Tag: noemen

Toon alle shouts

pajam schreef:

VI Pro artikel :

https://www.vi.nl/pro/overig/het-keepersverhaal-van-groothuizen-via-ajax-en-denemarken-naar-ado

Het keepersverhaal van Groothuizen: via Ajax en Denemarken naar ADO
Door: Dolf van Aert @Dolf_v_Aert

INTERVIEW
Zijn debuut maakte hij in de slotfase van vorig seizoen al, maar dit jaar is Indy Groothuizen officieel de eerste keeper van ADO Den Haag. De 22-jarige goalie is eindelijk waar hij wil zijn, niet in de laatste plaats door de lessen van zijn muzikale familie. Zijn nieuwe status maakt hem hongerig. ‘Ik ben éérste keuze, maar wil laten zien dat ik ook de júíste keuze ben.’

Of het niet vreselijk ongemakkelijk voelt, al die aandacht voor zijn persoontje? Indy Groothuizen denkt heel even na, haalt dan zijn schouders op en vervolgt met een brede grijns zijn rondje langs de aanwezige media. ‘Nou nee, valt reuze mee. Ik vind het stiekem zelfs wel leuk.’ Het is daags voor de Eredivisie-start, mediadag in de Hofstad. Een paar dagen nadat bekend is geworden dat Groothuizen het seizoen begint als eerste keeper, en een paar dagen vóórdat ADO datzelfde seizoen start met een teleurstellende 1-2 thuisnederlaag tegen promovendus FC Emmen, schuift het journaille aan in de Haagse persruimte. Met uiteraard speciale aandacht voor de goalie. De markante ADO Journaal-presentator Alberto heeft op het laatste moment voor een alternatief gekozen – ‘Heb je gezien hoeveel gasten die Indy al willen spreken?’ – maar verder wil iedereen vandaag wel iets van de keeper. De camera van Haaglanden Voetbal staat op hem te wachten, zowel VI als het AD wil aansluitend zijn verhaal optekenen, terwijl Omroep West hem aan het eind van de middag in de studio verwacht voor een optreden in het programma.

Het zal Groothuizen allemaal – in de goede zin van het woord – worst wezen. Hij wandelt opgewekt rond, neemt voor iedereen uitgebreid de tijd en heeft er zichtbaar plezier in. ‘Zo’n live-uitzending als vanmiddag heb ik nog nooit gedaan, maar het zal vast wel goedkomen. Ik heb een redelijk vlotte babbel en kan het volgens mij allemaal wel goed vertellen, haha. We hebben in de jeugd van Ajax mediatraining gehad, maar ik weet voor mezelf héél goed wanneer ik een politiek correct antwoord moet geven, of wanneer ik gewoon een gezellig gesprek kan voeren.’

Eén ding is zeker: mediatechnisch gezien heeft de Eredivisie er met Groothuizen een welbespraakte aanwinst bij.

GRIEPKEEPER
Dat hij keeper zou worden was overigens lang geen uitgemaakte zaak. Op zijn tiende was de kleine Indy nog een bepaald niet onverdienstelijk spitsje, totdat een fikse griep zijn keeperscarrière lanceerde.

Het is in het voorjaar van 2007 wanneer de E-jeugd van AFC ’34 uit Alkmaar een toernooi mag gaan spelen. Groothuizen dreigt het te moeten missen, hij ligt dan namelijk al anderhalve week ziek op bed. ‘Op die leeftijd is het natuurlijk: voetbal, voetbal en nog eens voetbal. Dus zei ik die ochtend tegen mijn moeder dat ik beter was, zodat ik mee mocht doen.’ Zijn moeder trapt niet in het toneelstuk van haar zoontje, maar kan het ook niet over haar hart verkrijgen om hem thuis te houden. ‘Ik mocht onder één voorwaarde meedoen: ik moest op doel gaan staan. Dan hoefde ik me niet zo in te spannen, kon ik rustig aan doen. Op dat niveau stelt keepen natuurlijk nog niet zo heel veel voor, maar ik had er eigenlijk wel lol in.’

