Tag: zeven

Trending: sylla reisch kkd oud voorzitter overleden

Toon alle shouts

BLEISWIJK-1 schreef:

https://www.ad.nl/regiosport-den-haag/klasgenoten-issac-19-en-enoch-20-verruilen-quick-voor-ado-jij-de-voorzetten-ik-de-goals~a2aaffd0/

Klasgenoten Issac (19) en Enoch (20) verruilen Quick voor ADO: ‘Jij de voorzetten, ik de goals’
ADO Den Haag weet de weg naar sportpark Nieuw Hanenburg de laatste jaren goed te vinden. Tyrese Asante en Xander Severina maakten de overstap van Quick naar de Haagse profclub en zijn inmiddels doorgebroken. Komende zomer sluiten ook Issac Dijkhuizen (19) en Enoch George (20) van de ‘Haantjes’ bij ADO aan. Wie zijn deze aanstormende talenten, vrienden en klasgenoten?
Hans Kulk 28-05-23, 122
Als Issac Dijkhuizen donderdagavond rond de klok van kwart voor zeven het clubgebouw van Quick binnenloopt, is Enoch George nog nergens te bekennen. Waar hij is weet ook zijn goede vriend Dijkhuizen niet. ,,Hij zal zo wel komen,” zegt de buitenspeler.
Lees ook
Quick-revelatie Issac Dijkhuizen (1 leert van Ronaldinho: ‘Ik knal er elke week onbevangen in’
PREMIUM
Quick-revelatie Issac Dijkhuizen (1 leert van Ronaldinho: ‘Ik knal er elke week onbevangen in’
Beiden maken in de zomer de overstap naar ADO Den Haag en treden hiermee in de voetsporen van Tyrese Asante en Xander Severina, die ook een verleden bij Quick hebben. Dijkhuizen oogt trots. ,,Ja, dat ben ik ook. Ik vind het een eer om voor ADO te gaan spelen. Ik heb er alles aan gedaan om zover te komen”, vertelt Dijkhuizen, die zijn voetbalcarrière bij Graaf Willem II VAC begon. ,,Vervolgens heb ik in Quick onder 17 en onder 19 gespeeld. De onder 23 heb ik overgeslagen, ik begon dit seizoen direct in het eerste.”
Geen kans bij FC Dordrecht
Inmiddels is ook George op Nieuw Hanenburg gearriveerd. De boomlange spits, afgelopen dinsdag 20 jaar geworden, zit gelijk op zijn spreekstoel. ,,In tegenstelling tot Issac is dit pas mijn eerste én tevens laatste seizoen bij Quick. Ik ben bij Hercules uit Den Haag begonnen en vervolgens via Haaglandia bij FC Dordrecht terechtgekomen. Omdat ik daar geen kans bij het eerste elftal kreeg, heb ik voor mezelf de keuze gemaakt om weg te gaan. Ik wilde me verder ontwikkelen en heb uiteindelijk gekozen voor Quick, een club uit mijn eigen stad. Toen ik hier kwam, heb ik wel direct aangegeven dat ik nog steeds belangstelling had om naar een betaald voetbalclub te gaan. Maar dat het zó snel zou gaan, had ik niet verwacht”, aldus George.
De tekst gaat verder onder de foto.
Enoch George is met zijn lengte en balvastheid een gevaar voor elke achterhoede
Enoch George is met zijn lengte en balvastheid een gevaar voor elke achterhoede © Marnix Schmidt
Beide spelers zijn blij met de ‘hulp’ die zij van hun ploeggenoten hebben gekregen. ,,Ik heb tips gekregen waardoor ik mijzelf flink heb kunnen ontwikkelen”, geeft Dijkhuizen aan. ,,Natuurlijk was het in het begin moeilijk. In een seniorenselectie trainen is heel iets anders dan in een jeugdselectie. Ik heb veel geleerd, ook van onze trainer Paul van der Zwaan.”
George: ,,Ik heb me vooral laten inspireren door de ervaren jongens zoals Frank van der Heiden, Steven de Kruijff en Rachid Bouyaouzan. Die hielpen mij met kleine details. Daarvoor ben ik hier ook gekomen. Om mij op seniorenniveau verder te ontplooien.”
Dijkhuizen en George kunnen het uitstekend met elkaar vinden. ,,Issac is mijn maatje”, zegt George. ,,Ik zit ook nog eens met hem in de klas op het MBO. Eind juni hopen wij onze studie af te ronden. Daarna kunnen wij ons volledig gaan focussen op het voetbal. Issac rechts voorin, ik in de spits. ‘Jij geeft volgend seizoen de ballen voor en ik kop ze erin.” Dijkhuizen knikt bevestigend. ,,Dat zou mooi zijn, ja.”
Champions League
De jonkies hopen op een doorbraak bij ADO, waar ze in eerste instantie aansluiten bij de onder 21, en durven zelfs verder te dromen. Ze zien de Haagse club niet als eindstation, eerder als beginpunt. ,,Voor mij zou spelen in de Premier League de ultieme droom zijn”, verklapt Dijkhuizen. George gaat hierin zelfs nog een stapje verder. ,,Ik wil op het allerhoogste niveau voetballen. Of dat nou in Engeland of Duitsland is, dat maakt mij niets uit. Als ze maar in de Champions League spelen.”
Maar eerst een een plek in het eerste team van de Haagse club veroveren, net als hun voorgangers Severina en Asante.
‘ADO een Haags signatuur geven’
Albert van der Dussen, hoofd jeugdopleiding bij ADO Den Haag, is blij met de komst van Issac Dijkhuizen en Enoch George. ,,Weer twee jongens die wij in de ‘Quick-vijver’ aan de haak hebben geslagen. Quick is een Haagse club en wij willen ADO een Haagse signatuur geven. In ons beleid past dat wij op zoek zijn, gaan én blijven naar talentvolle spelers uit de regio die in de top van het amateurvoetbal spelen. Dát is de reden dat wij bij Issac en Enoch zijn uitgekomen. Bij hen zien wij de potentie die wij zoeken.”
Beide spelers starten komend seizoen in ADO Den Haag onder 21. Van der Dussen: ,,De eerste fase is acclimatiseren. Overigens heeft elke speler die instroomt sowieso de potentie om door te stromen naar het eerste elftal. Of ze het uiteindelijk gaan redden hangt van heel veel factoren af. Wat Dijkhuizen en George betreft, zij zijn wél spelers met specifieke kwaliteiten.”

https://www.ad.nl/nederlands-voetbal/al-50-jaar-stress-in-de-play-offs-ik-moest-voor-elke-wedstrijd-overgeven-van-de-zenuwen~a50488e7/

Al 50 jaar stress in de play-offs: ‘Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen’

De play-offs om promotie en degradatie, die maandag van start gingen met FC Eindhoven - Almere City, bestaan dit seizoen precies vijftig jaar. Over een halve eeuw vol mirakels, intens verdriet en extreme stress. ,,Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen.”

Het is 12 juni 1991 en in een van de kleedkamers van het NAC-stadion bonkt het hart van VVV-aanvaller Maurice Graef in zijn keel. Buiten, hemelsbreed luttele meters van zijn stoel, heeft zich een woedende menigte van Bredase aanhangers verzameld. De supportersschare uit Venlo heeft het dan al op een lopen gezet, uit vrees voor diezelfde furieuze NAC-fans op het voorplein. Kort daarvoor heeft de Limburgse club zich ondanks een 2-1 nederlaag verzekerd van promotie naar de eredivisie.

Maar feestvieren zit er hier, aan de Beatrixstraat, voorlopig niet in. Te gevaarlijk, nu klinkers, fietsbellen en putdeksels door de lucht vliegen. ,,Ik zie mezelf daar zó weer zitten”, zegt Graef (53), destijds een aanstormend talent. ,,Hard juichen durfden we niet. Met ingehouden adem keken we elkaar aan. ‘VVV naar de eredivisie!’ Echt, zulke intense emoties heb ik nadien nooit meer meegemaakt.”
Maandag begonnen de play-offs om die nog ene vacante eredivisie-plek. Welke club eist die op? Het valt nauwelijks te voorspellen, zo heeft het verleden wel uitgewezen. Wat vaststaat: amusement en spanning zijn verzekerd. Dat is al zo sinds seizoen 1972/1973, toen het De Graafschap van Guus Hiddink de eerste winnaar was van het ‘toetje’, destijds nog nacompetitie geheten.


