Tag: langs

Toon alle shouts

D.H.zuid-west schreef:

Ondergetekende is er bij

Ondergetekende gaat alle wedstrijden op langs de lijn volgen. Ik lig op de lounge bank met een originele Havana sigaar in het zonnetje

Het bericht van vi.nl/premium

Michiel Kramer: ongrijpbaar buitenbeentje

Met zeventien doelpunten wees Michiel Kramer (26) zijn club ADO Den Haag dit seizoen de weg richting handhaving. De spits is echter veel meer dan een kille afmaker. Vastberaden binnen de lijnen, uitgesproken met eigenzinnige opvattingen erbuiten.
‘Ik heb een ingewikkelde gebruiksaanwijzing, dat geef ik toe. Maar dat komt vooral doordat ik gruwel van al die nepfiguren in de voetballerij. Ik heb trainers gehad om van te janken. Die dan alleen maar liepen door te drammen over mijn houding. En dan tegen me schreeuwen, zodat de rest van de groep kon zien dat zij de baas waren en niet blij waren met mijn houding. Op de een of andere manier vinden mensen me nonchalant, ongeïnteresseerd of arrogant. Maar wie me kent, weet dat het sowieso nergens op slaat me arrogant te vinden. En ongeïnteresseerd ook niet, want in een wedstrijd zul je me altijd volle bak alles zien geven. Het zal wel met mijn lange lichaam te maken hebben, die twee meter oogt natuurlijk niet zo flitsend. Flegmatiek, ja, zo noemen ze me ook. Het is wat, hè. Soms heb ik het gevoel dat mijn omgeving zich veel drukker maakt om mijn voorkomen dan ikzelf.’
Michiel Kramer

‘Als ik nu zeg wat ik denk, speel ik dit seizoen geen minuut meer…’ Het is een kille februari-avond in Dordrecht als Michiel Kramer de cryptische woorden uitspreekt. Een kwartier eerder klonk het eind-signaal van een bedroevende degradatiekraker (0-0). Topscorer Kramer moest zeventig minuten lang de bank warm houden. De Rotterdammer kookt van binnen, maar kiest voor de stoïcijnse blik. ‘Ik denk dat ik hier nog wel even met de trainer over ga praten.’ Een etage hoger spuwen de ogen van Henk Fraser vuur als hij lucht krijgt van de onvrede bij zijn spits. ‘Kom op, hé! Het is hier geen kleuterklas. Moet ik met sentimentele gevoelens gaan rondlopen omdat ik Kramer heb gepasseerd? Ik ben gecharmeerd van zijn scorend vermogen, maar niet van de arbeid die hij levert. Ik vind dat hij te weinig brengt. Als ik een keuze maak, tellen alle facetten mee.’ Een paar dagen later wordt in een gesprek de lucht geklaard. ‘In mijn ogen hebben we altijd een haat-liefdeverhouding gehad. Nog altijd, maar wel met meer liefde dan haat’, zijn de woorden van Fraser waarmee het hoofdstuk wordt afgesloten.

Dat hoofdstuk vormt dit seizoen de rode draad. In de vijftien jaar dat Fraser als trainer actief is, had hij niet vaak met een speler een dergelijke relatie. Het ene moment gruwelt hij van zijn spits, een paar tellen later geniet hij intens van hem. Eindigend met een brede glimlach op een vrijdagavond eind april, als Kramer in de slotfase ADO langs Vitesse en uit de zorgen schiet (1-0). Een paar dagen na de bevrijding neemt Fraser de tijd om de bewogen verstandhouding te ontleden. ‘Kramer en ik hebben een eigen mening, waar we achter staan, en die is niet altijd hetzelfde. Toch is het nooit geëscaleerd. Dat zegt veel over het respect dat we voor elkaar hebben. Ik durf ook toe te geven dat ik als trainer veel van hem heb geleerd. Zijn opvattingen, hoe tegendraads ze ook zijn, zorgen voor een uitdaging. We zijn gericht met hem bezig gegaan; niet om zijn karakter te veranderen en van hem een trainingsbeest te maken, wel om hem als aanspeelpunt sterker te maken. En vooral om hem meer het besef te laten krijgen hoeveel talent hij heeft. Zijn scorend vermogen is weergaloos, maar hij kan veel meer. De laatste statistieken en beelden tonen dat aan. Zijn ontwikkeling geeft ons zeker wel een voldaan gevoel. Kramertje heeft dit seizoen een topprestatie geleverd.’

