Tag: finale

Trending: bosch reischl wedstrijd rottier overwinning spelers

Toon alle shouts

grijze gek schreef:

Op welke datum (maand) word het nieuwe progamma voor de eredivisie 2016/2017 bekend gemaakt ?
Moet effe rekening houden met mijn vakantie,wil niks missen

Niet helemaal je vraag maar ik reken erop dat de eredivisie (incl. Twente) uit 19 ploegen gaat bestaan. Het programma zal ergens vanaf 15 juni bekend zijn. Beetje oponthoud door die Tukkers.

De eerste competitieronde van de Eredivisie en de Jupiler League in seizoen 2016/’17 is in het weekeinde van 5, 6 en 7 augustus. Dat staat in de speeldagenkalender van het seizoen 2016/’17, die de KNVB maandag bekendmaakte.

De strijd om de Johan Cruijff Schaal, de traditionele seizoensopening, is een weekeinde eerder op zondag 31 juli 2016. De eerste ronde van de KNVB beker voltrekt zich op 20, 21 en 22 september 2016 en de finale is zondag 30 april 2017 in Stadion Feijenoord. De laatste wedstrijd van het seizoen 2016/’17 in de play-offs is op zondag 28 mei 2017.

Na aftrek van de winterstop zijn er voor de Jupiler League 33 weekeinden beschikbaar voor 38 speelronden. Dit betekent dat er vijf speelweekeinden zijn waarin de clubs zowel op vrijdag als maandag een wedstrijd spelen. In de Eredivisie zijn er na aftrek van de winterstop en de weekeinden van de play-offs 33 weekeinden beschikbaar voor 34 speelronden. Daardoor kent de Eredivisie één midweekse speelronde op 4, 5 en 6 april. De winterstop loopt van 19 december 2016 t/m 12 januari 2017.

Speeldagenkalender 2016/`17

De speeldagenkalender is een weergave van de data waarop in het seizoen 2016/’17 in de Nederlandse competities gevoetbald wordt. Nu de speeldagen vaststaan, werkt de KNVB aan de invulling van het competitieprogramma. De speeldagenkalender stelt de KNVB in overleg op met het Technisch Platform en de Commissie Competitie en Openbare Orde. In het Technisch Platform zitten vertegenwoordigers van onder meer de clubs en trainers uit de Eredivisie en de Jupiler League en in de Commissie Competitie en Openbare Orde zijn gemeenten, politie en vervoerspartners vertegenwoordigd.

Bij het opstellen van de speeldagenkalender houdt de KNVB eveneens rekening met een mogelijke kwalificatie van Jong Oranje voor het EK onder 21 in Polen, door ervoor te zorgen dat de competities twee weken daarvoor afgelopen seizoen.

slash070 schreef:

Hou op schei uit, was drama. Dik verloren weer van Huisman & Snuitje, in 3 sets dacht ik. Wimbledon halen zal nog een hele kluif worden voor ze.

Gelukkig staan de handbaldames in de finale tegen de estafette zwemmers

priveopcadd schreef:

Ik was voor Australie, mijn cavia met anorexia deelde de punten uit vanavond.

Oekraïne die wint in de finale van Rusland

Dat heeft niks met politiek te maken joh

dewa schreef:

Fraser gaat eruit omdat hij 2 jaar achtereen de doelstelling niet heeft gehaald.

Vorig jaar had hij de opdracht om minimaal 10e te worden met voetbal wat bij den haag past.
Dat is bij lang na niet gehaald. 13e met een zwalkend elftal.
Dit seizoen met een verbeterde selectie (7 nieuwe spelers) werd de doelstelling opgeschroefd naar minimaal 8e. Wat een heel redelijk verwachtingspatroon is.
Ook nu wordt de doelstelling niet gehaald.
Wang is een zakenman en zal nooit iemand laten zitten die 2 jaar achtereen faalt.