Wat volgt is een verhaal zoals dat van vele keepers. Hij maakt de overstap naar de D1, waar ze nog geen keeper hebben. De trainer vraagt of Groothuizen het niet eens wil proberen, het ventje blijkt talent te hebben, nog geen vier maanden later ploft er een brief van AZ op de deurmat. Groothuizen mag deelnemen aan de talentendagen, een afvalrace die hij lange tijd moeiteloos doorloopt. Té lange tijd, eigenlijk. ‘Ik overleefde vijf rondes en mocht gaan meetrainen met de D2 van AZ. Telkens kreeg ik weer bericht: Het gaat goed, je mag door. Maar op een gegeven moment had ik voor m’n gevoel al wel tien rondes overleefd. Ik zat al zes maanden bij AZ, maar het bleef maar bij een stage. Hoe graag willen jullie me eigenlijk hebben?, dacht ik. Iemand overtuigen moet in een maandje wel lukken, toch? Zo niet, dan ben je blijkbaar niet goed genoeg. Laat staan als het ruim zes maanden duurt.’

UITZICHTLOOS
Aan het einde van dat stageseizoen komt de oplossing uit de hoofdstad. Ajax wil Groothuizen aan het werk zien, en gaat in tegenstelling tot AZ al na vier weken over tot actie. De keeper doorloopt vanaf dat moment de jeugdopleiding en debuteert in december 2014 namens Jong Ajax in de Jupiler League. Een maand later mag hij van hoofdtrainer Frank de Boer zelfs mee op trainingskamp met het eerste elftal en tekent hij een meerjarig contract, maar nadat Ajax kort voor de winterse transferdeadline André Onana heeft gehaald, daalt Groothuizen weer in de pikorde.

‘Toen Ajax Onana haalde, wist ik dat ik in een uitzichtloze situatie zou terechtkomen’

‘Toen wist ik dat ik in een uitzichtloze situatie terecht zou komen. Ik was een paar maanden eerder al dolblij dat ik het betaald voetbal überhaupt had gehaald, maar nu wilde ik méér. Dat zou bij Ajax moeilijk worden, ik was vierde keeper. Ik wilde niet nog zo’n zelfde jaar, ik was klaar voor een heel seizoen onder de lat.’

Koste wat kost bij Ajax blijven, dat ziet hij niet zitten. ‘Hoe langer je niet speelt, hoe meer je uit beeld raakt. In al die jaren had ik zó veel jongens gezien die geen geld wilden inleveren, of bepaalde clubs of competities te min vonden. Dat gold voor mij niet, ik stond open voor alles wat er op mijn pad zou komen.’

NAAR DENEMARKEN
Dat blijkt ook wel, als Groothuizen in de zomer van 2016 een verrassende move maakt. ‘Er was wat interesse uit de Jupiler League, toen mijn zaakwaarnemer Søren Lerby ineens met FC Nordsjælland op de proppen kwam. Omdat FC Utrecht hun keeper David Jensen na twee competitieduels had gekocht, moesten ze snel op zoek naar een nieuwe. Ze hadden me een jaar eerder gezien op een jeugdtoernooi, waar ik goed stond te keepen. Ik kende uit Denemarken vooral FC Kopenhagen en Brøndby, maar Nordsjælland kende ik alleen van naam. Toch ging het vlug. Ze belden me op woensdag, op vrijdag zat ik in het vliegtuig. Ik ben redelijk avontuurlijk ingesteld, en daarnaast dacht ik dat het wel goed was om uit die Nederlandse sleur te stappen. Even weg uit je comfortzone. Een stap terug, later twee vooruit, dat idee. Tot op de dag van vandaag zeg ik tegen iedereen: Het is een topbeslissing geweest. Ik heb het er geweldig gehad, al moet ik eerlijk zeggen dat het sportief leuker was dan privé.’

