Tag: vader

Toon alle shouts

Transfer van `zeer interessante speler` staat los van vertrek Kramer
zaterdag 20 juni 2015 om 08:59

Zoals VoetbalPrimeur vrijdag al wist te melden, staat Mike Havenaar in de belangstelling van ADO Den Haag. Zijn komst is niet afhankelijk van een eventuele transfer van Michiel Kramer.

De Hagenaars probeerden het in de voorbije weken ook al bij Mitchell te Vrede van Feyenoord en hebben hun pijlen ook gericht op Havenaar. Dat wordt door trainer Henk Fräser bevestigd. "Mike is voor ons een zeer interessante speler, los van een eventueel vertrek van Kramer", loopt de oefenmeester alvast op de feiten vooruit in gesprek met het Algemeen Dagblad.

Havenaar heeft bij HJK Helsinki een contract dat loopt tot medio augustus 2015 en kan daarna transfervrij naar ADO verkassen. ADO hoopt dat het Havenaar kan verleiden tot een transfer, nu het heeft vernomen dat diens vader Dido - die in het verleden onder contract stond bij ADO - terugkeert naar Nederland. "We hebben begrepen dat Dido weer terugkomt naar Nederland dus wellicht dat de familie nog gevoel heeft bij Den Haag", aldus Fräser.

Als je het mij vraagt had Bulykin erbij mogen staan.

11 ultieme culthelden van ADO Den Haag [lijstje]


DEN HAAG - Het mag dan zomerstop zijn, maar dat weerhoudt Dichtbij er niet van om een leuk lijstje samen te stellen over ADO Den Haag. Wat zijn volgens ons de 11 ultieme ADO (en FC) Den Haag-culthelden? Toegegeven, we hadden er nog wel 50 namen bij kunnen zetten, maar deze mannen zullen we zeker niet snel vergeten!








Wat een cultheld is? Een speler die misschien niet de uitstraling en finesse van de sterspeler heeft, maar desondanks razendpopulair bij de achterban is. Vaak zijn het eigenwijze en aparte spelers. Spelers die hun eigen gang aan en zich weinig aantrekken van autoriteit. Of jongens die nooit spelen en dan plots een belangrijke goal maakten.

11. Pablo Plak
Voor veel FC Den Haag fans is Pablo Plak een cultheld van weleer. Een status die hij overhield aan het gooien van een aansteker in het publiek tijdens een uitwedstrijd tegen FC VVV. Hij raakte daarmee een jonge Limburgse fan op het hoofd. Daarnaast viel Plak vooral op door zijn extravagante levensstijl naast het veld.


10. Remco Boere

Remco Boere was een populaire kopsterke aanvaller die altijd en overal scoorde. Hij werd in de jaren ’80 tweemaal topscorer van de Eerste Divisie. Ook op het hoogste niveau was hij succesvol, met name bij FC Den Haag boekte de topscorer mooie successen. Na zijn carrière werd Boere trainer, onder meer in Zweden en het Midden-Oosten. Op 1 november 2013 beëindigde hij zijn contract als technisch manager bij Al-Ahly in Libië om zich te vestigen in Zweden, het land waar zijn vrouw vandaan komt.


9. Geert den Ouden

Geert den Ouden was een flamboyante aanvaller die bij veel clubs onder contract stond en vaak populair werd door zijn onverzettelijkheid. Den Ouden speelde twee seizoenen voor ADO Den Haag. Hij was overigens niet bij iedereen geliefd, menig supporter herinnert zich nog de uitspraak van `Haagse Sjonnie`, die hem een `bloedkop` noemde.

8. Stijn Vreven

In de 20 wedstrijden die Stijn Vreven voor ADO den Haag speelde in 2006 en 2007 maakte hij een onuitwisbare indruk bij de supporters. Met zijn korte lontje en lange haar bracht hij met zijn energie vaak het vuur dat nodig was. De Belg maakte zich regelmatig onmogelijk met zijn harde spel en opvliegende karakter, maar schopte het bij ADO toch direct tot aanvoerder. Helaas was het na een seizoen al voorbij, toen vertrok hij naar België.