Vraagje. Je heb het over een doelstelling die Fraser niet gehaald heeft, zowel vorig als het huidige seizoen. Dit seizoen met een verbeterde selectie. Dit vind ik niet waar want er zijn spelers weg gegaan en wat nieuwe bij gekomen. Sterker nog, ik vond de selectie vorig seizoen sterker als nu. Iakovenko, Wilson, Kramer, van Duinen, Alberg om maar even te noemen. De enige die het echt goed doet is Duplan en voor Kramer is Havenaar gekomen. Kramer had er meer in liggen als Havenaar als ik het goed heb. Schaken heeft niet gebracht wat er verwacht werd. Wilson speelt nu bijna elke wedstrijd bij Braga, Europa league tot meen ik kwart finale gekomen, top van Portugal. Iakovenko speelt bij Dinamo Kiev in een erg sterke competitie, Van Duinen zijn werklust mis je, en ook af en toe als ie een bal verkeerd raakte die er dan in vloog. In een juiste formatie mis je bijvoorbeeld Alberg heel sterk

Vijf (halve) hagenezen in de finale. We zijn hofleverancier!

Dames in finale knvb beker tegen ajax eind mei.
Op zeker rond de tienduizend toeschouwers. Dat is veel.

Dames 1-0 voor in de halve finale beker. De finale is over 4 weken thuis tegen ajax.

Op mijn leeftijd te koud om vanavond te gaan.

adorob schreef:

dan kan hij weer in de media komen ik heb mijn spullen weer beschikbaar gesteld...dag erna ik ga er heen om 12.05.....ik heb het gedaan.....pffff lekker naar wales meenemen en daar in een donkere kast neerleggen

heb niks tegen de man zelf hij zal best hard werken en sons zoals met swansea geluk hebben maar elke keer in de media roepen wat hij ervan vind...zijn vast ook nog mensen die naar de playoff finale zouden gaan en ineens geen kaartjes hadden ook nog wat over hem te vertellen ...zullen we die ook aan het woord laten

Kees schreef:

Het zal ongetwijfeld aan mijn kennissen- en vriendenkring liggen welke niet behept zijn met voetbal- of überhaupt geen verstand.
Vrijwel iedereen die ik spreek, of ze wel of niet empathie voor ADO Den Haag hebben, is vol lof over Fraser en vindt het knap dat hij zich zo goed staande houdt. Daarnaast valt het hen op dat de club, i.t.t. eerdere jaren, reeds nu al veilig is.

Op deze shoutbox lijkt het wel dat, ongeacht wat voor resultaat dan ook, Fraser het nooit goed kan doen. Ik vind dat jammer aangezien, zoals de club bekend staat, het altijd onrustig bij ons is en we nu tenminste een trainer hebben die zijn hoofd koel houdt met prima resultaten en zich uitermate loyaal naar iedereen opstelt. Een ware ambassadeur.

Je had dit seizoen een begroting van een kleine 17 mil

Je speelt nergens meer voor en bent uitgeschakeld in de beker door Genemuiden met ons budget had je minimaal kwart finale beker moeten halen en top 8

Artikel over Tom van Weert ; betaalbaar en transfervrij

Elk jaar weer knokken in een loopbaan vol obstakels
Nooit was Tom van Weert (25) onomstreden. Altijd moest hij zich extra bewijzen en terugknokken na tegenslagen. Het eeuwige twijfelgeval heeft bij Excelsior afgerekend met de scepsis en maakt zich op voor een nieuwe uitdaging.
‘En waar ben u dan precies van?’ De vraag in onvervalst Rotterdams houdt het midden tussen oprechte interesse en goedbedoelde argwaan. Of er toevallig ook koffie is, luidde de vraag aan Rina, beheerster van het spelershome van Excelsior. Ondanks het zonnetje is het buiten koud. De digitale klok annex thermometer geeft zeven graden aan, maar de snijdende noordoostenwind blaast daar rigoureus een paar graden van af. Een warm bakkie zou zeer welkom zijn. Het blijkt geen enkel probleem, mits we zelf even de rol van barman willen vervullen. ‘Natuurlijk joh, pak maar. Weet je hoe het apparaat werkt?’

