Tag: termijn

Toon alle shouts

Ik ben het geheel eens met de shout van Leetje. Waren de inkomsten de afgelopen jaren ongeveer 15 mio en de uitgaven 18 mio, dit jaar zullen de inkomsten door het covid gebeuren gaan teruglopen. Niet alleen kaartverkoop zal door de 1,50 regel problemen gaan geven, ook onder de mkb sponsoren en dat zijn er toch heel wat zullen slachtoffers gaan vallen.
Het zou een meer dan goede zaak voor de middellange termijn voor de club zijn als er eens enkele jaren een sluitende begroting gepresenteerd zou gaan worden, of een niet sluitende begroting met een tevoren overgemaakte kapitaalsinjectie van UVS.
Zonder kapitaalinjectie zal er echt stevig in de personeelskosten moeten worden gesneden die afgelopen jaar bijna 10,5 mio bedroegen. Dat zal gezien de dure contracten van Immers, Meijers, Beugelsdijk en ballast spelers als Valkenburg en Bilal waar je weinig meer aan hebt een groot probleem gaan worden.

FC Den Haag! schreef:

Tsja gezien de kritische supporters (ja ik sluit mezelf maar niet uit) bij onze club zijn er eigenlijk geen trainers die het lang volhouden bij ons. Wie er dan ook de trainer gaat worden, diegene moet niet verwachten hier jaren trainer te zijn.

Het kan wel om voor langere termijn een trainer te hebben. FG had ook gerust langer kunnen blijven. Het ging allemaal achteruit omdat de beloofde opfrissing en verjonging van de selectie er niet kwam, op het vertrek van dragende spelers na dan.
En natuurlijk moet er een kop gaan rollen als het te slecht gaat, maar het vertrek van FG heeft het tij niet gekeerd

DEN HAAG - Vrijdagmiddag even voor 17.00 uur loopt ADO-directeur Mohammed Hamdi met de telefoon aan zijn oor naar het raam van zijn kantoor in het Cars Jeans Stadion. Een grote glimlach en een duim omhoog verraden het antwoord op de vraag waar de journalisten buiten op zitten te wachten. De Haagse club kan opgelucht adem halen, want ook komend seizoen speelt het in de eredivisie. Dat is de uitkomst van het overleg dat de KNVB heeft gehad met alle clubs over het niet uitspelen van het seizoen 2019/2020. Een extra financiële klap blijft de club daardoor bespaard.

Een extra klap omdat de coronacrisis er ook bij ADO Den Haag inhakt. Door wat er nu gaande is in de wereld, is het nog maar de vraag of sponsoren van de Haagse club ook aankomend seizoen hun steentje kunnen bijdragen. Wedstrijden zonder publiek spelen betekent geen recettes en geen omzet in de horecagelegenheden. Zomaar wat punten die voor financiële onzekerheid zorgen. Tel daarbij degradatie op, wat minder tv-gelden betekent, vaak halvering van sponsorcontracten en een terugloop in supportersaantallen, en je begrijpt de omschrijving van `extra klap`.

`We kunnen nu rustig gaan nadenken over komend seizoen`, reageert Hamdi kort na de bekendmaking van de KNVB. Dat nadenken kent veel vraagstukken. Te beginnen met het financiële plaatje. `Er wordt door de KNVB een pot gemaakt. Dan wordt er gekeken welke clubs op omvallen staan en hoe we gezamenlijk de clubs in leven kunnen houden. Ik denk dat dat echt nodig is, ook voor ADO. Of ADO op het lijstje van omvallen staat? Nee, daar staan wij niet in, alleen de situatie moet niet te lang duren.`

Hulp uit China
Hamdi heeft al aangegeven te gaan aankloppen bij grootaandeelhouder United Vansen. `Onze begroting is gebaseerd op de wedstrijden die je speelt en de inkomsten daarvan. Dat is allemaal weggevallen. We moeten binnenkort zeer serieuze gesprekken voeren met partners van ons en onze grootaandeelhouder om toch te kijken hoe we deze lastige periode doorkomen.`

Het natuurgras gaat er komen, maar laten we eerst kijken hoe we gezond kunnen blijven en weer worden - Mohammed Hamdi - directeur ADO Den Haag
Een ander vraagstuk gaat over supporters en bezoekers van wedstrijden. Hoe lang duurt het voordat ADO Den Haag weer in een volgepakt Cars Jeans Stadion wedstrijden speelt? Het antwoord op die vraag kan nog niet gegeven worden, maar het lijkt een utopie dat de Haagse club de eerste thuiswedstrijd van het nieuwe seizoen met publiek gaat spelen.

`Steun de club`
`Blijf alsjeblieft achter de club staan`, zegt Jacco van Leeuwen, voorzitter van supportersvereniging Haagsche Bluf. `Ben je financieel bij machte, neem dan gewoon weer een seizoenkaart en steun de club. Laten we hopen dat we volgend seizoen met een betere selectie aan het seizoen kunnen beginnen.` ADO Den Haag heeft inmiddels laten weten begin mei met informatie te komen over de afwikkeling van het lopende seizoen.

Op het veld ligt ook een flinke uitdaging. Van zes A-selectiespelers (Elson Hooi, Dion Malone, Tomas Necid, Jordan Spence, Thijmen Goppel en Hennos Asmelash) is het contract opgezegd. Daarnaast vertrekken er acht huurlingen (Tudor Baluta, Omar Bogle, Mark Duffy, George Thomas, Mick van Buuren, Laurens de Bock, Sam Stubbs en Crysencio Summerville) en zijn ook de contracten van hoofdtrainer Alan Pardew en diens assistenten Chris Powell en Paul Butler opgezegd.

Tweede gesprek met Maurice Steijn
Wie staat er aankomend seizoen aan het roer en wie moet de nieuwe spelers halen? `Dat soort dingen moeten weer op gang komen, want je bent een bedrijf, een voetbalclub, alleen is dat lastig, want gezondheid staat echt op één`, vertelt Hamdi, die op korte termijn gaat evalueren met de technische staf. Aankomende week staat in ieder geval een tweede oriënterend gesprek met Maurice Steijn op de rol. Hij wordt gezien als de ideale kandidaat voor de komende jaren.

We kennen de intentie van ADO om terug te gaan naar de plek waar het allemaal begon - Hilbert Bredemeijer - wethouder sport
Het technisch beleid lag sinds het vertrek van Jeffrey van As op het bordje van Hamdi en hoofdtrainer Pardew, geadviseerd door Martin Jol. Ook die functie wil de Haagse club weer officieel bekleden. Het is geen geheim dat Steijn graag de functie van hoofdtrainer wil bekleden met Jol aan zijn zijde. Of Jol ook formeel de functie van Van As gaat overnemen, is nog niet bekend. De gesprekken daarover zijn inmiddels gaande.

Natuurgras
Wat in ieder geval wel duidelijk is na het handhaven van het eredivisieschap, is de switch van ondergrond. Het kunstgras zal plaats gaan maken voor natuurgras, iets dat bij degradatie niet zeker was geweest. Door het eerder stoppen van de competitie zouden die werkzaamheden vervroegd kunnen beginnen, maar dat is niet aan de orde. `Wij willen eerst maatschappelijk helpen, door middel van het coronadorp op het parkeerterrein. Als daardoor het gras langer moet wachten, dan zij het zo. Het gras gaat er komen, maar laten we eerst kijken hoe we gezond kunnen blijven en weer worden.`

De vraag waar ADO Den Haag gaat trainen blijft nog onbeantwoord. Het is bekend dat de Haagse club haar trainingsfaciliteiten graag in het Zuiderpark heeft. Gesprekken om dat te realiseren waren in vergevorderd stadium, alleen het aftreden van wethouder Richard de Mos, de zoektocht naar diens opvolger, de sportieve onzekerheid waarin de club bivakkeerde en de huidige coronacrisis, hebben de verhuizing in een ander licht gezet. `Maar we kennen de intentie van ADO om terug te gaan naar de plek waar het allemaal begon`, aldus wethouder sport Hilbert Bredemeijer.

John F. Kennedy zei ooit dat het woord crisis in het Chinees bestaat uit twee tekens. Het ene staat voor gevaar, het andere voor kans. Hui Wang heeft als grootaandeelhouder van ADO Den Haag de nodige crises meegemaakt. Een gesprek over vallen, opstaan, doorgaan en vergeven, want volgens Wang liggen er nu inderdaad mogelijkheden. ‘Het hele leven is een leerproces, dus óók de relatie tussen ons en de club.’

Het coronavirus kent zijn oorsprong in China en heeft het land hard geraakt. Hoe gaat het met u en uw familie?
‘Het is niet alleen China dat is getroffen, het virus heeft ernstige impact op heel veel landen in de wereld, verdeeld over alle continenten. Dit raakt ontzettend veel mensen, maar inderdaad, China is hard getroffen. Met mijn familie en mij gaat alles goed en ook zakelijk gezien lopen de activiteiten van United Vansen gelukkig op een normale manier door.’

Herkende u meteen het potentiële gevaar na de uitbraak van het coronavirus in december vorig jaar?
‘In China weten we als geen ander dat elk virus potentieel dodelijk kán zijn. We hebben de SARS-crisis meegemaakt, dat was in 2003, dus vanaf het begin van deze pandemie heb ik de trends en de impact van het virus nauwlettend gevolgd. De wereld globaliseert in sneltreinvaart en dan weet je dat een virus niet meer een kwestie is van alleen maar een regio die wordt besmet, maar dat het zich heel snel wereldwijd verspreidt. Het bevestigt nog maar eens dat internationale samenwerking – en vooral ook hulp en solidariteit – belangrijk is en steeds belangrijker wórdt.’

China is erin geslaagd de situatie in vier maanden onder controle te krijgen. Gaat het leven weer zijn normale gang?
‘Het waren moeilijke maanden, waarin we als land, als Chinees volk, heel hard hebben gewerkt om de situatie enigszins onder controle te krijgen. We kunnen nu zeggen dat het zo goed als gelukt is, maar hebben er als land wel een heel hoge prijs voor moeten betalen met alle zieken en overledenen. Daarbij: we zijn er nog niet. Een crisis zoals deze komt nooit alleen. Nu is het belangrijk dat we aandacht besteden aan de secondary disasters, zeg maar de potentiële rampen ná de ramp, zoals de impact die de pandemie heeft gehad – en nog steeds hééft – op de economie, maar ook gewoon het dagelijks leven. In China begint alles weer zijn gang te gaan. De mensen werken, de machines draaien, de productie komt op gang, maar langzaam, voorzichtig. Ik vrees dat het nog wel een tijd zal gaan duren, voordat echt weer alles is zoals het was.’

