Tag: dagen

Trending: ideho spelers niveau geld zaakwaarnemers media

Toon alle shouts

Fijne dagen en gecondoleerd met weer een waardeloos voetbaljaar.

Bollie74 schreef:

Het jaar 2020 begon met een thuisoverwinning en hopelijk eindigen we dit vreemde jaar er ook mee. Anders eindig je een vreemd jaar met maar 2 overwinningen. Oke er zullen foutjes gemaakt blijven worden, maar als we vanavond om 22.00 uur elkaar kunnen feliciteren met een overwinning (maakt niet uit hoe) dan gaan we toch met zn allen fijn de kerst in.

Sluit ik mij bij mij laten we het hopen mooi kerst kado ! Beetje licht in deze dagen COME ONNN

Aha Koopmans is de LUL nu deze dagen .

rd.. schreef:

Die hebben zo`n salary cap van 200.000 niet.
Ik kan wel begrijpen waarom hij moet slikken als hij een lage aanbieding krijgt. Dat zal maximaal 200.000 geweest zijn, maar uit zijn woorden zou je kunnen opmaken dat dat veel minder is.

Hadden we zeker wat aan gehad.

Na 354 dagen zonder wedstrijd werkt hij nu in Baskenland aan een keiharde comeback

Zou weer een speler zijn die een lange weg moet bewandelen voordat hij wedstrijdfit is... zou het geld dus niet waard zijn (want we willen toch versterkingen die er direct staan??)

In de winterstop een echt goede LB en RB halen die op eredivisie niveau spelen.

e afgelopen tijd ging het allemaal een stuk minder lekker voor Van La Parra. Het begon allemaal met een keuze voor Rode Ster Belgrado in de zomer van 2019. Hij kreeg lange tijd niet betaald, moest apart trainen van de groep en zat daarna zeven maanden clubloos thuis. Na 354 dagen zonder wedstrijd werkt hij nu in Baskenland aan een keiharde comeback.
Welkom in het leven van Rajiv van La Parra.

© Pro Shots
`In het stadion van ADO Den Haag zat ik aan tafel met Martin Jol en Mo Hamdi. We hadden een fijn gesprek en ze legden me nogmaals uit dat ik met een keuze voor ADO niet mijn zakken zou gaan vullen. Dat was op dat moment ook niet belangrijk voor me: ik wilde na een lastig jaar gewoon weer lekker voetballen. Ik verwachtte weinig van het aanbod van ADO, maar het salaris dat ze me boden was disrespectvol. Ik wil het bedrag niet noemen, maar het was vergelijkbaar met een jeugdcontact. Dat kwam wel even als een klap binnen. Even later zat ik thuis op de bank en schoten er allemaal flashbacks door mijn hoofd. Ik dacht terug aan voetballen op een uitverkocht Wembley en hoe ik niet zo lang geleden nog in de Premier League speelde. Ik dacht bij mezelf: hoe ben ik in hemelsnaam in deze situatie beland?


We hadden hem er wel bij kunnen hebben van La parra en kishna op de flanken

slash070 schreef:

Ja precies, ben er een beetje klaar mee dat elke tegenstander vantevoren een maatje te groot wordt geacht. Je wordt tegenwoordig tijdens de voorbeschouwing op Fox al depressief geluld voor de aftrap. Het denigrerende over ADO is inmiddels bij die verslaggevers met hun `deskundige` aan dat tafeltje aan het veld ook al helemaal een eigen leven gaan leiden. (of lijden)

Een keertje een lekkere overwinning van een nulletje of 3 á 4 is het beste medicijn om weer een beetje serieus genomen te worden. A.s. zondag bijvoorbeeld . . .

Het is een prima oefenwedstrijd. We hebben niets te verliezen. ADO heeft veel wedstrijden nodig om op elkaar ingespeeld te raken. Het is nog teveel los zand. Verdediging vind ik al wel verbeterd. Belangrijk is er ongeschonden uit te komen: geen kaarten, blessures.

Drie dagen later, de woensdag daarop, MOETEN WE ER STAAN!

P.E.C. thuis!

Premium artikel in het AD.

