Tag: clubs

Trending: trainer volendam kalezic bonis niveau scorende

Toon alle shouts

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Rijtje clubs met interesse in Van Ewijk groeit
De vraag is niet of, maar vooral wanneer Milan van Ewijk bij SC Heerenveen vertrekt.
Lees het nieuwsbericht

Johannes schreef:

Dat kan, maar dat hoeft niet. Er lopen waarschijnlijk gesprekken met meerdere kandidaten. Daar wordt een dezer dagen een beslissing over genomen. Als ik een bookmaker was, dan zou ik zeggen 1. Grim, 2. Franken, 3. Buijs.
JB begon over Ron Jans, dat zou een droomkandidaat zijn wat mij betreft. Jans lijkt mij ook de enige die een duo zou kunnen vormen met Franken als assistent.

In elk geval ben ik het met Vink eens dat het superpositief is dat de eigenaar nu ook echt de controle lijkt te hebben. Van Grinsven en Mathijsen gewoon voor 3 jaar op hun plek met volledige steun van de eigenaar. Lekken en moddergooien is voor nu even onder controle.

RJ gaat toch ook door grotere clubs benaderd worden denk ik. Ik weet niet waar hij woont? Hij zal, om meer tijd aan zijn gezin te kunnen besteden, iig iets om de buurt willen hebben.

Baco070 schreef:

Wist als speler bij ons als geen ander wat er van je wordt verwacht en gevraagd. Heeft Groningen toen ook halverwege het seizoen erin gehouden met strijd vechtvoetbal.

Ik ben er (vooralsnog) blij mee mocht het hem worden.

De vraag is of hij het kan overbrengen...

Dat het misging bij andere clubs zegt me niet zoveel overigens, kan hier net wel goed vallen.

Kees schreef:

Wordt de nieuwe trainer een buitenlander of een Nederlander en wie in dat geval?

Ik veronderstel Adri Koster of Fred Grim.

Koster en Grim zitten allebei zonder club dus hadden al gepresenteerd kunnen worden zodat ze niet meer op de achtergrond bezig hoeven te zijn.

Ron Jans moet nog 4 wedstrijden bij Twente, en heeft inmiddels met meerdere clubs het gesprek vriendelijk maar duidelijk afgehouden.
O.a. Emmen, waar de TM zit waar Jans eerder mee samenwerkte bij PEC.

Assistent is lastiger.
Neemt Jans zijn vaste assistent Ivar van Dinteren mee?
Of komt Adrie Bogers met hem mee terug vanuit Enschede?

Franken een meerjarig contract, eerst nog 1-2 jaar als assistent om nog meer ervaring op te doen en ondertussen zijn goede werk met de O21 voort te zetten, daarna hoofdtrainer.

Club Achter de Duinen schreef:

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Korte lijntjes: Mathijsen tekenbevoegd
Voormalig Chelsea-scout Scott McLachlan wordt vanuit Bolt de contactpersoon van Joris Mathijsen.
Lees het nieuwsbericht

Die Scott McLachlan zal gezien zijn lange periode als scout bij Chelsea ook echt wel een groot netwerk hebben. Ik ben benieuwd naar het budget waar Mathijsen mee kan gaan werken.

Met goede scouting en gebruik van data kan je echter ook al een eind komen. Het zou mooi zijn als we wellicht van Mathijsen meer kunnen horen over hoe de clubs en Bolt er op dat punt in staan en samenwerken.

ADOZoetermeer schreef:

1 vraag: Hoe ga jij het beter doen dan je voorgangers die allemaal gefaald hebben met dezelfde cliches die nu weer over de tafel gaan?

Door de hulp van een aandeelhouder die wel de toegezegde financiële bijdragen levert in tegenstelling tot UVS. Dat maakt nu ook dat de nieuwe AD en TD voor 3 jaar zijn vastgelegd en de tijd krijgen om te gaan bouwen.