‘Je wil niet weten hoe vaak ze tegen mij zeggen dat ik harder moet trainen. Maar ik vind het gewoon totaal nutteloos. Heeft een club ooit drie punten gekregen omdat ze op een maandag hard hebben getraind? Ik ben zo ver gekomen omdat ik lekker Michiel ben, die met plezier tegen een balletje trapt en er echt wel veel voor doet. Maar als ik mezelf elke dag wil pijnigen, was ik wel het leger in gegaan.’
Michiel Kramer

Instructies van trainer Henk Fraser, met wie hij een haat-liefdeverhouding heeft. ‘Maar meer liefde dan haat.’
Instructies van trainer Henk Fraser, met wie hij een haat-liefdeverhouding heeft. ‘Maar meer liefde dan haat.’
Wie denkt dat de spits met zijn laconieke grillen alleen trainers teistert, heeft het mis. Het fluitje van Kramer senior is daarvan het mooie bewijs. Het was jarenlang een vaste klank op de Rotterdamse velden. Als zoonlief Michiel bij zijn amateurclub Xerxes/DZB en later vanaf zijn dertiende in de jeugdopleiding van Excelsior verzaakte, klonk steevast hetzelfde geluidje. ‘Als mijn vader op zijn vingers blies, kwam daar een apart fluitje uit. Dat hoorde ik altijd, ook tussen alle herrie door. Wat het betekende? Heel simpel, dat mijn vader vond dat ik te weinig deed en meer mijn best moest doen.’ Kramer hoorde het wel, maar ging lang niet altijd over tot actie. ‘Dan werd ik er later thuis wel met felle woorden op gewezen, maar haalde ik vaak mijn schouders op. Ach, mijn vader was vroeger een noeste verdediger, die het van hard werken moest hebben. Ik ben niet bepaald dat type, dus kan zijn mening ook wel weer begrijpen. Ieder zijn eigen manier van voetballen.’

Koning van het Haags Kwartiertje

Alle coaches zijn het op één punt met elkaar eens: Michiel Kramer is geen trainingsbeest. Toch laten niet alleen de tests zien dat hij conditioneel ijzersterk is, ook de wedstrijdstatistieken tonen aan dat de spits over een uitstekend uithoudingsvermogen beschikt. Van zijn zeventien goals maakte hij er liefst acht in de laatste vijftien minuten, ofwel het befaamde Haags Kwartiertje. Daarmee zorgde hij tegen NAC Breda, PEC Zwolle, Excelsior en Vitesse hoogstpersoonlijk voor de overwinning.
MINUTEN GOALS
0-15 0
16-30 2
31-45 3
46-60 2
61-75 2
76-90 8
Kramer groeide op in de Rotterdamse buitenwijk Zevenkamp. Hoewel hij nu met zijn lengte en kopkracht een gevreesde spits is, behoorde hij in de jeugd tot de kleine spelers van zijn lichting. De groeispurt zou pas aan het eind van zijn tienerjaren volgen, en het scheelde weinig of de aanvaller was in die tijd allang weer bij de amateurs beland. Op zijn zeventiende werd Kramer door Marco van Lochem, hoofd jeugdopleiding en trainer van Excelsior A1, te licht bevonden. ‘Hij wist het zeker: ik had mijn top bereikt en kwam duidelijk tekort voor het betaalde voetbal. Het was klaar. Ja, mijn wereld stortte wel even in, wat moest ik nu?’ Opvallend genoeg zorgde diezelfde trainer voor een herkansing. Als troost vroeg Van Lochem aan het eind van het gesprek of hij nog een proeftraining bij een andere club moest regelen. Bij NAC was dat wel mogelijk, want daar kende hij wat mensen. ‘Dat doen we vaker met spelers die het bij ons niet redden’, zegt Van Lochem. ‘Maar Michiel is in de zestien jaar dat ik nu bij Excelsior werk, de enige speler die het vervolgens zo ver heeft geschopt. Dat is knap en daarom koester ik ook geen enkele wrok. We hebben het niet verkeerd gezien, want wij herkenden ook zijn potentie, maar ik kon hem niet meer raken. Zijn opvattingen waren heilig voor hem, en dat hield in dat hij niet maximaal wilde gaan. Soms had ik tijdens wedstrijden het gevoel dat we een mannetje minder hadden. We zijn zeker het gevecht aangegaan, maar je hebt het over jeugdspelers en dan houdt het ook een keertje op. Zijn karakter zat hem in de weg, op dat vlak was hij absoluut een buitenbeentje. Iemand als Luigi Bruins was ook flegmatiek, maar die wilde wel doordeweeks hard trainen om beter te worden. Michiel niet en daarom was het beter voor hem elders verder te gaan. Nu scoort hij aan de lopende band en daarmee worden zijn opvattingen geaccepteerd. Hij dwingt zijn krediet zelf af met zijn voeten.’