Ja, het bedenksel van Dokter Ab Wit, ooit clubarts en voorzitter van eerstedivisieclub WVV Wageningen, veranderde in 50 jaar tijd geregeld van opzet. Maar de essentie is ook nu nog onveranderd: veel meer dan kwaliteit bepalen vorm, stressbestendigheid, dom geluk of botte pech welke club zich kroont tot koning van de play-offs. ,,Voor neutrale tv-kijkers zijn het prachtige wedstrijden’’, stelt Graef, die ook eens degradeerde via de barrageduels. ,,Maar om ze als voetballer te spelen? Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen. Voor de doorsnee voetballer voelt de nacompetitie als het spelen van een Europacupfinale.”

De Andere Tijden Sport-waardige oogst van een halve eeuw nacompetitie is groot. Wie herinnert zich niet de zinderende ADO Den Haag-Excelsior van afgelopen seizoen, waarin de Rotterdammers een 3-0 achterstand goedmaakten tot 4-4 en via strafschoppen naar het hoogste niveau gingen? Minstens zo memorabel: de 4-5 bij Go Ahead Eagles– RKC uit 2019. Of de sensationele penaltyserie bij Cambuur – Roda JC in 2009, uiteindelijk gewonnen door de Limburgers.

En wat te denken van Roda JC – Sparta in 2013, toen Mark-Jan Fledderus met twee vrije trappen in de slotseconden de promotiedroom van de Spangenaren doorboorde? Mario Bilate, destijds speler van Sparta, weet nog goed hoe hij en zijn ploeggenoten tot een paar minuten voor tijd vrij moeiteloos overeind bleven in Kerkrade. ,,Man, Roda oogde zo machteloos. Nou ja, tot die vrije trappen dan, die Fledderus er nooit meer zo in zou schieten... Zo dichtbij en toch met lege handen staan. Geloof me: hoe dat stadion toen ontplofte, dat vergeet ik nooit meer. Nachtmerries had ik ervan. In wezen is die wedstrijd nog steeds de ultieme blauwdruk van nacompetitievoetbal. Alles wat logisch is gebeurt niet, al het onmogelijke komt uit.”

En dat ‘onmogelijke’ is volgens Bilate een rekbaar begrip. Het kan, zoals bij het Sparta in 2013, keeper Nico Pellatz zijn die plots onder een bal door duikt. Het kan een ploeggenoot zijn die, zoals Stijn Spierings namens ‘zijn’ RKC, op nooit vertoonde wijze de beslissende treffer maakt in Deventer. Of juist een tegenstander die dit doet, zoals Jonathan Okita in 2021 namens NEC tegen NAC

De play-offs zijn angstaanja­gend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfe­lijk, is dunner dan dun.

,,Het klinkt gek misschien”, zegt Bilate, destijds speler van de Bredase club. ,,Maar er zijn dagen bij dat ik nog steeds aan die wedstrijd denk. Juist omdat die wedstrijd zo’n hoog ‘make or break’-gehalte had. In plaats van promoveren - iets wat op basis van die wedstrijd verdiend zou zijn geweest - bleven we in de Keuken Kampioen Divisie. Gevolg: trainer Maurice Steijn weg, alle aandeelhouders weg, woede bij supporters die ons de dag ervoor nog met duizenden hadden aangemoedigd op de snelweg. Het sentiment draaide 180 graden. Waar had NAC nu gestaan als Okita níet het doelpunt van zijn leven had gemaakt? Hoe was het met mijn eigen loopbaan gegaan als ik de kans had gekregen in de eredivisie? De play-offs zijn angstaanjagend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfelijk, is dunner dan dun.”

Precies dat contrast geeft de play-offs zo’n bijzondere lading. Enerzijds roept de nacompetitie romantiek op bij voetballiefhebbers. Het gevoel van met een biertje in de hand genieten, onder doorgaans zomerse omstandigheden. Het gevoel van, met de vakantie in het verschiet, eindelijk écht om de prijzen spelen. Iets wat clubs als Willem II, FC Emmen of MVV in de eredivisie gewoonlijk niet gegund is.

Anderzijds is er ook die bovengemiddeld grote kans op deceptie, dat het ‘toetje’ een wrange smaak geeft. De kille feiten: van de zeven clubs die dit seizoen beginnen aan de tombola, zal er straks toch echt maar eentje naar de eredivisie gaan. En de overlevingskans daarin is op basis van de statistieken in deze eeuw ook nog eens weinig hoopgevend. Twee derde van de play-offwinnaars is binnen drie jaar alweer gedegradeerd; voor ruim de helft is het na twee seizoenen al zover. En voor een derde geldt zelfs dat ze na één seizoen weer veroordeeld zijn tot De Braak, het Frans Heesen Stadion en al die andere typische KKD-paleisjes.

,,Het gevoel van móeten komt nergens zo tot uitdrukking als in de play-offs, daar moet je als speler echt tegen bestand zijn”, stelt Ruud Brood, die er met Roda en RKC succesvol in was als coach en later als assistent-trainer bij PSV in de top werkte. ,,Ik kan me Sanharib Malki nog herinneren uit onze gezamenlijk Roda-tijd. Waar hij in de competitie alle ballen binnenschoot, raakte hij in de nacompetitie geen knikker. Geloof me: Champions League voetballen met PSV is makkelijker dan als potentiële eredivisieclub nacompetitie spelen.’’

Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwach­tings­vol­le fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel.

Dat is juist omdat er zo onnoemelijk veel van afhangt, aldus Brood. ,,Jouw toekomst als voetballer, je salaris dat met veertig procent kan stijgen of dalen, het lot van allerlei trouwe clubmensen, enzovoort. Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwachtingsvolle fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel. Nergens balt tragiek zich zo samen als in de play-offs om promotie en degradatie. Reken maar dat we ook in deze editie weer veel tranen te zien krijgen.”

Van vreugde, zoals bij Heerenveen in 1990, toen die club als nummer nummer 16 van de eerste divisie promoveerde. Of bij RBC in 2000, toen dat als door een wonder hetzelfde flikte. Middenvelder Marcel van Helmond, destijds over wat hij ‘een mirakel’ noemde: ,,Bij ons in de buurt heb je De Efteling, daar heb je een sprookjesbos. Nou, daar zijn wij stiekem uit gekropen.” Maar het gros van de deelnemers zal dat nooit zo ervaren.

Vandaar dat Maurice Graef vooral maar de zonnige kanten koestert, opgedaan op die voor VVV dierbare juni-avond in Breda. Het liep destijds in 1991 al tegen middernacht, toen voor hem en zijn ploeggenoten de kust eindelijk veilig was en ze voor het stadion in de spelersbus konden stappen. ‘Er zal wel niemand meer staan straks, als we in Venlo arriveren’, mompelden de spelers tijdens de terugreis tegen elkaar. Hoe anders was de werkelijkheid, anderhalf uur later.

Duizenden fans waren bijeengekomen in het stadscentrum, waar het vooruitzicht van de komst van Feyenoord en Ajax naar De Koel groots werd gevierd. ,,Ik krijg er ruim dertig jaar later spontaan weer kippenvel van”, besluit Graef. ,,Hoe klein de kans mathematisch ook is om als winnaar te eindigen: alleen al vanwege de mogelijke ontlading moeten de play-offs voor altijd blijven. Voor wie ze wint, is het de mooiste competitie op aarde.”

Omroep west:

Dick Advocaat duidelijk over ADO-eigenaar: 'Begrijp niet waar ze mee bezig zijn'
Vandaag, 190

5 minuten leestijd
Advocaat coacht ADO bij Jong Ajax uit
© Angelo Blankespoor

DEN HAAG - ‘Ook Ludo Sanders heeft bedankt voor de functie van algemeen directeur bij ADO Den Haag.’ Het is een tweet die woensdagavond op Twitter rondgaat en de lading van de situatie binnen de Haagse voetbalclub precies samenvat. Het is een soap aan het worden in de laatste weken van het seizoen. Helaas niet een soap met mooi eind op sportief gebied, maar op bestuurlijk gebied, waar het weer ouderwets onrustig is.

En die onrust komt voort uit de onduidelijkheid die er momenteel is. Met het eind van de competitie in zicht heeft ADO Den Haag nog altijd geen algemeen- en technisch directeur, hoofdtrainer en duidelijkheid voor spelers hoe het nieuwe seizoen er uit gaat zien. Althans, zo lijkt het, want achter de schermen wordt er wel gewerkt aan het vullen van diverse functies, alleen zijn er meer afmeldingen dan felicitaties. En als er al felicitaties zijn, gaan ze naar de verkeerde mensen, die toch niet in dienst van ADO gaan treden.

