Tag: tegenstander

Trending: sport divisie helmond trainer zuiderpark winst

Toon alle shouts

Fcdh-frans schreef:

Dat zeg ik Hamdi en Jol moesten Goppel niet. Dus van Ad heeft het goed gezien om hem mee te nemen!

Nee goppel is niet goed genoeg voor de eredivisie dat is wat bleiss zegt en daar heeft ie ook gewoon gelijk in. En daarbij roda jc wordt volgend seizoen onze tegenstander. Net zoals nac. De graafachap.
Dan mag je gaan vergelijken.

VI PRO
Onvermijdelijke stap terug ADO Den Haag na dertien seizoenen
Pro Shots
Onvermijdelijke stap terug ADO Den Haag na dertien seizoenen
15.00 uur
0
Opslaan
Door Chris Tempelman Chris Tempelman
ADO Den Haag is Eredivisionist af. De rekening voor de chaos is gepresenteerd. Wat nu? Wie het weet mag het zeggen, maar niemand weet het.

Mondkapjes als redding. Het tegenwoordig noodzakelijke lapje voor de neus en de mond diende bij sommige als gewenst schild. De grimas op het gelaat kon verborgen worden gehouden. Emoties namen vanzelfsprekend de overhand bij mensen die nauw betrokken zijn bij hun club. De waterige ogen vertellen hun verhaal, een onbedekt triest gezicht zien we niet. Door de mondkapjes. ‘Degraderen went nooit’, erkent ADO Den Haag-trainer Ruud Brood. ‘Teleurstellend’, sipt Gianni Zuiverloon. Even later gebruikt de routinier treffendere bewoordingen. ‘Gewoon klote, ik weet geen ander woord, ik heb er eigenlijk geen woorden voor.’ De holle ogen en treurige blik zijn echt, als je dit kunt acteren is er een andere carrière onbewandeld gebleven.

Brood en Zuiverloon namen de zware taak op zich om de pers na afloop te woord staan. Chapeau voor de eerlijke, kwetsbare manier waarop ze dat deden, complimenten voor de tijd die ze namen. ‘Hier staan is geen pretje’, zei Zuiverloon eerlijk. ‘Het is een hard gelag’, noemde Brood uit. Ze staarden soms voor zich uit terwijl ze hun gevoelens deelden. Brood vatte het kernachtig samen. ‘Ik zit nog vol in de emotie, het is nog aan het landen.’ Dat laatste is op zich vreemd, want van heinde en verre kondigde de degradatie zich aan. Maar juist die plotselinge opleving maakte de definitieve knock-out zo pijnlijk. ‘Ik geloofde er echt in, zeker na de laatste weken’, bekent Brood. ‘Nu zie ik van alles om me heen en moet ik ook mijn eigen emoties in toom houden. Iedereen zit er zwaar doorheen. Dat is logisch. We hadden het vertrouwen dat we vandaag konden winnen. Nu zie ik spelers, stafleden en clubmensen treuren, dat komt hard binnen. Het doek is gevallen, de klap komt echt hard aan.`

Zuiverloon vulde aan: ‘Ik ben emotioneel ja. Voor mijzelf, de club en de fans. Dit is een veel te mooie club om een divisie lager te spelen.’ De verdediger is ook eerlijk. ‘We hebben het verkloot, maar natuurlijk niet alleen vandaag. Het is al eerder misgegaan, het is gewoon zonde. We hebben onszelf deze kans gegeven de laatste wedstrijden en dan begin je zo aan een wedstrijd. Toch de spanning misschien, ik weet het niet. Het was bizar. Eerst de paal raken, dan achter komen, een rare tweede goal, een strafschop missen. Misschien was deze wedstrijd tegen Willem II wel een beetje een samenvatting van het seizoen.’


© Pro Shots
De klap dreunde na. Bij iedereen die de club een warm hart toedraagt. Clubliefde kent geen divisie wordt er weleens gezegd, maar op de dag dat er na dertien seizoenen een einde komt aan een verblijf op het hoogste niveau tellen dat soort dooddoeners niet. Begrijpelijke emoties, nauwelijks te bedwingen tranen en frustratie en onbegrip nemen de overhand. Ook bij supporters. De gemiddelde ADO-aanhanger reageert rauw en eerlijk op dat wat hij ziet en hoort. Soms geremd door de juiste kennis van zaken en dus intuïtief, maar vaak ook juist door te weten wat er speelt. Op social media spuwen fans hun gal, laten zij hun frustraties de vrije loop, wijzen ze schuldigen aan. Martin Jol en Mohammed Hamdi krijgen het zwaar te verduren, de tactische keuzes van de trainer worden betwist, aangetrokken spelers die de ploeg moesten redden krijgen er van langs. Op de dag waarop degradatie een feit is als bestuurder, trainer of speler de social media even laten voor wat ze zijn is een aanrader. Of je moet een tikkeltje masochistisch zijn.

