie te plaatsen om een nieuwe werkgever te vinden. Ook in de periode dat hij even uit de sportlights verdween, bleven clubs contact zoeken met hem en zaakwaarnemer Frank Schouten. Toch was er maar één club waarmee hij écht serieus in gesprek ging: ADO Den Haag. Daar waar het op negenjarige leeftijd voor hem was begonnen en waar hij in 2004 debuteerde in het betaalde voetbal. Een jaar eerder hadden toenmalig algemeen directeur Mohammed Hamdi en teammanager Dave Sietaram al geprobeerd hem naar de Residentie te lokken. Laatstgenoemde bleef deze zomer samen met Albert van der Dussen aandringen.
`Ze bleven bellen. "Ellie, kom nu maar naar ons. Kom terug naar je cluppie". Ze stelden voor dat ik eerst gewoon eens mee zou trainen, kijken hoe dat voelde. Daar was ik wel gevoelig voor. ADO blijft mijn club. Die eerste weken waren wel zwaar, man, dat vertel ik je eerlijk. Ik had natuurlijk al een tijd geen groepstrainingen of wedstrijden meegedaan. Ik moest fit worden en trainde apart. Dat betekende vooral lopen, lopen en lopen. Ik werd helemaal gek. Verderop waren die jongens lekker aan het trainen en ik mocht alleen maar lopen. Dat gedeelte had ik dan weer niet gemist. Pas na vier weken, toen ik volledig met de groep mee kon doen, voelde ik me weer voetballer. Dat was het beste gevoel in maanden.`
Namens ADO tegen FC Dordrecht op snelheid langs Nikki Baggerman.
© Pro Shots/Wouter Dill
Namens ADO tegen FC Dordrecht op snelheid langs Nikki Baggerman.
Het werd een succesvolle snuffelstage. ADO-trainer Ruud Brood wilde Elia dolgraag toevoegen aan zijn wedstrijdselectie en bij de ex-international begon het steeds meer te kriebelen. Er was echter één probleem: ADO zat nog midden in een herstructureringstraject. De club had grote financiële problemen. Er was een herstructureringsdeskundige aangesteld om een akkoord te sluiten met de ongeveer honderdvijftig schuldeisers. Zou dit niet lukken, dan kon ADO Den Haag zomaar failliet gaan. Het maakte het lastig om Elia een contract aan te bieden. Het was gezien de financiële situatie van de club praktisch onmogelijk en bovendien zou het een heel slecht signaal afgeven als midden in een saneringsproces een dertigvoudig international op de foto zou gaan met een glas champagne. Elia moest geduld hebben.
`Ik verdien nu net zoveel als de mensen op trainingscomplex De Aftrap die de shirtjes wassen`
`Ze konden mij in eerste instantie geen contract aanbieden. Ook kon ik vanwege bepaalde regels niet op amateurbasis spelen. Ik moest wachten. Alles veranderde toen de club een sluitende begroting in kon leveren bij de KNVB. Met dank aan de gemeente Den Haag. Als gevolg daarvan kwam er een piepklein budgetje vrij en konden ze mij een arbeidscontract aanbieden. Ik verdien nu net zoveel als de mensen op trainingscomplex De Aftrap die de shirtjes wassen. Ik voetbal voor het minimumloon. Daar maak ik vooral zelf veel grappen over. Ik ben allang weer blij dat ik mag spelen. Ik ben nu eenmaal een liefhebber. Het gaat mij niet om het geld, het gaat om ADO Den Haag.`
FC TWENTE