We beginnen bij de meest recente felicitatie. Die is voor Marcus Keane. Op de burelen in het stadion van ADO gaat men er woensdag vanuit dat hij de nieuwe algemeen directeur wordt van de Haagse club. De 53-jarige Hagenaar voert al vanaf januari gesprekken met eigenaar Bolt en beschikt over een mooi cv. Daarnaast is hij half Amerikaans, iets dat de Amerikaanse aandeelhouder ongetwijfeld als een pluspunt zal zien.

Als diverse bronnen rond de Haagse club zijn komst bevestigen, kunnen de felicitaties richting Keane de deur uit. Maar niets blijkt minder waar. ADO-eigenaar Bolt komt kort na de publicatie in de media over de aanstelling van Keane met een ander bericht. Met de haven in zicht veranderen de Amerikanen van koers. Keane wordt het toch niet, de beste kaarten zijn er nu voor Natascha van Grinsven, commercieel directeur van Telstar.

Deze koerswijziging wordt in Amerika in een achterkamertje ingezet, zonder dat men er in Nederland weet van heeft. Dat maakt de hele situatie misschien wel des te pijnlijker en het geeft daarmee ook aan dat de verhoudingen tussen Amerika en het huidige management vertroebeld zijn. Met nog zeven weken contract te gaan, zal dat gevoel Reijntjes niet lekker zitten.

Betaalt Bolt door deze actie Reijntjes met gelijke munt terug?
De vraag rijst waarom er in een achterkamertje van koers gewijzigd wordt. Een mogelijke verklaring zou je kunnen vinden in de aanstelling van Dick Advocaat. Een keuze waar in die tijd alleen Reijntjes achter stond. Bolt wilde nog verder met de Katwijkse trainer en was nog niet van plan om iemand anders aan te stellen. Reijntjes is dan ook uiteindelijk degene die het ontslag van Dirk Kuijt doorzet en daarmee de aanstelling van de 'kleine generaal' mogelijk maakt. Betaalt Bolt door deze actie Reijntjes met gelijke munt terug?

Door naar de volgende felicitatie. Die ontvangt Feyenoord-hoofdscout Mark Ruijl op maandagavond meerdere malen. Het is op dat moment bekend dat hij gesprekken voert met ADO Den Haag om de nieuwe technisch directeur te worden. In het programma VandaagInside maakt sportmarketeer Chris Woerts bekend dat Ruijl de uitdaging in Den Haag aangaat. Hij wordt de nieuwe technisch directeur.

Ook deze felicitatie is te voorbarig. Ruijl heeft bij ADO aangegeven zijn beslissing uiterlijk dinsdag 9 mei te maken. Op het moment van de uitzending op maandagavond heeft Ruijl de knoop nog niet doorgehakt, laat staan gecommuniceerd aan de Haagse beleidsbepalers. Kort voor het verstrijken van de deadline informeert Ruijl de Haagse club. Hij bedankt. In de gesprekken die gevoerd werden bleken Ignacio Beristain en Scott McLachlan niet slagvaardig en overtuigend genoeg, waardoor Ruijl besluit bij Feyenoord te blijven.

Als Woerts de komst van Ruijl aankondigt, doet hij er een schepje bovenop door te melden wie de nieuwe trainer van ADO Den Haag wordt. Het gaat om Lee Roy Echteld, trainer van amateurvereniging De Treffers. Ook zijn telefoon licht veelvuldig op nadat het nieuws de ether in geslingerd wordt. Ook deze felicitatie is (nog) niet op zijn plaats. Echteld, die in het verleden diverse functies bij PEC Zwolle heeft gehad en aan het roer stond bij de B-ploeg van Paris Saint Germain, voerde eind maart oriënterende gesprekken met Beristain, maar verder dan dat is het tot dusver niet gekomen. Stellen dat hij de nieuwe trainer wordt is daarom te voorbarig.

Naam van Giovanni Franken wordt vaak genoemd
In de zoektocht naar een opvolger van Advocaat gaat ook de naam van Giovanni Franken rond. Dat de trainer van het tweede elftal genoemd wordt is niet gek. Een groot deel van de selectie is gecharmeerd van zijn werkwijze, nadat zij vorig seizoen een periode met hem gewerkt hebben. Ook Beristain, die een belangrijke stem heeft binnen ADO, ziet de kwaliteiten van Franken. Maar ook hier geldt: doorpakken doet Bolt nog niet. Dus feliciteren heeft nog geen zin.

Tijdens de persconferentie in aanloop naar de laatste thuiswedstrijd reageerde trainer Dick Advocaat op de perikelen van de afgelopen dagen. ‘Het kan alle kanten op met deze club. Wat ik zelf denk? Ik ga daar niks over zeggen, het interesseert mij ook niet zo', klinkt het duidelijk. 'Als je capabele mensen binnen ADO hebt, en dan doel ik op Edwin Reijntjes, zo’n iemand kan de club runnen. En je hebt mensen die het technisch beleid goed kunnen bepalen. Dan begrijp ik niet dat ze daar zomaar afscheid van nemen. Als ik dan hoor waarmee ze nu bezig zijn, dan begrijp ik het helemaal niet meer.'

Advocaat vervolgt: 'Het is moeilijk te bepalen of de onduidelijkheid mijn groep raakt, dat mag hun eigenlijk niet deren. Maar wat ik eerder al zei, er zijn spelers met gezinnen. Als zij nou geen club vinden, dan zijn ze een maand verder. Het is vandaag de dag moeilijk om dan nog een club te vinden.’
De wedstrijd tegen FC Dordrecht is de laatste thuiswedstrijd van Advocaat in Haagse dienst. 'Ik kijk er niet tegenop, maar ook niet naar uit. Het is ook geen emotioneel moment. Ik kom hier echt nog wel een keer terug om een wedstrijd te kijken, maar niet in een functie.'

WIE IS MARCUS KEANE?
‘Ik ben een Nederlandse Amerikaan. Mijn vader is Amerikaan en ik ben daar zelf geboren, maar in Europa opgegroeid. De eerste tien jaar in Frankrijk en daarna in Nederland. Mijn vader was academicus, waardoor we via een uitwisseling soms ook zes maanden tussendoor elders woonden, zoals in Noord-Amerika en Israël. Nadat ik in Nederland het gymnasium had afgemaakt, ben ik op de bonnefooi richting Amerika gegaan een heb ik via proeftrainingen een sportbeurs als voetballer afgedwongen. In de staat Texas heb ik vier schitterende jaren gehad als student-athlete. Na het afronden van mijn studie international business ben ik teruggekeerd naar Nederland. Ik heb toen nog op proef de kans gekregen bij ADO Den Haag, maar daar was ik niet goed genoeg voor.’
‘Nike opende in die periode zijn Europese hoofdkantoor in Hilversum. Die waren aan het groeien en hadden mensen nodig. Zo ben ik via de andere kant het voetbal in gerold. Ik hield me in eerste instantie bezig met het inkopen van voetbalshirts bij Aziatische fabrieken. Uiteindelijk heb ik in tien jaar vijf verschillende jobs gedaan bij Nike. Zo werd ik gevraagd naar Barcelona te gaan en ben ik daarheen verhuisd om projecten op te zetten. Daar heb ik bijna zeven jaar gezeten en vanuit daar de expansie van Nike in het voetbal meegemaakt. Na een MBA op INSEAD en mijn periodes bij Ajax en de Next Gen Series, waarvan ik CEO was, ben ik teruggevraagd door Nike om de global business voor Barcelona te leiden.’ ‘De laatste vier jaar bij Nike heb ik vanuit Hilversum de samenwerking met alle clubs overzien. Veelal via Nikebedrijven die bezig waren met het internationaal verkopen van het merk via merchandising. Van die bedrijven was ik voorzitter van de raad van commissarissen. Dus bij Chelsea, Barcelona, AS Roma, Inter, de Franse voetbalbond. En bij Tottenham Hotspur, Paris Saint-Germain en Atlético Madrid in een andere constructie. Sinds januari ben ik bij de FIFA begonnen als consultant in de werkgroep talent development.’

Club Achter de Duinen schreef:

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Vermoedelijke opstelling Jong Ajax - ADO
ADO Den Haag heeft nog een kleine kans om de nacompetitie te halen.
Lees het nieuwsbericht

Is het te veel moeite om berichten van Omroep West even te checken in plaats van ze klakkeloos over te nemen? Voorbeeld:

"Met nog drie wedstrijden te spelen is het gat met nummer acht VVV Venlo zeven punten. De Limburgers hebben daarnaast een beter doelsaldo, schrijft Omroep West."