‘Ik ben verder gaan revalideren in Denemarken. Maar ik blééf met vocht in mijn knie kampen’

Groothuizen heeft het namelijk niet echt makkelijk. ‘Ik ging helemaal alleen die kant op, terwijl ik met mijn twintig jaar nog nauwelijks levenservaring had. Probeer jij dan maar eens effe een huurhuis te regelen, of een rekening te openen bij de bank. Daarnaast zat ik veel avonden in m’n uppie thuis. In Nederland kon je dan makkelijk even naar een vriend rijden, nu zat de dichtstbijzijnde vriend minimaal achthonderd kilometer verderop. Het zorgde ervoor dat ik in het begin niet lekker in mijn vel zat en matig presteerde. Op trainingen dacht ik in de eerste twee weken weleens: Shit, ik kan het niet meer.’

Na een korte aanpassingsperiode komt Groothuizen in de basis, maar tijdens het winterse trainingskamp onder de Spaanse zon scheurt hij zijn buitenmeniscus af. ‘Ik ging terug naar Nederland voor de operatie, maar ben daarna verder gaan revalideren in Denemarken, ook uit loyaliteit naar Nordsjælland. Maar ik blééf met vocht in mijn knie kampen, het schoot niet op. Ik denk dat het ermee te maken had dat ik niet in mijn vertrouwde omgeving zat, want revalideren is voor een groot deel mentaal. Natuurlijk had ik clubfysio’s die dag en nacht voor me klaarstonden, maar tegelijkertijd moest ik alles zelf doen. Ik moest rust houden, maar ook gewoon mijn boodschappen doen. Dan nam ik een taxi naar de supermarkt, liep ik op krukken mijn boodschappen in te laden en ging ik met de taxi weer naar huis. Dat is niet echt ideaal, hè?’

ADO DEN HAAG
Groothuizen keert uiteindelijk terug naar Amsterdam om daar zijn revalidatie af te maken. In de aanloop naar afgelopen seizoen komt hij echter tot de conclusie dat zijn tijd in Amsterdam er wel op zit. Kort voor het verstrijken van de zomerse transferdeadline meldt ADO zich. Groothuizen begint vol goede moed aan zijn klus in Den Haag. ‘Mijn eerste doel was om honderd procent fit te worden. Daarover heb ik heel goed en nauw contact gehouden met de medische staf. Wat is er vandaag, of deze week, het beste voor mij? We hebben flink gas teruggenomen, omdat iedereen eigenlijk een beetje bang was voor overbelasting. Vlak voor de winterstop was ik helemaal pijnvrij, ik voelde me goed, waarna ik eindelijk voelde dat ik mijn niveau uit mijn tijd in Denemarken weer ging halen.’

Tijdens de winterstop krijgt Groothuizen op het trainingskamp in Turkije, waar hij negentig minuten goed keept tegen Besiktas, de bevestiging dat het goed zit. ‘Voor mijn gevoel kon ik toen eindelijk laten zien dat ik mijn mannetje stond. Dat eerste half jaar was lastig geweest. Ik trainde dan weer wél en dan weer níét mee. En áls ik trainde, dan ging het de ene keer goed en de andere keer minder. Ik kan me best voorstellen dat de staf, mijn medespelers en de fans toen weleens hebben gedacht: Is die jongen wel wat wij zoeken? In Turkije heb ik laten zien wat ik in mijn mars had.’

Groothuizen krijgt zijn beloning vijf wedstrijden voor het einde van de reguliere competitie, als hij de honneurs tot het competitieslot mag waarnemen voor de geblesseerd geraakte Robert Zwinkels. ‘De manier waaróp is natuurlijk niet helemaal zoals je het wilt hebben, maar dat ik mijn kans kreeg was een droom die uitkwam. Ik had natuurlijk al op het hoogste niveau in Denemarken gespeeld, en veel wedstrijden in de Jupiler League, maar de Eredivisie… Dat is toch de competitie die al je vrienden, familieleden en buren op de voet volgen. Dat was best wel een mijlpaaltje, dat heb ik toch maar mooi kunnen afvinken.’