In januari, als de aandelenoverdracht met het Spaanse Globalon definitief rond moet zijn, gaat hij nog een keer zitten met de clubleiding. Mogelijk dat zijn contract dan een upgrade krijgt. Want voor iemand die net zoveel verdient als een vakkenvuller bij de Albert Heijn, is Elia erg waardevol voor de Hagenezen. Hij wordt gezien als het geheime wapen in de strijd om promotie. Als de gesprekken met de nieuwe clubleiding worden opgestart, zal het ook gaan over een tweede carrière. De voetballoze periode van afgelopen zomer heeft Elia aan het denken gezet. Er komt een dag dat hij zijn kicksen aan de wilgen hangt en dan moet er wel een plan B zijn.
`Ik wil jeugdtrainer worden of misschien zelfs wel hoofd opleiding`
`Het gaat om the bigger picture`, zegt hij daar zelf over. `Ik wil jeugdtrainer worden of misschien zelfs wel hoofd opleiding. Ik hoop bij ADO trainersdiploma’s te kunnen halen en op technisch gebied het nodige te leren. Ik ben ook bewust bezig met de talenten in de selectie. Weet je, dit is voor het eerst in al die jaren dat ik jonge spelers tegenkom die écht leergierig zijn. En dat is zo leuk! Ze gaan niet direct de discussie met je aan maar willen vooral van je leren. Ik wil ze helpen, beter maken en advies geven. Ze hoeven niet dezelfde fouten te maken die ik heb gemaakt. Waar ik dan aan denk? Dat je soms geduld moet hebben bijvoorbeeld.`
`Toen ik bij FC Twente speelde had ik de toezegging van Joop Munsterman dat ik een transfer mocht maken. En dus was ik daar 24 uur per dag mee bezig. Ik wilde naar het buitenland en zo snel mogelijk ook. Het liefst nog in de voorbereiding. Dat werd uiteindelijk Hamburger SV. Een prachtige club, maar ik had misschien beter even kunnen wachten. Dan was HSV misschien wel Tottenham Hotspur geweest. Het zijn keuzes die uiteindelijk je hele carrière bepalen.`
`Hier bij ADO loopt echt veel talent. Ze krijgen een prachtig podium om te groeien. We moeten eerst weer stabiel worden en terug naar de Eredivisie. De club wil er alles aan doen om die jonge talenten langer aan ADO te binden. Dat vind ik heel verstandig, zo gaat dat bij AZ ook. Die jongens vormen de toekomst van de club. Samen moeten we terug naar de Eredivisie. Want ja, kom op! Dit is de derde stad van het land. ADO Den Haag hoort natuurlijk niet thuis in de Keuken Kampioen Divisie. We gaan ze terugbrengen. Dit jaar al.`
Hij klinkt strijdbaar, heel de middag al. Tegenover ons zit geen volgevreten vedette die uit verveling nog tegen een balletje trapt bij zijn eerste liefde. We luisteren naar een liefhebber die het in de basis niet uitmaakt of hij met Robin van Persie, Andrea Pirlo of Sem Steijn op het veld staat. Hij vindt het spelletje gewoon nog te leuk. Het is dan ook niet uitgesloten dat we hem volgend seizoen gewoon weer terugzien in de Eredivisie.
Elia heeft nog geen knopen doorgehakt. Misschien plakt hij er nog wel een jaar aan vast. Voorlopig koestert hij, na een moeilijk jaar, vooral wat hij heeft. `Ik ben heel rustig. Thuis is iedereen gezond en gelukkig, ik woon op vijf minuten rijden van het trainingscomplex. Ik word steeds fitter en weet dat ik nog mooie dingen ga laten zien`, klinkt het weloverwogen. `Ik heb nog steeds die drive. Als die er niet was geweest, had ik de handdoek allang in de ring gegooid. Maar ik ben nog niet klaar als voetballer. Dat voel ik.`

Mr.070 schreef:

Hoe ervaart iedereen dit seizoen tot nu toe? We hadden derde gestaan zonder puntenaftrek, wat mij enorm meevalt. Ik had gedacht dat we toch wat langer de tijd nodig hadden om aan elkaar te wennen en een beetje aan het modderen waren tussen de middelste plekken(-6 niet meegerekend).

Met Kemper, Klas, Steijn, Verheydt en straks Elia heb je op elke linie wel iemand met potentie!

Op basis van de selectie had ik het wel verwacht.

Echter wat ik niet had verwacht, is dat het dit jaar niet zo erg op drijfzand lijkt. Voor mijn gevoel. Hele grote verrassingen qua uitslag hebben we nog niet gehad.

Als we even naar onszelf kijken, zijn alle verliespartijen best verklaarbaar. Top Oss, was een rare. 3-3. De Graafschap, Emmen, Excelsior, NAC (best grote verliespartij) kon je allemaal verliezen. Het zijn wel de wat grotere clubs waar dat tegen gebeurde.

