Welkom in de shoutbox, gast
Jurriën
n minder dan een jaar tijd bracht Fons Groenendijk (53) ADO Den Haag van het randje van de afgrond naar het linkerrijtje in de Eredivisie. Een verhaal over de methode-Groenendijk, waarin menselijke waarden minstens zo belangrijk zijn als het tactiekbord.
‘Kom maar kijken, dan kun je zien wat ik bedoel met de lol die we hier hebben.’ Fons Groenendijk loopt na het interview richting de kreten die uit de stafkamer van ADO Den Haag komen en steekt zijn hoofd om de hoek. Assistent-trainer Dirk Heesen is druk in de weer met een sneeuwschep, waarmee hij een denkbeeldige lading verplaatst. ‘Wie doe ik na, jongens? Denk er een grote witte Bentley bij.’ Iedereen kijkt elkaar vragend aan. ‘Tjaronn Chery! Die schept de centjes in China zo naar binnen’, grapt Heesen over de ex-speler van ADO die enkele dagen eerder op bezoek is geweest.
Er volgt een korte introductieronde. ‘John Nieuwenburg, de op één na duurste Spartaan aller tijden. Marvin van der Valk, de op één na beste videoanalist van Nederland.’ Intussen gooit scout Lex Schoenmaker junior in een hoek onverstoorbaar zijn pijltjes. ‘Uit de losse pols net nog even 180.’
SFEER
Het is een treffend schouwspel, want 2017 is het jaar waarin de lach terugkeerde bij ADO Den Haag. Elf maanden geleden stond de club onderaan in de Eredivisie, na de 4-0 zege op PEC Zwolle sloot ADO het kalenderjaar zelfs af op de zevende plaats. Van het ravijn naar het linkerrijtje, zo verwoordde Fons Groenendijk het recent treffend. ‘Een supporter zei me dat ADO onder mij weer een voetbalclub is geworden. Dat is na de periode die deze club achter de rug heeft het mooiste compliment dat je kunt krijgen als trainer.’
Een supporter zei me dat ADO onder mij weer een voetbalclub is geworden; het mooiste compliment dat je kunt krijgen als trainer
Het inkijkje in de stafkamer van ADO zegt wat over de manier waarop de coach werkt en de sfeer die hij daarmee creëert. De Fons Groenendijk die je langs de lijn of op televisie ziet, is precies dezelfde Fons Groenendijk die ’s avonds in Leiden aanschuift voor het eten bij zijn vrouw en kinderen. Hij is een trainer die het niet onnodig moeilijk of spannend maakt. Heeft een journalist een vraag, dan heeft Groenendijk een antwoord. Zit een speler met een probleem, dan staat de deur open. Het creëert een stemming waarin iedereen – van materiaalman tot voetballer en van staflid tot kantoormedewerker - zichzelf kan zijn. Niet voor niets zijn mensen die een hekel hebben aan Fons Groenendijk in de voetballerij alleen met een vergrootglas te vinden. ‘Mensen binden, ja dat kan ik wel.’
Het is die aanpak, waarin behalve de voetballer ook de mens centraal staat, die ertoe heeft geleid dat het dit seizoen bij ADO geen seconde over degradatievoetbal is gegaan. Het contrast met elf maanden geleden kan niet groter. Groenendijk begon op 9 februari als trainer van ADO, twee dagen later zakte de club na een 3-1 nederlaag bij directe concurrent Go Ahead Eagles naar de laatste plaats.
TRANEN
‘Dat was direct ook het absolute dieptepunt’, vertelt Groenendijk. ‘Ik kende de spelers nog helemaal niet, eigenlijk alleen via mijn werk als analist bij FOX Sports. Best wel raar. Ik heb twee trainingen geleid, wat tegen de jongens gezegd en we zijn naar Deventer gereden. Daar onderging ik een wedstrijd waarin eigenlijk alles misging wat mis kan gaan. Ik zag de gekste dingen, zelfs spelers die tegen elkaar aan liepen. Het was echt schrikken. Ik kwam na die wedstrijd om twee uur ’s nachts thuis en zei tegen mijn vrouw: Dit kan weleens een lastige klus worden.’
Mijn eerste wedstrijd was direct het absolute dieptepunt. Ik zag de gekste dingen, het was echt schrikken
‘Ik werd in mijn eerste weken bij ADO aangeklampt door mensen met tranen in hun ogen. Of ik alsjeblieft ervoor kon zorgen dat de club de nacompetitie zou halen. We speelden vorig seizoen voor het voortbestaan van de club, voor de baan van mensen die hier nu gelukkig nog op kantoor rondlopen. Dat voelde ik wel. Ik heb op momenten ook gedacht: Dit kan helemaal verkeerd aflopen. Ik heb mijn nek uitgestoken omdat ik een verleden heb hier, ADO was mijn eerste club als voetballer. Het was een besluit op emotie. Maar het afbreukrisico was enorm.’
‘Na die wedstrijd tegen Go Ahead stonden we met zeventien punten onderaan. De club was gewoon kapot, er was geen team, er was niks. De spelers waren mentaal heel kwetsbaar. We hebben als staf een plan gemaakt om de boel bij elkaar te rapen. Het belangrijkste was vastigheid en veiligheid creëren. Ik heb de spelers verteld dat we het hele seizoen 4-5-1 zouden gaan spelen, wat 4-3-3 wordt in balbezit. Geen andere systemen meer. Daar zijn we vol op gaan trainen. En we hebben natuurlijk wat dingen veranderd. Er kwamen jongens terug van blessures en we hebben wat dingen omgegooid. Robert Zwinkels in het doel, Tyronne Ebuehi als rechtsback, Wilfried Kanon centraal, Danny Bakker en Dion Malone op het middenveld, Sheraldo Becker en Edouard Duplan in de ploeg. Al met al hebben we het op acht, negen plaatsen veranderd. En dat klinkt nu heel simpel, maar die puzzel moet dan nog wel in elkaar vallen.’
Fons Groenendijk laat op 15 januari 1994 namens Manchester City spits Ian Wright van Arsenal hulpeloos achter.
Fons Groenendijk laat op 15 januari 1994 namens Manchester City spits Ian Wright van Arsenal hulpeloos achter.
‘Ik had het al wel een paar keer meegemaakt, tegen degradatie voetballen. Het is heel belangrijk de kleedkamer veilig te maken. Dat spelers weten dat alles wat daar gebeurt daar ook blijft. Ik wil geen interviews van ontevreden voetballers, gezeik of gemekker. Alles moest wijken voor dat ene doel: ADO in de Eredivisie houden, zonder nacompetitie bovendien. Want ik had mijn vakantie al geboekt. Dat heb ik ook tegen de jongens gezegd. Stonden ze te kijken van: Wat lult die trainer nou? We zijn uiteindelijk met 38 punten nog elfde geworden. En als je erop terugkijkt, is het een ware Houdini-act geweest.’
STEMPEL
Voor ADO van cruciaal belang, voor Groenendijk ook wel zo prettig. Ruim een half jaar voor zijn aanstelling in Den Haag was hij tot verrassing van alles en iedereen opgestapt bij Excelsior. Hij had die club zonder play-offs in de Eredivisie gehouden, had een goede band met directeur Ferry de Haan en een doorlopend contract, maar ging in Kralingen niet met plezier naar zijn werk. Toen Groenendijk naar buiten toe uitlegde dat dit zijn belangrijkste beweegreden was om te stoppen, waren de reacties niet mals.