DOLLY DOTS
Het is na zijn Eredivisie-debuut op bezoek bij FC Utrecht dat het grote publiek kennismaakt met de onbevangenheid van de jongeling. Als een volleerd prof staat hij voor de camera van de NOS, als de verslaggever hem voorzichtig vraagt naar zijn muzikale familie. Vader Jos Groothuizen was in het verleden onderdeel van de band Vulcano, die met Een beetje van dit, een beetje van dat in 1983 een grote hit scoort. Nog veel bekender is zijn tante Angela Groothuizen, de zus van zijn vader. Bij de jeugd tegenwoordig vooral bekend als jurylid bij The Voice of Holland, voor de wat oudere jongeren blijft ze voor altijd ‘die ene van de Dolly Dots’. Maar vooral de hit van zijn vader blijkt voor de NOS-verslaggever reden genoeg om eens naar de zangkwaliteiten van junior te vragen. Waar veel nieuwkomers op het hoogste podium de vraag onhandig zouden weglachen, pakt Groothuizen met een lach zijn moment. ‘Poeh, ik ga mezelf wel voor schut zetten hier’, reageert hij, om vervolgens inderdaad een paar regels te laten horen.

Terugblikkend schaamt Groothuizen zich geen moment. Sterker nog: de lessen van zijn muzikale vader en tante helpen hem iedere dag. ‘Ik zal niet doen alsof ik het gewend ben om in de schijnwerpers te staan, maar ik ben wel een beetje met dat wereldje opgegroeid. Angela spreek ik niet iedere dag. Als ik haar zie is het prima, soms bellen we. Met mijn vader praat ik wél dagelijks, een beetje sparren over van alles en nog wat. Dat doet hij ook met Søren.’

Van zijn pa leerde Groothuizen hoe het is om aandacht te krijgen. ‘Als ik met hem door Alkmaar loop, wordt hij nog altijd om de minuut herkend en moet hij een praatje maken. Hij is bekender in Alkmaar dan ik, ook omdat hij een eigen kroeg heeft gehad. En dan is hij ook nog het broertje van een Dolly Dot, haha. Wat ik mooi vind, is dat hij nooit te beroerd is om tijd te maken voor mensen die iets van hem willen. Dat is voor mij een groot voorbeeld, maar datzelfde geldt voor Angela. Kijk, ik ben ook niet achterlijk. Ik krijg soms ook wel mee hoe er over haar wordt gesproken, op een negatieve manier. Dingen als: die jurk staat haar niet. Maar ze komt niet voor niets al zo’n 35 jaar op tv. Ze wordt nog steeds gewaardeerd, omdat ze gewoon leuk is. Dat zeg ik niet omdat ze mijn tante is, maar omdát ze mijn tante is, weet ik wel hoe ze in het echt is. En dus weet ik dat ze absoluut geen masker opzet als ze op tv is, of zich anders voordoet. Dat ga ik de komende jaren ook proberen, gewoon mezelf zijn.’

‘Mijn vader maakt altijd tijd voor mensen die iets van hem willen. Dat is voor mij een voorbeeld, maar datzelfde geldt voor mijn tante Angela’

Wat Groothuizen bovendien meekrijgt, is dat hij elke minuut moet genieten van zijn leven als profvoetballer. ‘Omdat het voorbij kan zijn voordat ik het weet. Mijn vader zei het laatst heel mooi: “Binnenkort ben ik de vader van, terwijl jij altijd de zoon van was. Het gaat zo snel allemaal.” Dat zet me wel aan het denken. Door alle tegenslagen die ik heb gehad, ben ik goed gaan beseffen wat dit spelletje voor me betekent, en wat ik er allemaal voor wil laten om mijn einddoel te bereiken.’

BOKSEN EN HARDLOPEN
Vooralsnog is het Groothuizens doel om zijn status als eerste keeper waar te maken, een status waarvoor hij keihard heeft geknokt. ‘Ik ben in de zomer extra werk gaan doen, heb maar een korte vakantie genomen. Acht dagen met mijn beentjes omhoog op Mykonos, daarna ben ik doorgegaan. Vijf keer per week boksen, veel hardlopen, dat soort dingen. Alles met de intentie om de eerste man te worden.’