Keer je dat om in de tweede seizoenshelft, dan behoort directe promotie tot de mogelijkheden. Het gat is maar 6 met de nummer 2. Want niemand, ook niet in de top, wint alles.

Tot zover mijn poging wat te `glazen-bollen`.

C Zo 08/08/2021 ADO Den Haag Jong Ajax 2-0
C Vr 13/08/2021 FC Volendam ADO Den Haag 1-3
C Vr 20/08/2021 ADO Den Haag FC Emmen 1-2
C Vr 27/08/2021 NAC Breda ADO Den Haag 3-0
C Zo 05/09/2021 ADO Den Haag FC Eindhoven 4-2
C Vr 10/09/2021 Top Oss ADO Den Haag 3-3
C Ma 20/09/2021 Jong PSV ADO Den Haag 0-1
C Vr 24/09/2021 ADO Den Haag Roda JC 2-0
C Vr 01/10/2021 MVV Maastricht ADO Den Haag 2-6
C Zo 10/10/2021 ADO Den Haag FC Den Bosch 3-2
C Vr 15/10/2021 Helmond Sport ADO Den Haag 0-0
C Vr 22/10/2021 ADO Den Haag Excelsior Rotterdam 0-2
B Di 26/10/2021 Sparta Nijkerk ADO Den Haag 0-2
C Vr 29/10/2021 De Graafschap ADO Den Haag 1-0
C Zo 07/11/2021 Almere City FC ADO Den Haag 1-3
C Zo 14/11/2021 ADO Den Haag VVV-Venlo 2-0
C Vr 19/11/2021 SC Telstar ADO Den Haag 0-2

Dat ADO deze periode wint, is eigenlijk gewoon onbestaanbaar’
5 okt. 202121.00 uur
2
Opslaan
Door Chris Tempelman Chris Tempelman
Het was een vrijdagavond die anekdotes opleverde voor de rest van het seizoen. ADO Den Haag deed wat onmogelijk werd geacht: de eerste periodetitel winnen, na de 2-6 winst op MVV Maastricht. Eindelijk wat te vieren in tijden van ellende.

De mooiste anekdote zal achterblijven in de bus. Met erkende feestnummers als Thomas Verheydt en Boy Kemper aan boord is een gedenkwaardige terugreis vanuit Maastricht gegarandeerd. Trainer Ruud Brood en aanvaller Vicente Besuijen geven een inkijkje in de Haagse eruptie van geluk en blijdschap. ‘Je kent die rotonde vlak voor het stadion, toch? Hebben we ’s nachts een uur over gedaan. Gewoon stapvoets, echt waanzinnig, en het was al vrij laat, haha’, vertelt Besuijen. ‘Het stuk van de rotonde naar het stadion duurde haast net zo lang als de rit van Maastricht tot áán de rotonde’, overdrijft de trainer. Zowel Besuijen als Brood trekt eenzelfde conclusie. ‘Als je dan toch periodekampioen wordt, kun je dat maar het best doen in een verre uitwedstrijd. Dan heb je tenminste tijd om het te vieren.’

Het onthaal van de supporters maakte diepe indruk. Zij die de laatste jaren werden uitgelachen en beschimpt, hadden eindelijk wat te vieren. Het maakt dit soort momenten extra bijzonder. ‘Dat gun je die mensen zo’, merkt Besuijen op. Brood vult aan: ‘Het was natuurlijk geweldig, wat iedereen heeft meegemaakt hier de laatste jaren… Ook afgelopen week weer. Dat wij deze periode winnen, is eigenlijk gewoon onbestaanbaar. Is het ooit weleens gebeurd dat een club een periode wint en staat te feesten, terwijl de toekomst van die club nog altijd ongewis is? Ik denk het niet. Daar verdient iedereen een groot compliment voor.’

‘Eind oktober hebben we nog een wedstrijd te winnen, de belangrijkste in de geschiedenis van de club misschien wel’

Dat compliment is terecht en Brood zelf verdient ook lof. ADO Den Haag kende een rampseizoen, met degradatie als gevolg. Brood bleef ADO trouw, terwijl de club in brand stond. Het vuur is nog altijd niet geblust, maar op het veld staat een onverstoorbare knokmachine. Een mix van jong en oud, een elftal waarvan niemand had gedacht dat het beslag zou leggen op de eerste prijs van het seizoen. Misschien niet eens ongunstig. ‘In die zin heeft het geholpen dat de realiteitszin was geland’, verklaart Brood. ‘De druk om direct terug te keren verdween, en terecht, gezien de gebeurtenissen. Ik leg mezelf altijd wel een bepaalde druk op, maar had niet in mijn achterhoofd zitten dat we weleens de eerste periode konden winnen. Een doelstelling spraken we niet uit, maar meer dan 38 wedstrijden spelen (en dus de play-offs halen, red.) was een aardige.’