Ik heb mijn nek uitgestoken omdat ik een verleden heb hier, het was een besluit op emotie. Maar het afbreukrisico was enorm
‘Ik kreeg een stempel, dat ik niet tegen druk zou kunnen. Maar dat slaat helemaal nergens op. Ik sta onafhankelijk in het leven, ben een gevoelsmens en moet het naar mijn zin hebben. Dat was bij Excelsior niet het geval, niets meer en niets minder. Waar dat precies door komt, daar kan ik nog steeds moeilijk de vinger op leggen. Wel is het zo dat ik door diverse geledingen rond de club nooit op waarde ben geschat. Met een ploeg die bij wijze van spreken op twaalf plaatsen versterking nodig had, zijn we rechtstreeks in de Eredivisie gebleven. Van Ferry de Haan kreeg ik waardering, van pers en publiek niet. Week in week uit werd ik beschimpt. Natuurlijk hoeft werken niet áltijd leuk te zijn, maar de manier waarop het bij Excelsior ging, daar had ik gewoon helemaal geen zin meer in.’
‘Daar mag iedereen dan wat van vinden en al die meningen gaan dan hun eigen leven leiden, maar ik blijf altijd dezelfde Fons. Ik maak mijn eigen keuzes. Ik heb bij Excelsior een jaar alles gegeven om de ploeg erin te houden, daarna wilde ik wat anders. That’s it. Maar er worden vervolgens dingen over je gezegd waar je je totaal niet in herkent. Mensen afbranden is gemeengoed geworden, bijna iedereen vindt het prachtig. Maar als het jóú betreft en je kinderen komen ermee thuis, dan is dat erg vervelend.’
Groenendijk was het wereldje op dat moment helemaal beu, maar kon tegelijk niet zonder en ging aan de slag als analyticus bij FOX Sports. Als hij niet gezegend was geweest met een bovengemiddelde portie voetbaltalent, was hij na zijn schooltijd al vaste gast geweest op de perstribunes. Na de havo begon hij namelijk aan een opleiding tot journalist. Doordat hij al op achttienjarige leeftijd doorbrak in het eerste elftal van het toenmalige FC Den Haag, maakte hij die studie nooit af. Maar in de werkloze tussenpozen die inherent zijn aan het trainersvak, viel Groenendijk maar wat graag terug op zijn Plan B. Het maakt dat hij zelfs in de periodes dat hij niet traint deel blijft uitmaken van het voetbal- en meningencircus waarmee hij een haat-liefdeverhouding heeft.
KWETSBAAR
‘Ik ben iemand die niet bang is om zich kwetsbaar op te stellen. Naar buiten toe en intern. Als ik een verkeerde wissel doe, geef ik dat na afloop gewoon toe in de kleedkamer. Ik maak namelijk net als iedereen fouten en daar loop ik niet voor weg. Dat lijkt me ook een goede eigenschap, maar juist daar word je in de voetballerij op aangepakt. Mensen vinden het zwak of zo. Ik zie dat anders.’
Fons Groenendijk bespringt namens FC Den Haag in 1986 Heini Otto en doelpuntenmaker Remco Boere.
Fons Groenendijk bespringt namens FC Den Haag in 1986 Heini Otto en doelpuntenmaker Remco Boere.
‘Veel collega’s van me doen dingen waar ik niet in geloof, namelijk spelers afbranden in de pers. Mensen openlijk aanwijzen als zondebok of schuldige. Ik hou mijn kritiek altijd intern. Die kritiek krijgen spelers zeker, maar ze weten dat die nooit naar buiten zal komen. Dat is hoe ik werk. Vergis je niet: het kan echt wel donderen in de kleedkamer, maar dat zien de mensen niet. Ze verwachten het bij mij ook niet. Want ik ben naar buiten toe altijd rustig, maar er kan bij wijze van spreken echt weleens een deur uit vliegen. En als dat gebeurt, blijft dat ook gewoon intern. Dat vind ik mooi. Laat de mensen maar denken wat ze willen over mij. Ik heb er geen boodschap meer aan. Maar ik moet toegeven: dat heeft wel even geduurd..’
‘Wat er het afgelopen jaar bij ADO Den Haag is gebeurd, zie ik echt als iets bijzonders. Ik heb een goede band met deze groep. De jongens weten dat ik mezelf ben, dat ze bij me terecht kunnen. Andersom weet ik dat ik er moet staan voor mijn spelers, zoals zij er altijd voor mij hebben gestaan op het veld. Er is over en weer wel wat gegroeid. Maar de spelers weten ook dat ze niet bij me moeten komen als ik vind dat ze er niet alles aan doen, dan moeten ze wegblijven. Dan zien ze een andere kant van me. Ik ben iemand die luistert naar mensen, dat vind ik belangrijk. Maar ik ben er ook niet bang voor om ergens een klap op te geven. Verantwoordelijkheid hoort bij de job.’
Het afgelopen kalenderjaar is met afstand Groenendijks beste als trainer in de Eredivisie. Cijfermatig, maar ook in de ontwikkeling die ADO onder zijn leiding heeft doorgemaakt. Hoewel het volgens hem nog steeds een stuk beter kan. ‘Het mag wel wat constanter. En het zou heel lekker zijn als ik regelmatig eens twintig minuten voor tijd achterover kan leunen omdat ik weet dat de wedstrijd wel binnen is. Zover zijn we nog niet. We moeten voor elk punt vechten, we winnen nog geen wedstrijden uit controle of creativiteit. Daar wil ik in het komende jaar naartoe, dat is de volgende stap die we moeten zetten.’
GETEKEND
In 2009 werd de Leidenaar omschreven als een veelbelovend trainerstalent, toen hij Willem II vanuit een lastige positie voor de Eredivisie had behouden. Maar het jaar erna werd het seizoen van de Tilburgers vergiftigd. Het leidde tot het ontslag van Groenendijk, wiens trainersloopbaan daarmee in de knop werd gebroken. Want pas later zou duidelijk worden wat zich in Tilburg werkelijk had afgespeeld in het seizoen 2009/10. Groenendijk praat niet graag meer over de omkoopzaak, maar is ervan overtuigd dat het hem heeft beïnvloed. Als trainer én als mens, juist omdat hij zoveel waarde hecht aan vertrouwen en persoonlijke relaties.
‘Ik kon na mijn eerste seizoen bij Willem II direct naar andere clubs. Ik heb later nog weleens gedacht: Hoe was mijn loopbaan verlopen als ik dat had gedaan? Op welk niveau had ik nu dan gewerkt? Wat er in dat tweede jaar bij Willem II gebeurd is, heeft mijn carrière gevormd. Het had een andere wending kunnen nemen, maar het is niet meer terug te draaien.’
Instructies voor Edouard Duplan, Wilfried Kanon en Danny Bakker. Links op de achtergrond assistent Dirk Heesen.
© VI IMAGES/TOM BODE
Instructies voor Edouard Duplan, Wilfried Kanon en Danny Bakker. Links op de achtergrond assistent Dirk Heesen.
Begin vijftig is Groenendijk nu, de eerste grijze haren komen door. De kroonprins van weleer is gepokt, gemazeld én getekend. Toch zou het niet onlogisch zijn indien Groenendijk na goede prestaties bij Excelsior en ADO alsnog eens de stap omhoog maakt die hem al die jaren geleden al werd voorspeld.
‘Ik heb nog nooit in het linkerrijtje gewerkt’, weet hij, ‘alleen maar degradatiekandidaten getraind. Ik ben een degradatieëxpert die nog nooit is gedegradeerd. Het strijden voor lijfsbehoud brengt een heel andere spanning met zich mee dan het spelen in de subtop of top, wat ik gewend ben uit mijn spelerstijd. En als je me vraagt of die spanning leuk is zeg ik: nee. Je moet continu werken in de wetenschap dat alles fout kan gaan. Inmiddels weet ik wel hoe het werkt; ik heb het bij Willem II gedaan, bij Excelsior en vorig seizoen bij ADO. Ik ben er wel benieuwd naar hoe het is bovenin te spelen, om Europees voetbal. Ik weet dat ik het zou kunnen, ik kan een groep raken. Maar inmiddels weet ik dat het niet meer zoveel zin heeft om te plannen.’