Jol over ontslag Rankovic: `Niemand hoeft naar mij te luisteren, maar het kan af en toe wel slim zijn’

INTERVIEWMartin Jol werd in december 2019 technisch adviseur bij ADO Den Haag. De oud-speler wilde helpen en zijn club een Haagser gezicht geven. Een roerig jaar met twee voortijdig vertrokken trainers en veel kritiek op het spelersbeleid later, blijft hij standvastig. ,,Ik heb nu meer stress dan ik ooit heb gehad als trainer.’’

Als Martin Jol (64) over ‘zijn club’ praat, heeft hij het vaak over FC Den Haag, zoals ADO Den Haag vanaf de fusie tussen ADO en Holland Sport in 1971 tot 1996 heette. En dat is niet zo gek. Bedenk een hoogtepunt uit de tijd dat de club die naam droeg en de kans is groot dat het huidige hoofd van het Haagse technisch hart erbij was.

ADO kan nu niet anders spelen dan op deze manier: ‘We moeten nog een hoop leren’

,,Dat FC Den Haag, daar heb ik zo’n goed sterk gevoel bij’’, zegt hij. ,,Dat geel-groen. Ik zou zo graag willen dat meer mensen zich net zo tot de club aangetrokken voelen als ik.”

Jol begon er zijn carrière, stond in het basiselftal dat in 1975 de ten koste van FC Twente de beker­finale won. Hij deed mee toen FC Den Haag de kwartfinale van de ­Europa Cup II haalde. En hij sloot er zijn voetballoopbaan af. De drievoudig international speelde in 1985-1986 ook een cruciale rol in één van de meest ­memorabele seizoenen uit de clubgeschiedenis, toen de FC ongeslagen kampioen van de eerste divisie werd.

Deze club heeft nooit een cultuur gehad waarin de ‘eigen mensen’ echt werden gekoesterd. Er zijn hier vrijwel altijd buiten­staan­ders aan de leiding geweest.

Jol in 1985 in zijn laatste periode als speler in Den Haag, met woeste baard in een wedstrijd tegen Willem II. © AD/HC

In de Ernst Happel Lounge van het Cars Jeans Stadion hangt een foto van hem uit die periode, duidelijk herkenbaar vanwege de robuuste baard die hij op dat moment had. Hij is er trots op.

Maar zo belangrijk voor het huidige ADO Den Haag als hij toen was, werd hij lange tijd niet meer. En dat is in zekere zin best vreemd. Want de carrière van de voetballer Martin Jol was mooi, zijn status als trainer werd nog veel groter.

Met Roda JC won hij de KNVB-­beker, de eerste prijs in de Limburgse clubgeschiedenis. Het piepkleine RKC bracht hij naar de top 6. Jol boekte successen bij Tottenham Hotspur, HSV, Ajax en Fulham, maar hoofdtrainer van ADO Den Haag werd hij nooit. Toen hij eind 2015 toetrad tot de raad van commissarissen in Den Haag (hij zat tot juni 2017 in het toezichthoudende orgaan van de club), was hij tegelijkertijd nog eventjes trainer van het Egyptische Al-Ahly, maar aan de slag gaan bij ADO was geen serieuze optie.

Je moet na jouw tijd bij Fulham toch gevraagd zijn om trainer van ADO Den Haag te worden?
,,Ja. Soms alleen maar voor de vorm, moet ik eerlijk zeggen. Maar het is er nooit van gekomen.”

Baal je daar achteraf nog van?
,,Nee, joh. Ik ben zo verschrikkelijk Den Haag-gekleurd. Ik heb er zestien jaar gewerkt. Ik ben één van de weinigen die de club in al zijn facetten heeft meegemaakt. Als ADO, als FC Den Haag, als ADO Den Haag. Maar deze club heeft nooit een cultuur gehad waarin de ‘eigen mensen’ echt werden gekoesterd. Er zijn hier vrijwel altijd buitenstaanders aan de leiding geweest.
,,Wat het ook is, Aad de Mos zei dat laatst treffend: je moet bij elke club waar je zit op een gegeven moment weg. Maar als die club je familie is, dan zit je toch jarenlang heel gek te kijken als je er bent weggestuurd. Dan is het een voordeel als je er niet werkt, want dan kan je niet uit je eigen familie worden gejaagd. Maar dat is niet de reden waarom ik hier nooit trainer ben geworden, hoor.’’

