Tag: waardoor

Trending: stadion helft ligt rellen allochtoon probleem

Toon alle shouts

Jeffrey Van As schreef:

Zou iemand dat artikel van het AD over immers hier kunnen plaatsen? Ben niet geabonneerd

Dank alvast

ADO Den Haag is na Tom Beugelsdijk ook Lex Immers kwijt. Het contract van de populaire middenvelder is ontbonden. Het tekent de financieel zwakke situatie van de club, die stilaan haar Haagse gezicht
Lex Immers liep gisterochtend in een trainingspak van Benfica over het trainingscomplex van ADO Den Haag. De Haagse middenvelder was er om zijn spullen te pakken en de club definitief te verlaten. Hij nam afscheid van zijn teamgenoten en met de nodige weemoed sleepte hij een grote sporttas op wieltjes achter zich aan het terrein af.

Lees ook
Clubiconen vertrekken bij ADO Den Haag: na Beugelsdijk ook Immers weg
Clubiconen vertrekken bij ADO Den Haag: na Beugelsdijk ook Immers weg
Lees meer
Het was een beeld om sentimenteel van te worden. En daar sloten de woorden die Immers, algemeen directeur Mohammed Hamdi en Martin Jol (hoofd technisch hart) via het officiële bericht over het vertrek van het clubicoon uitspraken bij aan. De club en de speler waren over en weer lovend, dankbaar en respectvol.

Geld
Lex Immers vorige week tijdens de jaarlijkse fotopersdag.
Lex Immers vorige week tijdens de jaarlijkse fotopersdag. © ANP
Maar hoe diep de wederzijdse liefde ook zit, bij ADO Den Haag is er op bestuurlijk vlak even geen ruimte voor sentiment. Dat bleek al toen de nummer 17 van het afgelopen seizoen eerder deze maand afscheid nam van publiekslieveling Tom Beugelsdijk. De verdediger is een clubicoon, maar vertrok ondanks zijn doorlopende contract transfervrij naar Sparta. Het leverde ADO direct ruimte op in het salarisbudget. Geld waarmee de huidige selectie kan worden versterkt.

Pijnlijk genoeg is dat bij het vertrek van Immers niet het geval. De middenvelder, eveneens een groot boegbeeld van de club, wordt niet door een andere club overgenomen of gehuurd. ADO en hij zijn tot een akkoord gekomen over de ontbinding van zijn contract. En dat was er niet zomaar eentje. Immers, inmiddels 34 jaar oud, had nog een verbintenis van vijf seizoen. Twee daarvan zou hij nog als voetballer aan de club verbonden zijn, daarna zou hij als jeugdtrainer aan de slag gaan.

Daar is nu dus een streep doorheen gegaan. En aangezien ADO en Immers allebei hun tevredenheid uitspraken over de manier waarop de situatie is afgehandeld, betekent het vertrek van één van de sterkhouders van de afgelopen seizoenen niet dat de club er financieel acuut beter van wordt. Het afscheid van Immers geeft ADO pas in een later stadium meer stootkracht.

Steunpilaren
Het geeft des te meer aan dat ADO het financieel zwaar heeft. De coronacrisis heeft er ook in gehakt in Den Haag, waardoor de club haar grootverdieners op leeftijd het liefst ziet vertrekken. Zelfs al is het Immers. Want waar onder meer Michiel Kramer, Erik Falkenburg en Aaron Meijers al eerder in de etalage werden gezet, werd afgelopen lente nog uitgesproken dat Immers en John Goossens de steunpilaren moesten worden van het nieuwe ADO.


Een ADO met een zo Haags mogelijk gezicht, welteverstaan. In navolging van de technische staf, die met trainer Aleksandar Rankovic en assistenten Richard Knopper en Rick Hoogendorp voor veel herkenbaarheid zorgt, moest de hele club een doorsned

Er was een nieuw salarisplafond gesteld waardoor het erop lijkt dat de mannen met clubliefde zijn vertrokken om de club te helpen. Hypocriet als er nu alsnog een paar duurdere jongens terug komen, geloof ik dus ook niet in. Vaak liggen er lijstjes klaar en zijn gesprekken al gevoerd, maar om nieuwelingen daadwerkelijk binnen te hengelen moet er ruimte beschikbaar zijn in de salarishuishouding. Dus...kom maar op nu TS!