U bent de baas van ADO Den Haag, maar bestuurt van grote afstand. Is het dan nu niet extra moeilijk grip te krijgen op de situatie bij de club?
‘Maar dat is in feite altijd al onze uitdaging. We zijn grootaandeelhouder, maar inderdaad: wel van een remote management. Dat wil zeggen dat we gedwongen van afstand monitoren en besturen. We hebben door de technologieën wel inzicht in de systemen, maar de uitvoering ligt in handen van de directie die dagelijks aanwezig is en ons ook steeds op de hoogte houdt. Dat is door het coronavirus niet ineens heel anders. We hebben de laatste jaren al, met vallen en opstaan, geleerd hoe we de club op deze manier het best kunnen besturen. We vertrouwen nu volledig op de organisatiestructuur, de directie en het managementteam. Eigenlijk is dat de grote winst geweest van de laatste jaren. Nog steeds staat ADO Den Haag voor grote uitdagingen, maar die zijn momenteel niet anders dan bij vrijwel iedere andere club in Europa.’

Van een afstand gezien: wat vindt u dan van de huidige discussie in het Nederlandse voetbal? Moeten we wachten op het advies van het RIVM of gewoon nu al stoppen met de Eredivisie?
‘Mijn visie daarop is eigenlijk heel simpel: de gezondheid van spelers, trainers, bestuurders en supporters is het allerbelangrijkste en moet dan ook altijd leidend zijn in de besluitvorming. Men wacht nu even de ontwikkelingen af, daarvoor valt iets te zeggen. Maar wat volgens mij in dit proces een zekerheid is, is dat het uiteindelijke besluit zal worden genomen op basis van de gezondheid van de mensen. Anders dan dat kan niet.’

Stoppen komt u waarschijnlijk niet slecht uit. Dan is de kans groter dat ADO in de Eredivisie blijft dan wanneer de competitie wordt uitgespeeld.
‘Misschien zou je dat denken, maar voor mij voelt dat dan toch als een verlies. Een incompleet seizoen, dat telt eigenlijk niet; op zo’n manier iets bereiken, voelt toch anders. Hoewel het dit jaar niet altijd heeft meegezeten en we er momenteel slecht voor staan in de Eredivisie, heb ik er vertrouwen in dat ADO Den Haag zich op de normale manier ook zou hebben weten te handhaven. Daarvoor hadden we nog acht wedstrijden de tijd gehad.’

Wat is volgens u de reden dat de club dit seizoen zo in problemen is gekomen?
‘In het voetbal ben je altijd afhankelijk van wat geluk. Daaraan heeft het ons wel een beetje ontbroken, al is dat natuurlijk niet de belangrijkste oorzaak voor de situatie waarin ADO Den Haag verzeild is geraakt. We maken nu de fouten uit het verleden goed, want als ik eerlijk moet zijn, betalen we noodgedwongen de prijs voor de beslissingen die de beleidsbepalers in de voorgaande seizoenen hebben genomen.’

United Vansen twijfelde niet en hielp ADO Den Haag tijdens de afgelopen transferwindow. Voor de zoveelste keer. Waarom eigenlijk?
‘Die beslissing hebben we genomen na overleg met de directie en de raad van commissarissen en ja, daarna heeft United Vansen inderdaad weer geld beschikbaar gesteld. Extra. De reden daarvoor is niet moeilijk te raden: om te proberen de sportieve prestaties te verbeteren. In feite was het dan ook helemaal geen discussie. Dit was gewoon nodig. Als de club hulp nodig heeft, dan bieden we die.’

Waarom wel in de winter en niet in de zomer? Volgens ex-trainer Fons Groenendijk was dat de reden dat de ploeg in de eerste seizoenshelft matig presteerde. Hij stapte dan ook op.
‘Ook weer simpel: we móésten in de winter wel investeren om te proberen het falende beleid van de zomer ervoor te repareren. In die zomerse transferwindow, raakten we drie bepalende spelers kwijt: Nasser El Khayati, Sheraldo Becker en Wilfried Kanon. Het technisch management haalde er zeven spelers voor terug om dat verlies op te vangen. Het resultaat van dat werk was terug te zien op het veld. En wat de trainer betreft: wij hebben het werk van Fons altijd gerespecteerd. Hij bood zélf zijn ontslag aan, omdat hij niet meer het idee had dat hij de ploeg weer aan de praat kon krijgen.’

Technisch manager Jeffrey van As moest daarna wél weg.
‘Tijdens de vergadering van de raad van commissarissen, in november vorig jaar, presenteerde de nieuwe directie hun visie op de toekomst van de club. De aandeelhouders en de commissarissen schaarden zich achter dat plan. Daarbij hebben wij gekeken naar de beslissingen en keuzes die zijn genomen en gemaakt op technisch gebied en wat die hebben opgeleverd. Ik zei net al dat de problemen van dit seizoen het gevolg zijn van het beleid dat de afgelopen jaren op technisch gebied is gevoerd. We wilden daarom naar een nieuwe situatie, die deze club veel beter past.’

Het gevolg is dat u in de winter veel geld heeft gespendeerd aan acht nieuwe spelers en een hoofdtrainer, maar dat de club er niets mee is opgeschoten.
‘Zo heb ik er in elk geval niet naar gekeken. Je kunt zo’n beslissing niet beoordelen op de huidige resultaten. We weten toch ook niet wat er dit seizoen verder was gebeurd? Met Alan Pardew hebben we een first class trainer in huis gehaald. Ik heb ontzettend veel respect voor wat hij in het verleden heeft gepresteerd. Ik blijf ervan overtuigd dat ADO Den Haag het zou hebben gered.’

U benoemde Mohammed Hamdi tot nieuwe CEO van ADO Den Haag. Hij was uw eerste keus. Wat maakt hem zo competent?
‘Hij was van alle sollicitanten het best voorbereid en had al veel ervaring in het voetbal. Daarbij heeft Mohammed de leiderschapskwaliteiten waar we naar op zoek waren. Wat eveneens voor hem pleitte, was zijn ervaring met buitenlandse aandeelhouders. En bovendien kende Mohammed de club al goed, hij had immers eerder bij ADO Den Haag gewerkt. Vandaar dat wij dachten dat hij de beste kandidaat was voor de job en die mening is tot op de dag van vandaag nog steeds dezelfde.’

U dreigde eerder de teugels aan te halen bij de club. Is Hamdi niet gewoon de uitvoerder van die belofte?
‘Nee, want Mohammed heeft zijn eigen plan aan ons gepresenteerd en wij staan daarachter. Het is dus andersom. We laten Mohammed zijn beleid voeren. Los van de sportieve resultaten, zien we in de bedrijfsvoering van ADO Den Haag al wel veel goede resultaten die ons heel positief stemmen. Het geeft ons het vertrouwen dat dit in de toekomst alleen nog maar beter zal worden. Hamdi is een jonge CEO die een club moet leiden in een zeer moeilijke situatie. Ik ben erg tevreden over hem.’

U bent sinds de zomer van 2014 grootaandeelhouder van ADO Den Haag. Heeft u inmiddels niet enige spijt van het avontuur?
‘United Vansen was het eerste Chinese bedrijf dat grootaandeelhouder werd van een club in Europa. Daarmee schreven we geschiedenis. Ik heb er dan ook nooit ook maar een seconde spijt van gehad, integendeel zelfs. Ik ben nog steeds ontzettend trots op het feit dat we toen die beslissing hebben genomen.’

Maar hoe kijkt u terug op de afgelopen zes jaar?
‘Twee, drie jaar nadat wij de aandelen hadden gekocht van ADO Den Haag, kwamen meer dan twintig Europese clubs in handen van Chinese bedrijven. Daar zaten beroemde clubs tussen, uit de vijf grootste en belangrijkste competities in Europa. Maar in de afgelopen vijf jaar heeft een aantal van die Chinese bedrijven hun handen er alweer van afgetrokken, om verschillende redenen. Dat betekent dat het dus niet gemakkelijk is een club op afstand te besturen. Voor ons zijn die afgelopen zes jaar bij ADO dan ook een leerproces geweest. De conclusie is dat Warren Buffet gelijk heeft met zijn filosofie over investeren. Het gaat altijd om lange-termijnplanning, professionalisme en geloven dat je de factor tijd aan je zijde hebt. Ook ik denk dat dit de ingrediënten zijn om de overname van een Europese voetbalclub tot een succesverhaal te kunnen maken.’

In 2014 had u een visie over waar ADO Den Haag moest staan in de lente van 2020. Komt de realiteit overeen met de verwachtingen van toen?
‘Eerlijk gezegd had ik destijds hogere verwachtingen… Maar wat nu geldt voor veel Chinese en ook Nederlandse bedrijven tijdens de coronacrisis: alleen overleven is soms al een grote overwinning op zichzelf. We moeten steeds onze verwachtingen en strategieën aanpassen aan veranderende situaties. Dealen met de actualiteit. Die is nu, los van de coronacrisis, het huidige seizoen succesvol afsluiten. Als we daartoe tenminste de mogelijkheid krijgen.’

ADO Den Haag heeft u niettemin ook een moeilijke tijd bezorgd. De club probeerde haar aandelen terug te krijgen en slaagde daar op een gegeven moment ook in. U had kunnen zeggen: ‘Zoek het uit.’ In plaats daarvan vocht u terug. Waarom?
‘Zo zit ik in elkaar. Maar ik heb het de club eigenlijk nooit echt verweten, ik zag het ook niet als een soort oorlog tussen ADO Den Haag en United Vansen. Het hele leven is een leerproces, dus óók de relatie tussen ons en de club. Misschien heeft dit alles wel geleid tot de oplossing van alle problemen. Want het is een feit dat we na de rechtszaak prima hebben samengewerkt en gezamenlijk erin zijn geslaagd de club terug op koers te krijgen.’

Waarom investeert u in een club die er duidelijk blijk van heeft gegeven de invloed en het geld van United Vansen uit China niet te appreciëren?
‘Als grootaandeelhouder heb ik dat gevoel niet meer, tenminste nú niet meer. Voor de toekomst hebben we, United Vansen en ADO Den Haag, een gemeenschappelijke visie en zijn we het ook eens op welke manier we onze doelen denken te kunnen bereiken.’

