Tag: naam

Toon alle shouts

Eeuwig Den Haag schreef:

Gaan we nou denken dat spelers in de categorie Ricky van Wolfswinkel naar ons Den Haag willen komen? Realisme jongens kom op!

En dat terwijl Matavz nog vrij is. Grote naam, hoge salariseisen, blessuregevoelig, over the hill. Ideale aankoop!

Haagse Haas schreef:

Ja het is tegen het ziekelijke aan, hoe frustie moet je zijn om elke dag hele lappen tekst over iemand die al weken weg is bij de club neer te kwakken.

Tijd voor wat professionele hulp en medicatie!

Kan jij je naam niet veranderen in Papegaai. Je lult alles na, en lijkt wel een echoput. Zijn jullie soms een setje jij en Madmax?

Tommy schreef:

Hadden ze toch spelers achter de hand. Besuijnen en advic

Dat denk ik dan ook.

Maar nog even over v. Wolswinkel. Ik denk dat Jol sowieso geen twee 30+ spelers wilde aantrekken. Dat is tegen het beleid in. Maar omdat Elia niet doorgaat zou v. Wolswinkel toch weer kunnen. Misschien niet de jongste, maar een garantie voor doelpunten.

Normaal gesproken is v. Wolfwinkel te duur. Heeft een te hoog salaris. Maar na zijn hersenoperatie weet ik ook niet of elke club het nog aandurft. Zag je bij Kanon ook.

En ja ik weet dat Utrecht ook zijn naam heeft laten vallen. Maar die zijn nog niet concreet.

We gaan het wel horen welke spelers het worden.

Madmax schreef:

Dagelijkse betoog van Cock hebben we ook weer gehad ..... hup mannen de polonaise in

Heeft Lex jr al een nieuwe club dan? zonder Papa? Fotomodel is dat wat voor hem? Hans Anders of zo? Gelukkig gaat het nu helemaal anders. 13 jaar op de naam van pappa rond gelopen. Is ook nooit zo slim als je gaat toeteren op de Aftrap tegen jeugdtrainers: Weet je wel wie ik ben, en wie mijn vader is.

Ha ha ha schei toch uit joh met je aardige jongen. Slijmen naar boven en schoppen naar beneden. Er zijn er heel wat die blij zijn dat die weg is die praatjesmaker.

Maar zoals ik al zei. Alle onrendabelen zijn er nu uit.

Senaatskamer schreef:

Afgelopen dinsdag is een speler gekomen. Helaas niet diegene waar de hoop op was. Het komt goed Haagse vrienden!

Waar de hoop op was?

Je zal wel geen naam kunnen noemen, maar wel de status van de gesprekken?

Bosco schreef:

Eljero Elia wacht nog altijd op een gesprek met FC Twente over een mogelijke terugkeer. Volgens de zaakwaarnemer van de 33-jarige aanvaller is van een akkoord met FC Utrecht nog geen sprake.

Zondag werd bekend dat de Domstedelingen serieus werk maken van de komst van de transfervrije Elia, die ook in de belangstelling staat van ADO Den Haag, FC Groningen en Standard Luik. FC Twente wil ook met de buitenspeler om de tafel, maar heeft nog geen afspraak ingeschoten.

"Eljero heeft vorige week maandag toen hij aankwam in Nederland, de club direct laten weten dat hij beschikbaar is om te luisteren naar de plannen van FC Twente", aldus zaakwaarnemer Frank Schouten in Tubantia. "Tot vandaag hebben we van Twente nog niet gehoord wanneer die afspraak zou kunnen plaatsvinden. Eljero heeft aangegeven open te staan voor een gesprek, maar wij hebben niets meer vernomen van Twente en wachten nog altijd op Twente."

Met deze berichtgeving heb ik er nog steeds vertrouwen in dat we nog kans maken op de komst van Elia.