BLEISWIJK-1 schreef:

Met het deze ronde doorkomen verdiend AZ ongeveer 5 miljoen euro. Uit de pot Champions league en het zeker zijn van Uefa cup voetbal.

De overwinning tegen Plzen brengt niet alleen sportief goed nieuws, ook financieel is het een flinke meevaller voor AZ. Deelname aan de Europa League is na de overwinning zeker, waardoor de Alkmaarders ten minste 2,92 miljoen euro bij kunnen schrijven op hun bankrekening. Mocht ook de volgende voorronde van de Champions League gewonnen worden is AZ zeker van 5 miljoen euro.

Stel dat AZ de groepsfase van de Champions League bereikt, dan is het helemaal kassa voor de club. Deelname aan het miljardenbal van de UEFA levert ten minste 15,25 miljoen euro aan startgeld op.

Probleem ligt duidelijk voorin, daar kan de bal niet vastgehouden worden, waardoor je elftal constant onder druk komt te staan. Een lange bal van achteruit komt 2x zo snel terug. Een diepe bal van een middenvelder is zinloos omdat er geen snelheid was (althans tegen Vitesse) met name met Kramer en Falkenburg.

Dus het is echt noodzakelijk dat er nog een linksbuiten komt zodat je gewoon 4-3-3 kan spellen.
Want bij een systeem als 4-4-2 heb je een balvaste spits nodig, met daaromheen een behendig ventje.Die ballast Spits is er volgens mij niet, tenminste Kramer is het niet en van Arweiler weet ik te weinig.

Aad schreef:

Erg verwarrend allemaal. Omroep West heel het juist weer uit de tekst verwijderd

Laten we vertrouwen hebben in het beleid wat er nu gevoerd word. Gezien de laatste ontwikkelingen verwacht ik wel dat er een optie tot koop bij zal zitten aangezien ik niet kan geloven dat ze zo stom zullen zijn. Het is ook niet zo dat er geen tijd meer is om een andere spits te vinden waardoor ze het zonder optie tot koop "moeten" doen.

De eerste helft al meer kansen en schoten op goal gezien dan vorig jaar gemiddeld iedere wedstrijd. Het blijft een oefenwedstrijd maar wat me opvalt zijn de Boer en Bourard waardoor de bal gewoon 5 seconde sneller in de voorste linie komt in vergelijking met een Immers en Goossens. Meijers is fit en draait een goede voorbereiding tot nu toe alleen verdedigen kan die gewoon niet.

Of het een succesverhaal wordt is een tweede, maar met de komst van die jonge jongens begint het steeds meer te kriebelen bij me.

Natuurlijk is het jammer dat Beugelsdijk vertrokken is en dat Elia voor een andere club kiest. Maar laten we wel wezen: We hebben er echt een stel leuke frisse voetballers bij die voor een succesvolle carrière profvoetballer willen vechten en die wat willen laten zien. Die jongens zullen heus wel luisteren naar de coach. Jongens als Immers, Goosens en Bijen zullen heus geen slechte invloed op die jongens hebben.

Al de voetballers in de Eredivisie zijn ooit onderaan begonnen en waren ooit een onbekend talent. Den Haag heeft de laatste decennia wel vaak gegokt op de bekendere namen (Rzasa, Bosschaart, Den Ouden) en dat liep meestal wel goed af, maar dat was is in deze tijd waarbij de financiële broekriem aangehaald moet worden niet meer mogelijk. Jol en Hamdi lijken me verstandige kerels die het goed aanpakken waardoor we op termijn Heracles en Willem II structureel weer voorbij moeten kunnen.

