Tag: vooral

Trending: wouter volendam vrouw twente esajas haar

Toon alle shouts

rd.. schreef:

Advocaat.

De reactie die hij laatst gaf over dat we zoveel kennis bij de club hebben en hij niks van Bolt begreep etc. deed me ook denken dat hij Reijntjes een exit door de voordeur gunde en daar een beetje bij hielp. Wat kan Dickie hebben tegen de nu aangestelde mensen? Niet veel. Joris kan een klembord met Haagse roots goed gebruiken, denk ik.

Die expertise wat er al zou zijn heb ik in ieder geval niks van gemerkt. Het lijkt er meer op dat Reijntjes en Advocaat gelijkgestemden zijn in één of ander eilandje binnen de club.

Die Natascha en Joris weet ik niks van, maar ik verheug mij wel op een frisse wind, andere ideeën. Valt en staat wel met de bemoeienis en middelen van onze eigenaar natuurlijk.

Vooral dat we nu een TD met teken bevoegdheid hebben die alle 'voetbal afdelingen' onder zijn beheer krijgt lijkt me prima. Want dat was voorheen onderling bagger natuurlijk.

BLEISWIJK-1 schreef:

https://www.ad.nl/regiosport-den-haag/klasgenoten-issac-19-en-enoch-20-verruilen-quick-voor-ado-jij-de-voorzetten-ik-de-goals~a2aaffd0/

