Tag: hard

Toon alle shouts

Ik moet wel hard lachen om het opportunisme rond die Ratiu. We hebben hem een kwartier aan het werk gezien. 1 kwartier! Een kwartier waarin hij, wat mij vooral is bijgebleven, vooral zijn haarlok aan de voorkant de juiste kant op zat te vouwen en ontzettend energieke sprintjes trok. "Het talent spatte ervan af!" "Daar gaan we nog veel plezier aan beleven!" "Gouden greep, dat soort jongens hebben we nodig." "Goed dat we een optie tot koop hebben".

Normaal zie je in een kwartier of iemand niks kan, of wel iets kan. Maar niet wat hij in 90 minuten kan. Dat is een ander verhaal. Met Stubbs was het na 3 minuten wel duidelijk. Spence idem. Er zijn er die vol bleven houden dat die wat konden, maar dat was omdat ze eerst vast zo ethousiast waren. Ik zou de torenhoge verwachtingen wat temperen, dan kan het meevallen en wordt de druk op zo`n knul ook niet zo groot.

Voor de slechte lezers: ik zeg dus niet dat het niks is, maar rustig aan. Er zal heus wat inzitten, maar geef het de tijd.

wijstaanboven schreef:

Emmen kan adzic huren wij niet... een dumic zal ook veels te duur zijn dan

Emmen gaat dat hoge salaris ook niet betalen.
zie hoe de selectie in elkaar steekt.
was gisteren weer een puinhoop.
dus hebben ze het geld ook hard nodig
om nog spelers te huren/kopen.

Rankovic heeft nieuwe spelers nodig bij ADO: `Ik hoop er niet op, ik bid er voor`
Door Chris Tempelman

Aleksandar Rankovic werkt toe naar zijn Eredivisie-debuut als hoofdcoach. ADO Den Haag snakt na het slechte vorig seizoen naar kleur op de wangen, maar de Servische trainer lijkt tijd nodig te hebben. ADO komt van ver, een nieuw elftal dat probleemloos uit de zorgen blijft is niet in een paar weken geformeerd. Bovendien moet er nog een kwaliteitsimpuls komen.

Met Jonas Arweiler (afkomstig van Jong Utrecht) is in ieder geval een broodnodige aanvallende versterking binnen. Een kleine drie weken voordat Rankovic als hoofdtrainer zijn debuut in de Eredivisie gaat beleven, uit tegen Heracles Almelo, maken we de eerste voorzichtige balans op met de oefenmeester.

Ben je tevreden over de eerste weken?
`Op zich wel. We zijn goed bezig, proberen een nieuwe manier van spelen te ontwikkelen en er is nieuwe energie. Iedereen is enthousiast, maar dat hoort bij deze periode. Straks moeten er keuzes gemaakt worden, dan begint het pas echt. Zo werkt dat overal en altijd, toch?

Wat is je indruk van de selectie?
`Ik had misschien gehoopt dat we iets verder zouden zijn. Zowel qua invulling als nieuwe speelwijze. Ik moet me er wellicht bij neerleggen dat het meer tijd kost. Dat is ook niet gek, als je ziet waar we vandaan komen. ADO komt echt van ver, het kan niet direct lukken. We moeten geduld hebben. Jonge spelers aantrekken is leuk en een begrijpelijke keuze, maar het is wel een proces. We zijn spelers aan het uitproberen op posities en we kijken welk systeem het beste past. Weet je: het afleren van dingen kost meer tijd dan het aanleren van dingen. Ik wil dat spelers uit hun comfortzone komen, ik wil dat ze dat durven. Dat ze minder op veilig gaan spelen. Ik heb soms het gevoel dat de impact van het vorige seizoen onderschat wordt, zowel mentaal als fysiek. Het zelfvertrouwen is broos.`