‘Veel trainers nemen een rol aan, daar prik ik zó doorheen. Dat schreeuwen om het schreeuwen, geldt ook voor assistent-trainers. Ook zo’n groep mensen die me soms mateloos irriteren. Die willen dan opeens even een stempel drukken en gaan met stemverheffing tekeer. We zijn toch geen kudde schapen die je met geluiden een kant op moet krijgen? Praat gewoon normaal tegen me, dan luister ik wel.’
Michiel Kramer

‘Kramer neemt niets klakkeloos aan van zijn trainers, dat komt doordat hij zelf overal over nadenkt’
De omweg richting zijn droom van profvoetballer begon in Breda. ‘Natuurlijk vonden we het verzoek vreemd, Excelsior was hetzelfde niveau als NAC’, zegt Peter Remie, destijds trainer van NAC A1. ‘Als hij dáár al niet goed genoeg was, wat moesten wij dan met hem? Maar laat maar komen, zei ik, en daar hebben we geen spijt van gehad. Hij kon goed voetballen en was zo koeltjes voor het doel.’ Maar ook in Breda maakten de trainers kennis met zijn karakter. ‘Michiel neemt niets klakkeloos aan van een trainer. Dat komt doordat hij zelf overal over nadenkt, en daardoor zijn eigen blik heeft ontwikkeld. Dat was toen al zo. Onze band was goed, maar ik heb hem ook vaak genoeg op zijn flikker gegeven. Een keer zette ik hem wissel, want hij had doordeweeks op de trainingen geen klap uitgevoerd. In de rust bracht ik hem in, en wat denk je? Scoorde hij gelijk drie keer. “Zo trainer, moet ik nog meer laten zien? Het gaat om de zaterdagen!”, zei hij triomfantelijk na afloop. Daar kon ik ook wel hard om lachen. Hoe Michiel traint, is geen enkele graadmeter voor het weekend. Hij heeft een eigen mening, maar is nooit brutaal. Aan het eind van het seizoen kwam hij ook naar me toe en bedankte me voor alle plezier dat ik hem had gegeven. Dat soort dingen passen bij hem. We hadden veel discussies gehad, maar omdat het op een respectvolle manier gebeurde, konden we veel van elkaar hebben.’

Desondanks werd Kramer ook in Breda te licht bevonden. Deze keer kon hij het beter een plaats geven. NAC speelde in de subtop van de Eredivisie, met grootverdieners als Matthew Amoah en Anthony Lurling. Kramer kreeg met invalbeurten wel wat speelminuten van trainer Robert Maaskant, maar tot de grote doorbraak leidde het niet. ‘Dat vind ik wel erg jammer, want hij had alles om een publiekslieveling te worden’, vervolgt Remie. ‘Een typische NAC-spits, opportunistisch, neusje voor het doel en authentiek. Aan de andere kant was de weg via de Jupiler League voor hemzelf misschien wel de beste route. Daar heeft hij leren knokken, besefte hij dat het niet vanzelf gaat. En je ziet waar het hem heeft gebracht.’