De volgende doelstelling is duidelijk voor Brood. ‘Eind oktober hebben we nog een wedstrijd te winnen, de belangrijkste in de geschiedenis van de club misschien wel. Het voortbestaan staat nog altijd op het spel. We hebben er geen invloed op en hopen er het beste van. Door de puntenstraf hebben wijzelf weer een nieuwe doelstelling. We hebben nog een inhaalslag te maken, dat is een prima motivatie. Het voelde wel gek dat je de periode wint, maar dat je ook de eerste plaats verliest.’ Besuijen onderschrijft dat de situatie van de club de spelers op het veld nauwelijks raakt. ‘Het is moeilijk te geloven, maar wij laten ons er niet door beïnvloeden. Wij horen en lezen ook dingen, maar kunnen er niets mee. Wij voetballen en doen dat zo goed mogelijk. Dat het nu zo is uitgepakt, is een beloning voor iedereen. Weet je, ik hoorde iemand zeggen dat deze periodetitel misschien wel een aansporing voor een koper kan zijn. Zo denken wij helemaal niet. Dat zegt eigenlijk voldoende, toch?’

FLINKE KNAUW
Brood liet al eens optekenen dat hij meer is dan alleen een trainer in deze situatie. ‘Je moet het bij ze weghouden, dat is best lastig. Spelers zitten op sociale media, lezen ook dingen. Natuurlijk krijgen ze het mee, dat voorkom je niet. Met elkaar bezig zijn, ontwikkelen als team, dat is onze kracht.’ Ook de zes strafpunten zorgden voor een flinke knauw. ‘We wisten dat het eraan zat te komen, maar dan hoor je het definitief op de dag voor de wedstrijd... Ik wist ook direct dat het de periodetitel niet in de weg zou zitten. We hebben de scenario’s in kaart gebracht. Zelf winnen en het liefst met grote cijfers, was de opdracht. We maakten snel fraaie goals en zaten er lekker in. We hebben Excelsior bij NAC in de gaten gehouden. Bij 1-1 en hun kansen op 1-2 gingen we rekenen. Vijf of zes goals hadden we dan nodig, mocht het op doelsaldo zijn aangekomen. We hebben karakter getoond en zijn er vol voor blijven spelen. Gelukkig wilden sommige jongens nog wel wat goals maken.’ Een van die jongens was Besuijen, die er nog twee inprikte. ‘Ik las het op mijn telefoon’, blikt hij terug op de puntenstraf. ‘Een extra motivatie, noem het zo maar. Wij laten ons niet klein krijgen, door niemand.’

De periodetitel moet in ieder geval sportief rust geven. Brood won met NEC en NAC al eens een eerste periodetitel en weet als geen ander wat dat betekent. ‘Ja, dat je ook in een dip terecht kan komen en wedstrijden kan gaan verliezen. Maar dan heb je wel dat play-offticket op zak. In feite is vanaf nu de voorbereiding op de play-offs begonnen, maar wij willen bovenin blijven meedoen. Dat zal moeilijk zat worden. Gezien de onzekere situatie én dat andere ploegen met meer mogelijkheden ingespeeld raken. Ik hoop dat we nog vrijer kunnen spelen nu we dit hebben bereikt. Het doet wat met iedereen. Met de club, met de ploeg en ook met mij. Dat mag je gerust weten. Ik zie dit als mijn team en als ik dan tegen Roda JC en MVV dingen terugzie die we trainen en waar we het over hebben, dan kan ik daar oprecht van genieten.’