Ik heb er zin in!

Mr. FC DEN HAAG schreef:

Hahaha..... wat een lulhannes is die Elia toch, prototype "NEP HAGENEES!" Weggooier eerste klas maar wel slim en listig gespeeld door zijn zakenwaarnemer, eventjes wat eredivisie clubs tegenelkaar laten opbieden. Ik ben er echt niet rouwig om was er juist op tegen om deze kapsones rapper binnen te halen!

Ik kan me nog een uitspraak van hem herinneren dat hij alleen in Nederland voor ADO, Twente en Feyenoord zal willen uitkomen bij terugkomst omdat deze clubs veel voor hem zouden hebben betekent. Eenmaal terug in Nederland geeft Feyenoord aan geen interesse te hebben in Elia, waardoor alleen ADO en Twente overblijven en melden serieuze interesse in hem te hebben.

Toen kwam Utrecht voorbij en die haalt hem binnen.. Huh? hoe dan, het is totaal niet logisch. En dan erbij halen dat die geen vechtvoetbal wil spelen, ineens ook allemaal.
Klote streek van hem waarbij de haatreacties zeer begrijpelijk zijn, hij heeft nou eenmaal voor de tegenstander gekozen dus support verdient hij niet.

Club Achter de Duinen schreef:

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Vier coronagevallen ADO: duel NAC afgelast
De oefenwedstrijd tegen NAC Breda is op het laatste moment afgelast.
Lees het nieuwsbericht

Jammer maar helaas uitstekend gehandeld.

Ben er zo wie zo een voorstander van om veel meer te gaan testen, en op vitale plekken - openbare ruimtes, vliegvelden, stations, gemeentehuizen restaurants, bars, zwembaden voetbalstadions etc etc te temperaturen.

Zo kan je veel beter in kaart brengen en gericht handelen om mensen te isoleren. I.p.v. algemene maatregelen op te leggen- waar zich steeds minder mensen aan houden - waardoor er tienduizenden mensen die vaak gezond zijn de WW of Bijstand in te sturen. Ik zie ze elke dag, een groot drama.

Op deze manier breng je de economie ontzettend veel schade toe.
Meten is weten. En dan gericht handelen.

Door Freek Jansen Freek JansenCULT
Een zomerdag in 2011 veranderde het leven van Jaap van Duijn (29). Een invalbeurt van vier minuten maakte van de aanvaller met de bos krullen dé cultheld van ADO Den Haag. Met de Katwijker gaan we terug naar de plek van zijn memorabele moment als eendagsvlieg.

VI vroeg de supportersverenigingen van alle Nederlandse profclubs een topdrie te maken van hun grootste culthelden. In deze derde week worden de laatste winnaars van de 34 clubs in een speciaal verhaal uitgelicht en uiteindelijk komt er op VI.nl een ultieme cultheld als winnaar uit de koker. Aanvullingen? Is er iemand over het hoofd gezien? Mail deze herinnering of anekdote naar mijncultheld@vi.nl.
‘Je houdt me niet voor de gek, hè!?’ Het is de derde keer in het telefoongesprek dat Jaap van Duijn controleert of hij geen onderdeel is van een klassieke voetbalgrap. Een speler laten opdraven voor een interview omdat hij een uitverkiezing heeft gewonnen en dan met een paar grapjassen klaarstaan om hem vol genoegen op te vangen en uit te lachen. Van Duijn heeft een sterk vermoeden dat hij deze keer het lijdend voorwerp van het staaltje voetbalhumor is. Hij kan maar niet geloven dat hij door de supportersvereniging van ADO Den Haag is verkozen tot dé cultheld uit de clubgeschiedenis. Daar komt bij dat hij onlangs een grap uithaalde met zijn trainer Sjaak Polak, door telefoonnummers stiekem te verwisselen, waardoor Polak iemand anders aan de telefoon kreeg dan hij verwachtte en in verlegenheid werd gebracht. Polak, zelf ook niet vies van een flinke dosis voetbalhumor, snauwde hem direct toe dat hij hem nog wel een keertje terug zou pakken. Voor Van Duijn was het duidelijk: de uitverkiezing tot cultheld in combinatie met een interview voor VI was dé aangekondigde grap van Sjaak Polak.