Aan de andere kant de gesprek met ADO is al geweest dus als hij op het gesprek wacht met Twente terwijl die daar nog niets heeft gehoord, lijk dan toch zijn voorkeur daar naar te zijn. Alleen ik had dan gedacht zo graag willen ze mij dan niet hebben want dan pak je toch gelijk je telefoon als die in Nederland is.. ach de aandacht heeft die in ieder geval wel gaat al maanden over de naam elia.. misschien dat ADO is even naar buiten moet komen: we willen elia graag hebben maar gaan niet weken lopen wachten en wij moeten ook verder het is graag of niet.. ergens in die trend

Club Achter de Duinen schreef:

Nieuwsbericht op Club Achter de Duinen:

Culthelt Japie haalt herinneringen op bij VI
Een invalbeurt van vier minuten maakte van hem dé cultheld van ADO Den Haag.
Lees het nieuwsbericht

Nou cultheld, die jongen werd door een combinatie van zijn naam en Pietje Bel-achtige uiterlijk massaal toegezongen in de flow van een ec wedstrijd, jammer dat uiteindelijk bleek dat hij eigenlijk niet zo best kon voetballen. Maar maakt het uit, het was wel geweldig die paar minuten voor hem en publiek.

Mansveld en Thie zijn voor mij trouwens de absolute idolen, en Lems en Beugelsdijk de culthelden.

Door Freek Jansen Freek JansenCULT
Een zomerdag in 2011 veranderde het leven van Jaap van Duijn (29). Een invalbeurt van vier minuten maakte van de aanvaller met de bos krullen dé cultheld van ADO Den Haag. Met de Katwijker gaan we terug naar de plek van zijn memorabele moment als eendagsvlieg.

VI vroeg de supportersverenigingen van alle Nederlandse profclubs een topdrie te maken van hun grootste culthelden. In deze derde week worden de laatste winnaars van de 34 clubs in een speciaal verhaal uitgelicht en uiteindelijk komt er op VI.nl een ultieme cultheld als winnaar uit de koker. Aanvullingen? Is er iemand over het hoofd gezien? Mail deze herinnering of anekdote naar mijncultheld@vi.nl.
‘Je houdt me niet voor de gek, hè!?’ Het is de derde keer in het telefoongesprek dat Jaap van Duijn controleert of hij geen onderdeel is van een klassieke voetbalgrap. Een speler laten opdraven voor een interview omdat hij een uitverkiezing heeft gewonnen en dan met een paar grapjassen klaarstaan om hem vol genoegen op te vangen en uit te lachen. Van Duijn heeft een sterk vermoeden dat hij deze keer het lijdend voorwerp van het staaltje voetbalhumor is. Hij kan maar niet geloven dat hij door de supportersvereniging van ADO Den Haag is verkozen tot dé cultheld uit de clubgeschiedenis. Daar komt bij dat hij onlangs een grap uithaalde met zijn trainer Sjaak Polak, door telefoonnummers stiekem te verwisselen, waardoor Polak iemand anders aan de telefoon kreeg dan hij verwachtte en in verlegenheid werd gebracht. Polak, zelf ook niet vies van een flinke dosis voetbalhumor, snauwde hem direct toe dat hij hem nog wel een keertje terug zou pakken. Voor Van Duijn was het duidelijk: de uitverkiezing tot cultheld in combinatie met een interview voor VI was dé aangekondigde grap van Sjaak Polak.

— Aanbevolen —
Stemronde 3: laatste 13 culthelden maken fraaie verzameling compleet
Stemronde 3: laatste 13 culthelden maken fraaie verzameling compleet
VI gaat op zoek naar de ultieme cultheld. Stem mee!

Als er aan het einde van het telefoongesprek met de huidige aanvaller van de topamateurs van FC Rijnvogels uit Katwijk toch een afspraak uitrolt voor een week later in het ADO-stadion, lijkt de twijfel bij de speler verdwenen. Het is echter van korte duur. Er volgt nog een app-bericht met nogmaals de vraag of het echt geen grap is en een paar uur later hangt zelfs Nathalie Nuiten aan de lijn. Ze is alweer vijf jaar weg als persvoorlichtster van ADO Den Haag, maar zag eerder op de avond wel plotseling de naam Jaap van Duijn op haar telefoon verschijnen. De Katwijker verzocht Nuiten om het toch echt nog een keer bij VI te checken. Hij voelde nattigheid.