Klasgenoten Issac (19) en Enoch (20) verruilen Quick voor ADO: ‘Jij de voorzetten, ik de goals’
ADO Den Haag weet de weg naar sportpark Nieuw Hanenburg de laatste jaren goed te vinden. Tyrese Asante en Xander Severina maakten de overstap van Quick naar de Haagse profclub en zijn inmiddels doorgebroken. Komende zomer sluiten ook Issac Dijkhuizen (19) en Enoch George (20) van de ‘Haantjes’ bij ADO aan. Wie zijn deze aanstormende talenten, vrienden en klasgenoten?
Hans Kulk 28-05-23, 122
Als Issac Dijkhuizen donderdagavond rond de klok van kwart voor zeven het clubgebouw van Quick binnenloopt, is Enoch George nog nergens te bekennen. Waar hij is weet ook zijn goede vriend Dijkhuizen niet. ,,Hij zal zo wel komen,” zegt de buitenspeler.
Lees ook
Quick-revelatie Issac Dijkhuizen (1 leert van Ronaldinho: ‘Ik knal er elke week onbevangen in’
PREMIUM
Quick-revelatie Issac Dijkhuizen (1 leert van Ronaldinho: ‘Ik knal er elke week onbevangen in’
Beiden maken in de zomer de overstap naar ADO Den Haag en treden hiermee in de voetsporen van Tyrese Asante en Xander Severina, die ook een verleden bij Quick hebben. Dijkhuizen oogt trots. ,,Ja, dat ben ik ook. Ik vind het een eer om voor ADO te gaan spelen. Ik heb er alles aan gedaan om zover te komen”, vertelt Dijkhuizen, die zijn voetbalcarrière bij Graaf Willem II VAC begon. ,,Vervolgens heb ik in Quick onder 17 en onder 19 gespeeld. De onder 23 heb ik overgeslagen, ik begon dit seizoen direct in het eerste.”
Geen kans bij FC Dordrecht
Inmiddels is ook George op Nieuw Hanenburg gearriveerd. De boomlange spits, afgelopen dinsdag 20 jaar geworden, zit gelijk op zijn spreekstoel. ,,In tegenstelling tot Issac is dit pas mijn eerste én tevens laatste seizoen bij Quick. Ik ben bij Hercules uit Den Haag begonnen en vervolgens via Haaglandia bij FC Dordrecht terechtgekomen. Omdat ik daar geen kans bij het eerste elftal kreeg, heb ik voor mezelf de keuze gemaakt om weg te gaan. Ik wilde me verder ontwikkelen en heb uiteindelijk gekozen voor Quick, een club uit mijn eigen stad. Toen ik hier kwam, heb ik wel direct aangegeven dat ik nog steeds belangstelling had om naar een betaald voetbalclub te gaan. Maar dat het zó snel zou gaan, had ik niet verwacht”, aldus George.
De tekst gaat verder onder de foto.
Enoch George is met zijn lengte en balvastheid een gevaar voor elke achterhoede
Enoch George is met zijn lengte en balvastheid een gevaar voor elke achterhoede © Marnix Schmidt
Beide spelers zijn blij met de ‘hulp’ die zij van hun ploeggenoten hebben gekregen. ,,Ik heb tips gekregen waardoor ik mijzelf flink heb kunnen ontwikkelen”, geeft Dijkhuizen aan. ,,Natuurlijk was het in het begin moeilijk. In een seniorenselectie trainen is heel iets anders dan in een jeugdselectie. Ik heb veel geleerd, ook van onze trainer Paul van der Zwaan.”
George: ,,Ik heb me vooral laten inspireren door de ervaren jongens zoals Frank van der Heiden, Steven de Kruijff en Rachid Bouyaouzan. Die hielpen mij met kleine details. Daarvoor ben ik hier ook gekomen. Om mij op seniorenniveau verder te ontplooien.”
Dijkhuizen en George kunnen het uitstekend met elkaar vinden. ,,Issac is mijn maatje”, zegt George. ,,Ik zit ook nog eens met hem in de klas op het MBO. Eind juni hopen wij onze studie af te ronden. Daarna kunnen wij ons volledig gaan focussen op het voetbal. Issac rechts voorin, ik in de spits. ‘Jij geeft volgend seizoen de ballen voor en ik kop ze erin.” Dijkhuizen knikt bevestigend. ,,Dat zou mooi zijn, ja.”
Champions League
De jonkies hopen op een doorbraak bij ADO, waar ze in eerste instantie aansluiten bij de onder 21, en durven zelfs verder te dromen. Ze zien de Haagse club niet als eindstation, eerder als beginpunt. ,,Voor mij zou spelen in de Premier League de ultieme droom zijn”, verklapt Dijkhuizen. George gaat hierin zelfs nog een stapje verder. ,,Ik wil op het allerhoogste niveau voetballen. Of dat nou in Engeland of Duitsland is, dat maakt mij niets uit. Als ze maar in de Champions League spelen.”
Maar eerst een een plek in het eerste team van de Haagse club veroveren, net als hun voorgangers Severina en Asante.
‘ADO een Haags signatuur geven’
Albert van der Dussen, hoofd jeugdopleiding bij ADO Den Haag, is blij met de komst van Issac Dijkhuizen en Enoch George. ,,Weer twee jongens die wij in de ‘Quick-vijver’ aan de haak hebben geslagen. Quick is een Haagse club en wij willen ADO een Haagse signatuur geven. In ons beleid past dat wij op zoek zijn, gaan én blijven naar talentvolle spelers uit de regio die in de top van het amateurvoetbal spelen. Dát is de reden dat wij bij Issac en Enoch zijn uitgekomen. Bij hen zien wij de potentie die wij zoeken.”
Beide spelers starten komend seizoen in ADO Den Haag onder 21. Van der Dussen: ,,De eerste fase is acclimatiseren. Overigens heeft elke speler die instroomt sowieso de potentie om door te stromen naar het eerste elftal. Of ze het uiteindelijk gaan redden hangt van heel veel factoren af. Wat Dijkhuizen en George betreft, zij zijn wél spelers met specifieke kwaliteiten.”

GroenGeelHart070 schreef:

Ik denk dat er wel enigszins budget zal zijn, maar dat gerekend wordt op de expertise van de TD en McLachlan om slim te scouten, niet om met zakken geld klaar te staan.
Beristain zei in het interview al dat de eigenaar bereidheid heeft om gaten te dichten en extra's te doen, maar dat we vooral naar een gezond financieel huishouden moeten worden geleid, wat een vereiste is van o.a. de KNVB.
Dus waar de TD zich bezig gaat houden met alles over voetbal, gaat de AD de hele bedrijfsstructuur aanpakken vanaf half juni

Roda JC had heel graag ook Mathijsen gehad. Maar die was voor Roda veel te duur.

Wij stellen Mathijsen wel aan. En ook nog eens voor drie jaar. Dus er mag echt wel wat verwacht worden.