Lichamelijke klachten waren dat de laatste jaren wel. ,,Ik heb, zoals ze dat in Engeland zeggen, een minor heart attack gehad. Een blokkade van de circumflex. Dat heb ik als een ­teken van boven gezien. Dat ik het rustiger aan moest doen.”

Maar dat heeft Jol niet lang volgehouden. Inmiddels speelt hij alsnog een cruciale rol bij ADO Den Haag. Niet als trainer, maar als hoofd van het technische hart. Hij heeft de belangrijkste stem in de samenstelling van de selectie, maar probeert ook zijn kennis te gebruiken voor het hervormen van de Haagse jeugdopleiding. ,,Ik heb nu meer stress dan ik ooit heb gehad als trainer’’, vertelt hij. ,,En dan heb ik het over het meeleven tijdens de wedstrijden. Als we niet winnen, ben ik niet te genieten.”

Jol bekleedt zijn nieuwe functie sinds afgelopen lente. Maar algemeen directeur Mohammed Hamdi haalde hem in december 2019 al binnen als adviseur. ADO Den Haag stond op dat moment voorlaatste in de eredivisie en ging Alan Pardew aanstellen als de nieuwe hoofdtrainer, als op­volger van Alfons Groenendijk. In die fase vertrokken ook veel directie­leden en managers bij de club. Het jaar 2020 zou niet bepaald rustig ­worden, dat was toen al duidelijk.

Waarom ben je er weer ingestapt?
,,Ik vond het vervelend dat de club in een slechte situatie zat. En Mo zat hier. Ik kende hem. Toen ik zag dat hij hier algemeen directeur was geworden, kreeg ik nóg meer interesse in hem en de club. Hij is een man die twaalf tot veertien uur per dag werkt. Dat vond ik heel positief. Het is een jonge gozer die de club erbovenop wil helpen. Bij zijn voorgangers dacht ik steeds dat het niet zou gaan lukken. Maar bij Mo zie ik dat het hem écht iets doet. Hij is misschien niet op het beste moment ingestapt, maar zeer ambitieus.”

Jol wilde helpen. En hij probeerde aanvankelijk Tscheu La Ling met zich mee te krijgen. Ling had als eigenaar van het Slowaakse AS Trencín be­wezen een club met gericht beleid omhoog te kunnen stuwen. Hij heeft volgens generatiegenoot Jol een blauwdruk voor hoe de topsport­cultuur binnen een club moet zijn. ,,Hij heeft een concept dat werkt. Maar Tscheu La vroeg zich af waar ik aan begon. ‘Je trekt aan drie dode paarden’, zei hij. Maar ik weet dat hij ook een hart voor de club heeft.

,,Het is toch onze club? Er is hier niet vaak iemand geweest die hele dagen werkt en daar niets voor hoeft te hebben. Kijk, RKC en Tottenham Hotspur zitten in mijn hart, maar deze club zit in mijn ziel, hier ben ik opgegroeid. Daarom doe ik het.”

Zijn poging om Ling erbij te betrekken, was ook zijn eerste actie richting de cultuuromslag die hij graag ziet plaatsvinden. Jol wil dat het Haagse gezicht zichtbaarder wordt binnen ADO, hij heeft het vanaf zijn eerste dag als hoofd van het technische hart benadrukt. En dat Haagse gezicht moet er eerst in de organisatie komen.

Wat hoop je hier nou te bereiken?
,,Ik wil gewoon dat die Haagse gezelligheid en topsportcultuur er is. Ik zou willen dat het een Haagse club is, met Haagse mensen bovenin. Oud-spelers, zoals Tscheu La, Harry van der Laan, Lex Schoenmaker, Aad Kila, Dick Advocaat, Piet de Zoete, enzovoort. Dat soort gasten heb je nodig. Geen dwarsliggers, maar clubmensen met een goede mening. Op dit moment moeten we uiteraard al blij zijn als ADO in de eredivisie blijft. Dat is eigenlijk belachelijk, maar wel de realiteit. Het is nog steeds een grote club, al zou je dat op dit moment niet zeggen. Ik heb in mijn hoofd dat we op termijn, net als FC Utrecht, structureel een subtopper kunnen worden.’’