PEPERNOOT
De totale verbazing en achterdocht bij Van Duijn is, nog los van de mogelijke fratsen van Polak, zeker niet zo vreemd. Michel Adam, Cor Lems, Lex Immers, Tom Beugelsdijk. Zomaar vier namen die voorbijschieten bij het beeld van een Haagse cultheld. En de lijst zou nog vele malen langer kunnen zijn, waarbij elke speler wel voldoet aan ingrediënten voor de uitverkiezing. Toch kozen de supporters van ADO Den Haag voor een speler die slechts negen minuten in de hoofdmacht acteerde. Jaap van Duijn. De naam zal bij het grote voetbalpubliek buiten de Hofstad dan ook niet direct tot de verbeelding spreken. Maar hoe anders is dat binnen de stadsmuren. Het Alle ballen op Japie roept bij elke Hagenees een glimlach op.

‘Zeker weten, Japie is uitgegroeid tot een absolute cultheld van onze club.’ Aan het woord is Jacco van Leeuwen, voorzitter van de supportersvereniging van ADO Den Haag. Hij kan zich de bewuste 21 juli 2011 nog kraakhelder voor de geest halen. Op een broeierige zomeravond trad de Residentieclub aan tegen het Litouwse FK Tauras, in de tweede voorronde van de Europa League. Nadat de eerste wedstrijd al met 2-3 was gewonnen, leverde de return in Den Haag een eenvoudige 2-0 zege op. Na afloop ging het echter niet over de plaatsing voor de volgende ronde. Alle aandacht was gevestigd op een kleine aanvaller, die vier minuten voor tijd in de ploeg kwam voor Tjaronn Chery. ‘Geloof me, werkelijk niemand had tot dat moment ooit van Jaap van Duijn gehoord. Maar Japie, een gozer uit Katwijk met een enorme bos krullen vergelijkbaar met die van de zanger Gordon in zijn hoogtijdagen, zette het hele stadion op zijn kop. Zodra hij zijn eerste stap binnen de lijnen zette, ging iedereen helemaal los. Het spreekkoor Alle ballen op Japie werd door de harde kern ingezet en dit sloeg gelijk over op de rest van het stadion.’

Daar bleef het zeker niet bij. De bal hoefde tegen de nietige Litouwers niet eens in de buurt van de destijds twintigjarige aanvaller te komen. Alleen al de verschijning van Japie op het veld was voldoende voor massale jolijt op de tribune. ‘We toverden met zijn allen echt alle liedjes tevoorschijn’, vervolgt Van Leeuwen. ‘Zing ik ajai Japie, Japie jee en Japie, Japie, we worden kampioen! Japie in Oranje!, We willen haar zoals Japie! en vooral vaak Alle ballen op Japie.’

Voor wie alles nog eens wil herbeleven is er gelukkig het internet. Nog altijd zijn er filmpjes te vinden met de reacties op de tribune, zelfs eentje waarbij elke seconde van de invalbeurt is vastgelegd. Het plezier spat ervan af, je ziet zelfs supporters massaal richting Van Duijn wijzen als een andere ADO-speler de bal heeft, om die speler aan te sporen de bal naar hem te spelen. ‘Japie deed geen schokkende dingen die wedstrijd, maar is vanaf het begin van zijn invalbeurt tot aan het slotsignaal luidkeels door het hele stadion toegezongen. Supporters hadden buikpijn van het lachen, dit was nog nooit vertoond, volgens mij nergens in de geschiedenis van het betaalde voetbal.’

JAPIE-PRUIKEN
De hoogste tijd om met Japie van Duijn negen jaar naar dato terug te keren naar de plek waar het allemaal plaatsvond. Het kostte wat moeite om hem te overtuigen, maar op deze vrijdagmiddag, wederom half juli, keert Van Duijn samen met zijn vader, ook genaamd Jaap, terug in het ADO-stadion. De krullen hebben plaatsgemaakt voor kort haar, vandaag bedekt onder een pet, en de jonge grillen voor een volwassenere blik. Maar de herinnering aan die dag is nog springlevend als we aan de rand van het veld staan.

‘Daar gebeurde het allemaal’, wijst Van Duijn richting de rechterkant van het veld. ‘Eigenlijk veranderde alles in mijn leven door die invalbeurt. Ik reed eerder op de dag als onbekende speler naar het stadion, ik was al blij dat ik bij de wedstrijdselectie zat. Drie weken eerder was ik aan de voorbereiding begonnen, nadat ik was overgekomen van de amateurs van Quick Boys. En toen stond ik opeens op het veld, zelfs in een Europees duel. Waarbij de supporters helemaal uit hun dak gingen. Hier droomt elk jongetje van twaalf van, en mij overkwam het gewoon. Al die aandacht. Echt volledig uit het niets. Het was een avontuur voor een stripboek.’


