Tag: nauwelijks

Trending: miljoen stadion eur systeem nauwelijks bedrag

Toon alle shouts

Vink schreef:

Het precieze is mij onbekend, maar wel een bericht van intimi van hem gelezen, waarbij de context was dat hij het aanbod niet kon weigeren..

Het was goed geld met nog wat extra's.. Verklaard misschien ook wel dat Dick het bij 2 versterkingen liet, daar hij te veel geld aan een speler had uitgegeven.

Ik was blij met zijn komst, maar voor een riante salaris heeft hij verdomd weinig laten zien.

Stevens was ook geen goedkope jongen. Uiteindelijk zijn het beiden nauwelijks versterkingen gebleken.

Grappig. Ik volg eigenlijk alleen het Nederlandse voetbal. Engelse, Duitse Franse, Italiaanse, etc. competities interesseren mij geen hol. Eredivisie en KKD dus.

Ik zie veel live en anders wel de samenvattingen maar er worden hier namen van spelers neergezet die mij nauwelijks of niet aanspreken. Zijn we als supporters al zo wanhopig dat wij blij zijn met bij hun huidige club uitgerangeerde spelers (want anders was hun contract wel verlengd)?

Hopelijk komt Matthijsen met wat betere spelers om de hoek kijken. Al word ik met de dag wat minder optimistisch.

Maak je toch niet druk over spelers die weggaan. 1 ding is zeker, er is een oneindige stroom aan jonge talentvolle voetballers. We moeten alleen zorgen dat we leuke bedragen krijgen als ze bij ons weggaan. Dat is met Van Breemen al gebeurd en zal met Assante ook gebeuren als die gaat. Sleegers en Verheydt in mindere mate, want die verdienen teveel en zullen nooit meer een flinke transfersom opleveren. Dus prima dat die voor niks of bijna niks wegmogen. Sleegers heeft ook nauwelijks iets gebracht in dat half jaar.

Daarnaast zit er nog wat in het vat van Van Ewijk en eventueel Schouten.

Beugelsdijk terug .....

De club heeft nauwelijks ambities. Een deel van de supporters nog minder.

En ....... het terughalen van trainers of spelers heeft, op een enkele uitzondering na (Mansveld, Schoenmaker) nooit succes opgeleverd. Alleen maar de ellende van te dure contracten.

hamlap schreef:

Denk dat je zwarts bedoelt

Nee Jordy. Heb het over eerste paar wedstrijden na winterstop Januari, toen speelde hij 3 a 4 wedstrijd basis achter elkaar en scoorde toen ook. Daarna niet of nauwelijks meer gespeeld.

wijstaanboven schreef:

Omdat gebleken is dat deze jongen helemaal niets toevoegt misschien?

Inderdaad. Had veel meer verwacht van hem. Maar niet of nauwelijks gezien. Joris heeft toch wel hopelijk een betere in zijn vizier/netwerk hebben.

James schreef:

Goodwill is er niet meer bij , wel revalideren tegen doorbetaling salaris en dan weggaan. Het is het hedendaagse gang van zaken maar oh oh oh wat kan ik daar slecht tegen

Loyaliteit bestaat nog nauwelijks in het voetbal. Überhaupt ergens! it's all about the money!

Als die modelprof maar niet hier naartoe komt. Altijd een twijfelgeval geweest is het nu een linksback of een linkshalf. Verdedigend kwam hij vaak tekort als er een beetje handige buitenspeler tegenover hem stond en op het middenveld kon hij ook niet echt zijn stempel drukken. Hij speelde dan ook nauwelijks bij Sparta omdat Steijn hem ook te matig vond. Nooit meer spelers terughalen er is geen enkele club die zoveel pech heeft als wij met teruggehaalde spelers.

https://www.ad.nl/nederlands-voetbal/al-50-jaar-stress-in-de-play-offs-ik-moest-voor-elke-wedstrijd-overgeven-van-de-zenuwen~a50488e7/

Al 50 jaar stress in de play-offs: ‘Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen’

De play-offs om promotie en degradatie, die maandag van start gingen met FC Eindhoven - Almere City, bestaan dit seizoen precies vijftig jaar. Over een halve eeuw vol mirakels, intens verdriet en extreme stress. ,,Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen.”