© Pro Shots
ACHTBAAN VAN EMOTIES
De periodetitel kwam in opnieuw een tumultueuze week. Eerst effectueerde de KNVB dus de zes punten in mindering, een dag na het winnen van de periodetitel bezocht een deel van de selectie en technische staf de uitvaartdienst van supporter Dani in het Cars Jeans Stadion. ‘Vreugde en verdriet liggen dicht bij elkaar’, weet ook Brood. ‘Ik vond het heel bijzonder. Vorige week al tegen Roda JC toen we afscheid namen. Sommige jongens hebben met hem gespeeld, iedereen kende hem. Hoe die ouders er ook mee omgingen... Ongekend en ontzettend knap, diep respect heb ik daarvoor. Je moet je ook eens voorstellen hoe dat is voor een voetballer van 21 dit mee te maken. Heel heftig. Dat is het voor óns al, laat staan voor die jonge gasten.’ Ook op Besuijen heeft het diepe indruk gemaakt. ‘Zo jong, man. Vorige week liepen we met hem op het veld, nu is hij er niet meer. Hoe gek het ook klinkt, het heeft ook energie gegeven. Deze periodetitel is voor hem.’

Besuijen bevindt zich, net als velen, in een achtbaan van emoties. Als voetballer in Den Haag eigenlijk al maanden. Hij maakte de degradatie mee en viert nu het feestje. ‘Eindelijk wat te vieren, we wisten niet eens meer hoe dat moest, bij wijze van spreken. Het is geweldig, we zijn ook echt een groep. Ik voel me lekker in mijn rol. Met een aanspeelpunt als Verheydt voorin is het heerlijk de gaten in te rennen. Ik wil terug naar de Eredivisie. Dit is ander voetbal, je speelt de meest bizarre wedstrijden. Zoals laatst tegen Eindhoven, achterstaan en winnen. Dat is de Keuken Kampioen Divisie. Als voetballer moet je altijd streven naar de Eredivisie. Dat doe ik ook en ik ben niet de enige.’

Waar de vreugde in Den Haag ongekende vormen aanneemt, daar overheerste de teleurstelling bij Excelsior. Tot een kwartier voor het einde van speeldag 9 maakten de Rotterdammers – begonnen als koploper – kans op de periodetitel. Die constatering alleen al is natuurlijk opmerkelijk als je je verdiept in het verhaal van Excelsior. ‘Geen tussenjaar’, riep technisch directeur Nick Kersten nog even in herinnering toen hij zijn plek in Breda opzocht, doelend op het interview dat hij samen met algemeen directeur Daan Bovenberg begin dit seizoen gaf. De wederopbouw is in Kralingen in volle gang, met een grondig vernieuwde selectie probeert Excelsior mee te doen in de bovenste regionen. Dat dat nu al lukt, is pure winst. Dat Kersten en Bovenberg vóór het laatste fluitsignaal teleurgesteld hun plek verlieten, is eigenlijk óók pure winst. Niemand had een aantal weken gedacht dat Excelsior deze gouden kans zou krijgen. Als je dan in het zicht van de haven strandt, mag en moet je daar flink van balen. Een dag later zal de trots overheersen en de ingeslagen weg worden vervolgd.

Net als in Den Haag, waar deze maand een veel belangrijkere strijd wacht. Als de club ook die wint, is de nu behaalde periode nog meer waard. Dan wacht immers aan het einde van het seizoen een serieuze kans op promotie.

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

ADO maakt MVV in en is periodekampioen
ADO Den Haag heeft een fantastische avond beleefd in Maastricht.
Lees het nieuwsbericht

Winst MVV Maastricht:
14%
Winst ADO Den Haag:
72%
Gelijkspel:
14%

Fingers crossed

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

`Het wordt een heet potje in Maastricht`
Weinigen hadden verwacht dat ADO Den Haag direct al om de eerste periodetitel zou meedoen.
Lees het nieuwsbericht

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Iedereen van buiten Maastricht geweerd bij MVV-ADO
MVV weert bij de wedstrijd tegen ADO Den Haag iedereen die van buiten de regio Maastricht komt.
Lees het nieuwsbericht

ghostdrift schreef:

Supporters die de buscombi hebben gekocht laten zich niet afschrikken

Supporters moeten toch massaal naar maastricht afreizen op onze clup te supporteren, een zeer belangrijke wedstrijd om eventueel de 1e periode te pakken
En als het met de bus moet,dan moet dit dan maar

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Nigel070 en 50 gasten.

Bekijk de topshouts