Hoe ga je daarmee aan de slag?
`Praten en trainen, maar niet te veel praten. Ik kan twee uur tegen een speler aan lullen, maar dat werkt uiteindelijk niet. Ze moeten overtuigd zijn van de manier waarop we het willen, geloven dat het kan. Dat moeten ze zien en ervaren op trainingen. Dat heeft vele malen meer impact dan het blijven uitleggen.`

Je noemde de oefenwedstrijd tegen Vitesse de eerste echte test. Was je tevreden?
`Over de eerste helft zeker niet. Ik moet eerlijk zijn, dat was gewoon heel matig en dat heb ik de spelers in de rust ook gezegd. Vitesse is een uitstekende tegenstander, maar ik vond ons voor rust gewoon niet goed spelen. Veel te afwachtend. In de tweede helft was het beter. We speelden compacter en stonden beter. Zonder al te veel kansen te creëeren, maar ook zonder veel weg te geven. Ik heb nog veel wissels doorgevoerd en de jonge spelers lieten zich goed zien.`

Wij hebben zeker spelers die een verrassing kunnen worden
Je hebt de jonge spelers die aangetrokken zijn en de eigen jeugd nu enkele weken aan het werk gezien. Wat is je indruk?
`Ik ben supertevreden over ze, maar het zijn jonge spelers, dat mogen we niet vergeten. Ze willen zich laten zien, maar ik weet ook dat ik ze niet direct in de Eredivisie kan laten spelen. Ik weet wat het is: er komt meer bij kijken dan leuk kunnen voetballen. Het gaat om de juiste balans vinden. De mix vinden tussen ervaring en jong. Je ziet ieder jaar in de Eredivisie dat er jonge spelers hun kans pakken. Een jaar geleden kende niemand Mike Trésor van Willem II bijvoorbeeld. Op zo`n scenario hoop je, wij hebben zeker spelers die een verrassing kunnen worden. Goed genoeg is oud genoeg, als ze het verdienen durf ik het wel aan.`

Tegen Vitesse speelde je voor rust 5-3-2, na rust 4-4-2. Wat was daar de gedachte achter?
`Ik had bewust voor dit systeem gekozen, ik wilde het een keer zien. Het was de bedoeling dat we vorige week tegen NAC zo zouden spelen, maar die wedstrijd ging niet door vanwege de coronabesmettingen bij ons. We hadden dit twee weken getraind, ik wilde niet iets gedaan hebben en het dan niet toepassen in een wedstrijd. Dat zou raar zijn. Maar dit 5-3-2-systeem gaan we niet doen, het wordt 4-4-2. Dat past beter bij de spelers die we hebben.`

Maar jij wil het liefst 4-3-3 spelen. Is 4-4-2 noodzakelijk, omdat je geen volwaardige buitenspelers hebt?
`Ik heb er wel een paar die ik op kan stellen, zoals Amar Catic. Maar die is niet fit en de komende weken niet inzetbaar, vrees ik. Hij kan overigens ook in een 4-4-2 uit de voeten. Vicente Besuijen is een jonge buitenspeler met potentie, maar die heeft tijd nodig. Ik wil heel graag 4-3-3 spelen, maar als de spelers beter passen bij een ander systeem, moet je het niet doen. Ik ben natuurlijk niet naïef.`

Ik wil heel graag 4-3-3 spelen, maar als de spelers beter passen bij een ander systeem, moet je het niet doen
Vanaf deze week heb je Jonas Arweiler tot je beschikking.
`Daar ben ik blij mee. Een sterke spits waar je goed op `door kunt voetballen`, zoals dat heet. Een Duitse jongen met karakter en een prima mentaliteit. Voorin moest er nog wat bij, nog steeds eigenlijk. Met Michiel Kramer en de jonge Evan Rottier was het te dun. Ik wilde vooral een ander type dan Michiel erbij, zodat je ook anders kan spelen. We spelen niet tegen elf poppen: een tegenstander analyseert ons, dan moet je ook variëren en verrassen.`