— Aanbevolen —
Stemronde 3: laatste 13 culthelden maken fraaie verzameling compleet
Stemronde 3: laatste 13 culthelden maken fraaie verzameling compleet
VI gaat op zoek naar de ultieme cultheld. Stem mee!

Als er aan het einde van het telefoongesprek met de huidige aanvaller van de topamateurs van FC Rijnvogels uit Katwijk toch een afspraak uitrolt voor een week later in het ADO-stadion, lijkt de twijfel bij de speler verdwenen. Het is echter van korte duur. Er volgt nog een app-bericht met nogmaals de vraag of het echt geen grap is en een paar uur later hangt zelfs Nathalie Nuiten aan de lijn. Ze is alweer vijf jaar weg als persvoorlichtster van ADO Den Haag, maar zag eerder op de avond wel plotseling de naam Jaap van Duijn op haar telefoon verschijnen. De Katwijker verzocht Nuiten om het toch echt nog een keer bij VI te checken. Hij voelde nattigheid.


PEPERNOOT
De totale verbazing en achterdocht bij Van Duijn is, nog los van de mogelijke fratsen van Polak, zeker niet zo vreemd. Michel Adam, Cor Lems, Lex Immers, Tom Beugelsdijk. Zomaar vier namen die voorbijschieten bij het beeld van een Haagse cultheld. En de lijst zou nog vele malen langer kunnen zijn, waarbij elke speler wel voldoet aan ingrediënten voor de uitverkiezing. Toch kozen de supporters van ADO Den Haag voor een speler die slechts negen minuten in de hoofdmacht acteerde. Jaap van Duijn. De naam zal bij het grote voetbalpubliek buiten de Hofstad dan ook niet direct tot de verbeelding spreken. Maar hoe anders is dat binnen de stadsmuren. Het Alle ballen op Japie roept bij elke Hagenees een glimlach op.

‘Zeker weten, Japie is uitgegroeid tot een absolute cultheld van onze club.’ Aan het woord is Jacco van Leeuwen, voorzitter van de supportersvereniging van ADO Den Haag. Hij kan zich de bewuste 21 juli 2011 nog kraakhelder voor de geest halen. Op een broeierige zomeravond trad de Residentieclub aan tegen het Litouwse FK Tauras, in de tweede voorronde van de Europa League. Nadat de eerste wedstrijd al met 2-3 was gewonnen, leverde de return in Den Haag een eenvoudige 2-0 zege op. Na afloop ging het echter niet over de plaatsing voor de volgende ronde. Alle aandacht was gevestigd op een kleine aanvaller, die vier minuten voor tijd in de ploeg kwam voor Tjaronn Chery. ‘Geloof me, werkelijk niemand had tot dat moment ooit van Jaap van Duijn gehoord. Maar Japie, een gozer uit Katwijk met een enorme bos krullen vergelijkbaar met die van de zanger Gordon in zijn hoogtijdagen, zette het hele stadion op zijn kop. Zodra hij zijn eerste stap binnen de lijnen zette, ging iedereen helemaal los. Het spreekkoor Alle ballen op Japie werd door de harde kern ingezet en dit sloeg gelijk over op de rest van het stadion.’

Daar bleef het zeker niet bij. De bal hoefde tegen de nietige Litouwers niet eens in de buurt van de destijds twintigjarige aanvaller te komen. Alleen al de verschijning van Japie op het veld was voldoende voor massale jolijt op de tribune. ‘We toverden met zijn allen echt alle liedjes tevoorschijn’, vervolgt Van Leeuwen. ‘Zing ik ajai Japie, Japie jee en Japie, Japie, we worden kampioen! Japie in Oranje!, We willen haar zoals Japie! en vooral vaak Alle ballen op Japie.’