Het is 12 juni 1991 en in een van de kleedkamers van het NAC-stadion bonkt het hart van VVV-aanvaller Maurice Graef in zijn keel. Buiten, hemelsbreed luttele meters van zijn stoel, heeft zich een woedende menigte van Bredase aanhangers verzameld. De supportersschare uit Venlo heeft het dan al op een lopen gezet, uit vrees voor diezelfde furieuze NAC-fans op het voorplein. Kort daarvoor heeft de Limburgse club zich ondanks een 2-1 nederlaag verzekerd van promotie naar de eredivisie.

Maar feestvieren zit er hier, aan de Beatrixstraat, voorlopig niet in. Te gevaarlijk, nu klinkers, fietsbellen en putdeksels door de lucht vliegen. ,,Ik zie mezelf daar zó weer zitten”, zegt Graef (53), destijds een aanstormend talent. ,,Hard juichen durfden we niet. Met ingehouden adem keken we elkaar aan. ‘VVV naar de eredivisie!’ Echt, zulke intense emoties heb ik nadien nooit meer meegemaakt.”
Maandag begonnen de play-offs om die nog ene vacante eredivisie-plek. Welke club eist die op? Het valt nauwelijks te voorspellen, zo heeft het verleden wel uitgewezen. Wat vaststaat: amusement en spanning zijn verzekerd. Dat is al zo sinds seizoen 1972/1973, toen het De Graafschap van Guus Hiddink de eerste winnaar was van het ‘toetje’, destijds nog nacompetitie geheten.


Ja, het bedenksel van Dokter Ab Wit, ooit clubarts en voorzitter van eerstedivisieclub WVV Wageningen, veranderde in 50 jaar tijd geregeld van opzet. Maar de essentie is ook nu nog onveranderd: veel meer dan kwaliteit bepalen vorm, stressbestendigheid, dom geluk of botte pech welke club zich kroont tot koning van de play-offs. ,,Voor neutrale tv-kijkers zijn het prachtige wedstrijden’’, stelt Graef, die ook eens degradeerde via de barrageduels. ,,Maar om ze als voetballer te spelen? Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen. Voor de doorsnee voetballer voelt de nacompetitie als het spelen van een Europacupfinale.”

De Andere Tijden Sport-waardige oogst van een halve eeuw nacompetitie is groot. Wie herinnert zich niet de zinderende ADO Den Haag-Excelsior van afgelopen seizoen, waarin de Rotterdammers een 3-0 achterstand goedmaakten tot 4-4 en via strafschoppen naar het hoogste niveau gingen? Minstens zo memorabel: de 4-5 bij Go Ahead Eagles– RKC uit 2019. Of de sensationele penaltyserie bij Cambuur – Roda JC in 2009, uiteindelijk gewonnen door de Limburgers.

En wat te denken van Roda JC – Sparta in 2013, toen Mark-Jan Fledderus met twee vrije trappen in de slotseconden de promotiedroom van de Spangenaren doorboorde? Mario Bilate, destijds speler van Sparta, weet nog goed hoe hij en zijn ploeggenoten tot een paar minuten voor tijd vrij moeiteloos overeind bleven in Kerkrade. ,,Man, Roda oogde zo machteloos. Nou ja, tot die vrije trappen dan, die Fledderus er nooit meer zo in zou schieten... Zo dichtbij en toch met lege handen staan. Geloof me: hoe dat stadion toen ontplofte, dat vergeet ik nooit meer. Nachtmerries had ik ervan. In wezen is die wedstrijd nog steeds de ultieme blauwdruk van nacompetitievoetbal. Alles wat logisch is gebeurt niet, al het onmogelijke komt uit.”