7. Ricky van den Bergh

Geboren en getogen Hagenees Ricky van den Bergh kwam uiteindelijk maar tot twee seizoenen spelen bij ADO. Hij begon zijn carriere gek genoeg bij Sparta, waar hij vier seizoenen speelde. Eind september 2010 gaf Van den Bergh aan te willen vertrekken bij ADO Den Haag. Hij kon zijn plek op de bank bij ADO niet accepteren. Op 4 april 2010, in de wedstrijd tegen Ajax, maakte hij zich populair bij de fans door op doel te gaan staan, omdat eerste doelman Robert Zwinkels eerder die wedstrijd al geblesseerd uitviel en vervanger Barry Ditewig een rode kaart kreeg.

6. Martin Jol

Martin Jol, nu vooral bekend als trainer, maakte in het seizoen 1970-1971 op 15-jarige leeftijd bij J.A.C. zijn debuut onder trainer Herbert Zuma. Daarna werd Jol gescout door FC Den Haag. Na een seizoen in de jeugd werd hij direct overgeheveld naar de selectie van het eerste (prof)elftal. Op 20 januari 1974 maakte Martin Jol zijn debuut voor FC Den Haag in de thuiswedstrijd tegen Ajax (0-1). Jol werd in 1989 door de FC Den Haag aanhang letterlijk op handen gedragen na de 6-0 overwinning op Heracles. FC Den Haag promoveerde hierdoor naar de eredivisie.

5. Aad Kila

Aad Kila debuteerde op 17-jarige leeftijd op 13 december 1970 voor A.D.O. in de uitwedstrijd tegen Sparta. Eén dag voor zijn debuut ondertekende zijn vader als wettelijke vertegenwoordiger het contract met A.D.O. Kila maakte zich uiterst populair bij de fans door zijn werklust en loyaliteit aan de club, waar hij bijna 10 jaar speelde in de jaren `70.


4. Tom Beugelsdijk

`Tommie` Beugelsdijk was twee seizoenen lang de rots in de branding van de defensie van ADO. Daarvoor speelde hij twee seizoenen op huurbasis voor FC Dordrecht. Met zijn onverschrokken voorkomen, ongelofelijke werklust en Haagse accent stal hij de harten van de ADO-fans al snel.

3. Lex Immers


Met zijn getatoeërde Haagse ooievaar op zijn rug en zijn onvervalste Haagse accent is Lex Immers, inmiddels Feyenoord-speler, een Hagenees in hart en nieren. Als fanatiek supporter op de tribune was hij al groot FC Den Haag-fan, alvorens hij het zelf schopte tot de hoofdmacht. Met zijn bravoure en mentaliteit groeide hij razendsnel uit tot een clubicoon en een van de populairste ADO-spelers sinds tijden.

2. Sjaak Polak

Jacques Mozes, kortweg Sjaak, Polak maakte zich in zijn tijd bij onder meer FC Den Haag onsterfelijk bij de fans, overigens niet alleen die van Den Haag, met zijn onnavolgbare interviews en geniale onvervalste Haagse uitspraken na wedstrijden. Het leverde hem een status van cultheld op, óók onder journalisten

1. Aad Mansveld

Aad Mansveld is dé onbetwiste clublegende en toonbeeld van onverzettelijkheid en de spreekwoordelijke `Haagse Bluf`. De langezijde in het Zuiderpark Stadion was als eerbetoon naar hem vernoemd. In het nieuwe Kyocera Stadion staat op het Haagse Heldenplein een standbeeld van Mansveld. Ook is de korte zijde naar hem vernoemd: De Aad Mansveld Tribune. Als speler won hij tweemaal de KNVB beker in 1968 en 1975. Mansveld overleed op 5 december 1991 aan de gevolgen van long

Moet trouwens nog even kwijt dat toen ik als kind met mijn vader en oom mee mocht naar een wedstrijd, Dick Advocaat mij nooit op viel als speler, al kwam ik zelf toen nog niet boven de reclame borden uit natuurlijk. . .