Michiel Kramer schiet de bal binnen in de kleine hoek, Vitesse-doelman Eloy Room is kansloos en ADO veilig. Michiel Kramer schiet de bal binnen in de kleine hoek, Vitesse-doelman Eloy Room is kansloos en ADO veilig.
Niet Breda, maar Volendam werd de plek om zijn naam te vestigen, hoewel het daar aanvankelijk niet op leek. Vooral met Gert Kruys had Kramer een zeer moeizame relatie. Niet geheel toevallig waren het de uitstraling en de trainingsintensiteit waar de Utrechtse coach dagelijks over mopperde. Het leverde een aantal pittige aan-varingen op tussen beide heren. ‘Het kwartje moest vallen bij Michiel, en dat is pas gebeurd nadat ik was vertrokken’, kijkt Kruys terug. ‘Als ik dit seizoen van een afstandje de relatie tussen Fraser en Kramer volg, dan zie ik zeker wel een parallel. Michiel is eigengereid, met opvattingen die weleens kunnen botsen met een trainer. Dat was bij ons het geval en had gewoon met onze karakters te maken. Ik wilde het maximale eruit halen bij hem, elke dag opnieuw. Maar Michiel is geen trainingsbeest en zag dat anders. We hebben van alles geprobeerd, waarbij in Volendam ook nog eens het publiek heel kritisch op hem was. Hij oogde vaak ongeïnteresseerd, terwijl hij juist veel potentie heeft. Alleen moet dat wel gepaard gaan met investeren in jezelf. Michiel dacht daar anders over en dat leverde veel discussie op. Dat kan en mag, maar soms werkte het ook wel op mijn zenuwen. Gelukkig is het allemaal alsnog goed gekomen. Het klinkt misschien gek, maar ik kan daar oprecht van genieten.’

‘Lopen we daar met z’n allen met hartslagmeters om. Monitoren noemen ze dat, alles bijhouden. Ik vind het onzin. Waarom moet ik me tijdens een training helemaal aan gort lopen? Ik heb een prima conditie, maar dan willen ze dat je op een doordeweekse sessie in het rood komt. Nou, ik schiet liever een bal in het doel tijdens een partij waardoor we winnen, of sta aan de basis van een mooie aanval. Volgens mij heeft mijn ploeg daar meer aan dan dat ik met mijn tong op het kunstgras lig. Een computer hoeft mij toch niet te vertellen of ik lekker heb getraind?’
Michiel Kramer

Kramer en zijn trainingsintensiteit. Sinds hij enkele maanden geleden in VI openhartig zijn gedachten weergaf, is hij er al vaak mee geconfronteerd. Opvallend genoeg volgden onder anderen zijn ploeggenoten Roland Alberg en Gianni Zuiverloon met teksten van gelijke strekking. De mening van de spits is dan ook niet zomaar tot stand gekomen en hoewel hij laconiek oogt, wijzen alle tests uit dat zijn conditie prima is en hij dus wel bereid is arbeid te leveren. Hij hecht dan ook bovenal waarde aan de benadering van zijn omgeving. ‘Peter Remie, maar ook Hans de Koning zijn trainers die spelers plezier geven en zichzelf laten zijn. Zo hoort het.’

Michiel Kramer probeert zich staande te houden bij een tackle van Ajacied Niklas Moisander.
Michiel Kramer probeert zich staande te houden bij een tackle van Ajacied Niklas Moisander.
In het seizoen dat De Koning zich in Volendam over Kramer ontfermde, ontwikkelde de aanvaller zich van mikpunt van hoon tot geliefd topschutter. Een cruciale wending in zijn carrière. ‘Ik weet nog goed dat bij mijn komst hardop de vraag werd gesteld wat de club nog met Kramer aan moest’, zegt De Koning. ‘Nou, ik wilde het eerst met eigen ogen zien.’ De trainer bekeek de spits in een oefenduel met Sparta Rotterdam en was verrast. ‘Die jongen had alles: techniek, snelheid, doelgericht, kopsterk, links en rechts trappen... Voor mij was er geen enkele twijfel. Het publiek was heel kritisch, maar daar had ik maling aan. In een gesprek van tien minuutjes maakten we kennis met elkaar en was er een klik.’ Een simpele weddenschap groeide uit tot de pijler onder een warme relatie. ‘Als hij scoorde, kreeg hij vijf euro van mij. Maar als hij een wedstrijd níét scoorde, moest hij een tientje in de pot doen. In dat jaar eindigde hij op 22 goals, dus ik was hem een bedrag verschuldigd. Maar dat was bijzaak. Michiel was weer helemaal opgeleefd en had zijn plezier en vertrouwen terug.’