En dat ‘onmogelijke’ is volgens Bilate een rekbaar begrip. Het kan, zoals bij het Sparta in 2013, keeper Nico Pellatz zijn die plots onder een bal door duikt. Het kan een ploeggenoot zijn die, zoals Stijn Spierings namens ‘zijn’ RKC, op nooit vertoonde wijze de beslissende treffer maakt in Deventer. Of juist een tegenstander die dit doet, zoals Jonathan Okita in 2021 namens NEC tegen NAC

De play-offs zijn angstaanja­gend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfe­lijk, is dunner dan dun.

,,Het klinkt gek misschien”, zegt Bilate, destijds speler van de Bredase club. ,,Maar er zijn dagen bij dat ik nog steeds aan die wedstrijd denk. Juist omdat die wedstrijd zo’n hoog ‘make or break’-gehalte had. In plaats van promoveren - iets wat op basis van die wedstrijd verdiend zou zijn geweest - bleven we in de Keuken Kampioen Divisie. Gevolg: trainer Maurice Steijn weg, alle aandeelhouders weg, woede bij supporters die ons de dag ervoor nog met duizenden hadden aangemoedigd op de snelweg. Het sentiment draaide 180 graden. Waar had NAC nu gestaan als Okita níet het doelpunt van zijn leven had gemaakt? Hoe was het met mijn eigen loopbaan gegaan als ik de kans had gekregen in de eredivisie? De play-offs zijn angstaanjagend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfelijk, is dunner dan dun.”

Precies dat contrast geeft de play-offs zo’n bijzondere lading. Enerzijds roept de nacompetitie romantiek op bij voetballiefhebbers. Het gevoel van met een biertje in de hand genieten, onder doorgaans zomerse omstandigheden. Het gevoel van, met de vakantie in het verschiet, eindelijk écht om de prijzen spelen. Iets wat clubs als Willem II, FC Emmen of MVV in de eredivisie gewoonlijk niet gegund is.

Anderzijds is er ook die bovengemiddeld grote kans op deceptie, dat het ‘toetje’ een wrange smaak geeft. De kille feiten: van de zeven clubs die dit seizoen beginnen aan de tombola, zal er straks toch echt maar eentje naar de eredivisie gaan. En de overlevingskans daarin is op basis van de statistieken in deze eeuw ook nog eens weinig hoopgevend. Twee derde van de play-offwinnaars is binnen drie jaar alweer gedegradeerd; voor ruim de helft is het na twee seizoenen al zover. En voor een derde geldt zelfs dat ze na één seizoen weer veroordeeld zijn tot De Braak, het Frans Heesen Stadion en al die andere typische KKD-paleisjes.

,,Het gevoel van móeten komt nergens zo tot uitdrukking als in de play-offs, daar moet je als speler echt tegen bestand zijn”, stelt Ruud Brood, die er met Roda en RKC succesvol in was als coach en later als assistent-trainer bij PSV in de top werkte. ,,Ik kan me Sanharib Malki nog herinneren uit onze gezamenlijk Roda-tijd. Waar hij in de competitie alle ballen binnenschoot, raakte hij in de nacompetitie geen knikker. Geloof me: Champions League voetballen met PSV is makkelijker dan als potentiële eredivisieclub nacompetitie spelen.’’

Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwach­tings­vol­le fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel.

Dat is juist omdat er zo onnoemelijk veel van afhangt, aldus Brood. ,,Jouw toekomst als voetballer, je salaris dat met veertig procent kan stijgen of dalen, het lot van allerlei trouwe clubmensen, enzovoort. Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwachtingsvolle fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel. Nergens balt tragiek zich zo samen als in de play-offs om promotie en degradatie. Reken maar dat we ook in deze editie weer veel tranen te zien krijgen.”

Van vreugde, zoals bij Heerenveen in 1990, toen die club als nummer nummer 16 van de eerste divisie promoveerde. Of bij RBC in 2000, toen dat als door een wonder hetzelfde flikte. Middenvelder Marcel van Helmond, destijds over wat hij ‘een mirakel’ noemde: ,,Bij ons in de buurt heb je De Efteling, daar heb je een sprookjesbos. Nou, daar zijn wij stiekem uit gekropen.” Maar het gros van de deelnemers zal dat nooit zo ervaren.