© Pro Shots/Willem Vernes
De Japie-hype duurde nog wel even voort in Den Haag. In de week na zijn debuut waren er in de stad al Japie-pruiken te koop. En ook de shirts met het hoofd van de jongeling erop en de tekst Alle ballen op Japie! kenden gretig aftrek. ‘Zag ik opeens supporters met mijn kapsel lopen’, vervolgt Van Duijn met een lach op zijn gezicht. ‘Ik weet nog dat ik een week na die wedstrijd in Den Haag even in het centrum ging winkelen. Het was gewoon niet te doen. Allemaal mensen kwamen op me af, iedereen wilde iets van me. Dat verschil maakte het zo absurd. Ik weet nog dat ik na die wedstrijd opeens allerlei media voor de camera te woord moest staan. Het was iets compleet nieuws voor me.’

`Die dag was mijn hoogtepunt en daardoor misschien ook wel mijn ondergang`

De blik op het veld haalt de herinneringen omhoog. ‘Waar ik ook bewoog op het veld, de bal kwam steeds naar me toe. En de spelers gunden het me ook. Ik weet nog dat we vlak voor het laatste fluitsignaal een vrije trap kregen. Wesley Verhoek, een topgozer, voelde de sfeer goed aan en gaf mij de bal. Ik kwam als rechtsbuiten in het veld, maar schoot die vrije trap met links rakelings naast. Jammer, anders was de avond ook in de statistieken vereeuwigd.’ Van Duijn weet nog goed dat zijn ploeggenoten destijds tijdens en na de wedstrijd de grootste schik hadden om hem. ‘Ik kwam van de amateurs, was twintig jaar, maar paste wel bij de club. Ik was een bluffertje, had een grote bek en vond het allemaal geweldig. Na afloop maakte Wesley Verhoek me nog gek, toen we voor de fanatieke supporters van Midden-Noord stonden. “Japie, je moet je shirt uitdoen”, zei hij. En ja, hoor, ik deed het direct. Stond ik daar met ontbloot bovenlichaam te springen voor de uitzinnige fans.’

Van Duijn kijkt vol genoegen om zich heen in het stadion. Sinds zijn eerste en enige seizoen in het ADO-stadion, kwam hij hier niet meer. ‘Ik weet niet waarom, en nu ik hier weer ben wil ik echt weer snel een keertje gaan, maar het is er eigenlijk nooit meer van gekomen. Maar ik vind ADO een mooie club, man, lekker rauw ook.’ Ook Jaap senior kijkt zijn ogen uit. ‘Kijk, daar zat ik op die avond, samen met mijn vrouw.’ Zijn vinger wijst naar de eretribune. ‘Als vader ben je wel een beetje gespannen als je zoon in het veld komt. Helemaal omdat het zijn debuut was. Maar die orkaan van sfeer en gekkigheid was voor ons ook een complete verrassing. Het was prachtig om te zien, prachtig!’

MCDONALD’S
In het voorbijgaan wordt Van Duijn plotseling opgemerkt. ADO-materiaalman Rob Ravestein moet twee keer kijken, maar herkent de blikken van de Haagse Puyol van destijds en heft spontaan de Alle ballen op Japie-song aan. Een innige omhelzing volgt, waarna tien minuten volgen vol gemeenschappelijke herinneringen aan een bijzondere tijd. ‘Tsja, die dag was mijn hoogtepunt en daardoor misschien ook wel mijn ondergang’, klinkt het tussendoor als harde, maar eerlijke conclusie uit de mond van de voetballer. ‘Ach, je hebt in ieder geval veel plezier gehad, weet je het trainingskamp in Spanje nog, Japie?’ Rob geeft een voorzet, die door Japie direct wordt binnen gekopt met een mooie anekdote. Maar eerst volgt nog wat meer achtergrondinformatie.