Petah schreef:

We staan ook bekend om ons taalgebruik ik kon er zelf wel om gniffelen

Wat zegt ie dan ik had gezegd je zit in wang ze hol hij zeg t wat gedetailleerder

In ieder geval heeft hij de film Bambi nooit gezien.
Of de o zo wijze les van wijlen de vader van Stampertje niet begrepen:

"Als je niks zinnigs te zeggen heb, zeg dan niks niemendal"

Waht schreef:

Bron is 11 voetbal magazine. Op de een of andere manier neem ik dit direct als een korreltje zout.
Havenaar heeft salarissen van rond de 7 ton de afgelopen jaren. Vul het maar in.

Lojkt mij niet dat Helsinki zoveel betaald en vergeet niet hij heeft ook Nederlandse nationaliteit, zijn vader heeft ook nog jaren bij onsgespeeld

Jos Raaf schreef:

Er zijn er 5 "talenten" die ze geen contract hebben gegeven. Puur en alleen omdat ze nog te licht zijn om aan te sluiten bij het eerste. Die dat wel aan konden zijn ook behouden (Hevel, Kasteneer etc etc) JE kan als BVO niet oneindig contracten uit gaan delen en ze kijken natuurlijk ook wat heb je al lopen op die positie. Daarom vielen een aantal jongens af. Dit gebeurt overal bij elke BVO elke jaar weer. Dit is nu eenmaal niet anders. En het kan dat een van dit soort jongens het via een omweg wel haalt. Maar ADO is Chelsea niet en kan geen 35 contractspelers gaan nemen. Ook niet met een Wang...het zei zo

nee oke, dat is logisch. En dit zijn dan ondermeer Smith en Fecunda? Zijn vader vertelde me namelijk dat de gehele a1 geen contract kreeg. Wat mij wel erg appart leek! Bedankt!

Jos, misschien weet jij meer. Ik las net op twitter dat Smith en Fecunda bij Cambuur proeftrainingen doen. Ze zouden niet een nieuw contract hebben gehad, Smith weet ik vrij zeker want ik ken zijn vader. Die had gezegt dat hij en veel andere geen contract kregen. Weet jij hier meer van?

Jos, misschien weet jij meer. Ik las net op twitter dat Smith en Fecunda bij Cambuur proeftrainingen doen. Ze zouden niet een nieuw contract hebben gehad, Smith weet ik vrij zeker want ik ken zijn vader. Die had gezegt dat hij en veel andere geen contract kregen. Weet jij hier meer van?

<FCDH> schreef:

Daar zitten we op te wachten op ie grindbak rijder

Dat was zn vader hoor

Het bericht van vi.nl/premium

Michiel Kramer: ongrijpbaar buitenbeentje

Met zeventien doelpunten wees Michiel Kramer (26) zijn club ADO Den Haag dit seizoen de weg richting handhaving. De spits is echter veel meer dan een kille afmaker. Vastberaden binnen de lijnen, uitgesproken met eigenzinnige opvattingen erbuiten.
‘Ik heb een ingewikkelde gebruiksaanwijzing, dat geef ik toe. Maar dat komt vooral doordat ik gruwel van al die nepfiguren in de voetballerij. Ik heb trainers gehad om van te janken. Die dan alleen maar liepen door te drammen over mijn houding. En dan tegen me schreeuwen, zodat de rest van de groep kon zien dat zij de baas waren en niet blij waren met mijn houding. Op de een of andere manier vinden mensen me nonchalant, ongeïnteresseerd of arrogant. Maar wie me kent, weet dat het sowieso nergens op slaat me arrogant te vinden. En ongeïnteresseerd ook niet, want in een wedstrijd zul je me altijd volle bak alles zien geven. Het zal wel met mijn lange lichaam te maken hebben, die twee meter oogt natuurlijk niet zo flitsend. Flegmatiek, ja, zo noemen ze me ook. Het is wat, hè. Soms heb ik het gevoel dat mijn omgeving zich veel drukker maakt om mijn voorkomen dan ikzelf.’
Michiel Kramer