Wat moet er tegenover staan, wil je hier je energie in blijven steken?
,,Dat de jeugdopleiding zich ontwikkelt, bijvoorbeeld. Want dat vind ik het leukste. Dan ben je, zonder al te veel druk, bezig met de middellange termijn. We hebben het daar al helemaal veranderd. Er lopen goede spelers rond. Ik zou er zo een aantal kunnen opnoemen, bijvoorbeeld jongens die we kortgeleden hebben vastgelegd, die het eerste kunnen halen.’’

Wie?
,,Als het goed is, kun je dat de komende seizoenen zelf gaan zien. Ik zou trots zijn als we op een gegeven moment een speler voor een paar miljoen verkopen nadat hij hier op jonge leeftijd is gekomen en langzaam is gebracht. Als we dat bereiken, zijn we op de goede weg.”

Als een club je familie is, is het een voordeel als je er niet werkt, want dan kan je niet uit je eigen familie worden gejaagd.

Maar het herinrichten van de jeugdopleiding is één, Jol moest afgelopen zomer ook een metamorfose in gang zetten bij het eerste elftal. ,,We zijn begonnen met het aantrekken van jonge spelers. De bedoeling was om de selectie daarna aan de bovenkant te versterken. Het gros van de oudere spelers vervangen en een goede, ervaren as creëren. Dat is niet helemaal gelukt, maar we zijn er nog steeds mee bezig.’’

De belangrijkste reden daarvoor is de financiële situatie in Den Haag. ADO staat er slecht voor en moet ­saneren. Het overbrengen van zijn liefde voor de stad Den Haag was vaak Jols belangrijkste betaalmiddel bij zijn zoektocht naar nieuwe spelers. ,,Den Haag, met het strand en het groen op twee kilometer van elkaar, is één van de allermooiste steden van Europa’’, vertelt hij. ,,Toen we in onderhandeling waren met David Philipp ben ik met hem door de stad gaan rijden, over de boulevard. Het was goed weer en ik dacht: nu moet hij wel komen. Want het is geen vanzelfsprekendheid dat iedereen maar even naar ADO Den Haag komt, hè? Wij kunnen niet zo makkelijk een speler halen.’’

Toch trok ADO achttien spelers aan voor de hoofdmacht. Bovendien werd er een heel nieuw tweede team geformeerd en een groot aantal jeugdspelers naar Den Haag gehaald.

Was een tussenoplossing niet ­beter geweest? Een paar directe versterkingen in plaats van achttien nieuwe spelers?
,,Nee, dat zeggen zo veel mensen. Maar dat kon op een gegeven moment niet meer. We zaten al aan het maximum van ons salarishuis. We hadden het van tevoren helemaal uitgestippeld, maar we moeten handelen naar de financiële situatie. Er is al eerder geprobeerd om de selectie te transformeren en wij pakken nu door. In het belang van de club. We proberen onze nek uit te steken.’’

ADO begon niet goed aan de competitie. De club staat voorlaatste, net als een jaar geleden, toen Jol zijn missie begon. Het leverde het hoofd van het technische hart al veel kritiek op. De selectie die hij met de club heeft samengesteld, is volgens velen niet goed genoeg voor de ere­divisie.

Daarnaast speelde hij een rol in het snelle ontslag van Aleksandar Rankovic, de trainer die niet naar Jol geluisterd zou hebben. ,,Niemand hoeft naar mij te luisteren’’, countert de technisch adviseur. ,,Maar het kan slim zijn om het af en toe te doen.’’

En kritiek? Die kan Jol wel hebben. ,,Iedereen roept maar dat het hier niet goed gaat. Maar dat weten wij ook wel. Het voetbal is nog niet zo heel goed, we zijn verjongd. Wij hebben de handschoen opgepakt om er weer wat moois van te maken. We willen dat iedereen trots is op het geel-groene shirt. We hebben er vertrouwen in dat het gaat lukken en het liefst met Haagse jongens in de organisatie. Ik heb in elk geval mijn verantwoordelijkheid genomen en ik kan er ook niet mee stoppen. Soms lig ik er wakker van, maar ik ga door. Deze club moet overeind komen en weer omhoog.’’