In de voetballerij worden helaas heel veel rollen gespeeld, maar ik doe daar niet aan mee
‘Wat ik ook graag nog eens zou willen is in het buitenland werken. Kijk, als je twintig jaar in hetzelfde huis woont, is na die twintig jaar voor je gevoel elk jaar hetzelfde geweest. Maar als ik terugdenk aan mijn tijd als speler bij Manchester City, denk ik: Ja! Dat was Engeland. Of als ik met mijn zoon Jim praat over onze gezamenlijke tijd in Roemenië bij Universitatea Cluj, krijgen we allebei een grijns op ons gezicht. Het buitenland is toch bijzonder.’
‘Waar ik de laatste jaren wel achter gekomen ben, is dat ik bij een club moet passen. Dat heb ik bij ADO. Ik ben geen Hagenees, maar ik werk wel graag met Hagenezen. Dat directe, die humor, dat vind ik mooi. Het klopt hier allemaal gewoon. We werken hard, goed en de sfeer is top. Dat vind ik belangrijk.’
‘In de voetballerij worden helaas heel veel rollen gespeeld, maar ik doe daar niet aan mee. Ik speel geen spelletjes, ik ben wie ik ben. En als dat op een dag niet meer goed genoeg is: zeg het me, dan loop ik door de voordeur weer naar buiten.’
Je las zojuist een PRO-artikel.
‘Kom maar kijken, dan kun je zien wat ik bedoel met de lol die we hier hebben.’ Fons Groenendijk loopt na het interview richting de kreten die uit de stafkamer van ADO Den Haag komen en steekt zijn hoofd om de hoek. Assistent-trainer Dirk Heesen is druk in de weer met een sneeuwschep, waarmee hij een denkbeeldige lading verplaatst. ‘Wie doe ik na, jongens? Denk er een grote witte Bentley bij.’ Iedereen kijkt elkaar vragend aan. ‘Tjaronn Chery! Die schept de centjes in China zo naar binnen’, grapt Heesen over de ex-speler van ADO die enkele dagen eerder op bezoek is geweest.
Er volgt een korte introductieronde. ‘John Nieuwenburg, de op één na duurste Spartaan aller tijden. Marvin van der Valk, de op één na beste videoanalist van Nederland.’ Intussen gooit scout Lex Schoenmaker junior in een hoek onverstoorbaar zijn pijltjes. ‘Uit de losse pols net nog even 180.’
SFEER
Het is een treffend schouwspel, want 2017 is het jaar waarin de lach terugkeerde bij ADO Den Haag. Elf maanden geleden stond de club onderaan in de Eredivisie, na de 4-0 zege op PEC Zwolle sloot ADO het kalenderjaar zelfs af op de zevende plaats. Van het ravijn naar het linkerrijtje, zo verwoordde Fons Groenendijk het recent treffend. ‘Een supporter zei me dat ADO onder mij weer een voetbalclub is geworden. Dat is na de periode die deze club achter de rug heeft het mooiste compliment dat je kunt krijgen als trainer.’
Een supporter zei me dat ADO onder mij weer een voetbalclub is geworden; het mooiste compliment dat je kunt krijgen als trainer
Het inkijkje in de stafkamer van ADO zegt wat over de manier waarop de coach werkt en de sfeer die hij daarmee creëert. De Fons Groenendijk die je langs de lijn of op televisie ziet, is precies dezelfde Fons Groenendijk die ’s avonds in Leiden aanschuift voor het eten bij zijn vrouw en kinderen. Hij is een trainer die het niet onnodig moeilijk of spannend maakt. Heeft een journalist een vraag, dan heeft Groenendijk een antwoord. Zit een speler met een probleem, dan staat de deur open. Het creëert een stemming waarin iedereen – van materiaalman tot voetballer en van staflid tot kantoormedewerker - zichzelf kan zijn. Niet voor niets zijn mensen die een hekel hebben aan Fons Groenendijk in de voetballerij alleen met een vergrootglas te vinden. ‘Mensen binden, ja dat kan ik wel.’
Het is die aanpak, waarin behalve de voetballer ook de mens centraal staat, die ertoe heeft geleid dat het dit seizoen bij ADO geen seconde over degradatievoetbal is gegaan. Het contrast met elf maanden geleden kan niet groter. Groenendijk begon op 9 februari als trainer van ADO, twee dagen later zakte de club na een 3-1 nederlaag bij directe concurrent Go Ahead Eagles naar de laatste plaats.
TRANEN
‘Dat was direct ook het absolute dieptepunt’, vertelt Groenendijk. ‘Ik kende de spelers nog helemaal niet, eigenlijk alleen via mijn werk als analist bij FOX Sports. Best wel raar. Ik heb twee trainingen geleid, wat tegen de jongens gezegd en we zijn naar Deventer gereden. Daar onderging ik een wedstrijd waarin eigenlijk alles misging wat mis kan gaan. Ik zag de gekste dingen, zelfs spelers die tegen elkaar aan liepen. Het was echt schrikken. Ik kwam na die wedstrijd om twee uur ’s nachts thuis en zei tegen mijn vrouw: Dit kan weleens een lastige klus worden.’
Mijn eerste wedstrijd was direct het absolute dieptepunt. Ik zag de gekste dingen, het was echt schrikken
‘Ik werd in mijn eerste weken bij ADO aangeklampt door mensen met tranen in hun ogen. Of ik alsjeblieft ervoor kon zorgen dat de club de nacompetitie zou halen. We speelden vorig seizoen voor het voortbestaan van de club, voor de baan van mensen die hier nu gelukkig nog op kantoor rondlopen. Dat voelde ik wel. Ik heb op momenten ook gedacht: Dit kan helemaal verkeerd aflopen. Ik heb mijn nek uitgestoken omdat ik een verleden heb hier, ADO was mijn eerste club als voetballer. Het was een besluit op emotie. Maar het afbreukrisico was enorm.’
‘Na die wedstrijd tegen Go Ahead stonden we met zeventien punten onderaan. De club was gewoon kapot, er was geen team, er was niks. De spelers waren mentaal heel kwetsbaar. We hebben als staf een plan gemaakt om de boel bij elkaar te rapen. Het belangrijkste was vastigheid en veiligheid creëren. Ik heb de spelers verteld dat we het hele seizoen 4-5-1 zouden gaan spelen, wat 4-3-3 wordt in balbezit. Geen andere systemen meer. Daar zijn we vol op gaan trainen. En we hebben natuurlijk wat dingen veranderd. Er kwamen jongens terug van blessures en we hebben wat dingen omgegooid. Robert Zwinkels in het doel, Tyronne Ebuehi als rechtsback, Wilfried Kanon centraal, Danny Bakker en Dion Malone op het middenveld, Sheraldo Becker en Edouard Duplan in de ploeg. Al met al hebben we het op acht, negen plaatsen veranderd. En dat klinkt nu heel simpel, maar die puzzel moet dan nog wel in elkaar vallen.’
Fons Groenendijk laat op 15 januari 1994 namens Manchester City spits Ian Wright van Arsenal hulpeloos achter.
Fons Groenendijk laat op 15 januari 1994 namens Manchester City spits Ian Wright van Arsenal hulpeloos achter.
‘Ik had het al wel een paar keer meegemaakt, tegen degradatie voetballen. Het is heel belangrijk de kleedkamer veilig te maken. Dat spelers weten dat alles wat daar gebeurt daar ook blijft. Ik wil geen interviews van ontevreden voetballers, gezeik of gemekker. Alles moest wijken voor dat ene doel: ADO in de Eredivisie houden, zonder nacompetitie bovendien. Want ik had mijn vakantie al geboekt. Dat heb ik ook tegen de jongens gezegd. Stonden ze te kijken van: Wat lult die trainer nou? We zijn uiteindelijk met 38 punten nog elfde geworden. En als je erop terugkijkt, is het een ware Houdini-act geweest.’