U bent zeer beleefd voor iemand die niet altijd met respect is behandeld door de club waarin u uw geld steekt.
‘Laat ik het dan zo zeggen: er bestaan culturele verschillen tussen Nederland en China. Zaken die hier misschien normaal zijn, qua benadering of hoe je met elkaar omgaat, zijn in China onvoorstelbaar. En toch zijn we er samen in geslaagd, United Vansen en ADO, het onderlinge vertrouwen en wederzijdse respect te herstellen. Dat is altijd mijn drijfveer geweest. Ik heb me nooit laten leiden door trots of koppigheid, of wat dan ook. Mijn focus is altijd de toekomst van ADO Den Haag geweest.’

Intussen is het zo dat de kosten de inkomsten nog steeds overstijgen.
‘Voor de korte termijn klopt dat inderdaad. Maar als ik kijk naar onze plannen voor de lánge termijn, geloof ik er heilig in dat dit zal veranderen en dat zowel de club als United Vansen er beter van wordt. Voor mij persoonlijk is ADO Den Haag nog steeds een investering voor de lange termijn, die uiteindelijk een geweldig resultaat zal opleveren.’

ADO Den Haag heeft icoon Martin Jol als adviseur aan zich weten te binden. Zijn doel is de club weer een Haags gezicht te geven. Snapt u wat hij bedoelt?
‘De banden met de stad en de gemeenschap aanhalen, focussen op de jeugdopleiding en jonge talenten scouten en ontwikkelen. Ik ben het volledig met hem eens.’

Want u bent grootaandeelhouder van een club die er maar niet in slaagt spelers te verkopen voor marktconforme transfersommen.
‘Dat is dus precies het probleem dat we proberen op te lossen. Sterker nog: toen we met United Vansen grootaandeelhouder werden, was een van onze speerpunten juist dat we spelers wilden opleiden en doorverkopen. Want dat is voor elke club het beste verdienmodel. Het beleid van ADO Den Haag in het recente verleden heeft er vrijwel nooit toe geleid dat we talenten hier binnenhalen, opleiden en ontwikkelen totdat ze een niveau hebben bereikt waarmee ze eerst voor ons kunnen spelen en later voor een goede transfersom de stap maken naar een andere club.’

Volgens trainer Alan Pardew zit ADO Den Haag in een identiteitscrisis. Begrijpt u wat hij zegt?
‘Ik heb dit niet zelf met hem besproken, maar ik denk dat ik het wel snap. ADO Den Haag komt uit een internationaal beroemde stad en heeft een voetbaltraditie die ver teruggaat. We zijn nu op weg om die waarden terug te krijgen in de club, daarvoor doen we echt ons best. Ons doel is betere spelers opleiden en voetbal spelen waarmee onze supporters zich kunnen identificeren. Zodat iedereen weer trots op ADO Den Haag kan zijn.’

Vantone Investment Holding Limited, op zijn beurt grootaandeelhouder van United Vansen, is bezig met de overname van de Chinese club Tianjin Tianhai. Op welke manier kan deze deal van waarde zijn voor ADO Den Haag?
‘Als Vantone deze aquisitie succesvol afrondt, zal United Vansen ook een club gaan runnen in de Chinese Super League. Dat zou niet alleen voor ADO Den Haag, maar ook voor het totale Nederlandse voetbal kansen bieden als het gaat om transfers, jeugdopleidingen en uitwisseling van trainers. United Vansen heeft op de Chinese markt altijd het concept van het Nederlandse voetbal gepromoot. Ik voorzie dat deze deal weleens heel positief kan zijn, mits die doorgaat natuurlijk.’

De aandelen van ADO Den Haag zijn dus niet te koop?
`Ik ben niet van plan ze te verkopen, nee. Maar dat heb ik sowieso nooit overwogen. Zelfs in de moeilijkste tijden – en die zijn er de afgelopen zes jaar zeker geweest – heb ik er nooit een seconde aan gedacht ze van de hand te doen. Sinds ik de grootaandeelhouder ben van ADO Den Haag, heb ik altijd Het Grote Doel voor ogen gehad. Lange termijn, rustig bouwen, vertrouwen houden. Dat is me veel meer waard dan hopen op een snelle winst. Na zes jaar is dat vertrouwen alleen maar groter geworden.’

De aandelen van ADO Den Haag zijn dus niet te koop?
‘Ik ben niet van plan ze te verkopen, nee. Maar dat heb ik sowieso nooit overwogen. Zelfs in de moeilijkste tijden – en die zijn er de afgelopen zes jaar zeker geweest – heb ik er nooit een seconde aan gedacht ze van de hand te doen. Sinds ik de grootaandeelhouder ben van ADO Den Haag, heb ik altijd Het Grote Doel voor ogen gehad. Lange termijn, rustig bouwen, vertrouwen houden. Dat is me veel meer waard dan hopen op een snelle winst. Na zes jaar is dat vertrouwen alleen maar groter geworden.’

Een Chinees gezegde luidt dat het kleinste beetje ongeduld de grootste plannen verruïneren.
‘Zonder enige twijfel is dat waar. Bij ADO Den Haag hebben we in zes jaar tijd heel veel geleerd, mét elkaar, óver elkaar en ván elkaar. Als ik naar mezelf kijk, ben ik een betere aandeelhouder geworden. Ik vertrouw nu veel meer op de leiding van de club: de commissarissen, de directie, het managementteam. We zijn verenigd nu en werken samen op basis van een goed plan voor de lange termijn. Daarbij geloven we, wat ik eerder ook al zei, dat de tijd uiteindelijk aan onze kant zal staan.’

marcellino schreef:

Dat gaan ze echt niet doen.komt gewoon een competitie met 20 elftallen.dat plan ligt er ook al.

Dat mogen we hopen.
De KNVB pakt het slim aan. Openlijk zeggen de competitie uit te willen spelen om de UEFA te pleasen en hopen op de regering die het op korte termijn zal verbieden zodat ze `er alles aan hebben gedaan`. Heeft alles te maken met geld.
Daarnaast zullen we met 20 clubs vaak doordeweekse wedstrijden spelen om op tijd klaar te zijn voor het verplaatste EK. En zodra bekend is dat het seizoen geëindigd is, als een tiet aan de slag met het veld want dat heeft ook behoorlijke tijd nodig

Door Martijn Krabbendam INTERVIEW

Hij was ooit Manager of the Year in de Premier League, maakte drie FA Cup-finales mee waarvan twee als trainer, haalde Europees voetbal, promoveerde en degradeerde, maar staat nu voor de grootste uitdaging in zijn carrière: ADO Den Haag voor de Eredivisie zien te behouden. Alan Pardew (5 heeft geen spijt, maar verbaast zich wel. Dit is zíjn kant van het verhaal.

In Hotel Des Indes wordt er thee geschonken, natuurlijk. English breakfast, met een scheutje melk. Alan Pardew lacht. Waar ter wereld ook, je kunt de tradities nooit helemaal uit een Engelsman halen. Sting zong ooit over de heimwee van een onbegrepen Englishman in New York, Pardew is er één in Den Haag.

`Vanaf dag één heb ik hier het gevoel gehad dat ik mezelf moest verdedigen. Waarom?`

Bent u een `legal alien`?

Een stilte. `Alleen als ik mijn auto heelhuids door het verkeer probeer te manoeuvreren.`

En dan: `We hebben wel moeten wennen aan elkaar. ADO Den Haag aan mij en andersom. Maar dat ging vrij snel. Waar ik als Engelsman meer moeite mee heb, is de benadering hier. Ik was nog niet begonnen, of ik werd al aangepakt in de kranten en op tv. Vanaf dag één heb ik het gevoel gehad dat ik mezelf moest verdedigen. Dat heeft me verbaasd. Waarom? Ik heb successen gekend en mislukkingen, wie niet in dit leven? Maar het leek wel alsof ik er op voorhand weinig van kon.`

Als Premier League-manager bent u toch wel wat gewend?

`Over mij mogen ze zeggen en schrijven wat ze willen, alleen: waarom al voordat ik was begonnen? Wat mij vooral raakt, is dat de berichtgeving zorgt voor druk op mijn spelers, dat vind ik niet eerlijk. Neem nou die supporters die ineens met een flipover naast het trainingsveld stonden. What the hell! We hadden net een punt gepakt in Heerenveen, gestreden alsof onze levens ervan afhingen, spelers lagen na afloop op de grond zo leeg als ze waren en dan een paar dagen later staan er fans op het veld met een bord om uit te leggen wat er allemaal fout gaat... Dat heeft effect op voetballers, die worden weer het negatieve ingetrokken, nadat ze een resultaat hadden gehaald dat hen vertrouwen had moeten geven. Noem me naïef, maar in Engeland is dat onmogelijk, gebeurt niet. In Nederland schijnen zulke dingen vaker voor te komen. Op zich kan ik daarmee ook nog wel leven en ben ik bereid iedereen uit te leggen waarmee we bezig zijn. Maar maak een afspraak, kies een andere dag. Dit had een negatief effect op de groep.`

Wist u wel waaraan u begon?

`Je moet altijd kijken naar waar een club staat als je aan een klus begint. Ik zag een selectie die niet in balans was, we misten kwaliteit én kwantiteit. De twee beste spelers van de club waren in de zomer verkocht en het kwam erop neer dat we hun vertrek in de winter moesten repareren. Maar die window is daarvoor niet geschikt. Zoiets moet in de zomer gebeuren. De club heeft geprobeerd hen te vervangen met de komst van acht nieuwe spelers, van wie er in september drie in de basis stonden: Luuk Koopmans, Crysencio Summerville en Milan van Ewijk. In de winter vertrokken er zes (Van Ewijk, Robin Polley, Thom Haye, Donny Gorter, Aleksandar Bjelica en Mike Havekotte, red.) Doordat het proces in de zomer was mislukt, moest de club het in januari herhalen. Dus: met minder geld zes spelers vervangen. Wie kan dat? Wat wij hebben gedaan, is heel simpel: pleisters geplakt. Gezocht naar oplossingen voor de korte termijn, om een lange termijn mogelijk te maken.`

De oplossing is dan: acht spelers halen uit voornamelijk lagere Engelse divisies?