Daags voordat Excelsior met 2-1 verliest bij FC Utrecht, regeert de rust op Woudestein. Soepel gaat het dit seizoen allerminst, maar van acute degradatiestress is geen sprake. Op de training van vanochtend is welgeteld één supporter afgekomen. De spelers werken nabij de Erasmus Universiteit ongestoord hun oefeningen af, zo nu en dan gluurt er een passerende student nieuwsgierig door het hek van het stadion naar binnen. De enige opwinding die er is, ontstaat wanneer we de machine per ongeluk de opdracht geven om twee kopjes koffie in één bekertje te gieten.

Tom van Weert lacht als hij hoort over de gastvrijheid van Rina. ‘Ja, mooi hè? Dat is Woudestein: altijd open huis.’ De aanvalsleider van Excelsior is een paar uur na de training aangeschoven in Pollevie, een hip restaurant op een steenworp afstand van zijn huis in Den Bosch. Hoewel hij inmiddels al bijna twee jaar in Rotterdam voetbalt, wonen Van Weert en zijn Deense vriendin Maria nog altijd in de stad waar hij als voetballer groot werd. De twee leerden elkaar vijf jaar geleden kennen op Mallorca, waar hij met FC Den Bosch het seizoen afsloot, en wonen inmiddels in een fraai appartement net buiten het Bossche centrum.

Amateurclub

Van Weert voelt zich op zijn plek bij Excelsior. ‘Het is er lekker gemoedelijk, kleinschalig. Het doet in veel dingen een beetje denken aan een amateurclub. Dat is ook de kracht van Excelsior en de reden waarom ik destijds voor die club heb gekozen. Als ik daar twee wedstrijden op rij wat minder zou spelen, zouden niet meteen alle kranten vol staan, bedacht ik me. Ik kan me rustig ontwikkelen, onder begeleiding van goede mensen. Want vergis je niet: alles is bij Excelsior uitstekend geregeld. De hele staf is sinds mijn komst elke dag met me bezig geweest. Zij hebben me helemaal wedstrijdfit gekregen. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen, daar hoeven we niet moeilijk over te doen.’ Van Weert is de eeuwige twijfels voorbij.

‘Ik viel op door
het maken van doelpunten, maar verder blonk ik nergens in uit’
Tom van Weert
Twijfels die al vroeg ontstonden. Al sinds Van Weert op tienjarige leeftijd de stap maakte van zijn amateurclub RKVV Sint-Michielsgestel naar de profclub van een paar kilometer verderop, was er scepsis. Zelden had hij in de winterstop al de zekerheid dat hij ook een jaar later nog bij FC Den Bosch mocht spelen.‘Nee, zeker niet. Ik had toen al die ene grote kwaliteit: doelpunten maken. Daardoor viel ik altijd wel op. Maar verder blonk ik nergens in uit. Ik was nooit de grootste, nooit de sterkste, nooit de snelste, nooit de meest technische. Pas in de A-junioren ben ik doorgegroeid van een gemiddelde speler naar een van de beteren in de jeugdopleiding.’

Van Weert debuteerde in 2008 in het eerste elftal van de Bosschenaren, maar tot een definitieve doorbraak kwam het lange tijd niet. In 2010/11 werd Fons Groenendijk zijn huidige trainer bij Excelsior aangesteld in De Vliert, maar hij gebruikte de blonde spits vooral als invaller.Van Weert leerde wat het is te moeten knokken voor zijn plek, te vechten tegen de vooroordelen. ‘Als jij door iedereen altijd wordt bestempeld als het toptalent, dan kan het ook té makkelijk gaan. Dan gaat alles goed, tot er iets verkeerd gaat en je karakter moet tonen. Neem Danny Verbeek (nu NAC Breda, red.). Wij zaten in dezelfde lichting. Hij was van nature een veel betere voetballer. Ik moest stukken harder werken om hetzelfde te bereiken. Elk jaar weer knokken om het volgende team te halen, daarna om het eerste te halen, daarna om basisspeler te worden, daarna om een stap hogerop te maken. Als ik één ding heb geleerd, is dat niks vanzelf gaat.’