Zie je Michiel Kramer ook als optie in de spits?
`Zeker. Michiel is een prima spits. Ik weet dat er soms een raar beeld over hem bestaat, ik heb daar ook met hem over gesproken. Hij creëert het soms ook zelf. Hij lijkt ongeïnteresseerd, dat is ook een houding. Ik ken hem als een uitstekende jongen. Ik heb een ander beeld van hem dan dat velen hebben. Het is geen ideale schoonzoon, maar ik kan hem niet verplichten wat hij moet uitstralen.`

Hoe pakken de ervaren jongens het op?
`Goed, vind ik. Ik merk dat ze zich in hun eer aangetast hebben gevoeld. Daar probeer ik op in te spelen, ja. Het is de meest makkelijke manier om ze te prikkelen. Dit mag jullie niet nog een keer gebeuren zeg ik dan, maar het is niet eens nodig. Ze hebben eergevoel, dat komt goed. Je moet er ook niet op blijven wijzen. Vorig jaar is gebeurd, nu is het klaar. En dat een aantal het als een laatste kans beschouwt kan alleen maar helpen.`

Het is een proces, we weten het allemaal, maar we weten ook dat we geen maanden de tijd hebben
Ben je tevreden over de nieuwelingen?
`Peet Bijen is een volwaardige Eredivisie-speler en Andrei Ratiu en Samy Bourard maken de beste indruk van allemaal. Bij Andrei zag je bij het eerste balcontact al wat hij in huis heeft, maar hij heeft vijf maanden niet gespeeld. We moeten voorzichtig zijn, anders zijn we hem straks langer kwijt. Samy is een speler die durft, die lef heeft. Dat moeten meer spelers doen. Er zit nog altijd te veel angst in. Het is jong en heeft tijd nodig. Het is een proces, we weten het allemaal, maar we weten ook dat we geen maanden de tijd hebben. Ik kan niet over zes maanden nog steeds roepen dat we tijd nodig hebben.`

En dus wil je nog versterkingen?
`In iedere linie wil ik er nog een speler bij. Zo`n wedstrijd tegen Vitesse is leuk qua resultaat, maar iedereen heeft gezien dat er nog wat bij moet. Het is hopen. Er spelen dingen, ik hoop echt dat er binnen twee, drie weken een paar goede spelers bij zijn. Ik hoop het niet, ik bid er voor.`


Maar financieel is er weinig mogelijk.
`Ik weet ook dat het financieel allemaal lastig is. Iedere trainer in de wereld wil meer en betere spelers, maar ik moet ook niet blijven zeuren. Nu is het nog de periode om te kijken wat er mogelijk is. We hebben geïnformeerd naar die jongens van Anderlecht, Luka Adzic en Mohammed Dauda, maar dat is financieel gewoon niet haalbaar. Dat gaat puur om geld, we hebben een beperkt budget. Ik ken Dauda van Vitesse en heb hem gebeld. Dat is ook moeilijk in deze coronatijd: fysiek contact, in de ogen kijken, is er niet bij. Ik kan alleen maar zeggen dat we volop bezig zijn en ergens tussen wat we graag zouden willen en wat we kunnen krijgen zullen we wel uitkomen.`

Kijk je uit naar de competitiestart?
`Zeker wel. We spelen nog twee oefenwedstrijden, komende week tegen AZ en in het interlandweekend nog eentje, als het goed is. Goed beginnen is belangrijk. Dat geeft de noodzakelijke rust. Niet direct in de onderste regionen blijven hangen, maar punten sprokkelen. Vertrouwen krijgen en ondertussen hard werken met z`n allen. Dat het een zware klus wordt, weten we allemaal.`

JerryFC schreef:

Kan jij ook wat anders dan met korte oneliners kritiek geven op alles en iedereen?

Plus hij geeft veel assist voor een spits. En werkt hard.
Ik kan me nog een spits herineren die ze heel graag hier wilfe hebben een paar jaar geleden.
Die scoorde ook en gaf behoorlijk wat assist. Nu hebben we hetzelfde type spits.