‘Op spelers als hij is geen enkele trainerscursus van toepassing, daar zijn geen boeken voor’
Ook na slechte optredens liet De Koning zijn spits staan. Een gevoel dat Kramer niet kende, en dat juist voor extra motivatie werkte. ‘Op spelers als Michiel is geen enkele trainerscursus van toepassing. Hij is in alles een wedstrijdvoetballer. Daar bestaan geen boeken voor, maar het is voor mij wel het allermooiste van het trainersvak. Doordringen tot zo’n knaap, begrijpen hoe hij in elkaar steekt en wat je moet doen om hem aan het draaien te krijgen. Uiteindelijk zit het in kleine dingen. We hadden al snel aan een blik voldoende. Dan liep hij te sjokken, met zijn schouders omlaag, en keek hij opzij. Als ik hem dan aankeek, wist hij genoeg. Er moest weer energie in komen, en dat gebeurde dan ook vaak. Daar had hij veel meer aan dan dat ik zou gaan schreeuwen. Dan denkt hij: Bekijk het lekker.’

‘Spelers roepen graag dat Feyenoord een doel is en spelen in De Kuip een droom. Ik niet, dat zijn van die clichés. Feyenoord is gewoon net als ADO een mooie club, vroeger als kind was ik er fan van. We hadden geregeld een seizoenkaart en ik miste zelden de Open Dag. Mooi vond ik dat, die helikopter met nieuwe spelers, de mensenmassa, trouwe fans…’
Michiel Kramer

‘In het begin van het seizoen werd ik hard uitgelachen toen ik zei dat die lange de potentie had voor Feyenoord’
Wie de voetbalweg van Kramer bekijkt, ziet een route vol obstakels en omwegen. Bij ADO haalde hij alsnog de Eredivisie. Een transfer die niet zomaar tot stand kwam. Intern was er twijfel in Den Haag, maar beleidsbepaler Paul Beyersbergen pakte door en rondde de deal zelf af. Fraser roemt de doortastendheid van de voormalige commissaris en ADO zal de aanstaande transferwinst gretig tegemoet zien. Kramer heeft nog een contract tot medio 2016, maar niemand zal raar opkijken als hij komende zomer de volgende stap maakt. Terug naar Rotterdam? Naar de club waar hij vroeger op de tribune stond te juichen? Het slotwoord is aan Fraser, die als verdediger negen jaar uitkwam voor Feyenoord. ‘In het begin van het seizoen werd ik door mijn omgeving keihard uitgelachen toen ik zei dat die lange de potentie had voor Feyenoord. Het was nog ver voordat de zogeheten kenners dergelijke uitspraken deden. Ik hoef absoluut niet mijn gelijk te halen, maar daarmee wil ik aangeven dat ik altijd veel heb gezien in zijn mogelijkheden. Het is alleen de kunst voor een trainer dat besef bij een speler te laten groeien. Ik hoef hem niet te leren scoren, of te leren koppen of wat dan ook. Kramertje heeft zó veel voetbalkwaliteiten, bij hem ligt voor een trainer de focus op een ander vlak. Inderdaad, waar we dit seizoen zo druk mee bezig zijn geweest. En wie weet komend seizoen opnieuw, als de transfer uitblijft. Hoewel ergernissen ongetwijfeld blijven bestaan, doe ik het met alle plezier. Dit is een waanzinnige jongen met een bijzonder karakter. Een heel bijzonder karakter.’