STEMPEL
Voor ADO van cruciaal belang, voor Groenendijk ook wel zo prettig. Ruim een half jaar voor zijn aanstelling in Den Haag was hij tot verrassing van alles en iedereen opgestapt bij Excelsior. Hij had die club zonder play-offs in de Eredivisie gehouden, had een goede band met directeur Ferry de Haan en een doorlopend contract, maar ging in Kralingen niet met plezier naar zijn werk. Toen Groenendijk naar buiten toe uitlegde dat dit zijn belangrijkste beweegreden was om te stoppen, waren de reacties niet mals.
Ik heb mijn nek uitgestoken omdat ik een verleden heb hier, het was een besluit op emotie. Maar het afbreukrisico was enorm
‘Ik kreeg een stempel, dat ik niet tegen druk zou kunnen. Maar dat slaat helemaal nergens op. Ik sta onafhankelijk in het leven, ben een gevoelsmens en moet het naar mijn zin hebben. Dat was bij Excelsior niet het geval, niets meer en niets minder. Waar dat precies door komt, daar kan ik nog steeds moeilijk de vinger op leggen. Wel is het zo dat ik door diverse geledingen rond de club nooit op waarde ben geschat. Met een ploeg die bij wijze van spreken op twaalf plaatsen versterking nodig had, zijn we rechtstreeks in de Eredivisie gebleven. Van Ferry de Haan kreeg ik waardering, van pers en publiek niet. Week in week uit werd ik beschimpt. Natuurlijk hoeft werken niet áltijd leuk te zijn, maar de manier waarop het bij Excelsior ging, daar had ik gewoon helemaal geen zin meer in.’
‘Daar mag iedereen dan wat van vinden en al die meningen gaan dan hun eigen leven leiden, maar ik blijf altijd dezelfde Fons. Ik maak mijn eigen keuzes. Ik heb bij Excelsior een jaar alles gegeven om de ploeg erin te houden, daarna wilde ik wat anders. That’s it. Maar er worden vervolgens dingen over je gezegd waar je je totaal niet in herkent. Mensen afbranden is gemeengoed geworden, bijna iedereen vindt het prachtig. Maar als het jóú betreft en je kinderen komen ermee thuis, dan is dat erg vervelend.’
Groenendijk was het wereldje op dat moment helemaal beu, maar kon tegelijk niet zonder en ging aan de slag als analyticus bij FOX Sports. Als hij niet gezegend was geweest met een bovengemiddelde portie voetbaltalent, was hij na zijn schooltijd al vaste gast geweest op de perstribunes. Na de havo begon hij namelijk aan een opleiding tot journalist. Doordat hij al op achttienjarige leeftijd doorbrak in het eerste elftal van het toenmalige FC Den Haag, maakte hij die studie nooit af. Maar in de werkloze tussenpozen die inherent zijn aan het trainersvak, viel Groenendijk maar wat graag terug op zijn Plan B. Het maakt dat hij zelfs in de periodes dat hij niet traint deel blijft uitmaken van het voetbal- en meningencircus waarmee hij een haat-liefdeverhouding heeft.
KWETSBAAR
‘Ik ben iemand die niet bang is om zich kwetsbaar op te stellen. Naar buiten toe en intern. Als ik een verkeerde wissel doe, geef ik dat na afloop gewoon toe in de kleedkamer. Ik maak namelijk net als iedereen fouten en daar loop ik niet voor weg. Dat lijkt me ook een goede eigenschap, maar juist daar word je in de voetballerij op aangepakt. Mensen vinden het zwak of zo. Ik zie dat anders.’
Fons Groenendijk bespringt namens FC Den Haag in 1986 Heini Otto en doelpuntenmaker Remco Boere.
Fons Groenendijk bespringt namens FC Den Haag in 1986 Heini Otto en doelpuntenmaker Remco Boere.
‘Veel collega’s van me doen dingen waar ik niet in geloof, namelijk spelers afbranden in de pers. Mensen openlijk aanwijzen als zondebok of schuldige. Ik hou mijn kritiek altijd intern. Die kritiek krijgen spelers zeker, maar ze weten dat die nooit naar buiten zal komen. Dat is hoe ik werk. Vergis je niet: het kan echt wel donderen in de kleedkamer, maar dat zien de mensen niet. Ze verwachten het bij mij ook niet. Want ik ben naar buiten toe altijd rustig, maar er kan bij wijze van spreken echt weleens een deur uit vliegen. En als dat gebeurt, blijft dat ook gewoon intern. Dat vind ik mooi. Laat de mensen maar denken wat ze willen over mij. Ik heb er geen boodschap meer aan. Maar ik moet toegeven: dat heeft wel even geduurd..’
‘Wat er het afgelopen jaar bij ADO Den Haag is gebeurd, zie ik echt als iets bijzonders. Ik heb een goede band met deze groep. De jongens weten dat ik mezelf ben, dat ze bij me terecht kunnen. Andersom weet ik dat ik er moet staan voor mijn spelers, zoals zij er altijd voor mij hebben gestaan op het veld. Er is over en weer wel wat gegroeid. Maar de spelers weten ook dat ze niet bij me moeten komen als ik vind dat ze er niet alles aan doen, dan moeten ze wegblijven. Dan zien ze een andere kant van me. Ik ben iemand die luistert naar mensen, dat vind ik belangrijk. Maar ik ben er ook niet bang voor om ergens een klap op te geven. Verantwoordelijkheid hoort bij de job.’
Het afgelopen kalenderjaar is met afstand Groenendijks beste als trainer in de Eredivisie. Cijfermatig, maar ook in de ontwikkeling die ADO onder zijn leiding heeft doorgemaakt. Hoewel het volgens hem nog steeds een stuk beter kan. ‘Het mag wel wat constanter. En het zou heel lekker zijn als ik regelmatig eens twintig minuten voor tijd achterover kan leunen omdat ik weet dat de wedstrijd wel binnen is. Zover zijn we nog niet. We moeten voor elk punt vechten, we winnen nog geen wedstrijden uit controle of creativiteit. Daar wil ik in het komende jaar naartoe, dat is de volgende stap die we moeten zetten.’
GETEKEND
In 2009 werd de Leidenaar omschreven als een veelbelovend trainerstalent, toen hij Willem II vanuit een lastige positie voor de Eredivisie had behouden. Maar het jaar erna werd het seizoen van de Tilburgers vergiftigd. Het leidde tot het ontslag van Groenendijk, wiens trainersloopbaan daarmee in de knop werd gebroken. Want pas later zou duidelijk worden wat zich in Tilburg werkelijk had afgespeeld in het seizoen 2009/10. Groenendijk praat niet graag meer over de omkoopzaak, maar is ervan overtuigd dat het hem heeft beïnvloed. Als trainer én als mens, juist omdat hij zoveel waarde hecht aan vertrouwen en persoonlijke relaties.
‘Ik kon na mijn eerste seizoen bij Willem II direct naar andere clubs. Ik heb later nog weleens gedacht: Hoe was mijn loopbaan verlopen als ik dat had gedaan? Op welk niveau had ik nu dan gewerkt? Wat er in dat tweede jaar bij Willem II gebeurd is, heeft mijn carrière gevormd. Het had een andere wending kunnen nemen, maar het is niet meer terug te draaien.’
Instructies voor Edouard Duplan, Wilfried Kanon en Danny Bakker. Links op de achtergrond assistent Dirk Heesen.