‘Als ik nu zeg wat ik denk, speel ik dit seizoen geen minuut meer…’ Het is een kille februari-avond in Dordrecht als Michiel Kramer de cryptische woorden uitspreekt. Een kwartier eerder klonk het eind-signaal van een bedroevende degradatiekraker (0-0). Topscorer Kramer moest zeventig minuten lang de bank warm houden. De Rotterdammer kookt van binnen, maar kiest voor de stoïcijnse blik. ‘Ik denk dat ik hier nog wel even met de trainer over ga praten.’ Een etage hoger spuwen de ogen van Henk Fraser vuur als hij lucht krijgt van de onvrede bij zijn spits. ‘Kom op, hé! Het is hier geen kleuterklas. Moet ik met sentimentele gevoelens gaan rondlopen omdat ik Kramer heb gepasseerd? Ik ben gecharmeerd van zijn scorend vermogen, maar niet van de arbeid die hij levert. Ik vind dat hij te weinig brengt. Als ik een keuze maak, tellen alle facetten mee.’ Een paar dagen later wordt in een gesprek de lucht geklaard. ‘In mijn ogen hebben we altijd een haat-liefdeverhouding gehad. Nog altijd, maar wel met meer liefde dan haat’, zijn de woorden van Fraser waarmee het hoofdstuk wordt afgesloten.

Dat hoofdstuk vormt dit seizoen de rode draad. In de vijftien jaar dat Fraser als trainer actief is, had hij niet vaak met een speler een dergelijke relatie. Het ene moment gruwelt hij van zijn spits, een paar tellen later geniet hij intens van hem. Eindigend met een brede glimlach op een vrijdagavond eind april, als Kramer in de slotfase ADO langs Vitesse en uit de zorgen schiet (1-0). Een paar dagen na de bevrijding neemt Fraser de tijd om de bewogen verstandhouding te ontleden. ‘Kramer en ik hebben een eigen mening, waar we achter staan, en die is niet altijd hetzelfde. Toch is het nooit geëscaleerd. Dat zegt veel over het respect dat we voor elkaar hebben. Ik durf ook toe te geven dat ik als trainer veel van hem heb geleerd. Zijn opvattingen, hoe tegendraads ze ook zijn, zorgen voor een uitdaging. We zijn gericht met hem bezig gegaan; niet om zijn karakter te veranderen en van hem een trainingsbeest te maken, wel om hem als aanspeelpunt sterker te maken. En vooral om hem meer het besef te laten krijgen hoeveel talent hij heeft. Zijn scorend vermogen is weergaloos, maar hij kan veel meer. De laatste statistieken en beelden tonen dat aan. Zijn ontwikkeling geeft ons zeker wel een voldaan gevoel. Kramertje heeft dit seizoen een topprestatie geleverd.’

‘Je wil niet weten hoe vaak ze tegen mij zeggen dat ik harder moet trainen. Maar ik vind het gewoon totaal nutteloos. Heeft een club ooit drie punten gekregen omdat ze op een maandag hard hebben getraind? Ik ben zo ver gekomen omdat ik lekker Michiel ben, die met plezier tegen een balletje trapt en er echt wel veel voor doet. Maar als ik mezelf elke dag wil pijnigen, was ik wel het leger in gegaan.’
Michiel Kramer

Instructies van trainer Henk Fraser, met wie hij een haat-liefdeverhouding heeft. ‘Maar meer liefde dan haat.’
Instructies van trainer Henk Fraser, met wie hij een haat-liefdeverhouding heeft. ‘Maar meer liefde dan haat.’
Wie denkt dat de spits met zijn laconieke grillen alleen trainers teistert, heeft het mis. Het fluitje van Kramer senior is daarvan het mooie bewijs. Het was jarenlang een vaste klank op de Rotterdamse velden. Als zoonlief Michiel bij zijn amateurclub Xerxes/DZB en later vanaf zijn dertiende in de jeugdopleiding van Excelsior verzaakte, klonk steevast hetzelfde geluidje. ‘Als mijn vader op zijn vingers blies, kwam daar een apart fluitje uit. Dat hoorde ik altijd, ook tussen alle herrie door. Wat het betekende? Heel simpel, dat mijn vader vond dat ik te weinig deed en meer mijn best moest doen.’ Kramer hoorde het wel, maar ging lang niet altijd over tot actie. ‘Dan werd ik er later thuis wel met felle woorden op gewezen, maar haalde ik vaak mijn schouders op. Ach, mijn vader was vroeger een noeste verdediger, die het van hard werken moest hebben. Ik ben niet bepaald dat type, dus kan zijn mening ook wel weer begrijpen. Ieder zijn eigen manier van voetballen.’