Nergens wordt vermeld dat ADO een wedstrijd minder heeft gespeeld, dat VVV dus nog maar twee wedstrijden heeft en dat VVV de afgelopen weken van de vierde naar de achtste plaats is gezakt. Dat is toch niet echt onbelangrijk. Stel (ja, ik weet het: het zou onverwachts zijn, maar niet onmogelijk) dat ADO vanavond en volgende week tegen Dordrecht wint en dat VVV volgende week niet wint van De Graafschap, dat dan voor zijn laatste kans vecht, dan komt alles toch echt op de laatste wedstrijd aan.

Naast Kuijt zat Metgod dat lijkt mij ervaring zat. Dat terzijde dat stukje van Sjoerd is wel heel erg achterhaald er is zeker geen ander nieuws en dan val je maar weer in herhaling. Net of wij supporters gek zijn en dit niet al wisten. Na zeven jaar die Chinese oplichters hebben gehad als eigenaar. Het enige verschil met deze eigenaar is dat alles netjes op tijd betaald wordt en zij het niet hebben gehad over 2e ring of spelen tegen Real Madrid. Het is voor iedereen een raadsel wat die miljardairs met ADO willen ze wisten niet eens waar Nederland lag en hebben ook totaal geen plannen anders hadden ze als eerste die Reijntjes er wel uitgegooid en een directeur neergezet met kennis van de voetballerij en van het Nederlandse voetbal ipv die prutser.

Kees schreef:

Je leest en hoort regelmatig dat het zoooo ontzettend moeilijk is om weer uit de Eerste divisie terug te keren naar de Eredivisie. Ik vind dat echt complete onzin en wel hierom:

De Eerste divisie bestaat uit 20 teams. Min de Jong teams welke niet kunnen promoveren blijven er 16 teams over. Min de eigen club kom je op 15 teams.
Daarnaast promoveren clubs (met alle respect) als FC Dordrecht, Helmond Sport, Top Oss en Telstar zelden gezien hun minimale begroting (enkel H.S. iets hoger dit jaar) . Kijk de geschiedenis van de laatste 20 jaar er maar op na.

Dat betekent dat je eigenlijk elk seizoen met maar (20 min 4, min 1 en min 4) dus 11 (elf) clubs overblijft voor 3 promotieplekken.
Vorm van scorebordjournalistiek maar toch.

Juist. En als bedenkt dat er meestal drie á vier clubs zijn die aangeven promotie dit jaar niet van grootste belang te vinden, blijven er nog 7 clubs over. Van de zeven clubs die er echt om spelen zijn er elk jaar wel twee die het financieel moeilijk hebben en daardoor hun spelersgroep niet in balans kunnen houden. Van de laatste vijf clubs zijn er altijd wel twee á drie die een niet matchende coach aanstellen en zo heb je dus enkel concurrentie van twee clubs over. Bij de eerste drie eindigen is eigenlijk niet eens makkelijk te noemen, maar meer een vanzelfsprekendheid. Voila, fluitje van een cent.

purnie&pino schreef:

Iemand die het stuk over Verheydt van het AD hier kan plaatsen ?

ADO-spits Thomas Verheydt komt nog niet los, maar de statistieken bieden houvast: ‘Dat belooft veel goeds’
JUBILEUMWEDSTRIJDThomas Verheydt (31) speelde vrijdagavond tegen PEC Zwolle (3-1) zijn tweehonderdste wedstrijd in de Keuken Kampioen Divisie. Ondanks het uitblijven van zijn achtste competitiedoelpunt was de Haagse jubilaris in de punt van de aanval weer ouderwets belangrijk voor zijn ploeg. En dan staan ook nog twee van zijn favoriete tegenstanders voor de deur...
Geen doelpunt in zijn jubileumwedstrijd, maar voor Thomas Verheydt kon er na de gewonnen wedstrijd tegen koploper PEC Zwolle toch een grote glimlach vanaf. ,,Tuurlijk, honderd procent! Ik wist dat het lastig zou worden om te scoren tegen deze tegenstander, maar het maakt met die drie punten allemaal niet uit.’’
De Haagse spits vond dit seizoen in 22 duels in de Keuken Kampioen Divisie zeven keer het net en loopt daarbij ver achter op het hallucinerende schema van vorig seizoen, waarin hij dertig competitiegoals maakte. ,,De roerige eerste seizoenshelft heeft ook zijn uitwerking op mij gehad. Dat ik tot nu toe minder heb gescoord, heeft met veel factoren te maken, maar feit is dat ook ik mijn niveau van vorig jaar nog niet heb gehaald’’, gaf Verheydt, die na een schorsing van twee duels terugkeerde, voor het duel met PEC al eerlijk toe. ,,Maar de laatste maanden begint het steeds beter te lopen en ik heb het gevoel dat we veel vaker in de ‘zestien’ van de tegenstander komen.’’

Weet je, als ik nog maar één goal maak en dat is de winnende in de finale van de play-offs, doe ik dat liever dan dat ik er nog tien in de competitie maak
Thomas Verheydt
En dat Verheydt de laatste weken steeds vaker in scoringspositie komt, blijkt wel uit het feit dat er dit seizoen in de Keuken Kampioen Divisie slechts één speler (Dylan Vente van Roda JC) is die deze jaargang meer schoten op het doel van de tegenstander afvuurde dan de Hagenaar. Voor hem en zijn teamgenoten dus reden genoeg om erin te blijven geloven dat de doelpunten vanzelf weer gaan komen.
Ook tegen PEC Zwolle was Verheydt met een geblokt schot en een harde kopbal weer dichtbij een treffer. En daarbij was hij bij de 3-1 met zijn assist (kopbal uit en corner van Ricardo Kishna) op Boy Kemper van grote waarde. ,,Ingestudeerd, hè?’’, lachte hij na afloop. ,,Bal bij de tweede paal, ik kop hem snoeihard richting goal en dan loopt er vanzelf iemand tegenaan.’’

Voortrekkers
Dat de kapstok van zijn ploeg dit seizoen nog niet écht op stoom is gekomen, daar zit Dick Advocaat ook niet zo mee. ,,Ik merk het niet aan Thomas, hoor. Hij is echt een speler met een lach op zijn gezicht. Dat vind ik altijd wel belangrijk. Samen met Boy (Kemper, red.) is Thomas één van de voortrekkers van het elftal. Een fitte Verheydt kan voor elke club een belangrijke spits zijn. En wie ze maakt, dat zal me echt een zorg zijn.’’

Met zijn 95 doelpunten in tweehonderd wedstrijden op het tweede niveau van Nederland ligt het in de lijn der verwachting dat Verheydt dit seizoen nog de magische grens van honderd goals passeert. Zelf lijkt de spits er niet mee bezig. ,,Weet je, als ik nog maar één goal maak en dat is de winnende in de finale van de play-offs, doe ik dat liever dan dat ik er nog tien in de competitie maak en die honderd aantik.’’

Statistieken
Al kan dat laatste de komende weken, in de strijd om de derde periodetitel, zomaar worden gerealiseerd. Daarin treft ADO naast Heracles Almelo nog twee clubs waartegen Verheydt indrukwekkende cijfers kan overleggen. In duels met FC Den Bosch was de Hagenaar in elf ontmoetingen zes keer trefzeker, tegen TOP Oss maakte hij er in negen wedstrijden acht. ,,Dat belooft veel goeds, maar dat worden ook weer andere wedstrijden. We staan er in elk geval goed voor.’’

Over de slechte prestaties ging het vaak tijdens zijn eerste klus als hoofdtrainer. Over de werkomstandigheden niet. Van een niet vervangen assistent tot rare appjes van de directeur: hoe Dirk Kuijt al na zes maanden sneuvelde bij ADO Den Haag.

I. DE PRESENTATIE
‘Welkom Dirk Kuijt’, staat er op het grote videoscherm bij de receptie van het stadion. Het is donderdagochtend 2 juni en terwijl nog vurig wordt nagepraat over de rellen tegen Excelsior van vier dagen eerder, kijken ze bij ADO Den Haag ook weer vooruit. Na de mislukte promotie is een nieuw hoofdstuk aangebroken. Compleet met alle egards, lachende gezichten en de mooie woorden waarmee de aanstelling van een nieuwe trainer doorgaans gepaard gaat.