De beelden van een oprecht balende John van Zweden waren al snel tot gifje gesmeed. Geen beter vermaak dan leedvermaak wordt er vaak gezegd en zeker in het geval van het twitterfenomeen alias de behangkoning geldt dat. ‘ADO Den Haag degradeert nooit meer’, stuurt hij al maanden de wereld in. Het is supportersgedrag van iemand die tegen de directie aanschurkt. Als je dan ook nog in een wanhopige pose door de camera gevangen wordt, is twitter ongenadig. Het siert Van Zweden dat hij Willem II feliciteert, er komen regelmatig immers minder vleiende woorden uit zijn toetsenbord. Van Zweden roept enige aversie op, ADO Den Haag inmiddels ook. Als je nog weleens bij andere clubs in het land komt dan proef je een zekere afkeer als het over ADO Den Haag gaat. Het wordt niet altijd uitgesproken, maar minzame lachjes en opmerkingen tussen de regels door maken wel duidelijk dat de sympathie vaak niet ligt bij de residentiebewoners. Dat de club vorig jaar niet degradeerde terwijl het al vrij kansloos op de ranglijst stond, speelt zeker een rol. Ook al erkende ADO Den Haag ruiterlijk dat het geluk had gehad.

Het onnavolgbare transferbeleid van de voorbije jaren, het vele geklaag en gezucht over vermeend onrecht en het gedoe met de Chinezen en de overnameperikelen, het bepaalt het heersende beeld. Niemand gunt ADO Den Haag degradatie, maar dat het een verdiende beloning (of een logisch gevolg) is voor de chaos van de afgelopen jaren wordt overal onderschreven. En zo is het natuurlijk wel. Clubliefde kent geen divisie, maar clubliefde verblindt ook niet. Als zelf diehard-supporters en mensen met een groen-geel hart moeten erkennen dat er behoorlijke fouten zijn gemaakt dan is dat een veeg teken. Ook Brood ontkende niet dat de degradatie terecht is. ‘Je staat waar je staat, dan moet je geen verhaaltjes verzinnen, maar dat onder ogen zien. Er is veel gebeurd. Het aantal centrale verdedigers dat geblesseerd is geraakt is bizar, om maar eens wat te benoemen. We hebben onszelf vaak niet beloond. We waren aangesloten, wilden ons er tussenwringen en dachten dat het zo maar nog kon. Na Utrecht-thuis hebben we een knop omgezet. Wat we de voorbije weken gedaan hebben kostte veel energie, maar het was knap. Wat we tegen Willem II hebben laten zien, was niet goed. 0-3 achter bij rust, dat is hard, keihard.’ De toekomst van ADO Den Haag is omgeven door vraagtekens, Brood weet het. ‘Onze strijd is helaas voorbij, aan de andere kant duurt de strijd nog voort. Ik hoop dat we snel vooruit kunnen kijken. Dat moet, tijd is een vijand.’


© Pro Shots
‘Hopelijk snel weer terug in de Eredivisie.’ Het klinkt bemoedigend, maar juist dat is het probleem. Het moeras in de Keuken Kampioen Divisie heeft een aanzuigende werking. Vraag het NEC, Roda JC, De Graafschap, NAC en Excelsior. Zelfs Sparta en VVV zullen het beamen, Cambuur ook. Niet na één seizoen terug betekent drassig drijfzand onder de voeten en moeilijk stappen kunnen zetten. In de situatie waarin ADO Den Haag zich nu bevindt, is een herstart op vele vlakken een vereiste, maar de vrees dat er geen tempo gemaakt kan worden, dat er geduldig gewacht moet worden op wat er komen gaat, zorgt voor een uiterst mistig toekomstperspectief.