© VI IMAGES/TOM BODE
Instructies voor Edouard Duplan, Wilfried Kanon en Danny Bakker. Links op de achtergrond assistent Dirk Heesen.
Begin vijftig is Groenendijk nu, de eerste grijze haren komen door. De kroonprins van weleer is gepokt, gemazeld én getekend. Toch zou het niet onlogisch zijn indien Groenendijk na goede prestaties bij Excelsior en ADO alsnog eens de stap omhoog maakt die hem al die jaren geleden al werd voorspeld.
‘Ik heb nog nooit in het linkerrijtje gewerkt’, weet hij, ‘alleen maar degradatiekandidaten getraind. Ik ben een degradatieëxpert die nog nooit is gedegradeerd. Het strijden voor lijfsbehoud brengt een heel andere spanning met zich mee dan het spelen in de subtop of top, wat ik gewend ben uit mijn spelerstijd. En als je me vraagt of die spanning leuk is zeg ik: nee. Je moet continu werken in de wetenschap dat alles fout kan gaan. Inmiddels weet ik wel hoe het werkt; ik heb het bij Willem II gedaan, bij Excelsior en vorig seizoen bij ADO. Ik ben er wel benieuwd naar hoe het is bovenin te spelen, om Europees voetbal. Ik weet dat ik het zou kunnen, ik kan een groep raken. Maar inmiddels weet ik dat het niet meer zoveel zin heeft om te plannen.’
In de voetballerij worden helaas heel veel rollen gespeeld, maar ik doe daar niet aan mee
‘Wat ik ook graag nog eens zou willen is in het buitenland werken. Kijk, als je twintig jaar in hetzelfde huis woont, is na die twintig jaar voor je gevoel elk jaar hetzelfde geweest. Maar als ik terugdenk aan mijn tijd als speler bij Manchester City, denk ik: Ja! Dat was Engeland. Of als ik met mijn zoon Jim praat over onze gezamenlijke tijd in Roemenië bij Universitatea Cluj, krijgen we allebei een grijns op ons gezicht. Het buitenland is toch bijzonder.’
‘Waar ik de laatste jaren wel achter gekomen ben, is dat ik bij een club moet passen. Dat heb ik bij ADO. Ik ben geen Hagenees, maar ik werk wel graag met Hagenezen. Dat directe, die humor, dat vind ik mooi. Het klopt hier allemaal gewoon. We werken hard, goed en de sfeer is top. Dat vind ik belangrijk.’
‘In de voetballerij worden helaas heel veel rollen gespeeld, maar ik doe daar niet aan mee. Ik speel geen spelletjes, ik ben wie ik ben. En als dat op een dag niet meer goed genoeg is: zeg het me, dan loop ik door de voordeur weer naar buiten.’
Je las zojuist een PRO-artikel.
0
|
Woensdag 3 januari 2018 om 13:08 uur |
wijstaanboven
Franky schreef:
speelt in de onder 9, hoe kan dat het grootste talent zijn?
Niks ten nadele van dat jongetje hoor, maar dan zijn ze er wel erg vroeg bij om `m zoiets op te spelden.
speelt in de onder 9, hoe kan dat het grootste talent zijn?
Niks ten nadele van dat jongetje hoor, maar dan zijn ze er wel erg vroeg bij om `m zoiets op te spelden.
van zijn leeftijdsklasse bedoel ik dan he... liep iedereen voorbij. Is toch jammer of ze nou 9 of 17 zijn grote talenten moeten we behouden.
0
|
Dinsdag 19 december 2017 om 19:03 uur |
DHFC070
Wow de goed nieuws-show vandaag.
Had nooit gedacht dat ze Bakker met een aflopend contract nog konden behouden. Heeft het sinds de komst van Groenendijk uitstekend gedaan en werkt als een paard en van grote meerwaarde op het middenveld.
Financieel gaat het een stuk beter afgaande op Aad nog even wachten wat UVS gaat doen als er een "positief" saldo ontstaat of ze dan 2 miljoen agio terug gaan halen.
Daarnaast gaat het sportief ook nog eens voor de wind.
Dit zijn altijd de lekkere periodes om te genieten als supporter want er gaan ook weer slechtere tijden aankomen. Hoop vooral dat die China ellende nooit meer gaat oplaaien.
Had nooit gedacht dat ze Bakker met een aflopend contract nog konden behouden. Heeft het sinds de komst van Groenendijk uitstekend gedaan en werkt als een paard en van grote meerwaarde op het middenveld.
Financieel gaat het een stuk beter afgaande op Aad nog even wachten wat UVS gaat doen als er een "positief" saldo ontstaat of ze dan 2 miljoen agio terug gaan halen.
Daarnaast gaat het sportief ook nog eens voor de wind.
Dit zijn altijd de lekkere periodes om te genieten als supporter want er gaan ook weer slechtere tijden aankomen. Hoop vooral dat die China ellende nooit meer gaat oplaaien.
0
|
Vrijdag 15 december 2017 om 20:52 uur |
Moi
gillah
Advertentie
pajam
gillah schreef:
Als het zo makkelijk zou zijn zouden we allemaal wel het betaalde voetbal halen. Maar dat is het niet. Wij moeten een spits hebben met basiskwaliteiten voldoende voor het rechterrijtje met doorgroeimogelijkheden naar het linkerrijtje. Zo niet dan is het een miskoop, zeker zonder alternatief achter de hand.
Als het zo makkelijk zou zijn zouden we allemaal wel het betaalde voetbal halen. Maar dat is het niet. Wij moeten een spits hebben met basiskwaliteiten voldoende voor het rechterrijtje met doorgroeimogelijkheden naar het linkerrijtje. Zo niet dan is het een miskoop, zeker zonder alternatief achter de hand.
Ansarifard huren van Olympiakos, zit daarop de bank weg te kwijnen en moet aan spelen toekomen om een plek in de WK selectie te behouden.
Ashkan Dejagah is overigens ook geen slecht aanvulling (al zitten we ruim in onze jasje met buitenspelers) en transfervrij! Ook hij moet aan spelen toekomen om zijn plek in de WK Selectie van zijn land te behouden. Heeft een Duits paspoort.
Om Jacco écht te irriteren meld ik ook nog de transfervrije DM Ali Karimi ; groot talent, maar wél NON EU salaris.
Ashkan Dejagah is overigens ook geen slecht aanvulling (al zitten we ruim in onze jasje met buitenspelers) en transfervrij! Ook hij moet aan spelen toekomen om zijn plek in de WK Selectie van zijn land te behouden. Heeft een Duits paspoort.
Om Jacco écht te irriteren meld ik ook nog de transfervrije DM Ali Karimi ; groot talent, maar wél NON EU salaris.
0
|
Maandag 2 oktober 2017 om 12:20 uur |
Club Achter de Duinen
Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:
Trouwplannen Kanon helpen ADO
ADO heeft deze zomer alles uit de kast gehaald om Wilfried Kanon te behouden.
Lees het nieuwsbericht
Trouwplannen Kanon helpen ADO
ADO heeft deze zomer alles uit de kast gehaald om Wilfried Kanon te behouden.
Lees het nieuwsbericht
0
|
Woensdag 20 september 2017 om 14:22 uur |
Kees
kipf schreef:
Jordan Bokata (Sint-Truidense V.V.)
Is trouwens ook een nederlander
Jordan Bokata (Sint-Truidense V.V.)
Is trouwens ook een nederlander
Komt net als Ake, Kishna, Elia uit onze jeugdopleiding. Vier zeer behoorlijke voetballers op het ogenblik. Jammer regelmatig dit soort spelers niet voor Nederlandse clubs( en in het bijzonder ADO) meer te behouden zijn.