We gaan het zien met welke spelers ze gaan komen. Maar er moet vooral weer een team gemaakt worden. Daarom waren we vorig seizoen ook nagenoeg onverslaanbaar.

FC Den Haag! schreef:

Die Scott McLachlan zal gezien zijn lange periode als scout bij Chelsea ook echt wel een groot netwerk hebben. Ik ben benieuwd naar het budget waar Mathijsen mee kan gaan werken.

Met goede scouting en gebruik van data kan je echter ook al een eind komen. Het zou mooi zijn als we wellicht van Mathijsen meer kunnen horen over hoe de clubs en Bolt er op dat punt in staan en samenwerken.

Ik denk dat er wel enigszins budget zal zijn, maar dat gerekend wordt op de expertise van de TD en McLachlan om slim te scouten, niet om met zakken geld klaar te staan.
Beristain zei in het interview al dat de eigenaar bereidheid heeft om gaten te dichten en extra's te doen, maar dat we vooral naar een gezond financieel huishouden moeten worden geleid, wat een vereiste is van o.a. de KNVB.
Dus waar de TD zich bezig gaat houden met alles over voetbal, gaat de AD de hele bedrijfsstructuur aanpakken vanaf half juni

Mathijsen voegt daaraan toe: ''Ik ben de uitdaging aangegaan om ADO Den Haag terug te brengen naar waar het thuishoort. Ik wil vooral vooruitkijken op het komend seizoen. Het zal veel werk en toewijding vergen om mee te kunnen strijden voor promotie. Op de achtergrond werken we al hard aan het samenstellen van een evenwichtige selectie en staf. Ik kijk daarnaast uit naar de samenwerking met de jeugdopleiding en de vrouwen, aangezien zij ook deel gaan uitmaken van de organisatie. ”

De doelstelling is helder, nu de spelers nog.

Ranthehague schreef:

Beide een goeie keus denk ik! Mijn ervaring is dat vrouwen in topfuncties vaak slagvaardiger zijn dan mannen en minder last hebben van ego. Mathijssen is natuurlijk een ervaren man die ons hopelijk weer in de goeie richting kan krijgen wat team samenstelling etc. Heb weer een beetje meer zin in komend seizoen. Nu nog een trainer die bij de club past en we kunnen er weer ff tegenaan!

Meerdere meegemaakt en allemaal emotionele kutten, maar dan vooral als het hun tegenzit.

https://www.ad.nl/nederlands-voetbal/al-50-jaar-stress-in-de-play-offs-ik-moest-voor-elke-wedstrijd-overgeven-van-de-zenuwen~a50488e7/

Al 50 jaar stress in de play-offs: ‘Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen’

De play-offs om promotie en degradatie, die maandag van start gingen met FC Eindhoven - Almere City, bestaan dit seizoen precies vijftig jaar. Over een halve eeuw vol mirakels, intens verdriet en extreme stress. ,,Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen.”

Het is 12 juni 1991 en in een van de kleedkamers van het NAC-stadion bonkt het hart van VVV-aanvaller Maurice Graef in zijn keel. Buiten, hemelsbreed luttele meters van zijn stoel, heeft zich een woedende menigte van Bredase aanhangers verzameld. De supportersschare uit Venlo heeft het dan al op een lopen gezet, uit vrees voor diezelfde furieuze NAC-fans op het voorplein. Kort daarvoor heeft de Limburgse club zich ondanks een 2-1 nederlaag verzekerd van promotie naar de eredivisie.

Maar feestvieren zit er hier, aan de Beatrixstraat, voorlopig niet in. Te gevaarlijk, nu klinkers, fietsbellen en putdeksels door de lucht vliegen. ,,Ik zie mezelf daar zó weer zitten”, zegt Graef (53), destijds een aanstormend talent. ,,Hard juichen durfden we niet. Met ingehouden adem keken we elkaar aan. ‘VVV naar de eredivisie!’ Echt, zulke intense emoties heb ik nadien nooit meer meegemaakt.”
Maandag begonnen de play-offs om die nog ene vacante eredivisie-plek. Welke club eist die op? Het valt nauwelijks te voorspellen, zo heeft het verleden wel uitgewezen. Wat vaststaat: amusement en spanning zijn verzekerd. Dat is al zo sinds seizoen 1972/1973, toen het De Graafschap van Guus Hiddink de eerste winnaar was van het ‘toetje’, destijds nog nacompetitie geheten.