Dat is gelukt, en dus is zijn tijd gekomen. ‘Zo wil ik het zelf niet per se noemen, want daarmee zou ik zeggen dat de tijd van Robert erop zit. We hebben met ADO vorig seizoen een geweldig jaar gehad en daarin heeft Robert een véél groter aandeel gehad dan ik. Ik voelde ook totaal niet aankomen dat de keuze nu op mij zou vallen. Eerlijk: ik had het niet eens raar gevonden als de trainer voor hem had gekozen, hij heeft zó veel krediet opgebouwd. Maar mijn ambities hebben nu eenmaal niets met Robert te maken. Ik zou een slechte prof zijn als ik graag tweede keeper zou zijn, datzelfde geldt voor hem. Maar dit voelt voor mij wél als een beginpunt, de start van de jaren waarin het moet gebeuren.’

De eerste stap is gezet, maar dat leidde in huize Groothuizen nog niet tot euforische taferelen. Integendeel. ‘Toen ik hoorde dat ik eerste keeper werd, heb ik mijn zaakwaarnemer gebeld – maar dat doe ik elke dag – en mijn vriendin geappt. Dat was het. Ik heb vooral zoiets van: Joh, laat het eerst maar eens even zien. Daarna is het misschien een keer tijd om iets te vieren. Als ik na dit seizoen terug kan kijken op een mooi jaar, is dat me veel meer waard dan dit. Nu ben ik vooral hongerig. Ik ben nu éérste keuze, maar ik wil laten zien dat ik ook de júíste keuze ben.’

BLEISWIJK-1 schreef:

Daar hebben we eerder interesse in gehad! Komt waarrschijnlijk uit de hoed van Schoenmaker junior.

Hoed? Dat zou je dan gerust een keppeltje kunnen noemen want daar komt werkelijk niks uit

marcellino schreef:

Ach als het een wedstrijd slecht gaat heeft iedereen het gedaan en ligt het aan de spits die we niet hadden.nou al hadden we een spits gehad met de mentaliteit van zondag de eerste helft had je dan ook niet gewonnen.
veel spelers hebben geroepen dat ze graag een stap willen maken en schijnbaar is het voor deze spelers moeilijk om de knop om te zetten tel hier bij dat het elftal gewoon niet goed stond en het nodige geluk bij emmen en je kan een wedstrijd verliesen.
we zijn op de goede weg en ja het kan beter maar er was mij een puinhoop en ja ook veroorzaakt gedeeltelijk door wang omdat het allemaal zolang duurde.maar beetje bij beetje komen we er uit.er is nu een redelijke rust en we zijn op plek 7 geeindigd tot nu toe een goede speler weg de rest is er nog dus zo dramatisch is het allemaal niet.

Natuurlijk zijn er nog 33 wedstrijden te gaan. En je gaat ze niet allemaal winnen of verliezen. Toch twee dingen.

ADO bevestigt weer naar buiten de `te kloppen ploeg` te zijn. Je maakt het jezelf daardoor extra moeilijk. Emmen werd overgoten met lofprijzingen, dat is de andere kant van de medaille.

Het spitsenprobleem vreet aan de ploeg. En het vreet vooral ook aan Falkenburg die wordt aangekeken op het uitblijven van doelpunten.

Je kunt lullen wat je wilt, maar professioneel kun je dit allemaal niet noemen.

Max schreef:

Komt natuurlijk wel bij dat wanneer je de min twee miljoen terug wil brengen naar nul, de kans op degradatie exponentieel toeneemt, waarna de schade groter is dan 2 miljoen.

Maar je hebt gelijkt, uiteindelijk kan je niet meer uitgeven dan dat er binnen komt. En waarom we nou zo in het rood stan, is mij onduidelijk. De dure spelersonctracten zijn afgelooen en er druppelt transfergeld binnnen.

Het is trouwens gee agiostorting, maar een achtergestelde lening van uvs.

Jarenlang boven je stand leven resulteert in dezelfde riedel zie o.a. een Twente met zelfs het risico dat de club dadelijk niet meer bestaat. Juist dit soort angst als "kans op degradatie" doelde ik in mijn vorige post over handelen naar emotie en opportunisme.