Voor wie alles nog eens wil herbeleven is er gelukkig het internet. Nog altijd zijn er filmpjes te vinden met de reacties op de tribune, zelfs eentje waarbij elke seconde van de invalbeurt is vastgelegd. Het plezier spat ervan af, je ziet zelfs supporters massaal richting Van Duijn wijzen als een andere ADO-speler de bal heeft, om die speler aan te sporen de bal naar hem te spelen. ‘Japie deed geen schokkende dingen die wedstrijd, maar is vanaf het begin van zijn invalbeurt tot aan het slotsignaal luidkeels door het hele stadion toegezongen. Supporters hadden buikpijn van het lachen, dit was nog nooit vertoond, volgens mij nergens in de geschiedenis van het betaalde voetbal.’

JAPIE-PRUIKEN
De hoogste tijd om met Japie van Duijn negen jaar naar dato terug te keren naar de plek waar het allemaal plaatsvond. Het kostte wat moeite om hem te overtuigen, maar op deze vrijdagmiddag, wederom half juli, keert Van Duijn samen met zijn vader, ook genaamd Jaap, terug in het ADO-stadion. De krullen hebben plaatsgemaakt voor kort haar, vandaag bedekt onder een pet, en de jonge grillen voor een volwassenere blik. Maar de herinnering aan die dag is nog springlevend als we aan de rand van het veld staan.

‘Daar gebeurde het allemaal’, wijst Van Duijn richting de rechterkant van het veld. ‘Eigenlijk veranderde alles in mijn leven door die invalbeurt. Ik reed eerder op de dag als onbekende speler naar het stadion, ik was al blij dat ik bij de wedstrijdselectie zat. Drie weken eerder was ik aan de voorbereiding begonnen, nadat ik was overgekomen van de amateurs van Quick Boys. En toen stond ik opeens op het veld, zelfs in een Europees duel. Waarbij de supporters helemaal uit hun dak gingen. Hier droomt elk jongetje van twaalf van, en mij overkwam het gewoon. Al die aandacht. Echt volledig uit het niets. Het was een avontuur voor een stripboek.’


© Pro Shots/Willem Vernes
De Japie-hype duurde nog wel even voort in Den Haag. In de week na zijn debuut waren er in de stad al Japie-pruiken te koop. En ook de shirts met het hoofd van de jongeling erop en de tekst Alle ballen op Japie! kenden gretig aftrek. ‘Zag ik opeens supporters met mijn kapsel lopen’, vervolgt Van Duijn met een lach op zijn gezicht. ‘Ik weet nog dat ik een week na die wedstrijd in Den Haag even in het centrum ging winkelen. Het was gewoon niet te doen. Allemaal mensen kwamen op me af, iedereen wilde iets van me. Dat verschil maakte het zo absurd. Ik weet nog dat ik na die wedstrijd opeens allerlei media voor de camera te woord moest staan. Het was iets compleet nieuws voor me.’

`Die dag was mijn hoogtepunt en daardoor misschien ook wel mijn ondergang`

De blik op het veld haalt de herinneringen omhoog. ‘Waar ik ook bewoog op het veld, de bal kwam steeds naar me toe. En de spelers gunden het me ook. Ik weet nog dat we vlak voor het laatste fluitsignaal een vrije trap kregen. Wesley Verhoek, een topgozer, voelde de sfeer goed aan en gaf mij de bal. Ik kwam als rechtsbuiten in het veld, maar schoot die vrije trap met links rakelings naast. Jammer, anders was de avond ook in de statistieken vereeuwigd.’ Van Duijn weet nog goed dat zijn ploeggenoten destijds tijdens en na de wedstrijd de grootste schik hadden om hem. ‘Ik kwam van de amateurs, was twintig jaar, maar paste wel bij de club. Ik was een bluffertje, had een grote bek en vond het allemaal geweldig. Na afloop maakte Wesley Verhoek me nog gek, toen we voor de fanatieke supporters van Midden-Noord stonden. “Japie, je moet je shirt uitdoen”, zei hij. En ja, hoor, ik deed het direct. Stond ik daar met ontbloot bovenlichaam te springen voor de uitzinnige fans.’