`Stond ik daar voor de neus van trainer Maurice Steijn met drie zakken McDonald’s eten, terwijl ik veel te laat was, en aardig wat drankjes op had`

‘Ik was snel populair in de selectie, omdat ik aansluiting had bij de gasten die net zoals ik wel een grote bek hadden. Met Wesley Verhoek, Lex Immers, Ahmed Ammi kon ik direct lezen en schrijven. Zij zeggen wat ze denken, houden van een geintje, en dat heb ik ook. Alleen het verschil was dat zij allemaal al minimaal honderd wedstrijden als prof achter hun naam hadden staan en ik net kwam kijken. Daardoor had trainer Maurice Steijn ook al snel zoiets van: Rustig aan jij, Japie. Alleen ik bleef gewoon mezelf en tsja, dan gaan dingen weleens mis.’

Van Duijn komt aan bij het moment van materiaalman Rob. ‘Trainingskamp, Spanje. We gingen met een groepje op stap en moesten voor een bepaalde tijd weer in het hotel terug zijn. Maar het werd veel later en na het avondje stappen gingen we nog even langs de McDonald’s. Zakken vol bestelden we, en die zouden we in het hotel dan opeten. Ik stapte voorin bij de taxi, met Wesley Verhoek, Lex Immers en Ahmed Ammi op de achterbank. Maar ik had geen geld meer op zak en dat wisten zij ook. Toen we bij het hotel aankwamen, gooiden zij hun deur van de taxi open en renden hard naar hun kamer. Weg waren ze. Zat ik daar, nog met de gordel om, zonder geld naast die Spaanse taxichauffeur, terwijl ik drie grote zakken met McDonald’s-voer op mijn schoot had. Ik proberen uit te leggen, maar ja, dat liep niet goed af.`

`Vervolgens spoedde ik me ook maar naar binnen, maar wie verscheen er in de lobby van mijn neus? Trainer Maurice Steijn, samen met looptrainer Jurgen Seegers, die dagelijks heel fanatiek bezig was met wat je wel en niet moest eten om fit te blijven. Stond ik daar met drie zakken McDonald’s eten, terwijl ik veel te laat was, en natuurlijk aardig wat drankjes op had. En ondertussen kwam een scheldende taxichauffeur achter me aan. Tsja, lul je daar maar eens uit… Toen ik na al het gedoe even later op de hotelkamers van die gasten kwam, gierden ze het uit van het lachen. Wat hádden ze een lol. En ik ook wel, alleen ik wist ook direct dat dit niet echt mee hielp in de jacht op speelminuten.’

In januari 2012 met Wesley Verhoek op zijn rug tijdens het trainingskamp in Spanje.
© Pro Shots/Willem Vernes
In januari 2012 met Wesley Verhoek op zijn rug tijdens het trainingskamp in Spanje.
Die jacht mislukte dan ook hopeloos. Een paar weken na zijn debuut mocht hij nog een paar minuutjes opdraven in een kansloos uitduel met FC Groningen. Daar bleef het bij. Hoe prachtig en imponerend zijn entree ook was, het was al snel weer over met Van Duijn. Het contrast was groot. Voor zowel de club als de supporters stond één ding namelijk vast in juli 2011: aan cultheld Japie ging ADO nog veel plezier beleven. Maar dat liep toch anders.

`De minuten die ik speelde, waren allesbehalve kleurloos. Zelfs mijn oma kijkt de filmpjes op internet nog weleens terug`

‘Dat bedoel ik met dat mijn hoogtepunt ook indirect mijn valkuil werd. Na drie weken beleefde ik mijn debuut, was alles geweldig en voelde ik me opeens echt speler van ADO 1. Iedereen enthousiast, iedereen lovend. Maar onbewust werd de lat daarmee ook heel hoog gelegd. Ik kwam niet meer van de bank af, belandde op de tribune, kwam zelfs wissel te staan bij Jong ADO en moest een paar maanden later ook nog eens meespelen met de amateurafdeling van ADO. Ik had altijd nog maar een amateurcontractje, een reisvergoeding van zevenhonderd euro per maand. Ik beleefde voor mijn gevoel teleurstelling op teleurstelling. Dat was zo apart. Terwijl ik zonder die krankzinnige avond en misschien een rustigere, geleidelijke weg veel meer had kunnen spelen. Maar dat is als, en daar doe ik niet aan. Joh, ik kijk ook niet negatief terug. Integendeel. Het bleef bij één seizoen ADO, maar het was wel een bijzonder jaar en ik heb ontzettend veel lol gehad. En de minuten die ik speelde, waren allesbehalve kleurloos. Zelfs mijn oma kijkt de filmpjes op internet nog weleens terug. En ik kan het zelf later weer aan mijn kinderen vertellen en laten zien. En nu dus gekozen tot cultheld van ADO, door de supporters. Dat is wel echt kicken.’