Zo`n hogere wiskunde is het allemaal ook weer niet.
Met een begroting van 13 miljoen, dus 2 miljoen minder per jaar, heb je nog steeds de 10e begroting van de eredivisie.
Met een begroting van 11 miljoen, dus 4 miljoen minder per jaar, heb je nog steeds de 13e begroting van de eredivisie.

In beide gevallen zou het schandalig zijn als je zou degraderen en doe je toch echt iets fout, maar inderdaad de kans op degradatie neemt dan toe. Natuurlijk kun je niet in 1x je begroting zo omlaag gooien zonder gevolgen.
Zeker niet met de wetenschap van de Wigt contracten en niemand zegt dat je dit in 1 jaar meteen moet doen. Maar sinds Manders er zit, nu 2 jaar, is het jaarlijkse tekort op de begroting nog niet teruggebracht en staat nog steeds op 4 miljoen en dit kun je toch wel teleurstellend noemen van iemand die binnen 3 jaar dit gat wilt dichten lees "binnen 3 jaar de eigen broek ophouden". Na dit jaar dus de eindbalans met ergens in de verte het zwaard van damocles in de vorm van een achtergestelde lening(en).

Jacco schreef:

Stoer zag, eerst een speler onterecht beschuldigen van iets en dan over mijn moeder beginnen.

Jij komt er wel!

Mij gelijk stumper noemen als ik blijkbaar iets verkeerd zie dat getuigt van intelligentie.

Fcdh-frans schreef:

Commercieel vind ik het best aardig gaan. Goede sponsor binnen gehaald met Cars. Veel sponsoren die blijven en bij komen.

Scouting is drama inderdaad. Is dat nog steeds Lex JR? Neem aan dat Van As zich er nu mee gaat bemoeien of al doet!!

Het is heel lastig om geen namen te noemen maar er werken mensen bij de club omdat ze zogenaamd verbonden zijn aan ADO. Een grote groep sponsors ergert zich daar al jaren aan.

Moi schreef:

Wat doet de afdeling marketing van ado? Als de berg niet naar Mohamed komt, gaat hij zelf naar de berg toe

En daar gaat het fout. Je kan iets een marketing afdeling noemen maar als het niet werkt als marketing afdeling...
In een stad als den haag is zoveel te halen... maar ze pakken liever een paar gladde jongens met hun blousetjes heel stoer open die doen alsof ze de marketeer van de eeuw zijn. Maar aan de andere kant nul binding hebben met waar ze voor werken.

Een auto zonder banden rijdt ook niet. Of ja een beetje maar niet goed.

Groenendijk is ook een aardige jongen. Kan een ploeg van degradatie weghouden. Meer zit er niet in. Nogmaals aardige jongen, maar wil je echt stappen maken dan zal je iemand met meer - mentale - body en vooral tactisch inzicht moeten neerzetten. Hij is vrees ik over zijn houbaarheidsdatum heen.

Aantrekken van Lorentzen, op zijn advies, het verlengen van Meijers met maar liefst 4 jaar, zal hij toch ook wel een stem in het kapittel hebben gehad, een beperkte kracht als Beugelsdijk maar blijven opstellen, dat gedweep met de aartsluie momentenvoetballer El Khayati en het niet voor elkaar kunnen krijgen ondanks het gebrek aan een spits om een dorpsclub als Emmen succesvol te bestrijden, dat kan je natuurlijk hem wel degelijk aanrekenen.

De beste man zal zich ongetwijfeld verschuilen achter excuses - deels waar - dat de selectie niet rond is. Maar dan nog had er i.i.g. een acceptabeler resultaat uit moeten komen rollen. Dan een redelijk kansloze nederlaag. Het is een rechterrijtje trainer, maar zit er niet in. Met hem ga je de noodzakelijk stap naar een structurele status van subtopper echt niet maken.

Hij is niet het grootste pijnpunt. Dat is die Manders. Die in al zijn arrogantie leugen op leugen stapelt, en zich onaantastbaar waant. Echter hoogmoed komt voor de val. Ik hoop spoedig.

ADO heeft - nog steeds - een groot probleem. Het wordt lachwekkend slecht geleid. Bepaald knap te noemen. Dorpsclub in een grote stad.