Ja, het bedenksel van Dokter Ab Wit, ooit clubarts en voorzitter van eerstedivisieclub WVV Wageningen, veranderde in 50 jaar tijd geregeld van opzet. Maar de essentie is ook nu nog onveranderd: veel meer dan kwaliteit bepalen vorm, stressbestendigheid, dom geluk of botte pech welke club zich kroont tot koning van de play-offs. ,,Voor neutrale tv-kijkers zijn het prachtige wedstrijden’’, stelt Graef, die ook eens degradeerde via de barrageduels. ,,Maar om ze als voetballer te spelen? Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen. Voor de doorsnee voetballer voelt de nacompetitie als het spelen van een Europacupfinale.”

De Andere Tijden Sport-waardige oogst van een halve eeuw nacompetitie is groot. Wie herinnert zich niet de zinderende ADO Den Haag-Excelsior van afgelopen seizoen, waarin de Rotterdammers een 3-0 achterstand goedmaakten tot 4-4 en via strafschoppen naar het hoogste niveau gingen? Minstens zo memorabel: de 4-5 bij Go Ahead Eagles– RKC uit 2019. Of de sensationele penaltyserie bij Cambuur – Roda JC in 2009, uiteindelijk gewonnen door de Limburgers.

En wat te denken van Roda JC – Sparta in 2013, toen Mark-Jan Fledderus met twee vrije trappen in de slotseconden de promotiedroom van de Spangenaren doorboorde? Mario Bilate, destijds speler van Sparta, weet nog goed hoe hij en zijn ploeggenoten tot een paar minuten voor tijd vrij moeiteloos overeind bleven in Kerkrade. ,,Man, Roda oogde zo machteloos. Nou ja, tot die vrije trappen dan, die Fledderus er nooit meer zo in zou schieten... Zo dichtbij en toch met lege handen staan. Geloof me: hoe dat stadion toen ontplofte, dat vergeet ik nooit meer. Nachtmerries had ik ervan. In wezen is die wedstrijd nog steeds de ultieme blauwdruk van nacompetitievoetbal. Alles wat logisch is gebeurt niet, al het onmogelijke komt uit.”

En dat ‘onmogelijke’ is volgens Bilate een rekbaar begrip. Het kan, zoals bij het Sparta in 2013, keeper Nico Pellatz zijn die plots onder een bal door duikt. Het kan een ploeggenoot zijn die, zoals Stijn Spierings namens ‘zijn’ RKC, op nooit vertoonde wijze de beslissende treffer maakt in Deventer. Of juist een tegenstander die dit doet, zoals Jonathan Okita in 2021 namens NEC tegen NAC

De play-offs zijn angstaanja­gend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfe­lijk, is dunner dan dun.

,,Het klinkt gek misschien”, zegt Bilate, destijds speler van de Bredase club. ,,Maar er zijn dagen bij dat ik nog steeds aan die wedstrijd denk. Juist omdat die wedstrijd zo’n hoog ‘make or break’-gehalte had. In plaats van promoveren - iets wat op basis van die wedstrijd verdiend zou zijn geweest - bleven we in de Keuken Kampioen Divisie. Gevolg: trainer Maurice Steijn weg, alle aandeelhouders weg, woede bij supporters die ons de dag ervoor nog met duizenden hadden aangemoedigd op de snelweg. Het sentiment draaide 180 graden. Waar had NAC nu gestaan als Okita níet het doelpunt van zijn leven had gemaakt? Hoe was het met mijn eigen loopbaan gegaan als ik de kans had gekregen in de eredivisie? De play-offs zijn angstaanjagend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfelijk, is dunner dan dun.”