Van Duijn kijkt vol genoegen om zich heen in het stadion. Sinds zijn eerste en enige seizoen in het ADO-stadion, kwam hij hier niet meer. ‘Ik weet niet waarom, en nu ik hier weer ben wil ik echt weer snel een keertje gaan, maar het is er eigenlijk nooit meer van gekomen. Maar ik vind ADO een mooie club, man, lekker rauw ook.’ Ook Jaap senior kijkt zijn ogen uit. ‘Kijk, daar zat ik op die avond, samen met mijn vrouw.’ Zijn vinger wijst naar de eretribune. ‘Als vader ben je wel een beetje gespannen als je zoon in het veld komt. Helemaal omdat het zijn debuut was. Maar die orkaan van sfeer en gekkigheid was voor ons ook een complete verrassing. Het was prachtig om te zien, prachtig!’

MCDONALD’S
In het voorbijgaan wordt Van Duijn plotseling opgemerkt. ADO-materiaalman Rob Ravestein moet twee keer kijken, maar herkent de blikken van de Haagse Puyol van destijds en heft spontaan de Alle ballen op Japie-song aan. Een innige omhelzing volgt, waarna tien minuten volgen vol gemeenschappelijke herinneringen aan een bijzondere tijd. ‘Tsja, die dag was mijn hoogtepunt en daardoor misschien ook wel mijn ondergang’, klinkt het tussendoor als harde, maar eerlijke conclusie uit de mond van de voetballer. ‘Ach, je hebt in ieder geval veel plezier gehad, weet je het trainingskamp in Spanje nog, Japie?’ Rob geeft een voorzet, die door Japie direct wordt binnen gekopt met een mooie anekdote. Maar eerst volgt nog wat meer achtergrondinformatie.

`Stond ik daar voor de neus van trainer Maurice Steijn met drie zakken McDonald’s eten, terwijl ik veel te laat was, en aardig wat drankjes op had`

‘Ik was snel populair in de selectie, omdat ik aansluiting had bij de gasten die net zoals ik wel een grote bek hadden. Met Wesley Verhoek, Lex Immers, Ahmed Ammi kon ik direct lezen en schrijven. Zij zeggen wat ze denken, houden van een geintje, en dat heb ik ook. Alleen het verschil was dat zij allemaal al minimaal honderd wedstrijden als prof achter hun naam hadden staan en ik net kwam kijken. Daardoor had trainer Maurice Steijn ook al snel zoiets van: Rustig aan jij, Japie. Alleen ik bleef gewoon mezelf en tsja, dan gaan dingen weleens mis.’

Van Duijn komt aan bij het moment van materiaalman Rob. ‘Trainingskamp, Spanje. We gingen met een groepje op stap en moesten voor een bepaalde tijd weer in het hotel terug zijn. Maar het werd veel later en na het avondje stappen gingen we nog even langs de McDonald’s. Zakken vol bestelden we, en die zouden we in het hotel dan opeten. Ik stapte voorin bij de taxi, met Wesley Verhoek, Lex Immers en Ahmed Ammi op de achterbank. Maar ik had geen geld meer op zak en dat wisten zij ook. Toen we bij het hotel aankwamen, gooiden zij hun deur van de taxi open en renden hard naar hun kamer. Weg waren ze. Zat ik daar, nog met de gordel om, zonder geld naast die Spaanse taxichauffeur, terwijl ik drie grote zakken met McDonald’s-voer op mijn schoot had. Ik proberen uit te leggen, maar ja, dat liep niet goed af.`

`Vervolgens spoedde ik me ook maar naar binnen, maar wie verscheen er in de lobby van mijn neus? Trainer Maurice Steijn, samen met looptrainer Jurgen Seegers, die dagelijks heel fanatiek bezig was met wat je wel en niet moest eten om fit te blijven. Stond ik daar met drie zakken McDonald’s eten, terwijl ik veel te laat was, en natuurlijk aardig wat drankjes op had. En ondertussen kwam een scheldende taxichauffeur achter me aan. Tsja, lul je daar maar eens uit… Toen ik na al het gedoe even later op de hotelkamers van die gasten kwam, gierden ze het uit van het lachen. Wat hádden ze een lol. En ik ook wel, alleen ik wist ook direct dat dit niet echt mee hielp in de jacht op speelminuten.’