Doelman Martin Fraisl verwoordde het op vrijdag, toen hij nog als een opperpositivo de kansen van ADO Den Haag op sportief vlak duidde, misschien wel het meest treffend. Op de vraag over zijn toekomst meldde hij tussen neus en lippen door dat hij van ADO nog niets had gehoord. Zijn uitleg was veelzeggend en logisch. ‘Dat kan ook niet gezien de situatie. Niemand weet hoe het gaat lopen, wat is de visie en wat is het beleid.’ Het zijn vragen die ook bij Brood opspelen. Is de start een niveau lager misschien wel de enige redding voor de club? ‘Vind je het heel erg dat ik dat nu niet zo zie’, antwoordde Brood. ‘Ik snap de opmerking en ik denk dat ik er op een later tijdstip misschien best ook zo over kan denken.’ Snel schakelen om een nieuwe start te maken is geboden, maar hoe dat moet bij een club die levensgrote zorgen heeft over de toekomst. De overnameperikelen, de huidige status quo, de financiële zorgen, geen technisch manager of directeur, wie blijven er en wie gaan er weg. ‘We moeten evalueren’, gaf Brood toe. De manier waarop Brood reageerde, deed vermoeden dat hij duidelijke antwoorden wil hebben eer hij de sportieve wederopbouw vorm wil geven. ‘Er moet een plan zijn, een visie, een beleid. Hoe wil je het gaan doen? Er moet gesproken worden, dat lijkt me duidelijk.’

Dat ADO Den Haag naar de wedstrijd tegen mededegradatiekandidaat Willem II toeleefde in een opmerkelijk goede stemming, was logisch en wonderbaarlijk tegelijk. Twee zeges deden wonderen, plotseling was hoop geloof geworden en ineens was daar die Haagse bluf die eigenlijk al tijden goed verstopt was gebleven. Dat de zeges op Feyenoord en PEC Zwolle meer toe te schrijven waren aan de belabberde tegenstand van de opponenten dan aan de eigen Haagse dadendrang werd zorgvuldig genegeerd. Tegen Willem II bleek dat een beetje serieuze tegenstander die ergens voor knokte geen partij was. De 0-3 ruststand was ontluisterend en confronterend. Na vijfenveertig minuten voetbal in een do-or-die-wedstrijd was het klaar.

ADO Den Haag was als een examenleerling die ruim driekwart jaar de studieboeken niet aan had geraakt

In de perskamer, daar waar ADO Den Haag dankzij de gastheren altijd van Eredivisie-niveau is gebleven, was de berusting zichtbaar. ‘Het voorlopig laatste broodje worst in de Eredivisie’, werd de Haagse versnapering genoemd. ‘Het is klaar mensen, niemand die weet hoe het vanaf hier verder gaat.’ De val verrast alsnog. ADO Den Haag was als een examenleerling die ruim driekwart jaar de studieboeken niet aan had geraakt en die op vriendelijk doch dringend verzoek van de ongeruste ouders drie weken voor het uiteindelijke examen toch de benodigde literatuur maar even openslaat. Dat is zoals bekend te laat. Dan kun je voor jezelf het gevoel hebben dat je er nog alles aan gedaan hebt, maar dan houd je jezelf voor de gek. Nu roepen dat het nog mogelijk was, was mathematisch te verdedigen maar het was ook een vorm van wegkijken. De meeste spelers wisten het heus wel. ‘Je moet doen alsof je er nog in gelooft’, meldde een speler. Doen alsof, dat vertelt het verhaal. Doelman Fraisl deed niet alsof, hij toonde zich zoals hij is. ‘Als een speler thuis komt en zijn vrouw, vriendin of ouders en vrienden zeggen hem dat het slecht is en dat het niet meer kan, dan ga je dat geloven. Ik zeg dat ze niet moeten luisteren naar die bullshit.’ Spelers als Fraisl hebben een bijsluiter. ‘Je haat me of je houdt van me’, bevestigde hij. Het probleem is dat ploeggenoten hun afkeer niet uitspreken. Je zag spelers denken wat ze met hem aan moesten. Toch moet de aanwezigheid van Fraisl ook de ogen openen. ‘Die heeft zich wel in de kijker gespeeld, ik verwacht dat hij een mooie nieuwe club vindt’, aldus Brood. ‘Ik kwam om ADO te helpen, dat was de afspraak en ADO heeft mij ook de kans gegeven mijn loopbaan een impuls te geven’, aldus Fraisl die zich voegt bij het contingent spelers dat een paar maanden ADO op het cv heeft staan.