`Voordat ik uitleg waarom we dat hebben gedaan, wil ik eerst kwijt dat ik die kritiek in het begin ook niet snapte. Ook nu weer was het allemaal niet goed, voordat we een wedstrijd hadden gespeeld. In Engeland zijn we het station voorbij dat het uitmaakt waar spelers vandaan komen. Ik zorgde ooit zelf voor headlines in de tabloids, door als eerste openlijk Arsène Wenger te bekritiseren vanwege al die buitenlandse voetballers die hij naar Arsenal haalde. Ik vond het nogal wat dat een grote club speelde zonder een Engelsman in de basis. Maar tijden zijn veranderd. Big Time. Later heb ik toegegeven dat het goed is geweest, al die buitenlanders. En niet alleen de spelers, vooral ook de coaches. Wenger, José Mourinho, Jürgen Klopp, Ronald Koeman, Louis van Gaal, Pep Guardiola, nu weer Carlo Ancelotti. Voor ons Engelse managers was dat een leerschool die we zomaar in de schoot geworpen kregen. De buitenlandse coaches deden andere dingen op tactisch vlak, trainden anders dan wij gewend waren, dachten anders over voetbal en alles wat daarbij komt kijken. Wenger was de Franse school, Mourinho introduceerde de Portugese manier van denken. Guardiola bracht zijn eigen filosofie mee, Klopp de pressing. En wij Engelse managers moesten er maar een antwoord op zien te vinden. In plaats het als een bedreiging te zien, begon ik hun komst steeds meer als een blessing te beschouwen.`

U had Nederland wat toleranter verwacht?

`Ja en nee tegelijk. Dit is een vrij tolerant land, maar als ik naar het voetbal kijk, zie ik alleen bij FC Twente een trainer uit Uruguay en bij Heracles Almelo één uit Duitsland. Op dat vlak lijken jullie eerder conservatief. Zodoende wist ik wel dat het voor mij misschien moeilijk kon gaan worden. Als buitenlandse coach heb je minder krediet. Tel daarbij op de situatie waarin ik terechtkwam, met de kans op resultaten die niet meteen goed zouden zijn, en eigenlijk begin je al met een kleine achterstand.`

Wie acht spelers haalt en niet presteert, krijgt kritiek. Zo werkt het toch?

`Ik zou nog uitleggen waarom we deden wat we hebben gedaan. Ik lees die natuurlijk verhalen ook. Waarom haalt Pardew niet drie toppers? Alsof ik dat niet had gewild! Je moet wederom kijken naar de situatie waarin je terechtkomt. Het budget om te repareren was niet groot, maar de nood hoog. Bijna geen enkele positie bij ADO Den Haag was dubbel bezet, blessures zouden al funest zijn. Nou, dan ga je aan de slag. Kon ik spelers uit de Premier League huren? Onmogelijk. Uit de Eredivisie? We hebben het geprobeerd, jongens die bij grote clubs buiten de boot vielen (Yassine Ayoub en Luciano Narsingh, red.). Maar die keken naar de ranglijst en zeiden: “Liever niet”. En dan speelt er nóg iets. Bij West Bromwich Albion ben ik anderhalf jaar geleden ook tussentijds ingestapt. Daar had ik wél een aardig budget tot mijn beschikking en besloot ik dat te spenderen aan de komst van een topspeler, Daniel Sturridge. Wat denk je? Na één wedstrijd raakte hij geblesseerd. Die ervaring nam ik mee naar Den Haag. Stel dat ik twee spelers had gehaald en ze waren geblesseerd geraakt… Dat risico konden we ook niet nemen. We waren als een onderhoudsbedrijf dat een megaklus moest doen, maar met minimaal gereedschap.`

Hebt u niet gewoon het niveau van de Eredivisie onderschat?

`Ik zou zeggen: integendeel, ik ken jullie competitie beter dan iedereen denkt. Als manager van West Ham United kwam ik vaak naar Nederland om te scouten. Ik vond toen al dat jullie hier geweldige aanvallers opleidden. Individueel technisch en tactisch sterke spelers. Sinds ik hier werk, begrijp ik waarom. Jullie spelen dapper voetbal, in verdedigend opzicht veel gedurfder dan veel clubs in de Premier League. Ik heb me afgevraagd hoe dat nou toch kan? Ik denk dat het antwoord schuil gaat in het feit dat op degraderen hier geen straf staat van 105 miljoen pond minder budget, zoals in Engeland het geval is. De kans terug te keren in de Eredivisie is er voor degradanten altijd. Misschien dat die wetenschap de teams hier een wat vrijer gevoel geeft. Want het maakt niet uit tegen wie je speelt. Ajax of Heracles? Ze schuiven allebei hun centrale verdedigers door, de backs staan hoog; ik bewonder dat. Het probleem van ADO Den Haag is juist dat het niveau van deze competitie best hoog is en wij vooral qua individuele technische en tactische kwaliteiten achterlopen bij veel van de clubs om ons heen. Ik wist dat. Ik had ADO tegen Ajax zien spelen voordat ik tekende en dacht: Oh, dear! Wat ik vervolgens heb gedaan, is wat iedere trainer doet als hij ergens begint: proberen wat meer defensieve zekerheid in te bouwen. Misschien heb ik daarmee wel iets van het aanvallende spel weggenomen, onbewust. Dat we te veel de nadruk hebben gelegd op de verdedigende organisatie. Ik durf best te toe te geven dat dát misschien een negatief signaal is geweest, zonder dat het de bedoeling was.`

U hebt veel veranderd, zonder resultaat.

`Dat maakt me volgens mijn nieuwe criticasters ongeorganiseerd en warrig. Ja, ik héb veel veranderd, in de ploeg, in de manier van trainen, in de tijden waarop we trainen. Changes! Maar niet omdat ik dat leuk vind of zo. Bovendien hebben we te maken met blessures. Tom Beugelsdijk is er lang uit geweest, tegen AZ misten we John Goossens, Lex Immers en Dion Malone; dat dwingt ook tot schuiven. Maar in z’n algemeenheid: met de manier waarop het ging, haalde deze club dertien punten in zeventien wedstrijden. Hadden we dan alles bij het oude moeten laten? Als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg.`

Waarom zegt u niet gewoon dat als u de aanvangstijden van trainingen wilt veranderen, er protest uitbreekt omdat sommige medewerkers van de club dan te laat komen bij een amateurclub waar ze ook werkzaam zijn?

`Misschien heb ik dat wel een beetje onderschat, de macht van een manager in Nederland. Geen idee of het typisch ADO Den Haag is, of iets wat geldt voor Nederlanders in het algemeen, maar iets veranderen, dat gaat moeilijk hier. Vinden ze niet leuk. Elke verandering is een soort woohaa. Daarmee wil ik niet zeggen dat ík alles goed heb gedaan, zeker niet. De kritiek die ik kreeg na PSV-thuis (0-3), daarin kon ik me wel vinden. De manier waarop we ze wilden bestrijden, daar sta ik nog steeds achter. Ik heb alleen op sommige posities de verkeerde spelers eraan gekoppeld, jongens die nog niet konden brengen wat we dachten en hoopten. Oké, mijn schuld.`

Wat is de club eigenlijk opgeschoten met de komst van Alan Pardew?

`Het antwoord daarop kun je pas geven na het seizoen. Ondanks al het negativisme rond de club, zie ik iets in mijn groep wat me vertrouwen geeft. Ik zie passie, strijdlust. Ik zie ook dat we volslagen kansloos waren tegen FC Utrecht, PSV en AZ, maar tegelijkertijd dat we thuis van Vitesse en Heracles hadden moeten winnen, dat we hebben gevochten als leeuwen in Heerenveen. Die spirit moeten we gaan omzetten in resultaat, want we zitten nu in een situatie dat het ook nog eens gaat tegenzitten.`

`Dat verontrust me het meest: er is iemand, in dienst van de club, die er genoegen in schept zijn eigen team te schaden`

Bestaat Murphy’s Law?

`Zeker voor clubs in problemen. Neem Heracles-thuis. Eerste helft matig, na rust beter, kansen op de overwinning, maar het blijft 0-0. Even ben je teleurgesteld, maar je denkt: Oké, een punt, na Heerenveen-uit opnieuw niet verloren, kunnen we mee verder. Vervolgens loop je de catacomben in en zie je op televisie de keeper van Vitesse een bal uit zijn handen laten vallen en PEC Zwolle de winnende goal maken, onze concurrent. Is dat dan bad luck? Ik denk het niet. Het is gewoon de situatie waarin we verkeren, dit gebeurt als je onderin staat. Dan krijg je zulke klappen te verwerken, dan wordt er gelekt uit je eigen kleedkamer. Dat verontrust me trouwens nog het meest van alles. Er is dus iemand, in dienst van de club, die er genoegen in schept zijn eigen team te schaden. We vechten voor ons leven, dat is wat we moeten doen, dat is wat ik van mijn spelers vraag. Natuurlijk botst het dan weleens op het trainingsveld, hoort erbij. Maar die ene keer dat het om een Nederlandse en een Engelse jongen ging, kwam het naar buiten. Come on… Iemand gebruikt dit om de club, de spelers, de trainers, de leiding kapot te maken. Dát vind ik oneerlijk. Je mag mij bekritiseren wat je wilt, geen probleem. Ik ben niet naar Den Haag gekomen om de wijsneus uit te hangen, to teach them to suck eggs, om te laten zien dat ik zo goed ben, voor het geld, of wat dan ook. Ik wil alleen maar helpen, met goede intenties. Omdat ik uit ervaring weet dat het ook zó weer anders kan zijn.`

In hoeverre wordt een wederopstanding bepaald door geluk?

`Ik zeg altijd: een manager can fall into luck. Bijvoorbeeld door een speler in te brengen die het totale beeld van een elftal verandert. Ik geef vaak presentaties aan beginnende trainers in Engeland en dan vertel ik het verhaal over Reading, mijn eerste club als manager. Na een paar weken hadden de fans pants day. Ik was net begonnen, dus ik vroeg wat het was. Bleek dat ze van plan waren hun broek uit te trekken en op hun hoofd te zetten. Want het team was pants, zeg maar shit. Dus de volgende zaterdag, inderdaad, al die supporters met broeken op hun hoofd. Daar sta je dan, als beginnend manager. Intussen begonnen we wel wat beter te spelen, maar konden we geen controle krijgen over wedstrijden. Totdat ik op een dag bij de reserves ging kijken. Ze speelden tegen Leyton Orient. Ik zag een middenvelder lopen in die ploeg, een dun, klein mannetje, maar met een geweldig linkerbeen. Nicky Shorey. Hij had wat. We betaalden tienduizend pond, voor een wisselspeler van Leyton, die in de competitie nog onder ons stonden. We kregen vervolgens te maken met blessures en Nicky kwam in de ploeg. We speelden goed, we wonnen. Week erop, hetzelfde verhaal. Week daarna weer. Na twee maanden kreeg ik tijdens de persconferentie een vraag. “Alan, je hebt je stijl van voetballen veranderd. Jullie hebben veel meer controle”. En ik dacht: Ja. Maar dat kwam doordat we die speler van Leyton hadden ingebracht. Hij bleek de passer die we misten, temporiseerde, zette druk, bepaalde het ritme van de wedstrijd. Een speler, een jochie, veranderde onze manier van voetballen. En wie kreeg de credits? Ik. Maar dat was niet helemaal terecht. Ik kocht hem en gaf hem de kans. Maar op het einde was het niet meer dan een beetje geluk dat het zo in elkaar viel en ik bekend kwam te staan als een manager die Reading goed voetbal liet spelen. Het is ook een reden dat ik wissel bij ADO Den Haag. Als het goed valt, kan alles veranderen.`

Geluk kent ook een andere kant.