Verder is het zo dat we nu een aandeelhouder hebben die eigenaar is van meerdere clubs. De AD en TD kunnen daar nu ook hun voordeel mee doen
door bijvoorbeeld samenwerking op het gebied van data, scouting en waar nodig/mogelijk van elkaar spelers huren.

Vooropgesteld ik ben blij met een frisse wind op 2 cruciale posities binnen een voetbalclub .

Communicatie naar de achterban en het delen van een langetermijnvisie zou wenselijk zijn.

Verder temper ik mijn verwachtingen. Het “wij keren terug” was natuurlijk lachwekkend.
Resumé seizoen 22/23 heeft als enige positiviteit het doorbreken van Breemen gehad en die wellicht een leuke transfersom oplevert.

Ook benieuwd wat er te merken zal zijn van de samenwerking tussen de clubs die onder GFH vallen , 2 -3 spelers huren van het niveau Thomas zou ik toejuichen.

https://www.ad.nl/nederlands-voetbal/al-50-jaar-stress-in-de-play-offs-ik-moest-voor-elke-wedstrijd-overgeven-van-de-zenuwen~a50488e7/

Al 50 jaar stress in de play-offs: ‘Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen’

De play-offs om promotie en degradatie, die maandag van start gingen met FC Eindhoven - Almere City, bestaan dit seizoen precies vijftig jaar. Over een halve eeuw vol mirakels, intens verdriet en extreme stress. ,,Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen.”

Het is 12 juni 1991 en in een van de kleedkamers van het NAC-stadion bonkt het hart van VVV-aanvaller Maurice Graef in zijn keel. Buiten, hemelsbreed luttele meters van zijn stoel, heeft zich een woedende menigte van Bredase aanhangers verzameld. De supportersschare uit Venlo heeft het dan al op een lopen gezet, uit vrees voor diezelfde furieuze NAC-fans op het voorplein. Kort daarvoor heeft de Limburgse club zich ondanks een 2-1 nederlaag verzekerd van promotie naar de eredivisie.

Maar feestvieren zit er hier, aan de Beatrixstraat, voorlopig niet in. Te gevaarlijk, nu klinkers, fietsbellen en putdeksels door de lucht vliegen. ,,Ik zie mezelf daar zó weer zitten”, zegt Graef (53), destijds een aanstormend talent. ,,Hard juichen durfden we niet. Met ingehouden adem keken we elkaar aan. ‘VVV naar de eredivisie!’ Echt, zulke intense emoties heb ik nadien nooit meer meegemaakt.”
Maandag begonnen de play-offs om die nog ene vacante eredivisie-plek. Welke club eist die op? Het valt nauwelijks te voorspellen, zo heeft het verleden wel uitgewezen. Wat vaststaat: amusement en spanning zijn verzekerd. Dat is al zo sinds seizoen 1972/1973, toen het De Graafschap van Guus Hiddink de eerste winnaar was van het ‘toetje’, destijds nog nacompetitie geheten.


Ja, het bedenksel van Dokter Ab Wit, ooit clubarts en voorzitter van eerstedivisieclub WVV Wageningen, veranderde in 50 jaar tijd geregeld van opzet. Maar de essentie is ook nu nog onveranderd: veel meer dan kwaliteit bepalen vorm, stressbestendigheid, dom geluk of botte pech welke club zich kroont tot koning van de play-offs. ,,Voor neutrale tv-kijkers zijn het prachtige wedstrijden’’, stelt Graef, die ook eens degradeerde via de barrageduels. ,,Maar om ze als voetballer te spelen? Ik moest voor elke wedstrijd overgeven van de zenuwen. Voor de doorsnee voetballer voelt de nacompetitie als het spelen van een Europacupfinale.”

De Andere Tijden Sport-waardige oogst van een halve eeuw nacompetitie is groot. Wie herinnert zich niet de zinderende ADO Den Haag-Excelsior van afgelopen seizoen, waarin de Rotterdammers een 3-0 achterstand goedmaakten tot 4-4 en via strafschoppen naar het hoogste niveau gingen? Minstens zo memorabel: de 4-5 bij Go Ahead Eagles– RKC uit 2019. Of de sensationele penaltyserie bij Cambuur – Roda JC in 2009, uiteindelijk gewonnen door de Limburgers.