Ratje29 schreef:

Als een uitslag niet belangrijk is in de voorbereiding dan vond ik de rest maar zeer matig

Ik vond het positioneel niet zo slecht. Dat we kwaliteit tekort komen wisten we al. Als je had gedacht dat we Vitesse 90 minuten door het hok zouden jagen, dan ben je nu hard ontwaakt uit je droom. En dat is maar goed ook. Want we gaan rondom de streep spelen en de spelers die we hebben kunnen al het support gebruiken.

Of gewoon Lex in de spits zetten. Dan heb je een as Bijen/Pinas/Goossens/Immers waarnaast jong talent met hard werken zich kan ontwikkelen. Kramer als stormram voor het laatste kwartier..

Sprinkhaan070 schreef:

Komt Elia nog? Jeetje wat een gezeik hier.

Je kan het gezeik vinden maar elke oud speler gaat naar de club waar hij een kans heeft gekregen alleen de oud spelers van ado kiezen altijd voor een andere club.heb eigenlijk nooit het gevoel gehad dat hier spelers hebben gevoetbald die met hun hard bij ado waren.ja beugelsdijk en juist hij mag vertrekken omdat hij teveel kost ongelooflijk.

Aad schreef:

Ook al stopt die dronken duikboot er nog 120 miljoen in, meer als 5e worden ze niet. Want als die Koersk `zinkt`, hebben ze ook een megaprobleem.

Ik neem aan dat je van Seumeren bedoelt. Nou, als hij 120 miljoen in Utrecht speelt Utrecht echt wel mee om de titel.

Hij is hard op weg...wat was het nu, 46mil?

DHFC070 schreef:

Hoe is dat toch in godsnaam mogelijk de 6e speler al ondertussen?
Als je de regels en het protocol exact opvolgt kun je toch amper besmet raken? Minste wat je van profs mag verwachten die tonnen verdienen dat ze risico`s zoveel mogelijk vermijden en afstand bewaren....

Het is niet tegen te houden joh. Gaat veel te snel. Vergeet niet dat het bij de rest van de NL bevolking net zo hard gaat. Zijn we er maar snel vanaf

Door Freek Jansen Freek JansenCULT
Een zomerdag in 2011 veranderde het leven van Jaap van Duijn (29). Een invalbeurt van vier minuten maakte van de aanvaller met de bos krullen dé cultheld van ADO Den Haag. Met de Katwijker gaan we terug naar de plek van zijn memorabele moment als eendagsvlieg.

VI vroeg de supportersverenigingen van alle Nederlandse profclubs een topdrie te maken van hun grootste culthelden. In deze derde week worden de laatste winnaars van de 34 clubs in een speciaal verhaal uitgelicht en uiteindelijk komt er op VI.nl een ultieme cultheld als winnaar uit de koker. Aanvullingen? Is er iemand over het hoofd gezien? Mail deze herinnering of anekdote naar mijncultheld@vi.nl.
‘Je houdt me niet voor de gek, hè!?’ Het is de derde keer in het telefoongesprek dat Jaap van Duijn controleert of hij geen onderdeel is van een klassieke voetbalgrap. Een speler laten opdraven voor een interview omdat hij een uitverkiezing heeft gewonnen en dan met een paar grapjassen klaarstaan om hem vol genoegen op te vangen en uit te lachen. Van Duijn heeft een sterk vermoeden dat hij deze keer het lijdend voorwerp van het staaltje voetbalhumor is. Hij kan maar niet geloven dat hij door de supportersvereniging van ADO Den Haag is verkozen tot dé cultheld uit de clubgeschiedenis. Daar komt bij dat hij onlangs een grap uithaalde met zijn trainer Sjaak Polak, door telefoonnummers stiekem te verwisselen, waardoor Polak iemand anders aan de telefoon kreeg dan hij verwachtte en in verlegenheid werd gebracht. Polak, zelf ook niet vies van een flinke dosis voetbalhumor, snauwde hem direct toe dat hij hem nog wel een keertje terug zou pakken. Voor Van Duijn was het duidelijk: de uitverkiezing tot cultheld in combinatie met een interview voor VI was dé aangekondigde grap van Sjaak Polak.