Koning van het Haags Kwartiertje

Alle coaches zijn het op één punt met elkaar eens: Michiel Kramer is geen trainingsbeest. Toch laten niet alleen de tests zien dat hij conditioneel ijzersterk is, ook de wedstrijdstatistieken tonen aan dat de spits over een uitstekend uithoudingsvermogen beschikt. Van zijn zeventien goals maakte hij er liefst acht in de laatste vijftien minuten, ofwel het befaamde Haags Kwartiertje. Daarmee zorgde hij tegen NAC Breda, PEC Zwolle, Excelsior en Vitesse hoogstpersoonlijk voor de overwinning.
MINUTEN GOALS
0-15 0
16-30 2
31-45 3
46-60 2
61-75 2
76-90 8
Kramer groeide op in de Rotterdamse buitenwijk Zevenkamp. Hoewel hij nu met zijn lengte en kopkracht een gevreesde spits is, behoorde hij in de jeugd tot de kleine spelers van zijn lichting. De groeispurt zou pas aan het eind van zijn tienerjaren volgen, en het scheelde weinig of de aanvaller was in die tijd allang weer bij de amateurs beland. Op zijn zeventiende werd Kramer door Marco van Lochem, hoofd jeugdopleiding en trainer van Excelsior A1, te licht bevonden. ‘Hij wist het zeker: ik had mijn top bereikt en kwam duidelijk tekort voor het betaalde voetbal. Het was klaar. Ja, mijn wereld stortte wel even in, wat moest ik nu?’ Opvallend genoeg zorgde diezelfde trainer voor een herkansing. Als troost vroeg Van Lochem aan het eind van het gesprek of hij nog een proeftraining bij een andere club moest regelen. Bij NAC was dat wel mogelijk, want daar kende hij wat mensen. ‘Dat doen we vaker met spelers die het bij ons niet redden’, zegt Van Lochem. ‘Maar Michiel is in de zestien jaar dat ik nu bij Excelsior werk, de enige speler die het vervolgens zo ver heeft geschopt. Dat is knap en daarom koester ik ook geen enkele wrok. We hebben het niet verkeerd gezien, want wij herkenden ook zijn potentie, maar ik kon hem niet meer raken. Zijn opvattingen waren heilig voor hem, en dat hield in dat hij niet maximaal wilde gaan. Soms had ik tijdens wedstrijden het gevoel dat we een mannetje minder hadden. We zijn zeker het gevecht aangegaan, maar je hebt het over jeugdspelers en dan houdt het ook een keertje op. Zijn karakter zat hem in de weg, op dat vlak was hij absoluut een buitenbeentje. Iemand als Luigi Bruins was ook flegmatiek, maar die wilde wel doordeweeks hard trainen om beter te worden. Michiel niet en daarom was het beter voor hem elders verder te gaan. Nu scoort hij aan de lopende band en daarmee worden zijn opvattingen geaccepteerd. Hij dwingt zijn krediet zelf af met zijn voeten.’

‘Veel trainers nemen een rol aan, daar prik ik zó doorheen. Dat schreeuwen om het schreeuwen, geldt ook voor assistent-trainers. Ook zo’n groep mensen die me soms mateloos irriteren. Die willen dan opeens even een stempel drukken en gaan met stemverheffing tekeer. We zijn toch geen kudde schapen die je met geluiden een kant op moet krijgen? Praat gewoon normaal tegen me, dan luister ik wel.’
Michiel Kramer