Dit verhaal is afkomstig uit het VI-weekblad. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat.
‘ADO is een sleeping giant en dat spreekt mij aan’, zegt Kuijt als hij voor de twaalf cameraploegen in de Ernst Happel Lounge heeft plaatsgenomen. Hij wil promoveren, horen de aanwezigen hem zeggen, wat opvallend is, omdat ADO hem die opdracht niet heeft gegeven. Kuijt heeft zichzelf dit doel gesteld.

Naast hem zit Edwin Reijntjes, het enige directielid van ADO. De algemeen directeur is zoals verwacht lovend over zijn nieuwe trainer. Kuijt heeft alles meegemaakt in de voetballerij, zegt Reijntjes, met de grootste trainers gewerkt en heeft de ‘passie, ambitie en werklust’ die ADO wil uitstralen.

Vermoed kan worden dat de twee elkaar al goed kennen. Dat ze uitgebreid hebben kennisgemaakt in aanloop naar Kuijts aanstelling. Dat is niet zo. Reijntjes en Kuijt zien elkaar voor het eerst die dag. In de periode ervoor had vooral Kuijts zaakwaarnemer Rob Jansen contact met de club. De trainer zelf voerde veel gesprekken met Ignacio Beristain, de voetbaladviseur van de Amerikaanse aandeelhouders van ADO, de Bolt Groep, waarmee hij direct een goede klik had. Snel hadden ze op één lijn gezeten.

Niet met Reijntjes, zal later blijken. Wat die dag mooi begint, zal zes maanden later eindigen met klare taal van de directeur richting de eigenaars van de club. Tegen die tijd, eind november, is Reijntjes duidelijk tegenover Bolt. Of de club gaat door met Kuijt. Of met Edwin Reijntjes én Dick Advocaat. De keuze die de eigenaars vervolgens hebben gemaakt, is bekend. Wat er allemaal aan voorafging, een stuk minder. Evenmin waarom de directeur zijn eigen functie op het spel zette om Kuijt te wippen.

Zeker is wel dat het al die tijd onrustig was binnen de club. Een onervaren technisch manager die naar houvast zocht, rare appjes, interne zaken die uitlekten, boze spelers die door ADO dreigden te worden geschorst, een arbitragezaak waarin Kuijt moest getuigen, een assistent-trainer die maar niet werd vervangen. Geen excuses voor slechte resultaten, maar bijdragen aan de prestaties en werksfeer deed het niet.

Waar ging het allemaal mis in Dirk Kuijts 176 dagen bij ADO Den Haag?

II. VAKER TRAINEN
Dirk Kuijt maakt die zomer zijn entree op een moment dat ze bij ADO nog de wonden likken na de meest sensationele play-off-finale ooit. De neutrale kijker was ermee gezegend, maar voor de club was het thuisduel met Excelsior (verloren na strafschoppen) de hel. Zo dicht bij de Eredivisie en dan de ineenstorting, gevolgd door een veldbestorming van woedende supporters. ADO blijkt de veiligheid niet op orde te hebben. Als maatregel zal de club nog lang geen losse kaartjes voor wedstrijden mogen verkopen. Kuijt merkt hoe diep de pijn en de teleurstelling zit. Toch moet de knop om. Er moet een nieuwe start worden gemaakt.

Dirk Kuijt met assistent Chris van der Weerden.
Dirk Kuijt met assistent Chris van der Weerden.
Kuijt heeft daarvoor zijn eigen staf mogen samenstellen. Omdat hij voor het eerst op eigen benen staat in het profvoetbal – eerder trainde hij twee jaar de Onder-19 van Feyenoord – wilde hij een assistent die ook een mentorrol kan vervullen. Zo kwam hij uit bij de 22 jaar oudere John Metgod. De 64-jarige oud-verdediger heeft ook een verleden bij Feyenoord, spreekt Spaans en Engels en werkte al eerder bij ADO. Metgod is niet topfit. Maar dat hij door een heupkwetsuur minder actief kan zijn op het veld, deert niet. Chris van der Weerden (50), zijn andere assistent, kan dat wel. Die valt qua leeftijd precies tussen Kuijt en Metgod in. Ideaal. Van der Weerden, ex-assistent bij PSV, heeft wel een disclaimer ingebouwd. Hij is altijd assistent van Phillip Cocu geweest. Vindt die onverhoopt een nieuwe club, dan kiest Van der Weerden voor hem.

Kuijt brengt ook andere stafleden binnen. Een performance-manager, een voedingsdeskundige, data-analisten. Die professionaliseringslag is nodig, weet hij

Kuijt brengt ook andere stafleden binnen. Een performance-manager, een voedingsdeskundige, data-analisten. Die professionaliseringslag is nodig, weet hij. ADO was tot dan toe een club waar de GPS-trackers ongebruikt in de kast lagen, waar bij het eten nog de chocoladepasta op tafel staat. Kuijt laat een heel nieuw systeem aanschaffen om de inspanningen van spelers te meten.

Ook wordt er weer gezamenlijk gegeten. ’s Ochtends samen ontbijten, na de training lunchen. ’s Middags kunnen de spelers dan nog het krachthonk in. Voor Kuijt, die gedurende zijn spelerscarrière als voorbeeldprof werd gezien, is dat heel gewoon. Voor de spelers van ADO nog niet. Zij waren voorheen soms maar een halve dag op de club. Sommigen gingen nog voor de vrijblijvende lunch naar huis.

Kuijt wil ook graag op zaterdag trainen, de dag na de wedstrijd. Dan kunnen de spelers samen herstellen, iets waarvan hij weet hoe belangrijk het is. Hij wil ze helpen bij die bewustwording. Prima dat sommige spelers na wedstrijden een bacootje willen drinken, maar hij hoopt wel dat ze weten welk effect het op hun herstel heeft. Twee of vijf glazen alcohol: dat maakt verschil.

Toch komt een zaterdagtraining er niet van. De spelers zijn liever thuis

Toch komt een zaterdagtraining er niet van. De spelers zijn liever thuis. Kuijt spreekt af dat ze dan thuis hun hersteloefeningen doen, via een puntensysteem. Drinken ze herstelshakes, dan levert dat punten op, net als een rondje uitlopen. Wie pijntjes heeft, moet wel naar de club.

Sommige spelers vragen zich af of dit allemaal nodig is. Het vorige seizoen zijn ze toch ook ver gekomen? Niet ver genoeg, blijkt uit de reactie van de trainer. Ze stonden in de play-off-finale, ja, maar wonnen ’m niet. Als aan spits Thomas Verheydt wordt gevraagd waar hij de laatste tien minuten van die wedstrijd was, antwoordt de aanvaller dat hij kapot was. Wel, dan is er nog een wereld te winnen, maakt Kuijt duidelijk.

Thomas Verheydt (midden) gaat voorop in strijd tegen Roda JC Kerkrade.
Thomas Verheydt (midden) gaat voorop in strijd tegen Roda JC Kerkrade.
Toch heeft Kuijt ook door wat dit van hem vraagt. In plaats van te verwachten dat de spelers altijd een stap vooruit doen, kan hij er zelf beter een terugzetten. Daarna kunnen ze samen weer vooruit.

III. ONDER EEN VERGROOTGLAS
‘Dirk Kuijt beleeft rampzalige start als hoofdtrainer met ADO’, kopt De Telegraaf op vrijdag 5 augustus. De openingswedstrijd bij Heracles gaat met 4-0 verloren. ‘Ik had het me anders voorgesteld’, zegt Kuijt na afloop tegen ESPN. Het woord ‘rampzalig’ zal vaker vallen in de weken erna. Ook duel twee en drie, tegen FC Den Bosch en MVV, gaan verloren. Drie wedstrijden, nul punten. Het is niet goed, vinden ook de spelers. Tegelijk hebben ze het gevoel dat ADO en Kuijt onder een vergrootglas liggen. Alsof de mensen erom gniffelen dat het niet loopt.

Er is iets veranderd. Zijn imago. Werd Kuijt tijdens zijn carrière nog bewonderd om zijn tomeloze ijver, erna werd hij steeds vaker bespot

Kuijt proeft dat sentiment zelf ook, weten ze in zijn omgeving. Er is iets veranderd. Zijn imago. Werd hij tijdens zijn carrière nog bewonderd om zijn tomeloze ijver, erna werd hij steeds vaker bespot. Was het om zijn documentaire en boek na het kampioenschap bij Feyenoord? Zijn scheiding? Het feit dat hij getuige was in een strafzaak? Hij zou hebben gegokt via een illegale site van een criminele bende, schreef het AD destijds. Dat klopte. Maar niet om zoveel geld als werd gesuggereerd. De anonimiteit van die site trok hem aan – op dat moment. Maar met de wijsheid van achteraf zou hij het niet weer doen.