De topvijf van zijn goals in dit seizoen

De mooiste: ADO Den Haag-Willem II
‘Na een voorzet van Dion Malone kreeg ik de bal op de rand van het strafschopgebied en om me heen zag ik alleen maar verdedigers van Willem II. Op intuïtie draaide ik al hooghoudend tussen drie man door en rondde vervolgens af. Een technisch perfecte actie, gecombineerd met een doelpunt. Niet gek.’
De lelijkste: ADO Den Haag-Go Ahead Eagles
‘Aaron Meijers wilde een voorzet geven, maar raakte de bal verkeerd. Die bal dwarrelde zó op de lat. De keeper (Erik Cummins, red.) was verrast en lag op de grond, waardoor ik vanaf twee meter de bal in een leeg doel kon plaatsen. Een superlelijk doelpunt, uit toeval geboren.’
De moeilijkste: ADO Den Haag-Vitesse
‘Doelman Martin Hansen schoot ver uit, waarna ik mijn directe tegenstander Guram Kashia zag twijfelen. Hij tastte mis, maar in mijn ooghoek zag ik hun keeper Eloy Room komen. Ik moest snel handelen en de bal met mijn borst de vrije richting op krijgen. Alleen kwam de achterlijn al snel dichterbij en Room rende mee. Met links kon ik de bal toch nog op volle sprint in de kleine hoek binnenschieten.’
De makkelijkste: NAC Breda-ADO Den Haag
‘Tegen mijn oude club. We hadden een man minder na een rode kaart voor Wilfried Kanon, maar waren op dat moment beter. Roland Alberg werd vrijgespeeld. Ik weet zeker dat veel spelers in deze situaties zouden schieten, maar hij gaf de bal diagonaal af, waardoor ik ’m in een leeg doel kon schuiven.’
De belangrijkste: Excelsior-ADO Den Haag
‘Ook al tegen een vroegere club, blijkbaar maakt het iets los. Een cruciale goal in een cruciaal duel. Excelsior stond vlak voor tijd nog voor, waardoor wij in grote degradatiezorgen zouden komen. Na de 2-2 van Roland Alberg leek dat de uitslag te worden, totdat Wilson Eduardo diep in de blessuretijd de bal nog eens hoog voor de pot gooide. Ik kwam vóór mijn man en kopte binnen. Wat een ontlading, wat een feest! Dat doelpunt gaf ons het zetje richting handhaving dat we nodig hadden en het was voor mij extra bijzonder, omdat het de verjaardag was van een goede vriend, die enkele jaren geleden is overleden. De hele dag zat vol emotie en na die goal kwam alles eruit.’

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

V&D wil fanstore ADO
Bij V&D zijn ze bezig het roer om te gooien nadat het bedrijf langs de rand van de afgrond ging.
Lees het nieuwsbericht

Dauda van Vitesse lijkt me ook een optie. Is daar op een zijspoor beland, maar heeft het niet slecht gedaan de eerste wedstrijden voor Vitesse. Nu staat Traore daar in de spits en ik begrijp daarom wel dat Dauda wissel is. Locadia komt echt niet. Dat is typisch zo`n mannetje dat zich te goed voelt voor Ado. Hij wacht tot er wat beters langs komt. En dan niet raar opkijken dat ie bij een nieuwe club uiteindelijk ook wissel wordt.

Vinden jullie van die banieren die langs de aanrijroute van stadion komen? Ik vind ze geweldig in ieder geval.

Het hele artikel.

Baas zijn bij ADO is leuker dan hij dacht

Eredivisie
In de China-soap rond ADO Den Haag dook in maart een nieuw personage op: interim-directeur Jan Willem Wigt. Toen met tegenzin. Nu groeit juist zijn enthousiasme. „Zie jij hier chaos?”

DoorFabian van der Poll

13 april 2015

Het is een opmerkelijke vitrine in het museum van ADO Den Haag. Althans, de inhoud ervan. Die wijkt af van de collages over vlotgebekte clubhelden Aad Mansveld en ‘Sexy Lexy’ Schoenmaker, het elftal van de eeuw en het immer chaotische Zuiderpark. De titel erboven: China-soap. Eronder tussen haakjes: met happy end. „Ja, zelfspot hebben we hier wel”, zegt interim-directeur Jan Willem Wigt.