Haagse Mahi speelt morgen tegen ADO, de club die hem als jochie wegstuurde: ‘Ik heb dagen onder mijn dekens gehuild’
FC-Utrecht aanvaller Mimoun Mahi (26) speelt morgen tegen de club uit zijn geboortestad Den Haag. Als 15-jarige werd hij afgewezen door ADO, waarna hij dagen lag te huilen. Hoe kan het dat hij nooit voor de club uit de Hofstad heeft gespeeld?

Tim Reedijk 05-12-20, 09:54
Hoezo heb jij eigenlijk nooit bij ADO gespeeld?
Mahi: ,,Ik ben geweigerd in de jeugd. Ik was blijkbaar niet goed genoeg. Een halfjaar later kon ik wel naar Sparta. Het was een heel vaag verhaal. Ook de manier waarop ik geweigerd ben. Het werd maar niet duidelijk waarom. Het is zonde hoe dat gelopen is, maar no hard feelings. Ik ben blij hoe het uiteindelijk op een andere manier, via Sparta, gegaan is.”

Wij moeten uitstralen dat we de wedstrijd tegen ADO moeten winnen. Niet om onnodig druk te zetten, maar ik denk dat wij gewoon meer kwalitei­ten dan ADO hebben

Mimoun Mahi
Had je er graag willen spelen, als kind van Den Haag?
,,Je komt uit Den Haag en je doet er alles aan om bij een bvo te komen. Ik begon op mijn elfde pas heel laat met voetballen en liep na vier jaar voetballen driekwart jaar stage bij ADO. Uiteindelijk deed het wel heel veel met mij dat ik geweigerd werd. Ik was 15 jaar en werd zonder duidelijke boodschap weggestuurd. Daarna kwamen ze terug voordat ik naar Sparta kon gaan, maar dat was een no go voor mij.”

In hoeverre zag je op het moment van je afwijzing je profvoetbaldroom vervliegen?
,,Ik vergeet nooit het moment dat ik van mijn broer hoorde dat ik geweigerd was. Dagenlang zat ik thuis te huilen onder mijn dekens. Dat deed wel echt iets met me. Misschien heeft het me uiteindelijk de voetballer gemaakt die ik ben geworden. Dat ik harder ben.”

Je familie woont nog steeds in Den Haag?
,,Zeker. Eén zus is naar België verhuisd, mijn broer woont nog in Den Haag, maar niet in de Schilderswijk. Al mijn andere broers en zussen wonen daar nog wel en daar ben ik nog regelmatig. Nu ik bij FC Utrecht voetbal, is het makkelijker om langs te gaan. Dat is fijn. Mijn familie heeft me wel extra op scherp gezet voor morgen. Hopelijk kan ik ze belonen.”

Mahi heeft roerige eerste maanden achter de rug in de Domstad. ,,Je zag tegen Feyenoord (1-1, red.) gewoon dat we heel veel kwaliteiten hebben”, vindt Mahi. ,,Je wil wedstrijden winnen, dan krijg je een andere sfeer. Dan is het toch wat fijner om op de club te komen dan telkens met een gelijkspel.”

Voelt ADO als een wedstrijd die je moet winnen, gezien jullie programma?
,,Wij moeten uitstralen dat wij die pot moeten winnen. Niet om onnodig druk te zetten, maar ik denk dat wij gewoon meer kwaliteiten hebben.”

Sprinkhaan070 schreef:

Hoop opgeven? Dat doet Kishna niet hoor.

Hier het stukje betreffende het opgeven uit interview.

Ricardo Kishna hoopt ooit weer in de Champions League spelen. Eerst wil de 25-jarige aanvaller weer de oude worden bij ADO Den Haag, waar hij drie jaar geleden zijn derde zware knieblessure opliep. "Ik heb dagen huilend op de bank gezeten, omdat ik dacht: dit is het. Ik kap ermee, ben er klaar mee", zegt Kishna.

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Video: Kishna maakt rentree
Ricardo Kishna stond zaterdagavond na 1168 dagen weer binnen de lijnen.
Lees het nieuwsbericht

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Erik070, ADOZoetermeer en 103 gasten.

Bekijk de topshouts