Precies dat contrast geeft de play-offs zo’n bijzondere lading. Enerzijds roept de nacompetitie romantiek op bij voetballiefhebbers. Het gevoel van met een biertje in de hand genieten, onder doorgaans zomerse omstandigheden. Het gevoel van, met de vakantie in het verschiet, eindelijk écht om de prijzen spelen. Iets wat clubs als Willem II, FC Emmen of MVV in de eredivisie gewoonlijk niet gegund is.

Anderzijds is er ook die bovengemiddeld grote kans op deceptie, dat het ‘toetje’ een wrange smaak geeft. De kille feiten: van de zeven clubs die dit seizoen beginnen aan de tombola, zal er straks toch echt maar eentje naar de eredivisie gaan. En de overlevingskans daarin is op basis van de statistieken in deze eeuw ook nog eens weinig hoopgevend. Twee derde van de play-offwinnaars is binnen drie jaar alweer gedegradeerd; voor ruim de helft is het na twee seizoenen al zover. En voor een derde geldt zelfs dat ze na één seizoen weer veroordeeld zijn tot De Braak, het Frans Heesen Stadion en al die andere typische KKD-paleisjes.

,,Het gevoel van móeten komt nergens zo tot uitdrukking als in de play-offs, daar moet je als speler echt tegen bestand zijn”, stelt Ruud Brood, die er met Roda en RKC succesvol in was als coach en later als assistent-trainer bij PSV in de top werkte. ,,Ik kan me Sanharib Malki nog herinneren uit onze gezamenlijk Roda-tijd. Waar hij in de competitie alle ballen binnenschoot, raakte hij in de nacompetitie geen knikker. Geloof me: Champions League voetballen met PSV is makkelijker dan als potentiële eredivisieclub nacompetitie spelen.’’

Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwach­tings­vol­le fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel.

Dat is juist omdat er zo onnoemelijk veel van afhangt, aldus Brood. ,,Jouw toekomst als voetballer, je salaris dat met veertig procent kan stijgen of dalen, het lot van allerlei trouwe clubmensen, enzovoort. Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwachtingsvolle fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel. Nergens balt tragiek zich zo samen als in de play-offs om promotie en degradatie. Reken maar dat we ook in deze editie weer veel tranen te zien krijgen.”

Van vreugde, zoals bij Heerenveen in 1990, toen die club als nummer nummer 16 van de eerste divisie promoveerde. Of bij RBC in 2000, toen dat als door een wonder hetzelfde flikte. Middenvelder Marcel van Helmond, destijds over wat hij ‘een mirakel’ noemde: ,,Bij ons in de buurt heb je De Efteling, daar heb je een sprookjesbos. Nou, daar zijn wij stiekem uit gekropen.” Maar het gros van de deelnemers zal dat nooit zo ervaren.

Vandaar dat Maurice Graef vooral maar de zonnige kanten koestert, opgedaan op die voor VVV dierbare juni-avond in Breda. Het liep destijds in 1991 al tegen middernacht, toen voor hem en zijn ploeggenoten de kust eindelijk veilig was en ze voor het stadion in de spelersbus konden stappen. ‘Er zal wel niemand meer staan straks, als we in Venlo arriveren’, mompelden de spelers tijdens de terugreis tegen elkaar. Hoe anders was de werkelijkheid, anderhalf uur later.

Duizenden fans waren bijeengekomen in het stadscentrum, waar het vooruitzicht van de komst van Feyenoord en Ajax naar De Koel groots werd gevierd. ,,Ik krijg er ruim dertig jaar later spontaan weer kippenvel van”, besluit Graef. ,,Hoe klein de kans mathematisch ook is om als winnaar te eindigen: alleen al vanwege de mogelijke ontlading moeten de play-offs voor altijd blijven. Voor wie ze wint, is het de mooiste competitie op aarde.”