Als voorzitter van de stichting Rood-Groen-Geel is hij medeverantwoordelijk voor de inhoud van het museum. Dus ook voor de vitrine die vol hangt met krantenknipsels over Wang Hui, de Chinese advocaat annex sportmarketeer die Den Haag voor zo’n tien miljoen euro heeft overgenomen van de Rijswijkse auto-ondernemer Mark van der Kallen. Niet zonder slag of stoot. Pas op 23 januari, maanden later dan gepland, was het geld overgemaakt.

Tot die tijd vroegen fans zich af of de turbulente periode wel een happy end zou krijgen. Dat kwam er, maar zoals bij veel soaps valt niet uit te sluiten dat er nog een seizoen op komst is. Wang heeft grootse plannen met ADO. Denk aan Europees voetbal, Chinese voetbalscholen naar Haags model en het creëren van een zakelijk netwerk met Chinese bedrijven.

Dat blijkt alleen al uit het feit dat de eigenaar van ADO zo’n veertig Chinese relaties heeft meegenomen naar de thuiswedstrijd tegen FC Utrecht. Ze zitten met zijn allen in een skybox, vanwaar ze zien hoe ADO met 2-0 wint en daardoor zo goed als zeker is van handhaving in de eredivisie. Dat er net zo veel fouten werden gemaakt als in een doorsnee veteranenwedstrijd op de vroege zondagochtend, zal voor de Chinese gasten een bijzaak zijn geweest.

Hun komst kan interim-directeur Jan Willem Wigt alleen maar toejuichen. Om een simpele reden: extra sponsorinkomsten. „We hebben een grote Chinese gemeenschap in Den Haag. Van de veertig bedrijven die de stad vorig jaar heeft binnengehaald, is bijna de helft Chinees. Hoe mooi zou het zijn als we hier een platform kunnen creëren voor dat soort bedrijven.”

MKB-sector


ADO-eigenaar Wang Hui (r) zag zijn club gisteren met 2-0 winnen.

Nu moet ADO het vooral hebben van sponsors uit de MKB-sector, bij gebrek aan grote multinationals. „We zijn een Hofstad. Ministeries sponsoren geen voetbalclub.” Wigt vraagt zich hardop af wat het voor effect kan hebben als ADO zaken zou doen met bedrijven als de Chinese telefoongigant Huawei, die zich in 2013 in Den Haag vestigde. „Misschien kun je dan ook Siemens en Shell lokken.” Hij noemt ook Aegon: „Dat wilde China in, maar dat is met Ajax niet gelukt. Veel van die bedrijven hebben trouwens al wat stoelen hier, maar ze zullen nu geen shirtsponsor worden.”

Hij benadrukt dat hij niet alleen oog heeft voor Chinese vergezichten. Hij koestert alle (sponsor)relaties die ADO al heeft. Zoals hij ook blij is met seizoenkaarthouders in de goedkoopste vakken. „Vier keer 200 euro, dat is niet niks voor een gezin.”

Die houding kenmerkt hem. Wigt kan rentenieren door de verkoop van zijn incassobureau, maar bleef naar eigen zeggen een volksjongen met oog voor mensen die het minder hebben. Juist omdat hij tot het laatste moment nog één dag per week langs de deuren ging. Als één iemand wil dat ADO van het volk blijft, dan is hij het.

Het Hof van Berlijn

Een maand geleden werd hij directeur van het woelige ADO. Ongewenst, maar na het plotselinge vertrek van Maarten Fontein (die wilde geen loopjongen van Wang zijn) was hij als enig overgebleven lid van de raad van commissarissen haast gedwongen de leiding te nemen. Wigt: „We hadden een interim van buitenaf kunnen zoeken, maar inderdaad, dat had ik dan ook moeten doen.” Over zijn intentie: „Er werken hier 110 man. Die wilde ik houvast geven.”

Van een hobbyproject werd ADO een fulltime job, en dat zeven dagen per week. Maar verrek, het blijkt leuker dan hij had gedacht. Aanvankelijk hield hij nog enige afstand toen hij zich een maand geleden voorstelde in de deftige Senaatskamer, maar nu praat hij ontspannen in zijn eigen skybox, vernoemd naar café Het Hof van Berlijn waar ADO ooit werd opgericht. Wat hem betreft mag deze situatie best nog even voortduren. Hij gaat zichzelf alleen niet aanbieden. Dat is aan anderen.