Dat hij ruim twee jaar terug een ooglidcorrectie heeft ondergaan, was ook niet ongezien gebleven. Maar nooit heeft Kuijt begrepen waarom dit aanleiding voor spot was. Raar vindt hij dat. Toch wordt hij er ook in zijn ADO-tijd mee geconfronteerd. Onder meer tijdens een arbitragezaak in Zeist, nota bene door de zaakwaarnemer van een van zijn beste spelers.

Dit gebeurde op maandag 29 augustus. Kuijt, die de dag ervoor voor het eerst heeft gewonnen, van Jong Ajax, moest zich die avond in Zeist melden als getuige in de zaak van zijn verdediger Elano Yegen. De speler meende recht te hebben op een transfervrij vertrek, en stelde dat hem een transfer naar Turkije door de neus was geboord.

Volgens Yegens zaakwaarnemer Danny Ris, ook de intermediair van ADO-spits Thomas Verheydt, had Kuijt mondelinge toezeggingen gedaan. ‘Als jij mij helpt met het blijven van Verheydt dan help ik jou met Elano Yegen, want hij gaat bij mij niet spelen’, zo had Kuijt volgens Ris gezegd. Kuijt ontkent dit onder ede en zegt tegen de commissie: ‘Ik vind het super vervelend dat Elano door zijn intermediair wordt meegenomen in deze situatie. Ik wil graag met Elano werken, maar wens niet meer met zijn zaakwaarnemer samen te werken.’

Na de uitspraak, die in voordeel van ADO was gevallen, reageerde Ris zijn woede af op Kuijt. Hij schold hem uit over zijn uiterlijk en zei: ‘Jij komt nog wel.’

Directeur Edwin Reijntjes, ook aanwezig, zei niks. Kuijt baalde van de situatie. Hoe kon het dat de club het zover had laten komen dat hij in Zeist moest opdraven om publiekelijk te getuigen en deze tirade moest ondergaan? Later kreeg Ris nog wel een mail van de club dat hij voorlopig niet in het stadion welkom was. Dit verbod werd enkele dagen later weer ingetrokken. Voor Kuijt voelde het als een gebrek aan ruggensteun – niet voor het eerst.

IV. WAAR BLIJFT DE ASSISTENT?
Oktober begint voor Dirk Kuijt met een tegenvaller. Phillip Cocu heeft getekend bij Vitesse. En dus gaat ook zijn assistent Chris van der Weerden naar Vitesse. Hoewel Kuijt dit heeft ingecalculeerd, kan hij dan nog niet bevroeden dat Van der Weerdens vertrek nog voor een hoop gedoe gaat zorgen in de maanden erna.

Aanvankelijk is er niks aan de hand. Kuijt schakelt door. Hij had al een lijstje met vervangers gemaakt. Een van de namen daarop is die van oud-verdediger Dirk Heesen, die 249 duels voor ADO speelde en er ook al eens assistent-trainer was. Heesen is beschikbaar, en belangrijker: hij wil graag.

Ook de aandeelhouders zien het zitten, zo krijgt Kuijt te horen. Hij praat met Heesen over de voorwaarden en heeft het helemaal geregeld voor zichzelf. Van der Weerden blijft tot en met de eerstvolgende competitiewedstrijd (Jong PSV), waarna Heesen twee dagen later begint. Zo hoeft Kuijt niet één trainingsdag zonder tweede assistent te werken.

Algemeen directeur Edwin Reijntjes.
Algemeen directeur Edwin Reijntjes.
Dénkt hij. Want onverwachts ontstaat toch een kink in de kabel. Directeur Reijntjes ziet het niet zitten. Een bezwaar dat zou voortkomen uit de manier waarop Heesen eerder bij ADO is vertrokken. Kuijt zegt daarop tegen Reijntjes dat hij dat dan zelf moet vertellen aan Heesen. Reijntjes spreekt vervolgens af met Heesen. Daarna komt de directeur met een opmerkelijk bericht terug: hij ziet het wél zitten, Heesen mag toch komen.

Staan dan alle seinen op groen? Nee, toch niet. De Amerikanen vinden het gek dat Reijntjes is omgekeerd als een blad aan een boom. De aanstelling van Heesen wordt on hold gezet. Heesen wordt erna nooit meer officieel afgebeld.

V. HET APPJE
De spelers zien wat het vertrek van Chris van der Weerden betekent. Kuijt heeft het drukker gekregen. Neemt meer hooi op zijn vork. Van der Weerden had een uitgebreid takenpakket. Bekeek wedstrijden van de Onder-21, deed de videoanalyses, voerde individuele gesprekken. Taken die nu door Kuijt en de andere stafleden worden opgepakt. Niet ideaal, zeker niet voor assistent John Metgod, die inmiddels zoveel last heeft van zijn heup dat hij mank de trainingen uitzet. Hoewel Metgod terechtkan voor een operatie, stelt hij die ingreep noodgedwongen uit om Kuijt te blijven helpen.

Wie een training moet missen, heeft niks te vrezen. Familiezaken, benadrukt de trainer, gaan altijd voor

Sportief zit het tegen. De spelers missen zelfvertrouwen, maar zijn ook schuld-bewust. Er zijn wedstrijden bij dat ze alle elf vervangen zouden kunnen worden, zeggen sommigen tegen elkaar. Toch blijft Kuijt positief. ‘Ik weet dat je het kan’, zegt hij dan tegen spelers. De spelers waarderen zijn opstelling. Ook bij privézaken. Wie daardoor een training moet missen, heeft niks te vrezen. Familiezaken, benadrukt de trainer, gaan altijd voor.

Slechts één keer is Kuijt echt kwaad. Dat is na de nederlaag tegen Helmond Sport op 28 oktober. Hij is zo kwaad dat hij de kleedkamer mijdt om niet iets te roepen waar hij spijt van krijgt. De spelers hebben voor zijn gevoel niet alles gegeven, zegt hij na afloop bij ESPN. ‘Dat accepteer ik niet, van niemand niet.’

ADO staat dan zeventiende. Hoewel dat tegenvalt, kijkt Kuijt de volgende ochtend toch verbaasd op van een appje op zijn telefoon. Afzender: directeur Edwin Reijntjes. Die schrijft dat het Kuijt vast niet zal verbazen dat enorm wordt gespeculeerd over zijn positie. Daarna volgt een apart zinnetje. Reijntjes schrijft dat hij de aandeelhouder heeft geadviseerd om Kuijt te vragen om mogelijk zelf conclusies te trekken.

Het appje maakt de trainer des te strijdbaarder. Hij stapt niet op, maakt hij die ochtend duidelijk aan Reijntjes. Van zijn leven niet

Is dit een motie van wantrouwen? Een omfloerste manier om te vragen of de trainer zijn spullen komt inleveren? Het appje, waarvan meerdere mensen weten binnen de club, maakt de trainer des te strijdbaarder. Hij stapt niet op, maakt hij die ochtend duidelijk aan Reijntjes. Van zijn leven niet.

VI. VERTROUWELIJKE GESPREKKEN
Witte zakdoekjes en anti-Kuijt-leuzen op de tribune. Als ADO de week na Helmond ook van VVV verliest, wordt de positie van de hoofdtrainer er niet beter op. Het is reden voor de club om twee dagen later, zondag 6 november, de spelersraad bijeen te roepen. Centrale vraag: wat is er allemaal aan de hand? De spelersraad vertelt eerlijk over de situatie. Ze voetballen zelf ondermaats, maar enkele irritaties zijn er ook wel. Zo is op tactisch vlak niet altijd duidelijk wat Kuijt wil. Ze vinden zijn opdrachten soms moeilijk te begrijpen en snappen het soms pas ná de wedstrijd.

De spelers krijgen te horen dat Kuijt voorlopig nog hoofdtrainer blijft. Er zijn nog twee duels te spelen tot de WK-break en pas dan volgt een evaluatie. Tenzij, zo wordt gezegd, de spelers nú zeggen dat ze niet zo verder willen. Maar, wordt daarbij benadrukt: dan zal de club dat ook zo naar buiten brengen: dat de groep niet door wilde met Kuijt.

Ho, ho, denken de spelers. Lekker makkelijk, om de verantwoordelijkheid bij hen te leggen. Dat weigeren ze. Wel gaat de spelersraad erna in gesprek met Kuijt. Ze vertellen wat beter kan, wat anders moet. Kuijt stelt zich kwetsbaar op, erkent dat hij als beginnend hoofdtrainer nog dingen moet leren. Afgesproken wordt dat het goed is om met de hele groep in gesprek te gaan. Zónder Kuijt, zodat alle spelers hun hart kunnen luchten. Zoiets heeft hij ook eens in zijn tweede periode bij Feyenoord gedaan, nadat ze zeven wedstrijden op rij hadden verloren – dat klaarde de lucht.