`Ik had drie keer de FA Cup kunnen winnen; een keer als speler, twee keer als manager. In 2006 had ik die cup al in mijn handen. We speelden met West Ham United de finale tegen Liverpool, totale controle. Een minuut voor tijd 3-2 voor. Ik keek naar Rafael Benítez, de manager van Liverpool en zag berusting in zijn ogen. Hij had zich al neergelegd bij de nederlaag. Tien minuten voor tijd hadden we gewisseld. Mijn assistent zei tegen me: “De enige die nog voor Liverpool kan scoren, is Steven Gerrard”. Was ik het mee eens. Nigel Rio-Coker brachten we in en hij liep Gerrard in de weg, verdedigde hem perfect. Totdat Steven zich een minuut voor tijd helemaal liet uitzakken naar het middenveld. Nigel dacht terecht dat het weinig zin had zo ver mee te lopen. Hij hielp onze laatste lijn met verdedigen. Er was nog maar een minuut te spelen toen de bal voor de voeten viel van Gerrard. De afstand was dertig meter, maar Steven nam die bal half-volley: goal. Geweldig doelpunt, 3-3 en we verloren de penaltyserie. Drie jaar geleden kreeg ik wéér een kans, met Palace tegen het Manchester United van Louis van Gaal. We kwamen 1-0 voor, niks aan de hand, ik maakte van blijdschap nog dat dansje, totdat we vergaten een overtreding te maken op Wayne Rooney: 1-1 en de wedstrijd viel uit onze handen. Normaal is het drie keer scheepsrecht, maar niet voor mij.`

Het irriteert u.

`Ja, natuurlijk. Wat als ik die FA Cup wél een keer had gewonnen? Alles verandert. De beeldvorming, de mindset, dan ben je ineens wél een winnaar, je weet niet hoe je carrière er dan had uitgezien. Ik ben Manager of the Year geweest in de Premier League, we hebben Europees voetbal afgedwongen met Newcastle United, ik ben twee keer gepromoveerd naar de Premier League, maar op mijn cv staat geen echte prijs.`

Handhaven met ADO Den Haag zou zeker nu de allure hebben van een prijs. Hebt u enig idee hoe u de negatieve spiraal nog denkt te kunnen doorbreken?

`Toen ik van Newcastle naar Crystal Palace ging, stond die club ook onderin. Wat je dan zoekt, is a fighting character in je ploeg. De keren dat het me als manager niet lukte uit de problemen te komen, zoals bij Charlton Athletic en vooral West Brom, ontbrak die vechtmentaliteit. Je creëert die door de band tussen je spelers te versterken. Daarom was die aantijging zo kwaadaardig dat het niet klikte tussen de Nederlandse en Engelse jongens, vooral omdat het gewoon niet waar is. Ik zie die mentaliteit juist wél in deze groep. Ze willen, ze vechten, ze doen hun best. Daarmee begint het. Ik kan mijn spelers niks verwijten. We staan verder weg van handhaving dan ik had gedacht, we hangen in de touwen, doordat de prestaties tegenvallen en het ook nog eens niet meezit. Maar als ik naar die gasten kijk, weet ik dat het nog steeds kan. Dat vertel ik ze ook. Het lijkt of iedereen tegen ons is – sommige supporters, de media, de beeldvorming – maar alles kan zó weer anders zijn. Een bal binnenkant-paal, een gelukkige zege, een onterechte penalty. Ik gun het mijn spelers zo, omdat ik zie hoe ze betrokken zijn. Beugelsdijk, Immers, Goossens; ze zijn zó involved, dat het eigenlijk ongezond is. ADO Den Haag, dat zijn zij. Ze voelen die verantwoordelijkheid en tonen dat elke dag. Ik ben van die jongens gaan houden. Ik gun Mohammed Hamdi succes, de hardst werkende directeur die ik heb meegemaakt. Ik gun het Martin Jol, die wat van deze club wil maken. Ik gun die mensen een feest aan het einde van het seizoen, als we ons hebben gehandhaafd in de Eredivisie.`

`ADO Den Haag is de grootste en moeilijkste uitdaging van allemaal`

Hoe verhoudt de uitdaging in Den Haag zich tot alles wat u al hebt meegemaakt in uw loopbaan?

`Dit is de grootste en moeilijkste uitdaging van allemaal. De reden is dat de kwaliteit van dit team niet te vergelijken is met al die andere elftallen die ik heb gecoacht. We moeten zó hard werken om wedstrijden te kunnen winnen, want dat zullen we op basis van teamgeest, karakter en wilskracht voor elkaar moeten zien te krijgen. Ook voor mij is dit een test, als manager, als mens. Sla ik me hier doorheen? Ik ben allang niet meer bezig met mijn cv, wel met mijn ontwikkeling. Als manager evolueer je mee met het voetbal. Dat is het mooie van dit vak. Alex Ferguson vertelde me ooit het verhaal dat hij Roy Keane passeerde. Dat was eigenlijk not done, Keane, grootheid bij Manchester United. Die liet het er dan ook niet bij zitten en klopte op de deur van het kantoor van Ferguson. Alex liet hem binnen en Keane begon meteen. Dat hij teleurgesteld was in Ferguson, dat hij het niet had verwacht. “U bent enorm veranderd, coach”, zei hij. Ferguson keek hem aan en zei: “Ja, ik ben inderdaad veranderd. The game moved on, so I moved on”. Het is de waarheid. Ik ben als trainer óók veranderd. Vroeger was ik keihard tegen spelers, nu kan dat niet meer. Het wordt niet meer geaccepteerd, spelers luisteren niet meer naar je.`

Het vak is moeilijker geworden?

`Ja, veel meer individualistisch. De jonge voetballers van nu zijn bijvoorbeeld visueel ingesteld, dus moet je ze op die manier benaderen, terwijl je bij ADO Den Haag ook een oudere groep hebt die er weer niets van moet weten. Daar een balans in vinden, is lastig. Crysencio Summerville is het voorbeeld van de speler van nu. Zijn objectief: Messi en Ronaldo. Zijn generatie gelooft dat ze dat gaan bereiken, ze zien de leuke dingen van het leven. Het is de taak van een manager ze op te voeden in een moeilijke tijd, want succes komt niet gratis. De voetballers van tegenwoordig noem ik celebrities without fame. Ze worden in deze maatschappij opgevoed als sterren, maar hebben nog niks bereikt. Niemand weet wie ze zijn, maar ze rijden al in de mooiste auto’s en dragen de duurste kleding. Deze generatie hoeft veel minder hard te werken om te kunnen baden in luxe. Oké, zo is de tijd. Als coach moet je dat proberen te begrijpen en een manier te vinden om ze te raken. Dat is dan weer iets wat nooit verandert: trainen gaat altijd om het kunnen bereiken van spelers.`

Wie zich verdiept in uw carrière, ziet een manager van wie het lijkt of hij steeds maar moet vechten voor erkenning.

`Dat is best een goede analyse, zo voelt het wel. Door de jaren heen heb ik steeds goede teams gebouwd, maar nooit de kans gekregen een goed elftal te erven om erop te kunnen voortborduren. Vaak komt de erkenning dan achteraf, zoals de eigenaar van Southampton die me belt om te bedanken voor het fundament dat ik heb gelegd waarop de club zich de laatste tien jaar heeft ontwikkeld tot stabiele factor in de Premier League.`

Hoe verklaart u het dat er geen tussenweg lijkt te bestaan? Je houdt van Alan Pardew of je hebt een hekel aan hem.

‘In mijn drive te winnen, ben ik vaak gebotst. Met andere managers, spelers van tegenstanders. Bij mij is dat all in the game. Ik ben opgegroeid op bouwplaatsen, werkte als glaszetter in Londen en speelde bij een heel rijtje Non-League-clubs. ’s Ochtends om zeven uur stond ik op de bouwplaats, half drie reed ik dan, bijvoorbeeld, drie uur naar Yeovil om twee uurtjes te spelen of te trainen. Daarna de auto in, drie uur terug, diep in de nacht je bed in en om zeven uur weer aan de slag. Heb ik jaren gedaan, totdat ik de kans kreeg prof te worden bij Crystal Palace. Begon ik om tien uur en vier uur later zat mijn werkdag er weer op. Daaraan kon ik niet wennen. Ik gebruikte de tijd die ik over had om beter te worden. Ik was geen grote speler, maar werd zo wel een góéde profvoetballer en later was mijn vechtershart voor veel clubs een reden met me in zee te gaan. Hard werken klopt talent; ik zeg het bij elke club tegen mijn spelers. De uren die je extra investeert, kunnen het verschil maken tussen winnen of verliezen, wel of geen contract, meer of minder geld, glorie, eer… Tussen erin blijven of degraderen. Als Alex Ferguson nou zegt dat Eric Cantona als allerlaatste van het trainingsveld stapte… Welke voorbeelden heb je nodig als speler? Ik heb goede voetballers getraind: Michael Carrick, Teddy Sheringham, Demba Ba, Yohan Cabaye, Jermain Defoe… Al die jongens hadden één overeenkomst: they’ve put in the extra work.’

`Toen ik net bij deze club was, vroeg ik naar de modellen. Er was niks. De filosofie van ADO ligt bij de trainer die er werkt`

Los van hoe alles eindigt, heeft u vast wel een idee over de club ADO Den Haag en hoe de toekomst eruit zou moeten gaan zien.

`Deze club zit in een identiteitscrisis en zal zich moeten afvragen waar ze voor staat. Wat is nou ADO Den Haag? Wat is de cultuur, de speelwijze, de formule? Toen ik hier net was, vroeg ik naar de modellen. Wat is jullie manier van aanvallen en verdedigen? Hoe trainen en coachen jullie dat? Er was niks. Toen ik bij Southampton instapte, waren die modellen er wel. “Dit is Adam Lallana, Alex Oxlade-Chamberlain, coach”. Die laatste was zestien jaar, maar goed genoeg, dus oud genoeg. Dan ben je als club dus voorbereid. Maar de filosofie van ADO ligt bij de trainer die er werkt. Waarom leidt ADO niet genoeg jonge spelers op? Hoe kan dat, voor zo’n grote club? Waarom staat er geen waarde op het veld? Het is een grote zorg. Ik kijk ernaar en denk: ADO Den Haag moet vooruit, maar hoe? We trainen hier in het stadion, op één kunstgrasveld. Dat is op elk hoogste niveau ondenkbaar. Hoe kan ik dan linies trainen? Hoe kan ik jeugdspelers bij de ploeg halen als we bijvoorbeeld standaardsituaties gaan trainen? Ik wist het van tevoren, maar heb het onderschat. En toch heb ik geen seconde spijt gehad van mijn keuze. Ik had nu thuis in Surrey van het leven kunnen genieten. Golfen, tennissen, met de honden wandelen, maar in mij brandt nog steeds een heilig vuur voor voetbal, voor samen het onmogelijke presteren. Dat is wat mij drijft.