0
|
Donderdag 14 september 2017 om 09:04 uur |
yesyes
gillah schreef:
Er zijn er ongeveer zo`n 10.000 die er in wisselende samenstellingen minimaal zijn. Die 10.000 bestaan uit zo`n 4.000 die er altijd zijn. Die worden aangevuld met zo`n 6.0000 mensen die voor die specifieke wedstrijd hebben gekozen maar er niet elke wedstrijd zijn. In die groep van 6.000 zullen mensen zitten die 12 thuiswedstrijden per seizoen bezoeken, maar ook mensen die maar 1 of 2 wedstrijden per seizoen bezoeken. Hoe groot de totale groep is die sporadisch een wedstrijd bezoekt vind ik moeilijk in te schatten. Als je er van uit gaat dat de incidentele bezoeker gemiddeld 5 wedstrijden per seizoen bezoekt zullen het er zo`n 15.000 zijn. Bij de club zullen ze al die cijfers wel bij de hand hebben. Het makkelijkst is om er voor te zorgen dat die mensen vaker komen. Belangrijkste is denk ik resultaat, leuk voetbal. Het is makkelijk om die supporters successupporters te noemen, maar dat is wel precies wat ervoor zorgt dat mensen vaker komen.
En benader, als club, mensen die soms gaan vaker met een persoonlijke aanbieding. Zo van `hé, je was er tegen Heerenveen. Aankomende week spelen we tegen Groningen. Kom ook en neem met 40% korting een vriend mee`.
Er zijn er ongeveer zo`n 10.000 die er in wisselende samenstellingen minimaal zijn. Die 10.000 bestaan uit zo`n 4.000 die er altijd zijn. Die worden aangevuld met zo`n 6.0000 mensen die voor die specifieke wedstrijd hebben gekozen maar er niet elke wedstrijd zijn. In die groep van 6.000 zullen mensen zitten die 12 thuiswedstrijden per seizoen bezoeken, maar ook mensen die maar 1 of 2 wedstrijden per seizoen bezoeken. Hoe groot de totale groep is die sporadisch een wedstrijd bezoekt vind ik moeilijk in te schatten. Als je er van uit gaat dat de incidentele bezoeker gemiddeld 5 wedstrijden per seizoen bezoekt zullen het er zo`n 15.000 zijn. Bij de club zullen ze al die cijfers wel bij de hand hebben. Het makkelijkst is om er voor te zorgen dat die mensen vaker komen. Belangrijkste is denk ik resultaat, leuk voetbal. Het is makkelijk om die supporters successupporters te noemen, maar dat is wel precies wat ervoor zorgt dat mensen vaker komen.
En benader, als club, mensen die soms gaan vaker met een persoonlijke aanbieding. Zo van `hé, je was er tegen Heerenveen. Aankomende week spelen we tegen Groningen. Kom ook en neem met 40% korting een vriend mee`.
Ik zou het anders aanpakken vooral de aantallen zo erg tegenvallen zou ik gewoon het 2de kaartje gratis aanhouden het hele seizoen ( behalve dan de topwedstrijden ). Dit is de enige manier om de twijfelaars naar het stadion te trekken door het financieel aantrekkelijk te maken. Op die manier krijgen ze de smaak te pakken en wordt het weer een gewoonte om te gaan waardoor een groot gedeelte uiteindelijk een seizoenskaart zal halen. Probeer het eens een jaar of 2 jaar. Het is toch ook dat als het stadion vol zit het team veel Beter speelt win-win situatie dus. Wie het eerst komt wie het eerst maalt bij de kaartverkoop en als je merkt dat er wachtrijen komen voor de kaarten dan schaf je het af, al zal dat niet zo snel gebeuren. Zo moeilijk is het allemaal niet misschien maak je er in eerste instantie wat verlies op maar het werpt wel uiteindelijk zijn vruchten af. De scc houders zullen toch sws wel hun scc behouden. Dus gewoon bij de wedstrijden doen die normaal niet zo aanslaan
0
|
Dinsdag 12 september 2017 om 22:18 uur |
H@@GenEES
Hier mooi stuke proza van VI
Toen Ricardo Kishna en Jeffrey van As op 31 augustus zaten te ontbijten, had geen van beiden nog het vermoeden dat zij elkaar een dag later de hand zouden schudden op een officieel persmoment. Toch kwam het zover. Een reconstructie van een razendsnelle transfersurprise.
Den Haag, 31 augustus
Fons Groenendijk zit net na de lunch in De Ooievaar, de brasserie op de begane grond van het Cars Jeans Stadion, aan een bakje koffie. De trainer van ADO Den Haag verwacht geen spectaculair nieuws meer vandaag. Ja, een keeper zal er nog komen. En als het een beetje meezit misschien nog wel een rechtermiddenvelder. Daar zal het bij blijven. Geen probleem, want na een stroef begin van de transferperiode is hij blij met de selectie die hij uiteindelijk tot zijn beschikking gekregen heeft. Maar dan loopt directeur Mattijs Manders binnen, met zeer opmerkelijk nieuws...
TWEE MAANDEN EERDER
Rome, 21 juni
Ricardo Kishna heeft er weer zin in. Hij heeft in het afgelopen half jaar bij Lille niet alles gespeeld, maar wel weer wedstrijdritme opgedaan en plezier gehad. Dat was ook wel nodig, nadat hij de eerste helft van het seizoen op een zijspoor was geraakt bij Lazio. Maar nu de voorbereiding voor de deur staat en hij is opgenomen in de selectie voor het traditionele trainingskamp in Auronzo, wil Kishna er weer voor gaan. Nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Auronzo, 22 juli
De goede voornemens van Kishna hebben weinig uitgehaald, want trainer Simone Inzaghi is opnieuw niet van plan de linksbuiten te gebruiken. In de drie oefenduels die Lazio in het trainingskamp in de bergen speelde is Kishna geen enkele keer in actie gekomen. Teleurgesteld keert Kishna met zijn teamgenoten terug naar Rome. Een ervaring rijker, maar een illusie armer.
TRANSFERTOMBOLA
Het nieuws dat Kishna opnieuw buiten de boot valt bij Lazio is bij veel Serie A-clubs niet onopgemerkt gebleven. Promovendus Benevento toont begin augustus als eerste belangstelling voor de voormalige speler van Ajax. Kishna is er niet enthousiast over. De Serie A is al een vrij gesloten competitie en dat geldt voor laagvliegers helemaal. Hellas Verona gooit ook een lijntje uit, maar daar wordt Kishna ook niet warm van. Kishna zoekt een club waar hij het plezier kan terugvinden, maar ook een club die écht voor hem wil gaan. Hij wil geen speler zijn die er even bijgepakt wordt. Kishna had bij een verhuur aan een dergelijke Serie A-club zijn Lazio-salaris kunnen behouden, maar besluit dat hij bereid is in te leveren als hij dan bij een club komt die hem belangrijk maakt. Er komt daarop wat belangstelling op gang in Spanje, maar wederom is Kishna niet overtuigd. Eind augustus klopt Torino vervolgens aan bij Kishna. De traditieclub stelt hem zelfs een salarisverhoging in het vooruitzicht. Vrijwel iedereen in Kishna’s omgeving zegt dat hij deze kans niet mag laten lopen. De linksbuiten denkt er lang over na, maar geeft ook deze club nul op het rekest. Opnieuw mist hij het gevoel dat deze club écht in hem gelooft. Zijn volgende stap mag simpelweg niet op een teleurstelling uitlopen.