Weet hij waar hij aan begint? Ja, aan een baan bij een club waar het niet zo chaotisch is als soms wordt gedacht. „Zie jij chaos? Zo stoer was het niet om ADO te kopen. ADO schrijft zwarte cijfers, heeft een klein stukje negatief eigen vermogen en geen gedoe met spelers die in fondsen hangen.”

Wigt is optimistisch. Trainer Henk Fraser minder. Hij is na de strijd tegen Utrecht (2-0) vooral opgelucht dat hij niet meer hoeft te vrezen voor degradatie. „Iedereen zou dat zijn als je ziet wat voor zaken hier op de achtergrond allemaal spelen.”

Fraser ergert zich zonder dat hij dat zo uitspreekt. Hij is iemand die hoopt dat een goed verstaander aan een half woord genoeg heeft. Mooi die sportieve ambities van Wang, maar misschien moet ADO eerst eens structureel twaalfde worden, zegt Fraser. Zo is er tot zijn onvrede geen duidelijkheid over het transferbeleid. De trainer had Royston Drenthe verleid om naar Den Haag te komen, maar moest de voormalige Feyenoorder afzeggen omdat hij maar niet hoorde wat ADO kon bieden. Dus begin tegen hem niet over verlanglijstjes met spelers. „Vroeger was bij mij het glas halfvol. Maar dat is aan het veranderen.”

Wizard schreef:

Vergeet die mooie pass niet op Kasteneer!!

Die had ik ook nog in mn top 10 vermeld speciaal voor h@@g..maar nee hoor. Hij kijkt er liever langs en pakt alleen de pingels eruit. Want die zijn niet zo beslissend toch? Vor de rest heeft ie geen tijd.

Kees schreef:

Wat een mooi stadion is dat toch van Groningen. Werkelijk prachtig.

binnenkant redelijik, buitenkant zie je niet eens dat het een stadion is, afgrijselijk.
Niet teveel over die beker of die boeren hier lullen anders komt die boerengroninger hier weer langs om slap te lullen over die kutploeg

BLEISWIJK-1 schreef:

Meijers is ook net niet. Van mij mag je daar een vervanger voor zoeken. Eentje die in iedergeval kan verdedigen.

Enigste wat ie kan is langs de lijn rennen maar voorzetten zijn altijd slecht

EagleForce schreef:

Komt allemaal omdat er een tweedeling is ontstaan. Er is gewoon een PRO- en ANTI Wang "kamp".
Iedereen mag zijn eigen mening hebben en voorkeur, maar hier slaan de kampen elkaar de hersens in met woorden die ook nog eens talloze malen herhaling van zetten is.
Dat is gewoon waardeloos en onnodig.

Dat is de enige reden dat hier zo`n grafsfeer heerst, 2 kampen.

En zoals meer mensen al hebben aangegeven doe ik ook minder reageren en meer lezen, maar vrolijk wordt je niet van dat gezeik.

Is het bij onze club de afgelopen pak hem beet 30-40 jaar wel eens anders geweest dan dat er altijd een tegenkampen waren?

tegen Stoop
tegen Langebach
tegen Ringelenstein
tegen vd Kallen
tegen Wang
tegen het nieuwe stadion
tegen vak G
tegen vak M
tegen de oude supportersvereniging
tegen de nieuwe supportersvereniging
tegen fansupport
enz enz enz

Volgens hebben de voor- en tegenkampen zich in al die jaren alleen tegen Ruurd de Boer als een min of meer gezamenlijk front opgesteld.

Mijn indruk is dat wat iemand ook onderneemt voor onze club, er altijd groepjes langs de zijlijn staan die "tegen" zijn.
Maar die jammer genoeg zelf nooit enig initiatief nemen om daadwerkelijk iets bij te dragen, enkel "tegen" zijn en mensen die met goede bedoelingen iets van de grond willen krijgen tegenwerken.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

DHFC070 en 168 gasten.

Bekijk de topshouts