— Aanbevolen —
Stemronde 3: laatste 13 culthelden maken fraaie verzameling compleet
Stemronde 3: laatste 13 culthelden maken fraaie verzameling compleet
VI gaat op zoek naar de ultieme cultheld. Stem mee!

Als er aan het einde van het telefoongesprek met de huidige aanvaller van de topamateurs van FC Rijnvogels uit Katwijk toch een afspraak uitrolt voor een week later in het ADO-stadion, lijkt de twijfel bij de speler verdwenen. Het is echter van korte duur. Er volgt nog een app-bericht met nogmaals de vraag of het echt geen grap is en een paar uur later hangt zelfs Nathalie Nuiten aan de lijn. Ze is alweer vijf jaar weg als persvoorlichtster van ADO Den Haag, maar zag eerder op de avond wel plotseling de naam Jaap van Duijn op haar telefoon verschijnen. De Katwijker verzocht Nuiten om het toch echt nog een keer bij VI te checken. Hij voelde nattigheid.


PEPERNOOT
De totale verbazing en achterdocht bij Van Duijn is, nog los van de mogelijke fratsen van Polak, zeker niet zo vreemd. Michel Adam, Cor Lems, Lex Immers, Tom Beugelsdijk. Zomaar vier namen die voorbijschieten bij het beeld van een Haagse cultheld. En de lijst zou nog vele malen langer kunnen zijn, waarbij elke speler wel voldoet aan ingrediënten voor de uitverkiezing. Toch kozen de supporters van ADO Den Haag voor een speler die slechts negen minuten in de hoofdmacht acteerde. Jaap van Duijn. De naam zal bij het grote voetbalpubliek buiten de Hofstad dan ook niet direct tot de verbeelding spreken. Maar hoe anders is dat binnen de stadsmuren. Het Alle ballen op Japie roept bij elke Hagenees een glimlach op.

‘Zeker weten, Japie is uitgegroeid tot een absolute cultheld van onze club.’ Aan het woord is Jacco van Leeuwen, voorzitter van de supportersvereniging van ADO Den Haag. Hij kan zich de bewuste 21 juli 2011 nog kraakhelder voor de geest halen. Op een broeierige zomeravond trad de Residentieclub aan tegen het Litouwse FK Tauras, in de tweede voorronde van de Europa League. Nadat de eerste wedstrijd al met 2-3 was gewonnen, leverde de return in Den Haag een eenvoudige 2-0 zege op. Na afloop ging het echter niet over de plaatsing voor de volgende ronde. Alle aandacht was gevestigd op een kleine aanvaller, die vier minuten voor tijd in de ploeg kwam voor Tjaronn Chery. ‘Geloof me, werkelijk niemand had tot dat moment ooit van Jaap van Duijn gehoord. Maar Japie, een gozer uit Katwijk met een enorme bos krullen vergelijkbaar met die van de zanger Gordon in zijn hoogtijdagen, zette het hele stadion op zijn kop. Zodra hij zijn eerste stap binnen de lijnen zette, ging iedereen helemaal los. Het spreekkoor Alle ballen op Japie werd door de harde kern ingezet en dit sloeg gelijk over op de rest van het stadion.’

Daar bleef het zeker niet bij. De bal hoefde tegen de nietige Litouwers niet eens in de buurt van de destijds twintigjarige aanvaller te komen. Alleen al de verschijning van Japie op het veld was voldoende voor massale jolijt op de tribune. ‘We toverden met zijn allen echt alle liedjes tevoorschijn’, vervolgt Van Leeuwen. ‘Zing ik ajai Japie, Japie jee en Japie, Japie, we worden kampioen! Japie in Oranje!, We willen haar zoals Japie! en vooral vaak Alle ballen op Japie.’