Vandaar dat Maurice Graef vooral maar de zonnige kanten koestert, opgedaan op die voor VVV dierbare juni-avond in Breda. Het liep destijds in 1991 al tegen middernacht, toen voor hem en zijn ploeggenoten de kust eindelijk veilig was en ze voor het stadion in de spelersbus konden stappen. ‘Er zal wel niemand meer staan straks, als we in Venlo arriveren’, mompelden de spelers tijdens de terugreis tegen elkaar. Hoe anders was de werkelijkheid, anderhalf uur later.

Duizenden fans waren bijeengekomen in het stadscentrum, waar het vooruitzicht van de komst van Feyenoord en Ajax naar De Koel groots werd gevierd. ,,Ik krijg er ruim dertig jaar later spontaan weer kippenvel van”, besluit Graef. ,,Hoe klein de kans mathematisch ook is om als winnaar te eindigen: alleen al vanwege de mogelijke ontlading moeten de play-offs voor altijd blijven. Voor wie ze wint, is het de mooiste competitie op aarde.”

O21 1E DIVISIE: ADO DEN HAAG O21 SLUIT COMPETITIE AF MET OVERWINNING
21 mei 2023

ADO Den Haag O21 heeft de voorjaarscompetitie met een 3-2 overwinning op PEC Zwolle O21 afgesloten. Door deze nederlaag zijn de Zwollenaren gedegradeerd naar Divisie 2.

Tekst en foto’s: Glenn Duijzer

Onder een stralend zonnetje werd er in het Haagse Zuiderpark begonnen aan de laatste competitiewedstrijd van ADO Den Haag O21. De Haagse ploeg was al zeker van behoud in de Eerste Divisie, maar dat zou met een overwinning ook goed worden afgesloten. Voor de bezoekers was het doek eigenlijk afgelopen dinsdag al gevallen, nadat er thuis van FC Twente/Heracles Academie O21 was verloren. PEC Zwolle O21 kon alleen de degradatie ontlopen als er zelf zou worden gewonnen en FC Twente/Heracles Academie O21 zou verliezen van FC Groningen O21. En dan moest er ook nog eens een negatief doelsaldo van -5 worden goedgemaakt.

ADO Den Haag O21, de ploeg van trainer Giovanni Franken, begon de wedstrijd heel scherp en dat resulteerde al snel in kansen. Onur Demir stuurde Elijah Velland de diepte in en de aanvaller wachtte net een seconde te lang om te schieten, waardoor doelman Wouter van Kouwen de bal tot corner kon tikken. Uit die corner van Finn de Bruin kopte Nick Broekhuizen de bal net naast. De achterbal was nog nauwelijks genomen, of de volgende kans zich alweer voor. Demir plaatste de bal op De Bruin en zijn lobje verschalkte de zeer lange doelman Van Kouwen. Na vier minuten kwam de stand daarmee op 1-0.

ADO Den Haag O21 bleef de bovenliggende partij en na tien minuten werd de stand zelfs 2-0 nadat De Bruin met een diepe bal Demir wegstuurde. Demir tikte de bal netjes bij de verre hoek in het doel. Op dat moment was Almere City O21 in opperbeste stemming, gezien het bericht op twitter over de Haagse tussenstand. Het wedstrijdbeeld bleef hetzelfde met een dominerende Haagse ploeg waarbij alleen de treffers uitbleven. Net voor het half uur zag scheidsrechter Eric van der Vaart een strafschop in een normaal duel tussen Gylermo Siereveld en Riley Reemnet. Dat buitenkansje liet Denzel Kuijpers niet onbenut: 2-1.

Nog geen zes minuten later was de stand zelfs gelijk, nadat er geknoeid werd in de Haagse verdediging en diezelfde Kuijpers van dichtbij de gelijkmaker kon scoren: 2-2. In de laatste acht minuten kregen beide ploegen nog één kans. Na een snelle Zwolse counter wist doelman David van de Riet de inzet van wederom Kuijpers te pakken. Aan de andere kant liet de buitenspel staande Demir de bal doorrollen voor de opkomende Robyn Esajas. Zijn voorzet eindigde bij Velland, die de bal niet helemaal goed raakte.