© Pro Shots
Het is tijd voor reflectie en evaluatie, maar niet nu. Niet nu de wond zo vers is. De wond die al een tijd etterde, maar niet opensprong. Het lege gevoel overheerst, het grote niets onder ogen zien, het vraagt om een borrel. De gedachten over alles wat er is gebeurd deze bijzondere voetbaljaargang zullen weinig vrolijkmakend zijn. ‘Is er nog behoefte aan een persmoment morgen?’, luidt de vraag. Brood en de spelers morgen nog op laten draven om journalisten te woord te staan zonder dat ze het diepste van hun ziel tonen gaat niet helpen bij de verwerking. Het doek is gevallen, wat valt er morgen meer te zeggen dan nu? Staf en spelersgroep zullen met elkaar de wonden likken en zich nog een keer oprichten om zondag tegen Twente de finale die ze heel even voor ogen hadden in alle anonimiteit af te werken. Daarna begint het grote wachten. Op wat weet niemand. Op perspectief in ieder geval. Voor de korte termijn – de maanden mei en juni – zijn de financiële zorgen verlicht door de verkoop van Milan van Ewijk aan Heerenveen. Ruim 5,5 ton en een doorverkooppercentage sleept ADO er uit. Daarmee verzekert de rechtsback zijn collega’s van salaris. Op de achtergrond nemen bekende Haagse namen hun strategische posities in. De namen van Jol en Ling duiken weer geregeld op. Ook zij moeten wachten.

`Er is van alles gaande, ik heb het geprobeerd weg te houden bij de spelers`

ADO Den Haag is een te mooie club om te degraderen. Voorlopig zijn het slechts zalvende woorden. Wie of wat de wederopbouw mogelijk gaat maken valt te bezien. Welke spelers het mee willen maken is helemaal de vraag. ‘Je weet hoe het werkt na een degradatie, er zullen er heel wat vertrekken’, zegt Brood. ‘Spelers die einde contract zijn, die clausules hebben, de huurlingen die terugkeren, spelers die een stap kunnen maken. We moeten heel goed gaan kijken met welke groep we aan de slag gaan, de Keuken Kampioen Divisie vraagt om een bepaald soort spelers, een bepaald soort voetbal.’ Brood kan het weten, hij boekte er als trainer successen. Dit is zijn tweede degradatie op rij (na NAC), een nieuwe smet op het cv, maar op technisch vlak een beetje luisteren naar hem is misschien geen heel slecht advies. Hij heeft zeker zijn fouten gemaakt, maar nog altijd een stuk minder dan de beleidsbepalers en de meeste speler in het veld. ‘Ik ben verantwoordelijk, maar ik ga geen excuses zoeken. Niet in de slachtofferrol gaan zitten, maar eerlijk kijken naar wat er mis is gegaan.’ Brood spreekt nog een hoop uit. ‘Er is van alles gaande, ik heb het geprobeerd weg te houden bij de spelers. Dat is deels gelukt. Ik hoop dat van die kant de schreeuwers ook beseffen wat ze doen. Jullie journalisten hebben me gewaarschuwd toen ik hier begon. Dat het moeilijk zou zijn, dat er belangen spelen. Ik zag de uitdaging, heb me vol overgave op de job gestort en heb er nooit spijt van gehad. Dit is een prachtige club, helaas met veel problemen. We moeten het weer opbouwen.’ Brood zegt het met emotie in zijn stem. Het raakt hem. ‘De spelers en de stafleden zitten te wachten. Stil, verslagen, vol emoties. Ik ga er zo naar toe. Met z’n allen verwerken is goed.’ Wat zeg je tegen een trainer die zich een half uur lang groot heeft staan houden? Die ook zijn emoties heeft en die ze pas in de auto naar huis de vrije loop zal laten. ‘Fijne avond’ is misplaatst. ‘Sterkte’ dan maar.

Sterkte voor heel ADO Den Haag is op zijn plaats in deze onzekere tijden. Soms is een stap terug maken noodzakelijk om er later weer twee vooruit te maken. Het vervelende is dat niemand de zekerheid heeft dat die stappen in voorwaartse richting weer gemaakt kunnen worden. Dat maakt deze degradatie extra pijnlijk en zorgelijk.

Wat vind je van dit artikel?
BEKIJK HIER AL ONZE VIDEO`S
Meer video
Ken je iemand die dit artikel móét lezen?
Via onderstaande buttons geef je dit artikel cadeau aan je vrienden

Kees schreef:

Kan aan mij liggen maar die degradatie besef ik nog steeds niet. Wat een ellende en als het tegenzit duurt de overname ook nog enkele maanden (4 maximaal).