Voor wie alles nog eens wil herbeleven is er gelukkig het internet. Nog altijd zijn er filmpjes te vinden met de reacties op de tribune, zelfs eentje waarbij elke seconde van de invalbeurt is vastgelegd. Het plezier spat ervan af, je ziet zelfs supporters massaal richting Van Duijn wijzen als een andere ADO-speler de bal heeft, om die speler aan te sporen de bal naar hem te spelen. ‘Japie deed geen schokkende dingen die wedstrijd, maar is vanaf het begin van zijn invalbeurt tot aan het slotsignaal luidkeels door het hele stadion toegezongen. Supporters hadden buikpijn van het lachen, dit was nog nooit vertoond, volgens mij nergens in de geschiedenis van het betaalde voetbal.’

JAPIE-PRUIKEN
De hoogste tijd om met Japie van Duijn negen jaar naar dato terug te keren naar de plek waar het allemaal plaatsvond. Het kostte wat moeite om hem te overtuigen, maar op deze vrijdagmiddag, wederom half juli, keert Van Duijn samen met zijn vader, ook genaamd Jaap, terug in het ADO-stadion. De krullen hebben plaatsgemaakt voor kort haar, vandaag bedekt onder een pet, en de jonge grillen voor een volwassenere blik. Maar de herinnering aan die dag is nog springlevend als we aan de rand van het veld staan.

‘Daar gebeurde het allemaal’, wijst Van Duijn richting de rechterkant van het veld. ‘Eigenlijk veranderde alles in mijn leven door die invalbeurt. Ik reed eerder op de dag als onbekende speler naar het stadion, ik was al blij dat ik bij de wedstrijdselectie zat. Drie weken eerder was ik aan de voorbereiding begonnen, nadat ik was overgekomen van de amateurs van Quick Boys. En toen stond ik opeens op het veld, zelfs in een Europees duel. Waarbij de supporters helemaal uit hun dak gingen. Hier droomt elk jongetje van twaalf van, en mij overkwam het gewoon. Al die aandacht. Echt volledig uit het niets. Het was een avontuur voor een stripboek.’


© Pro Shots/Willem Vernes
De Japie-hype duurde nog wel even voort in Den Haag. In de week na zijn debuut waren er in de stad al Japie-pruiken te koop. En ook de shirts met het hoofd van de jongeling erop en de tekst Alle ballen op Japie! kenden gretig aftrek. ‘Zag ik opeens supporters met mijn kapsel lopen’, vervolgt Van Duijn met een lach op zijn gezicht. ‘Ik weet nog dat ik een week na die wedstrijd in Den Haag even in het centrum ging winkelen. Het was gewoon niet te doen. Allemaal mensen kwamen op me af, iedereen wilde iets van me. Dat verschil maakte het zo absurd. Ik weet nog dat ik na die wedstrijd opeens allerlei media voor de camera te woord moest staan. Het was iets compleet nieuws voor me.’

`Die dag was mijn hoogtepunt en daardoor misschien ook wel mijn ondergang`

De blik op het veld haalt de herinneringen omhoog. ‘Waar ik ook bewoog op het veld, de bal kwam steeds naar me toe. En de spelers gunden het me ook. Ik weet nog dat we vlak voor het laatste fluitsignaal een vrije trap kregen. Wesley Verhoek, een topgozer, voelde de sfeer goed aan en gaf mij de bal. Ik kwam als rechtsbuiten in het veld, maar schoot die vrije trap met links rakelings naast. Jammer, anders was de avond ook in de statistieken vereeuwigd.’ Van Duijn weet nog goed dat zijn ploeggenoten destijds tijdens en na de wedstrijd de grootste schik hadden om hem. ‘Ik kwam van de amateurs, was twintig jaar, maar paste wel bij de club. Ik was een bluffertje, had een grote bek en vond het allemaal geweldig. Na afloop maakte Wesley Verhoek me nog gek, toen we voor de fanatieke supporters van Midden-Noord stonden. “Japie, je moet je shirt uitdoen”, zei hij. En ja, hoor, ik deed het direct. Stond ik daar met ontbloot bovenlichaam te springen voor de uitzinnige fans.’