‘Kramer neemt niets klakkeloos aan van zijn trainers, dat komt doordat hij zelf overal over nadenkt’
De omweg richting zijn droom van profvoetballer begon in Breda. ‘Natuurlijk vonden we het verzoek vreemd, Excelsior was hetzelfde niveau als NAC’, zegt Peter Remie, destijds trainer van NAC A1. ‘Als hij dáár al niet goed genoeg was, wat moesten wij dan met hem? Maar laat maar komen, zei ik, en daar hebben we geen spijt van gehad. Hij kon goed voetballen en was zo koeltjes voor het doel.’ Maar ook in Breda maakten de trainers kennis met zijn karakter. ‘Michiel neemt niets klakkeloos aan van een trainer. Dat komt doordat hij zelf overal over nadenkt, en daardoor zijn eigen blik heeft ontwikkeld. Dat was toen al zo. Onze band was goed, maar ik heb hem ook vaak genoeg op zijn flikker gegeven. Een keer zette ik hem wissel, want hij had doordeweeks op de trainingen geen klap uitgevoerd. In de rust bracht ik hem in, en wat denk je? Scoorde hij gelijk drie keer. “Zo trainer, moet ik nog meer laten zien? Het gaat om de zaterdagen!”, zei hij triomfantelijk na afloop. Daar kon ik ook wel hard om lachen. Hoe Michiel traint, is geen enkele graadmeter voor het weekend. Hij heeft een eigen mening, maar is nooit brutaal. Aan het eind van het seizoen kwam hij ook naar me toe en bedankte me voor alle plezier dat ik hem had gegeven. Dat soort dingen passen bij hem. We hadden veel discussies gehad, maar omdat het op een respectvolle manier gebeurde, konden we veel van elkaar hebben.’

Desondanks werd Kramer ook in Breda te licht bevonden. Deze keer kon hij het beter een plaats geven. NAC speelde in de subtop van de Eredivisie, met grootverdieners als Matthew Amoah en Anthony Lurling. Kramer kreeg met invalbeurten wel wat speelminuten van trainer Robert Maaskant, maar tot de grote doorbraak leidde het niet. ‘Dat vind ik wel erg jammer, want hij had alles om een publiekslieveling te worden’, vervolgt Remie. ‘Een typische NAC-spits, opportunistisch, neusje voor het doel en authentiek. Aan de andere kant was de weg via de Jupiler League voor hemzelf misschien wel de beste route. Daar heeft hij leren knokken, besefte hij dat het niet vanzelf gaat. En je ziet waar het hem heeft gebracht.’

Michiel Kramer schiet de bal binnen in de kleine hoek, Vitesse-doelman Eloy Room is kansloos en ADO veilig. Michiel Kramer schiet de bal binnen in de kleine hoek, Vitesse-doelman Eloy Room is kansloos en ADO veilig.
Niet Breda, maar Volendam werd de plek om zijn naam te vestigen, hoewel het daar aanvankelijk niet op leek. Vooral met Gert Kruys had Kramer een zeer moeizame relatie. Niet geheel toevallig waren het de uitstraling en de trainingsintensiteit waar de Utrechtse coach dagelijks over mopperde. Het leverde een aantal pittige aan-varingen op tussen beide heren. ‘Het kwartje moest vallen bij Michiel, en dat is pas gebeurd nadat ik was vertrokken’, kijkt Kruys terug. ‘Als ik dit seizoen van een afstandje de relatie tussen Fraser en Kramer volg, dan zie ik zeker wel een parallel. Michiel is eigengereid, met opvattingen die weleens kunnen botsen met een trainer. Dat was bij ons het geval en had gewoon met onze karakters te maken. Ik wilde het maximale eruit halen bij hem, elke dag opnieuw. Maar Michiel is geen trainingsbeest en zag dat anders. We hebben van alles geprobeerd, waarbij in Volendam ook nog eens het publiek heel kritisch op hem was. Hij oogde vaak ongeïnteresseerd, terwijl hij juist veel potentie heeft. Alleen moet dat wel gepaard gaan met investeren in jezelf. Michiel dacht daar anders over en dat leverde veel discussie op. Dat kan en mag, maar soms werkte het ook wel op mijn zenuwen. Gelukkig is het allemaal alsnog goed gekomen. Het klinkt misschien gek, maar ik kan daar oprecht van genieten.’