En wat te denken van Roda JC – Sparta in 2013, toen Mark-Jan Fledderus met twee vrije trappen in de slotseconden de promotiedroom van de Spangenaren doorboorde? Mario Bilate, destijds speler van Sparta, weet nog goed hoe hij en zijn ploeggenoten tot een paar minuten voor tijd vrij moeiteloos overeind bleven in Kerkrade. ,,Man, Roda oogde zo machteloos. Nou ja, tot die vrije trappen dan, die Fledderus er nooit meer zo in zou schieten... Zo dichtbij en toch met lege handen staan. Geloof me: hoe dat stadion toen ontplofte, dat vergeet ik nooit meer. Nachtmerries had ik ervan. In wezen is die wedstrijd nog steeds de ultieme blauwdruk van nacompetitievoetbal. Alles wat logisch is gebeurt niet, al het onmogelijke komt uit.”

En dat ‘onmogelijke’ is volgens Bilate een rekbaar begrip. Het kan, zoals bij het Sparta in 2013, keeper Nico Pellatz zijn die plots onder een bal door duikt. Het kan een ploeggenoot zijn die, zoals Stijn Spierings namens ‘zijn’ RKC, op nooit vertoonde wijze de beslissende treffer maakt in Deventer. Of juist een tegenstander die dit doet, zoals Jonathan Okita in 2021 namens NEC tegen NAC

De play-offs zijn angstaanja­gend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfe­lijk, is dunner dan dun.

,,Het klinkt gek misschien”, zegt Bilate, destijds speler van de Bredase club. ,,Maar er zijn dagen bij dat ik nog steeds aan die wedstrijd denk. Juist omdat die wedstrijd zo’n hoog ‘make or break’-gehalte had. In plaats van promoveren - iets wat op basis van die wedstrijd verdiend zou zijn geweest - bleven we in de Keuken Kampioen Divisie. Gevolg: trainer Maurice Steijn weg, alle aandeelhouders weg, woede bij supporters die ons de dag ervoor nog met duizenden hadden aangemoedigd op de snelweg. Het sentiment draaide 180 graden. Waar had NAC nu gestaan als Okita níet het doelpunt van zijn leven had gemaakt? Hoe was het met mijn eigen loopbaan gegaan als ik de kans had gekregen in de eredivisie? De play-offs zijn angstaanjagend. Het lijntje tussen voor eeuwig de schlemiel zijn of juist voor altijd onsterfelijk, is dunner dan dun.”

Precies dat contrast geeft de play-offs zo’n bijzondere lading. Enerzijds roept de nacompetitie romantiek op bij voetballiefhebbers. Het gevoel van met een biertje in de hand genieten, onder doorgaans zomerse omstandigheden. Het gevoel van, met de vakantie in het verschiet, eindelijk écht om de prijzen spelen. Iets wat clubs als Willem II, FC Emmen of MVV in de eredivisie gewoonlijk niet gegund is.

Anderzijds is er ook die bovengemiddeld grote kans op deceptie, dat het ‘toetje’ een wrange smaak geeft. De kille feiten: van de zeven clubs die dit seizoen beginnen aan de tombola, zal er straks toch echt maar eentje naar de eredivisie gaan. En de overlevingskans daarin is op basis van de statistieken in deze eeuw ook nog eens weinig hoopgevend. Twee derde van de play-offwinnaars is binnen drie jaar alweer gedegradeerd; voor ruim de helft is het na twee seizoenen al zover. En voor een derde geldt zelfs dat ze na één seizoen weer veroordeeld zijn tot De Braak, het Frans Heesen Stadion en al die andere typische KKD-paleisjes.