In de rust bleven er aan Haagse zijde maar liefst vier spelers achter in de kleedkamer. Net zoals de eerste helft, kwamen de geelgroenen dominant uit de startblokken. Calvin Gustina zette Demir helemaal vrij op links en die speelde de bal in de diepte op Sofyan El Hannoudi. De inzet van de invaller eindigde in het zijnet. Na een uur spelen waren beide ploegen in evenwicht en waren er ook kansen aan beide zijden. ADO Den Haag O21-doelman Van de Riet moest tweemaal reddend optreden. Eerst pakte hij een kopbal van Kuijpers uit een voorzet van Reemnet. Enkele minuten later schoot diezelfde Reemnet een vrije trap direct op het doel. Van de Riet wist de bal nog net weg te stompen, maar de rebound werd door Thom Olde Weghuis hard ingeschoten. Op de doellijn redde Emre Ates met het hoofd.

Uitval

Aan de andere kant was het een snelle uitval van Broekhuizen, die de bal op Rafael Struick verlengde. Van buiten het strafschopgebied wist de Haags-Indonesische aanvaller de bal over de doelman te plaatsen met een lob, maar de bal eindigde aan de voor de Hagenaars verkeerde kant van de paal.

Na een vrije trap van Broekhuizen was er een scrimmage voor het Zwolse doel. Siereveld wist de bal weer terug voor het doel te krijgen en de inzet van Abdel Belarbi eindigde tegen de onderkant van de lat. De winnende treffer was het perfecte voorbeeld van de Haagse speelstijl. De tegenstander werd uit de verdediging gelokt door de bal achterin rond te spelen. Toen Siereveld de bal ineens diep speelde op de drie Haagse aanvallers die één op één stonden. Het was El Hannoudi die sneller was dan zijn directe tegenspeler en de bal voor een leeg doel op Demir gaf. De Haagse aanvaller wist raad met dit buitenkansje en vierde zijn tweede en ADO’s winnende treffer met zijn moeder aan de zijlijn: 3-2.

Opstelling ADO Den Haag

David van de Riet, Nick Broekhuizen, Gylermo Siereveld, Emre Ates, Nigel Owusu, Finn de Bruin (46. Sofyan El Hannoudi), Kaj van Houwelingen (Jaydovan Haas), Calvin Gustina (78. Marius van Mil), Elijah Velland (46. Rafael Struick), Onur Demir, Robyn Esajas (46. Abdel Belarbi)

Eindstand

Door deze overwinning is ADO Den Haag O21 op een keurige vierde plaats in de competitie geëindigd.

De eindstand ziet er als volgt uit: 1. Almere City FC O21 14-34, 2. De Graafschap O21 14-27, 3. Feyenoord O21 14-26, 4. ADO Den Haag O21 14-20, 5. FC Twente/Heracles Academie O21 14-17, 6. FC Groningen O21 14-16, 7. PEC Zwolle O21 14-11, 8. NAC Breda 14-10.

Almere City FC O21 kampioen en door de degradatie van PEC Zwolle O21 ook landskampioen O21.

Doordat Jong FC Volendam op een degradatieplaats in de Tweede Divisie is geëindigd worden er geen promotie/degradatiewedstrijden gespeeld en promoveert Almere City FC O21 direct naar de Jack’s League, oftewel de Tweede Divisie en zal het komend seizoen spelen tegen onder andere Scheveningen. NAC Breda O21 en PEC Zwolle O21 degraderen beide naar Divisie 2. Go Ahead Eagles (Kampioen Divisie 2) en SC Cambuur Leeuwarden O21 (runner-up Divisie 2) promoveren.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Heino, Tante Wil, opper, Bhattoe 74, rh_vakm, wiegah070, Tuurke63 en 62 gasten.

Bekijk de topshouts