‘Lopen we daar met z’n allen met hartslagmeters om. Monitoren noemen ze dat, alles bijhouden. Ik vind het onzin. Waarom moet ik me tijdens een training helemaal aan gort lopen? Ik heb een prima conditie, maar dan willen ze dat je op een doordeweekse sessie in het rood komt. Nou, ik schiet liever een bal in het doel tijdens een partij waardoor we winnen, of sta aan de basis van een mooie aanval. Volgens mij heeft mijn ploeg daar meer aan dan dat ik met mijn tong op het kunstgras lig. Een computer hoeft mij toch niet te vertellen of ik lekker heb getraind?’
Michiel Kramer

Kramer en zijn trainingsintensiteit. Sinds hij enkele maanden geleden in VI openhartig zijn gedachten weergaf, is hij er al vaak mee geconfronteerd. Opvallend genoeg volgden onder anderen zijn ploeggenoten Roland Alberg en Gianni Zuiverloon met teksten van gelijke strekking. De mening van de spits is dan ook niet zomaar tot stand gekomen en hoewel hij laconiek oogt, wijzen alle tests uit dat zijn conditie prima is en hij dus wel bereid is arbeid te leveren. Hij hecht dan ook bovenal waarde aan de benadering van zijn omgeving. ‘Peter Remie, maar ook Hans de Koning zijn trainers die spelers plezier geven en zichzelf laten zijn. Zo hoort het.’

Michiel Kramer probeert zich staande te houden bij een tackle van Ajacied Niklas Moisander.
Michiel Kramer probeert zich staande te houden bij een tackle van Ajacied Niklas Moisander.
In het seizoen dat De Koning zich in Volendam over Kramer ontfermde, ontwikkelde de aanvaller zich van mikpunt van hoon tot geliefd topschutter. Een cruciale wending in zijn carrière. ‘Ik weet nog goed dat bij mijn komst hardop de vraag werd gesteld wat de club nog met Kramer aan moest’, zegt De Koning. ‘Nou, ik wilde het eerst met eigen ogen zien.’ De trainer bekeek de spits in een oefenduel met Sparta Rotterdam en was verrast. ‘Die jongen had alles: techniek, snelheid, doelgericht, kopsterk, links en rechts trappen... Voor mij was er geen enkele twijfel. Het publiek was heel kritisch, maar daar had ik maling aan. In een gesprek van tien minuutjes maakten we kennis met elkaar en was er een klik.’ Een simpele weddenschap groeide uit tot de pijler onder een warme relatie. ‘Als hij scoorde, kreeg hij vijf euro van mij. Maar als hij een wedstrijd níét scoorde, moest hij een tientje in de pot doen. In dat jaar eindigde hij op 22 goals, dus ik was hem een bedrag verschuldigd. Maar dat was bijzaak. Michiel was weer helemaal opgeleefd en had zijn plezier en vertrouwen terug.’

‘Op spelers als hij is geen enkele trainerscursus van toepassing, daar zijn geen boeken voor’
Ook na slechte optredens liet De Koning zijn spits staan. Een gevoel dat Kramer niet kende, en dat juist voor extra motivatie werkte. ‘Op spelers als Michiel is geen enkele trainerscursus van toepassing. Hij is in alles een wedstrijdvoetballer. Daar bestaan geen boeken voor, maar het is voor mij wel het allermooiste van het trainersvak. Doordringen tot zo’n knaap, begrijpen hoe hij in elkaar steekt en wat je moet doen om hem aan het draaien te krijgen. Uiteindelijk zit het in kleine dingen. We hadden al snel aan een blik voldoende. Dan liep hij te sjokken, met zijn schouders omlaag, en keek hij opzij. Als ik hem dan aankeek, wist hij genoeg. Er moest weer energie in komen, en dat gebeurde dan ook vaak. Daar had hij veel meer aan dan dat ik zou gaan schreeuwen. Dan denkt hij: Bekijk het lekker.’

‘Spelers roepen graag dat Feyenoord een doel is en spelen in De Kuip een droom. Ik niet, dat zijn van die clichés. Feyenoord is gewoon net als ADO een mooie club, vroeger als kind was ik er fan van. We hadden geregeld een seizoenkaart en ik miste zelden de Open Dag. Mooi vond ik dat, die helikopter met nieuwe spelers, de mensenmassa, trouwe fans…’
Michiel Kramer