Vrijdagavond is het ADO Den Haag tegen Fortuna Sittard. Een wedstrijd van alles of niets.

`Bij winst is het gat vier punten en krijgen we een programma met mogelijkheden. Hoe moeilijk de situatie ook is, hoeveel negativisme er ook mag zijn, ik vertrouw op mijn spelers. They have the fire in their bellies. We zullen er staan.`

Alan Pardew: `Ik heb geen seconde spijt gehad van mijn keuze`

Hij was ooit Manager of the Year in de Premier League, maakte drie FA Cup-finales mee waarvan twee als trainer, haalde Europees voetbal, promoveerde en degradeerde, maar staat nu voor de grootste uitdaging in zijn carrière: ADO Den Haag voor de Eredivisie zien te behouden. Alan Pardew (5 heeft geen spijt, maar verbaast zich wel. Dit is zíjn kant van het verhaal.

In Hotel Des Indes wordt er thee geschonken, natuurlijk. English breakfast, met een scheutje melk. Alan Pardew lacht. Waar ter wereld ook, je kunt de tradities nooit helemaal uit een Engelsman halen. Sting zong ooit over de heimwee van een onbegrepen Englishman in New York, Pardew is er één in Den Haag.

`Vanaf dag één heb ik hier het gevoel gehad dat ik mezelf moest verdedigen. Waarom?`

Bent u een `legal alien`?

Een stilte. `Alleen als ik mijn auto heelhuids door het verkeer probeer te manoeuvreren.`

En dan: `We hebben wel moeten wennen aan elkaar. ADO Den Haag aan mij en andersom. Maar dat ging vrij snel. Waar ik als Engelsman meer moeite mee heb, is de benadering hier. Ik was nog niet begonnen, of ik werd al aangepakt in de kranten en op tv. Vanaf dag één heb ik het gevoel gehad dat ik mezelf moest verdedigen. Dat heeft me verbaasd. Waarom? Ik heb successen gekend en mislukkingen, wie niet in dit leven? Maar het leek wel alsof ik er op voorhand weinig van kon.`

Als Premier League-manager bent u toch wel wat gewend?

`Over mij mogen ze zeggen en schrijven wat ze willen, alleen: waarom al voordat ik was begonnen? Wat mij vooral raakt, is dat de berichtgeving zorgt voor druk op mijn spelers, dat vind ik niet eerlijk. Neem nou die supporters die ineens met een flipover naast het trainingsveld stonden. What the hell! We hadden net een punt gepakt in Heerenveen, gestreden alsof onze levens ervan afhingen, spelers lagen na afloop op de grond zo leeg als ze waren en dan een paar dagen later staan er fans op het veld met een bord om uit te leggen wat er allemaal fout gaat... Dat heeft effect op voetballers, die worden weer het negatieve ingetrokken, nadat ze een resultaat hadden gehaald dat hen vertrouwen had moeten geven. Noem me naïef, maar in Engeland is dat onmogelijk, gebeurt niet. In Nederland schijnen zulke dingen vaker voor te komen. Op zich kan ik daarmee ook nog wel leven en ben ik bereid iedereen uit te leggen waarmee we bezig zijn. Maar maak een afspraak, kies een andere dag. Dit had een negatief effect op de groep.`

Wist u wel waaraan u begon?

`Je moet altijd kijken naar waar een club staat als je aan een klus begint. Ik zag een selectie die niet in balans was, we misten kwaliteit én kwantiteit. De twee beste spelers van de club waren in de zomer verkocht en het kwam erop neer dat we hun vertrek in de winter moesten repareren. Maar die window is daarvoor niet geschikt. Zoiets moet in de zomer gebeuren. De club heeft geprobeerd hen te vervangen met de komst van acht nieuwe spelers, van wie er in september drie in de basis stonden: Luuk Koopmans, Crysencio Summerville en Milan van Ewijk. In de winter vertrokken er zes (Van Ewijk, Robin Polley, Thom Haye, Donny Gorter, Aleksandar Bjelica en Mike Havekotte, red.) Doordat het proces in de zomer was mislukt, moest de club het in januari herhalen. Dus: met minder geld zes spelers vervangen. Wie kan dat? Wat wij hebben gedaan, is heel simpel: pleisters geplakt. Gezocht naar oplossingen voor de korte termijn, om een lange termijn mogelijk te maken.`

De oplossing is dan: acht spelers halen uit voornamelijk lagere Engelse divisies?

`Voordat ik uitleg waarom we dat hebben gedaan, wil ik eerst kwijt dat ik die kritiek in het begin ook niet snapte. Ook nu weer was het allemaal niet goed, voordat we een wedstrijd hadden gespeeld. In Engeland zijn we het station voorbij dat het uitmaakt waar spelers vandaan komen. Ik zorgde ooit zelf voor headlines in de tabloids, door als eerste openlijk Arsène Wenger te bekritiseren vanwege al die buitenlandse voetballers die hij naar Arsenal haalde. Ik vond het nogal wat dat een grote club speelde zonder een Engelsman in de basis. Maar tijden zijn veranderd. Big Time. Later heb ik toegegeven dat het goed is geweest, al die buitenlanders. En niet alleen de spelers, vooral ook de coaches. Wenger, José Mourinho, Jürgen Klopp, Ronald Koeman, Louis van Gaal, Pep Guardiola, nu weer Carlo Ancelotti. Voor ons Engelse managers was dat een leerschool die we zomaar in de schoot geworpen kregen. De buitenlandse coaches deden andere dingen op tactisch vlak, trainden anders dan wij gewend waren, dachten anders over voetbal en alles wat daarbij komt kijken. Wenger was de Franse school, Mourinho introduceerde de Portugese manier van denken. Guardiola bracht zijn eigen filosofie mee, Klopp de pressing. En wij Engelse managers moesten er maar een antwoord op zien te vinden. In plaats het als een bedreiging te zien, begon ik hun komst steeds meer als een blessing te beschouwen.`

U had Nederland wat toleranter verwacht?

`Ja en nee tegelijk. Dit is een vrij tolerant land, maar als ik naar het voetbal kijk, zie ik alleen bij FC Twente een trainer uit Uruguay en bij Heracles Almelo één uit Duitsland. Op dat vlak lijken jullie eerder conservatief. Zodoende wist ik wel dat het voor mij misschien moeilijk kon gaan worden. Als buitenlandse coach heb je minder krediet. Tel daarbij op de situatie waarin ik terechtkwam, met de kans op resultaten die niet meteen goed zouden zijn, en eigenlijk begin je al met een kleine achterstand.`

Wie acht spelers haalt en niet presteert, krijgt kritiek. Zo werkt het toch?

`Ik zou nog uitleggen waarom we deden wat we hebben gedaan. Ik lees die natuurlijk verhalen ook. Waarom haalt Pardew niet drie toppers? Alsof ik dat niet had gewild! Je moet wederom kijken naar de situatie waarin je terechtkomt. Het budget om te repareren was niet groot, maar de nood hoog. Bijna geen enkele positie bij ADO Den Haag was dubbel bezet, blessures zouden al funest zijn. Nou, dan ga je aan de slag. Kon ik spelers uit de Premier League huren? Onmogelijk. Uit de Eredivisie? We hebben het geprobeerd, jongens die bij grote clubs buiten de boot vielen (Yassine Ayoub en Luciano Narsingh, red.). Maar die keken naar de ranglijst en zeiden: “Liever niet”. En dan speelt er nóg iets. Bij West Bromwich Albion ben ik anderhalf jaar geleden ook tussentijds ingestapt. Daar had ik wél een aardig budget tot mijn beschikking en besloot ik dat te spenderen aan de komst van een topspeler, Daniel Sturridge. Wat denk je? Na één wedstrijd raakte hij geblesseerd. Die ervaring nam ik mee naar Den Haag. Stel dat ik twee spelers had gehaald en ze waren geblesseerd geraakt… Dat risico konden we ook niet nemen. We waren als een onderhoudsbedrijf dat een megaklus moest doen, maar met minimaal gereedschap.`

Tom Beugelsdijk en Sam Stubbs stuiten eendrachtig AZ-spits Myron Boadu.
© PRO SHOTS/TOON DOMPELING
Tom Beugelsdijk en Sam Stubbs stuiten eendrachtig AZ-spits Myron Boadu.
Hebt u niet gewoon het niveau van de Eredivisie onderschat?

`Ik zou zeggen: integendeel, ik ken jullie competitie beter dan iedereen denkt. Als manager van West Ham United kwam ik vaak naar Nederland om te scouten. Ik vond toen al dat jullie hier geweldige aanvallers opleidden. Individueel technisch en tactisch sterke spelers. Sinds ik hier werk, begrijp ik waarom. Jullie spelen dapper voetbal, in verdedigend opzicht veel gedurfder dan veel clubs in de Premier League. Ik heb me afgevraagd hoe dat nou toch kan? Ik denk dat het antwoord schuil gaat in het feit dat op degraderen hier geen straf staat van 105 miljoen pond minder budget, zoals in Engeland het geval is. De kans terug te keren in de Eredivisie is er voor degradanten altijd. Misschien dat die wetenschap de teams hier een wat vrijer gevoel geeft. Want het maakt niet uit tegen wie je speelt. Ajax of Heracles? Ze schuiven allebei hun centrale verdedigers door, de backs staan hoog; ik bewonder dat. Het probleem van ADO Den Haag is juist dat het niveau van deze competitie best hoog is en wij vooral qua individuele technische en tactische kwaliteiten achterlopen bij veel van de clubs om ons heen. Ik wist dat. Ik had ADO tegen Ajax zien spelen voordat ik tekende en dacht: Oh, dear! Wat ik vervolgens heb gedaan, is wat iedere trainer doet als hij ergens begint: proberen wat meer defensieve zekerheid in te bouwen. Misschien heb ik daarmee wel iets van het aanvallende spel weggenomen, onbewust. Dat we te veel de nadruk hebben gelegd op de verdedigende organisatie. Ik durf best te toe te geven dat dát misschien een negatief signaal is geweest, zonder dat het de bedoeling was.`

U hebt veel veranderd, zonder resultaat.