In januari 2012 met Wesley Verhoek op zijn rug tijdens het trainingskamp in Spanje.
© Pro Shots/Willem Vernes
In januari 2012 met Wesley Verhoek op zijn rug tijdens het trainingskamp in Spanje.
Die jacht mislukte dan ook hopeloos. Een paar weken na zijn debuut mocht hij nog een paar minuutjes opdraven in een kansloos uitduel met FC Groningen. Daar bleef het bij. Hoe prachtig en imponerend zijn entree ook was, het was al snel weer over met Van Duijn. Het contrast was groot. Voor zowel de club als de supporters stond één ding namelijk vast in juli 2011: aan cultheld Japie ging ADO nog veel plezier beleven. Maar dat liep toch anders.

`De minuten die ik speelde, waren allesbehalve kleurloos. Zelfs mijn oma kijkt de filmpjes op internet nog weleens terug`

‘Dat bedoel ik met dat mijn hoogtepunt ook indirect mijn valkuil werd. Na drie weken beleefde ik mijn debuut, was alles geweldig en voelde ik me opeens echt speler van ADO 1. Iedereen enthousiast, iedereen lovend. Maar onbewust werd de lat daarmee ook heel hoog gelegd. Ik kwam niet meer van de bank af, belandde op de tribune, kwam zelfs wissel te staan bij Jong ADO en moest een paar maanden later ook nog eens meespelen met de amateurafdeling van ADO. Ik had altijd nog maar een amateurcontractje, een reisvergoeding van zevenhonderd euro per maand. Ik beleefde voor mijn gevoel teleurstelling op teleurstelling. Dat was zo apart. Terwijl ik zonder die krankzinnige avond en misschien een rustigere, geleidelijke weg veel meer had kunnen spelen. Maar dat is als, en daar doe ik niet aan. Joh, ik kijk ook niet negatief terug. Integendeel. Het bleef bij één seizoen ADO, maar het was wel een bijzonder jaar en ik heb ontzettend veel lol gehad. En de minuten die ik speelde, waren allesbehalve kleurloos. Zelfs mijn oma kijkt de filmpjes op internet nog weleens terug. En ik kan het zelf later weer aan mijn kinderen vertellen en laten zien. En nu dus gekozen tot cultheld van ADO, door de supporters. Dat is wel echt kicken.’

Dagelijks ziet Van Duijn het ADO-stadion liggen, maar rijdt hij er vervolgens voorbij. Richting het Westland, waar hij in het bollenbedrijf van zijn vader in Honselersdijk werkt. Samen met zijn broer moet hij op termijn het bedrijf gaan overnemen. De kwekerij en de bloemenveiling in plaats van het voetbalstadion. Van Duijn speelde in de jeugd van PSV en Feyenoord, kende een historische doorbraak bij ADO, maar werd vervolgens bij Spakenburg, Quick Boys, Noordwijk en Rijnvogels vooral een zeer verdienstelijke amateurspeler. ‘Maar wij zullen Japie nooit meer vergeten’, zegt Van Leeuwen tot slot namens de supportersvereniging van ADO. ‘Door zijn bijzondere voorkomen en door het meest bijzondere debuut in de geschiedenis van onze club. Hij is voor ons uitgegroeid tot een absolute cultheld!’

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

jbdh, James, Alle ballen op Jort, zuiderwijk, FFL en 244 gasten.

Bekijk de topshouts