De spelersraad voert die dag nog een gesprek met Kuijt. Ze vertellen wat beter kan, wat anders moet. Kuijt stelt zich kwetsbaar op

Het groepsgesprek vindt drie dagen later plaats, op woensdag 9 november. ‘Wat hier wordt gezegd, blijft hier’, zeggen de spelers tegen elkaar. De voetballers en de clubmensen die later over de inhoud worden geïnformeerd, zijn dan ook stomverbaasd als ze nog diezelfde dag bij Omroep West de voornaamste conclusies uit hun gesprek teruglezen. Hebben de muren oortjes? Wordt er weer gelekt? Een voormalige directeur van de club zei eens dat bij ADO iedereen zijn lijntjes heeft – zelfs de receptionistes. Een dergelijk gevoel ontstaat die avond ook bij de spelers.

Wat Omroep West die avond meldt, is dat de spelers Giovanni Franken erbij willen als assistent. Franken, trainer van Jong ADO, was vorig seizoen hun hoofdtrainer op interim-basis. Hij was de coach toen ADO verloor van Excelsior. De spelers voelen zich fijn bij hem. Franken is makkelijk in de omgang, weet ze vaak te prikkelen.

Kuijt staat hiervoor open. Dan wel. Eerder in het seizoen, toen Franken ook werd genoemd als opvolger van Chris van der Weerden, had hij zijn bedenkingen gehad. Toen leek het hem niet verstandig om de vorige hoofdtrainer als assistent binnen te halen. Maar nu, als de spelers dit graag willen, wil hij dat standpunt heroverwegen. Met Franken maakt hij de afspraak dat ze na de komende uitwedstrijd bij Telstar koffie gaan drinken. Op zondag 13 november.

VII. EEN BRITS KLANKBORD
Ook dan weer wijst alles erop dat Kuijt op korte termijn extra handjes kan verwelkomen. Maar die zaterdag, de dag na Telstar (0-0), gebeurt iets geks. Franken belt Kuijt op. Hij zegt dat hij is gebeld door Edwin Reijntjes en dat die heeft gezegd dat hij niet twee kapiteins op één schip wil hebben. Franken wordt niét bij het eerste elftal gehaald, krijgt Kuijt te horen. Van Franken. Pas later hoort hij dit van Reijntjes.

Diezelfde zaterdag gebeurt nog iets anders opmerkelijks. Na nog geen vijf volledige maanden legt technisch manager Daryl Janmaat zijn taken neer. De voormalige verdediger was in juni aangesteld voor twee seizoenen. Opmerkelijk, maar insiders zagen het aankomen. Die zagen al langer dat Janmaat zich niet prettig voelde.

Net als Kuijt bekleedde ook Janmaat een functie die hij niet eerder had. Eerst was dan ook het plan dat hij het vak zou leren aan de hand van een ervaren technisch directeur. Alleen: die directeur kwam niet. Janmaat stond er daardoor al snel alleen voor. Hij was amper aangesteld of hij moest op de foto met spelers die bij ADO een contract hadden getekend. Spelers die hij soms niet eens kende. Makelaars dachten vervolgens dat ze bij hem moesten zijn. Maar: Janmaat had weinig te beslissen, was niet tekenbevoegd. ‘Het grootste punt waar ik mee zat is dat er mensen beslissen die drieduizend kilometer verderop zitten en geen idee hebben wat er überhaupt speelt binnen de club’, zei Janmaat later over zijn vertrek. De technisch manager werd soms ook niet in beslissingen gekend.

Een van die beslissingen zou de komst zijn geweest van een man wiens naam nog niet eerder is gevallen in de media: Paul Tisdale. Deze Britse oud-prof en manager, die eens de langst zittende trainer was in het Engeland na Arsène Wenger (bij Exeter City), is in november door de eigenaars naar voren geschoven als klankbord voor Kuijt. Dit gebeurde vlak voor het vertrek van Janmaat. Kuijt en Tisdale kunnen het goed vinden met elkaar. Het geopperde idee om Tisdale toe te voegen aan zijn staf, ziet Kuijt wel zitten. Zal hij dan eindelijk weer een tweede assistent krijgen?

VIII. BOZE SPELERS EN EEN SCHORSING
Hoewel het intern al broeide, escaleert de situatie bij ADO pas echt op de maandag na de wedstrijd tegen Telstar. Op 14 november. Aanleiding is een interview van directeur Edwin Reijntjes bij Omroep West. Intern is geadviseerd nog even te wachten met dit vraaggesprek, bijvoorbeeld tot na de midweekse wedstrijd tegen Roda, maar dat doet Reijntjes niet.

In het gesprek vertelt de directeur nog vertrouwen in Kuijt te hebben. ‘Een professional als Kuijt past in onze visie. Dat er iets moet gebeuren in de staf, lijkt ons duidelijk. Alleen we gaan niet voor een paniekoplossing’, zegt Reijntjes, die in hetzelfde interview vertelt dat Giovanni Franken gewoon moet doorgaan bij Jong ADO. Kuijt en Franken zou niet meer dan een ‘verstandshuwelijk’ zijn, zegt hij erbij.

Nadien zullen een aantal zaken de verhoudingen nog verder aanscherpen. Te beginnen bij de reactie van Ricardo Kishna en Thomas Verheydt, de meest ervaren spelers van het team. Zij zijn woedend vanwege het interview. Niet voor het eerst voelen zij zich niet serieus genomen door de directeur. Hoezo wordt hun wens om Franken aan te stellen genegeerd? Ze vertellen dit ook aan Kuijt, en zeggen hem dat ze een statement overwegen. Kuijt toont begrip. Wel oppert hij of ze niet zouden wachten tot na de wedstrijd tegen Roda.

Dirk Kuijt overlegt met Ricardo Kishna tijdens de wedstrijd tegen Telstar.
Dirk Kuijt overlegt met Ricardo Kishna tijdens de wedstrijd tegen Telstar.
Vergeefs. De dag erna komen Kishna en Verheydt met een statement. Ze willen weg bij ADO. ‘Wij kunnen ons totaal niet vinden in het beleid en het statement dat gisterochtend door de directeur is medegedeeld’, aldus het tweetal. ‘Wij herkennen ons cluppie niet meer terug. De Haagse mentaliteit is het hart op de tong dragen en zeggen hoe het is (…) Het constant verspreiden van leugens, het gebrek aan respect richting de spelersgroep en het valse spel met het tegen elkaar opzetten binnen de organisatie is ons te veel geworden.’

Op zijn beurt reageert directeur Reijntjes furieus. Hij laat Kuijt weten dat de trainer beide spelers moet schorsen tegen Roda. Kuijt is getergd. Twee belangrijke spelers aan de kant houden in misschien wel een cruciale wedstrijd voor zijn eigen toekomst: hij is niet gek. Kuijt adviseert Reijntjes er nog eens over na te denken. Die doet dat en meldt de dag erna dat hij de spelers inderdaad gaat schorsen. Kuijt belt daarop met de Amerikaanse eigenaars om te vertellen wat er gebeurt. Zes uur voor de wedstrijd trekt Reijntjes de schorsing alsnog in en wenst hij Kuijt veel succes met de wedstrijd.

IX. DE DRUPPEL
De spelers willen per se winnen van Roda. Vóór Kuijt. Ze weten dat de club hem na deze wedstrijd zal evalueren. ‘Boys’, zeggen ze tegen elkaar, ‘deze man heeft echt vertrouwen in ons, we moeten winnen.’ Ziek zijn ze ervan als Roda in de 85e minuut alsnog de winnende maakt. Ze hebben hun trainer laten zitten. Zo voelt het.

‘De situatie waarin we werken is heel onveilig’

Na het verlies zegt Kuijt iets opmerkelijks voor de camera. Niet over de wedstrijd, maar over de club. ‘De situatie waarin we werken met spelers, trainers en staf is heel onveilig’, zegt hij. ‘Alles wat wij doen, soms in vertrouwen, ligt heel snel op straat. Je weet niet wie je kan vertrouwen bij de club.’

Onveiligheid – dat is wat hij vaker blijkt te hebben gedacht in zijn tijd bij ADO. Onder meer door vijandigheid in het stadion. Dat hij eens supporters te woord moest staan op het trainingsveld kon hij wel hebben. Maar dat mensen op de hoofdtribune openlijk de ergste dingen kunnen roepen waar zijn familie naast zit?