`Dat maakt me volgens mijn nieuwe criticasters ongeorganiseerd en warrig. Ja, ik héb veel veranderd, in de ploeg, in de manier van trainen, in de tijden waarop we trainen. Changes! Maar niet omdat ik dat leuk vind of zo. Bovendien hebben we te maken met blessures. Tom Beugelsdijk is er lang uit geweest, tegen AZ misten we John Goossens, Lex Immers en Dion Malone; dat dwingt ook tot schuiven. Maar in z’n algemeenheid: met de manier waarop het ging, haalde deze club dertien punten in zeventien wedstrijden. Hadden we dan alles bij het oude moeten laten? Als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg.`

Waarom zegt u niet gewoon dat als u de aanvangstijden van trainingen wilt veranderen, er protest uitbreekt omdat sommige medewerkers van de club dan te laat komen bij een amateurclub waar ze ook werkzaam zijn?

`Misschien heb ik dat wel een beetje onderschat, de macht van een manager in Nederland. Geen idee of het typisch ADO Den Haag is, of iets wat geldt voor Nederlanders in het algemeen, maar iets veranderen, dat gaat moeilijk hier. Vinden ze niet leuk. Elke verandering is een soort woohaa. Daarmee wil ik niet zeggen dat ík alles goed heb gedaan, zeker niet. De kritiek die ik kreeg na PSV-thuis (0-3), daarin kon ik me wel vinden. De manier waarop we ze wilden bestrijden, daar sta ik nog steeds achter. Ik heb alleen op sommige posities de verkeerde spelers eraan gekoppeld, jongens die nog niet konden brengen wat we dachten en hoopten. Oké, mijn schuld.`

Wat is de club eigenlijk opgeschoten met de komst van Alan Pardew?

`Het antwoord daarop kun je pas geven na het seizoen. Ondanks al het negativisme rond de club, zie ik iets in mijn groep wat me vertrouwen geeft. Ik zie passie, strijdlust. Ik zie ook dat we volslagen kansloos waren tegen FC Utrecht, PSV en AZ, maar tegelijkertijd dat we thuis van Vitesse en Heracles hadden moeten winnen, dat we hebben gevochten als leeuwen in Heerenveen. Die spirit moeten we gaan omzetten in resultaat, want we zitten nu in een situatie dat het ook nog eens gaat tegenzitten.`

`Dat verontrust me het meest: er is iemand, in dienst van de club, die er genoegen in schept zijn eigen team te schaden`

Bestaat Murphy’s Law?

`Zeker voor clubs in problemen. Neem Heracles-thuis. Eerste helft matig, na rust beter, kansen op de overwinning, maar het blijft 0-0. Even ben je teleurgesteld, maar je denkt: Oké, een punt, na Heerenveen-uit opnieuw niet verloren, kunnen we mee verder. Vervolgens loop je de catacomben in en zie je op televisie de keeper van Vitesse een bal uit zijn handen laten vallen en PEC Zwolle de winnende goal maken, onze concurrent. Is dat dan bad luck? Ik denk het niet. Het is gewoon de situatie waarin we verkeren, dit gebeurt als je onderin staat. Dan krijg je zulke klappen te verwerken, dan wordt er gelekt uit je eigen kleedkamer. Dat verontrust me trouwens nog het meest van alles. Er is dus iemand, in dienst van de club, die er genoegen in schept zijn eigen team te schaden. We vechten voor ons leven, dat is wat we moeten doen, dat is wat ik van mijn spelers vraag. Natuurlijk botst het dan weleens op het trainingsveld, hoort erbij. Maar die ene keer dat het om een Nederlandse en een Engelse jongen ging, kwam het naar buiten. Come on… Iemand gebruikt dit om de club, de spelers, de trainers, de leiding kapot te maken. Dát vind ik oneerlijk. Je mag mij bekritiseren wat je wilt, geen probleem. Ik ben niet naar Den Haag gekomen om de wijsneus uit te hangen, to teach them to suck eggs, om te laten zien dat ik zo goed ben, voor het geld, of wat dan ook. Ik wil alleen maar helpen, met goede intenties. Omdat ik uit ervaring weet dat het ook zó weer anders kan zijn.`

In hoeverre wordt een wederopstanding bepaald door geluk?

`Ik zeg altijd: een manager can fall into luck. Bijvoorbeeld door een speler in te brengen die het totale beeld van een elftal verandert. Ik geef vaak presentaties aan beginnende trainers in Engeland en dan vertel ik het verhaal over Reading, mijn eerste club als manager. Na een paar weken hadden de fans pants day. Ik was net begonnen, dus ik vroeg wat het was. Bleek dat ze van plan waren hun broek uit te trekken en op hun hoofd te zetten. Want het team was pants, zeg maar shit. Dus de volgende zaterdag, inderdaad, al die supporters met broeken op hun hoofd. Daar sta je dan, als beginnend manager. Intussen begonnen we wel wat beter te spelen, maar konden we geen controle krijgen over wedstrijden. Totdat ik op een dag bij de reserves ging kijken. Ze speelden tegen Leyton Orient. Ik zag een middenvelder lopen in die ploeg, een dun, klein mannetje, maar met een geweldig linkerbeen. Nicky Shorey. Hij had wat. We betaalden tienduizend pond, voor een wisselspeler van Leyton, die in de competitie nog onder ons stonden. We kregen vervolgens te maken met blessures en Nicky kwam in de ploeg. We speelden goed, we wonnen. Week erop, hetzelfde verhaal. Week daarna weer. Na twee maanden kreeg ik tijdens de persconferentie een vraag. “Alan, je hebt je stijl van voetballen veranderd. Jullie hebben veel meer controle”. En ik dacht: Ja. Maar dat kwam doordat we die speler van Leyton hadden ingebracht. Hij bleek de passer die we misten, temporiseerde, zette druk, bepaalde het ritme van de wedstrijd. Een speler, een jochie, veranderde onze manier van voetballen. En wie kreeg de credits? Ik. Maar dat was niet helemaal terecht. Ik kocht hem en gaf hem de kans. Maar op het einde was het niet meer dan een beetje geluk dat het zo in elkaar viel en ik bekend kwam te staan als een manager die Reading goed voetbal liet spelen. Het is ook een reden dat ik wissel bij ADO Den Haag. Als het goed valt, kan alles veranderen.`

Manager Alan Pardew leidt zijn Crystal Palace het veld op van Wembley voor de FA Cupfinal in 2016 tegen Manchester United. Rechts zijn collega Louis van Gaal.
© PRO SHOTS
Manager Alan Pardew leidt zijn Crystal Palace het veld op van Wembley voor de FA Cupfinal in 2016 tegen Manchester United. Rechts zijn collega Louis van Gaal.
Geluk kent ook een andere kant.

`Ik had drie keer de FA Cup kunnen winnen; een keer als speler, twee keer als manager. In 2006 had ik die cup al in mijn handen. We speelden met West Ham United de finale tegen Liverpool, totale controle. Een minuut voor tijd 3-2 voor. Ik keek naar Rafael Benítez, de manager van Liverpool en zag berusting in zijn ogen. Hij had zich al neergelegd bij de nederlaag. Tien minuten voor tijd hadden we gewisseld. Mijn assistent zei tegen me: “De enige die nog voor Liverpool kan scoren, is Steven Gerrard”. Was ik het mee eens. Nigel Rio-Coker brachten we in en hij liep Gerrard in de weg, verdedigde hem perfect. Totdat Steven zich een minuut voor tijd helemaal liet uitzakken naar het middenveld. Nigel dacht terecht dat het weinig zin had zo ver mee te lopen. Hij hielp onze laatste lijn met verdedigen. Er was nog maar een minuut te spelen toen de bal voor de voeten viel van Gerrard. De afstand was dertig meter, maar Steven nam die bal half-volley: goal. Geweldig doelpunt, 3-3 en we verloren de penaltyserie. Drie jaar geleden kreeg ik wéér een kans, met Palace tegen het Manchester United van Louis van Gaal. We kwamen 1-0 voor, niks aan de hand, ik maakte van blijdschap nog dat dansje, totdat we vergaten een overtreding te maken op Wayne Rooney: 1-1 en de wedstrijd viel uit onze handen. Normaal is het drie keer scheepsrecht, maar niet voor mij.`

Het irriteert u.

`Ja, natuurlijk. Wat als ik die FA Cup wél een keer had gewonnen? Alles verandert. De beeldvorming, de mindset, dan ben je ineens wél een winnaar, je weet niet hoe je carrière er dan had uitgezien. Ik ben Manager of the Year geweest in de Premier League, we hebben Europees voetbal afgedwongen met Newcastle United, ik ben twee keer gepromoveerd naar de Premier League, maar op mijn cv staat geen echte prijs.`

Handhaven met ADO Den Haag zou zeker nu de allure hebben van een prijs. Hebt u enig idee hoe u de negatieve spiraal nog denkt te kunnen doorbreken?

`Toen ik van Newcastle naar Crystal Palace ging, stond die club ook onderin. Wat je dan zoekt, is a fighting character in je ploeg. De keren dat het me als manager niet lukte uit de problemen te komen, zoals bij Charlton Athletic en vooral West Brom, ontbrak die vechtmentaliteit. Je creëert die door de band tussen je spelers te versterken. Daarom was die aantijging zo kwaadaardig dat het niet klikte tussen de Nederlandse en Engelse jongens, vooral omdat het gewoon niet waar is. Ik zie die mentaliteit juist wél in deze groep. Ze willen, ze vechten, ze doen hun best. Daarmee begint het. Ik kan mijn spelers niks verwijten. We staan verder weg van handhaving dan ik had gedacht, we hangen in de touwen, doordat de prestaties tegenvallen en het ook nog eens niet meezit. Maar als ik naar die gasten kijk, weet ik dat het nog steeds kan. Dat vertel ik ze ook. Het lijkt of iedereen tegen ons is – sommige supporters, de media, de beeldvorming – maar alles kan zó weer anders zijn. Een bal binnenkant-paal, een gelukkige zege, een onterechte penalty. Ik gun het mijn spelers zo, omdat ik zie hoe ze betrokken zijn. Beugelsdijk, Immers, Goossens; ze zijn zó involved, dat het eigenlijk ongezond is. ADO Den Haag, dat zijn zij. Ze voelen die verantwoordelijkheid en tonen dat elke dag. Ik ben van die jongens gaan houden. Ik gun Mohammed Hamdi succes, de hardst werkende directeur die ik heb meegemaakt. Ik gun het Martin Jol, die wat van deze club wil maken. Ik gun die mensen een feest aan het einde van het seizoen, als we ons hebben gehandhaafd in de Eredivisie.`

`ADO Den Haag is de grootste en moeilijkste uitdaging van allemaal`

Hoe verhoudt de uitdaging in Den Haag zich tot alles wat u al hebt meegemaakt in uw loopbaan?