Dat betekent een schaduwbegroting en de invulling van technisch manager en overige posten blijven ook ongewis. Daarnaast (het belangrijkste) de samenstelling van de selectie zal vanwege de onzekerheid over de financiën ook moeilijk zijn.

Grootste voordeel is dat je waarschijnlijk door degradatie van bepaalde spelers af komt.
Nu ze naar de kkd gaan je manier van opleiden veranderen.
Meer van eigen kracht uit gaan en voetballen op de helft van de tegenstander.
Een trainer of technisch directeur zoeken die dit hoog in vaandel heeft staan.
Op nul beginnen geeft ook kansen en ik denk dat dit het moment is.
Jeugd opleiden op de manier van ajax al moeten we er 2 a 3 jaar voor in de kkd blijven.
Financieel geen risico`s nemen maar kijken naar het toekomst plaatje

En als laatste de bepalers er uit.
Op nul beginnen betekent ook op nul beginnen.

Mr. FC DEN HAAG schreef:

Precies daar noem je dit rijtje trainers die ik persoonlijk nooit niet zelf had aangesteld: Rankovic te onervaren als hoofdcoach, Pardew gelukszoeker en al jaren niets meer gepresteerd, Broodrooster een tactisch onbenul, emotieloos en te soft!

Rankovic heeft toch geen kans gehad.zag als een van de weinige dat je met dit team niet aanvallend kon spellen en druk kon zetten op de helft van de tegenstander zijn gelijk heeft zijn kop gekost.
Achteraf lacht hij zich rot.

Achterlijke Pinas die m aan de tegenstander geeft ipv de bal weg te rossen.
Goede keus Brood... eikel

marcellino schreef:

Kees laten we het hopen.vond ado tegen een sterk verzwakt pec niet echt goed.
En Twente En Willem 2 schat ik hoger in als de pec van waar ado tegen gevoetbald heeft.

Je zou echt op het middenveld de wedstrijd moeten winnen daarom ben ik ook geen voorstander van 4-3-3.
Laat ze lekker 4-4-2 gaan spelen.
Ook tegen pec zag je dat ons middenveld het niet kan aanlopen.

Juist toen onze trainer weer zonodig Veijnovic in moest brengen tegen PEC ten koste van de Boer werden de ruimtes erg groot op het middenveld.
Het is deze competitie al vele malen de bezetting geweest: Veijnovic - Goossens en El Kayati en gebleken dat het nooit gewerkt heeft.
Bij balbezit tegenstander wordt je daar al ondersteboven gespeeld alsof er niemand staat.

Let op dat hij morgen weer voor dit middenveld gaat spelen. ben dr bang voor.

Het ging volgens de media vooraf om een speler die zelden een kaart pakt en deze heel opzichtig pakte op de helft van de tegenstander.
Nou, dan moeten ze nog eens wat acties van hem terugkijken in het geel-groen.. 🤔
Als hij onschuldig is is het pure karaktermoord

Sprinkhaan070 schreef:

Ik vond Vejinovic goed en gretig invallen. De Boer was op. Ook Arweiler was op. Helaas had je geen Kramer.

Ik vond Vejinovic juist erg matig. Gelijk een paar vrije passes, dus niet onder druk, recht in de voeten van een tegenstander. En gezien zijn ervaring en postuur mag hij ook weleens wat meer persoonlijke duels gaan winnen. Mede door zijn balverlies en verloren persoonlijke duels had PEC steeds heel snel het balbezit terug.

Is dit geen idee:

Adekanye op de plek van Mokthar en Janmaat i.p.v. Mokthar
Denk dat Janmaat aanvallen en verdedigend echt meer kan brengen dan Mokthar. (mits hij meer dan 45 minuten vol kan houden)

Hoe dan ook, Mokthar wisselen... voegt wekelijk niets toe en verdomd het om echt mee te verdedigen. Rent wat mee met zijn tegenstander maar grijpt niet in.

Fcdh-frans schreef:

Robben basis dus Emmen verliest

Dat is toch die gozer die zich altijd laat vallen in de.16 meter van de tegenstander ?
Met of zonder rollator ?

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Eeuwig Den Haag, wiegah070 en 65 gasten.

Bekijk de topshouts