Men verhaalt juichend dat men maar liefst 5000 scc`s heeft omgezet.
5000 (...) Dat is bepaald lachwekkend te noemen.

Ik vestig mijn hoop op de eigenaren. Want dit is pure antireclame voor hun business. Denk niet dat ze dit acceptabel zullen vinden.

Wil je het bedrijfsleven echt willen interesseren dan moet je natuurlijk niet met iemand als Manders aankomen. Eeuwig zonde dat Fonteijn op een zijspoor is gerangeerd.

Overigens heeft ook Van As - die ik hoog heb zitten - een wanprestatie geleverd. Je verkoopt een spits die er 19!! heeft gemaakt voor een fooi, in weerwil van verhalen als: "We verkopen alleen voor onze prijs nadat er een adequate vervanger is"haalt er niets voor terug, weet dat je Chinese spits er niet is. Die speelt voor de Harry Knip Trophee ver weg, en blundert opzichtig met Veerman, om daarna een lulverhaal op te hangen. En vervolgens met niets te komen. Hele zwakke beurt.

Hang geen lulverhalen op. Vertel je achterban hoe het zit, daar hebben diegenen die de moeite nemen om hun goede geld te spenderen voor hun club recht op.

Men moet eens ophouden met dat Calimero gedoe. Natuurlijk kan ADO top 6 spelen. Kijk naar de grootte van je stad, je stadion wat al lang had moet worden uitgebouwd, naar je locatie en het bedrijfsleven wat er is. Maar om die te triggeren moet je met een goed verhaal komen, en dit laten vertellen door een zwaargewicht.

Maar als je dat soort prutsers het beleid laat bepalen, speel je dadelijk structureel rechterrijtje. Maar dan wel in de 1e divisie.

Gegroet,

Ooivaar

Vak B schreef:

Heb jij de plannen van onze club gelezen dan ?
Geloof mij nou maar dat ze heel goed bezig zijn
En dat er heel veel sponsoren bij zijn gekomen en
Er ook heel veel stoelen zijn verkocht op de ere maar goed laten we allemaal lekker Manders en van as afwijken pfff deze 2 werken zich de pleures voor de club en het gaat onze club heel goed dankzij deze 2

Waar zijn die vele sponsoren dan tijdens de wedstrijden? Niet op de eretribune...
Kun je er zomaar 5 noemen? En hoeveel is vele volgens jou?

Petah schreef:

Ik vind jb een eersteklas lul en Aad is ook niet me favoriet maar wat betreft Manders hebben ze gewoon gelijk ik heb dan geen ervaring in het bedrijfsleven maar wel ervaring met hoe iemand je erin probeert te leggen

En geloof me Manders is een eerste klas oplichter verkoop zichzelf heel duur zoals wat jb al zegt grootste deal met cars nou ik zou de cijfers welleens willen weten wat naam van cars op het shirt en op het stadion opleveren tegenover de inkomsten van kyocera en basic fit

Dat gezeur over Heineken house en dan weer keren want stel je voor dat het plebs zich van ff overkant daar zit maar wel ff eerst wereldkundig maken dat het voor iedereen is

En nu weer hij heeft de bezettingsgraad lager gemaakt dus dan oogt het al snel voller

En nu krijg ik vast allemaal mensen over me heen die zeggen dan moet jij het doen etc maar er zijn echt veel betere keuzes als Manders

Het hele idee dat hij er nog zit naar die rechtszaak tegen uvs dat zegt toch zat die heb zo lopen draaien en keren voor die 20 k per maand en terecht zou ik ook doen maar normaal gesproken is dat onwerkbaar

Die man lult zoveel onzin.

Vandaag ook weer met het stuk over dat er veel interesse is om de wedstrijden van Ado live te volgen uit China. Hij durft alleen nog geen kijkcijfers te noemen....
Nog geen geen 2 maanden geleden zegt die lampekap zelf in een interview dat er 10 miljoen mensen uit China de wedstrijd gaan volgen.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Dang3r, grijze gek en 123 gasten.

Bekijk de topshouts