Van Duijn kijkt vol genoegen om zich heen in het stadion. Sinds zijn eerste en enige seizoen in het ADO-stadion, kwam hij hier niet meer. ‘Ik weet niet waarom, en nu ik hier weer ben wil ik echt weer snel een keertje gaan, maar het is er eigenlijk nooit meer van gekomen. Maar ik vind ADO een mooie club, man, lekker rauw ook.’ Ook Jaap senior kijkt zijn ogen uit. ‘Kijk, daar zat ik op die avond, samen met mijn vrouw.’ Zijn vinger wijst naar de eretribune. ‘Als vader ben je wel een beetje gespannen als je zoon in het veld komt. Helemaal omdat het zijn debuut was. Maar die orkaan van sfeer en gekkigheid was voor ons ook een complete verrassing. Het was prachtig om te zien, prachtig!’

MCDONALD’S
In het voorbijgaan wordt Van Duijn plotseling opgemerkt. ADO-materiaalman Rob Ravestein moet twee keer kijken, maar herkent de blikken van de Haagse Puyol van destijds en heft spontaan de Alle ballen op Japie-song aan. Een innige omhelzing volgt, waarna tien minuten volgen vol gemeenschappelijke herinneringen aan een bijzondere tijd. ‘Tsja, die dag was mijn hoogtepunt en daardoor misschien ook wel mijn ondergang’, klinkt het tussendoor als harde, maar eerlijke conclusie uit de mond van de voetballer. ‘Ach, je hebt in ieder geval veel plezier gehad, weet je het trainingskamp in Spanje nog, Japie?’ Rob geeft een voorzet, die door Japie direct wordt binnen gekopt met een mooie anekdote. Maar eerst volgt nog wat meer achtergrondinformatie.

`Stond ik daar voor de neus van trainer Maurice Steijn met drie zakken McDonald’s eten, terwijl ik veel te laat was, en aardig wat drankjes op had`

‘Ik was snel populair in de selectie, omdat ik aansluiting had bij de gasten die net zoals ik wel een grote bek hadden. Met Wesley Verhoek, Lex Immers, Ahmed Ammi kon ik direct lezen en schrijven. Zij zeggen wat ze denken, houden van een geintje, en dat heb ik ook. Alleen het verschil was dat zij allemaal al minimaal honderd wedstrijden als prof achter hun naam hadden staan en ik net kwam kijken. Daardoor had trainer Maurice Steijn ook al snel zoiets van: Rustig aan jij, Japie. Alleen ik bleef gewoon mezelf en tsja, dan gaan dingen weleens mis.’

Van Duijn komt aan bij het moment van materiaalman Rob. ‘Trainingskamp, Spanje. We gingen met een groepje op stap en moesten voor een bepaalde tijd weer in het hotel terug zijn. Maar het werd veel later en na het avondje stappen gingen we nog even langs de McDonald’s. Zakken vol bestelden we, en die zouden we in het hotel dan opeten. Ik stapte voorin bij de taxi, met Wesley Verhoek, Lex Immers en Ahmed Ammi op de achterbank. Maar ik had geen geld meer op zak en dat wisten zij ook. Toen we bij het hotel aankwamen, gooiden zij hun deur van de taxi open en renden hard naar hun kamer. Weg waren ze. Zat ik daar, nog met de gordel om, zonder geld naast die Spaanse taxichauffeur, terwijl ik drie grote zakken met McDonald’s-voer op mijn schoot had. Ik proberen uit te leggen, maar ja, dat liep niet goed af.`

`Vervolgens spoedde ik me ook maar naar binnen, maar wie verscheen er in de lobby van mijn neus? Trainer Maurice Steijn, samen met looptrainer Jurgen Seegers, die dagelijks heel fanatiek bezig was met wat je wel en niet moest eten om fit te blijven. Stond ik daar met drie zakken McDonald’s eten, terwijl ik veel te laat was, en natuurlijk aardig wat drankjes op had. En ondertussen kwam een scheldende taxichauffeur achter me aan. Tsja, lul je daar maar eens uit… Toen ik na al het gedoe even later op de hotelkamers van die gasten kwam, gierden ze het uit van het lachen. Wat hádden ze een lol. En ik ook wel, alleen ik wist ook direct dat dit niet echt mee hielp in de jacht op speelminuten.’