‘Als ik één ding heb geleerd,
is dat niks vanzelf gaat’
Het heeft Van Weert gevormd tot wat hij nu is: een pure winnaar die niks wil laten liggen. Die mentaliteit zat er al vroeg in bij de Brabander. ‘Met mijn jeugdteam bij de amateurs speelden we ooit een toernooitje waarop we het niet zo goed deden. Ik had als enige alles gespeeld, dus in de laatste wedstrijd die nergens meer om ging moest ik even tien minuutjes naar de kant. Maar dat deed ik gewoon niet, ik weigerde. Mijn trainer kwam het veld in, tilde me op en heeft me van het veld moeten dragen. Ik schreeuwen natuurlijk. Dat zegt veel over hoe graag ik toen al wilde winnen. En scoren.’

Zoals voor iedere spits zijn goals ook voor Van Weert zijn levenselixer. Dat bewees hij ook na de thuiswedstrijd tegen PSV, eind januari. Met een verbeten grimas zocht hij na het laatste fluitje de catacomben op. Niet zozeer vanwege de 1-3 nederlaag, die was wel ingecalculeerd. Van een incident in de laatste minuut baalde hij des te meer. Van Weert frommelde de bal in die slotfase samen met Jeffrey Bruma over de Eindhovense doellijn, maar scheidsrechter Bas Nijhuis zette de eretreffer op het wedstrijd-formulier als eigen doelpunt van de PSV-verdediger. ‘Ik hoor het net, ja. Doodziek’, vatte de goalgetter zijn gevoel na het duel samen. ‘Ik zal de scheids zo eens opzoeken.’ Even later liep hij de arbiter van dienst inderdaad tegen het lijf. Hij probeerde de treffer op zijn eigen naam te krijgen, maar kreeg nul op het rekest.

PSV’er Jorrit Hendrix heeft handen en voeten nodig tegen Tom van Weert, zien ook Davy Pröpper (links) en Héctor Moreno. PSV’er Jorrit Hendrix heeft handen en voeten nodig tegen Tom van Weert, zien ook Davy Pröpper (links) en Héctor Moreno.
Tegenslagen

Het tekent Van Weert, voor wie niets vanzelfsprekend is. Ieder hoogtepunt is er een, ieder doelpunt telt. Zeker in een carrière die zich laat kenmerken door hard werken. Daartoe wordt hij overigens niet alleen gedwongen vanwege de twijfels die hem achtervolgden. Ook op lichamelijk vlak kende hij tegenslagen. Zijn gezicht betrekt als zijn kruisbandblessure uit 2013 ter sprake komt. In 2011/12 beleefde FC Den Bosch zijn finest hour van de laatste jaren. In de finale van de play-offs om promotie verloor de club ternauwernood van Willem II, maar door de goede prestaties maakte vrijwel het complete elftal een stap hogerop. Van Weert bleef. Hij verlengde bewust zijn contract met een jaar. Nog één volledig seizoen uitblinken en dán die mooie stap maken: dat was het plan. Het liep anders: vlak voor het einde van de competitie scheurde hij zijn voorste kruisband. De revalidatie duurde uiteindelijk elf maanden. ‘Ik was echt geobsedeerd door die knie. Iedere ochtend ging ik meteen testen. Hoe voelt-ie? Kan ik al iets meer dan gisteren? Is er al meer vocht uit? Doet het meer of minder pijn als ik erop druk? Echt: maandenlang, iedere ochtend. Maar op het moment dat ik eindelijk het veld weer op mocht met de groep, voelde het niet goed. Het bleef wat instabiel. Ik moest weer geopereerd worden, al was dit maar een lichte ingreep. Dat was het allerzwaarste, die stappen terug. Ineens is je toekomst heel onzeker.’

‘Ik was maandenlang geobsedeerd door die knie. Hoe voelt-ie?’
Terwijl het seizoen vorderde, kreeg Van Weert het steeds benauwder. De geplande stap omhoog kwam zwaar op de tocht te staan. Hij kon dat seizoen nog slechts drie keer invallen. ‘Met grote dank aan fysio Marco van der Steen werd ik weer fit. Ik wist toen dat de clubs die een jaar eerder interesse toonden middenmoot en subtop Eredivisie niet meer zouden bellen. De top van de Jupiler League wel, die zagen het allemaal in me zitten. Maar ik bleef maar hopen op de Eredivisie, misschien een clubje dat net was gepromoveerd. Het zou moeilijk worden, dat wist ik. Maar ik wist ook: Ik ga ervoor. Ik zal wat tijd nodig hebben om me aan te passen, maar als mijn kans komt, dan pak ik ’m.’