‘In het begin van het seizoen werd ik hard uitgelachen toen ik zei dat die lange de potentie had voor Feyenoord’
Wie de voetbalweg van Kramer bekijkt, ziet een route vol obstakels en omwegen. Bij ADO haalde hij alsnog de Eredivisie. Een transfer die niet zomaar tot stand kwam. Intern was er twijfel in Den Haag, maar beleidsbepaler Paul Beyersbergen pakte door en rondde de deal zelf af. Fraser roemt de doortastendheid van de voormalige commissaris en ADO zal de aanstaande transferwinst gretig tegemoet zien. Kramer heeft nog een contract tot medio 2016, maar niemand zal raar opkijken als hij komende zomer de volgende stap maakt. Terug naar Rotterdam? Naar de club waar hij vroeger op de tribune stond te juichen? Het slotwoord is aan Fraser, die als verdediger negen jaar uitkwam voor Feyenoord. ‘In het begin van het seizoen werd ik door mijn omgeving keihard uitgelachen toen ik zei dat die lange de potentie had voor Feyenoord. Het was nog ver voordat de zogeheten kenners dergelijke uitspraken deden. Ik hoef absoluut niet mijn gelijk te halen, maar daarmee wil ik aangeven dat ik altijd veel heb gezien in zijn mogelijkheden. Het is alleen de kunst voor een trainer dat besef bij een speler te laten groeien. Ik hoef hem niet te leren scoren, of te leren koppen of wat dan ook. Kramertje heeft zó veel voetbalkwaliteiten, bij hem ligt voor een trainer de focus op een ander vlak. Inderdaad, waar we dit seizoen zo druk mee bezig zijn geweest. En wie weet komend seizoen opnieuw, als de transfer uitblijft. Hoewel ergernissen ongetwijfeld blijven bestaan, doe ik het met alle plezier. Dit is een waanzinnige jongen met een bijzonder karakter. Een heel bijzonder karakter.’

De topvijf van zijn goals in dit seizoen

De mooiste: ADO Den Haag-Willem II
‘Na een voorzet van Dion Malone kreeg ik de bal op de rand van het strafschopgebied en om me heen zag ik alleen maar verdedigers van Willem II. Op intuïtie draaide ik al hooghoudend tussen drie man door en rondde vervolgens af. Een technisch perfecte actie, gecombineerd met een doelpunt. Niet gek.’
De lelijkste: ADO Den Haag-Go Ahead Eagles
‘Aaron Meijers wilde een voorzet geven, maar raakte de bal verkeerd. Die bal dwarrelde zó op de lat. De keeper (Erik Cummins, red.) was verrast en lag op de grond, waardoor ik vanaf twee meter de bal in een leeg doel kon plaatsen. Een superlelijk doelpunt, uit toeval geboren.’
De moeilijkste: ADO Den Haag-Vitesse
‘Doelman Martin Hansen schoot ver uit, waarna ik mijn directe tegenstander Guram Kashia zag twijfelen. Hij tastte mis, maar in mijn ooghoek zag ik hun keeper Eloy Room komen. Ik moest snel handelen en de bal met mijn borst de vrije richting op krijgen. Alleen kwam de achterlijn al snel dichterbij en Room rende mee. Met links kon ik de bal toch nog op volle sprint in de kleine hoek binnenschieten.’
De makkelijkste: NAC Breda-ADO Den Haag
‘Tegen mijn oude club. We hadden een man minder na een rode kaart voor Wilfried Kanon, maar waren op dat moment beter. Roland Alberg werd vrijgespeeld. Ik weet zeker dat veel spelers in deze situaties zouden schieten, maar hij gaf de bal diagonaal af, waardoor ik ’m in een leeg doel kon schuiven.’
De belangrijkste: Excelsior-ADO Den Haag
‘Ook al tegen een vroegere club, blijkbaar maakt het iets los. Een cruciale goal in een cruciaal duel. Excelsior stond vlak voor tijd nog voor, waardoor wij in grote degradatiezorgen zouden komen. Na de 2-2 van Roland Alberg leek dat de uitslag te worden, totdat Wilson Eduardo diep in de blessuretijd de bal nog eens hoog voor de pot gooide. Ik kwam vóór mijn man en kopte binnen. Wat een ontlading, wat een feest! Dat doelpunt gaf ons het zetje richting handhaving dat we nodig hadden en het was voor mij extra bijzonder, omdat het de verjaardag was van een goede vriend, die enkele jaren geleden is overleden. De hele dag zat vol emotie en na die goal kwam alles eruit.’

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Franky, oodh, buurmanBrutus, guru, Bleek, wiegah070 en 170 gasten.

Bekijk de topshouts