Dagelijks ziet Van Duijn het ADO-stadion liggen, maar rijdt hij er vervolgens voorbij. Richting het Westland, waar hij in het bollenbedrijf van zijn vader in Honselersdijk werkt. Samen met zijn broer moet hij op termijn het bedrijf gaan overnemen. De kwekerij en de bloemenveiling in plaats van het voetbalstadion. Van Duijn speelde in de jeugd van PSV en Feyenoord, kende een historische doorbraak bij ADO, maar werd vervolgens bij Spakenburg, Quick Boys, Noordwijk en Rijnvogels vooral een zeer verdienstelijke amateurspeler. ‘Maar wij zullen Japie nooit meer vergeten’, zegt Van Leeuwen tot slot namens de supportersvereniging van ADO. ‘Door zijn bijzondere voorkomen en door het meest bijzondere debuut in de geschiedenis van onze club. Hij is voor ons uitgegroeid tot een absolute cultheld!’

Exclusief: Dauda Mohammed komt naar de Nederlandse Eredivisie-kant ADO Den Haag

De Nederlandse Eredivisie-kant ADO Den Haag komt de Ghanese aanvaller Dauda Mohammed dichterbij terwijl ze hun aanval voor het komende seizoen willen versterken.

Dauda, ​​22, heeft nog maar een jaar op zijn contract bij Anderlecht en hij is een van de spelers die de club deze zomer wil verkopen.


SPORTSworldGhana.com kan exclusief onthullen dat ADO Den Haag een bod van 500.000 euro op de spits heeft gedaan en ze kijken ernaar uit om hem te tekenen voor een contract van vier jaar.


Dauda is niet nieuw voor de Nederlandse Eredivise, want hij speelde tijdens het seizoen 2019 voor zes maanden op huurbasis voor Vitesse Arnheim, waar hij 16 keer scoorde en drie doelpunten maakte en één assist gaf.

Hij speelde dit afgelopen seizoen uitgeleend aan de Deense club Esbjerg.


De aanvaller van Anderlecht in België maakte naam bij Vitesse in Nederland. Anderlechtspeler Luka Adzic is ook in beeld.
ADO Den Haag onderzoekt of de buitenspeler financieel haalbaar is.

Kees schreef:

Ik probeer altijd fatsoenlijk en genuanceerd te blijven in mijn shouts. Dat gaat me dus nu niet lukken en probeer kort te reageren op het vertrek van Beugel.

Maar een beleidsfout van de eerste orde. Niet voor de korte termijn wat betreft salarishuishouding (voor zover dat al klopt) maar wel voor op de lange termijn wat betreft de uitstraling van de club, kwaliteit op het veld en alles er rondom heen. Tom is een winnaar en zal altijd zijn basisplaats houden of heroveren.

Jol en Hamdi doen in mijn achting veel, heel veel stappen terug in (technisch) beleid.

Jeetje Kees, overdrijven is ook een vak.

Wat mij betreft zie ik het financiële gewin bij zijn vertrek niet zitten. Sportief is het, zelfs met de nu aanwezige spelers, prima op te vangen.

Maar Tom heeft als mens een geweldige bijdrage geleverd aan het verbeterde imago van de club. Heel Nederland kent hem en vindt hem aardig. Ik durf te wedden dat van de honderd ondervraagden buiten Den Haag er maar een handjevol zijn die een andere naam dan Beugelsdijk oplepelen wanneer gevraagd wordt of ze spelers van ADO kennen.
Die kwaliteit is verloren en ik zie binnen de selectie vooralsnog niet een speler die die rol van Tom kan overnemen. En geloof me dat gaan we missen.

Je kan alleen shouten als je bent ingelogd

Eeuwig Den Haag, GGH en 243 gasten.

Bekijk de topshouts