Kishna wil geen speler zijn die er even bijgepakt wordt
Maar dan is het 31 augustus en nog steeds is Kishna niet onder de pannen. Een herkansing bij Lazio zit er echt niet meer in; Simone Inzaghi heeft hem voor de eerste duels van het seizoen geen enkele keer in zijn selectie opgenomen. De nog altijd sluimerende belangstelling uit Italië en Spanje kan de dribbelaar nog steeds niet bekoren. Hij wil voetballen, het volledige vertrouwen genieten van een club en trainer zoals hij dat in zijn hele carrière tot nu toe eigenlijk maar één keer voelde: bij Jong Ajax onder Fons Groenendijk. En dus geeft hij ex-verdediger José Fortes Rodriguez, de compagnon van Mino Raiola, aan het begin van de middag op deadlineday een even simpele als logische opdracht.
GRAPJE
Wanneer manager voetbalzaken Jeffrey van As kort daarna een inkomend telefoontje krijgt van Fortes Rodriguez, weet hij niet goed wat hij daarvan moet verwachten. Als enige ADO-speler behoort Sheraldo Becker tot de stal van Raiola, maar rond de rappe rechtsbuiten is geen beweging op deze laatste dag van de markt. Van As neemt nieuwsgierig op en wanneer hij de boodschap van Fortes Rodriguez hoort, vraagt hij zich heel kort af of zijn gesprekspartner hem niet in de maling neemt. Van As hangt even later – nog steeds stomverbaasd – op en legt het opmerkelijke voorstel van Fortes Rodriguez voor aan directeur Mattijs Manders. Deze loopt direct naar De Ooievaar, waar Groenendijk nietsvermoedend net een tweede bakje koffie heeft besteld.
Wanneer Van As de boodschap van Fortes Rodriguez hoort, vraagt hij zich heel kort af of zijn gesprekspartner hem niet in de maling neemt
Manders neemt zijn trainer apart. Natuurlijk is de voorhoede eigenlijk al rond, maar dit buitenkansje kan ADO toch niet laten lopen? Er hoeft geen huursom betaald te worden en Kishna is bereid dermate veel in te leveren dat zijn salaris geen obstakel vormt. Groenendijk is het ermee eens, maar wil de speler aan wie hij zeer goede herinneringen heeft uit zijn tijd bij Jong Ajax in het seizoen 2013/14 wel even spreken. Om te horen hoe hij er mentaal en fysiek voorstaat en om inzicht te krijgen in de achtergronden van zijn verrassende beschikbaarheid. Groenendijk is na een telefoongesprek met Kishna al snel overtuigd van zijn fitheid en gretigheid, vervolgens zijn Van As en Manders er op financieel gebied binnen vijf minuten uit met de ex-jeugdinternational. Daarmee zijn in een mum van tijd de belangrijkste hobbels genomen.
Na het groene licht van Kishna pakt ADO razendsnel door richting Lazio. Om te voorkomen dat er misschien toch nog een andere club door de stunttransfer heen fietst, maar ook omdat de tijd dringt. Kishna hoeft dan wel niet meer medisch gekeurd te worden – anticiperend op een lastminutetransfer heeft hij zich een week eerder al medisch laten doorlichten in Italië - maar toch wacht beide clubs nog een flinke papierwinkel. Pas in de laatste uren van de transferwindow worden de laatste plooitjes gladgestreken. Van As en Manders zetten de deal uiteindelijk pas om tien over elf ’s avonds in het Transfer Matching System van de FIFA.
EEN DAG LATER
Iets meer dan twaalf uur later schuiven Van As en Kishna aan voor het ingelaste persmoment. De manager voetbalzaken neemt het woord. ‘Ik zal eerlijk zijn: toen ik gistermorgen opstond, had ik niet verwacht dat ik nu naast Ricardo Kishna zou zitten. Toen we doorkregen dat we hem konden gaan halen, wilden we dat natuurlijk. Hij is een speler van de buitencategorie, die vanwege zijn ervaringen met onze technische staf heel graag naar ADO wilde. We zijn hier heel erg blij mee.’
Ik heb in Nederland nog wat goed te maken
Kishna, die het rugnummer 11 gekozen heeft, vertelt dat hij heel veel geld heeft ingeleverd om zijn terugkeer in zijn geboortestad mogelijk te maken. ‘Hopelijk krijg ik er geen spijt van’, zegt hij met een kwinkslag. ‘Gistermorgen had ik ook niet verwacht dat ik nu hier zou zitten, maar ik kwam uiteindelijk tot de conclusie dat ik écht wilde gaan voetballen en plezier wilde hebben in het spelletje. Ik had een aantal opties in het buitenland waar ik financieel niets hoefde in te leveren, maar het voelde allemaal niet goed. En dan doe ik het niet. Ik besloot gisteren dat ik terug wilde naar Nederland. Dat ik een heel goede band heb met Fons Groenendijk speelde heel erg mee met mijn wens om naar ADO te gaan. Na de afgelopen jaren móést ik deze zomer gewoon de juiste keuze maken voor mijn carrière, ik moet gaan knallen. Bovendien heb ik in Nederland nog wat goed te maken.’
Groenendijk en Manders zien het van een afstandje aan, nog altijd even verrast als trots. Wat begon met een bakje koffie en een onverwacht telefoontje, is uitgelopen op misschien wel de verrassendste Eredivisie-transfer van deze zomer.
Toen Ricardo Kishna en Jeffrey van As op 31 augustus zaten te ontbijten, had geen van beiden nog het vermoeden dat zij elkaar een dag later de hand zouden schudden op een officieel persmoment. Toch kwam het zover. Een reconstructie van een razendsnelle transfersurprise.
Den Haag, 31 augustus
Fons Groenendijk zit net na de lunch in De Ooievaar, de brasserie op de begane grond van het Cars Jeans Stadion, aan een bakje koffie. De trainer van ADO Den Haag verwacht geen spectaculair nieuws meer vandaag. Ja, een keeper zal er nog komen. En als het een beetje meezit misschien nog wel een rechtermiddenvelder. Daar zal het bij blijven. Geen probleem, want na een stroef begin van de transferperiode is hij blij met de selectie die hij uiteindelijk tot zijn beschikking gekregen heeft. Maar dan loopt directeur Mattijs Manders binnen, met zeer opmerkelijk nieuws...
TWEE MAANDEN EERDER
Rome, 21 juni
Ricardo Kishna heeft er weer zin in. Hij heeft in het afgelopen half jaar bij Lille niet alles gespeeld, maar wel weer wedstrijdritme opgedaan en plezier gehad. Dat was ook wel nodig, nadat hij de eerste helft van het seizoen op een zijspoor was geraakt bij Lazio. Maar nu de voorbereiding voor de deur staat en hij is opgenomen in de selectie voor het traditionele trainingskamp in Auronzo, wil Kishna er weer voor gaan. Nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Auronzo, 22 juli
De goede voornemens van Kishna hebben weinig uitgehaald, want trainer Simone Inzaghi is opnieuw niet van plan de linksbuiten te gebruiken. In de drie oefenduels die Lazio in het trainingskamp in de bergen speelde is Kishna geen enkele keer in actie gekomen. Teleurgesteld keert Kishna met zijn teamgenoten terug naar Rome. Een ervaring rijker, maar een illusie armer.
TRANSFERTOMBOLA
Het nieuws dat Kishna opnieuw buiten de boot valt bij Lazio is bij veel Serie A-clubs niet onopgemerkt gebleven. Promovendus Benevento toont begin augustus als eerste belangstelling voor de voormalige speler van Ajax. Kishna is er niet enthousiast over. De Serie A is al een vrij gesloten competitie en dat geldt voor laagvliegers helemaal. Hellas Verona gooit ook een lijntje uit, maar daar wordt Kishna ook niet warm van. Kishna zoekt een club waar hij het plezier kan terugvinden, maar ook een club die écht voor hem wil gaan. Hij wil geen speler zijn die er even bijgepakt wordt. Kishna had bij een verhuur aan een dergelijke Serie A-club zijn Lazio-salaris kunnen behouden, maar besluit dat hij bereid is in te leveren als hij dan bij een club komt die hem belangrijk maakt. Er komt daarop wat belangstelling op gang in Spanje, maar wederom is Kishna niet overtuigd. Eind augustus klopt Torino vervolgens aan bij Kishna. De traditieclub stelt hem zelfs een salarisverhoging in het vooruitzicht. Vrijwel iedereen in Kishna’s omgeving zegt dat hij deze kans niet mag laten lopen. De linksbuiten denkt er lang over na, maar geeft ook deze club nul op het rekest. Opnieuw mist hij het gevoel dat deze club écht in hem gelooft. Zijn volgende stap mag simpelweg niet op een teleurstelling uitlopen.