`Dit is de grootste en moeilijkste uitdaging van allemaal. De reden is dat de kwaliteit van dit team niet te vergelijken is met al die andere elftallen die ik heb gecoacht. We moeten zó hard werken om wedstrijden te kunnen winnen, want dat zullen we op basis van teamgeest, karakter en wilskracht voor elkaar moeten zien te krijgen. Ook voor mij is dit een test, als manager, als mens. Sla ik me hier doorheen? Ik ben allang niet meer bezig met mijn cv, wel met mijn ontwikkeling. Als manager evolueer je mee met het voetbal. Dat is het mooie van dit vak. Alex Ferguson vertelde me ooit het verhaal dat hij Roy Keane passeerde. Dat was eigenlijk not done, Keane, grootheid bij Manchester United. Die liet het er dan ook niet bij zitten en klopte op de deur van het kantoor van Ferguson. Alex liet hem binnen en Keane begon meteen. Dat hij teleurgesteld was in Ferguson, dat hij het niet had verwacht. “U bent enorm veranderd, coach”, zei hij. Ferguson keek hem aan en zei: “Ja, ik ben inderdaad veranderd. The game moved on, so I moved on”. Het is de waarheid. Ik ben als trainer óók veranderd. Vroeger was ik keihard tegen spelers, nu kan dat niet meer. Het wordt niet meer geaccepteerd, spelers luisteren niet meer naar je.`

Met Crysencio Summerville na diens wissel tegen AZ. 'Hij is het voorbeeld van de speler van nu. Zijn objectief: Messi en Ronaldo.'
© PRO SHOTS/TOON DOMPELING
Met Crysencio Summerville na diens wissel tegen AZ. `Hij is het voorbeeld van de speler van nu. Zijn objectief: Messi en Ronaldo.`
Het vak is moeilijker geworden?

`Ja, veel meer individualistisch. De jonge voetballers van nu zijn bijvoorbeeld visueel ingesteld, dus moet je ze op die manier benaderen, terwijl je bij ADO Den Haag ook een oudere groep hebt die er weer niets van moet weten. Daar een balans in vinden, is lastig. Crysencio Summerville is het voorbeeld van de speler van nu. Zijn objectief: Messi en Ronaldo. Zijn generatie gelooft dat ze dat gaan bereiken, ze zien de leuke dingen van het leven. Het is de taak van een manager ze op te voeden in een moeilijke tijd, want succes komt niet gratis. De voetballers van tegenwoordig noem ik celebrities without fame. Ze worden in deze maatschappij opgevoed als sterren, maar hebben nog niks bereikt. Niemand weet wie ze zijn, maar ze rijden al in de mooiste auto’s en dragen de duurste kleding. Deze generatie hoeft veel minder hard te werken om te kunnen baden in luxe. Oké, zo is de tijd. Als coach moet je dat proberen te begrijpen en een manier te vinden om ze te raken. Dat is dan weer iets wat nooit verandert: trainen gaat altijd om het kunnen bereiken van spelers.`

Wie zich verdiept in uw carrière, ziet een manager van wie het lijkt of hij steeds maar moet vechten voor erkenning.

`Dat is best een goede analyse, zo voelt het wel. Door de jaren heen heb ik steeds goede teams gebouwd, maar nooit de kans gekregen een goed elftal te erven om erop te kunnen voortborduren. Vaak komt de erkenning dan achteraf, zoals de eigenaar van Southampton die me belt om te bedanken voor het fundament dat ik heb gelegd waarop de club zich de laatste tien jaar heeft ontwikkeld tot stabiele factor in de Premier League.`

Hoe verklaart u het dat er geen tussenweg lijkt te bestaan? Je houdt van Alan Pardew of je hebt een hekel aan hem.

‘In mijn drive te winnen, ben ik vaak gebotst. Met andere managers, spelers van tegenstanders. Bij mij is dat all in the game. Ik ben opgegroeid op bouwplaatsen, werkte als glaszetter in Londen en speelde bij een heel rijtje Non-League-clubs. ’s Ochtends om zeven uur stond ik op de bouwplaats, half drie reed ik dan, bijvoorbeeld, drie uur naar Yeovil om twee uurtjes te spelen of te trainen. Daarna de auto in, drie uur terug, diep in de nacht je bed in en om zeven uur weer aan de slag. Heb ik jaren gedaan, totdat ik de kans kreeg prof te worden bij Crystal Palace. Begon ik om tien uur en vier uur later zat mijn werkdag er weer op. Daaraan kon ik niet wennen. Ik gebruikte de tijd die ik over had om beter te worden. Ik was geen grote speler, maar werd zo wel een góéde profvoetballer en later was mijn vechtershart voor veel clubs een reden met me in zee te gaan. Hard werken klopt talent; ik zeg het bij elke club tegen mijn spelers. De uren die je extra investeert, kunnen het verschil maken tussen winnen of verliezen, wel of geen contract, meer of minder geld, glorie, eer… Tussen erin blijven of degraderen. Als Alex Ferguson nou zegt dat Eric Cantona als allerlaatste van het trainingsveld stapte… Welke voorbeelden heb je nodig als speler? Ik heb goede voetballers getraind: Michael Carrick, Teddy Sheringham, Demba Ba, Yohan Cabaye, Jermain Defoe… Al die jongens hadden één overeenkomst: they’ve put in the extra work.’

Alan Pardew als voetballer. Hier heeft hij gescoord namens Crystal Palace.
© PRO SHOTS
Alan Pardew als voetballer. Hier heeft hij gescoord namens Crystal Palace.
`Toen ik net bij deze club was, vroeg ik naar de modellen. Er was niks. De filosofie van ADO ligt bij de trainer die er werkt`

Los van hoe alles eindigt, heeft u vast wel een idee over de club ADO Den Haag en hoe de toekomst eruit zou moeten gaan zien.

`Deze club zit in een identiteitscrisis en zal zich moeten afvragen waar ze voor staat. Wat is nou ADO Den Haag? Wat is de cultuur, de speelwijze, de formule? Toen ik hier net was, vroeg ik naar de modellen. Wat is jullie manier van aanvallen en verdedigen? Hoe trainen en coachen jullie dat? Er was niks. Toen ik bij Southampton instapte, waren die modellen er wel. “Dit is Adam Lallana, Alex Oxlade-Chamberlain, coach”. Die laatste was zestien jaar, maar goed genoeg, dus oud genoeg. Dan ben je als club dus voorbereid. Maar de filosofie van ADO ligt bij de trainer die er werkt. Waarom leidt ADO niet genoeg jonge spelers op? Hoe kan dat, voor zo’n grote club? Waarom staat er geen waarde op het veld? Het is een grote zorg. Ik kijk ernaar en denk: ADO Den Haag moet vooruit, maar hoe? We trainen hier in het stadion, op één kunstgrasveld. Dat is op elk hoogste niveau ondenkbaar. Hoe kan ik dan linies trainen? Hoe kan ik jeugdspelers bij de ploeg halen als we bijvoorbeeld standaardsituaties gaan trainen? Ik wist het van tevoren, maar heb het onderschat. En toch heb ik geen seconde spijt gehad van mijn keuze. Ik had nu thuis in Surrey van het leven kunnen genieten. Golfen, tennissen, met de honden wandelen, maar in mij brandt nog steeds een heilig vuur voor voetbal, voor samen het onmogelijke presteren. Dat is wat mij drijft.

Vrijdagavond is het ADO Den Haag tegen Fortuna Sittard. Een wedstrijd van alles of niets.

`Bij winst is het gat vier punten en krijgen we een programma met mogelijkheden. Hoe moeilijk de situatie ook is, hoeveel negativisme er ook mag zijn, ik vertrouw op mijn spelers. They have the fire in their bellies. We zullen er staan.`

3 punten halen op korte termijn is waanzinnig belangrijk, het legt de druk om directe degradatie ook bij de clubs die 14, 15 en 16 staan en daar breekt dan ook wel de angst en de pleuris uit

pajam schreef:

Het gaat mij totaal niet om de individu ; ik ken de beste man ook niet.

Maar om nou een CEO , CCO, Sales Manager en account managers te hebben als een BVO in de formaat van ADO is ook het andere uiterste.

Ben zelf commercieel eindverantwoordelijke, MT lid. Omdat mijn werkgever met 45 FTE in totaal en een sales team van 5 FTE (exclusief ondergetekende) compact is, zit er 1 eigenaar, 1 Sales Manager (ik dus) en een Operations Manager in het MT. In plaats van nog meerdere (dure) tussenlagen...

Snap gewoon niet waarom er zoveel zware functies nodig zijn , voor een betrekkelijk kleine BVO met een overzichtelijke achterland én relatief gezien alleen MKB+ als sponsoren.

Neem 1 commercieel manager aan en laat hem max 4 Account Managers aansturen, liefst zijn dat ex-voetballers zodat ze gunfactor hebben in de regio bij potentiele sponsoren...

Het is absoluut opmerkelijk dat Hamdi zo`n dure organisatie mag optuigen terwijl je weet dat een degradatie zeer goed mogelijk is.

Zijn het contracten voor bepaalde of onbepaalde termijn en wat bedraagt de salariëring?

Wel blijkt, volgens mijn mening, hieruit dat UVS ook bij een degradatie doorgaat. Zo`n dure organisatie van de hand doen wordt enkel maar moeilijker.

En de salarishuishouding van de spelersgroep is ook (te?) hoog voor de eerste divisie tenzij er contractueel het nodige is vastgelegd bij een eventuele degradatie.

Bolskie schreef:

Nee dat moet je niet willen en ja ik ben ook wel benieuwd naar dat plan. Alleen ik denk (gok ik) is dat hij zijn plan pas naar buiten wilt brengen als we weten waar we aan toe zijn, anders zou die nu 2 plannen naar buiten moeten brengen 1 als we er in blijven en 1 mochten we degraderen.

Hij heeft al wat laten zien...dat is dan op langer termijn. Alleen is de degradatiespook de grote boosdoener op dit moment.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Franky, Aad, RemcoOnX, tjapi01, Francisco, JvDH en 132 gasten.

Bekijk de topshouts