,,Het gevoel van móeten komt nergens zo tot uitdrukking als in de play-offs, daar moet je als speler echt tegen bestand zijn”, stelt Ruud Brood, die er met Roda en RKC succesvol in was als coach en later als assistent-trainer bij PSV in de top werkte. ,,Ik kan me Sanharib Malki nog herinneren uit onze gezamenlijk Roda-tijd. Waar hij in de competitie alle ballen binnenschoot, raakte hij in de nacompetitie geen knikker. Geloof me: Champions League voetballen met PSV is makkelijker dan als potentiële eredivisieclub nacompetitie spelen.’’

Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwach­tings­vol­le fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel.

Dat is juist omdat er zo onnoemelijk veel van afhangt, aldus Brood. ,,Jouw toekomst als voetballer, je salaris dat met veertig procent kan stijgen of dalen, het lot van allerlei trouwe clubmensen, enzovoort. Het is een heerlijk gezicht hoor, al die volle stadions met al die verwachtingsvolle fans. Maar neem van mij aan: voor spelers en trainers is het een hel. Nergens balt tragiek zich zo samen als in de play-offs om promotie en degradatie. Reken maar dat we ook in deze editie weer veel tranen te zien krijgen.”

Van vreugde, zoals bij Heerenveen in 1990, toen die club als nummer nummer 16 van de eerste divisie promoveerde. Of bij RBC in 2000, toen dat als door een wonder hetzelfde flikte. Middenvelder Marcel van Helmond, destijds over wat hij ‘een mirakel’ noemde: ,,Bij ons in de buurt heb je De Efteling, daar heb je een sprookjesbos. Nou, daar zijn wij stiekem uit gekropen.” Maar het gros van de deelnemers zal dat nooit zo ervaren.

Vandaar dat Maurice Graef vooral maar de zonnige kanten koestert, opgedaan op die voor VVV dierbare juni-avond in Breda. Het liep destijds in 1991 al tegen middernacht, toen voor hem en zijn ploeggenoten de kust eindelijk veilig was en ze voor het stadion in de spelersbus konden stappen. ‘Er zal wel niemand meer staan straks, als we in Venlo arriveren’, mompelden de spelers tijdens de terugreis tegen elkaar. Hoe anders was de werkelijkheid, anderhalf uur later.

Duizenden fans waren bijeengekomen in het stadscentrum, waar het vooruitzicht van de komst van Feyenoord en Ajax naar De Koel groots werd gevierd. ,,Ik krijg er ruim dertig jaar later spontaan weer kippenvel van”, besluit Graef. ,,Hoe klein de kans mathematisch ook is om als winnaar te eindigen: alleen al vanwege de mogelijke ontlading moeten de play-offs voor altijd blijven. Voor wie ze wint, is het de mooiste competitie op aarde.”

Normaal gesproken werd je al zowat gestalkt door de club om je seizoenskaart te verlengen en was er in ieder geval nog een trainer en/of directeur die je erop wees.Ik weet echt niet wat voor eigenaar we nu hebben maar dit is echt niet ok. Het zal toch niet bij die andere clubs waar zij in geïnvesteerd hebben ook zo zijn. Totaal geen interesse of betrokkenheid je zal haast gaan denken dat zij een andere reden hebben om in een Nederlandse voetbalclub te investeren en daar krijg ik een zeer unheimlich gevoel van.

Olitano schreef:

Groep Lentze/Jol cs wilde het stadion door de club laten kopen. Zij zouden dat betalen en als kapitaalstorting zien. Die koop was belangrijk om de huisvestingskosten voor de club omlaag te brengen.

De fout die deze groep gemaakt heeft is dat ze dat niet zelf en dus niet goed gecommuniceerd hebben. En dan krijg je logischerwijs aannames dat ze winst wilde maken met het stadion voor hun eigen portemonnee.

Jammer, een gemiste kans voor supporters zonder eigen belang.

Klopt stadion in eigen beheer, daarnaast wilden hun er concerten festivals of whatever organiseren wat extra inkomsten had geweest voor de clubs maar helaas nu zitten wij met Amerikanen en is het hopen dat ze er iets van willen maken

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Aad, DenHaag070!, Bollie74, Kees en 165 gasten.

Bekijk de topshouts