Die kans kwam er. Excelsior-trainer Marinus Dijkhuizen durfde het aan met Van Weert, zoals de Kralingers het sowieso moeten hebben van jongens met een krasje. Gokjes, kleine risico’s. Van Weert deed wat hij al jaren deed. Vechten, hard werken en zich aanpassen aan een niveau hoger. De teller van Van Weert staat dit seizoen op negen doelpunten, eenderde van de totale Excelsior-productie. Geen gek aantal, de dertien competitiegoals van vorig seizoen komen in zicht. En dat vindt Van Weert prima. ‘Ik doe het goed als ik rond de twaalf uitkom. Ik zag pas dat ik nu al derde sta op de lijst van topscorers aller tijden van Excelsior in de Eredvisie. Dat zegt genoeg, het komt niet vaak voor dat iemand van deze club het op dit niveau zo goed doet.’

In duel met Vitesse-aanvoerder Arnold Kruiswijk.
In duel met Vitesse-aanvoerder Arnold Kruiswijk.
Goud

Van Weert maakt stappen die een paar jaar geleden voor onmogelijk werden gehouden. Als Excelsior zich handhaaft, is dat voor een groot deel de verdienste van de topschutter. ‘Ik zie ook wel dat de club relatief afhankelijk is van mijn doelpunten. Ik kan wel zeggen dat dat niet zo is en heel bescheiden doen, maar ik voel me belangrijk en voeg iets toe aan het team. Mezelf verbazen? Nee, niet meer. Vorig seizoen nog wel, tegen Feyenoord. Tot de winterstop had ik vijf keer gescoord, na de winterstop scoorde ik ineens twee keer in De Kuip. Er kwam aandacht, werd Speler van de Week. Toen dacht ik wel even: shit zeg, ik kan het écht.’

Van Weert is goud waard voor zijn ploeg, maar niet lang meer. Zijn contract loopt komende zomer af. ‘Na twee jaar Excelsior ben ik toe aan een nieuwe uitdaging. Ze hopen me nog steeds langer te binden, maar dat is niet mijn intentie. Ik wacht af wat er komt. Drie jaar geleden had ik gezegd dat de Nederlandse subtop absoluut mijn volgende stap moest zijn. Maar ik word 26, een mooi moment om me wat breder te oriënteren. Engeland? Nou, ik ben in de winterstop een wedstrijdje in het Championship (tweede niveau, red.) gaan kijken. Een spits als Lars Veldwijk had het op dat niveau fysiek gezien al moeilijk. En hij is 1 meter 96, hè? Ik ben nog vijftien centimeter kleiner, dus dat lijkt me niet echt een competitie voor mij. Met al die lange ballen.’

Tevreden leunt Van Weert achterover. Een loopbaan vol obstakels krijgt in de zomer een prachtig vervolg, daar twijfelt hij niet aan. ‘Maar het heeft geen zin om te speculeren. De komende wedstrijden moet ik het elke keer laten zien. Clubs die interesse hebben, moet ik overtuigen. En clubs die me niet kennen, moeten gaan denken: zo, dat is een goeie. Weet je… Mijn carrière is misschien niet echt logisch of normaal verlopen, maar overal waar ik kom, groei ik geleidelijk mee met het niveau. Alles gaat met stapjes. Neem bijvoorbeeld de aandacht van de buitenwereld. Die was er niet van de ene op de andere dag. Eerst zeiden ze: "Hé, kijk eens: die Van Weert heeft er toch al vier gemaakt." Daarna was het zes, toen acht. Langzaam groeide het. Typerend voor mijn carrière.’

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

JoostJ, Marcie, Superfan, Tuurke63, Marcelvld, Ruudje P, Tante Wil, barney0700, JB, Swaber, hagenees abroad, Bollie74, Marko1969, Jurriën, fcdh-denhaag, Dannyy, ADO079, haguhnees87, sander75, den haag, grijze gek en 122 gasten.

Bekijk de topshouts