De groep Lentze waren inderdaad een goede kandidaat waar helaas een aantal zaken in de communicatie misgingen waardoor zij werden afgeschilderd als inhalige zakkenvullers. Ook Vanad die al een principe overeenkomst had ( tenzij er meer geboden werd) was een serieuze kandidaat die afhaakte omdat alles naar de media lekte over de groep Lentze die ineens volgens Reijntjes meer boden. Één ding hadden deze beide partijen gemeen namelijk dat Reijntjes zo spoedig als mogelijk moest verdwijnen en toen kwam ineens onze weldoener uit Amerika de droom kandidaat niet voor de club maar voor Reijntjes zodat hij eindelijk ook eens serieus genomen werd en kon plaats kon nemen op het pluche naast zijn vriendje van de Staatsloterij. Maar goed hij is verdwenen en laat de club achter met 8 miljoen schuld en de 12e plaats in de nietszeggende kkd. Wat een fantastische directeur ( Reijntjes)was dat toch tezamen met onze droom kandidaat Bolt Tenminste dat vind rd hier constant op de box heerlijk hoor meneer rd vooral die wedstrijd tegen Excelsior en de fantastische 12 e plaats kkd en ik zeg het nogmaals wat een toppers zijn die Reijntjes en Bolt toch.

Dat is ook het bestaandsrecht van de meeste Nederlandse clubs. Spelers jong laten debuteren en dan op 18/19/20 jarige leeftijd verkopen voor een leuk bedrag. Dit omdat er voor potentie betaald wordt door alle clubs.
En hoe lager je zelf speelt en hoe minder track record, dan zit de winst hem vooral in een hoog doorverkooppercentage omdat de etalage waar de speler in staat nou eenmaal een stuk minder is.

Wat gebeurt er als ADO landskampioen wordt?
COMMENTAARAxel Veldhuijzen, chef van AD Haagsche Courant, schrijft wekelijks een commentaar over het nieuws. Deze keer: Wat zou er gebeuren als ADO morgen landskampioen wordt? Zou het Spui dan vol staan met tienduizenden geëmotioneerde Hagenaars die uit één mond O, o, Den Haag zingen? Waarschijnlijk niet.

Het Haagse stadhuis heeft niet eens zo’n balkon waar een elftal gehuldigd kan worden. Het tekent de stad en de zelfkennis van de Hagenaars.

De huldiging van Feyenoord deze week in Rotterdam was voor veel Hagenaars wat onwerkelijk. Weer werd duidelijk hoe verschillend de twee steden zijn, al liggen ze nog zo dicht bij elkaar.

Die gepassioneerde liefde van de Rotterdammer voor zijn stad en zijn club kennen Hagenaars veel minder. Rotterdammers hebben er zelfs een woord voor, groos. Ze zijn groos op hun bruggen, hun Maas, hun elftal, hun mentaliteit, hun betonklossen en zelfs op dat accent.

Hagenaars zijn minder gepassioneerd, wat rationeler. Als Parkpop stopt, vinden we dat jammer en toen het North Jazz Festival verdween, mijmerden we vooral over de fantastische tijd die voorbij is. Ook toen de Scheveningse Pier rijp voor de sloop bleek te zijn, accepteerden wij dat als een voldongen feit.

Maar dat we niet massaal de straat opgaan om O, o, Den Haag aan te heffen, betekent niet dat we niet om onze stad geven. De liefde van de Hagenaar is subtieler. Wij zijn er trots op als we prinsessen ongestoord naar hun school zien fietsen of de president van pakweg Frankrijk of Oekraïne ergens in onze stad aan het werk zien. Niemand die daar echt nog van opkijkt, maar onderling weten we wel dat dát Den Haag zijn charme geeft. Stijlvol en nooit opzichtig

Zo’n verzetje brengt ook mensen van allerlei komaf bij elkaar

Een heel klein beetje chauvinisme zou soms wel leuk zijn. Rotterdammers glimmen na zo‘n huldiging nog weken na. Zo’n verzetje brengt ook mensen van allerlei komaf bij elkaar. Geen welzijnswerker of wethouder die daar tegenop kan.

Wij moeten het doen met onze beheerstheid. Of zoals een Haagse wethouder het ooit zei. Als de Messias hier morgen over het water van de Hofvijver loopt, zal een langslopende Hagenaar als eerste zeggen: kan die vent niet zwemmen?

EN SPECIAAL VOOR KEES RUIMTE TUSSEN DE REGELS GELATEN

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Francisco, den haag, Alle ballen op Jort, KvR, Vak_W, Peter87, Aad, Wahter, ADO079, R*M*O, Tante Wil, FC Jeff en 374 gasten.

Bekijk de topshouts