Kishna wil geen speler zijn die er even bijgepakt wordt
Maar dan is het 31 augustus en nog steeds is Kishna niet onder de pannen. Een herkansing bij Lazio zit er echt niet meer in; Simone Inzaghi heeft hem voor de eerste duels van het seizoen geen enkele keer in zijn selectie opgenomen. De nog altijd sluimerende belangstelling uit Italië en Spanje kan de dribbelaar nog steeds niet bekoren. Hij wil voetballen, het volledige vertrouwen genieten van een club en trainer zoals hij dat in zijn hele carrière tot nu toe eigenlijk maar één keer voelde: bij Jong Ajax onder Fons Groenendijk. En dus geeft hij ex-verdediger José Fortes Rodriguez, de compagnon van Mino Raiola, aan het begin van de middag op deadlineday een even simpele als logische opdracht.
GRAPJE
Wanneer manager voetbalzaken Jeffrey van As kort daarna een inkomend telefoontje krijgt van Fortes Rodriguez, weet hij niet goed wat hij daarvan moet verwachten. Als enige ADO-speler behoort Sheraldo Becker tot de stal van Raiola, maar rond de rappe rechtsbuiten is geen beweging op deze laatste dag van de markt. Van As neemt nieuwsgierig op en wanneer hij de boodschap van Fortes Rodriguez hoort, vraagt hij zich heel kort af of zijn gesprekspartner hem niet in de maling neemt. Van As hangt even later – nog steeds stomverbaasd – op en legt het opmerkelijke voorstel van Fortes Rodriguez voor aan directeur Mattijs Manders. Deze loopt direct naar De Ooievaar, waar Groenendijk nietsvermoedend net een tweede bakje koffie heeft besteld.
Wanneer Van As de boodschap van Fortes Rodriguez hoort, vraagt hij zich heel kort af of zijn gesprekspartner hem niet in de maling neemt
Manders neemt zijn trainer apart. Natuurlijk is de voorhoede eigenlijk al rond, maar dit buitenkansje kan ADO toch niet laten lopen? Er hoeft geen huursom betaald te worden en Kishna is bereid dermate veel in te leveren dat zijn salaris geen obstakel vormt. Groenendijk is het ermee eens, maar wil de speler aan wie hij zeer goede herinneringen heeft uit zijn tijd bij Jong Ajax in het seizoen 2013/14 wel even spreken. Om te horen hoe hij er mentaal en fysiek voorstaat en om inzicht te krijgen in de achtergronden van zijn verrassende beschikbaarheid. Groenendijk is na een telefoongesprek met Kishna al snel overtuigd van zijn fitheid en gretigheid, vervolgens zijn Van As en Manders er op financieel gebied binnen vijf minuten uit met de ex-jeugdinternational. Daarmee zijn in een mum van tijd de belangrijkste hobbels genomen.
Na het groene licht van Kishna pakt ADO razendsnel door richting Lazio. Om te voorkomen dat er misschien toch nog een andere club door de stunttransfer heen fietst, maar ook omdat de tijd dringt. Kishna hoeft dan wel niet meer medisch gekeurd te worden – anticiperend op een lastminutetransfer heeft hij zich een week eerder al medisch laten doorlichten in Italië - maar toch wacht beide clubs nog een flinke papierwinkel. Pas in de laatste uren van de transferwindow worden de laatste plooitjes gladgestreken. Van As en Manders zetten de deal uiteindelijk pas om tien over elf ’s avonds in het Transfer Matching System van de FIFA.
EEN DAG LATER
Iets meer dan twaalf uur later schuiven Van As en Kishna aan voor het ingelaste persmoment. De manager voetbalzaken neemt het woord. ‘Ik zal eerlijk zijn: toen ik gistermorgen opstond, had ik niet verwacht dat ik nu naast Ricardo Kishna zou zitten. Toen we doorkregen dat we hem konden gaan halen, wilden we dat natuurlijk. Hij is een speler van de buitencategorie, die vanwege zijn ervaringen met onze technische staf heel graag naar ADO wilde. We zijn hier heel erg blij mee.’
Ik heb in Nederland nog wat goed te maken
Kishna, die het rugnummer 11 gekozen heeft, vertelt dat hij heel veel geld heeft ingeleverd om zijn terugkeer in zijn geboortestad mogelijk te maken. ‘Hopelijk krijg ik er geen spijt van’, zegt hij met een kwinkslag. ‘Gistermorgen had ik ook niet verwacht dat ik nu hier zou zitten, maar ik kwam uiteindelijk tot de conclusie dat ik écht wilde gaan voetballen en plezier wilde hebben in het spelletje. Ik had een aantal opties in het buitenland waar ik financieel niets hoefde in te leveren, maar het voelde allemaal niet goed. En dan doe ik het niet. Ik besloot gisteren dat ik terug wilde naar Nederland. Dat ik een heel goede band heb met Fons Groenendijk speelde heel erg mee met mijn wens om naar ADO te gaan. Na de afgelopen jaren móést ik deze zomer gewoon de juiste keuze maken voor mijn carrière, ik moet gaan knallen. Bovendien heb ik in Nederland nog wat goed te maken.’
Groenendijk en Manders zien het van een afstandje aan, nog altijd even verrast als trots. Wat begon met een bakje koffie en een onverwacht telefoontje, is uitgelopen op misschien wel de verrassendste Eredivisie-transfer van deze zomer.
0
|
Zaterdag 2 september 2017 om 13:27 uur |
Nu online
DHFC070, Prutser 070, Erba1, supporter-noord, Francisco, ps070, opper, Jelle, Superjantje, ADO079, Langebach2, James, buurmanBrutus, ronnieg, Haago, carbayon, Max, Heino, ADOZoetermeer, Edwin, Marcie, KR96, fcdh-middennoord, Erik070, superfcdenhaag2, kojak1, Brian, Rooie91, Bleek en 264 gasten.
Zoek in shoutbox
Spelersklassement
Laatste wedstrijd
Volgende wedstrijd
Advertentie
Keuken Kampioen Divisie
1 | Volendam + | 24 | - | 49 |
2 | Excelsior | 24 | - | 45 |
3 | Den Bosch + | 24 | - | 42 |
4 | FC Dordrecht | 24 | - | 41 |
5 | SC Cambuur | 24 | - | 41 |
6 | Graafschap | 23 | - | 37 |
7 | ADO Den Haag | 23 | - | 37 |
8 | Roda JC | 24 | - | 36 |
9 | FC Emmen | 23 | - | 35 |
10 | Helmond Sp. | 23 | - | 35 |
11 | Telstar | 24 | - | 32 |
12 | FC Eindhoven | 24 | - | 32 |
13 | MVV Maastr. | 24 | - | 29 |
14 | Jong AZ | 23 | - | 26 |
15 | TOP Oss | 24 | - | 26 |
16 | VVV-Venlo | 23 | - | 25 |
17 | Jong Ajax | 23 | - | 24 |
18 | Jong PSV | 24 | - | 21 |
19 | Jong Utrecht | 23 | - | 14 |
20 | Vitesse -27 | 24 | - | -5 |