Ondanks de nederlaag lijkt de trainer niet te hoeven vrezen. Zeker niet als hij twee dagen later bij de NOS kan lezen dat directeur Reijntjes niet van plan is de koers te veranderen. ‘We gaan kijken hoe we de staf opnieuw gaan inrichten, zodat we na de winterstop wél prestaties kunnen neerzetten’, vertelt Reijntjes de NOS. ‘Dat is in principe ook met Dirk, ja.’

Duidelijk is ook dat de Engelsman Paul Tisdale daadwerkelijk zal aansluiten om Kuijt te helpen. De Amerikanen denken dat dit Kuijt kan helpen. Met de komst van Tisdale in het verschiet wil Kuijt meteen een gesprek plannen met alle mensen tussen wie frictie is ontstaan in de dagen ervoor. Onder anderen met directeur Reijntjes en Kishna en Verheydt. Dan kunnen zaken worden uitgepraat.

Gek genoeg speelt er nog wel iets anders. Terwijl de Amerikanen op Tisdale mikken, blijkt ook Reijntjes bezig met een assistent. Zonder overleg met Kuijt heeft hij clubcoryfee Dick Advocaat gepolst om te komen helpen. Kuijt hoort dit via via. De Amerikanen blijken hier dan nog niks van te weten. Ze horen het pas als Kuijt bij hen informeert of dit klopt. Het brengt de trainer in vertwijfeling. Hij heeft veel respect voor Advocaat, maar hij heeft ook zijn ja-woord aan Tisdale gegeven. Bovendien heeft hij geen contact met Advocaat. Wat nu?

Op dinsdag 22 november, na vijf vrije dagen, komen de spelers weer samen. Nu hij nog altijd hoofdtrainer is, richt Kuijt zich op de laatste competitieduels voor Kerst. Wel ontvangt hij een appje van de Spaanse voetbaladviseur Ignacio Beristain die in Nederland is. Of hij woensdagavond koffie wil drinken. Die avond komt het hoge woord eruit: hij is ontslagen. Het is woensdag 23 november, die middag heeft Kuijt nog gepadeld met zijn spelers – voor de teamgeest.

X. SENSATIONELE OPVOLGER
Al de volgende avond kan ADO melden wie zijn opvolger wordt: Dick Advocaat. Het is een sensationele aanstelling voor de achterban, maar wel een die vragen oproept. Zeker als directeur Edwin Reijntjes later in het AD opmerkt dat hij de Amerikanen voor een keuze had gesteld. ‘En daarin was ik duidelijk: het was door met mij én Dick of alleen met Dirk.’ Een opmerking die impliceert dat hij wist dat Advocaat hoofdtrainer wilde worden, nog voor Kuijt was ontslagen.

Of dit zo is, wil Reijntjes niet vertellen aan VI. Noch waarom hij de Amerikanen liet kiezen tussen hem of Dirk Kuijt. Evenmin wil hij toelichting geven op de vraag waarom Kuijt geen vervangende assistent kreeg nadat Chris van der Weerden was vertrokken. ADO vindt het niet het goede moment om op deze vragen in te gaan, midden in het seizoen.

'Met een beetje meepraten kan je de boel niet veranderen. Toen heb ik gezegd dat ik het alleen als hoofdtrainer zou doen'

Dick Advocaat, die acht punten haalde uit zijn eerste vijf duels bij ADO, wil desgevraagd wel uitleggen hoe zijn aanstelling verliep. ‘Ik was in eerste instantie benaderd voor een adviseursrol. Maar nadat ADO bleef verliezen, heb ik gezegd dat ik het niet zou doen. Met een beetje meepraten kan je de boel niet veranderen. Toen heb ik gezegd dat ik het alleen als hoofdtrainer zou doen. Met die informatie is Edwin naar de Amerikanen gestapt. Dat vond ik slim. En zo is het gegaan zoals het is gegaan.

Dick Advocaat over eerste week als ADO-trainer: ‘Spelers kijken hoe ver ze kunnen gaan, dat spelletje is leuk’
Dick Advocaat (75) heeft zijn eerste tien dagen als trainer van ADO Den Haag achter de rug. Op het trainingsveld zichtbaar genietend van zijn nieuwe job en fanatiek met zijn spelers bezig, werkte ‘De Kleine Generaal’ toe naar zijn debuut als trainer van de Haagse club, vandaag op bezoek bij Almere City.

Een voorzet, een schot en de doelman die redt. ‘Mario! Gewoon zo je voet erachter, bam!’, roept Advocaat naar Mario Bilate, die zijn inzet gekeerd ziet worden. Ondertussen doet de Haagse trainer met zijn been de beweging voor die de spits volgens hem had moeten maken. Daarna draait Advocaat zich om en snelt hij in generaalspas naar de plek waar de trainingsoefening wordt hervat, om daar aanwijzingen te geven.
In alles straalt Advocaat tijdens een regenachtige, doordeweekse ochtend op het trainingscomplex van ADO Den Haag in Rijswijk de passie uit die hem zo kenmerkt. Waar trainers die een respectabele leeftijd hebben bereikt het werk vaak aan hun jongere assistent-trainers overlaten, lijkt Advocaat wars van dat soort leeftijdsgerelateerde beperkingen. Bij hem is zijn 75 jaar écht slechts een getal.

Als eerste van de staf op het veld? Advocaat. Hij maakt met meerdere mensen een praatje en grapt wat naar de ‘padboys’, een aantal dagelijks aanwezige supporters die de trainingen vanaf een pad naast het trainingsveld bekijken. ,,Een beetje Haags mooi weer was lekker geweest, hè’’, zegt de ADO-trainer tegen de grinnikende supporters. Nee, het lijkt Advocaat totaal niet te deren dat de pracht en praal van het topvoetbal in Rijswijk ver weg is. Hij geniet, op de plek waar hij zo graag is: een trainingsveld, en ook nog dat van ADO.

Zodra de warming-up begint, verandert zijn ontspannen blik in een serieuze. Vanaf dat moment staat Advocaat karakteristiek met zijn armen over elkaar naar zijn spelers te kijken. Net als tijdens het eerste gedeelte van de training. Hij zet een keer een sprintje in naar een bal om die naar een speler terug te passen. Verder kijkt Advocaat, terwijl assistent-trainer Said Bakkati uitlegt, toe.

Maar naarmate de training vordert, neemt zijn instinct het over. Zodra de Haagse oefenmeester iets ziet wat niet goed gaat, kan hij het niet laten om er toch iets van te zeggen. Dan laat hij de speler in kwestie weten dat het beter moet. In duidelijke bewoordingen, maar ook met armgebaren en door zelf voor te doen hoe het wél moet. En als een speler even achter zijn kont aan gezeten moet worden, zet Advocaat een sprintje in, om zich vervolgens om te draaien en zich weer op de volgende actie te richten.

Onvermoeibaar lijkt hij. De ‘padboys’ zien het met groot genoegen aan. Ze genieten van de pit van Advocaat en dat van enige vorm van verzadiging geen sprake lijkt, na een carrière die hem drie keer bondscoach van Oranje maakte, een UEFA Cup opleverde en een Nederlands landskampioenschap bezorgde. En dat ‘De Kleine Generaal’ toch nog bereid is om hun club erbovenop te helpen.

,,Maar het was wel weer even wennen, hoor’’, blikt Advocaat terug op zijn eerste anderhalve week in dienst van de Haagse club. ,,Elke ochtend kwart voor zeven op, dat was altijd kwart voor negen. En de afgelopen tien dagen was het ook nog slecht weer, dus dat viel ook tegen. Maar het werken met de groep en het spel spelen met elkaar is wel fijn. Op de trainingen gaat het om plezier. De eerste week was best een beetje pittig en de intensiteit was hoog. De spelers kijken ook hoe ver ze bij mij kunnen gaan en dat spel is gewoon nog steeds leuk.’’

In Den Haag gelooft men in elk geval weer dat er dit seizoen toch nog iets mogelijk is. Gezien hoe ADO dit seizoen heeft gepresteerd, moet nog maar blijken of Advocaat het aan de praat krijgt. Er wacht hem een immense klus bij de nummer 17 van de Keuken Kampioen Divisie, te beginnen tegen Almere City.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Jacco, Alle ballen op Jort, Ano-Niem, zuiderwijk, lulijzer, GroenGeelHart070 en 79 gasten.

Bekijk de topshouts