In januari 2012 met Wesley Verhoek op zijn rug tijdens het trainingskamp in Spanje.
© Pro Shots/Willem Vernes
In januari 2012 met Wesley Verhoek op zijn rug tijdens het trainingskamp in Spanje.
Die jacht mislukte dan ook hopeloos. Een paar weken na zijn debuut mocht hij nog een paar minuutjes opdraven in een kansloos uitduel met FC Groningen. Daar bleef het bij. Hoe prachtig en imponerend zijn entree ook was, het was al snel weer over met Van Duijn. Het contrast was groot. Voor zowel de club als de supporters stond één ding namelijk vast in juli 2011: aan cultheld Japie ging ADO nog veel plezier beleven. Maar dat liep toch anders.

`De minuten die ik speelde, waren allesbehalve kleurloos. Zelfs mijn oma kijkt de filmpjes op internet nog weleens terug`

‘Dat bedoel ik met dat mijn hoogtepunt ook indirect mijn valkuil werd. Na drie weken beleefde ik mijn debuut, was alles geweldig en voelde ik me opeens echt speler van ADO 1. Iedereen enthousiast, iedereen lovend. Maar onbewust werd de lat daarmee ook heel hoog gelegd. Ik kwam niet meer van de bank af, belandde op de tribune, kwam zelfs wissel te staan bij Jong ADO en moest een paar maanden later ook nog eens meespelen met de amateurafdeling van ADO. Ik had altijd nog maar een amateurcontractje, een reisvergoeding van zevenhonderd euro per maand. Ik beleefde voor mijn gevoel teleurstelling op teleurstelling. Dat was zo apart. Terwijl ik zonder die krankzinnige avond en misschien een rustigere, geleidelijke weg veel meer had kunnen spelen. Maar dat is als, en daar doe ik niet aan. Joh, ik kijk ook niet negatief terug. Integendeel. Het bleef bij één seizoen ADO, maar het was wel een bijzonder jaar en ik heb ontzettend veel lol gehad. En de minuten die ik speelde, waren allesbehalve kleurloos. Zelfs mijn oma kijkt de filmpjes op internet nog weleens terug. En ik kan het zelf later weer aan mijn kinderen vertellen en laten zien. En nu dus gekozen tot cultheld van ADO, door de supporters. Dat is wel echt kicken.’

Dagelijks ziet Van Duijn het ADO-stadion liggen, maar rijdt hij er vervolgens voorbij. Richting het Westland, waar hij in het bollenbedrijf van zijn vader in Honselersdijk werkt. Samen met zijn broer moet hij op termijn het bedrijf gaan overnemen. De kwekerij en de bloemenveiling in plaats van het voetbalstadion. Van Duijn speelde in de jeugd van PSV en Feyenoord, kende een historische doorbraak bij ADO, maar werd vervolgens bij Spakenburg, Quick Boys, Noordwijk en Rijnvogels vooral een zeer verdienstelijke amateurspeler. ‘Maar wij zullen Japie nooit meer vergeten’, zegt Van Leeuwen tot slot namens de supportersvereniging van ADO. ‘Door zijn bijzondere voorkomen en door het meest bijzondere debuut in de geschiedenis van onze club. Hij is voor ons uitgegroeid tot een absolute cultheld!’

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

S.upporter, wiegah070, Tante Wil, Bhattoe 74 en 255 gasten.

Bekijk de topshouts